Lijf & Lijn
alle pijlers
Emotie eten
vrijdag 11 juni 2021 om 20:29
De laatste jaren ben ik steeds dikker geworden. Inmiddels heb ik een BMI van 30/31. Dat is gewoon niet goed.
De oorzaak hiervan is in mijn ogen emotie eten. Ik eet omdat ik bepaalde dingen heb waar ik tegenaan loop in mijn leven. Dit geeft mij steeds een bepaalde leegte en het gevoel niets te betekenen voor anderen. Hierdoor begin ik te eten.
Ik heb veel hulp gezocht maar dit helpt niet bij mijn probleem. Ik sta vaak lang op wachtlijsten. Na een paar gesprekken komt de psycholoog/poh enz tot de conclusie dat ze me niet kunnen helpen. Er is geen oplossing voor waardoor mijn gevoel van leegte blijft.
Gisteren bv heb ik iets vervelend gehoord. Vandaag heb ik erge eetbuien gehad. Het is moeilijk dit om te draaien.
Ik ben bij een gewone diëtist geweest. Ook bij een die gericht was op emotie eten. Beiden hebben niet geholpen.
Nu heb ik van iemand een folder gekregen over een leefstijl coach. Het is een traject van 2 jaar. Het helpt met afvallen. Heeft iemand hier ervaring mee? Je komt ook met een groep samen. Geen idee of dit me gaat helpen. Daarom vraag ik om ervaringen.
De oorzaak hiervan is in mijn ogen emotie eten. Ik eet omdat ik bepaalde dingen heb waar ik tegenaan loop in mijn leven. Dit geeft mij steeds een bepaalde leegte en het gevoel niets te betekenen voor anderen. Hierdoor begin ik te eten.
Ik heb veel hulp gezocht maar dit helpt niet bij mijn probleem. Ik sta vaak lang op wachtlijsten. Na een paar gesprekken komt de psycholoog/poh enz tot de conclusie dat ze me niet kunnen helpen. Er is geen oplossing voor waardoor mijn gevoel van leegte blijft.
Gisteren bv heb ik iets vervelend gehoord. Vandaag heb ik erge eetbuien gehad. Het is moeilijk dit om te draaien.
Ik ben bij een gewone diëtist geweest. Ook bij een die gericht was op emotie eten. Beiden hebben niet geholpen.
Nu heb ik van iemand een folder gekregen over een leefstijl coach. Het is een traject van 2 jaar. Het helpt met afvallen. Heeft iemand hier ervaring mee? Je komt ook met een groep samen. Geen idee of dit me gaat helpen. Daarom vraag ik om ervaringen.
zondag 13 juni 2021 om 22:34
Maar deze situatie is ook niet normaal en komt gelukkig ook niet vaak voor. Het zou wel helpen als mensen zich zouden kunnen inleven en dus wat meer betrokken zouden zijn. Juist omdat de situatie zo uitzonderlijk is.
zondag 13 juni 2021 om 22:35
Jillian80 schreef: ↑13-06-2021 22:18In dit geval is dat ook zo.
Wat ik al eerder zei is de enige mogelijkheid nog om te accepteren dat niemand betrokken is. Bij kleine dingen zou dat nog wel lukken. Maar bij belangrijke dingen echt niet.
Een omgeving die er voor je is maakt zoveel verschil.
Zolang die er niet is blijf ik me rot voelen. En in mijn geval dus eten.
Nou als je stellig zo blijft denken dan gaat er dus ook niks veranderen. Dan weet je dat alvast.
Here am I in my little bubble
zondag 13 juni 2021 om 22:41
Als ik iemand nieuw ken ga ik niks vertellen. Je wil iemand toch eerst wat beter leren kennen.Damascusrose schreef: ↑13-06-2021 22:30Hoe lang, hoe vaak praat je over je issues? Wanneer ga je dat delen als je nieuwe mensen ontmoet?
Als ik iemand nieuw leer kennen vertel ik niet snel m'n moeilijkheden, ik wil iemand eerst graag leren kennen, leuke dingen doen of iig iets wat we samen delen. Voor ik m'n moeilijkheden op tafel gooi zijn we al een aantal weken verder, minimaal.
Als ik bij een vriendin kom waar ik goed mee kan praten dan hebben we het er een poosje over, ik vertel mijn dingen en zij die van haar. We luisteren en geven elkaar advies als dat nodig is of kan. Maar daarna gaan we door, iets leuks doen en over op de orde van de dag. Maar ik sta over het algemeen erg positief in het leven, je maakt je eigen leven hé.
Is jouw glas altijd halfvol of half leeg?
Mijn situatie komt niet veel voor. Maar kom ik eigenlijk dagelijks wel tegen in het dagelijks leven.
Na een tijdje krijg je wel vragen van mensen. Sommige dingen zijn voor andere mensen heel vanzelfsprekend. Maar bij mij niet. Als het ter sprake komt vertel ik het wel tegen mensen. Het is dan afwachten hoe ze reageren. Sommigen begrijpen het niet echt. Andere vinden het een vervelend onderwerp en nemen afstand.
Je moet net iemand treffen die zich een beetje in kan leven.
jillian80 wijzigde dit bericht op 13-06-2021 22:45
0.07% gewijzigd
zondag 13 juni 2021 om 22:44
Daarom zou het ook belangrijk zijn dat mensen zich wat meer zouden inleven wat mijn situatie nu precies inhoudt. Vaak weten ze dat helemaal niet. Staan niet stil bij bepaalde dingen. Omdat ze zelf deze situatie niet hebben.
zondag 13 juni 2021 om 22:56
Je kunt alleen jouw eigen gedachten en gedrag aanpassen. Als je gaat wachten totdat jouw omgeving precies doet wat jij wilt, dan gebeurt er precies niks. Zolang je dat niet inziet ben je denk ik inderdaad niet te helpen.
Here am I in my little bubble
zondag 13 juni 2021 om 23:04
En als je nu iets onmogelijks vraagt van de omgeving? Iets wat niet haalbaar is, in geen 100 jaar.
Hoe zou het dan opgelost moeten worden om jou geen eetbuien meer te geven?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zondag 13 juni 2021 om 23:18
Ik zou niet weten waarom het onmogelijk zou zijn wat belangstelling/interesse voor iemand te hebben. Ik vraag niet of mensen de mount everest gaan beklimmen.
maandag 14 juni 2021 om 00:35
maandag 14 juni 2021 om 07:09
In dit geval is de oorzaak van het overeten door het gebrek aan betrokkenheid van de omgeving. Als ik een omgeving zou hebben die wel betrokken zou zijn, zou ik ook geen neiging hebben tot overeten. Dan zou ik daar geen reden voor hebben.
Alles ligt niet altijd aan anderen. In dit geval heeft de omgeving wel een groot aandeel.
maandag 14 juni 2021 om 07:25
Je gebruikt je omgeving als excuus voor je eetgedrag. Da's namelijk lekker makkelijk, zo hoef je zelf je problemen niet aan te pakken. Het is immers hun schuld dat jij je zo voelt en dat jij zoveel eet en dat jij zo dik bent. Daarmee ga je je eigen verantwoordelijkheid uit de weg. Want jij hoeft pas wat aan je problemen te doen als eerst je omgeving zijn leven betert.
Dat is wat iedereen hier je probeert te vertellen. En zolang je in dat kringetje blijft ronddraaien zul je in deze situatie blijven zitten.
Dus de echte vraag is: wíl je echt een oplossing of vind je het stiekem wel fijn om je zo in je slachtofferschap te wentelen en geen verantwoordelijkheid hoeven te nemen?
Je kunt je omgeving niet veranderen. Als jij verandering wilt, je beter en gelukkiger wilt voelen, zul je dat helemaal zelf moeten doen. En ja, dat is moeilijk, heel moeilijk. En confronterend.
Dat is wat iedereen hier je probeert te vertellen. En zolang je in dat kringetje blijft ronddraaien zul je in deze situatie blijven zitten.
Dus de echte vraag is: wíl je echt een oplossing of vind je het stiekem wel fijn om je zo in je slachtofferschap te wentelen en geen verantwoordelijkheid hoeven te nemen?
Je kunt je omgeving niet veranderen. Als jij verandering wilt, je beter en gelukkiger wilt voelen, zul je dat helemaal zelf moeten doen. En ja, dat is moeilijk, heel moeilijk. En confronterend.
maandag 14 juni 2021 om 07:27
Dat bepaal je zelf. JIJ bent daar de baas over. Life is 10% what happens to you and 90% how you respond to it.
Dat probeert iedereen je hier te vertellen en ik vermoed dat al die therapeuten dat ook geprobeerd hebben.
JIJ bepaalt hoe je je voelt. De dag dat jij besluit dat die anderen geen invloed meer op jouw eigenwaarde hebben en dat jij voor je eigen geluk gaat zorgen, is de dag dat je de eerste stap naar je herstel zet.
maandag 14 juni 2021 om 07:32
maandag 14 juni 2021 om 07:51
heb je die betrokkenheid eerder wel gehad?Jillian80 schreef: ↑14-06-2021 07:09In dit geval is de oorzaak van het overeten door het gebrek aan betrokkenheid van de omgeving. Als ik een omgeving zou hebben die wel betrokken zou zijn, zou ik ook geen neiging hebben tot overeten. Dan zou ik daar geen reden voor hebben.
Alles ligt niet altijd aan anderen. In dit geval heeft de omgeving wel een groot aandeel.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 14 juni 2021 om 07:53
Doet met denken aan het ‘KOP-model’. Ooit, 100 jaar geleden, eens een training over gehad. KOP is een afkorting voor Klachten = Omstandigheden x Persoonlijke stijl. Het KOP-model is een werkmodel waarmee je inzicht krijgt in de oorzaken van de klachten, wat er aan gedaan kan worden en vooral wat je er zelf aan kunt doen. Het KOP-model gaat er vanuit dat de klachten die je ervaart altijd te maken hebben met de omstandigheden en dingen die je hebt meegemaakt en de persoon die je bent ofwel hoe je met de omstandigheden om gaat. Hier staat meer info:
https://mentaalbeter.nl/behandeling/het ... -kop-model
https://mentaalbeter.nl/behandeling/het ... -kop-model
maandag 14 juni 2021 om 07:56
nee hoor, jouw probleem, is dat je jezelf volstopt met eten, en anderen de schuld geeftJillian80 schreef: ↑14-06-2021 07:09In dit geval is de oorzaak van het overeten door het gebrek aan betrokkenheid van de omgeving. Als ik een omgeving zou hebben die wel betrokken zou zijn, zou ik ook geen neiging hebben tot overeten. Dan zou ik daar geen reden voor hebben.
Alles ligt niet altijd aan anderen. In dit geval heeft de omgeving wel een groot aandeel.
En dat is dubbel jammer, want 1. jij wordt er dik van 2. de omgeving zit er niet mee. Alleen jij hebt er last van
en zoek eens een andere omgeving dan
maandag 14 juni 2021 om 08:01
Nee meid, de oplossing ligt bij jou en alleen bij jou. Alleen jij kan jezelf uit de modder trekken. Dat kan geen enkele hulpverlener, vriendin of weet ik het wat voor je doen. Mijn oma zei altijd tegen me dat ik nooit iemand anders moest toestaan me van de grond af te trekken, ik moest mezelf weer omhoog halen. Als ik het een ander liet doen was het niet mijn overwinning maar die van hen. Het moest vanuit mij komen. Anders was er een grote kans dat ik weer terug op de grond zou zakken.
Het klinkt alsof je het gebrek aan steun van je omgeving gebruikt als excuus om maar in dezelfde vicieuze cirkel te blijven zitten. Ik heb zelf ook jaren zo vast gezeten in die cirkel ( de cirkel was immers veilig ), ik at mijn verdriet en ellende ook weg. Nu ben ik uit de cirkel gestapt, op eigen kracht. Niemand anders gaat het voor je doen namelijk, alleen jij kan die cirkel doorbreken. Totdat je dat beseft en ook gaat doen kan niemand je ook helpen.
Het zal echt vanuit jou moeten komen. Als je je hele levensgeluk laat afhangen van je omgeving en de interesse die ze tonen vrees ik dat je niet erg gelukkig zal worden. Gelukkig worden met jezelf is stap 1.
En geloof me, ik heb ook zat trauma's meegemaakt en andere ellende. Maar no way dat ik mijn eigenwaarde en geluk laat afhangen van mijn omgeving.
maandag 14 juni 2021 om 08:15
Jillian80 schreef: ↑13-06-2021 21:19Ja daar ben ik ook heel blij mee.
Een groep voor dit onderwerp is er nog niet. Het is iets wat niet zo vaak gebeurt. En gelukkig maar.
We denken er wel aan om iets op te gaan zetten voor deze groep.
Toevallig deze week een artikel gelezen dat hulpverleners niet goed reageren op dit onderwerp. Dus er komt wel meer bekendheid over.
Maar je kunt de interesse en betrokkenheid van een ander ook op een andere manier zoeken. Zoek een steun of lotgenoten groep die niet heel specifiek is. Meer gericht op delen en uiten van gevoelens na een trauma. Maakt niet uit wat voor trauma.
Ook al is er nog geen groep voor hetgeen jij hebt ervaren, maakt niet uit. Zoek stad en land af naar iets geschikts, een uitwisselingsgroep tussen mensen. Online of in persoon. Maakt niet uit. Wat voor jou werkt.
Er bestaan vast veel soorten steun en kontakt. Misschien kun je brieven/mails schrijven naar iemand die er graag voor je wil zijn.
Misschien kan een vrijwilliger af en toe komen voor een praatje en wat essentieel kontakt. Dat soort service bestaat op veel plaatsen.
Het maakt niet uit dat dat dan geen vrienden zijn. Punt is dat jij op zoek gaat naar mogelijkheden. Creeer je eigen mogelijkheden. En het hoeft niet perfekt te zijn. Het hoeft niet helemaal aan te sluiten bij jouw specifieke situatie
maandag 14 juni 2021 om 08:16
Ik sluit me aan bij wat mensen je proberen duidelijk te maken. Ik heb ook nog wat vragen aan je.
Als jij vervelend nieuws krijgt, zoals je schrijft, zou je steun willen van je omgeving. Nou ben ik heel benieuwd wat je dan doet. Ga je een vriendin bellen? En als je geen gehoor krijgt, heb je dan nog een ándere optie om jezelf te troosten? Kun je iets anders bedenken dan ‘eten’?
Als jij vervelend nieuws krijgt, zoals je schrijft, zou je steun willen van je omgeving. Nou ben ik heel benieuwd wat je dan doet. Ga je een vriendin bellen? En als je geen gehoor krijgt, heb je dan nog een ándere optie om jezelf te troosten? Kun je iets anders bedenken dan ‘eten’?
