Kinderen
alle pijlers
Zien we alle opties wel -samengesteld gezin
zaterdag 17 juli 2021 om 10:56
Graag wil ik jullie advies, en hopelijk zitten hier ervaringsdeskundigen die ons kunnen helpen!
Situatieschets:
Ik: Moeder van 2 pubers, co ouderschap (1 voor 100% bij mij), full time baan
Partner: vader van 2 pubers co ouderschap full time baan - onregelmatige werktijden
Relatie van 3 jaar, LAT met grote afstand tussen onze woonplaatsen
Relatie uitstekend, kinderen kunnen het prima met elkaar vinden, en wij zouden eigenlijk meer tijd samen willen zijn dan we nu hebben.
Vanaf het begin af aan heb ik aangegeven dat wat er ook gebeurt, ik mijn woonplaats niet wil verlaten. Deze ligt centraal ten opzichte van alle vervolgopleidingen die de kinderen zouden kunnen gaan doen en is OV technisch ook goed ontsloten.
Zijn woonplaats ligt wat meer uit de richting en kinderen hebben veel langere reistijden.
Hij heeft er geen bezwaar tegen om deze kant uit te komen omdat hij dan ook weer aanzienlijk dichter bij zn moeder gaat wonen.
Maar…. Als wij zouden gaan samenwonen, dan haalt hij zn kinderen uit hun vertrouwde omgeving en haalt hun basis weg, met als risico dat hij/wij het gevoel hebben dat zijn kinderen bij ons op bezoek komen in plaats van onderdeel zijn van ons gezin/huishouden.
Dit beangstigt hem ongelofelijk.
Hij heeft zijn kinderen nu 50% van de tijd en wil dit blijven houden, tegelijkertijd valt het Latten hem steeds zwaarder (omdat we elkaar weinig kunnen zien, en er dan altijd een of meerdere kinderen bij zijn, en het praktisch altijd bij mij thuis is vanwege het kind dat altijd bij mij is). Hij geeft steeds vaker aan dat hij het liefst zou gaan samenwonen, maar we zien geen oplossing om het voor hem en zijn kinderen optimaal te maken.
Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee met de situatie, ik heb me er bij neergelegd dat het is zoals het is, en doe vooral mn ding als ik hem niet zie. Een relatie met een partner die onregelmatige diensten heeft zorgt er wel voor dat je je onafhankelijkheid behoudt. Daarnaast heb ik mijn oudste waarvoor ik altijd thuis moet zijn.
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik heb hem voorgesteld dat we op zoek kunnen naar “professionele” hulp maar kan niet vinden waar ik dan naartoe zou moeten.
In mijn omgeving heb ik weinig samengestelde gezinnen die van ver uit elkaar naar samenwonen zijn gegaan dus ik heb weinig voorbeelden.
Heeft iemand tips?
Situatieschets:
Ik: Moeder van 2 pubers, co ouderschap (1 voor 100% bij mij), full time baan
Partner: vader van 2 pubers co ouderschap full time baan - onregelmatige werktijden
Relatie van 3 jaar, LAT met grote afstand tussen onze woonplaatsen
Relatie uitstekend, kinderen kunnen het prima met elkaar vinden, en wij zouden eigenlijk meer tijd samen willen zijn dan we nu hebben.
Vanaf het begin af aan heb ik aangegeven dat wat er ook gebeurt, ik mijn woonplaats niet wil verlaten. Deze ligt centraal ten opzichte van alle vervolgopleidingen die de kinderen zouden kunnen gaan doen en is OV technisch ook goed ontsloten.
Zijn woonplaats ligt wat meer uit de richting en kinderen hebben veel langere reistijden.
Hij heeft er geen bezwaar tegen om deze kant uit te komen omdat hij dan ook weer aanzienlijk dichter bij zn moeder gaat wonen.
Maar…. Als wij zouden gaan samenwonen, dan haalt hij zn kinderen uit hun vertrouwde omgeving en haalt hun basis weg, met als risico dat hij/wij het gevoel hebben dat zijn kinderen bij ons op bezoek komen in plaats van onderdeel zijn van ons gezin/huishouden.
Dit beangstigt hem ongelofelijk.
Hij heeft zijn kinderen nu 50% van de tijd en wil dit blijven houden, tegelijkertijd valt het Latten hem steeds zwaarder (omdat we elkaar weinig kunnen zien, en er dan altijd een of meerdere kinderen bij zijn, en het praktisch altijd bij mij thuis is vanwege het kind dat altijd bij mij is). Hij geeft steeds vaker aan dat hij het liefst zou gaan samenwonen, maar we zien geen oplossing om het voor hem en zijn kinderen optimaal te maken.
Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee met de situatie, ik heb me er bij neergelegd dat het is zoals het is, en doe vooral mn ding als ik hem niet zie. Een relatie met een partner die onregelmatige diensten heeft zorgt er wel voor dat je je onafhankelijkheid behoudt. Daarnaast heb ik mijn oudste waarvoor ik altijd thuis moet zijn.
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik heb hem voorgesteld dat we op zoek kunnen naar “professionele” hulp maar kan niet vinden waar ik dan naartoe zou moeten.
In mijn omgeving heb ik weinig samengestelde gezinnen die van ver uit elkaar naar samenwonen zijn gegaan dus ik heb weinig voorbeelden.
Heeft iemand tips?
newbee2021 wijzigde dit bericht op 17-07-2021 12:32
0.33% gewijzigd
zaterdag 17 juli 2021 om 12:19
O ja, nu zie ik het. Maar de kinderen gaan ook wel eens mee toch (aangezien ze weet dat ze met elkaar kunnen opschieten)? Ik vraag me dan wel af waarom die ene die 100% bij haar woont niet in het weekend daar zou kunnen logeren.valentinamaria schreef: ↑17-07-2021 12:16ze zijn praktisch altijd bij haar thuis, vanwege haar ene kind wat 100% bij haar woont.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 17 juli 2021 om 12:20
er staat ook dat er altijd een of meerdere kinderen bij zijn.
wij slapen nooit.
zaterdag 17 juli 2021 om 12:21
Ja, daarom snap ik dus niet waarom het logeren dan altijd bij haar thuis is, waarom die ene die altijd bij haar woont niet in het weekend mee kan naar vriend.valentinamaria schreef: ↑17-07-2021 12:20er staat ook dat er altijd een of meerdere kinderen bij zijn.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 17 juli 2021 om 12:38
Ik snap je wel. Samenwonen lijkt me moeilijk zo en ook niet echt wenselijk. Kun je geen opvang /ondersteuning voor je jongste voorzien 1x per week of 1x in de 2 weken zodat je een avond met hem door kunt brengen? Zo laat je zien dat hij belangrijk voor je is, en dat je meer tijd met hem wil doorbrengen. Het plan om de tijd die zijn kinderen met hun moeder doorbrengen te beperken zou ik maar laten varen, dat leidt enkel tot conflicten en jullie krijgen er niet meer quality time samen door.
zaterdag 17 juli 2021 om 12:39
Woordenaar schreef: ↑17-07-2021 12:38Ik snap je wel. Samenwonen lijkt me moeilijk zo en ook niet echt wenselijk. Kun je geen opvang /ondersteuning voor je jongste voorzien 1x per week of 1x in de 2 weken zodat je een avond met je partner door kunt brengen? Zo laat je zien dat hij belangrijk voor je is, en dat je meer tijd met hem wil doorbrengen. Het plan om de tijd die zijn kinderen met hun moeder doorbrengen te beperken zou ik maar laten varen, dat leidt enkel tot conflicten en jullie krijgen er niet meer quality time samen door.
zaterdag 17 juli 2021 om 13:00
zaterdag 17 juli 2021 om 13:22
Samenwonen betekent (op termijn) einde relatie, kinderen van de leg en vader die opnieuw een woning moet gaan zoeken met twee pubers. Het probleem zit in zijn werk, zijn uren zijn niet te combineren met het vaderschap (zijn die pubers s'nachts trouwens alleen als hij nacht/avond dienst heeft of is de omgang met zijn ex daarop afgestemd). Ook een bijkomend iets is dat jij dus zijn ouderschap op mag vangen als hij avond/nacht/weekend dienst heeft als zijn kinderen bij hem zijn. Dit is een behoorlijke verzwaring van jouw (stief)ouder taak. Wat zijn jouw voordelen? Ik gok voorkomen dat hij de stekker uit de relatie trekt. Als het je daarom om te doen is, zal samenwonen dit enkel uitstellen met als kers op de taart bovengenoemde nadelen. Echt niet doen, je vriend heeft een probleem met het combineren van zijn baan met zijn relatie en zijn ouderschap.
Oplossing voor zijn probleem ligt in wijziging uren/functie, dit zal in iedere relatie voor een probleem zorgen laat het niet jouw verantwoordelijkheid maken.
Oplossing voor zijn probleem ligt in wijziging uren/functie, dit zal in iedere relatie voor een probleem zorgen laat het niet jouw verantwoordelijkheid maken.
whateffa wijzigde dit bericht op 17-07-2021 13:24
8.54% gewijzigd
zaterdag 17 juli 2021 om 13:34
Wat een onzalige plannen. En dat allemaal hierom:
''Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet. ''
Laat die kinderen alsjeblieft met rust ipv van alles verzinnen om hem maar niet kwijt te raken. Gebruik je verstand.
''Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet. ''
Laat die kinderen alsjeblieft met rust ipv van alles verzinnen om hem maar niet kwijt te raken. Gebruik je verstand.
zaterdag 17 juli 2021 om 13:54
Het maakt jou niet zoveel uit, maar je wil niet naar zijn woonplaats. Hij komt nu grotendeels bij jou omdat je een kind 100% bij jou hebt. Hij moet dus veel moeite doen/opgeven, jouw leven wordt er, op het samenwonen na, niet veel anders van. Begrijpelijk dat het jou niet veel uitmaakt...Newbee2021 schreef: ↑17-07-2021 11:57DeSlager misschien moet je het iets beter lezen wat ik geschreven heb!
Hij wil samenwonen en mij maakt het niet zoveel uit. Ik zie in beide situaties voordelen en nadelen en die wegen steeds tegen elkaar op!
Nee, ik wil niet gaan samenwonen omdat ik bang ben dat hij het anders uit maakt, maar ik kan me wel voorstellen dat als hij er zich niet bij neer kan leggen dat hij ervoor kiest om de relatie te beeindigen.
Nee, hij verliest zn co-ouderschap niet. Zolang je je aan de afspraken houdt die in het ouderschapsplan staan is er niets aan de hand. Zij hebben bewust geen afspraken gemaakt mbt afstand van de ex-partners.
zaterdag 17 juli 2021 om 13:58
Laat hem regelmatig gaan werken en regel af en toe oppas, zodat jullie een nachtje alleen kunnen zijn samen.
Hij ervaart stress en drukte, waardoor hij jou weinig kan zien,maar een hele grote factor daarin is zijn werk. Waarom moeten jij en alle kinderen dan door allemaal onwenselijke hoepels gaan springen??
De kinderen naar jou verhuizen is natuurlijk een absoluut belachelijk en schadelijk plan. Het zijn geen huisdieren.
Hij moet ander werk zoeken, jij moet oppas zoeken en verder niks veranderen. Is hij nou helemaal gek geworden.
En een vent die het uitmaakt omdat jij niet het leven van al jullie kinderen wil verknallen, die vent moest je toch al niet houden.
Hij ervaart stress en drukte, waardoor hij jou weinig kan zien,maar een hele grote factor daarin is zijn werk. Waarom moeten jij en alle kinderen dan door allemaal onwenselijke hoepels gaan springen??
De kinderen naar jou verhuizen is natuurlijk een absoluut belachelijk en schadelijk plan. Het zijn geen huisdieren.
Hij moet ander werk zoeken, jij moet oppas zoeken en verder niks veranderen. Is hij nou helemaal gek geworden.
En een vent die het uitmaakt omdat jij niet het leven van al jullie kinderen wil verknallen, die vent moest je toch al niet houden.
zaterdag 17 juli 2021 om 14:00
Samen halverwege een woning vind ik wel een goeie! Maar dan als derde woning waar jullie samen kunnen zijn en de pubers kunnen kiezen of ze wel of niet daar willen zijn.
Als pubers uit huis gaan kunnen jullie altijd nog kijken of het dan het enige huis samen wordt.
En het moet financieel mogelijk zijn natuurlijk.
I wanna live my life with the volume full!
zaterdag 17 juli 2021 om 14:21
zaterdag 17 juli 2021 om 15:13
Hoe zien jullie het voor je met de school van zijn kinderen? Want als er zoveel afstand is tussen jullie woonplaatsen, dan lijkt het me niet dat ze op de fiets naar school kunnen blijven gaan. Dat wordt op zijn minst OV en veel reistijd. Zelfde geldt voor sportclubs en andere verenigignen waar ze lid van zijn etc. Is dat waarom je had voorgesteld dat hun hoofdverblijf bij jullie zal zijn en ze dan 1 x in de twee weken op visite kunnen bij hun moeder? Sowieso is dat een heel raar voorstel van een buitenstaander. Want dat ben je hè. Het co-ouderschap is iets tussen hem en de moeder van zijn kinderen en daar sta jij volledig buiten, en het idee dat jij hun regeling even kunt aanpassen naar een 80-20 omgang in het nadeel van de moeder is gewoon van de zotte.
Maar om een antwoord te geven op je vraag: verhuizen naar een andere woning waar iedereen opnieuw moet beginnen en moet wennen is eerlijker dan hen in een volledig ingericht huis te laten intrekken. En het lijkt me dat je sowieso groter moet wonen als je twee extra kinderen moet huisvesten, of heb je kamers over op dit moment?
Maar om een antwoord te geven op je vraag: verhuizen naar een andere woning waar iedereen opnieuw moet beginnen en moet wennen is eerlijker dan hen in een volledig ingericht huis te laten intrekken. En het lijkt me dat je sowieso groter moet wonen als je twee extra kinderen moet huisvesten, of heb je kamers over op dit moment?
zaterdag 17 juli 2021 om 15:18
Dit zou ik heel onrustig vinden als puber. En dan moet er in beide woningen ook ruimte zijn om twee extra kinderen te huisvesten, op zo'n manier dat ze zich ook thuis voelen en geen logé. Ik zou eerlijk gezegd vriendelijk bedanken en bij mijn andere ouder blijven als het weer tijd was om te verkassen naar "de andere kant van de wereld". Pubers hebben hun eigen leven en hun eigen agenda, die verplaats je niet zo makkelijk als een kleuter.Huiskwijt65 schreef: ↑17-07-2021 14:21Als de kinderen van hen er moet zijn fulltime bij jou komen, als zijn kinderen er wel zijn om en om in beiden huizen met zijn allen.
zaterdag 17 juli 2021 om 16:34
zaterdag 17 juli 2021 om 16:53
EsterInside schreef: ↑17-07-2021 15:21Ik zou hem in het kanaal dakramen. Is ie nou helemaal weggewaaid?!
zaterdag 17 juli 2021 om 18:10
Ik zou hem vertellen dat er niet wordt samengewoond zolang zijn kinderen nog op de middelbare zitten.
Onmogelijk met 4 kinderen, 3 verschillende ritmes, afstanden en 2 fulltime jobs.
Als hij het daarom uitmaakt dan is het maar zo.
Hij kan het ook gewoon accepteren als vaststaand feit.
In 't beste geval krijgen jullie gaandeweg meer tijd voor elkaar omdat de kinderen meer hun plan trekken, een avondje alleen wel zien zitten en op termijn wie weet zelfs een nacht alleen.
Alle kinderen moeten niet de dupe worden van jullie relatie.
Of veel te jong stappen moeten zetten waar ze niet aan toe zijn omdat jullie persé samen willen slapen bijvoorbeeld.
Het is wat het is.
En 3 weekends op 4 werken en dan ook nog eens avondwerk daarnaast ... In welke sector zit ie dan?
Heeft ie dan op andere momenten wel tijd?
Onmogelijk met 4 kinderen, 3 verschillende ritmes, afstanden en 2 fulltime jobs.
Als hij het daarom uitmaakt dan is het maar zo.
Hij kan het ook gewoon accepteren als vaststaand feit.
In 't beste geval krijgen jullie gaandeweg meer tijd voor elkaar omdat de kinderen meer hun plan trekken, een avondje alleen wel zien zitten en op termijn wie weet zelfs een nacht alleen.
Alle kinderen moeten niet de dupe worden van jullie relatie.
Of veel te jong stappen moeten zetten waar ze niet aan toe zijn omdat jullie persé samen willen slapen bijvoorbeeld.
Het is wat het is.
En 3 weekends op 4 werken en dan ook nog eens avondwerk daarnaast ... In welke sector zit ie dan?
Heeft ie dan op andere momenten wel tijd?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
