Geld & Recht
alle pijlers
restauranthouder verantwoordelijk drankgebruik bestuurder?
vrijdag 10 december 2021 om 10:33
Edit: de vraag over wat de restauranthoudster wel of niet kon of moest doen, is inmddels wel met algemene instemming afgetikt. Dus daar hoef je niet meer op te reageren als je begint te lezen.
Ivm Corona en de grote reisafstand, zie ik mijn ouders (in de 70) weinig, en ze zijn niet bepaald de makkelijksten, dus dat is prima. Mijn moeder laat doorschemeren dat ze mijn vader van beginnende Alzheimer verdenkt, maar dat doet ze eerlijk gezegd al 50 jaar.
Nu ging ik kort geleden eindelijk eens die kant op, en mijn ouders wilden me meenemen naar een simpel lunchrestaurantje.
Mijn vader reed dus (eerst zouden we met mijn auto gaan, maar ineens wilde hij niet meer meerijden) waarbij het opviel dat hij werkelijk overal met zijn banden knarsend langs de stoeprand reed, of juist een halve meter de weg op parkeerde (in een auto met parkeersensoren en camera!).
Maar ter plaatse slaan mijn ouders samen een hele fles cava (10%) naar binnen bij een soepje en brood met kroketten!
Ik liep in de val, omdat het scenario dat mijn ouders zich volgoten en gewoon weer naar huis wilden rijden, niet tot me was doorgedrongen. Bij het afrekenen, toen ik zag dat de hele fles naar binnen was gegoten, zei ik zo vriendelijk mogelijk, bewust waar de gezellige restauranthoudster bij was, dat het wel slim zou zijn als ik ze naar huis reed. Maar mijn vader weigerde dus!
En toen ik de joviale vrouw, die ze die fles had voorgeschoteld, er vriendelijk bij probeerde te betrekken (ze had zelf ook veel over haar volwassen dochters verteld), en vroeg hoe zij het haar dochters zou aanraden, was het alleen maar: "Daar bemoei ik me niet mee!". Ze vroeg aan het begin vd lunch of ik meedronk, en ik zei dat ik mijn zoon beloofd had om heelhuids thuis te komen, dus dat je dan niet gaat drinken. Ze wist dus hoe ik er over dacht.
Als ik meer tijd had gehad om na te denken, zou ik denk ik echt om een taxi gevraagd hebben om me naar mijn auto te rijden, maar er was tijdsdruk (ik wilde voor de file naar huis), en niemand hielp me; zij bood ook geen taxi aan ofzo. Dus ik ben mee terug gereden. Maar ik WIL zulke risico's niet nemen, dus ik baal enorm. Als je er dan op terugkijkt, vind ik het vreemd dat iemand zijn klanten gewoon vol mag gieten.
Ik heb dit na lang twijfelen bij geld en recht gezet omdat ik van jullie graag feedback wil op de rol van een restauranthouder. Dat mijn ouders problemen hebben is duidelijk, maar dat moet ik met familieleden bespreken. Ik vind het volkomen onverantwoord dat mijn vader iemand anders de vernieling in kan rijden met dit gedrag.
Maar is het anno 2021 nog "normaal" om je gasten vol te gieten als je daar lekker aan kan verdienen, terwijl duidelijk is dat ze de autosleutels op tafel hebben liggen, en dus zat terug willen rijden? Zijn daar tegenwoordig geen regels voor die een drankverkoper mede verantwoordelijk maken voor de situatie? Mijn ouders komen daar dus vaker zonder BOB.
Ik vraag me af ik ik haar achteraf alsnog zou kunnen aanspreken met het oog op toekomstige situaties... Kijk: als er een wet is, waar ze zich achter kan verschuilen, is het voor haar ook makkelijker om iets te zeggen, met het oog op betrokkenheid ofzo.
Ivm Corona en de grote reisafstand, zie ik mijn ouders (in de 70) weinig, en ze zijn niet bepaald de makkelijksten, dus dat is prima. Mijn moeder laat doorschemeren dat ze mijn vader van beginnende Alzheimer verdenkt, maar dat doet ze eerlijk gezegd al 50 jaar.
Nu ging ik kort geleden eindelijk eens die kant op, en mijn ouders wilden me meenemen naar een simpel lunchrestaurantje.
Mijn vader reed dus (eerst zouden we met mijn auto gaan, maar ineens wilde hij niet meer meerijden) waarbij het opviel dat hij werkelijk overal met zijn banden knarsend langs de stoeprand reed, of juist een halve meter de weg op parkeerde (in een auto met parkeersensoren en camera!).
Maar ter plaatse slaan mijn ouders samen een hele fles cava (10%) naar binnen bij een soepje en brood met kroketten!
Ik liep in de val, omdat het scenario dat mijn ouders zich volgoten en gewoon weer naar huis wilden rijden, niet tot me was doorgedrongen. Bij het afrekenen, toen ik zag dat de hele fles naar binnen was gegoten, zei ik zo vriendelijk mogelijk, bewust waar de gezellige restauranthoudster bij was, dat het wel slim zou zijn als ik ze naar huis reed. Maar mijn vader weigerde dus!
En toen ik de joviale vrouw, die ze die fles had voorgeschoteld, er vriendelijk bij probeerde te betrekken (ze had zelf ook veel over haar volwassen dochters verteld), en vroeg hoe zij het haar dochters zou aanraden, was het alleen maar: "Daar bemoei ik me niet mee!". Ze vroeg aan het begin vd lunch of ik meedronk, en ik zei dat ik mijn zoon beloofd had om heelhuids thuis te komen, dus dat je dan niet gaat drinken. Ze wist dus hoe ik er over dacht.
Als ik meer tijd had gehad om na te denken, zou ik denk ik echt om een taxi gevraagd hebben om me naar mijn auto te rijden, maar er was tijdsdruk (ik wilde voor de file naar huis), en niemand hielp me; zij bood ook geen taxi aan ofzo. Dus ik ben mee terug gereden. Maar ik WIL zulke risico's niet nemen, dus ik baal enorm. Als je er dan op terugkijkt, vind ik het vreemd dat iemand zijn klanten gewoon vol mag gieten.
Ik heb dit na lang twijfelen bij geld en recht gezet omdat ik van jullie graag feedback wil op de rol van een restauranthouder. Dat mijn ouders problemen hebben is duidelijk, maar dat moet ik met familieleden bespreken. Ik vind het volkomen onverantwoord dat mijn vader iemand anders de vernieling in kan rijden met dit gedrag.
Maar is het anno 2021 nog "normaal" om je gasten vol te gieten als je daar lekker aan kan verdienen, terwijl duidelijk is dat ze de autosleutels op tafel hebben liggen, en dus zat terug willen rijden? Zijn daar tegenwoordig geen regels voor die een drankverkoper mede verantwoordelijk maken voor de situatie? Mijn ouders komen daar dus vaker zonder BOB.
Ik vraag me af ik ik haar achteraf alsnog zou kunnen aanspreken met het oog op toekomstige situaties... Kijk: als er een wet is, waar ze zich achter kan verschuilen, is het voor haar ook makkelijker om iets te zeggen, met het oog op betrokkenheid ofzo.
suikertante wijzigde dit bericht op 10-12-2021 19:13
11.32% gewijzigd
vrijdag 10 december 2021 om 16:36
Jij bent niet verantwoordelijk voor het gedrag van je ouders en dat is de restauranthouder ook niet. Een vriendin van mij heeft een moeder van boven de 80 en haar rijbewijs is weer verlengd. Mijn vriendin heeft twijfels over de rijvaardigheid van haar moeder. Maar zo'n keuring stelt blijkbaar weinig voor. Mijn vriendin heeft wegen gezocht om te kijken hoe ze haar moeder de auto uit kan krijgen, nou vergeet het maar, dat lukt gewoon niet. Alles geprobeerd. Mijn vriendin heeft het noodgedwongen los moeten laten. Zolang iemand geen officiele diagnose als Alzheimer heeft, kun je blijkbaar niets. Mijn vriendin heeft in haar eigen leven al genoeg op haar bordje gehad, veel trauma's en moet het nu loslaten. Daar wordt ze bij geholpen door therapie. Ik hoop voor jou dat je snel genoeg hulp krijgt. Maar jij bent niet verantwoordelijk voor wat jouw ouders doen en laten. Neem afstand!!!
vrijdag 10 december 2021 om 16:36
Zo! Die is brutaal! Ook nog eens een ander met de schuld op willen zadelen. Berouw en oprechte spijt is het enige dat past na zoiets.schorpioentje28 schreef: ↑10-12-2021 16:26- alleen OP gelezen -
Dit verhaal deed me denken aan Fleur die een paar jaar geleden is doodgereden. De dader probeerde de barvrouw verantwoordelijk te houden, die zou teveel gin in de gintonic hebben gedaan. Gelukkig ging de rechter daar niet in mee..zelf met je bezopen kop iemand doodrijden en daar een ander de schuld van willen geven:
Op het politiebureau bleek dat vader meer dan twee keer zo veel had gedronken dan toegestaan. Twee weken geleden verklaarde hij voor de rechter dat de barvrouw in het café waar ze vandaan kwamen, te veel gin in zijn gin-tonic had gedaan. Door al het ijs en komkommer in het glas had hij de hoeveelheid alcohol onmogelijk kunnen proeven. De rechter vond dat geen geldig argument. Na het bezoek aan het café zijn vader en zoon uit eten gegaan, waarbij nog twee 'eenheden' rode wijn zijn gedronken.
https://www.ad.nl/binnenland/vier-jaar- ... ~a73bbf11/
Hierbij meteen ook de reden dat je überhaupt niet zou moeten rijden na het drinken. Je kunt niet altijd inschatten wat je binnenkrijgt (of hoe het die dag valt). En als het ongemerkt teveel is, is je beoordelingsvermogen al aangetast.
Normaal klagen mensen over te waterige cocktails en nu opeens omdat het bestuurder uitkwam, te sterke cocktails.
vrijdag 10 december 2021 om 16:37
Je hebt geen controle over je vader. Hij stapt in de auto, is depressief, wil geen hulp etc.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 15:59Wil jij dan: "sorry hier is uw man thuis met PTSS omdat hij de resten van een depressieve bejaarde van de trein moest schrapen?"
Het is niet alsof we achteroverleunen en alles op zijn beloop laten. Maar we zijn gewoon heel erg aan het zoeken nu, omdat dit niet het standaard geleidelijke traject is. En mijn vader laten opsluiten als gevaar voor zichzelf en de samenleving is dus wel lekker veilig voor iedereen, maar het tegenovergestelde van wat hij wil.
We kunnen daarna niet een kliniek binnen lopen met een zakje middel x voor door zijn vla he? Daar mag je niet meer doodgaan. Stel je voor dat hij dan 90 wordt ofzo?! Een man die van iedereen gek wordt die zijn privezone verstoort? Dat zou ik echt letterlijk een marteling voor hem vinden.
Maar goed: dit raakt best wel weg van het restaurant. Niet erg; ik heb het allang losgelaten wat een restauranthouder ermee zou moeten kunnen.
En we laten hem heus niet eindeloos in die auto rijden. Maar zolang we niet kunnen aantonen dat het niet meer gaat, heeft hij gewoon rechten he? Dat moet zorgvuldig gaan, niet op basis van 1x meerijden naar een restaurant.
Hij kan iedere dag besluiten te doen waar jij bang voor bent.
Die controledwang gaat jou opbreken en zal hem niet helpen.
Zoek een goede therapeut voor jezelf en probeer los te laten.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 10 december 2021 om 16:41
vrijdag 10 december 2021 om 16:43
Maar dat is niet jouw verantwoordelijkheid.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 16:12Nee; omdat ieder geval er een te veel is voor mensen die er ongevraagd bij betrokken worden, zoals machinisten en agenten.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 10 december 2021 om 16:53
Dat je vader gefrustreerd is en dat niet zelf kan hanteren is zijn probleem.
De ziekte van je broer en en jijzelf is dat je je er verantwoordelijk voor bent gaan voelen. Hoog tijd om daar mee te stoppen.
Dan is hij maar ongelukkig. (was hij al)
Dan doet hij maar onhandige impulsieve dingen.
Oud worden zonder daar last van te hebben is volgens mij een utopie. Ga niet mee in die gekte.
Licht de HA in van zijn dreigingen tot suïcide en trek je handen ervan af.
Je kan niet met gezonde afstand er naar kijken, laat staan handelen. Dit etentje is daar zeer illustratief in.
De ziekte van je broer en en jijzelf is dat je je er verantwoordelijk voor bent gaan voelen. Hoog tijd om daar mee te stoppen.
Dan is hij maar ongelukkig. (was hij al)
Dan doet hij maar onhandige impulsieve dingen.
Oud worden zonder daar last van te hebben is volgens mij een utopie. Ga niet mee in die gekte.
Licht de HA in van zijn dreigingen tot suïcide en trek je handen ervan af.
Je kan niet met gezonde afstand er naar kijken, laat staan handelen. Dit etentje is daar zeer illustratief in.
vrijdag 10 december 2021 om 17:07
Huh?Doreia* schreef: ↑10-12-2021 16:14Dus je vader, je moeder én je broer zijn suïcidaal.
Maar niemand heeft / wil / krijgt professionele hulp?
Iedereen is heel erg op zichzelf gericht en stelt eigen belang voor het algemeen of het familie belang.
Dat gaat gewoon niet. Dit is VEEL te groot voor jullie als familie.
Jullie familie heeft een ongezonde fascinatie voor zelfmoord.
Pogingen uit het verleden; allebei uitgebreid nazorg gehad. Moeder nog steeds aan de medicatie. Waar haal je zulke conclusies vandaan?
vrijdag 10 december 2021 om 17:13
Nee.
Jij bent je aan het opfokken over een volledig hypothetisch doodgereden kind.
Ik zei al dat ik iemand ken die door een dronken bestuurder gehandicapt is geraakt, dus ik bagatelliseert niets: ik weet juist waarom ik absoluut tegen dronken bestuurders ben.
Maar ik kan op dit moment geen autosleutels voorgoed afpakken op basis van 1 observatie dat mijn vader zijn parkeerskills slechter lijken te zijn geworden. Mensen hebben rechten; het zou nu gewoon diefstal zijn als ik ingreep. Dus we gaan zsm kijken met WMO en huisarts wat er nodig is aan feiten om conclusies uit te kunnen trekken.
vrijdag 10 december 2021 om 17:14
Vanwege de manier hoe jullie vader ontzettend faciliteren in zijn wens en zijn dreigement en belofte.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 17:07Huh?
Pogingen uit het verleden; allebei uitgebreid nazorg gehad. Moeder nog steeds aan de medicatie. Waar haal je zulke conclusies vandaan?
In mijn familie, dus ook de ooms en tantes en neven en nichten is er niemand die een poging heeft gedaan. In jouw gezin alleen al 3.
Ken je beperkingen in deze. Dit is véél te groot om zelf aan te willen pakken.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 10 december 2021 om 17:17
Ik had aangeboden zelf te rijden of een taxi te regelen OF ik zou paps vertellen dat ik de politie bel met de melding van een chauffeur onder invloed en dit dan ook echt doen. Je hebt ze gewaarschuwd en dit is echt niet ok.
Restauranthouder heeft er in dit geval weinig mee te maken. Jij had niet gedronken dus er was een prima oplossing aanwezig en daar bemoeit zij zich verder niet mee, volkomen terecht
Aanvulling: ik zou never nooit bij iemand die gedronken heeft in de auto gaan zitten.
Restauranthouder heeft er in dit geval weinig mee te maken. Jij had niet gedronken dus er was een prima oplossing aanwezig en daar bemoeit zij zich verder niet mee, volkomen terecht
Aanvulling: ik zou never nooit bij iemand die gedronken heeft in de auto gaan zitten.
anoniem_65272539ccee8 wijzigde dit bericht op 10-12-2021 17:19
9.68% gewijzigd
vrijdag 10 december 2021 om 17:18
Dat is een zeer lastige situatie. Maar ik begrijp niet waarom je dan denkt dat hier een verantwoordelijkheid bij de bediening in een restaurant ligt.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 17:13Nee.
Jij bent je aan het opfokken over een volledig hypothetisch doodgereden kind.
Ik zei al dat ik iemand ken die door een dronken bestuurder gehandicapt is geraakt, dus ik bagatelliseert niets: ik weet juist waarom ik absoluut tegen dronken bestuurders ben.
Maar ik kan op dit moment geen autosleutels voorgoed afpakken op basis van 1 observatie dat mijn vader zijn parkeerskills slechter lijken te zijn geworden. Mensen hebben rechten; het zou nu gewoon diefstal zijn als ik ingreep. Dus we gaan zsm kijken met WMO en huisarts wat er nodig is aan feiten om conclusies uit te kunnen trekken.
vrijdag 10 december 2021 om 17:21
Belachelijk dat je die restauranthoudster verantwoordelijkheid in de schoenen wilt schuiven en ook nog allerlei dingen daarvan verwacht omdat je het ‘hebt aangegeven’.
De enige wettelijke verantwoordelijkheid die ze hebben is dat ze niet iemand die al duidelijk niet meer in staat is om nog te functioneren (lees: pist zichzelf onder, ligt in eigen braaksel, valt herhaaldelijk van barkruk) nog vier shotjes tequila verkopen zodat ze ter plekke sterven aan een alcoholvergiftiging.
Het zijn jouw ouders, jij had niets gedronken. Als je dan niet in staat bent om die sleutels weg te pakken, wie had jou dan tegen gehouden als je 112 had gebeld om een dronken bestuurder door te geven met locatie plus kentekenplaat? En dat zou die restaurantmevrouw dan moeten doen??
De enige wettelijke verantwoordelijkheid die ze hebben is dat ze niet iemand die al duidelijk niet meer in staat is om nog te functioneren (lees: pist zichzelf onder, ligt in eigen braaksel, valt herhaaldelijk van barkruk) nog vier shotjes tequila verkopen zodat ze ter plekke sterven aan een alcoholvergiftiging.
Het zijn jouw ouders, jij had niets gedronken. Als je dan niet in staat bent om die sleutels weg te pakken, wie had jou dan tegen gehouden als je 112 had gebeld om een dronken bestuurder door te geven met locatie plus kentekenplaat? En dat zou die restaurantmevrouw dan moeten doen??
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 10 december 2021 om 17:44
Ik vind het fijn dat er serieus op ingegaan wordt, en ook de spiegel voorhouden is nuttig over hoeveel werk mijn broer er van maakt, en ik in zijn kielzog.
Het helpt zeker om af en toe te overwegen of ik er gewoon mee stop: dat die optie bestaat.
Zolang ik het gevoel heb dat er opties zijn zoals zo'n WMO consulent ofzo, ga ik wel kijken of ik daarmee iets nuttigs op gang krijg. Ik heb meer ervaring met zulke trajecten dan mijn broer, dus het gaat helpen als hij een aanspreekpunt krijgt dat meedenkt.
Ik vind ook dat mijn broer het niet zelf moet oplossen; bedankt voor dat inzicht.
Goeie vraag waarom mijn vader geen haast maakt met stichting laatste wil enzo. Mijn broer wil het ontzettend voorzichtig aanpakken omdat hij bang is om mijn vader een duwtje te geven de verkeerde kant op. Dus misschien is broer niet concreet genoeg geweest. Ik heb hem al voorgesteld of we niet gewoon een deadline konden stellen, om mijn vader zekerheid te geven: houd vol tot aan je verjaardag ofzo (half februari). Maar dat vond broer te fatalistisch. "Misschien is het een depressie waar nog hulp voor is".
Terwijl ik eigenlijk geen perspectief zie waarom mijn vader nog iets leuks uit zijn leven gaat halen, en ik dan liever realistisch wordt wat er nodig is. Dat zijn parkeerskills haperen, lijkt me niet van een depressie te komen. Ik denk dat hij er erg bang van wordt. Daarom krijgt hij steeds meer wordeuitbarstingen waarin hij mijn moeder verrot scheldt.
Mijn broer wil ook nog niet vooruitlopen op wat er voor mijn moeder nodig is. Ik dacht dat je toch wel met haar kan gaan praten, om af te tasten of ze bv aan verhuizen denkt (of dat ze mee dood wil?!), maar dat vind broer teveel gedoe, en dat wordt volgens hem makkelijker als we zover zijn.
Broer dacht een paar weken geleden echt dat er bijna niets was dat mijn vader tegenhield, en was blij dat mijn ouders hadden toegezegd een weekje op zijn katten te passen (hij ging op vakantie), omdat hij overtuigd was dat mijn vader zulke beloftes wel wil houden, en hij dus voor die tijd niets zou doen. Daarom kwam ik dus met die deadline: niet omdat ik mijn vader snel dood wil.
De negatieven langsbrengen (van mijn bruiloft 20 jaar geleden) was ook een soort geruststelling voor mijn broer: misschien is dit ook een klusje dat mijn vader wel af wil krijgen, en het leidt hem af.
Ik vind dat iedereen moeilijk doet, maar zie dat ik me er wel in laat meeslepen. Het gaat mij lucht geven als professionals zich er mee gaan bemoeien. Ik moet mijn broer niet overschatten dat hij het wel opgelost krijgt, en zorgen dat anderen het van hem gaan overnemen.
Misschien is mijn broer hier te kwetsbaar voor. Het emotioneert hem steeds als hij over mijn ouders nadenkt. Dat maakt alles tussen hem en mij ook weer kwetsbaar: loop ik DAAR weer op eieren...
Het helpt zeker om af en toe te overwegen of ik er gewoon mee stop: dat die optie bestaat.
Zolang ik het gevoel heb dat er opties zijn zoals zo'n WMO consulent ofzo, ga ik wel kijken of ik daarmee iets nuttigs op gang krijg. Ik heb meer ervaring met zulke trajecten dan mijn broer, dus het gaat helpen als hij een aanspreekpunt krijgt dat meedenkt.
Ik vind ook dat mijn broer het niet zelf moet oplossen; bedankt voor dat inzicht.
Goeie vraag waarom mijn vader geen haast maakt met stichting laatste wil enzo. Mijn broer wil het ontzettend voorzichtig aanpakken omdat hij bang is om mijn vader een duwtje te geven de verkeerde kant op. Dus misschien is broer niet concreet genoeg geweest. Ik heb hem al voorgesteld of we niet gewoon een deadline konden stellen, om mijn vader zekerheid te geven: houd vol tot aan je verjaardag ofzo (half februari). Maar dat vond broer te fatalistisch. "Misschien is het een depressie waar nog hulp voor is".
Terwijl ik eigenlijk geen perspectief zie waarom mijn vader nog iets leuks uit zijn leven gaat halen, en ik dan liever realistisch wordt wat er nodig is. Dat zijn parkeerskills haperen, lijkt me niet van een depressie te komen. Ik denk dat hij er erg bang van wordt. Daarom krijgt hij steeds meer wordeuitbarstingen waarin hij mijn moeder verrot scheldt.
Mijn broer wil ook nog niet vooruitlopen op wat er voor mijn moeder nodig is. Ik dacht dat je toch wel met haar kan gaan praten, om af te tasten of ze bv aan verhuizen denkt (of dat ze mee dood wil?!), maar dat vind broer teveel gedoe, en dat wordt volgens hem makkelijker als we zover zijn.
Broer dacht een paar weken geleden echt dat er bijna niets was dat mijn vader tegenhield, en was blij dat mijn ouders hadden toegezegd een weekje op zijn katten te passen (hij ging op vakantie), omdat hij overtuigd was dat mijn vader zulke beloftes wel wil houden, en hij dus voor die tijd niets zou doen. Daarom kwam ik dus met die deadline: niet omdat ik mijn vader snel dood wil.
De negatieven langsbrengen (van mijn bruiloft 20 jaar geleden) was ook een soort geruststelling voor mijn broer: misschien is dit ook een klusje dat mijn vader wel af wil krijgen, en het leidt hem af.
Ik vind dat iedereen moeilijk doet, maar zie dat ik me er wel in laat meeslepen. Het gaat mij lucht geven als professionals zich er mee gaan bemoeien. Ik moet mijn broer niet overschatten dat hij het wel opgelost krijgt, en zorgen dat anderen het van hem gaan overnemen.
Misschien is mijn broer hier te kwetsbaar voor. Het emotioneert hem steeds als hij over mijn ouders nadenkt. Dat maakt alles tussen hem en mij ook weer kwetsbaar: loop ik DAAR weer op eieren...
vrijdag 10 december 2021 om 17:46
Jullie nemen de verantwoordelijkheid over van je vader. Zijn leven, zijn levensgeluk, zijn verantwoordelijkheid.
In plaats van WMO en Laatste Wil zou ik een beetje vaart zetten achter therapie voor jezelf. Je komt dus uit een hartstikke ingewikkeld en disfunctioneel gezin (ik hoop niet dat ik daar iets mee miszeg) en ik denk dat je hulp kunt gebruiken om je daartoe te verhouden.
In plaats van WMO en Laatste Wil zou ik een beetje vaart zetten achter therapie voor jezelf. Je komt dus uit een hartstikke ingewikkeld en disfunctioneel gezin (ik hoop niet dat ik daar iets mee miszeg) en ik denk dat je hulp kunt gebruiken om je daartoe te verhouden.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 10 december 2021 om 17:50
Die vraag is inmiddels al een beetje gepasseerd he?
Er zijn genoeg reacties gekomen om dat in een breder perspectief te kunnen zien.
Al blijft het me fascineren of een restauranthouder die *hypothetisch* een fles rood en een fles wijn in mijn ouders giet en ze naar de auto laat gaan, niet op de een of andere manier aansprakelijk is voor het faciliteren van strafbaar gedrag ofzo. Maar dan even als losse maatschappelijke discussie: niet meer om iets aan dit verhaal te veranderen.
vrijdag 10 december 2021 om 17:57
Nouja, dat antwoord is dus: als je ouders ladderzat zijn, duidelijk zichtbaar, en de restauranthouder gooit er nog wat tequila in bij ze, dan wel. Maar mensen die met z'n tweeën of drieën een fles cava delen en daarna vertrekken: nee.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 17:50Die vraag is inmiddels al een beetje gepasseerd he?
Er zijn genoeg reacties gekomen om dat in een breder perspectief te kunnen zien.
Al blijft het me fascineren of een restauranthouder die *hypothetisch* een fles rood en een fles wijn in mijn ouders giet en ze naar de auto laat gaan, niet op de een of andere manier aansprakelijk is voor het faciliteren van strafbaar gedrag ofzo. Maar dan even als losse maatschappelijke discussie: niet meer om iets aan dit verhaal te veranderen.
Ik heb een tijd in een kroeg gewerkt en daar wel eens een taxi voor mensen gebeld omdat ik het niet meer verantwoord vond. Die stonden echt te zwaaien op hun benen. Maar de mensen die op zaterdagavond aan de bar drie bier dronken met vrienden en daarna doei zwaaiden bij de deur, daar had ik geen opvoedkundig gesprek mee. Ik weet niet of ze dan hun auto uit de parkeergarage gingen halen of op de fiets naar huis gingen of nog ergens anders verder gingen pilzen. We hadden trouwens ook de afspraak dat we geen geld wisselden voor mensen die het achter elkaar in de gokkast zaten te gooien, ook zo'n discussie.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 10 december 2021 om 18:00
Het gaat helpen als je minder bang wordt voor de onmacht (en de frustraties) van anderen. Dat er dan niet meteen iets mis is, of iets fout gaat en dat jij dat zou moeten veranderen.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 17:44Ik vind het fijn dat er serieus op ingegaan wordt, en ook de spiegel voorhouden is nuttig over hoeveel werk mijn broer er van maakt, en ik in zijn kielzog.
Het helpt zeker om af en toe te overwegen of ik er gewoon mee stop: dat die optie bestaat.
Zolang ik het gevoel heb dat er opties zijn zoals zo'n WMO consulent ofzo, ga ik wel kijken of ik daarmee iets nuttigs op gang krijg. Ik heb meer ervaring met zulke trajecten dan mijn broer, dus het gaat helpen als hij een aanspreekpunt krijgt dat meedenkt.
Hier ga je al de mist in met 'iemand moet het oplossen'. Want daarmee zeg je tegen jezelf dat jij de onrust van een gefrustreerde vader niet zelf kan dragen. Niet handig want daarmee geef je jezelf een reden/argument om toch je er in te mengen, en blijf je onderdeel van het probleem
Ik vind ook dat mijn broer het niet zelf moet oplossen; bedankt voor dat inzicht.
Goeie vraag waarom mijn vader geen haast maakt met stichting laatste wil enzo. Mijn broer wil het ontzettend voorzichtig aanpakken omdat hij bang is om mijn vader een duwtje te geven de verkeerde kant op. Dus misschien is broer niet concreet genoeg geweest. Ik heb hem al voorgesteld of we niet gewoon een deadline konden stellen, om mijn vader zekerheid te geven: houd vol tot aan je verjaardag ofzo (half februari). Maar dat vond broer te fatalistisch. "Misschien is het een depressie waar nog hulp voor is".
Terwijl ik eigenlijk geen perspectief zie waarom mijn vader nog iets leuks uit zijn leven gaat halen, en ik dan liever realistisch wordt wat er nodig is. Dat zijn parkeerskills haperen, lijkt me niet van een depressie te komen. Ik denk dat hij er erg bang van wordt. Daarom krijgt hij steeds meer wordeuitbarstingen waarin hij mijn moeder verrot scheldt.
Mijn broer wil ook nog niet vooruitlopen op wat er voor mijn moeder nodig is. Ik dacht dat je toch wel met haar kan gaan praten, om af te tasten of ze bv aan verhuizen denkt (of dat ze mee dood wil?!), maar dat vind broer teveel gedoe, en dat wordt volgens hem makkelijker als we zover zijn.
Ook hier, helemaal verwikkeld in gedachten, gevoelens en motieven van anderen. Wat je broer voelt, dat hij bang is. Wat als hij dat is, mag hij dat zijn, zonder de reden daartoe weg te poetsen? Kun je er voor hem zijn zonder in het drama mee te gaan?
Broer dacht een paar weken geleden echt dat er bijna niets was dat mijn vader tegenhield, en was blij dat mijn ouders hadden toegezegd een weekje op zijn katten te passen (hij ging op vakantie), omdat hij overtuigd was dat mijn vader zulke beloftes wel wil houden, en hij dus voor die tijd niets zou doen. Daarom kwam ik dus met die deadline: niet omdat ik mijn vader snel dood wil.
De negatieven langsbrengen (van mijn bruiloft 20 jaar geleden) was ook een soort geruststelling voor mijn broer: misschien is dit ook een klusje dat mijn vader wel af wil krijgen, en het leidt hem af.
Denken voor de ander, het lijkt zo behulpzaam maar vaak is het in de basis een egocentrisch patroon van gedragingen. Om maar die onrust te fixen. Om je maar niet schuldig te voelen. Om maar geen last te hebben van je gedachten.
Ik vind dat iedereen moeilijk doet, maar zie dat ik me er wel in laat meeslepen. Het gaat mij lucht geven als professionals zich er mee gaan bemoeien. Ik moet mijn broer niet overschatten dat hij het wel opgelost krijgt, en zorgen dat anderen het van hem gaan overnemen.
Misschien is mijn broer hier te kwetsbaar voor. Het emotioneert hem steeds als hij over mijn ouders nadenkt. Dat maakt alles tussen hem en mij ook weer kwetsbaar: loop ik DAAR weer op eieren...
Ik herken dit gedrag van andere mensen die uit een dysfunctioneel gezin komen. En therapie en zelfhulp groepen kan veel herstel gaan opleveren. Als je bereid bent te zien dat je moet gaan leren ongemak uit te zitten. Hoef je niet alleen te doen. Mag je partner, hulpverleners, lotgenoten voor gaan gebruiken.
Maar wil je op het hart drukken, stap uit de kluwen! Het is niet je schuld dat je hier bent beland, maar wel je verantwoordelijkheid om voor je herstel te zorgen, beetje bij beetje, stap voor stap.
vrijdag 10 december 2021 om 18:07
Yep. Ik heb me met veel moeite op 2 wachtlijsten laten plaatsen, en met 1 behandelaar al een voorgesprek gehad om te kijken of de wederzijdse verwachtingen realistisch zijn om op de wachtlijst te mogen. Bij de andere plek heb ik een belafspraak op 15 januari (?!) voor zo'n zelfde oriënterend gesprek. Maar het kan dus nog wel 1,5 jaar duren voor er plek is: het gaat fantastisch met de GGZ.makreel schreef: ↑10-12-2021 17:46Jullie nemen de verantwoordelijkheid over van je vader. Zijn leven, zijn levensgeluk, zijn verantwoordelijkheid.
In plaats van WMO en Laatste Wil zou ik een beetje vaart zetten achter therapie voor jezelf. Je komt dus uit een hartstikke ingewikkeld en disfunctioneel gezin (ik hoop niet dat ik daar iets mee miszeg) en ik denk dat je hulp kunt gebruiken om je daartoe te verhouden.
Ik besef dat ik niet teveel kan dragen aan familieleed; ik wil blijven functioneren in mijn eigen gezin na zware burn outs. Ik heb zelf ambulante begeleiding omdat ik een goede moeder wil zijn, en verder wil met de balans tussen gezinsleven en mezelf ontwikkelen. Dus tot ik de specialistische hulp heb, kan ik wel met iemand sparren over keuzes die ik moet maken. Zelf nooit suïcidaal geweest. Maar het idee van een "vrijwillig levenseinde" is voor sommige mensen echt belangrijk, en in de levensfase van mijn ouders niet meer schokkend.
Ik vind dat geen ongezonde fascinatie. Het is super fijn als het ver van je af staat. Bij mij is dat helaas niet zo. In mijn schoonfamilie hebben we meegemaakt dat een aangetrouwd familielid er uit stapte met een grote klap. Ik zou mijn kinderen meer van zulke bizarre ervaringen willen besparen: we waren open, maar nu is een vd twee al een tijd bang dat ons zomaar iets kan overkomen: het heeft wel sporen nagelaten. Mijn broer en moeder probeerden het voor ze geboren waren, dus dat weten ze niet.
Liever dat opa in zijn bed overlijden dan op het spoor, en ik overweeg serieus om ze anders gewoon niet eens mee te nemen naar de begrafenis. Ze kennen die man toch amper.
Ik vind het wel fijn als je de maatschappij zulke ervaringen kan besparen, als het je zelf niet te veel kost. En anders zal ik afstand nemen.
vrijdag 10 december 2021 om 18:16
vrijdag 10 december 2021 om 18:20
vrijdag 10 december 2021 om 18:21
Ik hoorde een keer via via dat de barman de politie had gebeld. Politie zat rustig geparkeerd te wachten tot ze haar auto startte, meteen laten blazen: dikke boete en een verplichte cursus.
vrijdag 10 december 2021 om 18:29
Zelfs als losse maatschappelijke discussie, en afgezien van de praktische haalbaarheid, ik zou te alle tijden willen voorkomen dat we in een maatschappij terecht komen waar mensen op die manier verantwoordelijk worden gesteld voor andermans keuzes en gedrag.Suikertante schreef: ↑10-12-2021 17:50Die vraag is inmiddels al een beetje gepasseerd he?
Er zijn genoeg reacties gekomen om dat in een breder perspectief te kunnen zien.
Al blijft het me fascineren of een restauranthouder die *hypothetisch* een fles rood en een fles wijn in mijn ouders giet en ze naar de auto laat gaan, niet op de een of andere manier aansprakelijk is voor het faciliteren van strafbaar gedrag ofzo. Maar dan even als losse maatschappelijke discussie: niet meer om iets aan dit verhaal te veranderen.
Ook binnen een gezin zou dat niet zo mogen zijn. Maar jij ervaart dat nu helaas wel zo.
Mensen moeten zich zelf aan de alcohollimiet houden, wat mij betreft. Er worden ook auto’s gemaakt waarmee je 300 km/u kunt rijden. Het is aan de bestuurder om zich te gedragen. Dat is niet de schuld van de fabrikant.
vrijdag 10 december 2021 om 18:34
Maar die pogingen waren dan toch niet op het spoor, want ze zijn er nog. Waarom stel je het dan zo op scherp met de machinist etc.? En niet met met een andere onschuldige verkeersdeelnemer die evengoed betrokken kan raken?Suikertante schreef: ↑10-12-2021 17:07Huh?
Pogingen uit het verleden; allebei uitgebreid nazorg gehad. Moeder nog steeds aan de medicatie. Waar haal je zulke conclusies vandaan?
vrijdag 10 december 2021 om 18:34
Daar moet vader dan zelf wel open voor staan. Het is niet zo dat als je boven de 70 bent en niet meer veilig rijdt iedereen (dokters, kinderen) ineens van alles over jou mag en kan beslissen. Ook een dokter mag geen autosleutels afpakken of herkeuringen aanvragen buiten de toestemming van een patiënt om.petra123456 schreef: ↑10-12-2021 12:01Ik ben ooit 15 km naar huis gelopen midden in de nacht. Degene die zou rijden zoop 20 bier. Ik stap dan dus niet in.
Ik pak ook wel eens een autosleutel af van iemand die teveel gedronken heeft en naar huis gaat rijden.
Ik heb teveel dronken autorijden ellende gezien om mensen hun gang maar te laten gaan. Er zijn mensen die ik daarom niet meer zie. Die kan ik missen als kiespijn.
Ik vind zelf elke druppel teveel als je nog moet rijden.
En je vader door een arts laten beoordelen. Want zoals hij nu rijdt.. in vredesnaam neem alle autosleutels mee.
Life is a party but you must self uphanging de slingers
