Hoe gaan we de psychische-problemen-epidemie stoppen?

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 05:14

In navolging van het obesitasepidemie-topic, waarin mensen zich vooral enorme zorgen maken over de (zorg)kosten van obesitas, heb ik eens even gegoogled en ontdekt dat psychische klachten een veel grotere kostenpost zijn.

https://acrobat.adobe.com/id/urn:aaid:s ... e29f1b8921

Ondanks de belangrijke invloed van ongezond gedrag op ziekte en zorggebruik is het aandeel ervan in de totale zorgkosten relatief beperkt. De kosten van ziekten als gevolg van roken vormen 3,7% van de totale zorgkosten. Voor overgewicht is dit 2%. Dit is weinig in vergelijking met het kostenaandeel van ziektegroepen als psychische stoornissen (22%), hart- en vaatziekten (bijna 10%) en aandoeningen aan het bewegingsstelsel (6,8%). Over het algemeen geldt, dat vooral chronische aandoeningen tot hoge zorgkosten leiden. Deze aandoeningen lijken vooralsnog lang niet allemaal direct gerelateerd aan ongezond gedrag. Hart- en vaatziekten (inclusief beroerte) vormen de belangrijkste ziektegroep waar substantiële kosten en een belangrijke invloed van ongezond gedrag samengaan.

Dus: overgewicht is verantwoordelijk voor 2% van de zorgkosten, psychische stoornissen voor 22%.

Ik neem voor het gemak dan maar even aan dat ook voor de maatschappelijke kosten (ziekteverzuim, lagere arbeidsproductiviteit) eenzelfde verhouding geldt.
https://www.maastrichtuniversity.nl/nl/ ... per%20jaar.
Hier is berekend dat overgewicht de maatschappij 79 miljard per jaar kost. Psychische klachten zouden de maatschappij dan dus 869 miljard per jaar kosten. Die berekening zal vast ook gemaakt zijn, maar kon ik zo snel niet terugvinden.

Als de kosten echt zo belangrijk zijn, dan is het veel zinniger om in te zetten op het terugdringen van psychische klachten.

Maar: hoe gaan we dat aanpakken?

Ik denk dat we naar een veel vriendelijker, opener, inclusieve maatschappij moeten, waarin voor iedereen plek is.
Daarmee voorkom je niet alle psychische problemen, maar m.i. wel een substantieel deel.

Nog even ter verduidelijking: ik geloof niet serieus dat mensen obesitas willen terugdringen vanwege de kosten, vandaar dat inzetten op verbeteren van psychische gezondheid, wat een veel grotere besparing geeft, geen prioriteit heeft.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Olea zaterdag 7 december 2024 om 08:04

Ik heb er erg veel moeite mee dat mensen, psychisch ziek, lichamelijk ziek, obese of wíe dan maar ook, ervan worden beschuldigd dat zij de zorgkosten de pan laten uitlopen.

MrsM zaterdag 7 december 2024 om 08:05

Ik denk dat we als maatschappij ervoor moeten zorgen dat de druk op presteren afneemt of weggaat.

Mensen "moeten" tegenwoordig allemaal zoveel. Een carrière want anders tel je niet mee, je ziet het hier op het forum ook vaak: de vraag ja maar wil je dan niet doorgroeien? Wat is er mis met je hele leven hetzelfde beroep dan wel op hetzelfde niveau blijven zitten? Ik denk dat doordat veel mensen doorgroeien naar een niveau wat eigenlijk boven hun kunnen ligt, ze meer stress ervaren en vatbaarder zijn voor psychische klachten. Dan gaat het niet om het aantal uur maar om de geestelijke zwaarte van je werk.

Daarnaast moet ook de prestatiedrang op andere vlakken omlaag. Sporten bijvoorbeeld, waarom altijd maar aandringen op beter worden? Hogere niveaus, wedstrijden... Waarom niet gewoon lekker sporten voor de ontspanning?

Ik denk dat tevreden zijn onderschat wordt. Tevreden zijn en niet altijd meer willen of moeten. Dat moeten we als maatschappij nastreven.

En dan is een 40 urige, of 36 urige werkweek voor de meesten echt niet het probleem. Ook al is het ouderwets het is iets wat men al jaren doet, maar er waren veel minder prikkels van buitenaf, veel minder statussymbolen en luxe producten.

VirginieEfira zaterdag 7 december 2024 om 08:09

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 08:05
Ik denk dat we als maatschappij ervoor moeten zorgen dat de druk op presteren afneemt of weggaat.

Mensen "moeten" tegenwoordig allemaal zoveel. Een carrière want anders tel je niet mee, je ziet het hier op het forum ook vaak: de vraag ja maar wil je dan niet doorgroeien? Wat is er mis met je hele leven hetzelfde beroep dan wel op hetzelfde niveau blijven zitten? Ik denk dat doordat veel mensen doorgroeien naar een niveau wat eigenlijk boven hun kunnen ligt, ze meer stress ervaren en vatbaarder zijn voor psychische klachten. Dan gaat het niet om het aantal uur maar om de geestelijke zwaarte van je werk.

Daarnaast moet ook de prestatiedrang op andere vlakken omlaag. Sporten bijvoorbeeld, waarom altijd maar aandringen op beter worden? Hogere niveaus, wedstrijden... Waarom niet gewoon lekker sporten voor de ontspanning?

Ik denk dat tevreden zijn onderschat wordt. Tevreden zijn en niet altijd meer willen of moeten. Dat moeten we als maatschappij nastreven.

En dan is een 40 urige, of 36 urige werkweek voor de meesten echt niet het probleem. Ook al is het ouderwets het is iets wat men al jaren doet, maar er waren veel minder prikkels van buitenaf, veel minder statussymbolen en luxe producten.

Oh, dit vind ik echt een heel goed punt.

Adieu les cons!

Speculaastaart zaterdag 7 december 2024 om 08:11

Solomio schreef: ↑
07-12-2024 07:51

Waarom denk je dat zoveel mensen uitvallen?

Méér werken......
Salarissen bevriezen...

Hoe verzin je het allemaal?

Het salaris bevriezen was sarcasme om de zorgkosten terug te dringen.

Meer werken door zij die weinig of niet werken is nodig om de last van werken niet steeds meer bij een groep te laten komen. De groep die ook afstevent op burn-out. In zorg en onderwijs is het wachten op het domino-efffect. Daar moeten dus mensen bij, of bij sommige mensen uren bij.

Speculaastaart zaterdag 7 december 2024 om 08:11

Solomio schreef: ↑
07-12-2024 07:51

Waarom denk je dat zoveel mensen uitvallen?

Méér werken......
Salarissen bevriezen...

Hoe verzin je het allemaal?

Lastig discussiëren als je als wat niet in je straatje past zo afdoen. Niet erg respectvol.

speculaastaart wijzigde dit bericht op 07-12-2024 08:15

42.33% gewijzigd

MrsM zaterdag 7 december 2024 om 08:14

https://nl.indeed.com/carrieregids/baan ... e-werkdruk

Interessant onderzoek waaruit blijkt welke beroepen hoge werkdruk ervaren en welke de minst hoge werkdruk ervaren.

Interessant onderwerp, ik ga verder googlen.

Lieveheersbeestje zaterdag 7 december 2024 om 08:15

VirginieEfira schreef: ↑
07-12-2024 08:04
Oeh, goed punt! Je tweede alinea spreekt mij dan weer minder aan, maar de kern van het verhaal vind ik een hele goede. Misschien ook meer inzetten op (vrijwillige) hulp en begeleiding binnen gezinnen waar dat nodig is.

Mijn tweede alinea is ook niet erg realistisch, betere vraag is hoe we bij deze groep vrijwillig voorkomen dat ze aan kinderen beginnen. Meer hulp vanuit de preventie-hoek is zeker zinvol, alleen is het probleem daarbij weer dat een groot gedeelte van diezelfde groep vindt dat ze geen hulp nodig hebben, het inzicht ontbreekt juist. En er wordt ook niet altijd bewust voor kinderen gekózen natuurlijk..

Ravintola zaterdag 7 december 2024 om 08:17

Olea schreef: ↑
07-12-2024 08:04
Ik heb er erg veel moeite mee dat mensen, psychisch ziek, lichamelijk ziek, obese of wíe dan maar ook, ervan worden beschuldigd dat zij de zorgkosten de pan laten uitlopen.

Maar dat is een feit. Je kunt als zieke ook beslissen om niet elke dure behandeling aan te pakken. En sowieso elke behandeling. Ik heb zelf dure medisxhe behandelingen gehad en had de kosten wel vooraf willen weten. Dan had ik dat kunnen meewegen. Overigens geen spijt van de behandelingen, maar niet alles was de extra kosten waard.

Je kunt zelf zorgen dat je je euthanasieverklaring en levenstestament op orde hebt, zodat je niet oneindig lang hoeft te lijden. Maar dan nog zul je zelf kritisch moeten blijven kijken en het is niet fullproof (als je te lang wacht ben je mogelijk niet meer wilsbekwaam voor euthanasie).

wolkewitje zaterdag 7 december 2024 om 08:18

FaceofOZ schreef: ↑
07-12-2024 07:27
Stoppen met alles aanmerken als een aandoening, ipv accepteren dat bepaalde mentale zaken een variatie zijn op het normale en geen ziekte.

Iets wordt meestal pas aangemerkt als een aandoening als het een probleem is. Mensen die vastlopen worden onderzocht en krijgen “een etiketje”. Die zijn dus al tegen een probleem aan gelopen.
Als de maatschappij zo ingericht zou zijn dat die mensen hun variatie op het normale niet als een probleem zouden zien is er dus ook geen reden om er een naam aan te geven.
In de oertijd kon niemand lezen, toen was er dus ook niemand dyslectisch.

wolkewitje zaterdag 7 december 2024 om 08:19

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 08:05
Ik denk dat we als maatschappij ervoor moeten zorgen dat de druk op presteren afneemt of weggaat.

Mensen "moeten" tegenwoordig allemaal zoveel. Een carrière want anders tel je niet mee, je ziet het hier op het forum ook vaak: de vraag ja maar wil je dan niet doorgroeien? Wat is er mis met je hele leven hetzelfde beroep dan wel op hetzelfde niveau blijven zitten? Ik denk dat doordat veel mensen doorgroeien naar een niveau wat eigenlijk boven hun kunnen ligt, ze meer stress ervaren en vatbaarder zijn voor psychische klachten. Dan gaat het niet om het aantal uur maar om de geestelijke zwaarte van je werk.

Daarnaast moet ook de prestatiedrang op andere vlakken omlaag. Sporten bijvoorbeeld, waarom altijd maar aandringen op beter worden? Hogere niveaus, wedstrijden... Waarom niet gewoon lekker sporten voor de ontspanning?

Ik denk dat tevreden zijn onderschat wordt. Tevreden zijn en niet altijd meer willen of moeten. Dat moeten we als maatschappij nastreven.

En dan is een 40 urige, of 36 urige werkweek voor de meesten echt niet het probleem. Ook al is het ouderwets het is iets wat men al jaren doet, maar er waren veel minder prikkels van buitenaf, veel minder statussymbolen en luxe producten.

Precies dit

Je moet een zo hoog mogelijke opleiding, er goed uit zien, sporten, want dat is gezond, gezond eten (vegetarisch!), een goede baan hebben, het maximale uit jezelf halen, veel leuke dingen doen met vriendinnen, een goede moeder zijn, je huis stijlvol ingericht en opgeruimd hebben, goed zijn voor het milieu, niet te veel consumeren, vrouwelijk (elegant en verzorgend) zijn als je een vrouw bent en mannelijk als je een man bent… Wat je ook doet, het is nooit goed

wolkewitje wijzigde dit bericht op 07-12-2024 08:22

15.32% gewijzigd

Sierlijk zaterdag 7 december 2024 om 08:22

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 08:05
Ik denk dat we als maatschappij ervoor moeten zorgen dat de druk op presteren afneemt of weggaat.

Mensen "moeten" tegenwoordig allemaal zoveel. Een carrière want anders tel je niet mee, je ziet het hier op het forum ook vaak: de vraag ja maar wil je dan niet doorgroeien? Wat is er mis met je hele leven hetzelfde beroep dan wel op hetzelfde niveau blijven zitten? Ik denk dat doordat veel mensen doorgroeien naar een niveau wat eigenlijk boven hun kunnen ligt, ze meer stress ervaren en vatbaarder zijn voor psychische klachten. Dan gaat het niet om het aantal uur maar om de geestelijke zwaarte van je werk.

Daarnaast moet ook de prestatiedrang op andere vlakken omlaag. Sporten bijvoorbeeld, waarom altijd maar aandringen op beter worden? Hogere niveaus, wedstrijden... Waarom niet gewoon lekker sporten voor de ontspanning?

Ik denk dat tevreden zijn onderschat wordt. Tevreden zijn en niet altijd meer willen of moeten. Dat moeten we als maatschappij nastreven.

En dan is een 40 urige, of 36 urige werkweek voor de meesten echt niet het probleem. Ook al is het ouderwets het is iets wat men al jaren doet, maar er waren veel minder prikkels van buitenaf, veel minder statussymbolen en luxe producten.

Ik kan me goed vinden in je stuk en ben het met je eens. Het is altijd meer, meer, meer. Stilstand is achteruitgang, dat idee.

Mensen willen te veel, fultime werken, en een paar kinderen opvoeden, en nog even een studie doen en sociale contacten en sporten. En dan vinden ze het gek dat ze uitvallen.

MrsM zaterdag 7 december 2024 om 08:24

https://www.eoswetenschap.eu/psyche-bre ... p-dezelfde

Interessant hierin is de link tussen ongezond eten (bepaalde suikers en vetten) en het onvolgroeide brein en het effect daarop bij jongeren.

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:25

Lieveheersbeestje schreef: ↑
07-12-2024 08:01
Ik ben van de preventie, dus daar steek ik op in. De oorsprong van veel psychische ellende ligt in de jeugd, dus: zien te voorkomen dat kinderen in ellende opgroeien, fysiek en/of emotioneel verwaarloosd worden, fysiek mishandeld worden, grote geldzorgen, ouders die zelf kampen met verslaving en andere zware psychische problemen, verstandelijke beperking, etc.

Verplichte anticonceptie dus maar voor volwassenen die een kind geen stabiliteit kunnen bieden of genetische mentale ellende kunnen doorgeven. Eerst aan hun eigen problemen laten werken, dat kost dan wel weer veel ggz-geld. Maar dan heb je ook wat.

Ik denk dat we ook iets moeten doen aan de enorme prestatiedruk in onze maatschappij. Dat staat los van problemen in individuele gezinnen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

framboise-t zaterdag 7 december 2024 om 08:26

Ik vraag me wel eens af of we psychische zorg niet juist beter bereikbaar zouden moeten maken dan het nu is. Je moet nu een heel circus in van verwijzingen en diagnostiek, en wachtlijsten, en de hulp die je erna krijgt is tijdelijk.

Wat als we nou zorgden voor een psycholoog die een beetje werkt als een huisarts? De huispsycholoog. En dan niet dat je naar de dichtstbijzijnde moet maar dat je je levenslang kunt inschrijven bij een praktijk als je een prettige psycholoog hebt gevonden. En dat je dan zo nodig weer een afspraak kunt maken. (Ik weet dat er POH's zijn al, maar dat bedoel ik niet, die kun je zelf niet uitkiezen en je kunt er ook niet voor alles terecht).

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:26

Catalina schreef: ↑
07-12-2024 08:02
Je laatste alinea van de op is vrij duidelijk hoor, behalve dan dat er bepaalde assumpties inzitten die je niet expliciet maakt, waar ik op inga in mijn reactie. Maar door jouw reactie is het duidelijk dat je niet inhoudelijk in wil gaan op wat ik zeg omdat daarvan je eigen assumpties duidelijker worden dan in de op. Jammer, ik dacht dat je van goede discussie hield maar in plaats daarvan reageer je enkel op degenen van wie je denkt te kunnen 'winnen'.

De eeuwige dooddoener.

Evenals je laatste zin.

Passief agressief heet dat geloof ik.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Olea zaterdag 7 december 2024 om 08:27

Ravintola schreef: ↑
07-12-2024 08:17
Maar dat is een feit. Je kunt als zieke ook beslissen om niet elke dure behandeling aan te pakken. En sowieso elke behandeling. Ik heb zelf dure medisxhe behandelingen gehad en had de kosten wel vooraf willen weten. Dan had ik dat kunnen meewegen. Overigens geen spijt van de behandelingen, maar niet alles was de extra kosten waard.

Je kunt zelf zorgen dat je je euthanasieverklaring en levenstestament op orde hebt, zodat je niet oneindig lang hoeft te lijden. Maar dan nog zul je zelf kritisch moeten blijven kijken en het is niet fullproof (als je te lang wacht ben je mogelijk niet meer wilsbekwaam voor euthanasie).

Klopt, is wel logisch ook. Maar ik heb er wel moeite mee.

Tafelkleed zaterdag 7 december 2024 om 08:29

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 08:05
Ik denk dat we als maatschappij ervoor moeten zorgen dat de druk op presteren afneemt of weggaat.

Mensen "moeten" tegenwoordig allemaal zoveel. Een carrière want anders tel je niet mee, je ziet het hier op het forum ook vaak: de vraag ja maar wil je dan niet doorgroeien? Wat is er mis met je hele leven hetzelfde beroep dan wel op hetzelfde niveau blijven zitten? Ik denk dat doordat veel mensen doorgroeien naar een niveau wat eigenlijk boven hun kunnen ligt, ze meer stress ervaren en vatbaarder zijn voor psychische klachten. Dan gaat het niet om het aantal uur maar om de geestelijke zwaarte van je werk.

Daarnaast moet ook de prestatiedrang op andere vlakken omlaag. Sporten bijvoorbeeld, waarom altijd maar aandringen op beter worden? Hogere niveaus, wedstrijden... Waarom niet gewoon lekker sporten voor de ontspanning?

Ik denk dat tevreden zijn onderschat wordt. Tevreden zijn en niet altijd meer willen of moeten. Dat moeten we als maatschappij nastreven.

En dan is een 40 urige, of 36 urige werkweek voor de meesten echt niet het probleem. Ook al is het ouderwets het is iets wat men al jaren doet, maar er waren veel minder prikkels van buitenaf, veel minder statussymbolen en luxe producten.

Dit, en minder bureaucratie want daar word je ook stapeldol van.

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:30

Olea schreef: ↑
07-12-2024 08:04
Ik heb er erg veel moeite mee dat mensen, psychisch ziek, lichamelijk ziek, obese of wíe dan maar ook, ervan worden beschuldigd dat zij de zorgkosten de pan laten uitlopen.

Ik ben er dan ook van overtuigd dat die kosten helemaal niet het werkelijke probleem zijn, maar meer een stok om mee te slaan.

Het werkelijke probleem komt niet aan de oppervlakte.

Ook ik weet niet wat dat 'werkelijke' probleem is, maar ik denk dat het meer ligt in het maakbaarheidsidee en het genot om jezelf verheven te kunnen voelen boven mensen die het 'minder goed' doen.

Maar, áls die kosten het werkelijke probleem zijn, dan nog is het van belang om samen een oplossing te vinden, ook al draag je persoonlijk niet direct bij aan die kosten.
Indirect draagt iedereen er namelijk aan bij.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:32

Ravintola schreef: ↑
07-12-2024 08:17
Maar dat is een feit. Je kunt als zieke ook beslissen om niet elke dure behandeling aan te pakken. En sowieso elke behandeling. Ik heb zelf dure medisxhe behandelingen gehad en had de kosten wel vooraf willen weten. Dan had ik dat kunnen meewegen. Overigens geen spijt van de behandelingen, maar niet alles was de extra kosten waard.

Je kunt zelf zorgen dat je je euthanasieverklaring en levenstestament op orde hebt, zodat je niet oneindig lang hoeft te lijden. Maar dan nog zul je zelf kritisch moeten blijven kijken en het is niet fullproof (als je te lang wacht ben je mogelijk niet meer wilsbekwaam voor euthanasie).

We hebben het hier over de ggz.
Zonder behandeling was ik allang dood.

Was wel een fijne besparing geweest.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:33

wolkewitje schreef: ↑
07-12-2024 08:18
Iets wordt meestal pas aangemerkt als een aandoening als het een probleem is. Mensen die vastlopen worden onderzocht en krijgen “een etiketje”. Die zijn dus al tegen een probleem aan gelopen.
Als de maatschappij zo ingericht zou zijn dat die mensen hun variatie op het normale niet als een probleem zouden zien is er dus ook geen reden om er een naam aan te geven.
In de oertijd kon niemand lezen, toen was er dus ook niemand dyslectisch.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:36

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 08:24
https://www.eoswetenschap.eu/psyche-bre ... p-dezelfde

Interessant hierin is de link tussen ongezond eten (bepaalde suikers en vetten) en het onvolgroeide brein en het effect daarop bij jongeren.

Oei, het risico van dit soort onderzoek is dat het wederom als individuele problemen wordt gezien en dat de oplossing dan ook wederom op individuele verantwoordelijkheid wordt geschoven.

Ik denk dat er vooral iets ontzettend mis is in onze maatschappij, met z'n enorme prestatiedruk en z'n totale gebrek aan empathie met de medemens.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio zaterdag 7 december 2024 om 08:37

MrsM schreef: ↑
07-12-2024 08:05
Ik denk dat we als maatschappij ervoor moeten zorgen dat de druk op presteren afneemt of weggaat.

Mensen "moeten" tegenwoordig allemaal zoveel. Een carrière want anders tel je niet mee, je ziet het hier op het forum ook vaak: de vraag ja maar wil je dan niet doorgroeien? Wat is er mis met je hele leven hetzelfde beroep dan wel op hetzelfde niveau blijven zitten? Ik denk dat doordat veel mensen doorgroeien naar een niveau wat eigenlijk boven hun kunnen ligt, ze meer stress ervaren en vatbaarder zijn voor psychische klachten. Dan gaat het niet om het aantal uur maar om de geestelijke zwaarte van je werk.

Daarnaast moet ook de prestatiedrang op andere vlakken omlaag. Sporten bijvoorbeeld, waarom altijd maar aandringen op beter worden? Hogere niveaus, wedstrijden... Waarom niet gewoon lekker sporten voor de ontspanning?

Ik denk dat tevreden zijn onderschat wordt. Tevreden zijn en niet altijd meer willen of moeten. Dat moeten we als maatschappij nastreven.

En dan is een 40 urige, of 36 urige werkweek voor de meesten echt niet het probleem. Ook al is het ouderwets het is iets wat men al jaren doet, maar er waren veel minder prikkels van buitenaf, veel minder statussymbolen en luxe producten.

Zo mee eens.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Speculaastaart zaterdag 7 december 2024 om 08:38

Minder schermtijd voor kinderen:

https://scientias.nl/tv-kijken-en-compu ... eranderen/

Olea zaterdag 7 december 2024 om 08:39

Solomio schreef: ↑
07-12-2024 08:30
Ik ben er dan ook van overtuigd dat die kosten helemaal niet het werkelijke probleem zijn, maar meer een stok om mee te slaan.

Het werkelijke probleem komt niet aan de oppervlakte.

Ook ik weet niet wat dat 'werkelijke' probleem is, maar ik denk dat het meer ligt in het maakbaarheidsidee en het genot om jezelf verheven te kunnen voelen boven mensen die het 'minder goed' doen.

Maar, áls die kosten het werkelijke probleem zijn, dan nog is het van belang om samen een oplossing te vinden, ook al draag je persoonlijk niet direct bij aan die kosten.
Indirect draagt iedereen er namelijk aan bij.

Tegelijkertijd zijn al die mensen, die op welke manier dan ook "falen" omdat ze te zwaar zijn, psychisch en/of fysiek ziek of beperkt, drop out zijn van school, vastgelopen in werk of failliet zijn gegaan met hun eigen bedrijf, dus nodig voor de "gelukte" persoon om verheven te kunnen zeggen: wat een losers, míj is het toch ook gelukt!

Als het iedereen zou lukken dan zou niemand zich meer zo lekker verheven kunnen voelen.

aim zaterdag 7 december 2024 om 08:39

Een maatschappij die vriendelijker, opener en inclusief is, zal zeker helpen en ik ben het ook eens met Mrs M en anderen die schreven over de prestatiedrang die zeer negatief kan uitwerken op mensen. Ik heb mezelf niet goed genoeg ingelezen over deze onderwerpen om er diep op in te gaan.

Deze post zet me wel aan het denken hoe ik mijzelf vriendelijker op kan stellen en dat wanneer iets goed is, het goed genoeg is en niet beter hoeft en wanneer iets niet lukt om dan te denken: geeft niet!

Actieve topics