Er bekaaid vanaf komen door je voedselallergie

02-11-2015 12:48 584 berichten
Na het lezen van het topic van de gastvrouw die nogal vastzat in recepten met kaas, ondanks het feit dat één van haar gasten geen melkproducten at, kwamen bij mij allerlei milde trauma's naar boven. Gezien de reacties was ik daarin niet de enige, dus daarom ben ik benieuwd:



wat is de meest stomme of juist grappige situatie waarin jij ooit terecht bent gekomen door jouw voedselallergie of dieet?



TO Trapt af:

Ik ben allergisch voor koemelk en ik was een jaar of twee geleden bij een diner waar de gastvrouw een aantal gerechten gemaakt had waarvan er maar twee van de zes of zeven gerechten geen melkproducten bevatten. Iedereen schept keurig een klein schepje van iedere schaal, maar ik schep uiteraard wat grotere scheppen uit de schalen waarvan ik wel mag eten, waarop degene schuin tegenover mij snedig zegt: "Ehm, laat je ook nog wat over, misschien zijn er wel meer mensen die daar een extra schep van willen?!" (Disclaimer: ik was niet asociaal de halve schaal op mijn bord aan het laden en er was nog meer dan genoeg over). Waarop ik vriendelijk uitleg dat ik allergisch ben voor melk en een groot deel van de gerechten niet mag eten en daarom wat extra van de melkvrije schalen opschep, waarop zij reageert met: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag."



Ik stond echt met mijn mond vol tanden. En het ergste was dat sommige andere tafelgenoten een beetje mee aan het knikken waren als uiting dat ze het helemaal met die uitspraak eens waren.

Gelukkig werd ik gered door de gastvrouw die werkelijkwaar furieus was dat je zoiets er uit gooit in een situatie waar meer dan genoeg (ander) eten is voor degenen die geen allergie hebben, maar sindsdien voel ik me toch bezwaard als ik extra opschep van melkvrije gerechten.



Nu jullie!
Ik vind het echt schokkend hoe weinig rekening er soms wordt gehouden met allergieën in restaurants e.d.

Ik ken iemand met een restaurant, en die krijgt regelmatig de vraag of dingen glutenvrij, lactosevrij of pindavrij kunnen. Alleen pinda-allergie durft hij niet aan, ze gebruiken erg veel pinda's en zo'n reactie kan erg heftig zijn. Maar hij krijgt ook mensen over de vloer die dan perse glutenvrij willen maar dan toch de taart nemen "want voor 1 keertje kan best". Dat voelt dan wel stom als je zoveel moeite hebt gedaan in de keuken!
Glutenvrij is hip :/.

Jammer dat de echte mensen met allergie er onder moeten lijden.

Werd in het begin niet serieus genomen door familie met veel wc bezoek tijdens het eten als gevolg.

Nu wordt er gelukkig wel rekening mee gehouden.

Wat ik wel moeilijk vind is eten bestellen (zoals thuisbezorgd). Chinees is zeker een no-go (met die ve-tsin troep) dus er valt veel af.

Meestal maak ik dan zelf iets of ga ik naar de supermarkt.
quote:oki07 schreef op 03 november 2015 @ 14:27:

[...]

On topic schrok ik er trouwens echt van dat iemand aan tafel dit zegt: "Dat is toch niet ons probleem? Ik zie niet in waarom wij allemaal minder moeten eten, alleen maar omdat jij geen melk mag." Echt vreselijk onaardig. En dat mensen dan nog meeknikken! Mag hopen dat dit geen vrienden van je zijn. Echt een bizarre reactie.



Nee, maar helaas is zij wel goed bevriend met een aantal van mijn vrienden, dus ik kom haar regelmatig tegen. Is zo'n type dat alleen vanuit zichzelf redeneert en daarom (volgens mij) ook ècht niet doorheeft dat ze regelmatig verschikkelijk bot en onaardig overkomt.



Ik denk dat zij één van de weinigen is die zich er zo aan stoort dat ze er hard op iets van zegt, maar ik merk wel vaker dat mensen een beetje 'jaloers' zijn als ik een apart bordje (met in hun ogen natuurlijk veel lekkerder) eten krijg of (de horror, als een cateraar ipv een apart broodje voor mij gewoon een deel van de keuzes melkvrij maakt) zij het laatste broodje filet americain aan mij moeten af staan in ruil voor een broodje kaas.



Was ook deel van die hele kaasfondue-discussie die ik in de OP aanhaal, zodra je vanwege je allergie een speciale behandeling krijgt, zijn er geheid mensen die zich daardoor achtergesteld voelen, hoe kleinzerig dat ook moge zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben allergisch voor melk en gluten. Bij gluten moet je heel erg uitkijken met besmetting.

Ik heb tot nu toe nog geen extreme dingen meegemaakt, maar ik vind mensen die er heel nonchalant over doen 'nee hoor, zitten heus geen gluten in/met hetzelfde mes besmeerd/etc!' en dat er dan toch gluten in blijken te zitten heel irritant. Oh, en ik deed in een groep mee aan een evenement waarbij iedereen geïnstrueerd was dat een bepaald brood alleen voor mij was (want glutenvrij) en dat stond er ook duidelijk op, en dat mensen het dan alsnog gewoon eten en ik zonder eten zit. We zaten in the middle of nowhere en niet elke supermarkt heeft glutenvrij brood, dus dat was wel even vervelend.



En inderdaad dat iedereen wil proeven van het 'oh zo bijzondere' gluten- en melkvrije eten, waardoor je zelf nauwelijks wat overhoudt.
Dat bijzondere herken ik wel. Mijn nichtjes hebben een aandoening waardoor ze bepaalde voedingsstoffen maar heel weinig mogen hebben. Krijgen ze te veel binnen, dan kunnen ze in coma raken.



Als kind hadden zij ook speciaal brood. En dat zag eruit als cake. Zat ook in een aluminium cake-achtige vorm. En ik (6, 7 jaar) vond dat natuurlijk razend interessant. En ik wilde dat ook proeven. Want waarom mochten zij wel witte cake-boterhammen en moest ik stom normaal bruin brood? En waarom mochten zij brownies en kreeg ik maar 1 koekje?



Ik denk (mede) daardoor dat het hem zit in de extra aandacht die een ander daarmee aangeeft voor jou te hebben. Extra zorg, jij bent speciaal/bijzonder (en dus doen we extra moeite voor jou en voor de rest niet). Dat die persoon met allergie/intolerantie/aandoening niet om die gezondheidsproblemen gevraagd heeft, doet niet ter zake.



Verder filosoferend zou dat ook de verklaring kunnen zijn achter de glutenvrij-maar-ik-eet-wel-taart-mensen (lees: de mensen die glutenvrij eten zolang het hen uitkomt): ze hebben geen glutenvrij eten nodig, maar speciale aandacht.
Alle reacties Link kopieren
quote:blueeyes*3 schreef op 03 november 2015 @ 22:53:

Verder filosoferend zou dat ook de verklaring kunnen zijn achter de glutenvrij-maar-ik-eet-wel-taart-mensen (lees: de mensen die glutenvrij eten zolang het hen uitkomt): ze hebben geen glutenvrij eten nodig, maar speciale aandacht.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Mieshka schreef op 03 november 2015 @ 17:10:

Ik kan niet tegen tarwe / gluten. Dat is in de laatste 15 jaar steeds erger geworden. Het onderzoek naar coeliakie heb ik nooit laten doen, omdat ik dan 6 weken flink gluten zou moeten eten, wat in mijn geval 6 weken pure hel zou betekenen. Bij een keer een klein beetje gluten is de kans op overgeven en buikpijn 50/50. Bij 'stapeling' gegarandeerd klachten. In de praktijk eet ik dus altijd tarwe- / glutenvrij.



Mijn grootste probleem is altijd soep. Daar gaat echt zo vaak een pakje of bouillonblok in, of gehaktballetjes met brood ofzo, maar het is altijd 'echt glutenvrij want er zit geen vermicelli in!' Of glutenvrije pasta maken, maar wel saus met een pakje van Honig ofzo. Mensen bedoelen het vaak goed maar het is gewoon onwetendheid. Het is ook niet normaal waar allemaal tarwe / gluten in zit, vaak ook heel onlogisch. Laatst nog gelezen dat iemand ziek was geworden van biologisch afwasmiddel waar tarwe in bleek te zitten.



Ik vind wel dat ik 'terecht' glutenvrij eet ook al heb ik geen (aangetoonde) coeliakie. Die 'trend' glutenvrije eters zijn dan wel lastig, want dan wordt er inderdaad gerust voor je bepaald dat jij ook best tegen speltbrood kan ofzo.Ik check het altijd bij een vriendin; of iets wel echt glutenvrij is (ook zij heeft geen aangetoonde coeliakie) en dat is altijd goed gegaan. Toch weer wat nieuws geleerd, want van bouillonblokjes wist ik het niet. Bizar in hoeveel producten tarwe/gluten zit zonder dat ik het verwacht. Daarom check ik het dus altijd maar eerst als zij komt eten.
Alle reacties Link kopieren
quote:pinchos schreef op 03 november 2015 @ 22:01:

Ik ben allergisch voor melk en gluten. Bij gluten moet je heel erg uitkijken met besmetting.

Ik heb tot nu toe nog geen extreme dingen meegemaakt, maar ik vind mensen die er heel nonchalant over doen 'nee hoor, zitten heus geen gluten in/met hetzelfde mes besmeerd/etc!' en dat er dan toch gluten in blijken te zitten heel irritant. Oh, en ik deed in een groep mee aan een evenement waarbij iedereen geïnstrueerd was dat een bepaald brood alleen voor mij was (want glutenvrij) en dat stond er ook duidelijk op, en dat mensen het dan alsnog gewoon eten en ik zonder eten zit. We zaten in the middle of nowhere en niet elke supermarkt heeft glutenvrij brood, dus dat was wel even vervelend.



En inderdaad dat iedereen wil proeven van het 'oh zo bijzondere' gluten- en melkvrije eten, waardoor je zelf nauwelijks wat overhoudt.Nou, dat gebeurd ook bij niet zo bijzondere vegetarische dingen hoor. Ik verbaas mij er altijd over dat ik bij het delen van een bittergarnituur echt snel iets vegetarisch moet pakken om ook wat te hebben. Dan zijn er tig niet vegetarische dingen, maar dan nemen mensen (terwijl ze weten dat ik vegetarisch ben) toch dat die twee stukjes brie en twee kaasstengels. En gaan mij daarna opjutten dat ik wel de pinda's moet eten, want anders heb ik niets
Alle reacties Link kopieren
quote:oki07 schreef op 04 november 2015 @ 10:05:

[...]

Nou, dat gebeurd ook bij niet zo bijzondere vegetarische dingen hoor. Ik verbaas mij er altijd over dat ik bij het delen van een bittergarnituur echt snel iets vegetarisch moet pakken om ook wat te hebben. Dan zijn er tig niet vegetarische dingen, maar dan nemen mensen (terwijl ze weten dat ik vegetarisch ben) toch dat die twee stukjes brie en twee kaasstengels. En gaan mij daarna opjutten dat ik wel de pinda's moet eten, want anders heb ik niets Ik zou er ook niet zo snel bij stilstaan dat bepaalde hapjes niet voor iedereen zijn als het er niet bij staat. En toevallig vind ik kaashapjes ed erg lekker....
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Ik voel me altijd super bezwaard om overal te moeten vragen wat er in het eten/drinken zit. Ik reageer gelukkig niet super heftig op dingen, maar als ik teveel van iets eet (met name bepaalde fruitsoorten of soja) dan krijg ik daar wel last van. Maar ik heb altijd het idee dat mensen zoiets hebben van "God, heb je weer zo'n aansteller"
Alle reacties Link kopieren
quote:dianaf schreef op 04 november 2015 @ 10:08:

[...]



Ik zou er ook niet zo snel bij stilstaan dat bepaalde hapjes niet voor iedereen zijn als het er niet bij staat. En toevallig vind ik kaashapjes ed erg lekker....



Geldt voor mij ook. Ik eet niet per se vegetarisch, maar wel heel weinig vlees. Gewoon omdat ik het niet lekker vind. Dus als er broodjes kaas en worst liggen zal ik niet spontaan de worst kiezen. En over de keuze tussen een bitterbal en een kaassoufflé hoef ik ook niet lang te kiezen. Dat is de kaassouffle.



Dat er weinig over blijft voor de vegetariërs ligt denk ik meer aan de gastvrouw/heer. Regel gewoon voldoende hapjes en houd er rekening mee dat er veel mensen zijn die hapjes zonder vlees lekker vinden. En dus niet alleen exclusief voor de vegetariër een paar afgepaste hapjes. De rest van de mensen vindt dat ook lekker. Dus gewoon (minimaal) de helft van de hapjes vegetarisch.



Kan me ook weinig voorstellen bij mensen die geen rekening houden met anderen. Het is vaak helemaal niet zo moeilijk. Bij mijn laatste verjaardag had ik rekening te houden met vegetariërs, gluten allergie én iemand die absoluut geen kaas lust.



En toch is het prima gelukt om meer dan voldoende op tafel te zetten zodat iedereen kon eten.
quote:Monochra schreef op 04 november 2015 @ 10:09:

Ik voel me altijd super bezwaard om overal te moeten vragen wat er in het eten/drinken zit. Ik reageer gelukkig niet super heftig op dingen, maar als ik teveel van iets eet (met name bepaalde fruitsoorten of soja) dan krijg ik daar wel last van. Maar ik heb altijd het idee dat mensen zoiets hebben van "God, heb je weer zo'n aansteller" Ja hoor, dat denken mensen vast. Soms spreken ze het ook uit / laten ze het merken. Gelukkig heb ik altijd vrij veel schijt aan wat mensen vinden. Zeker als ik voor mijn eten betaal (uit eten enzo). Verder is het wel mijn gezondheid en ik weet zelf dat ik me niet aanstel.
Alle reacties Link kopieren
quote:Monochra schreef op 04 november 2015 @ 10:09:

Ik voel me altijd super bezwaard om overal te moeten vragen wat er in het eten/drinken zit. Ik reageer gelukkig niet super heftig op dingen, maar als ik teveel van iets eet (met name bepaalde fruitsoorten of soja) dan krijg ik daar wel last van. Maar ik heb altijd het idee dat mensen zoiets hebben van "God, heb je weer zo'n aansteller" Veel mensen zijn a) niet zo empatisch b) moe van de gelegenheidsallergisten c) niet service gericht.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
quote:oki07 schreef op 04 november 2015 @ 10:05:

[...]





Nou, dat gebeurd ook bij niet zo bijzondere vegetarische dingen hoor. Ik verbaas mij er altijd over dat ik bij het delen van een bittergarnituur echt snel iets vegetarisch moet pakken om ook wat te hebben. Dan zijn er tig niet vegetarische dingen, maar dan nemen mensen (terwijl ze weten dat ik vegetarisch ben) toch dat die twee stukjes brie en twee kaasstengels. En gaan mij daarna opjutten dat ik wel de pinda's moet eten, want anders heb ik niets Ik lust ook graag brie en kaasstengels, dus die zou ik dan niet mogen nemen? Ik vind dit meer een probleem van niet genoeg neergezet door de gast vrouw/heer.
Alle reacties Link kopieren
Hier presteert de vrouw van mijn schoonvader (zij is een soort van hobby kok) het al ruim 8 jaar om te vergeten dat ik allergisch ben voor hazelnoten, walnoten en kiwi. Gelukkig maakt ze meestal meerdere dingen klaar, dus kan ik wel iets eten.

Toen er echter een grote couscous schotel (lekker!) gemaakt was, en als dessert een fruitsalade, had ik een probleem. Couscous met walnoten, en fruitsalade met kiwi.

Toen heb ik maar stokbrood met kruidenboter gegeten, tja.
Ik ben niet gek, ik ben een Rorschach vlek!
Alle reacties Link kopieren
quote:oki07 schreef op 04 november 2015 @ 10:05:

[...]





Nou, dat gebeurd ook bij niet zo bijzondere vegetarische dingen hoor. Ik verbaas mij er altijd over dat ik bij het delen van een bittergarnituur echt snel iets vegetarisch moet pakken om ook wat te hebben. Dan zijn er tig niet vegetarische dingen, maar dan nemen mensen (terwijl ze weten dat ik vegetarisch ben) toch dat die twee stukjes brie en twee kaasstengels. En gaan mij daarna opjutten dat ik wel de pinda's moet eten, want anders heb ik niets



Ik vind dat geen "fout " van de anderen, maar van diegene die het feestje organiseert.

Ik lust en eet wel vlees, maar als ik een hapje neem zal dat veel eerder iets van kaas dan van vlees wezen. En ik ben niet de hele avond bezig met wie wat wel en niet mag eerlijk gezegd, vaak gaat er een schaal rond, pak je wat lekkers zonder daar verder bij na te denken
Alle reacties Link kopieren
quote:pearle schreef op 04 november 2015 @ 10:54:

[...]





Ik vind dat geen "fout " van de anderen, maar van diegene die het feestje organiseert.

Ik lust en eet wel vlees, maar als ik een hapje neem zal dat veel eerder iets van kaas dan van vlees wezen. En ik ben niet de hele avond bezig met wie wat wel en niet mag eerlijk gezegd, vaak gaat er een schaal rond, pak je wat lekkers zonder daar verder bij na te denkenOke, ik ben mosterd
Ik herken het deels. Op mijn werk zijn ze gelukkig steeds beter bezig, we hebben hier ook een paar mensen rondlopen met een gluten / lactose probleem (zowel wat allergieën als intoleranties), en de meeste mensen nemen apart gebak mee voor ze bij een verjaardag. Al blijft het zuur als een dankbare klant een slagroomtaart opstuurt en dat voluit gevierd wordt.



Ik heb een tijdje zowel gluten- als lactosevrij gegeten om mijn spijsvertering te resetten, dit op aanraden van een mesoloog, die een dubbele intolerantie constateerde. Ik was namelijk heel snel moe en had heel vaak buikpijn. Op dat moment mocht ik ook geen aardappelzetmeel van haar, dus dat was aardig lastig. Een paar maanden later mochten de aardappelen wel weer, ik merkte dat ik toen al een stuk minder snel moe werd. Gluten mogen nu ook weer, met mate, maar het verschilt per dag hoeveel ik daarvan kan eten zonder last. Lactose gebruiken staat gelijk aan buikpijn, maar af en toe kan ik het toch niet laten.



Verder heb ik al een aantal jaar veel last van walnoot en kiwi (erg dikke keel), alleen kom ik dat amper tegen. Dat was best lastig toen ik het vergat door te geven bij een bruiloft, maar vooral eigen fout (behalve dat het ook nergens op het menu werd vermeld).
quote:Nyx- schreef op 04 november 2015 @ 11:03:

Ik herken het deels. Op mijn werk zijn ze gelukkig steeds beter bezig, we hebben hier ook een paar mensen rondlopen met een gluten / lactose probleem (zowel wat allergieën als intoleranties), en de meeste mensen nemen apart gebak mee voor ze bij een verjaardag. Al blijft het zuur als een dankbare klant een slagroomtaart opstuurt en dat voluit gevierd wordt.



Hier op het werk aan de lopende band gebak en koek met gluten. Vind ik nu juist helemaal geen probleem want ik vind het (buiten de gluten dus) verder totaal niet nodig en niet gezond om zomaar doordeweeks op het werk de hele tijd gebak en koek naar binnen te werken. Dus zelfs als ik wel tegen gluten kon, had ik het niet gegeten. Dat zeg ik er vaak ook bij, want anders zit ik straks nog meerdere keren per week speciaal voor mij gekocht glutenvrij gebak en koek te eten op het werk omdat mensen dan ook nog zo vriendelijk zijn om dat voortaan te gaan regelen en je dat uit beleefdheid natuurlijk niet wilt weigeren.



Op een verjaardag bij familie ofzo vind ik het wat anders. Mijn zusje is echt master in het maken / kopen van superlekkere glutenvrije baksels en hapjes, dat vind ik juist lief en dat eet ik natuurlijk wel, maar dan is het feest en uitzondering en niet aan de lopende band.



Ik probeer behalve glutenvrij ook nog 'gewoon' grotendeels gezond te eten.
Alle reacties Link kopieren
Ik had het niet over hapjes bij iemand thuis. Meestal worden er dan meerdere vegetarische dingen aangeboden, ook voor niet vegetariërs, maar over bittergarnituur bij een drankje in de kroeg. Bv met schoonouders en collega's. Als je niet als eerste wat neemt, is vegetarisch meestal al op. Dat vind ik nog niet eens zo'n probleem, maar wel als ik daarna 'verplicht' aan nootjes of pinda's moet, omdat het anders niet eerlijk is dat ik niets heb.
[quote]Mieshka schreef op 04 november 2015 @ 11:23:

[...]





Hier op het werk aan de lopende band gebak en koek met gluten. Vind ik nu juist helemaal geen probleem want ik vind het (buiten de gluten dus) verder totaal niet nodig en niet gezond om zomaar doordeweeks op het werk de hele tijd gebak en koek naar binnen te werken. Dus zelfs als ik wel tegen gluten kon, had ik het niet gegeten. Dat zeg ik er vaak ook bij, want anders zit ik straks nog meerdere keren per week speciaal voor mij gekocht glutenvrij gebak en koek te eten op het werk omdat mensen dan ook nog zo vriendelijk zijn om dat voortaan te gaan regelen en je dat uit beleefdheid natuurlijk niet wilt weigeren.



Op een verjaardag bij familie ofzo vind ik het wat anders. Mijn zusje is echt master in het maken / kopen van superlekkere glutenvrije baksels en hapjes, dat vind ik juist lief en dat eet ik natuurlijk wel, maar dan is het feest en uitzondering en niet aan de lopende band.



Dat vind ik best lastig, want voor mijn diagnose coeliakie woog ik 56 kg en moest de hele dag eten om op dat gewicht te blijven, ik was behoorlijk ziek had allerlei tekorten. Door het glutenvrij eten herstelden mijn darmen en kwam ik in rap tempo aan, net als na een crashdieet, maar dan extreem. De eerste 10 kilo waren prima, maar de tweede 10 toch net wat te veel. Nu moet ik echt letten op wat ik eet. En als er dan speciaal glutenvrij gebak voor mij gehaald wordt kan ik geen nee zeggen, dat vind ik echt lastig. Een keer is geen ramp, maar er wordt op mijn werk echt veel gesnoept.
Alle reacties Link kopieren
Als het om een feestje gaat met bekenden weet je toch meestal wel wie ergens allergisch voor is, of wie vegetarisch eet? Als apart klaarmaken van een extra borrelhapje teveel werk is, haal je wat vegetarische vlammetjes of vega Vietnamese loempiaatjes, om maar een voorbeeld te noemen. Je kunt ze ook zelf maken maar dat is wel extra werk.
verba volant, scripta manent.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het vooral teleurstellend dat vooral vrienden wél rekening houden met je, maar familie niet. Dat familie heel snel 'vergeet' dat je ergens niet tegen kan. Dat ze bijvoorbeeld heel blij roepen dat ze álle broodjes hebben gesmeerd met soja-boter, maar ja, ik kan dus niet tegen soja. Of dat er een opmerking komt dat er ei door de salade zit, maar het is maar héél weinig hoor. Of dat je speciaal vraagt of je hapje X mag, terwijl iedereen aan tafel dat hoort en iedereen ook instemt en vervolgens persoon Y álle X-hapjes in een keer uit het schaaltje vist om zelf op te eten en ik dus helemaal niks meer heb om te eten. Dat was dus echt geen kwestie van onnadenkendheid of te weinig klaargemaakt, dat vond ik toen zo gemeen want het was duidelijk gewoon echt expres.
Alle reacties Link kopieren
Wat een bizarre voorbeelden in dit topic.

Gelukkig heb ik vooral positieve ervaringen gezien om mij heen. Een collega mag geen suiker, tarwe en lactose. We gingen met nog 8 andere collega's eten en iedereen zou wat maken, het tapas idee. Omdat de collega met allergie wist dat het moeilijk is om al die voedingsmiddelen uit te sluiten, besloot zij wat meer van haar eigen gerecht te maken en desnoods vooral dat te eten. Dus ze gaf aan dat niemand met haar rekening hoefde te houden. Uiteindelijk heeft iedereen een gerecht kunnen vinden dat voldeed aan haar dieet en konden we echt al het eten delen.
Alle reacties Link kopieren
Haha, maar héél weinig ei door een salade. Nee, dan is het niet erg!

Mijn schoonmoeder maakte eens champignons met ansjovis en was heel verbaasd dat ik dat niet at, waarop mijn vriend aangaf dat ansjoVIS ook vis is . Het wordt vervelend als je vervolgens geacht wordt de champignon (met ansovis smaak) alsnog op te eten en je dat, bij weigeren, nog drie keer gevraagd wordt. Inmiddels gaat het wel goed bij schoonmoeder hoor, maar toen moest ze duidelijk wennen aan een vegetariër.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven