Kinderen
alle pijlers
Zien we alle opties wel -samengesteld gezin
zaterdag 17 juli 2021 om 10:56
Graag wil ik jullie advies, en hopelijk zitten hier ervaringsdeskundigen die ons kunnen helpen!
Situatieschets:
Ik: Moeder van 2 pubers, co ouderschap (1 voor 100% bij mij), full time baan
Partner: vader van 2 pubers co ouderschap full time baan - onregelmatige werktijden
Relatie van 3 jaar, LAT met grote afstand tussen onze woonplaatsen
Relatie uitstekend, kinderen kunnen het prima met elkaar vinden, en wij zouden eigenlijk meer tijd samen willen zijn dan we nu hebben.
Vanaf het begin af aan heb ik aangegeven dat wat er ook gebeurt, ik mijn woonplaats niet wil verlaten. Deze ligt centraal ten opzichte van alle vervolgopleidingen die de kinderen zouden kunnen gaan doen en is OV technisch ook goed ontsloten.
Zijn woonplaats ligt wat meer uit de richting en kinderen hebben veel langere reistijden.
Hij heeft er geen bezwaar tegen om deze kant uit te komen omdat hij dan ook weer aanzienlijk dichter bij zn moeder gaat wonen.
Maar…. Als wij zouden gaan samenwonen, dan haalt hij zn kinderen uit hun vertrouwde omgeving en haalt hun basis weg, met als risico dat hij/wij het gevoel hebben dat zijn kinderen bij ons op bezoek komen in plaats van onderdeel zijn van ons gezin/huishouden.
Dit beangstigt hem ongelofelijk.
Hij heeft zijn kinderen nu 50% van de tijd en wil dit blijven houden, tegelijkertijd valt het Latten hem steeds zwaarder (omdat we elkaar weinig kunnen zien, en er dan altijd een of meerdere kinderen bij zijn, en het praktisch altijd bij mij thuis is vanwege het kind dat altijd bij mij is). Hij geeft steeds vaker aan dat hij het liefst zou gaan samenwonen, maar we zien geen oplossing om het voor hem en zijn kinderen optimaal te maken.
Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee met de situatie, ik heb me er bij neergelegd dat het is zoals het is, en doe vooral mn ding als ik hem niet zie. Een relatie met een partner die onregelmatige diensten heeft zorgt er wel voor dat je je onafhankelijkheid behoudt. Daarnaast heb ik mijn oudste waarvoor ik altijd thuis moet zijn.
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik heb hem voorgesteld dat we op zoek kunnen naar “professionele” hulp maar kan niet vinden waar ik dan naartoe zou moeten.
In mijn omgeving heb ik weinig samengestelde gezinnen die van ver uit elkaar naar samenwonen zijn gegaan dus ik heb weinig voorbeelden.
Heeft iemand tips?
Situatieschets:
Ik: Moeder van 2 pubers, co ouderschap (1 voor 100% bij mij), full time baan
Partner: vader van 2 pubers co ouderschap full time baan - onregelmatige werktijden
Relatie van 3 jaar, LAT met grote afstand tussen onze woonplaatsen
Relatie uitstekend, kinderen kunnen het prima met elkaar vinden, en wij zouden eigenlijk meer tijd samen willen zijn dan we nu hebben.
Vanaf het begin af aan heb ik aangegeven dat wat er ook gebeurt, ik mijn woonplaats niet wil verlaten. Deze ligt centraal ten opzichte van alle vervolgopleidingen die de kinderen zouden kunnen gaan doen en is OV technisch ook goed ontsloten.
Zijn woonplaats ligt wat meer uit de richting en kinderen hebben veel langere reistijden.
Hij heeft er geen bezwaar tegen om deze kant uit te komen omdat hij dan ook weer aanzienlijk dichter bij zn moeder gaat wonen.
Maar…. Als wij zouden gaan samenwonen, dan haalt hij zn kinderen uit hun vertrouwde omgeving en haalt hun basis weg, met als risico dat hij/wij het gevoel hebben dat zijn kinderen bij ons op bezoek komen in plaats van onderdeel zijn van ons gezin/huishouden.
Dit beangstigt hem ongelofelijk.
Hij heeft zijn kinderen nu 50% van de tijd en wil dit blijven houden, tegelijkertijd valt het Latten hem steeds zwaarder (omdat we elkaar weinig kunnen zien, en er dan altijd een of meerdere kinderen bij zijn, en het praktisch altijd bij mij thuis is vanwege het kind dat altijd bij mij is). Hij geeft steeds vaker aan dat hij het liefst zou gaan samenwonen, maar we zien geen oplossing om het voor hem en zijn kinderen optimaal te maken.
Ikzelf heb er niet zoveel moeite mee met de situatie, ik heb me er bij neergelegd dat het is zoals het is, en doe vooral mn ding als ik hem niet zie. Een relatie met een partner die onregelmatige diensten heeft zorgt er wel voor dat je je onafhankelijkheid behoudt. Daarnaast heb ik mijn oudste waarvoor ik altijd thuis moet zijn.
Maar, ik ben het “gezeur” wel een beetje beu, én wil voorkomen dat zijn onvrede met het latten zo groot wordt dat hij een punt achter de relatie zet.
Ik heb hem voorgesteld dat we op zoek kunnen naar “professionele” hulp maar kan niet vinden waar ik dan naartoe zou moeten.
In mijn omgeving heb ik weinig samengestelde gezinnen die van ver uit elkaar naar samenwonen zijn gegaan dus ik heb weinig voorbeelden.
Heeft iemand tips?
newbee2021 wijzigde dit bericht op 17-07-2021 12:32
0.33% gewijzigd
zaterdag 17 juli 2021 om 18:34
Je snapt het niet hè?Newbee2021 schreef: ↑17-07-2021 11:57
Nee, hij verliest zn co-ouderschap niet. Zolang je je aan de afspraken houdt die in het ouderschapsplan staan is er niets aan de hand. Zij hebben bewust geen afspraken gemaakt mbt afstand van de ex-partners.
zaterdag 17 juli 2021 om 18:39
Nou dan weet ik het goed gemaakt: ga lekker samenwonen. Jij blij, vriend blij, vier kinderen en moeder ongelukkig. Zullen we wedden hoe lang het duurt voordat jullie blijheid wordt omgezet in wanhoop?Newbee2021 schreef: ↑17-07-2021 11:57DeSlager misschien moet je het iets beter lezen wat ik geschreven heb!
Hij wil samenwonen en mij maakt het niet zoveel uit. Ik zie in beide situaties voordelen en nadelen en die wegen steeds tegen elkaar op!
Nee, ik wil niet gaan samenwonen omdat ik bang ben dat hij het anders uit maakt, maar ik kan me wel voorstellen dat als hij er zich niet bij neer kan leggen dat hij ervoor kiest om de relatie te beeindigen.
Nee, hij verliest zn co-ouderschap niet. Zolang je je aan de afspraken houdt die in het ouderschapsplan staan is er niets aan de hand. Zij hebben bewust geen afspraken gemaakt mbt afstand van de ex-partners.
Iedere dag is gehaktdag
zaterdag 17 juli 2021 om 18:40
ik gok zomaar dat ex niet zo heel productief mee gaat werken als jullie bedenken dat de kinderen grotendeels bij jullie komen wonen. Bovendien, die kinderen worden dan uit hun eigen omgeving getrokken, omdat pa zo nodig samen wil wonen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 17 juli 2021 om 18:45
Ik gok ook vooral dat de moeder van die kinderen dat niet zomaar gaat laten gebeuren.
Die heeft nu een werkend 50/50-systeem.
Die is er waarschijnlijk niet gediend van om enkel nog weekend-moeder te worden.
En waarschijnlijk dan ook nog eens alimentatie te moeten betalen.
En dat enkel omdat haar ex beslist om samen te gaan wonen x kilometer verder.
Dan nam ik als moeder nog liever de kinderen zelf voltijds in huis en wordt pa maar weekend-vader.
En mag ali betalen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 17 juli 2021 om 18:47
Is het trouwens niet veel logischer dan jouw partner (in plaats van jouw voorstel dat ze hun moeder minder zien en hun leven moeten verplaatsen naar jouw woonplaats) zijn kinderen minder gaat zien bij samenwonen? Hij is veel aan het werk en hij gaat verder weg wonen van de plaats waar zijn kinderen hun leven hebben.
boekenlegger0 wijzigde dit bericht op 17-07-2021 18:52
21.69% gewijzigd
zaterdag 17 juli 2021 om 18:59
boekenlegger0 schreef: ↑17-07-2021 18:47Is het trouwens niet veel logischer dan jouw partner (in plaats van jouw voorstel dat ze hun moeder minder zien en hun leven moeten verplaatsen naar jouw woonplaats) zijn kinderen minder gaat zien bij samenwonen? Hij is veel aan het werk en hij gaat verder weg wonen van de plaats waar zijn kinderen hun leven hebben.
Ja maar dat wil hij niet, dus met dat voorstel houdt ze hem niet aan zich gebonden.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:00
Uiteraard logischer, maar dat wil hij niet uit angst dat de band met zijn kinderen minder wordt. Vandaar dus het voorstel van TO dat ze hun moeder dan maar minder moeten zien...boekenlegger0 schreef: ↑17-07-2021 18:47Is het trouwens niet veel logischer dan jouw partner (in plaats van jouw voorstel dat ze hun moeder minder zien en hun leven moeten verplaatsen naar jouw woonplaats) zijn kinderen minder gaat zien bij samenwonen? Hij is veel aan het werk en hij gaat verder weg wonen van de plaats waar zijn kinderen hun leven hebben.
Eigenlijk snap ik niet waarom jullie zijn gaan daten TO. Dit is toch niet iets dat uit de lucht komt vallen als je allebei een co-ouderschap hebt en ver bij elkaar vandaan woont? Ik ken een stel dat in dezelfde plaats woont maar niet samen gaat wonen totdat alle kinderen het huis uit zijn. Ze zouden nu groter moeten gaan wonen en daar is de huizenmarkt gewoon niet naar. En iedereen heeft bovendien een fijne eigen plek die voelt als thuis. Alleen omdat een ouder een nieuwe partner heeft, betekent natuurlijk niet dat de kinderen dan gezinnetje moeten spelen met die partner en diens kinderen. Ik zou de mijne dat nooit opdringen in ieder geval.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:03
En de band tussen moeder en kinderen is minder belangrijk? Echt een belachelijk voorstel! Ik vraag me af of vader TO niet vooral nodig heeft voor het reilen en zeilen van zijn huishouden en kinderen en dat hij daarom wil samenwonen. Hij heeft door het samenwonen niet ineens meer tijd als hij zijn huidige baan blijft behouden.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:05
Ik snap anders wel dat je na een tijd latten en weinig tijd voor elkaar toe bent aan op zijn minst zowat elke nacht samen in bed liggen.boekenlegger0 schreef: ↑17-07-2021 19:03En de band tussen moeder en kinderen is minder belangrijk? Echt een belachelijk voorstel! Ik vraag me af of vader TO niet vooral nodig heeft voor het reilen en zeilen van zijn huishouden en kinderen en dat hij daarom wil samenwonen. Hij heeft door het samenwonen niet ineens meer tijd als hij zijn huidige baan blijft behouden.
Maar in de huidige situatie is dat dus mission impossible.
De vraag als je elkaar zo weinig ziet is ook:
Hoe goed ken je elkaar écht?
Dan komt er ineens 3 man bij in huis en dan blijkt na een half jaar dat het toch niet goed genoeg matcht?
Dan hebben die kinderen wel hun halve leven opgeofferd omdat pa zo graag wou gaan samenwonen 50 of 100 km verder.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 17 juli 2021 om 19:18
Dus wel.Newbee2021 schreef: ↑17-07-2021 11:57DeSlager misschien moet je het iets beter lezen wat ik geschreven heb!
Hij wil samenwonen en mij maakt het niet zoveel uit. Ik zie in beide situaties voordelen en nadelen en die wegen steeds tegen elkaar op!
Nee, ik wil niet gaan samenwonen omdat ik bang ben dat hij het anders uit maakt, maar ik kan me wel voorstellen dat als hij er zich niet bij neer kan leggen dat hij ervoor kiest om de relatie te beeindigen.
Nee, hij verliest zn co-ouderschap niet. Zolang je je aan de afspraken houdt die in het ouderschapsplan staan is er niets aan de hand. Zij hebben bewust geen afspraken gemaakt mbt afstand van de ex-partners.
En nee natuurlijk kan dat niet me co-ouderschap wat jij hebt voorgesteld. Echt bizar dit.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:19
Precies ook dat.boekenlegger0 schreef: ↑17-07-2021 19:03En de band tussen moeder en kinderen is minder belangrijk? Echt een belachelijk voorstel! Ik vraag me af of vader TO niet vooral nodig heeft voor het reilen en zeilen van zijn huishouden en kinderen en dat hij daarom wil samenwonen. Hij heeft door het samenwonen niet ineens meer tijd als hij zijn huidige baan blijft behouden.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:20
Alsof die moeder daar uberhaupt mee akkoord gaat en die kinderen ook zomaar.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:21
zaterdag 17 juli 2021 om 19:23
Nee, natuurlijk niet. Ik vind het voorstel ook belachelijk en vind dat TO het eigenlijk helemaal niet had mogen opperen omdat een co-ouderschap iets is tussen de ouders en de nieuwe partners staan daar volledig buiten. Ik zou als ik de moeder van die kinderen was heel hard beginnen te lachen als mijn ex kwam met "Mijn nieuwe vriendin heeft een fantastisch plan. De kinderen komen fultime bij ons wonen in Verweggistan, gaan daar voortaan naar school, en zien jou dan nog maar 2 weekenden per maand. Als je ze wilt komen ophalen ten minste, want ja, mijn drukke onregelmatige baan hè. Nou, ben je 'on board'?"boekenlegger0 schreef: ↑17-07-2021 19:03En de band tussen moeder en kinderen is minder belangrijk? Echt een belachelijk voorstel! Ik vraag me af of vader TO niet vooral nodig heeft voor het reilen en zeilen van zijn huishouden en kinderen en dat hij daarom wil samenwonen. Hij heeft door het samenwonen niet ineens meer tijd als hij zijn huidige baan blijft behouden.
zaterdag 17 juli 2021 om 19:28
Volgens TO doet dat er niet toe. Die moeder en vader hebben het volledig off the record geregeld en TO dacht zelf dat de kinderen van haar vriend wel full time bij haar kunnen wonen.FeeLucifer01 schreef: ↑17-07-2021 19:20Alsof die moeder daar uberhaupt mee akkoord gaat en die kinderen ook zomaar.
Iedere dag is gehaktdag
zaterdag 17 juli 2021 om 20:39
delicious35 schreef: ↑17-07-2021 19:21Hij kan alleen bij jou komen wonen als hij afziet van zijn co-ouderschap en een weekendregeling gaat krijgen.
Met alle andere opties gaan
de moeder en de rechtbank en de kinderen die dan 55 km naar school en vrienden moeten reizen , nooit akkoord.
Geen tips dus behalve dat wat het nu is, het ook voor de komende jaren zo zal zijn.
zaterdag 17 juli 2021 om 20:44
Gezinsdynamiek maak je door gezelligheid te creeeren en rekening met de kinderen te houden. Goede afspraken maken over hoe je het in huis wilt hebben, en geen kinderen voortrekken.
Ik zou graag samen wonen als ik zeker was dat dit mijn grote liefde was. Als de liefde er is en je wilt er allebei voor gaan dan moet het toch ook lukken lijkt me. En natuurlijk zijn de kinderen dan niet op visite, zorg dat ze een eigen plek hebben en dat er naar ze geluisterd wordt dan kom je al een heel eind.
Ik zou graag samen wonen als ik zeker was dat dit mijn grote liefde was. Als de liefde er is en je wilt er allebei voor gaan dan moet het toch ook lukken lijkt me. En natuurlijk zijn de kinderen dan niet op visite, zorg dat ze een eigen plek hebben en dat er naar ze geluisterd wordt dan kom je al een heel eind.
zaterdag 17 juli 2021 om 20:48
Je hebt de situatie gelezen?Oh-happy-day schreef: ↑17-07-2021 20:44Gezinsdynamiek maak je door gezelligheid te creeeren en rekening met de kinderen te houden. Goede afspraken maken over hoe je het in huis wilt hebben, en geen kinderen voortrekken.
Ik zou graag samen wonen als ik zeker was dat dit mijn grote liefde was. Als de liefde er is en je wilt er allebei voor gaan dan moet het toch ook lukken lijkt me. En natuurlijk zijn de kinderen dan niet op visite, zorg dat ze een eigen plek hebben en dat er naar ze geluisterd wordt dan kom je al een heel eind.
zaterdag 17 juli 2021 om 20:53
“En betaal je dan meteen ook even alimentatie? Want ja, onze kinderen wonen straks bij mij en mijn vriendin, dan is het niet meer dan eerlijk dat jij daar natuurlijk wel voor betaald, hè”.cassata schreef: ↑17-07-2021 19:23Nee, natuurlijk niet. Ik vind het voorstel ook belachelijk en vind dat TO het eigenlijk helemaal niet had mogen opperen omdat een co-ouderschap iets is tussen de ouders en de nieuwe partners staan daar volledig buiten. Ik zou als ik de moeder van die kinderen was heel hard beginnen te lachen als mijn ex kwam met "Mijn nieuwe vriendin heeft een fantastisch plan. De kinderen komen fultime bij ons wonen in Verweggistan, gaan daar voortaan naar school, en zien jou dan nog maar 2 weekenden per maand. Als je ze wilt komen ophalen ten minste, want ja, mijn drukke onregelmatige baan hè. Nou, ben je 'on board'?"
zaterdag 17 juli 2021 om 20:53
Dit lijkt mij te simpel gedacht. Ik ben al heel lang single ouder. Ik vind het opvoeden van mijn eigen kinderen al een enorme taak, wel een geweldige taak. Maar dan ook nog kinderen van een ander erbij... En nog een man met wie je rekening moet houden...de gedachte alleen al...Oh-happy-day schreef: ↑17-07-2021 20:44Gezinsdynamiek maak je door gezelligheid te creeeren en rekening met de kinderen te houden. Goede afspraken maken over hoe je het in huis wilt hebben, en geen kinderen voortrekken.
Ik zou graag samen wonen als ik zeker was dat dit mijn grote liefde was. Als de liefde er is en je wilt er allebei voor gaan dan moet het toch ook lukken lijkt me. En natuurlijk zijn de kinderen dan niet op visite, zorg dat ze een eigen plek hebben en dat er naar ze geluisterd wordt dan kom je al een heel eind.
wij slapen nooit.
zaterdag 17 juli 2021 om 20:57
Hij heeft co-ouderschap, een onregelmatige baan en woont 55 km verderop alwaar zijn kinderen een leven en een moeder hebben.
Jij hebt het over gezelligheid creëren en dan komt alles goed?
