Kinderen
alle pijlers
Kansenongelijkheid in het onderwijs
dinsdag 26 oktober 2021 om 15:12
Ik kom de term steeds vaker tegen: kansenongelijkheid in het onderwijs. Gelinkt aan o.a. later selecteren van niveau voortgezet onderwijs, maar ook aan (eind)toetsen en leerlingvolgsystemen, waar veel taal in gebruikt wordt.
Ik was benieuwd hoe jullie er in staan. Want ik geloof dat ik zelf nogal een afwijkende mening heb, die ik niet goed durf te verkondingen.
Ik was benieuwd hoe jullie er in staan. Want ik geloof dat ik zelf nogal een afwijkende mening heb, die ik niet goed durf te verkondingen.
donderdag 28 oktober 2021 om 11:25
Nou, wat je zegt!Thalas schreef: ↑28-10-2021 11:14Er zitten binnen die groepen ook nog allerlei mooie subovertuigen:
1) de mensen die wèl geloven in hb, maar per definitie niet als de ouders het opperen, want ouders hebben nooit een correct beeld van hun kind, dus als ouders het denken is het kind niet hoogbegaafd.
2) de mensen die denken dat hoogbegaafdheid over gaat. Een kind kan weliswaar 140 tiq hebben gescoord op een Wisc, maar als dat meer dan twee jaar geleden is, en een kind in de klas verder niet veel bijzonders laat zien, is het niet meer hoogbegaafd. Als het wel ongelukkig is, is het kind gewoon autistisch.
Boeiend en ontmoedigend.
Ik wil gewoon zo graag dat mijn kinderen vrolijk en blij naar school gaan, waar ze ook daadwerkelijk wat opsteken. De tijd buiten school is zó beperkt om daar de boel op peil te houden, dat moet in school.
Ik loop langs de deur van mijn kleuter. Daar hangt al sinds begin groep 1 een papier met daarop "verboden" geschreven op de deur. Ik schreef het en hij schreef over. Ik zie dat opeens in een totáál ander licht. En dan denk ik: hoe kan school, waar je dagelijks bezig bent met de ontwikkeling van héél veel verschillende kinderen, dit niet zien? Hem niet stimuleren, gewoon aan het werk zetten omdat hij nu zich niet laat zien in de klas. Waarom kun je hem er niet uit pikken? Wat is daar de moeilijkheid aan (oprechte vraag). Je pikt de kinderen die het níet kunnen er toch ook uit?
Nou ja, we gaan een hopelijk mooi traject in voor onze kinderen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 28 oktober 2021 om 11:31
https://www.youtube.com/watch?v=epA6OGr ... ernational
Luister even naar de eerste minuten van zijn verhaal.
Luister even naar de eerste minuten van zijn verhaal.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 28 oktober 2021 om 13:03
Mijn ervaring is niet bijzonder hoopgevend. Net als Moiren heb ik mijn kind in het PO minimaal eens per week ziekgemeld; dat bracht wat verlichting in een verder vrij helse tijd. Het VO is tot nu toe overigens een warm bad. Mijn door haar leerkracht autistisch verklaarde kind heeft inmiddels een grote groep vrienden, zit in twee commissies waarin ze feesten en uitjes organiseert en is iedere dag de hort op naar vergaderingen, de stad in en samen huiswerk maken. Ze geniet iedere dag met volle teugen. Het is een zegen om te zien dat het zo ook kan
donderdag 28 oktober 2021 om 13:08
Wat fijn om te lezen. Ik herinner mij nog de verhalen over jouw dochter van een paar jaar terug.Thalas schreef: ↑28-10-2021 13:03Mijn ervaring is niet bijzonder hoopgevend. Net als Moiren heb ik mijn kind in het PO minimaal eens per week ziekgemeld; dat bracht wat verlichting in een verder vrij helse tijd. Het VO is tot nu toe overigens een warm bad. Mijn door haar leerkracht autistisch verklaarde kind heeft inmiddels een grote groep vrienden, zit in twee commissies waarin ze feesten en uitjes organiseert en is iedere dag de hort op naar vergaderingen, de stad in en samen huiswerk maken. Ze geniet iedere dag met volle teugen. Het is een zegen om te zien dat het zo ook kan
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 28 oktober 2021 om 13:19
Ik klop nog iedere dag af als ik iets positiefs zeg, ik ben als de dood dat het weer omslaat. Maar fijn hè, het is zo heerlijk om te zien dat het zonnige kind dat ze de eerste 6 jaar was na al die tijd weer onder het verdriet en de wanhoop tevoorschijn is gekomen. Het lijkt bijna alsof ze er geen ernstige beschadigingen aan over heeft gehouden, maar misschien is dat iets dat de tijd moet uitwijzen.
donderdag 28 oktober 2021 om 13:23
Ik hoop het. Dat ze een paar jaren tegemoet gaat waar ze met veel plezier op kan terug kijken.Thalas schreef: ↑28-10-2021 13:19Ik klop nog iedere dag af als ik iets positiefs zeg, ik ben als de dood dat het weer omslaat. Maar fijn hè, het is zo heerlijk om te zien dat het zonnige kind dat ze de eerste 6 jaar was na al die tijd weer onder het verdriet en de wanhoop tevoorschijn is gekomen. Het lijkt bijna alsof ze er geen ernstige beschadigingen aan over heeft gehouden, maar misschien is dat iets dat de tijd moet uitwijzen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
donderdag 28 oktober 2021 om 13:56
Dit deed mijn leerkracht van vorig jaar ook. Omdat mijn kind niet tegen veranderingen zou kunnen. Nou... mijn kind houdt je een spiegel voor, namelijk dat jij niet doet wat je zegt. Dat jij daarvan maakt dat hij niet tegen veranderingen kan, is alleen maar verdoezelen dat jij zelf je fouten niet kunt erkennen.Thalas schreef: ↑28-10-2021 13:03Mijn ervaring is niet bijzonder hoopgevend. Net als Moiren heb ik mijn kind in het PO minimaal eens per week ziekgemeld; dat bracht wat verlichting in een verder vrij helse tijd. Het VO is tot nu toe overigens een warm bad. Mijn door haar leerkracht autistisch verklaarde kind heeft inmiddels een grote groep vrienden, zit in twee commissies waarin ze feesten en uitjes organiseert en is iedere dag de hort op naar vergaderingen, de stad in en samen huiswerk maken. Ze geniet iedere dag met volle teugen. Het is een zegen om te zien dat het zo ook kan
Ik heb héél véél gelezen en geluisterd deze zomer en bijna hb expert geworden, dus veel dingen zoals vorig jaar gaan nu anders. Omdat ik de processen snap. En ik hoop met mijn traject wel iets te kunnen bewerkstelligen, ook al hou ik het realistisch.
Man ,wat een gevecht om je kind gelukkig op school te hebben
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 28 oktober 2021 om 16:49
Herkenbaar bij ons kind en bij man en ik zelf in onze schooltijd. Juffen die zeiden dat ze x of y zouden gaan doen en wij waren raar als we er over vielen dat het niet gebeurde. Terwijl wij ze gewoon serieus namen, maar dat was blijkbaar niet de bedoeling.
Dat is een van de dingen die ik zelf anders probeer te doen: als iets niet gaat zoals gepland, is er altijd een goede reden die ik uitleg. Dat werkt prima. Maar dat zal inderdaad zijn omdat ik zelf ook gek ben.
Voor mij was een actieve ouderavond in groep drie waar de juf haar programma draaide zoals ze het al die ochtend bij kind had gedaan en waarbij man en ik het liefst hadden willen weglopen vanwege de inconsequentie, wel een belangrijk moment. Het was echt zo zoals mijn kind het omschreef en dat ze zes was betekende niet dat haar waarneming onjuist was. Gelukkig troffen wij heel meedenkend personeel dat bereid was afwijkende dingen te doen. Dat heeft haar echt gered, ik denk dat ze anders een thuiszitter geworden was.
Dat is een van de dingen die ik zelf anders probeer te doen: als iets niet gaat zoals gepland, is er altijd een goede reden die ik uitleg. Dat werkt prima. Maar dat zal inderdaad zijn omdat ik zelf ook gek ben.
Voor mij was een actieve ouderavond in groep drie waar de juf haar programma draaide zoals ze het al die ochtend bij kind had gedaan en waarbij man en ik het liefst hadden willen weglopen vanwege de inconsequentie, wel een belangrijk moment. Het was echt zo zoals mijn kind het omschreef en dat ze zes was betekende niet dat haar waarneming onjuist was. Gelukkig troffen wij heel meedenkend personeel dat bereid was afwijkende dingen te doen. Dat heeft haar echt gered, ik denk dat ze anders een thuiszitter geworden was.
anoniem_6576f0ab9b250 wijzigde dit bericht op 28-10-2021 18:55
0.40% gewijzigd
donderdag 28 oktober 2021 om 18:36
Heerlijk! Mijn kind is 18 en ik zie hem voor het eerst in 10-12 jaar weer als het vrolijke en initiatiefrijke kind dat hij ooit was.Thalas schreef: ↑28-10-2021 13:19Ik klop nog iedere dag af als ik iets positiefs zeg, ik ben als de dood dat het weer omslaat. Maar fijn hè, het is zo heerlijk om te zien dat het zonnige kind dat ze de eerste 6 jaar was na al die tijd weer onder het verdriet en de wanhoop tevoorschijn is gekomen. Het lijkt bijna alsof ze er geen ernstige beschadigingen aan over heeft gehouden, maar misschien is dat iets dat de tijd moet uitwijzen.
Commissies mochten alleen als je allemaal voldoendes had. Twee voldoendes vonden ze bij lange na niet genoeg
Ooit als stimulans mocht hij dan toch mee doen aan een project raketbouwen. Toestemmingsverklaring en alles getekend, omdat zijn groepje met een gevaarlijke stof wilde ontbranden. Dat ding is 6 jaar later nog steeds niet afgestoken ivm geen tijd. Jammer, dat was nou echt iets waar hij wél plezier in had.
donderdag 28 oktober 2021 om 21:11
Ik zou hier nog even op terugkomen. Ik zag dat anderen inmiddels ook al hadden gereageerd met veel goede reacties.NoPepsiPlease schreef: ↑27-10-2021 20:19Wat adviseer jij een leerkracht die hier in het regulier tegenaan loopt? Dat een leerling vastloopt en het gewoon niet lukt? Ik denk dat ik het onderwijzen aardig in de vingers heb, naar het kind als individu kan kijken, en niet puur naar het testresultaat, of zelfs het dagelijks werk, dat ik ouders (en kind) serieus neem als zij zeggen dat kind zich verveelt en zoek naar passende oplossingen (wat niet 100% altijd goed gaat hoor). Ik merk dat ik me een beetje probeer in te dekken
Maar als ik jouw stukje lees denk ik aan een leerling 3 jaar geleden, waarbij het gewoon echt niet lukte. En waarvan ik weet dat hij (oa bij mij) beschadigd raakte in de klas. IB wist het niet, onze gedragsspecialist wist niet wat ik anders moest doen, ouders werkten enorm tegen, er mocht niemand komen kijken in de klas, die handvatten kon geven. Kind kwam niet tot leren. En uiteindelijk werd de strategie uit de klas bij onhandelbaar gedrag zodat de rest van de klas wel tot leren kwam. Er was geen sprake van boefjesgedrag, dat trek ik heus. Denk aan bedreiging van medeleerlingen, opzettelijk anderen pijn doen , manipuleren, spullen vernielen en dat rustig terwijl ik instructie gaf. Naar een medeleerling lopen die rustig aan het werk was (geen sprake van enige uitlokking) wie denk jij dat je bent? He? Echt intimideren. Nou ja, ik moet niet te ver uitwijden en misschien haal ik het straks wel weg. Maar ik denk hier nog steeds aan. Wat had ik anders kunnen doen? En als ik jouw post lees dan denk ik, dit is zo'n jongen die wrs beschadigt bij jou in de klas kan komen.
Jullie hebben hier vast ideeën over, wat die reguliertjes beter moeten doen
Allereerst eens met Moiren; veiligheid is het belangrijkste. Als de andere leerlingen in de klas niet meer veilig zijn door het gedrag van een leerling zit er niets anders op dan hier consequenties aan verbinden, en dat kan isoleren zijn. Gebeurt bij ons net zo goed als het niet anders kan.
Dan; ik denk niet dat het altijd aan de leerkracht ligt dat een leerling stuk gaat op regulier onderwijs. Sowieso zitten leerkrachten ook vast aan regeltjes en wetgeving dus is daar denk ik de grootste winst te behalen, een leerling zou veel sneller naar een passende plek moeten kunnen stromen, dat is voor iedereen beter. Daarnaast lees ik in jouw stuk ook dat ouders tegenwerken. Dan kun je als leerkracht ook niet veel veranderen. Wat wel de moeite waard is, is uitzoeken waarom ouders tegenwerken. Is het onbekendheid, is het onzekerheid, is het te vaak tegen een muur gelopen en gebrek aan vertrouwen door eerdere ervaringen? Daar kun je proberen door te breken. Is het echt tegenwerken om het tegenwerken (wat overigens bijna nooit zo is, maar wel heel moeilijk om precies je vinger op te leggen) houdt het ook als leerkracht en school op.
Dan, wat kun je doen? Vooral luisteren en kijken naar het kind. Wat kan wel? Kun je een vertrouwensband opbouwen, kun je - kleine - activiteiten vinden waarin je de verbinding met de leerling kan vinden? Wat vindt hij/zij leuk, wat gaat nog goed? Probeer elke dag 1 of 2 momentjes te vinden om dit soort activiteiten te doen om ook in een positieve flow te blijven en de leuke kanten te blijven zien. Ben duidelijk en consequent en geef op tijd aan wat je niet kunt bij directie. En daarnaast probeer ik elke dag, hoe verrot deze ook verlopen is, positief af te sluiten. Benoemen wat wel goed ging.
Tot slot geloof ik heilig in nieuwe dag, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik kom een dag later zelden terug op wat de vorige dag fout ging, we beginnen met een schone lei. Uiteraard in de grote rode draad in coaching kom ik terug op wat mis ging, maar niet op losse incidenten maar door verder te kijken; wat gebeurt er in je hoofd als het onrustig is, waar wordt je boos van en wat zegt je hoofd dan? Een lange adem, maar uiteindelijk werpt het vruchten af. Ik besef me ook dat ik in een positie zit waar deze ruimte is en deze heb je op het regulier onderwijs vaak niet. Daarom vooral die schone lei, we beginnen opnieuw en positief en kijken wat vandaag goed gaat.
"After all this time?" "Always."
vrijdag 29 oktober 2021 om 13:35
Dank voor je uitgebreide antwoord! Als ik terugdenk (en ook aan leerlingen die wat vaker incidentjes hebben, maar niet op het so thuishoren) zit ik teveel op het incident ipv de vragen daarachter. Dus ik heb hier echt wel iets aanSeverus_Snape schreef: ↑28-10-2021 21:11Ik zou hier nog even op terugkomen. Ik zag dat anderen inmiddels ook al hadden gereageerd met veel goede reacties.
Allereerst eens met Moiren; veiligheid is het belangrijkste. Als de andere leerlingen in de klas niet meer veilig zijn door het gedrag van een leerling zit er niets anders op dan hier consequenties aan verbinden, en dat kan isoleren zijn. Gebeurt bij ons net zo goed als het niet anders kan.
Dan; ik denk niet dat het altijd aan de leerkracht ligt dat een leerling stuk gaat op regulier onderwijs. Sowieso zitten leerkrachten ook vast aan regeltjes en wetgeving dus is daar denk ik de grootste winst te behalen, een leerling zou veel sneller naar een passende plek moeten kunnen stromen, dat is voor iedereen beter. Daarnaast lees ik in jouw stuk ook dat ouders tegenwerken. Dan kun je als leerkracht ook niet veel veranderen. Wat wel de moeite waard is, is uitzoeken waarom ouders tegenwerken. Is het onbekendheid, is het onzekerheid, is het te vaak tegen een muur gelopen en gebrek aan vertrouwen door eerdere ervaringen? Daar kun je proberen door te breken. Is het echt tegenwerken om het tegenwerken (wat overigens bijna nooit zo is, maar wel heel moeilijk om precies je vinger op te leggen) houdt het ook als leerkracht en school op.
Dan, wat kun je doen? Vooral luisteren en kijken naar het kind. Wat kan wel? Kun je een vertrouwensband opbouwen, kun je - kleine - activiteiten vinden waarin je de verbinding met de leerling kan vinden? Wat vindt hij/zij leuk, wat gaat nog goed? Probeer elke dag 1 of 2 momentjes te vinden om dit soort activiteiten te doen om ook in een positieve flow te blijven en de leuke kanten te blijven zien. Ben duidelijk en consequent en geef op tijd aan wat je niet kunt bij directie. En daarnaast probeer ik elke dag, hoe verrot deze ook verlopen is, positief af te sluiten. Benoemen wat wel goed ging.
Tot slot geloof ik heilig in nieuwe dag, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik kom een dag later zelden terug op wat de vorige dag fout ging, we beginnen met een schone lei. Uiteraard in de grote rode draad in coaching kom ik terug op wat mis ging, maar niet op losse incidenten maar door verder te kijken; wat gebeurt er in je hoofd als het onrustig is, waar wordt je boos van en wat zegt je hoofd dan? Een lange adem, maar uiteindelijk werpt het vruchten af. Ik besef me ook dat ik in een positie zit waar deze ruimte is en deze heb je op het regulier onderwijs vaak niet. Daarom vooral die schone lei, we beginnen opnieuw en positief en kijken wat vandaag goed gaat.
.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
zondag 31 oktober 2021 om 15:44
Alsjeblieft kijk naar het kind! Achteraf zou ik mijn jongste een klas hebben laten overslaan. Cognitief had ze sowieso weinig aan school. Alleen de leerkracht van groep 4 en 5 wist haar uit te dagen met aandacht voor actualiteiten en wereld oriëntatie. Die was in groep 8 zo klaar met school. Jongste is opgebloeid op het categoriaal gymnasium. Eerder selecteren (groep 3) was bij haar nog beter geweest.
Oudste zou het prima hebben gedaan op bijvoorbeeld een VO Vrije School met alle niveaus de eerste 3 jaar bij elkaar. Laten we a.u.b. naar individuele kinderen blijven kijken.
Dat geneuzel dat geld de kansen bepaald ben ik zo zat. Ja, van dure bijlessen en zeilkamp leren kinderen vast veel, maar in mijn omgeving, werk en privé, zie ik heel veel betrokken ouders zonder financiële middelen, hun kinderen helpen en stimuleren. Bijles buitenshuis wordt geregeld met (kinderen van) vrienden, via buurthuis of moskee e.d.. De kinderen gaan met hun ouders veel naar de (gratis) bibliotheek, doen mee aan de gratis activiteiten in onze stad. Stimulans genoeg, als je wil.
Weinig tot geen ouderbetrokkenheid en stimulans zorgt vaak voor achterstand. Het heeft vaak ook met ongeïnteresseerdheid te maken. Vaders die niet eens weten op welke school hun eigen kind zit!!! (Heeft moeder geregeld...) Ouders die nooit komen kijken bij sport enz.. Ouders die geen idee hebben wat hun 12, 13 jarige om 23.00 uur op maandagavond uitspoken buiten. Ook die zie ik. Onderwijs kan in zulke gevallen een positieve rol spelen, maar heeft uiteindelijk maar een bescheiden rol.
Oudste zou het prima hebben gedaan op bijvoorbeeld een VO Vrije School met alle niveaus de eerste 3 jaar bij elkaar. Laten we a.u.b. naar individuele kinderen blijven kijken.
Dat geneuzel dat geld de kansen bepaald ben ik zo zat. Ja, van dure bijlessen en zeilkamp leren kinderen vast veel, maar in mijn omgeving, werk en privé, zie ik heel veel betrokken ouders zonder financiële middelen, hun kinderen helpen en stimuleren. Bijles buitenshuis wordt geregeld met (kinderen van) vrienden, via buurthuis of moskee e.d.. De kinderen gaan met hun ouders veel naar de (gratis) bibliotheek, doen mee aan de gratis activiteiten in onze stad. Stimulans genoeg, als je wil.
Weinig tot geen ouderbetrokkenheid en stimulans zorgt vaak voor achterstand. Het heeft vaak ook met ongeïnteresseerdheid te maken. Vaders die niet eens weten op welke school hun eigen kind zit!!! (Heeft moeder geregeld...) Ouders die nooit komen kijken bij sport enz.. Ouders die geen idee hebben wat hun 12, 13 jarige om 23.00 uur op maandagavond uitspoken buiten. Ook die zie ik. Onderwijs kan in zulke gevallen een positieve rol spelen, maar heeft uiteindelijk maar een bescheiden rol.
zondag 31 oktober 2021 om 16:08
Je kunt dat geneuzel vinden maar daar komt het uiteindelijk wel op neer. Als je in een achterstandswijk woont en beide ouders zich een slag in de rondte werken voor een minimumloon dan blijft er niet veel tijd over voor ouders om gezellig met zijn allen ‘iets’ op poten te zetten in het buurthuis. Meestal zijn ze die energie kwijt aan het organiseren van basisbenodigdheden zoals voedsel en kleding.
In een wijk waar alles wordt gevandaliseerd gaan gemeentes doorgaans niet snel en flink investeren in dit soort initiatieven (die ook vrij kwetsbaar zijn want als de kartrekkers wegvallen stort het vaak binnen twee maanden compleet ineen). En dat zijn dan ook nog de ouders die iets kunnen opzetten.
En al die mensen hebben geen geld om hun kind drie gemeentes verder naar een betere school te sturen (want dure fiets of OV-abonnement nodig) dan de dichtstbijzijnde school waar ieder schooljaar docenten die kunnen maken dat ze wegkomen dat ook doen. Segregatie is echt wel een toenemend verschijnsel dat zorgt voor gigantische verschillen in kansen.
En ik geef eerlijk toe dat ik mij daar ook schuldig aan maak. Mijn kind gaat een gemeente verderop naar school, hij gaat 25 km verderop naar een extern klasje en voor vervolgonderwijs kijken we zelfs over de grens.
In een wijk waar alles wordt gevandaliseerd gaan gemeentes doorgaans niet snel en flink investeren in dit soort initiatieven (die ook vrij kwetsbaar zijn want als de kartrekkers wegvallen stort het vaak binnen twee maanden compleet ineen). En dat zijn dan ook nog de ouders die iets kunnen opzetten.
En al die mensen hebben geen geld om hun kind drie gemeentes verder naar een betere school te sturen (want dure fiets of OV-abonnement nodig) dan de dichtstbijzijnde school waar ieder schooljaar docenten die kunnen maken dat ze wegkomen dat ook doen. Segregatie is echt wel een toenemend verschijnsel dat zorgt voor gigantische verschillen in kansen.
En ik geef eerlijk toe dat ik mij daar ook schuldig aan maak. Mijn kind gaat een gemeente verderop naar school, hij gaat 25 km verderop naar een extern klasje en voor vervolgonderwijs kijken we zelfs over de grens.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 31 oktober 2021 om 18:29
Ik snap je reactie, Iemoos2. Alleen hier zie ik zoveel voorbeelden waar het anders kan in kwetsbare wijken, dat ik het te gemakkelijk vind om geld én het onderwijs de schuld te geven van kansenongelijkheid.
Laatst ook een artikel gelezen, dat de huidige kansenongelijkheid vooral te maken heeft met de mogelijkheid hebben om te kunnen leren. Of te wel, intelligentie en het ontwikkelen van executieve functies. Daar heb je als omgeving maar ten dele invloed op.
Laatst ook een artikel gelezen, dat de huidige kansenongelijkheid vooral te maken heeft met de mogelijkheid hebben om te kunnen leren. Of te wel, intelligentie en het ontwikkelen van executieve functies. Daar heb je als omgeving maar ten dele invloed op.
zondag 31 oktober 2021 om 19:56
Dat kansenongelijkheid groter is dan enkel onderwijs daar ben ik het ook mee eens. Ook dat er mensen zijn die het wel makkelijk vinden om alles af te schuiven op ‘de samenleving’. Ik zie alleen dagelijks hoeveel leerlingen uit een situatie komen waar ouders niet gemakzuchtig zijn maar waar er sprake is van onvermogen of overmacht.Warrique schreef: ↑31-10-2021 18:29Ik snap je reactie, Iemoos2. Alleen hier zie ik zoveel voorbeelden waar het anders kan in kwetsbare wijken, dat ik het te gemakkelijk vind om geld én het onderwijs de schuld te geven van kansenongelijkheid.
Laatst ook een artikel gelezen, dat de huidige kansenongelijkheid vooral te maken heeft met de mogelijkheid hebben om te kunnen leren. Of te wel, intelligentie en het ontwikkelen van executieve functies. Daar heb je als omgeving maar ten dele invloed op.
En die leerlingen zijn niet behept met een lagere intelligentie. Dat zijn leerlingen die te jong al te veel op hun nek dragen aan sh*t. Die continue bezig zijn met inhaalslagen te maken. De leerlingen die vastlopen op teksten en vragen, niet op de leerbegrippen maar de ondersteunende taal. Die woorden als ‘tenzij, oftewel, desondanks, mits’ niet in hun vocabulaire hebben. Die gebaat zijn bij veel meters maken maar helaas op scholen eindigen waar in toenemende mate docenten worden wegbezuinigd en vervangen door ‘projectjes’. Dat zijn de leerlingen die uit een ‘moetjes project’ zoals vo-TK verkiezingen niet de link leggen tussen wat ze doen en het woord ‘staatsvorm’. Leerlingen uit een ‘nest’ waarin die extra zorg ingekocht kan worden vanwege een hogere financiële draagkracht of er een ouder is die wèl de tijd heeft, voelen dat vele malen minder. Dit is overigens geen verkapt pleidooi om het onderwijs minder talig te maken (zeker niet).
Ik zie figuurlijk gesproken alleen dagelijks kinderen zwemmen zonder zwemdiploma wiens drijfmiddelen één voor één gestript worden door bezuinigingen net zolang totdat ze verzuipen. En dan komt er vervolgens een pennenlikker uit Den Haag die een ‘seminair’ gaat geven over ‘het verhogen van de intrinsieke motivatie’. De bijbehorende indirect verplichte cursus, gegeven door een derderangs bureautje gerund door een voormalige docent met drie burn-outs op rij, kost zoveel dat je daar een schooljaar lang veertig kinderen iedere week twee uur extra Nederlandse les van kan laten volgen. En dan heb je als school nog de meest basale cursus ingekocht om maar te bezuinigen.
En dat gaat mij echt aan het hart. De hoeveelheid kinderen die verzuipen in het onderwijs. Of dat nu is omdat ze moeten beginnen met een achterstand van hier tot aan Tokio of omdat ze niet in het goedkope one size fits all malletje passen. Maar dat is schijnbaar wat de samenleving acceptabel vindt.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 1 november 2021 om 13:03
Dit is dus precies waar wij tegenaan lopen. Ons kind past niet in de mal want hij is te groot.lemoos2 schreef: ↑31-10-2021 19:56........
En dat gaat mij echt aan het hart. De hoeveelheid kinderen die verzuipen in het onderwijs. Of dat nu is omdat ze moeten beginnen met een achterstand van hier tot aan Tokio of omdat ze niet in het goedkope one size fits all malletje passen. Maar dat is schijnbaar wat de samenleving acceptabel vindt.
En Nederland noemt zich dan een kenniseconomie... Volgens mij ligt er heel veel meer potentie in onze kinderen dan er nu op deze manier uitkomt.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 1 november 2021 om 14:10
Ik denk dat ouders vaak ook te hoge verwachtingen hebben van het onderwijs. De klassen zijn steeds groter geworden en het tekort aan (goede) leerkrachten is problematisch. Door het invoeren van inclusief onderwijs, wat eigenlijk een ordinaire bezuiniging is, zitten er steeds meer kinderen met een bepaalde problematiek in de klas. Naast kinderen die geen woord Nederlands spreken, zitten er ook kinderen in de klas met soms een zware gedragsproblematiek of andere specifieke onderwijsbehoeften. Het traject om kinderen die eigenlijk niet kunnen blijven op een gewone basisschool op een passender school te krijgen, is lang, net zoals de wachtlijsten voor het speciaal onderwijs lang zijn. Dat betekent dat er heel veel van een leerkracht gevraagd wordt als je iedereen op zijn of haar niveau wilt lesgeven. Die extra handjes in de klas zijn namelijk meestal niet voldoende beschikbaar.
Nederland heeft voor het invoeren van inclusief onderwijs naar het buitenland gekeken. Alleen is daarbij voorbij gegaan aan het feit dat in landen waar inclusief onderwijs een succes is, de klassen veel kleiner zijn en er twee leerkrachten tegelijkertijd in een groep staan.
Als je ziet wat iemand in het primair onderwijs met een master-studie verdient dan is dat schrikbarend laag vergeleken wat zo iemand in het voortgezet onderwijs zou verdienen. Een leerkracht met een universitaire pabo-opleiding verdient niet meer dan iemand met alleen een hbo-opleiding. Als je beter gekwalificeerd personeel wilt hebben dan zul je daar als overheid in moeten investeren. Nu stappen uitstekende leerkrachten met ambitie veel te vaak over naar het voortgezet onderwijs of bedrijfsleven.
maandag 1 november 2021 om 14:19
En dat laatste kan ik hen echt niet kwalijk nemen.Fizz schreef: ↑01-11-2021 14:10Ik denk dat ouders vaak ook te hoge verwachtingen hebben van het onderwijs. De klassen zijn steeds groter geworden en het tekort aan (goede) leerkrachten is problematisch. Door het invoeren van inclusief onderwijs, wat eigenlijk een ordinaire bezuiniging is, zitten er steeds meer kinderen met een bepaalde problematiek in de klas. Naast kinderen die geen woord Nederlands spreken, zitten er ook kinderen in de klas met soms een zware gedragsproblematiek of andere specifieke onderwijsbehoeften. Het traject om kinderen die eigenlijk niet kunnen blijven op een gewone basisschool op een passender school te krijgen, is lang, net zoals de wachtlijsten voor het speciaal onderwijs lang zijn. Dat betekent dat er heel veel van een leerkracht gevraagd wordt als je iedereen op zijn of haar niveau wilt lesgeven. Die extra handjes in de klas zijn namelijk meestal niet voldoende beschikbaar.
Nederland heeft voor het invoeren van inclusief onderwijs naar het buitenland gekeken. Alleen is daarbij voorbij gegaan aan het feit dat in landen waar inclusief onderwijs een succes is, de klassen veel kleiner zijn en er twee leerkrachten tegelijkertijd in een groep staan.
Als je ziet wat iemand in het primair onderwijs met een master-studie verdient dan is dat schrikbarend laag vergeleken wat zo iemand in het voortgezet onderwijs zou verdienen. Een leerkracht met een universitaire pabo-opleiding verdient niet meer dan iemand met alleen een hbo-opleiding. Als je beter gekwalificeerd personeel wilt hebben dan zul je daar als overheid in moeten investeren. Nu stappen uitstekende leerkrachten met ambitie veel te vaak over naar het voortgezet onderwijs of bedrijfsleven.
En helemaal mee eens dat inclusief onderwijs en ‘passend onderwijs’ gewoon een doodordinaire bezuinigingsmaatregel is geweest. Kan het niet vaak genoeg zeggen irl. Wat een idee ook, gewoon alles bijeen proppen in klassen van 30 en helemaal niets maar dan ook niets uittrekken voor fatsoenlijke randvoorwaarden. Behalve weer een zoveelste uitgeklede versie van een of ander Scandinavisch volgsysteem dat vaker plat ligt dan online is. En dan een surprised Pikachu face dat mensen bij de bosjes wegrennen uit PO.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 1 november 2021 om 14:26
maandag 1 november 2021 om 14:34
En het speciaal (V) onderwijs. Het is eigenlijk ook helemaal niet zo leuk meer.lemoos2 schreef: ↑01-11-2021 14:19En dat laatste kan ik hen echt niet kwalijk nemen.
En helemaal mee eens dat inclusief onderwijs en ‘passend onderwijs’ gewoon een doodordinaire bezuinigingsmaatregel is geweest. Kan het niet vaak genoeg zeggen irl. Wat een idee ook, gewoon alles bijeen proppen in klassen van 30 en helemaal niets maar dan ook niets uittrekken voor fatsoenlijke randvoorwaarden. Behalve weer een zoveelste uitgeklede versie van een of ander Scandinavisch volgsysteem dat vaker plat ligt dan online is. En dan een surprised Pikachu face dat mensen bij de bosjes wegrennen uit PO.
maandag 1 november 2021 om 14:38
Klassen van 35 leerlingen is heel normaal, maar vaak zijn het er meer omdat er ook klassen opgedeeld en verdeeld worden over andere klassen i.v.m. het leerkrachtentekort. In zo’n klas zitten soms leerlingen die zelfs een op een-begeleiding nodig hebben in afwachting van een plaatsing op het speciaal onderwijs. Een traject was soms wel een heel schooljaar kan duren. De wachtlijsten zijn ellenlang en het voortraject is langdurig met allerlei betrokken instanties en vooral heel veel extra werk voor de leerkracht.MrsDuck schreef: ↑01-11-2021 14:26Zijn de klassen echt groter geworden? In mij klas (80-88) zaten we ook met bijna 30 kinderen, idem voor de klas van mijn zusje. Wat wel was, is dat het passend onderwijs minder doorgeschoten was, vroeger gingen ze sneller naar het speciaal onderwijs. De bandbreedte was dus minder breed.
maandag 1 november 2021 om 14:39
Ja dat was helemaal om te lachen als het niet zo triest was. Want al die leerkrachten zouden massaal het PO komen versterken met hun kennis en kunde. Echt koekoek. Die hebben hun kansen elders gegrepen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 1 november 2021 om 14:40
Dat is toch een intelligentietest?
In mijn ervaring kijkt men alleen maar naar WISC-V testuitslagen. En dan blijft het ook bij kijken.
Nee heb je, ja kun je krijgen
