Kinderen
alle pijlers
Zien we alle opties wel -samengesteld gezin
zaterdag 17 juli 2021 om 10:56
Graag wil ik jullie advies, en hopelijk zitten hier ervaringsdeskundigen die ons kunnen helpen!
Situatieschets:
Ik: Moeder van 2 pubers, co ouderschap (1 voor 100% bij mij), full time baan
Partner: vader van 2 pubers co ouderschap full time baan - onregelmatige werktijden
Relatie van 3 jaar, LAT met grote afstand tussen onze woonplaatsen
Relatie uitstekend, kinderen kunnen het prima met elkaar vinden, en wij zouden eigenlijk meer tijd samen willen zijn dan we nu hebben.
Vanaf het begin af aan heb ik aangegeven dat wat er ook gebeurt, ik mijn woonplaats niet wil verlaten. Deze ligt centraal ten opzichte van alle vervolgopleidingen die de kinderen zouden kunnen gaan doen en is OV technisch ook goed ontsloten.
Zijn woonplaats ligt wat meer uit de richting en kinderen hebben veel langere reistijden.
Hij heeft er geen bezwaar tegen om deze kant uit te komen omdat hij dan ook weer aanzienlijk dichter bij zn moeder gaat wonen.
Maar…. Als wij zouden gaan samenwonen, dan haalt hij zn kinderen uit hun vertrouwde omgeving en haalt hun basis weg, met als risico dat hij/wij het gevoel hebben dat zijn kinderen bij ons op bezoek komen in plaats van onderdeel zijn van ons gezin/huishouden.
Dit beangstigt hem ongelofelijk.
Hij heeft zijn kinderen nu 50% van de tijd en wil dit blijven houden, tegelijkertijd valt het Latten hem steeds zwaarder (omdat we elkaar weinig kunnen zien, en er dan altijd een of meerdere kinderen bij zijn, en het praktisch altijd bij mij thuis is vanwege het kind dat altijd bij mij is). Hij geeft steeds vaker aan dat hij het liefst zou gaan samenwonen, maar we zien geen oplossing om het voor hem en zijn kinderen optimaal te maken.
Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee met de situatie, ik heb me er bij neergelegd dat het is zoals het is, en doe vooral mn ding als ik hem niet zie. Een relatie met een partner die onregelmatige diensten heeft zorgt er wel voor dat je je onafhankelijkheid behoudt. Daarnaast heb ik mijn oudste waarvoor ik altijd thuis moet zijn.
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik heb hem voorgesteld dat we op zoek kunnen naar “professionele” hulp maar kan niet vinden waar ik dan naartoe zou moeten.
In mijn omgeving heb ik weinig samengestelde gezinnen die van ver uit elkaar naar samenwonen zijn gegaan dus ik heb weinig voorbeelden.
Heeft iemand tips?
Situatieschets:
Ik: Moeder van 2 pubers, co ouderschap (1 voor 100% bij mij), full time baan
Partner: vader van 2 pubers co ouderschap full time baan - onregelmatige werktijden
Relatie van 3 jaar, LAT met grote afstand tussen onze woonplaatsen
Relatie uitstekend, kinderen kunnen het prima met elkaar vinden, en wij zouden eigenlijk meer tijd samen willen zijn dan we nu hebben.
Vanaf het begin af aan heb ik aangegeven dat wat er ook gebeurt, ik mijn woonplaats niet wil verlaten. Deze ligt centraal ten opzichte van alle vervolgopleidingen die de kinderen zouden kunnen gaan doen en is OV technisch ook goed ontsloten.
Zijn woonplaats ligt wat meer uit de richting en kinderen hebben veel langere reistijden.
Hij heeft er geen bezwaar tegen om deze kant uit te komen omdat hij dan ook weer aanzienlijk dichter bij zn moeder gaat wonen.
Maar…. Als wij zouden gaan samenwonen, dan haalt hij zn kinderen uit hun vertrouwde omgeving en haalt hun basis weg, met als risico dat hij/wij het gevoel hebben dat zijn kinderen bij ons op bezoek komen in plaats van onderdeel zijn van ons gezin/huishouden.
Dit beangstigt hem ongelofelijk.
Hij heeft zijn kinderen nu 50% van de tijd en wil dit blijven houden, tegelijkertijd valt het Latten hem steeds zwaarder (omdat we elkaar weinig kunnen zien, en er dan altijd een of meerdere kinderen bij zijn, en het praktisch altijd bij mij thuis is vanwege het kind dat altijd bij mij is). Hij geeft steeds vaker aan dat hij het liefst zou gaan samenwonen, maar we zien geen oplossing om het voor hem en zijn kinderen optimaal te maken.
Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee met de situatie, ik heb me er bij neergelegd dat het is zoals het is, en doe vooral mn ding als ik hem niet zie. Een relatie met een partner die onregelmatige diensten heeft zorgt er wel voor dat je je onafhankelijkheid behoudt. Daarnaast heb ik mijn oudste waarvoor ik altijd thuis moet zijn.
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik heb hem voorgesteld dat we op zoek kunnen naar “professionele” hulp maar kan niet vinden waar ik dan naartoe zou moeten.
In mijn omgeving heb ik weinig samengestelde gezinnen die van ver uit elkaar naar samenwonen zijn gegaan dus ik heb weinig voorbeelden.
Heeft iemand tips?
newbee2021 wijzigde dit bericht op 17-07-2021 12:32
0.33% gewijzigd
zaterdag 17 juli 2021 om 11:27
Moet je voor jouw puber altijd thuis zijn?
Zoals ik het nu lees voegt hij zich meer naar jou, jullie zijn meestal bij jou vanwege jouw kind, verhuizen is ook richting jou. Geen wonder dat jij het minder lastig vindt.
Kun je niet de huidige situatie iets gelijkwaardiger maken door vaker naar hem te gaan. Met pubers gaan samenwonen lijkt me een hoop gedoe voor die handvol jaar dat ze nog thuis wonen.
Zoals ik het nu lees voegt hij zich meer naar jou, jullie zijn meestal bij jou vanwege jouw kind, verhuizen is ook richting jou. Geen wonder dat jij het minder lastig vindt.
Kun je niet de huidige situatie iets gelijkwaardiger maken door vaker naar hem te gaan. Met pubers gaan samenwonen lijkt me een hoop gedoe voor die handvol jaar dat ze nog thuis wonen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 17 juli 2021 om 11:27
zaterdag 17 juli 2021 om 11:32
Jij beschrijft wat je wil, hij beschrijft wat hij niet wil. En hoopt daarmee dat jij je hele leven omver gaat gooien want hij wil dat niet.
Zo klinkt het mij in de oren. Hij heeft een issue want wil en (co ouderschap, onregelmatig werk, wonen waar hij woont, kinderen een tweede thuis in andere woonplaats) en (jou met 100% kind, eigen werk, leuk leven in een door jou gewenste plek).
Hij wil samenwonen dus zal hij water bij de wijn moeten doen. Ik vind dit niet een issue waar jij een oplossing voor moet vinden.
Je kunt hoogstens samen een andere woning in jouw omgeving zoeken.
Zo klinkt het mij in de oren. Hij heeft een issue want wil en (co ouderschap, onregelmatig werk, wonen waar hij woont, kinderen een tweede thuis in andere woonplaats) en (jou met 100% kind, eigen werk, leuk leven in een door jou gewenste plek).
Hij wil samenwonen dus zal hij water bij de wijn moeten doen. Ik vind dit niet een issue waar jij een oplossing voor moet vinden.
Je kunt hoogstens samen een andere woning in jouw omgeving zoeken.
zaterdag 17 juli 2021 om 11:35
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik hoop toch (vooral voor de kinderen ) niet dat jij dus maar overstag gaat hierom.
Als hij het niet meer trekt, dan moet hij er maar een punt achter zetten, ipv zijn kinderen meeslepen in dit.
55 km is ook geen drama afstand he.
Ik hoop toch (vooral voor de kinderen ) niet dat jij dus maar overstag gaat hierom.
Als hij het niet meer trekt, dan moet hij er maar een punt achter zetten, ipv zijn kinderen meeslepen in dit.
55 km is ook geen drama afstand he.
zaterdag 17 juli 2021 om 11:40
Hij heeft gewoon gelijk. Jullie kunnen niet gaan samenwonen omdat jij bang bent dat hij dan de stekker uit de relatie trekt. Er zijn vier anderen bij betrokken en je moet kijken naar hun belang. Als je toch hem dwingt om te gaan samenwonen zal hij het contact met zijn pubers verliezen, want die gaan gewoon niet mee. Dat zal hij je altijd kwalijk blijven nemen, en die pubers ook. En terecht. Maar als hij een echt man is dan zegt hij tegen jou dat je maar even een paar jaar geduld moet hebben tot zijn kinderen meerderjarig zijn.
Iedere dag is gehaktdag
zaterdag 17 juli 2021 om 11:42
De jongsten zijn nog jong dus dat duurt nog even voordat ze het huis uit zijn.
De oudsten zijn te jong om alleen ‘s nachts thuis te blijven.
We benutten nu alle mogelijkheden die we hebben om elkaar te zien, dus daar zit niet het probleem of de kern van mijn vraag.
Het praktische probleem is niet het probleem dat opgelost hoeft te worden.
De vraag is meer: hoe kun je ervoor zorgen dat er sprake is van gezinsdynamiek zonder dat hij het gevoel heeft dat zijn kinderen op bezoek zijn in plaats van onderdeel zijn.
De oudsten zijn te jong om alleen ‘s nachts thuis te blijven.
We benutten nu alle mogelijkheden die we hebben om elkaar te zien, dus daar zit niet het probleem of de kern van mijn vraag.
Het praktische probleem is niet het probleem dat opgelost hoeft te worden.
De vraag is meer: hoe kun je ervoor zorgen dat er sprake is van gezinsdynamiek zonder dat hij het gevoel heeft dat zijn kinderen op bezoek zijn in plaats van onderdeel zijn.
newbee2021 wijzigde dit bericht op 17-07-2021 12:33
35.52% gewijzigd
zaterdag 17 juli 2021 om 11:43
Huh??? Hoe kun je in hemelsnaam zoiets voorstellen?Newbee2021 schreef: ↑17-07-2021 11:42Ik heb al de optie gegeven om zijn kinderen grotendeels bij ons te nemen en hun basis bij ons te maken, maar dat houdt in dat ze 1x per twee weken naar hun moeder zouden gaan. Ook niet echt een scenario waar je als moeder vrolijk van zou worden.
zaterdag 17 juli 2021 om 11:45
Dat kan gewoon niet. Hun kinderen hebben hun leven 55 kilometer verderop. Ze gaan dat nooit bij jou krijgen. Gewoon niet. Als je ze dwingt om mee te gaan dan maak je hun leven kapot en hun relatie met hun vader ook. De enige manier om hiermee om te gaan is gewoon 7 jaar wachten. Als je een goede relatie hebt, is dat geen enkel probleem.Newbee2021 schreef: ↑17-07-2021 11:42De jongsten zijn 11/12 dus dat duurt nog even voordat ze het huis uit zijn.
De oudsten zijn te jong om alleen ‘s nachts thuis te blijven.
Door het werk van beiden zijn er sowieso al weinig mogelijkheden om elkaar te zien. Hij werkt 3 van de 4 weekenden per maand. En het weekend dat hij vrij is hebben we allebei de kinderen met hun activiteiten zoals sport.
De avonden zijn ook beperkt omdat hij gemiddeld 4 avonden/nachten per week werkt.
We benutten nu alle mogelijkheden die we hebben om elkaar te zien, dus daar zit niet het probleem of de kern van mijn vraag.
Het praktische probleem is niet het probleem dat opgelost hoeft te worden.
De vraag is meer: hoe kun je ervoor zorgen dat er sprake is van gezinsdynamiek zonder dat hij het gevoel heeft dat zijn kinderen op bezoek zijn in plaats van onderdeel zijn.
Ik heb al de optie gegeven om zijn kinderen grotendeels bij ons te nemen en hun basis bij ons te maken, maar dat houdt in dat ze 1x per twee weken naar hun moeder zouden gaan. Ook niet echt een scenario waar je als moeder vrolijk van zou worden.
Iedere dag is gehaktdag
zaterdag 17 juli 2021 om 11:46
Maar zij wil ook meer tijd met hem, en wil voorkomen dat hij het uitmaakt.
wij slapen nooit.
zaterdag 17 juli 2021 om 11:46
Wat hij wil kan niet en wat zij wil ook niet. Ze kunnen blijven drammen met zijn tweeen of zich erbij neerleggen. Dit zijn toch volwassen mensen? Of vergis ik me?
Iedere dag is gehaktdag
