Lijf & Lijn
alle pijlers
Emotie eten
vrijdag 11 juni 2021 om 20:29
De laatste jaren ben ik steeds dikker geworden. Inmiddels heb ik een BMI van 30/31. Dat is gewoon niet goed.
De oorzaak hiervan is in mijn ogen emotie eten. Ik eet omdat ik bepaalde dingen heb waar ik tegenaan loop in mijn leven. Dit geeft mij steeds een bepaalde leegte en het gevoel niets te betekenen voor anderen. Hierdoor begin ik te eten.
Ik heb veel hulp gezocht maar dit helpt niet bij mijn probleem. Ik sta vaak lang op wachtlijsten. Na een paar gesprekken komt de psycholoog/poh enz tot de conclusie dat ze me niet kunnen helpen. Er is geen oplossing voor waardoor mijn gevoel van leegte blijft.
Gisteren bv heb ik iets vervelend gehoord. Vandaag heb ik erge eetbuien gehad. Het is moeilijk dit om te draaien.
Ik ben bij een gewone diëtist geweest. Ook bij een die gericht was op emotie eten. Beiden hebben niet geholpen.
Nu heb ik van iemand een folder gekregen over een leefstijl coach. Het is een traject van 2 jaar. Het helpt met afvallen. Heeft iemand hier ervaring mee? Je komt ook met een groep samen. Geen idee of dit me gaat helpen. Daarom vraag ik om ervaringen.
De oorzaak hiervan is in mijn ogen emotie eten. Ik eet omdat ik bepaalde dingen heb waar ik tegenaan loop in mijn leven. Dit geeft mij steeds een bepaalde leegte en het gevoel niets te betekenen voor anderen. Hierdoor begin ik te eten.
Ik heb veel hulp gezocht maar dit helpt niet bij mijn probleem. Ik sta vaak lang op wachtlijsten. Na een paar gesprekken komt de psycholoog/poh enz tot de conclusie dat ze me niet kunnen helpen. Er is geen oplossing voor waardoor mijn gevoel van leegte blijft.
Gisteren bv heb ik iets vervelend gehoord. Vandaag heb ik erge eetbuien gehad. Het is moeilijk dit om te draaien.
Ik ben bij een gewone diëtist geweest. Ook bij een die gericht was op emotie eten. Beiden hebben niet geholpen.
Nu heb ik van iemand een folder gekregen over een leefstijl coach. Het is een traject van 2 jaar. Het helpt met afvallen. Heeft iemand hier ervaring mee? Je komt ook met een groep samen. Geen idee of dit me gaat helpen. Daarom vraag ik om ervaringen.
maandag 14 juni 2021 om 15:08
heb je wel door, dat je met al die smoesjes alleen jezelf hebt?
je wordt dikker en ongezonder en dikker en ongezonder, het leven wordt alleen maar lastiger, vriendschappen sluiten alleen maar moeilijker
Maar allen JIJ kan die cirkel doorbreken
maandag 14 juni 2021 om 15:09
Ja ik weet het, mensen willen leuke dingen doen.Palmbomen-zijn-cool schreef: ↑14-06-2021 08:31En dit. Ik heb ook vooral vrienden om leuke dingen mee te doen. En natuurlijk gebeuren er nare dingen in hun en mijn leven en praten we daar dan over.
Hoe vaak wil je over je problemen praten TO? Elk gesprek? Elke week? Dan krijgen we een beetje een idee van jouw verwachtingen.
Alleen is niet alles alleen maar leuk.
Ik zou het fijn vinden als mensen bij bepaalde dagen uit zichzelf iets zouden laten horen. Dat is zo'n 8 keer per jaar. Dat zou voor mij veel betekenen.
Verder kunnen we daarnaast prima leuke dingen doen of het hebben over wat de ander bezig houdt.
Zoiets ongeveer.
maandag 14 juni 2021 om 15:10
@TO het is echt heel naar als je je niet gesteund voelt door je omgeving.
Dat snap ik.
Maar hen kun je niet veranderen, alleen jezelf.
Jij moet er dus voor kiezen het te willen veranderen. Want hoeveel steun je ook krijgt, als jij niet wilt zal er niks veranderen en zal die steun ook weer verdwijnen.
Je kunt anderen nu eenmaal niet verantwoordelijk maken voor jouw mentale gezondheid. Dat ben je echt alleen zelf.
Dat snap ik.
Maar hen kun je niet veranderen, alleen jezelf.
Jij moet er dus voor kiezen het te willen veranderen. Want hoeveel steun je ook krijgt, als jij niet wilt zal er niks veranderen en zal die steun ook weer verdwijnen.
Je kunt anderen nu eenmaal niet verantwoordelijk maken voor jouw mentale gezondheid. Dat ben je echt alleen zelf.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 14 juni 2021 om 15:10
Stappenteller ben ik nu een week of 3 mee bezig.Madrid87 schreef: ↑14-06-2021 08:35Nou en dit ook wel hoor. Het moet even mooi worden.
En ik had ook een BMI van 31. Nu zit ik op 25. Kan je niet lekker gaan sporten TO? Ik kwam vanzelf beter in mijn vel te zitten toen ik ging bewegen, sterker nog ik begon het nog leuk te vinden ook ( en ik haatte sporten en bewegen ) en ben nu best fanatiek. Ook loop ik erg veel. Een stappenteller kan misschien een goede tussenstap voor je zijn als je niet wil sporten.
maandag 14 juni 2021 om 15:13
als jij nou eens een goeie therapeut zoekt, die betaal jij, voor de zware gesprekkenJillian80 schreef: ↑14-06-2021 15:09Ja ik weet het, mensen willen leuke dingen doen.
Alleen is niet alles alleen maar leuk.
Ik zou het fijn vinden als mensen bij bepaalde dagen uit zichzelf iets zouden laten horen. Dat is zo'n 8 keer per jaar. Dat zou voor mij veel betekenen.
Verder kunnen we daarnaast prima leuke dingen doen of het hebben over wat de ander bezig houdt.
Zoiets ongeveer.
dan kun je gaan investeren in fijne, luchtige vriendschappen. Die kunnen uitgroeien tot diepere vriendschappen
Zelf wil ik absoluut niet mijn 'trauma' elke keer bespreken met vriendinnen, alsjeblieft niet.
Het is juist zo fijn, om even niet aan rottigheid te denken. En natuurlijk, is er altijd ook Wel ruimte vor, maar het heeft niet de overhand. Als ik echt behoefte heb aan praten, bel ikwel een coach
maandag 14 juni 2021 om 15:13
Dus als wij wekelijks afspreken, krijg ik dan wekelijks jouw verhaal te horen? Dus hoe vaak begin jij er over?Jillian80 schreef: ↑14-06-2021 15:09Ja ik weet het, mensen willen leuke dingen doen.
Alleen is niet alles alleen maar leuk.
Ik zou het fijn vinden als mensen bij bepaalde dagen uit zichzelf iets zouden laten horen. Dat is zo'n 8 keer per jaar. Dat zou voor mij veel betekenen.
Verder kunnen we daarnaast prima leuke dingen doen of het hebben over wat de ander bezig houdt.
Zoiets ongeveer.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 juni 2021 om 15:14
Janiva schreef: ↑14-06-2021 09:03Als iemand oprechte belangstelling toont en jouw verhaal aanhoort, is dat voor jou dan genoeg of is dat voor jou slechts een opmaat om er het er de volgende keer weer met diegene over te hebben?
Ben je een bodemloze put die het er tot uit ten treure over wil hebben en dat ook verwacht van de ander?
Wanneer zou het genoeg zijn voor jou? En zou je ook oprechte interesse tonen in die ander?
Zonder wederkerigheid is een goede vriendschap niet mogelijk. Het draait niet alleen om jouw probleem.
Ik zou blij zijn met oprechte belangstelling.
Daarnaast zou ik blij zijn als mensen uit zichzelf aan me denken op bepaalde dagen, dat is zo'n 8 keer per jaar.
Ik zou hier al erg van opknappen denk ik.
maandag 14 juni 2021 om 15:14
Denk jij ook aan hen? Ben jij zelf ook attent?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 juni 2021 om 15:17
Dan zou je aan mij dus een hele slechte hebben.
Geen onwil, maar ik onthou niet eens verjaardagen als Facebook het me niet herinnert.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 14 juni 2021 om 15:20
dianaf schreef: ↑14-06-2021 12:24Tja, als jouw situatie zo bijzonder is, is het voor de meeste mensen sowieso heel lastig om in te leven. Maar ik kan mij voorstellen dat de meesten het wel oké vinden als jij jouw verhaal doet.
Je geeft aan dat men in het begin nog wel aandacht voor jou en jouw probleem had. Dit is minder geworden met de tijd?
Je geeft aan dat het voor jou nog steeds een heel groot probleem is, waar je nog altijd niet mee om kunt gaan en hier soort van hulp voor hebt gevonden, maar dit niet werkte. Dat vind ik oprecht heel naar voor je. Maar ik kan mij voorstellen dat, omdat dit voor jou nog zo'n issue is, dit onderwerp nog vaak door jou ter sprake wordt gebracht?
Jij verwacht betrokkenheid, wat voor betrokkenheid verlang jij dan en op wat voor manier? Dat mensen geinteresseerd zijn in hoe het nu met jou gaat (je weet wel, hoe is het op je werk? heb je een goed weekend gehad) of dat je elke keer kunt vertellen hoe erg jouw trauma is en dat je je zo klote voelt?
Want om eerlijk te zijn (en misschien lullig voor jou), als jij het altijd over dat trauma wilt hebben (en alle negativiteit die dit tot gevolg heeft), dat kan er inderdaad voor zorgen dat anderen minder interesse in jou hebben. Ik vind het niet erg om te luisteren naar iemand die het heel zwaar heeft en daar mee worstelt en bezig is met hier meer om te leren gaan. Maar ik vind het wel een probleem als ik steeds hetzelfde verhaal moet aanhoren, dat het in een gesprek er altijd over gaat, als iemand dus niet probeert het een plek te geven of weigert hulp te zoeken of zelf iets er aan te doen. Ik vind het wel fijn als er uitzicht is op een normale relatie/gesprek. Dat het onderwerp een keer naar de achtergrond verdwijnt.
Dan is het negativiteit zonder vooruitgang en dat is heel vermoeiend.
Dat je je niet gezien/gehoord voelt, kan ik mij voorstellen. Maar de mensen in jouw omgeving zijn dus geen hulpverleners. Ze kunnen niet veel voor jou betekenen, behalve dat ze jouw verhaal aan kunnen horen. En op een gegeven moment is iemand, hoe lullig ook, daar ook wel klaar mee.
Je gebruikt geen aandacht als excuus om te gaan eten. Maar dat is wel jouw keuze. Je kunt ook een stuk gaan wandelen als je je rot voelt. Een frisse neus halen, luisteren naar vogels, bewegen, dat leidt veel beter en langer af.
Ik zou het inderdaad heel fijn vinden als mensen belangstelling voor me hebben in de zin van hoe gaat het met je/op je werk enz.
Dat is voor mij al goed.
Daarnaast ongeveer 8 dagen per jaar die voor mij echt lastig zijn. Dat mensen dan uit zichzelf iets laten horen. En dat was het.
Daarnaast gewoon leuke dingen doen en kletsen wat de ander zoal bezig houdt.
maandag 14 juni 2021 om 15:21
Ja ik eet het lege gevoel weg dat andere mensen mij niet de moeite waard vinden om aandacht aan te besteden.Mermedina schreef: ↑14-06-2021 10:23Volgens mij is de oorzaak het lege gevoel dat TO heeft. Tot nu toe kan ze daarvoor maar één oplossing bedenken en die werkt niet omdat ze daarvoor van anderen afhankelijk is. Maar TO, je bent niet afhankelijk van anderen om de leegte bij jezelf op te vullen. En eten vult die leegte ook niet. Nu weet je wat niet werkt. Dan kun je verder zoeken naar iets dat wél werkt. Anders heb je straks morbide obesitas.
maandag 14 juni 2021 om 15:23
Ik was gewoon werkenRoomsnoesje schreef: ↑14-06-2021 13:33Ik denk dat je gelijk hebt. Zonde, want er worden echt goede adviezen gegeven. Paarlen voor de zwijnen zogezegd.
maandag 14 juni 2021 om 15:23
Nogmaals, in een gesprek, wil jij het dan vaak over jouw trauma hebben?Jillian80 schreef: ↑14-06-2021 15:20Ik zou het inderdaad heel fijn vinden als mensen belangstelling voor me hebben in de zin van hoe gaat het met je/op je werk enz.
Dat is voor mij al goed.
Daarnaast ongeveer 8 dagen per jaar die voor mij echt lastig zijn. Dat mensen dan uit zichzelf iets laten horen. En dat was het.
Daarnaast gewoon leuke dingen doen en kletsen wat de ander zoal bezig houdt.
En om eerlijk te zijn, lastige dagen van een ander die houden de meeste mensen echt niet bij. Bijvoorbeeld het overlijden van iemand of iets anders. Sommigen doen dat wel, maar de meesten niet. Of bedoel je gewoon wat aandacht tijdens bijvoorbeeld de feestdagen? Ben jij op dat punt zelf wel attent?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 juni 2021 om 15:24
smoesjes smoesjes smoesjes
en dat mag hoor, maar wij zien er dwars doorheen
en zolang jij niet in gaat zien, dat het smoesjes zijn, kun je je probleem niet aanpakken
maandag 14 juni 2021 om 15:26
Dit is mijn punt. Ze doet het zelf maar wordt wel gesteund door haar omgeving. Ze zijn betrokken, geven advies. Als je dat niet hebt doe je het pas echt helemaal zelf. Maar is wel heel hard.dianaf schreef: ↑14-06-2021 15:06Misschien heeft die oma dat wel gezegd vele jaren voor bij Madrid de knop omging en misschien met betrekking tot hele andere zaken. Maar belangrijker, ze heeft zelf de beslissing genomen om het roer om te gooien! Want ondanks dat het een prachtige uitspraak is, had ze hem (of iets vergelijkbaars) ook prima ergens anders kunnen op pikken. Bijvoorbeeld in een zelfhulpboek of hier op het forum. En hem toch inspiratievol genoeg hebben gevonden dat ze dacht; dat is potverdrie nog waar ook!
Ze schrijft haar verhaal om te laten zien dat ze betrokken is en jouw verhaal begrijpt, maar net als zijzelf moet jij zelf het roer omgooien. Je hebt dat advies hier nu al meerdere keren gekregen. En net als met de uitspraak van oma, als je er niets mee doet, dan gebeurd er ook niets.
En als het zo lees, wil jij het onderwerp steeds ter sprake brengen, terwijl mensen aangeven ze het gewoon een te moeilijk onderwerp vinden. Wat ze eigenlijk bedoelen is dat je met dit verhaal/onderwerp gewoon professionele hulp moet zoeken, want voor een leek is het gewoon te lastig en te ingewikkeld. Maar jij lijkt andere mensen als hulpverlener/praatpaal te zien, want ze zijn verplicht jou te helpen.
En nogmaal, je eet enkel omdat je daar zelf voor kiest.
maandag 14 juni 2021 om 15:29
Eens. En het zal de rest van de wereld een worst wezen ( pun intended) hoe dik jij bent. Jammer alleen dat het jou blijkbaar ook niet boeit.
Vind je jezelf echt zo weinig waard, TO?
Goed dat je in elk geval met een stappenteller bezig bent.
Ik heb trouwens helemaal geen vriendinnen om me heen gehad die me geholpen hebben met mijn sores. Alleen oma, maar ja die is er al zes jaar niet meer. Ook dat overlijden mocht ik alleen verwerken. Uiteindelijk moet je alles in het leven zelf doen. Hoe rot dat ook is.
maandag 14 juni 2021 om 15:30
Nee eigenlijk niet.dianaf schreef: ↑14-06-2021 15:23Nogmaals, in een gesprek, wil jij het dan vaak over jouw trauma hebben?
En om eerlijk te zijn, lastige dagen van een ander die houden de meeste mensen echt niet bij. Bijvoorbeeld het overlijden van iemand of iets anders. Sommigen doen dat wel, maar de meesten niet. Of bedoel je gewoon wat aandacht tijdens bijvoorbeeld de feestdagen? Ben jij op dat punt zelf wel attent?
Sommige dagen zijn wel moeilijk die 8
Verder gewoon leuk dingen doen.
Attent ben ik wel naar anderen toe
maandag 14 juni 2021 om 15:31
Foute aanname dus. Ik doe het nu dus al zes jaar alleen en ben nu grappig genoeg sterker dan ooit.
Ik ben helemaal op eigen kracht overal gekomen en heb een zware depressie zelf verwerkt. Zoals geleerd van oma.
maandag 14 juni 2021 om 15:34
Dus TO, je gebruikt allemaal smoesjes om het maar niet te willen doen. Blijft naar de omgeving wijzen, maar je zult het toch zelf moeten doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 juni 2021 om 15:43
Dank je. Je had hem trouwens weer helemaal goed geïnterpreteerd, mijn post.
Mijn moeder had ook zo'n vriendin die me aan to doet denken. Veel trauma's meegemaakt, altijd ellende en urenlange telefoon gesprekken, moeder bood altijd oplossingen aan maar op alles was het antwoord nee. Er was altijd een excuus waarom iets toch niet kon en toch niet ging lukken. Uiteindelijk heeft moeder het contact verbroken, het zoog energie en sommige mensen zijn niet te redden..
Er is een mooie uitspraak die ik TO toch nog mee wil geven: he who says he can and he who says he can't are both usually right.
Denken dat je iets wel kan bereiken is het halve werk. Je kan zoveel meer dan je denkt.
maandag 14 juni 2021 om 15:44
To, volgens mij ken ik jou van een aantal andere topics, toen je nog onder een andere naam forumde. Je woordkeus verraadt je.
In dat geval ben ik niet verbaasd dat er geen therapie is die bij jou aanslaat. Maar een coach gaat je dan ook niet helpen.
Je bent als een verongelijkt kind: niemand helpt jou op de manier waar je naar verlangt, en dus verzet je zelf geen stap.
Wat wel kan veranderen, is dat jij jezelf met hulp aanleert om naar andere, wel bereikbare dingen te verlangen. Maar ik denk dat je te boos bent. Pijnlijk om te zien dat je er niet verder mee komt. Ik wens je sterkte.
In dat geval ben ik niet verbaasd dat er geen therapie is die bij jou aanslaat. Maar een coach gaat je dan ook niet helpen.
Je bent als een verongelijkt kind: niemand helpt jou op de manier waar je naar verlangt, en dus verzet je zelf geen stap.
Wat wel kan veranderen, is dat jij jezelf met hulp aanleert om naar andere, wel bereikbare dingen te verlangen. Maar ik denk dat je te boos bent. Pijnlijk om te zien dat je er niet verder mee komt. Ik wens je sterkte.
maandag 14 juni 2021 om 15:46
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar zag wel wat dingen waar ik het totaal niet mee eens ben. Ja natuurlijk moet je het zelf doen. Maar het is allemaal niet zo makkelijk als mensen het hier neer schrijven. Zodra die knop omgaat, dan is alles genoeg om net dat beetje inspiratie te zijn dat je nodig hebt. Maar zolang je nog in die shit zit is het niet makkelijk om de knop om te zetten. Anders zouden mensen ook niet meer depressief of angstig zijn, en zouden mensen met OCD ook gewoon moeten stoppen met zeuren en hun dwang matige handelingen. En ook bij andere problematiek is het zeker mogelijk om dingen te doorbreken, maar zonder steun en de juiste hulp is dat wel verdomde moeilijk en voelt dat soms bijna onmogelijk.
Een leefstijlcoach is wat mij betreft alleen een aanrader als je informatie nodig hebt over het krijgen van een gezonde leefstijl. Maar ik vermoed dat je best weet dat goede nachtrust, en gezond eten en genoeg groenten de kans op vreetbuien etc verminderen.. Heb je wel eens bij een verslavingskliniek gelopen? Waar ze zich echt focussen op binge eating? En anders zou ik toch weer door en op zoek naar een andere psycholoog. Er is een reden voor je leegte, en er is een reden dat je eten gebruikt als copings mechanisme. Sorry we kunnen je niet helpen vind ik wel erg makkelijk.
Een leefstijlcoach is wat mij betreft alleen een aanrader als je informatie nodig hebt over het krijgen van een gezonde leefstijl. Maar ik vermoed dat je best weet dat goede nachtrust, en gezond eten en genoeg groenten de kans op vreetbuien etc verminderen.. Heb je wel eens bij een verslavingskliniek gelopen? Waar ze zich echt focussen op binge eating? En anders zou ik toch weer door en op zoek naar een andere psycholoog. Er is een reden voor je leegte, en er is een reden dat je eten gebruikt als copings mechanisme. Sorry we kunnen je niet helpen vind ik wel erg makkelijk.
