Kinderen
alle pijlers
Heel eerlijk: ik heb spijt van mijn kind
vrijdag 4 september 2020 om 17:08
Ik vermoed dat ik het hele forum over me heen ga krijgen, daarom heb ik een ander account aangemaakt. Ik wil hier heel eerlijk in zijn maar merk dat er absoluut een taboe op heerst.
Als je een kind hebt gekregen dat gezond is 'moet' je er perse dolgelukkig mee zijn. Terwijl je helemaal niet wist hoe het écht zou zijn. Een leven met een kind. Dat weet je pas echt als je er eentje hebt. En ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er spijt van. Hoe ik er van tevoren ook naar uitkeek, ik vind het niks. Ik heb kinderen nooit leuk gevonden ook. Kinderen van anderen vermijd ik het liefst. Toch leek een kind van onszelf ons wél leuk.
Ik zorg wel goed voor mijn kind en er komt haar niks tekort. Ze is nu vijf maanden. Maar als ik eerlijk denk waar ik het meeste van geniet is dat de tijd die ik voor mijzelf heb en de tijd dat ik werk (eigen bedrijf). Mijn kind zie ik als een taak, iets dat verplicht nu eenmaal moet gebeuren.
Er komt ook zeker geen tweede kind. Ik kan niet wachten tot onze dochter zelfstandiger is en we meer vrijheid terug hebben.
Ik merk in het dagelijkse leven dat dit niet bespreekbaar is (met mijn man wel hoor, die heeft hetzelfde. We zijn nu eenmaal allebei gedreven ambitieuze mensen). Ik vind dat erg gek. Niemand weet immers hoe het leven met een kind is, totdat het kind er eenmaal is. Ik kan me niet voorstellen dat het bij niemand tegenvalt. Ik denk dat men hier niet over durft te praten.
P.s. Ik heb dit besproken met een psycholoog. Ik dacht dat ik misschien een postnatale depressie had. Maar dit is niet zo. Ik heb gewoon echt spijt van mijn kind. Hopelijk kan dit het taboe wat doorbreken.
Als je een kind hebt gekregen dat gezond is 'moet' je er perse dolgelukkig mee zijn. Terwijl je helemaal niet wist hoe het écht zou zijn. Een leven met een kind. Dat weet je pas echt als je er eentje hebt. En ik zal je eerlijk vertellen: ik heb er spijt van. Hoe ik er van tevoren ook naar uitkeek, ik vind het niks. Ik heb kinderen nooit leuk gevonden ook. Kinderen van anderen vermijd ik het liefst. Toch leek een kind van onszelf ons wél leuk.
Ik zorg wel goed voor mijn kind en er komt haar niks tekort. Ze is nu vijf maanden. Maar als ik eerlijk denk waar ik het meeste van geniet is dat de tijd die ik voor mijzelf heb en de tijd dat ik werk (eigen bedrijf). Mijn kind zie ik als een taak, iets dat verplicht nu eenmaal moet gebeuren.
Er komt ook zeker geen tweede kind. Ik kan niet wachten tot onze dochter zelfstandiger is en we meer vrijheid terug hebben.
Ik merk in het dagelijkse leven dat dit niet bespreekbaar is (met mijn man wel hoor, die heeft hetzelfde. We zijn nu eenmaal allebei gedreven ambitieuze mensen). Ik vind dat erg gek. Niemand weet immers hoe het leven met een kind is, totdat het kind er eenmaal is. Ik kan me niet voorstellen dat het bij niemand tegenvalt. Ik denk dat men hier niet over durft te praten.
P.s. Ik heb dit besproken met een psycholoog. Ik dacht dat ik misschien een postnatale depressie had. Maar dit is niet zo. Ik heb gewoon echt spijt van mijn kind. Hopelijk kan dit het taboe wat doorbreken.
dinsdag 8 september 2020 om 09:56
Ik doet dat gewoon niet hoor. Als ik er tijd voor heb doe ik het uiteraard met liefde, maar ik moet niks.elein schreef: ↑08-09-2020 09:10Oh sweet summerchild. Ik verzin zoiets niet zelf natuurlijk.
Je krijgt een vrij dwingende mail van de oudercommissie met een pinterest zelf-print voorbeeld vlinder en instructies. In het ergste geval moet je voor elke leidster één maken, vergezeld met een berichtje van je kind (die nog niet kan praten) aan de leidster (waar je dan de namen van onthouden moet hebben - niet onze gezamenlijke forté). Als je geluk hebt bedenk je het net op tijd weer, rol je een dag van te voren je kind door de vingerverf en kan je met een föhn nog die vlinders droogkrijgen voor de volgende dag. Als je pech hebt, en je bedenkt het pas weer als ze al naar bed zijn, of weigert je kind totaal mee te werken. Ik heb wel eens 's avonds met de hand waar ik niet mee schrijf een bloem ingekleurd, leek best echt
Maar het idee is wel leuk, en er zijn vast beter georganiseerde ouders.
De Creche is al duur genoeg en als ik het druk heb is het gewoon jammer, dan haal ik wel een doosje bonbons ofzo.
dinsdag 8 september 2020 om 10:01
To hoe zie je de toekomst als gezin? Kijk je uit naar dingen beleven met kind of zie alles als zwaar en somber in? Kun je hulp inschakelen om taken uit te besteden? Kun je psychische hulp inschakelen voor jou en je partner?
In mijn jeugd had ik een buurkind dat enig kind was. Kind was heel anders dan moeder zich had voorgesteld. Moeder was erg teleurgesteld en wilde geen tweede kind. Vader was prima tevreden met zijn kind maar liet vaak over zich heen lopen door moeder. Kind heeft op 18de verjaardag koffer ingepakt en is met onbekende bestemming vertrokken. Vergeet niet dat jouw gevoelens invloed hebben op jouw kind.
In mijn jeugd had ik een buurkind dat enig kind was. Kind was heel anders dan moeder zich had voorgesteld. Moeder was erg teleurgesteld en wilde geen tweede kind. Vader was prima tevreden met zijn kind maar liet vaak over zich heen lopen door moeder. Kind heeft op 18de verjaardag koffer ingepakt en is met onbekende bestemming vertrokken. Vergeet niet dat jouw gevoelens invloed hebben op jouw kind.
dinsdag 8 september 2020 om 10:06
Ja, ik werk 24 uur per weekcaptain_hindsight schreef: ↑08-09-2020 09:53Werk jij eigenlijk ook? (Niet aanvallend bedoeld, ik had het je nog niet zien noemen).
en soms 3 uur op zaterdag. Dat is zo eens in de maand ongeveer.
dinsdag 8 september 2020 om 10:12
Ik vind wel dat het in verhouding moet zijn. Ik ken ook stellen waarbij de kinderen vanaf dat ze 3 maanden oud zijn 4 hele lange dagen naar de creche gaan van 7:30/8:00 - 18:30 want papa werkt 5 dagen en mama 4. Want mama en papa moeten allebei carriere maken en ondertussen krijgen ze wel 3 kinderen binnen 4 jaar en is hun leven een grote rollercoaster en 's avonds en in het weekend is iedereen uitgeteld. Het zou mijn keuze niet zijn.Positivevibes schreef: ↑07-09-2020 19:37Onzin. Het is juist hardstikke goed voor kinderen om ten eerste werkende vrouwen als rolmodellen in hun leven te hebben en ten tweede om tijd te besteden met andere kinderen.
Daarnaast is goede opvang is ook gewoon heel erg leuk voor het kind. Mijn kind is dol op zijn crèche en zijn leidsters. De eerste keer je kleine baby brengen is best even spannend, maar als je ziet hoeveel geweldig leuke dingen ze daar doen en hoe de kinderen het naar hun zin hebben is dat meteen over. Nu vind ik het bijna zielig voor kinderen die niet gaan.
Het was voor mijn zoon in ieder geval echt een gemis om niet naar de crèche te mogen vanwege corona. En met wat ik nu weet zou ik zelfs als ik niet zou werken hem alsnog minstens een dag per week naar de opvang laten gaan.
Als papa en mama altijd alleen maar met hun werk bezig zijn is dat denk ik niet het goede voorbeeld.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
dinsdag 8 september 2020 om 10:18
Een vriendin van me werkt 3 dagen, haar man 4,5. Tijdens de lockdown werkte hij bij zijn ouders die in de buurt wonen, omdat hij zich niet zo goed kon concentreren thuis. Zij werkte thuis en begeleidde tegelijkertijd hun kinderen bij hun schoolwerk. Ze was na de lockdown helemaal kapot. Ze weet dat aan de lockdown, maar ze heeft zich geen moment afgevraagd of haar vermoeidheid iets te maken kon hebben met hun verdeling: zij werk en kinderen, hij alleen werk. Als je de zorg voor de kinderen niet ziet als werk, is het op het oog geen probleem. Ze hebben er ook geen moment ruzie over gehad, ze vonden het beiden prima zo. Maar het kost wel energie, die ze nu nog steeds moeizaam aan het terugkrijgen is. Ze denkt er nu over om minder te gaan werken.
Als je allebei denkt dat zorg, regeldingen en kinderen iets zijn dat je er gewoon moeiteloos bij doet, zoals ademhalen of met je ogen knipperen, dan is het heel logisch dat het geen probleem is als de een daar meer in doet dan de ander. Pas als een daar anders over denkt is het een probleem. Ik denk er anders over dan mijn man, dus wij hebben een probleem. Vrienden en haar man denken er hetzelfde over, dus zij hebben geen probleem. Zij lost haar energieprobleem op door minder te gaan werken. Ik probeer hem op te lossen door mijn man te bewegen meer te doen. En dat is lastig, want als het geen werk is, als het niet bestaat, is het heel moeilijk uitleggen wat het probleem is. Minder gaan werken is een stuk effectiever.
Als je allebei denkt dat zorg, regeldingen en kinderen iets zijn dat je er gewoon moeiteloos bij doet, zoals ademhalen of met je ogen knipperen, dan is het heel logisch dat het geen probleem is als de een daar meer in doet dan de ander. Pas als een daar anders over denkt is het een probleem. Ik denk er anders over dan mijn man, dus wij hebben een probleem. Vrienden en haar man denken er hetzelfde over, dus zij hebben geen probleem. Zij lost haar energieprobleem op door minder te gaan werken. Ik probeer hem op te lossen door mijn man te bewegen meer te doen. En dat is lastig, want als het geen werk is, als het niet bestaat, is het heel moeilijk uitleggen wat het probleem is. Minder gaan werken is een stuk effectiever.
dinsdag 8 september 2020 om 10:20
Echt. Ik snap niet dat die vent denkt dat dat normaal is én dat die vrouw dat allemaal maar doet.Lafae schreef: ↑08-09-2020 10:18Een vriendin van me werkt 3 dagen, haar man 4,5. Tijdens de lockdown werkte hij bij zijn ouders die in de buurt wonen, omdat hij zich niet zo goed kon concentreren thuis. Zij werkte thuis en begeleidde tegelijkertijd hun kinderen bij hun schoolwerk. Ze was na de lockdown helemaal kapot. Ze weet dat aan de lockdown, maar ze heeft zich geen moment afgevraagd of haar vermoeidheid iets te maken kon hebben met hun verdeling: zij werk en kinderen, hij alleen werk. Als je de zorg voor de kinderen niet ziet als werk, is het op het oog geen probleem. Ze hebben er ook geen moment ruzie over gehad, ze vonden het beiden prima zo. Maar het kost wel energie, die ze nu nog steeds moeizaam aan het terugkrijgen is. Ze denkt er nu over om minder te gaan werken.
dinsdag 8 september 2020 om 10:23
captain_hindsight schreef: ↑08-09-2020 10:20Echt. Ik snap niet dat die vent denkt dat dat normaal is én dat die vrouw dat allemaal maar doet.
Ik ook niet. Maar ik ga niet stoken in een goed huwelijk door te zeggen wat ik er van vind.
dinsdag 8 september 2020 om 10:26
Nee, tijdens schoolcaptain_hindsight schreef: ↑08-09-2020 10:16Ik las vooral dat je tijdens opvang en school op de bank zat dus ik kwam er niet helemaal uit
opvang is alleen als we beide werken hoor.
dinsdag 8 september 2020 om 10:27
Zij zijn er gelukkig mee. Wie ben ik dan om te zeggen dat ik het niet eerlijk vind? Er zijn busladingen gezinnen waar het zo gaat, waar de vrouw 2 of 3 dagen werkt en alles doet thuis, op wat kook- en bedlegsessies na, en de voetbal op zaterdag, want dat vindt hij ook leuk. Dat zijn vast niet allemaal slechte huwelijken.
dinsdag 8 september 2020 om 10:30
Net zo hier. Mamadag gaan we vaak de hort op omdat ik er behoefte aan heb om t huis uit te gaan, de papadag gebeurt ook de was, hoewel ik dan wel opvouw 's avonds. Bij ons brengt en haalt mijn vriend 5x per week, ik hooguit 1x, en altijd worden de regel of huiswerkdingetjes in die ene keer besproken. Als er een week bij is waarin ik dus niet heb gehaald of gebracht, missen we dus welk griepje er heerst, of het modderdag is, het pyamabroekje te klein is etc. Ik vind dat wel echt apart hoor dat dit zo ingebakken zit! Overigens is er wel 1 leidster die wel bewust juist de vaders ook doorgeeft, dus ik zie een voorzichtige verandering die nog een tiental jaren nodig heeft.elein schreef: ↑08-09-2020 00:48Volgens mij ben je er samen bij, en als het goed is ben je toch gewoon een team daarin? Mijn vriend zit bijvoorbeeld in de klassenapp en als eerste nummer bij de crèche. Dat is ook gewoon omdat hij zijn nummer heeft doorgegeven toen het een keer gevraagd werd. Mijn schoonmoeder heeft hardnekkig geprobeerd mij altijd de kinderdingen te vragen (kadolijstjes of komen ze logeren enzo), maar daarvan heb ik steeds gezegd dat ik het niet weet (is ook echt zo) en dat ze het beter met hem kan overleggen. Toen ik me realiseerde dat ik voor het derde jaar op rij voor dag van de leidster een vlinder aan het knutselen was heb ik de volgende geweigerd omdat het zijn beurt was. Als hij de hele week brood heeft staan smeren 's ochtends duwt hij me op zaterdag ook het bed uit omdat het mijn beurt is.. Dat soort dingen.
dinsdag 8 september 2020 om 10:33
ja en mijn man wordt nooit gebeld als onze kleine ziek is en opgehaald moet worden.Letterlijk nooit.Birdist schreef: ↑08-09-2020 10:30Net zo hier. Mamadag gaan we vaak de hort op omdat ik er behoefte aan heb om t huis uit te gaan, de papadag gebeurt ook de was, hoewel ik dan wel opvouw 's avonds. Bij ons brengt en haalt mijn vriend 5x per week, ik hooguit 1x, en altijd worden de regel of huiswerkdingetjes in die ene keer besproken. Als er een week bij is waarin ik dus niet heb gehaald of gebracht, missen we dus welk griepje er heerst, of het modderdag is, het pyamabroekje te klein is etc. Ik vind dat wel echt apart hoor dat dit zo ingebakken zit! Overigens is er wel 1 leidster die wel bewust juist de vaders ook doorgeeft, dus ik zie een voorzichtige verandering die nog een tiental jaren nodig heeft.
Zelfs als we het aangeven niet.
dinsdag 8 september 2020 om 10:36
Heftig wel en ik zie het meer om me heen. Als ze er allebei over eens zijn dat de een meer werkt dan de ander, prima, maar dan óók het begeleiden van kinderen en het huishouden e.d. herkennen als vol werk! ik werk met veel plezier iets meer dan mijn vriend en die doet iets meer met kind en in het huishouden, wat ik enorm waardeer. Hij heeft op t moment een leuke baan waar hij binnenkort meer uren kan werken, 7uur/4 dagen ipv 6 uur/3 dagen. Dat is echt een kans in deze coronatijd gezien de sector, dus dan overleggen we en kijk ik wat ik regel op mijn werk zodat hij die kans nu kan nemen. Dat komt mij misschien niet uit qua flexibiliteit, maar tis geven en nemen.Lafae schreef: ↑08-09-2020 10:18Een vriendin van me werkt 3 dagen, haar man 4,5. Tijdens de lockdown werkte hij bij zijn ouders die in de buurt wonen, omdat hij zich niet zo goed kon concentreren thuis. (...) Zij lost haar energieprobleem op door minder te gaan werken. Ik probeer hem op te lossen door mijn man te bewegen meer te doen. En dat is lastig, want als het geen werk is, als het niet bestaat, is het heel moeilijk uitleggen wat het probleem is. Minder gaan werken is een stuk effectiever.
dinsdag 8 september 2020 om 11:01
Ik vind het echt heerlijk! Heb nu de wasmachine en vaatwasser aan staan en heb een was gevouwen en opgeruimd. Ondertussen kijk ik The truth about the Harry Quebert affaircaptain_hindsight schreef: ↑08-09-2020 10:27Ik dacht al, doe mij die baan
Jongste hier gaat binnenkort naar school, ik verheug mij op bankhangsessies!
geurkaars aan, koekje en kop thee erbij, genieten!
dinsdag 8 september 2020 om 11:22
Ik herken je gevoelens gelukkig niet. Wel heb ik beide keren een tijd nodig gehad om écht een band met kind op te bouwen. Had het idee dat die er meteen zou moeten zijn en dat je kind meteen zou herkennen etc, dat was bij mij totaal niet zo. De eerste weken/maanden werden ze verzorgd uit een soort plichtsbesef en de band groeit daardoor steeds meer. Onze jongste is nu twee maanden en die kennen we ook gewoon nog een stuk minder goed dan onze peuter.
Natte tosti..
dinsdag 8 september 2020 om 11:31
elein schreef: ↑08-09-2020 09:10Oh sweet summerchild. Ik verzin zoiets niet zelf natuurlijk.
Je krijgt een vrij dwingende mail van de oudercommissie met een pinterest zelf-print voorbeeld vlinder en instructies. In het ergste geval moet je voor elke leidster één maken, vergezeld met een berichtje van je kind (die nog niet kan praten) aan de leidster (waar je dan de namen van onthouden moet hebben - niet onze gezamenlijke forté). Als je geluk hebt bedenk je het net op tijd weer, rol je een dag van te voren je kind door de vingerverf en kan je met een föhn nog die vlinders droogkrijgen voor de volgende dag. Als je pech hebt, en je bedenkt het pas weer als ze al naar bed zijn, of weigert je kind totaal mee te werken. Ik heb wel eens 's avonds met de hand waar ik niet mee schrijf een bloem ingekleurd, leek best echt
Maar het idee is wel leuk, en er zijn vast beter georganiseerde ouders.
dinsdag 8 september 2020 om 11:33
Dat is haalbaar als ze nog onder de vier zijn, maar zodra ze naar school gaan, willen de kinderen zelf ook niet al te veel achterblijven bij de andere kinderen in de klas en dat vind je dan sneu.... Als alle kinderen een bloem mee moeten nemen voor de juf, is het ook wel lullig als jouw kind niks heeft bijvoorbeeld.
dinsdag 8 september 2020 om 11:40
Ja, daar ben ik het dan wel weer mee eens. Maar wat scheelt is dat vriend en ik er allebei even 'goed' in zijn, dus dan is het alleen nog de vraag wie het als eerste op de ander kan afschuiven, en dat gaat redelijk gelijk op.
dinsdag 8 september 2020 om 11:44
En dat is jouw keuze. Ik heb nou niet het idee dat mijn zoontje onder 4 dagen opvang te leiden heeft. 3 dagen opvang en 1 dag opa/oma. In ander landen is 5 dagen opvang normaal, dus laten we eens ophouden met die NL mentaliteit. Je kunt ook allebei fulltime werken en jouw kinderen niet tekort doen. Daar is discipline voor nodig, maar kan wel. Zoontje 4 dagen per week 1 op 1 aandacht. En 3 dagen opvang van half 9 tot half 5. Prima te doen. En ja in de weekenden zijn we wel eens moe, maar dan gaan we met zoontje naar bed.boannan schreef: ↑08-09-2020 10:12Ik vind wel dat het in verhouding moet zijn. Ik ken ook stellen waarbij de kinderen vanaf dat ze 3 maanden oud zijn 4 hele lange dagen naar de creche gaan van 7:30/8:00 - 18:30 want papa werkt 5 dagen en mama 4. Want mama en papa moeten allebei carriere maken en ondertussen krijgen ze wel 3 kinderen binnen 4 jaar en is hun leven een grote rollercoaster en 's avonds en in het weekend is iedereen uitgeteld. Het zou mijn keuze niet zijn.
Als papa en mama altijd alleen maar met hun werk bezig zijn is dat denk ik niet het goede voorbeeld.
dinsdag 8 september 2020 om 11:49
Omdat de rol van de vader zoveel makkelijker is
helaas. Hier twijfel over een 2e, als ik een man was geweest had ik geen twijfel gehad: ja leuk!
dinsdag 8 september 2020 om 11:55
Wow.
Dit soort dingen dus. Wat jammer dat je daar iets groots en leuks van een tweede kind van af laat hangen. Het is namelijk niet waar. Echt niet. Of misschien een verzonnen waarheid. Waar je dus niet aan hoeft te voldoen. Echt niet.
dinsdag 8 september 2020 om 12:00
Er zijn er nog heeeel veel bij wie het zo gaat hoor. Als zij dat beiden goed vinden is dat geen slecht huwelijkcaptain_hindsight schreef: ↑08-09-2020 10:20Echt. Ik snap niet dat die vent denkt dat dat normaal is én dat die vrouw dat allemaal maar doet.
dinsdag 8 september 2020 om 12:00
Jij hoeft er niet aan te voldoen, maar als de ander er wel aan voldoet heb je weinig keus.
