Actueel
alle pijlers
Wat heb je je kind wel eens aangedaan?
woensdag 9 februari 2011 om 20:20
Ik weet het en velen met mij.... schreeuwen, schelden, een tik geven etc is not done om te doen bij je kind.
Maar ik weet ook en velen met mij dat je kind je soms tot het uiterste kan drijven.
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben gedaan bij je kind waar je je achteraf heel erg voor schaamt. Of wat je niet snel zal vertellen aan anderen uit angst dat ze je een slechte moeder vinden of dat ze je hard zullen veroordelen voor dat gedrag.
Ik denk namelijk dat hier best een taboe op ligt
het topic is wat mij betreft dus niet bedoeld om elkaar te veroordelen
om met mezelf te beginnen, toen mijn oudste zoon een peuter was had hij echt fases waarin hij vreselijk dwars kon zijn. echt peutergedrag, schoppen, op de grond laten vallen, gillen. meestal negeerde ik het dat hielp het beste. maar toen kwam er nog een huilbaby en raakte mijn energie langzaam heel erg op. Ik heb hem toen tijdens zon bui een keer heel hard geduwd zodat hij op de grond viel en geschreeuwd dat hij G******* z'n kop moest houden.
wat vond ik dat achteraf erg zeg! Ik schaamde me en durfde het absoluut niet te vertellen, zelfs niet tegen m'n man. Straks zouden mensen nog denken dat ik m'n kind mishandelde!
maar wie weet wat voor verhalen boven tafel zouden komen als ik het wél had verteld (aan vriendinnen bijvoorbeeld)?
wie wil nog meer delen hier?
Maar ik weet ook en velen met mij dat je kind je soms tot het uiterste kan drijven.
Ik ben benieuwd of jullie wel eens iets hebben gedaan bij je kind waar je je achteraf heel erg voor schaamt. Of wat je niet snel zal vertellen aan anderen uit angst dat ze je een slechte moeder vinden of dat ze je hard zullen veroordelen voor dat gedrag.
Ik denk namelijk dat hier best een taboe op ligt
het topic is wat mij betreft dus niet bedoeld om elkaar te veroordelen
om met mezelf te beginnen, toen mijn oudste zoon een peuter was had hij echt fases waarin hij vreselijk dwars kon zijn. echt peutergedrag, schoppen, op de grond laten vallen, gillen. meestal negeerde ik het dat hielp het beste. maar toen kwam er nog een huilbaby en raakte mijn energie langzaam heel erg op. Ik heb hem toen tijdens zon bui een keer heel hard geduwd zodat hij op de grond viel en geschreeuwd dat hij G******* z'n kop moest houden.
wat vond ik dat achteraf erg zeg! Ik schaamde me en durfde het absoluut niet te vertellen, zelfs niet tegen m'n man. Straks zouden mensen nog denken dat ik m'n kind mishandelde!
maar wie weet wat voor verhalen boven tafel zouden komen als ik het wél had verteld (aan vriendinnen bijvoorbeeld)?
wie wil nog meer delen hier?
vrijdag 11 februari 2011 om 09:13
quote:jenniferb schreef op 11 februari 2011 @ 09:10:
Nooit fysiek, maar wel 1x zeer heftige ruzie gemaakt met ex in de periode vlak na de scheiding. Roepen en dingen naar elkaars hoofd gooien terwijl de kinderen ook rondliepen. Vreselijk, heeft me wel doen beseffen dat je als moeder/vader sommige frustraties gewoon in een doosje moet stoppen tot een ander moment. Is erg moeilijk, maar dat ben je als ouder verplicht vind ik.Helemaal mee eens.
Nooit fysiek, maar wel 1x zeer heftige ruzie gemaakt met ex in de periode vlak na de scheiding. Roepen en dingen naar elkaars hoofd gooien terwijl de kinderen ook rondliepen. Vreselijk, heeft me wel doen beseffen dat je als moeder/vader sommige frustraties gewoon in een doosje moet stoppen tot een ander moment. Is erg moeilijk, maar dat ben je als ouder verplicht vind ik.Helemaal mee eens.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:14
quote:Julus schreef op 11 februari 2011 @ 09:13:
En ik mag toch hopen dat jullie er niet smakelijk over hebben zitten lachen, over dat Sambal gebeuren?? Ik mag toch hopen dat zowel jij als je vriendin jankend over wat dat kind is aangedaan, hebben besproken dat zoiets nooit meer mag gebeuren??Dat hoop ik ook. Maar ergens vrees ik van niet
En ik mag toch hopen dat jullie er niet smakelijk over hebben zitten lachen, over dat Sambal gebeuren?? Ik mag toch hopen dat zowel jij als je vriendin jankend over wat dat kind is aangedaan, hebben besproken dat zoiets nooit meer mag gebeuren??Dat hoop ik ook. Maar ergens vrees ik van niet
vrijdag 11 februari 2011 om 09:16
quote:caoilfhinnn schreef op 11 februari 2011 @ 08:54:
Nou nou nou die paar tikjes op de vingers van mijn peuter die kunnen het daglicht niet verdragen? Dat meisje van 11 dat verkracht werd en een tweeling baarde van haar stiefvader dát kan het daglicht niet verdragen. Dat meisje wat in de kofferbak van haar moeder werd gevonden, wat wekenlang aan bed vastgebonden lag, zonder eten en drinken, liggend in haar eigen vuil, dát kan het daglicht niet verdragen.
En ik durf wel zeker te stellen dat ik een goede moeder ben, júist omdat ik fouten maak. Doen jullie altijd zo overdreven?Je hele manier van communiceren over je opvoedmethode zegt meer dan die enkele tik. Kinderen kunnen gelukkig veel hebben, maar een goede moeder? Dacht het niet.
Nou nou nou die paar tikjes op de vingers van mijn peuter die kunnen het daglicht niet verdragen? Dat meisje van 11 dat verkracht werd en een tweeling baarde van haar stiefvader dát kan het daglicht niet verdragen. Dat meisje wat in de kofferbak van haar moeder werd gevonden, wat wekenlang aan bed vastgebonden lag, zonder eten en drinken, liggend in haar eigen vuil, dát kan het daglicht niet verdragen.
En ik durf wel zeker te stellen dat ik een goede moeder ben, júist omdat ik fouten maak. Doen jullie altijd zo overdreven?Je hele manier van communiceren over je opvoedmethode zegt meer dan die enkele tik. Kinderen kunnen gelukkig veel hebben, maar een goede moeder? Dacht het niet.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:18
quote:molie schreef op 11 februari 2011 @ 08:57:
Ik zeg trouwens ook niet dat je een slechte moeder bent, volgens mij niemand hier. Jawel hoor. Iemand die bewust haar kinderen slaat, niet eens bereid is het geduld op te brengen dat peuters nodig hebben, en daar op deze toon over praat is imho een slechte moeder.
Ik zeg trouwens ook niet dat je een slechte moeder bent, volgens mij niemand hier. Jawel hoor. Iemand die bewust haar kinderen slaat, niet eens bereid is het geduld op te brengen dat peuters nodig hebben, en daar op deze toon over praat is imho een slechte moeder.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:19
quote:caoilfhinnn schreef op 11 februari 2011 @ 08:59:
Het verschil tussen jou en mij Liv, is dan ook dat ik niet sla, maar tikken uitdeel soms. Ik voel me dan ook wel lullig, dat het zo moest, en dan praat ik daar op het niveau van het kind over, en bied mijn excuses aan. Maar echte mishandelaars slaan hun kind of vrouw ook en hebben daarna ook berouw en zeggen dan hoeveel ze van ze houden en dat het nooit weer zou gebeuren....
tikken uitdelen = slaan.
En volgens je eigen definitie ben je een echte mishandelaar. Volgens mijn definitie ook trouwens. Bel eens met een amk, en vertel eerlijk wat je doet. Moet je eens zien of je een echte bent.
Het verschil tussen jou en mij Liv, is dan ook dat ik niet sla, maar tikken uitdeel soms. Ik voel me dan ook wel lullig, dat het zo moest, en dan praat ik daar op het niveau van het kind over, en bied mijn excuses aan. Maar echte mishandelaars slaan hun kind of vrouw ook en hebben daarna ook berouw en zeggen dan hoeveel ze van ze houden en dat het nooit weer zou gebeuren....
tikken uitdelen = slaan.
En volgens je eigen definitie ben je een echte mishandelaar. Volgens mijn definitie ook trouwens. Bel eens met een amk, en vertel eerlijk wat je doet. Moet je eens zien of je een echte bent.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:19
wat een discussies, het roept heel wat op...
Oke, volgende situatie. mijn peuterpuberzoon maakt strijd van alles wat 'moet'. zoals luier verschonen., schoenen aan, jasje aan, op de stoel zitten, slabber om etc etc.
de meeste keren negeer ik het of zeg iets als: nouja, dan ga je maar niet mee wandelen. Dan weet ie niet hoe snel hij op de trap moet zitten om z'n schoenen aan te trekken.
maar goed, vanmorgen nog een enorme poepluier. Die wil ik verschonen en meneer gaat tekeer. draaien, gillen, schoppen. Terwijl de luier al half is. ik wil dan echt doorgaan om te voorkomen dat alles onder de poep komt.
lieverd, we moeten even luier verschonen, schatje, wil je even stil liggen, kom op nu even stil liggen, zal mama verhaaltje vertellen, oke ik zing een liedje, op een grote paddestoel, nee nu echt even stil liggen, rood met witte stippen, niet zo draaien, nee niet schoppen dat doet pijn
zucht
na een tijdje gaan we dan toch over in een soort worsteling waarbij ik hem vrij hardhandig stil moet houden. ik geef geen tik, ik sla niet, ik scheld niet, maar het is een sterk jochie en om hem in bedwang te houden moet ik ook veel kracht gebruiken. ik baal enorm van dat soort situaties want leuk is anders. maar heb echt geen idee wat ik anders kan doen
Oke, volgende situatie. mijn peuterpuberzoon maakt strijd van alles wat 'moet'. zoals luier verschonen., schoenen aan, jasje aan, op de stoel zitten, slabber om etc etc.
de meeste keren negeer ik het of zeg iets als: nouja, dan ga je maar niet mee wandelen. Dan weet ie niet hoe snel hij op de trap moet zitten om z'n schoenen aan te trekken.
maar goed, vanmorgen nog een enorme poepluier. Die wil ik verschonen en meneer gaat tekeer. draaien, gillen, schoppen. Terwijl de luier al half is. ik wil dan echt doorgaan om te voorkomen dat alles onder de poep komt.
lieverd, we moeten even luier verschonen, schatje, wil je even stil liggen, kom op nu even stil liggen, zal mama verhaaltje vertellen, oke ik zing een liedje, op een grote paddestoel, nee nu echt even stil liggen, rood met witte stippen, niet zo draaien, nee niet schoppen dat doet pijn
zucht
na een tijdje gaan we dan toch over in een soort worsteling waarbij ik hem vrij hardhandig stil moet houden. ik geef geen tik, ik sla niet, ik scheld niet, maar het is een sterk jochie en om hem in bedwang te houden moet ik ook veel kracht gebruiken. ik baal enorm van dat soort situaties want leuk is anders. maar heb echt geen idee wat ik anders kan doen
vrijdag 11 februari 2011 om 09:25
quote:molie schreef op 11 februari 2011 @ 09:20:
Toen ik dat typte had nog niemand dat gezegd..
Daarom haal ik de achterstand wel even in hoor.
Als je je kind slaat, uit onmacht, zonder voorbedachte rade zeg maar, ben je volgens mij te ver gegaan, maar nog geen slechte ouder.
Als je je kind slaat, dat "tikjes" noemt, als opvoedmethode, je dat zelf slecht vindt, daar je excuses over maakt tegen je kind, en het vervolgens blijft doen, omdat je gewoon te ongeduldig/lui/lomp bent om een normale aanpak te zoeken, en als je daarover hier komt praten met een toon van "ik doe niets fout, want er zijn ergere dingen in de wereld", dan geef je je kind een enorme onveiligheid mee. Niet omdat die tik pijn doet, maar omdat je jezelf onbetrouwbaar maakt. En ja, als je dan een moeder bent, ben je EEN SLECHTE MOEDER. Anders een slechte vader.
Toen ik dat typte had nog niemand dat gezegd..
Daarom haal ik de achterstand wel even in hoor.
Als je je kind slaat, uit onmacht, zonder voorbedachte rade zeg maar, ben je volgens mij te ver gegaan, maar nog geen slechte ouder.
Als je je kind slaat, dat "tikjes" noemt, als opvoedmethode, je dat zelf slecht vindt, daar je excuses over maakt tegen je kind, en het vervolgens blijft doen, omdat je gewoon te ongeduldig/lui/lomp bent om een normale aanpak te zoeken, en als je daarover hier komt praten met een toon van "ik doe niets fout, want er zijn ergere dingen in de wereld", dan geef je je kind een enorme onveiligheid mee. Niet omdat die tik pijn doet, maar omdat je jezelf onbetrouwbaar maakt. En ja, als je dan een moeder bent, ben je EEN SLECHTE MOEDER. Anders een slechte vader.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:25
wat ik trouwens wel jammer vind is dat het er nu toch ook heel erg om gaat dat de een het beter doet dan de ander en dat we toch elkaars gedrag gaan bekritiseren wat wel en niet kan in de opvoeding. maar het was eigenlijk ook wel onvermijdelijk.
ik vind het prettig om te lezen dat andere ouders zich soms ook heel erg machteloos, gefrustreerd en geïrriteerd voelen en dan niet altijd even vriendelijk, consequent en rustig kunnen reageren op hun kids. Soms lijkt het of iedereen het om je heen zo perfect doet en het opvoeden zo makkelijk gaat terwijl ik het serieus af en toe erg zwaar vind (zeker na maandenlange nachten van gemiddeld 5 uur) het is fijn om te lezen dat anderen het ook zo ervaren, niet om allerlei gedrag daarmee goed te praten, wel om herkenning te vinden
ik vind het prettig om te lezen dat andere ouders zich soms ook heel erg machteloos, gefrustreerd en geïrriteerd voelen en dan niet altijd even vriendelijk, consequent en rustig kunnen reageren op hun kids. Soms lijkt het of iedereen het om je heen zo perfect doet en het opvoeden zo makkelijk gaat terwijl ik het serieus af en toe erg zwaar vind (zeker na maandenlange nachten van gemiddeld 5 uur) het is fijn om te lezen dat anderen het ook zo ervaren, niet om allerlei gedrag daarmee goed te praten, wel om herkenning te vinden
vrijdag 11 februari 2011 om 09:27
vrijdag 11 februari 2011 om 09:27
quote:royanne77 schreef op 11 februari 2011 @ 09:25:
wat ik trouwens wel jammer vind is dat het er nu toch ook heel erg om gaat dat de een het beter doet dan de ander en dat we toch elkaars gedrag gaan bekritiseren wat wel en niet kan in de opvoeding.
Volgens mij is het goed om met andere ouders te praten over wat wel en niet kan in de opvoeding, zonder kritiek.
De kritiek in dit topic kwam op gang door een moeder die zichzelf per implicatie een "echte mishandelaar" noemt en daar niet de minste zelfreflectie bij toont. Jammer? ja. Het zou pas echt jammer zijn als niemand daar op had gereageerd. Er zijn namelijk wel kinderen in het spel.
wat ik trouwens wel jammer vind is dat het er nu toch ook heel erg om gaat dat de een het beter doet dan de ander en dat we toch elkaars gedrag gaan bekritiseren wat wel en niet kan in de opvoeding.
Volgens mij is het goed om met andere ouders te praten over wat wel en niet kan in de opvoeding, zonder kritiek.
De kritiek in dit topic kwam op gang door een moeder die zichzelf per implicatie een "echte mishandelaar" noemt en daar niet de minste zelfreflectie bij toont. Jammer? ja. Het zou pas echt jammer zijn als niemand daar op had gereageerd. Er zijn namelijk wel kinderen in het spel.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:28
Maar Royanne, zo'n topic heeft dan toch pas zin als er dan vervolgens wordt gesproken over constructievere manieren om met gedrag van kinderen en eigen frustraties om te gaan?
Zolang dat niet gebeurt en men blijft hangen in "ow gelukkig, zij doen het ook", vind ik het alleen maar een nare discussie. Die meer schade aan gaat richten, want als iedereen het doet is er blijkbaar niet meer de noodzaak om zelf iets te veranderen.
Zolang dat niet gebeurt en men blijft hangen in "ow gelukkig, zij doen het ook", vind ik het alleen maar een nare discussie. Die meer schade aan gaat richten, want als iedereen het doet is er blijkbaar niet meer de noodzaak om zelf iets te veranderen.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:29
quote:royanne77 schreef op 11 februari 2011 @ 09:19:
lieverd, we moeten even luier verschonen, schatje, wil je even stil liggen, kom op nu even stil liggen, zal mama verhaaltje vertellen, oke ik zing een liedje, op een grote paddestoel, nee nu echt even stil liggen, rood met witte stippen, niet zo draaien, nee niet schoppen dat doet pijn
zucht
na een tijdje gaan we dan toch over in een soort worsteling waarbij ik hem vrij hardhandig stil moet houden. ik geef geen tik, ik sla niet, ik scheld niet, maar het is een sterk jochie en om hem in bedwang te houden moet ik ook veel kracht gebruiken. ik baal enorm van dat soort situaties want leuk is anders. maar heb echt geen idee wat ik anders kan doenIk zou dit dikgedrukte overslaan. Huppakee, liggen en die billen verschonen, klaar.
lieverd, we moeten even luier verschonen, schatje, wil je even stil liggen, kom op nu even stil liggen, zal mama verhaaltje vertellen, oke ik zing een liedje, op een grote paddestoel, nee nu echt even stil liggen, rood met witte stippen, niet zo draaien, nee niet schoppen dat doet pijn
zucht
na een tijdje gaan we dan toch over in een soort worsteling waarbij ik hem vrij hardhandig stil moet houden. ik geef geen tik, ik sla niet, ik scheld niet, maar het is een sterk jochie en om hem in bedwang te houden moet ik ook veel kracht gebruiken. ik baal enorm van dat soort situaties want leuk is anders. maar heb echt geen idee wat ik anders kan doenIk zou dit dikgedrukte overslaan. Huppakee, liggen en die billen verschonen, klaar.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:29
quote:royanne77 schreef op 11 februari 2011 @ 09:27:
rider, je kan geen slechte moeder zijn. zoals je als kind ook niet stout kan zijn. bepaald gedrag kan wel slecht of stout zijn. misschien betweterige nuance, maar wel belangrijk, in het eerste geval keur je iemand volledig als mens af, in het tweede geval iemands gedrag op dat momentGeen betweterige nuance, maar imho een onjuiste nuance. Je kan wel degelijk een slechte moeder zijn.Ik keur de moeder in kwestie niet volledig als mens af (als je dan toch wil nuanceren moet je het immers goed doen) maar wel als moeder ja.
rider, je kan geen slechte moeder zijn. zoals je als kind ook niet stout kan zijn. bepaald gedrag kan wel slecht of stout zijn. misschien betweterige nuance, maar wel belangrijk, in het eerste geval keur je iemand volledig als mens af, in het tweede geval iemands gedrag op dat momentGeen betweterige nuance, maar imho een onjuiste nuance. Je kan wel degelijk een slechte moeder zijn.Ik keur de moeder in kwestie niet volledig als mens af (als je dan toch wil nuanceren moet je het immers goed doen) maar wel als moeder ja.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:30
quote:royanne77 schreef op 11 februari 2011 @ 09:27:
rider, je kan geen slechte moeder zijn. zoals je als kind ook niet stout kan zijn. bepaald gedrag kan wel slecht of stout zijn. misschien betweterige nuance, maar wel belangrijk, in het eerste geval keur je iemand volledig als mens af, in het tweede geval iemands gedrag op dat momentDit is wel heel politiek correct natuurlijk.
rider, je kan geen slechte moeder zijn. zoals je als kind ook niet stout kan zijn. bepaald gedrag kan wel slecht of stout zijn. misschien betweterige nuance, maar wel belangrijk, in het eerste geval keur je iemand volledig als mens af, in het tweede geval iemands gedrag op dat momentDit is wel heel politiek correct natuurlijk.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:30
molie daar heb je gelijk in, het is ook zinvol als er gesproken wordt over 'betere' manieren om met gedrag om te gaan. maar ik las een paar bladzijden lang alleen maar: dat kan echt niet hoor, dat is wel degelijk slaan, je bent een slechte moeder etc. En daarom dacht ik dus dat het wat meer ging om wie is goed en wie is fout.
ik heb nog niet zover gelezen dat iemand aangaf zelf te mishandelen
ik heb nog niet zover gelezen dat iemand aangaf zelf te mishandelen
vrijdag 11 februari 2011 om 09:30
quote:royanne77 schreef op 11 februari 2011 @ 09:25:
wat ik trouwens wel jammer vind is dat het er nu toch ook heel erg om gaat dat de een het beter doet dan de ander en dat we toch elkaars gedrag gaan bekritiseren wat wel en niet kan in de opvoeding. maar het was eigenlijk ook wel onvermijdelijk.
ik vind het prettig om te lezen dat andere ouders zich soms ook heel erg machteloos, gefrustreerd en geïrriteerd voelen en dan niet altijd even vriendelijk, consequent en rustig kunnen reageren op hun kids. Soms lijkt het of iedereen het om je heen zo perfect doet en het opvoeden zo makkelijk gaat terwijl ik het serieus af en toe erg zwaar vind (zeker na maandenlange nachten van gemiddeld 5 uur) het is fijn om te lezen dat anderen het ook zo ervaren, niet om allerlei gedrag daarmee goed te praten, wel om herkenning te vinden
Inderdaad.
Ouders die zeggen altijd rustig en beheerst te blijven, en het altijd goed doen, geloof ik niet zo. Van mij mogen ze het zeggen en denken van zichzelf hoor, maar we zijn allemaal mensen.
wat ik trouwens wel jammer vind is dat het er nu toch ook heel erg om gaat dat de een het beter doet dan de ander en dat we toch elkaars gedrag gaan bekritiseren wat wel en niet kan in de opvoeding. maar het was eigenlijk ook wel onvermijdelijk.
ik vind het prettig om te lezen dat andere ouders zich soms ook heel erg machteloos, gefrustreerd en geïrriteerd voelen en dan niet altijd even vriendelijk, consequent en rustig kunnen reageren op hun kids. Soms lijkt het of iedereen het om je heen zo perfect doet en het opvoeden zo makkelijk gaat terwijl ik het serieus af en toe erg zwaar vind (zeker na maandenlange nachten van gemiddeld 5 uur) het is fijn om te lezen dat anderen het ook zo ervaren, niet om allerlei gedrag daarmee goed te praten, wel om herkenning te vinden
Inderdaad.
Ouders die zeggen altijd rustig en beheerst te blijven, en het altijd goed doen, geloof ik niet zo. Van mij mogen ze het zeggen en denken van zichzelf hoor, maar we zijn allemaal mensen.
vrijdag 11 februari 2011 om 09:33
vrijdag 11 februari 2011 om 09:33
quote:Beauke schreef op 11 februari 2011 @ 09:30:
[...]
Inderdaad.
Ouders die zeggen altijd rustig en beheersd te blijven, en het altijd goed doen, geloof ik niet zo. Van mij mogen ze het zeggen en denken van zichzelf hoor, maar we zijn allemaal mensen.Dus slaan/schreeuwen we tegen onze kinderen én is het ok, omdat we mensen zijn? Ik vind dat geen excuus, tenminste niet voor mezelf.
[...]
Inderdaad.
Ouders die zeggen altijd rustig en beheersd te blijven, en het altijd goed doen, geloof ik niet zo. Van mij mogen ze het zeggen en denken van zichzelf hoor, maar we zijn allemaal mensen.Dus slaan/schreeuwen we tegen onze kinderen én is het ok, omdat we mensen zijn? Ik vind dat geen excuus, tenminste niet voor mezelf.
