Actueel
alle pijlers
Zeer delicaat onderwerp (2e wereldoorlog, joden etc)
dinsdag 24 april 2012 om 09:47
Toevallig zag ik zondagochtend een reportage over een groep Nederlandse joden die terug gingen naar Auschwitz (Oswiecim) en Sobibór. De programmamaakster ging later zelf nog eens terug en heeft daar ook dingen gezien die je niet in het museum tegenkomt maar wel nog heel zichtbaar aan de oorlog refereren (vervallen schuurtje met de Duitse teksten nog aan de muur bijv).
Zelf ben ik niet Joods, ik heb zelf een Poolse achtergrond en heb zelf van de oorlog natuurlijk niets zelf meegekregen.
Ik heb wel de verhalen hierover gehad (opa die ook opgeroepen werd om gedeporteerd te worden, ook als niet Joodse burger). Oma die met geluk ervan afgekomen is omdat men haar Joodse vriendin die er toen was, niet had gevonden, etc etc.
Nu is mijn punt het volgende: (ik merk dat ik voorzichtig typ want ik wil dus niet dat ik antisemitisch bestempeld wordt).
In hoe verre of hoe lang kun en wil je rouwen om iets dat je zelf niet meegemaakt hebt. Ik weet het klinkt misschien kort door de bocht maar bij het zien van de reportage was ik aan het denken dat onze kinderen de generatie zijn die niet meer verhalen uit eerste mond horen bijvoorbeeld, hebben wel nog de beelden dat lijkt me gevoelsmatig anders. Dat het niet in vergetelheid raakt staat buiten kijf maar dat zou niet eens kunnen denk ik, met zóveel slachtoffers, dat gaat niet gewoon zomaar weg.
Het gevoel bekroop me alsof men, vanuit de Joodse kant, nog steeds comfortabel in de slachtoffer houding zit. Dat men niet dóór kan, maar wat is dat dan precies? Bang dat men de Joden miskent, niet respecteert?
Zelf ben ik niet Joods, ik heb zelf een Poolse achtergrond en heb zelf van de oorlog natuurlijk niets zelf meegekregen.
Ik heb wel de verhalen hierover gehad (opa die ook opgeroepen werd om gedeporteerd te worden, ook als niet Joodse burger). Oma die met geluk ervan afgekomen is omdat men haar Joodse vriendin die er toen was, niet had gevonden, etc etc.
Nu is mijn punt het volgende: (ik merk dat ik voorzichtig typ want ik wil dus niet dat ik antisemitisch bestempeld wordt).
In hoe verre of hoe lang kun en wil je rouwen om iets dat je zelf niet meegemaakt hebt. Ik weet het klinkt misschien kort door de bocht maar bij het zien van de reportage was ik aan het denken dat onze kinderen de generatie zijn die niet meer verhalen uit eerste mond horen bijvoorbeeld, hebben wel nog de beelden dat lijkt me gevoelsmatig anders. Dat het niet in vergetelheid raakt staat buiten kijf maar dat zou niet eens kunnen denk ik, met zóveel slachtoffers, dat gaat niet gewoon zomaar weg.
Het gevoel bekroop me alsof men, vanuit de Joodse kant, nog steeds comfortabel in de slachtoffer houding zit. Dat men niet dóór kan, maar wat is dat dan precies? Bang dat men de Joden miskent, niet respecteert?
woensdag 25 april 2012 om 13:04
quote:lucretiatox schreef op 25 april 2012 @ 10:53:
De vraag in de OP is: hoe lang kun je je bezighouden met iets dat je niet zelf hebt meegemaakt -- ben je dan niet slachtofferschap aan het cultiveren.
Het punt van slachtofferschap is: slachtoffers worden dood, maar ook monddood gemaakt. In de holocaust zijn mensen letterlijk vernietigd -- hun ervaringen zijn voor altijd onbeschreven gebleven. Maar ook de overlevenden zijn op andere manieren tot zwijgen gebracht, hun menselijkheid is vernietigd. (of althans, dat was dan toch het doel van de vernietigingskampen). Lees Primo Levi.
Het zijn de generaties daarna die de verantwoordelijkheid voelen stem te geven aan wat tot zwijgen is gebracht. En dat is wel zo iets ingewikkelds, dat ik denk dat mensen die dit niet persoonlijk in hun familie meemaken, er van buitenaf niet zo botweg commentaar op zouden moeten geven. Luister en lees, in plaats van allemaal kwaadaardige motieven in de trant van "in slachtofferschap gaan hangen" aan anderen toe te schuiven.Lees deze nu net pas, dat is inderdaad een heel mooie verwoording en inderdaad het zal waarschijnlijk aan de verschillen in achtergrond liggen.
De vraag in de OP is: hoe lang kun je je bezighouden met iets dat je niet zelf hebt meegemaakt -- ben je dan niet slachtofferschap aan het cultiveren.
Het punt van slachtofferschap is: slachtoffers worden dood, maar ook monddood gemaakt. In de holocaust zijn mensen letterlijk vernietigd -- hun ervaringen zijn voor altijd onbeschreven gebleven. Maar ook de overlevenden zijn op andere manieren tot zwijgen gebracht, hun menselijkheid is vernietigd. (of althans, dat was dan toch het doel van de vernietigingskampen). Lees Primo Levi.
Het zijn de generaties daarna die de verantwoordelijkheid voelen stem te geven aan wat tot zwijgen is gebracht. En dat is wel zo iets ingewikkelds, dat ik denk dat mensen die dit niet persoonlijk in hun familie meemaken, er van buitenaf niet zo botweg commentaar op zouden moeten geven. Luister en lees, in plaats van allemaal kwaadaardige motieven in de trant van "in slachtofferschap gaan hangen" aan anderen toe te schuiven.Lees deze nu net pas, dat is inderdaad een heel mooie verwoording en inderdaad het zal waarschijnlijk aan de verschillen in achtergrond liggen.
woensdag 25 april 2012 om 13:08
quote:fashionvictim schreef op 25 april 2012 @ 13:03:
[...]
Vind jij dan dat er genoeg boetedoening gedaan is? Of dat er zelfs teveel boetedoening gedaan is? Omdat je zegt "wat moet er nog meer gedaan worden"? En daarna rept over "comfortabel in de slachtofferrol blijven hangen"? Vind jij wellicht dat het slachtofferschap van de joodse gemeenschap overdreven is?Hoe zie jij boetedoening voor je dan Fash?
[...]
Vind jij dan dat er genoeg boetedoening gedaan is? Of dat er zelfs teveel boetedoening gedaan is? Omdat je zegt "wat moet er nog meer gedaan worden"? En daarna rept over "comfortabel in de slachtofferrol blijven hangen"? Vind jij wellicht dat het slachtofferschap van de joodse gemeenschap overdreven is?Hoe zie jij boetedoening voor je dan Fash?
woensdag 25 april 2012 om 13:09
quote:rozenstruikje schreef op 25 april 2012 @ 13:07:
Verder heb ik niets gezegd als "joden te kort doen", volgens mij verwar je nu Rozenstruikjes postings met de mijne.
Dat heb ik dan weer niet gezegd volgens mij Nee, ik zat al terug te zoeken wie dat gezegd had, maar wij waren het volgens mij allebei niet. Heb die gedachte ook geen enkele keer gehad in dit topic, sterker nog, ik vroeg me juist af en die zin had ik ook vet gemaakt in Snyggin's OP, waarom er steeds over "erkenning" en "miskennen" gesproken werd.
Verder heb ik niets gezegd als "joden te kort doen", volgens mij verwar je nu Rozenstruikjes postings met de mijne.
Dat heb ik dan weer niet gezegd volgens mij Nee, ik zat al terug te zoeken wie dat gezegd had, maar wij waren het volgens mij allebei niet. Heb die gedachte ook geen enkele keer gehad in dit topic, sterker nog, ik vroeg me juist af en die zin had ik ook vet gemaakt in Snyggin's OP, waarom er steeds over "erkenning" en "miskennen" gesproken werd.
Am Yisrael Chai!
woensdag 25 april 2012 om 13:10
quote:Sorcha_ schreef op 25 april 2012 @ 13:08:
[...]
Hoe zie jij boetedoening voor je dan Fash?
Ehm... ik ben niet degene die over boetedoening spreekt. Ik ben volgens mij van mening dat niets ter wereld boetedoening kan zijn voor zoiets als de holocaust, dus ik denk helemaal niet in dergelijke termen.
Edit: ik ben het bijvoorbeeld ook pertinent oneens met die mensen die denken of vinden dat de staat Israel gesticht is als "boetedoening" voor WO II.
[...]
Hoe zie jij boetedoening voor je dan Fash?
Ehm... ik ben niet degene die over boetedoening spreekt. Ik ben volgens mij van mening dat niets ter wereld boetedoening kan zijn voor zoiets als de holocaust, dus ik denk helemaal niet in dergelijke termen.
Edit: ik ben het bijvoorbeeld ook pertinent oneens met die mensen die denken of vinden dat de staat Israel gesticht is als "boetedoening" voor WO II.
Am Yisrael Chai!
woensdag 25 april 2012 om 13:11
Is er sprake van boetedoening? Of is er sprake van erkenning, verwerking gedurende meerdere generaties? En dat is alleen mogelijk als daar ruimte voor is zonder dat er op zere wonden wordt gedrukt door alle bedreigingen die er nog daadwerkelijk zijn.
Hoe kan je verwerken en doorgaan, als er steeds op die blauwe plek gedrukt wordt?
Dus geen boetedoening, maar gewoon normaal gedrag volstaat.
Hoe kan je verwerken en doorgaan, als er steeds op die blauwe plek gedrukt wordt?
Dus geen boetedoening, maar gewoon normaal gedrag volstaat.
woensdag 25 april 2012 om 13:12
quote:Snyggin schreef op 25 april 2012 @ 13:01:
Nou ik zal 't er nog eens voor je erbij halen, want ES die heeft er ook nog op geantwoord, misschien wil jij dat dan ook.
(Boetedoening -> slachtofferschap is een logisch oorzaak/gevolg toch?)
"wat moet er nog meer voordat het genoeg...tja hoe zal ik het noemen, boetedoening gedaan is?"
Mooie, toepasselijke Christelijke woordkeuze. Wat mij betreft duurt het lang voordat er voor de volle 100% boete is gedaan voor wat de joden is aangedaan. En niet alleen in '33 - '45. Maar eigenlijk in de afgelopen 2000 jaar...Er hoeft geen boete gedaan te worden door de mensen van nu. De daders zijn allemaal aan het uitsterven en zijn voor een deel gestraft, de rest is op sterven na dood of ligt allang onder de zoden. Niemand die verder in deze tijd leeft hoeft het boetekleed aan te trekken. Waar het gaat om de tweede wereldoorlog, zijn we massaal onschuldig.
Nou ik zal 't er nog eens voor je erbij halen, want ES die heeft er ook nog op geantwoord, misschien wil jij dat dan ook.
(Boetedoening -> slachtofferschap is een logisch oorzaak/gevolg toch?)
"wat moet er nog meer voordat het genoeg...tja hoe zal ik het noemen, boetedoening gedaan is?"
Mooie, toepasselijke Christelijke woordkeuze. Wat mij betreft duurt het lang voordat er voor de volle 100% boete is gedaan voor wat de joden is aangedaan. En niet alleen in '33 - '45. Maar eigenlijk in de afgelopen 2000 jaar...Er hoeft geen boete gedaan te worden door de mensen van nu. De daders zijn allemaal aan het uitsterven en zijn voor een deel gestraft, de rest is op sterven na dood of ligt allang onder de zoden. Niemand die verder in deze tijd leeft hoeft het boetekleed aan te trekken. Waar het gaat om de tweede wereldoorlog, zijn we massaal onschuldig.
woensdag 25 april 2012 om 13:13
Overigens heb ik de documentaire gekeken en ik begrijp nu beter wat Snyggin bedoelt.
In het begin van de documentaire vergelijkt de documentairemaakster de entree van Auschwitz met die van een pretpark en ze noemt de commerciele aanpakt een inkomsten bron voor de Polen. Alsof de Polen parasiteren op het leed van de Joden, terwijl in Auschwitz ook zoveel Polen zijn omgekomen.
Documentaire is echt een aanrader trouwens, zeer ontroerend. Vooral hoe die groep de namen van hun overleden familieleden voorlezen. En die familie die in het huis van Hess woont.
In het begin van de documentaire vergelijkt de documentairemaakster de entree van Auschwitz met die van een pretpark en ze noemt de commerciele aanpakt een inkomsten bron voor de Polen. Alsof de Polen parasiteren op het leed van de Joden, terwijl in Auschwitz ook zoveel Polen zijn omgekomen.
Documentaire is echt een aanrader trouwens, zeer ontroerend. Vooral hoe die groep de namen van hun overleden familieleden voorlezen. En die familie die in het huis van Hess woont.
woensdag 25 april 2012 om 13:13
quote:Cateautje schreef op 25 april 2012 @ 13:12:
[...]
Er hoeft geen boete gedaan te worden door de mensen van nu. De daders zijn allemaal aan het uitsterven en zijn voor een deel gestraft, de rest is op sterven na dood of ligt allang onder de zoden. Niemand die verder in deze tijd leeft hoeft het boetekleed aan te trekken. Waar het gaat om de tweede wereldoorlog, zijn we massaal onschuldig.Die laatste uitspraak gaat mij dan weer vele bruggen te ver.
[...]
Er hoeft geen boete gedaan te worden door de mensen van nu. De daders zijn allemaal aan het uitsterven en zijn voor een deel gestraft, de rest is op sterven na dood of ligt allang onder de zoden. Niemand die verder in deze tijd leeft hoeft het boetekleed aan te trekken. Waar het gaat om de tweede wereldoorlog, zijn we massaal onschuldig.Die laatste uitspraak gaat mij dan weer vele bruggen te ver.
Am Yisrael Chai!
woensdag 25 april 2012 om 13:13
quote:fashionvictim schreef op 25 april 2012 @ 13:10:
[...]
Ehm... ik ben niet degene die over boetedoening spreekt. Ik ben volgens mij van mening dat niets ter wereld boetedoening kan zijn voor zoiets als de holocaust, dus ik denk helemaal niet in dergelijke termen.
Edit: ik ben het bijvoorbeeld ook pertinent oneens met die mensen die denken of vinden dat de staat Israel gesticht is als "boetedoening" voor WO II.Oh sorry, ik heb je verkeerd begrepen .
[...]
Ehm... ik ben niet degene die over boetedoening spreekt. Ik ben volgens mij van mening dat niets ter wereld boetedoening kan zijn voor zoiets als de holocaust, dus ik denk helemaal niet in dergelijke termen.
Edit: ik ben het bijvoorbeeld ook pertinent oneens met die mensen die denken of vinden dat de staat Israel gesticht is als "boetedoening" voor WO II.Oh sorry, ik heb je verkeerd begrepen .
woensdag 25 april 2012 om 13:14
quote:fashionvictim schreef op 25 april 2012 @ 13:03:
[...]
Vind jij dan dat er genoeg boetedoening gedaan is? Of dat er zelfs teveel boetedoening gedaan is? Omdat je zegt "wat moet er nog meer gedaan worden"? En daarna rept over "comfortabel in de slachtofferrol blijven hangen"? Vind jij wellicht dat het slachtofferschap van de joodse gemeenschap overdreven is?
Het comfortabel in de slachtofferrol zijn kwam tot stand nadat ik dus die docu van Amerikaanse Joden in Israel had gezien (zoals ik eerder opmerkte). Die aldaar op een gegeven moment zélf als a-s werden bestempeld, dat vond ik en vind ik nog steeds zo raar, want dat schept het beeld alsof je wellicht inderdaad nog steeds het massale gevoel van schuldgevoel in stand wil blijven houden voor alle komende generaties.
Alsof het erkennen, benoemen, respecteren, etc wat er gebeurd niet nooit genoeg kan zijn. Dat terwijl (en dat is mijn persoonlijke projectie) dit gewoon in de opvoeding van kindsafaan erbij moet horen, zoiets mág nooit in vergetelheid raken en het lijkt soms alsof mensen van Joodse komaf er bang voor zijn dat dat weleens zou kunnen gebeuren.
[...]
Vind jij dan dat er genoeg boetedoening gedaan is? Of dat er zelfs teveel boetedoening gedaan is? Omdat je zegt "wat moet er nog meer gedaan worden"? En daarna rept over "comfortabel in de slachtofferrol blijven hangen"? Vind jij wellicht dat het slachtofferschap van de joodse gemeenschap overdreven is?
Het comfortabel in de slachtofferrol zijn kwam tot stand nadat ik dus die docu van Amerikaanse Joden in Israel had gezien (zoals ik eerder opmerkte). Die aldaar op een gegeven moment zélf als a-s werden bestempeld, dat vond ik en vind ik nog steeds zo raar, want dat schept het beeld alsof je wellicht inderdaad nog steeds het massale gevoel van schuldgevoel in stand wil blijven houden voor alle komende generaties.
Alsof het erkennen, benoemen, respecteren, etc wat er gebeurd niet nooit genoeg kan zijn. Dat terwijl (en dat is mijn persoonlijke projectie) dit gewoon in de opvoeding van kindsafaan erbij moet horen, zoiets mág nooit in vergetelheid raken en het lijkt soms alsof mensen van Joodse komaf er bang voor zijn dat dat weleens zou kunnen gebeuren.
woensdag 25 april 2012 om 13:16
quote:liv_1 schreef op 25 april 2012 @ 13:11:
Cateautje, je.cynisme siert je niet. Buiten dat mis je geheel mijn punt.Ja, ik word er inderdaad een beetje cynisch van. Het helpt helemaal niemand. Als we nou met 500.000 mensen de straat op zouden gaan, per Europees land, om Europa er al demonstrerend van te overtuigen iets te doen aan bijvoorbeeld die Assad in Syrië, dan loop ik in de voorste gelederen mee, maar stilstaan? Ech nie. Ik vind de dagelijkse confrontatie met al die ellende in de media al erg genoeg, ik sta er, wat dat betreft, dagelijks bij stil.
Cateautje, je.cynisme siert je niet. Buiten dat mis je geheel mijn punt.Ja, ik word er inderdaad een beetje cynisch van. Het helpt helemaal niemand. Als we nou met 500.000 mensen de straat op zouden gaan, per Europees land, om Europa er al demonstrerend van te overtuigen iets te doen aan bijvoorbeeld die Assad in Syrië, dan loop ik in de voorste gelederen mee, maar stilstaan? Ech nie. Ik vind de dagelijkse confrontatie met al die ellende in de media al erg genoeg, ik sta er, wat dat betreft, dagelijks bij stil.
woensdag 25 april 2012 om 13:16
quote:racheltje321 schreef op 25 april 2012 @ 12:37:
[...]
Good for you, dus niet aan een vakantie aan de Rode Zee, kippensoep, bagels en verse olijven bv?
Ehm, als ik er langer over nadenk, dan komen die dingen ook hoor! Maar mijn eerste associaties komen toch uit bij het lijden van het Joodse volk.
Maar als ik verder denk dan komen de Jaffa sinasappels, de menora van mijn oma, pastrami en bagels met zalm ook voorbij ja.
Waarom ik moet denken aan een Amsterdamse strafpleiter als ik het woord Joods hoor, en dat ook nog als eerste associatie is mij ook een raadsel. Ik ben onbewust vast jalours op Eva Jinek.
[...]
Good for you, dus niet aan een vakantie aan de Rode Zee, kippensoep, bagels en verse olijven bv?
Ehm, als ik er langer over nadenk, dan komen die dingen ook hoor! Maar mijn eerste associaties komen toch uit bij het lijden van het Joodse volk.
Maar als ik verder denk dan komen de Jaffa sinasappels, de menora van mijn oma, pastrami en bagels met zalm ook voorbij ja.
Waarom ik moet denken aan een Amsterdamse strafpleiter als ik het woord Joods hoor, en dat ook nog als eerste associatie is mij ook een raadsel. Ik ben onbewust vast jalours op Eva Jinek.
woensdag 25 april 2012 om 13:18
quote:Snyggin schreef op 25 april 2012 @ 13:14:
[...]
Het comfortabel in de slachtofferrol zijn kwam tot stand nadat ik dus die docu van Amerikaanse Joden in Israel had gezien (zoals ik eerder opmerkte). Die aldaar op een gegeven moment zélf als a-s werden bestempeld, dat vond ik en vind ik nog steeds zo raar, want dat schept het beeld alsof je wellicht inderdaad nog steeds het massale gevoel van schuldgevoel in stand wil blijven houden voor alle komende generaties.
Alsof het erkennen, benoemen, respecteren, etc wat er gebeurd niet nooit genoeg kan zijn. Dat terwijl (en dat is mijn persoonlijke projectie) dit gewoon in de opvoeding van kindsafaan erbij moet horen, zoiets mág nooit in vergetelheid raken en het lijkt soms alsof mensen van Joodse komaf er bang voor zijn dat dat weleens zou kunnen gebeuren.
Ah, nu begrijp ik je beter.
Ik ben van mening dat antisemitisme nog springlevend is, en dat antisemitisme nog steeds een reëel gevaar is voor het leven en welzijn van joden. Dus in die zin denk ik dat het veel te kort door de bocht is om te denken dat joden van nu "zich wentelen in slachtofferschap" met betrekking tot WO II.
Ik denk dat het eerder zo is dat WO II elke jood ter wereld er van doordrongen heeft dat antisemitisme altijd serieus genomen dient te worden en het niet alleen maar woorden zijn.
[...]
Het comfortabel in de slachtofferrol zijn kwam tot stand nadat ik dus die docu van Amerikaanse Joden in Israel had gezien (zoals ik eerder opmerkte). Die aldaar op een gegeven moment zélf als a-s werden bestempeld, dat vond ik en vind ik nog steeds zo raar, want dat schept het beeld alsof je wellicht inderdaad nog steeds het massale gevoel van schuldgevoel in stand wil blijven houden voor alle komende generaties.
Alsof het erkennen, benoemen, respecteren, etc wat er gebeurd niet nooit genoeg kan zijn. Dat terwijl (en dat is mijn persoonlijke projectie) dit gewoon in de opvoeding van kindsafaan erbij moet horen, zoiets mág nooit in vergetelheid raken en het lijkt soms alsof mensen van Joodse komaf er bang voor zijn dat dat weleens zou kunnen gebeuren.
Ah, nu begrijp ik je beter.
Ik ben van mening dat antisemitisme nog springlevend is, en dat antisemitisme nog steeds een reëel gevaar is voor het leven en welzijn van joden. Dus in die zin denk ik dat het veel te kort door de bocht is om te denken dat joden van nu "zich wentelen in slachtofferschap" met betrekking tot WO II.
Ik denk dat het eerder zo is dat WO II elke jood ter wereld er van doordrongen heeft dat antisemitisme altijd serieus genomen dient te worden en het niet alleen maar woorden zijn.
Am Yisrael Chai!
woensdag 25 april 2012 om 13:18
quote:Sorcha_ schreef op 25 april 2012 @ 13:13:
Overigens heb ik de documentaire gekeken en ik begrijp nu beter wat Snyggin bedoelt.
In het begin van de documentaire vergelijkt de documentairemaakster de entree van Auschwitz met die van een pretpark en ze noemt de commerciele aanpakt een inkomsten bron voor de Polen. Alsof de Polen parasiteren op het leed van de Joden, terwijl in Auschwitz ook zoveel Polen zijn omgekomen.
Documentaire is echt een aanrader trouwens, zeer ontroerend. Vooral hoe die groep de namen van hun overleden familieleden voorlezen. En die familie die in het huis van Hess woont.Gelukkig Sorch, het is ook in die mindset geschreven nadat ik die gezien had. En niet zo van: kijken waarmee ik vandaag "de knuppel in het hoederhok kan gooien".
Overigens heb ik de documentaire gekeken en ik begrijp nu beter wat Snyggin bedoelt.
In het begin van de documentaire vergelijkt de documentairemaakster de entree van Auschwitz met die van een pretpark en ze noemt de commerciele aanpakt een inkomsten bron voor de Polen. Alsof de Polen parasiteren op het leed van de Joden, terwijl in Auschwitz ook zoveel Polen zijn omgekomen.
Documentaire is echt een aanrader trouwens, zeer ontroerend. Vooral hoe die groep de namen van hun overleden familieleden voorlezen. En die familie die in het huis van Hess woont.Gelukkig Sorch, het is ook in die mindset geschreven nadat ik die gezien had. En niet zo van: kijken waarmee ik vandaag "de knuppel in het hoederhok kan gooien".
woensdag 25 april 2012 om 13:19
Snyginn, helemaal begrijpen doe ik je ook niet.
Je zegt dat jouw Poolse achtergrond meespeelt. Het kamp is een paar honderd kilometer verder dan waar jij vandaan komt, en je vindt het niet leuk dat er in de documentaire gewezen werd naar jouw volk, naar de moestuintjes, naar de huizen vlakbij. Net alsof die mensen die daar wonen iets verkeerd doen. Voor jouw gevoel werd er in die documentaire gewezen naar hen, alsof het ze toch allemaal niets kan schelen.
Speelt het mee dat je juist trots wil zijn op je roots, en dat deze docu een stukje Polen laat zien waar verschrikkelijke dingen zijn gebeurd, waar jij en je (groot)ouders niets aan kunnen doen, en dat je vind dat de ‘schuld’ blijvend in "jouw "schoenen wordt geschoven en in die van je kinderen?
Je zegt dat jouw Poolse achtergrond meespeelt. Het kamp is een paar honderd kilometer verder dan waar jij vandaan komt, en je vindt het niet leuk dat er in de documentaire gewezen werd naar jouw volk, naar de moestuintjes, naar de huizen vlakbij. Net alsof die mensen die daar wonen iets verkeerd doen. Voor jouw gevoel werd er in die documentaire gewezen naar hen, alsof het ze toch allemaal niets kan schelen.
Speelt het mee dat je juist trots wil zijn op je roots, en dat deze docu een stukje Polen laat zien waar verschrikkelijke dingen zijn gebeurd, waar jij en je (groot)ouders niets aan kunnen doen, en dat je vind dat de ‘schuld’ blijvend in "jouw "schoenen wordt geschoven en in die van je kinderen?
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
woensdag 25 april 2012 om 13:19
quote:Baudolino schreef op 25 april 2012 @ 12:53:
[...]
De joden die ik ken, daarvan weten anderen helemaal niet dat het joden zijn. Nogmaals, jij doet het voorkomen alsof er een enorme golf van antisemitisme door Nederland waadt, en dat joden daar enorm last van hebben. En het zijn altijd mensen die jij kent , waar een bepaalde problematiek zich afspeelt, dus is het bij de rest ook zo. Als er dan wordt aangegeven dat een heleboel mensen dit totaal niet herkent, dan wordt dit afgedaan als 'dat je de joden tekort doet'.
In een heleboel delen van Nederland speelt het gewoon niet. Herkent niemand een jood, en weet men helemaal niet wie nou precies de joden zijn en waar ze wonen.
Wees blij!Dit vind ik zo'n kortzichtige reactie. Baudolino, je kunt dit pas zeggen als je onderzoek hebt gedaan naar joodse mensen in jouw deel van Nederland en hoe zij dit ervaren.
[...]
De joden die ik ken, daarvan weten anderen helemaal niet dat het joden zijn. Nogmaals, jij doet het voorkomen alsof er een enorme golf van antisemitisme door Nederland waadt, en dat joden daar enorm last van hebben. En het zijn altijd mensen die jij kent , waar een bepaalde problematiek zich afspeelt, dus is het bij de rest ook zo. Als er dan wordt aangegeven dat een heleboel mensen dit totaal niet herkent, dan wordt dit afgedaan als 'dat je de joden tekort doet'.
In een heleboel delen van Nederland speelt het gewoon niet. Herkent niemand een jood, en weet men helemaal niet wie nou precies de joden zijn en waar ze wonen.
Wees blij!Dit vind ik zo'n kortzichtige reactie. Baudolino, je kunt dit pas zeggen als je onderzoek hebt gedaan naar joodse mensen in jouw deel van Nederland en hoe zij dit ervaren.
woensdag 25 april 2012 om 13:20
quote:fashionvictim schreef op 25 april 2012 @ 12:44:
[...]
Wat een jodenstreek! als je wil zeggen dat iemand je belazerd heeft is natuurlijk niet echt een grap.
Laat ik het zo zeggen: uit de mond van een niet-jood heb ik nog nooit een goede grap over joden gehoord, en die zijn er toch echt plenty. Sam en Moos liepen over de Kalverstraat...Van Max Tailleur! Mijn opa vertelt trouwens wel moppen over Joden. Maar dan van deze strekking, bedenk ik me opeens.
[...]
Wat een jodenstreek! als je wil zeggen dat iemand je belazerd heeft is natuurlijk niet echt een grap.
Laat ik het zo zeggen: uit de mond van een niet-jood heb ik nog nooit een goede grap over joden gehoord, en die zijn er toch echt plenty. Sam en Moos liepen over de Kalverstraat...Van Max Tailleur! Mijn opa vertelt trouwens wel moppen over Joden. Maar dan van deze strekking, bedenk ik me opeens.
woensdag 25 april 2012 om 13:22
Ik heb een beetje het gevoel dat Snyggin zich, vanwege haar Poolse achtergrond, wat tekort gedaan voelt in erkenning van het leed dat de Polen is aangedaan tijdens WO II. En dat zij (nav die documentaire) het gevoel heeft dat de Polen worden beschuldigd van het tonen van onvoldoende 'respect' voor het drama van holocaust. Klopt dat?
En nu je dit topic hebt gelezen: vind je nog steeds dat de Joden comfortabel in hun slachtofferrol zitten?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze opmerking uitermate kwetsend blijf vinden.
Voor de duidelijkheid: ik ben niet Joods dus zeg dit als een buitenstaander - niet om me een soort slachtofferschap aan te meten.
En nu je dit topic hebt gelezen: vind je nog steeds dat de Joden comfortabel in hun slachtofferrol zitten?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze opmerking uitermate kwetsend blijf vinden.
Voor de duidelijkheid: ik ben niet Joods dus zeg dit als een buitenstaander - niet om me een soort slachtofferschap aan te meten.
woensdag 25 april 2012 om 13:22
quote:Cateautje schreef op 25 april 2012 @ 13:12:
[...]
Er hoeft geen boete gedaan te worden door de mensen van nu. De daders zijn allemaal aan het uitsterven en zijn voor een deel gestraft, de rest is op sterven na dood of ligt allang onder de zoden. Niemand die verder in deze tijd leeft hoeft het boetekleed aan te trekken. Waar het gaat om de tweede wereldoorlog, zijn we massaal onschuldig.
Nou, dat vind ik ver gaan.
Ik ben van mening dat het zó weer zou kunnen gebeuren en dan zijn we allemaal schuldig. Omdat we ons mond houden, of oogkleppen op hebben.
Niet alleen wat betreft joden, maar naar iedere bevolkingsgroep die door een handige volksmenner als schuldige wordt aangewezen.
En juist daarom moeten we waakzaam blijven.
[...]
Er hoeft geen boete gedaan te worden door de mensen van nu. De daders zijn allemaal aan het uitsterven en zijn voor een deel gestraft, de rest is op sterven na dood of ligt allang onder de zoden. Niemand die verder in deze tijd leeft hoeft het boetekleed aan te trekken. Waar het gaat om de tweede wereldoorlog, zijn we massaal onschuldig.
Nou, dat vind ik ver gaan.
Ik ben van mening dat het zó weer zou kunnen gebeuren en dan zijn we allemaal schuldig. Omdat we ons mond houden, of oogkleppen op hebben.
Niet alleen wat betreft joden, maar naar iedere bevolkingsgroep die door een handige volksmenner als schuldige wordt aangewezen.
En juist daarom moeten we waakzaam blijven.
woensdag 25 april 2012 om 13:22
Rozenstruikje, jij erkent niet dat anderen nooit geconfronteerd worden met jodengrappen of vormen van antisemitisme. Je zegt letterlijk dat daarmee eigenlijk gezegd wordt dat Joden zich hier ook weer over aanstellen.
Alsof degenen die het niet herkennen, ook direct de gehele holocaust ontkennen.
In plaats van blij te zijn dat het blijkbaar toch niet zo wijdverbreid is als je dacht.
En FV, ik denk dat het dan heel erg per regio verschilt. Ik heb in verschillende plaatsen gewoond en nergens was het een issue. Ik zeg niet dat het daarom niet bestaat, maar ik denk dat het niet zo wijdverbreid is als wordt aangenomen.
gelukkig.
Alsof degenen die het niet herkennen, ook direct de gehele holocaust ontkennen.
In plaats van blij te zijn dat het blijkbaar toch niet zo wijdverbreid is als je dacht.
En FV, ik denk dat het dan heel erg per regio verschilt. Ik heb in verschillende plaatsen gewoond en nergens was het een issue. Ik zeg niet dat het daarom niet bestaat, maar ik denk dat het niet zo wijdverbreid is als wordt aangenomen.
gelukkig.
