Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand
woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
donderdag 6 mei 2010 om 10:26
quote:dreamer schreef op 06 mei 2010 @ 10:03:
Eleonora, wat jij ziet bij je dochter, zie ik inderdaad ook wel bij de kinderen, maar vooral ook bij m'n neefje. Die is wat jonger dan mijn kinderen (ruim een half jaar) en denkt dat wat zij kunnen, hij ook gelijk kan. En dat lukt dus niet. Hij ziet niet de inzet die mijn kinderen ook hebben gehad om te leren wat ze kunnen. Bij hem leidt dit tot enorme frustratie. Kan het zijn dat je dochter dat ook heeft. Bij hem zie ik ook een soort van faalangst en daarom maar niet meer proberen. Heel jammer, vind ik dat altijd. En ook hij wordt gestimuleerd enzovoorts. Het is echt wel de aard van het beestje. De lat hoog leggen.
Ja aard, dat is het zeker.
Mijn Fien is een meisje wat zonder iets te proberen meteen begint te roepen dat ze iets niet kan.
Dat was al zo toen ze ging tekenen. Ze kraste wat, zoals elke dreumes en dan kon ze in tranen uitbarsten, om haar tekening, die meteen niet meer afgemaakt werd. Toen ze kon praten merkten we dat ze ei-gen-lijk (bij wijze van spreken) een soort Rembrandt wilde schilderen en tot haar eigen frustratie alleen een paar krassen op het papier kreeg.
Of het nou om het maken van een koprol gaat, of het je bord in de afwasmachine zetten gaat, ze begint in eerste instantie meteen te roepen dat ze het NIET KAN!
Het zal vast overgaan of minder extreem worden maar ik hou het wel goed in de gaten. Ik denk dat dat belangrijk is. Ik erken haar twijfels maar blijf haar wel stimuleren het tóch te proberen. Gelukkig gaat dat tegenwoordig vaak heel goed.
quote:Ik denk stiekem trouwens altijd dat hele slanke mensen niet aardig zijn, ben ik precies andersom als die BN'er. Neehoor, ik geloof niet dat ik mensen hierop beoordeel. Op zich wel goed dat de BN'er dit voor zichzelf erkende en misschien heb jij een lans gebroken, voor toekomstige contacten bij haar. Aan de andere kant dus schokkend, dat mensen je echt afwijzen op je gewicht
Ik oordeel ook. Net zo goed. Ik kan iemand ook in één blik in een hokje duwen. Maar dat is mijn eerste oordeel. Er is altijd nog een tweede, meer genuanceerd oordeel, als je iemand wat beter leert kennen. Op straat, als ik naar mensen kijk kan ik ook denken;' raar haar', 'stomme schoenen', 'lelijke jas'. Maar ik denk niet dat de lelijke jas iets zegt over iemands karakter.
De dame waar ik het over heb dacht dat mijn gewicht iets zei over hoe ik ben als persoon. Omdat een dik mens wel dom zal zijn, lui, slonzig en niet professioneel e.d. Dat vind ik persoonlijk een verschil in oordelen. De eerste indruk en de tweede indruk kunnen een heel eind van elkaar verschillen namelijk, als je meteen begint iemand in een bepaalde hoek te duwen en daar aan vast te houden, dan krijgt iemand die tweede kans niet.
quote:Lief zijn voor jezelf op korte termijn lijkt af en toe (bij belonen en frustratie) gewoon logischer. Wat heb ik eraan dat ik over een jaar mijn gewicht heb (duimen) ik heb NU een beloning nodig! Zoiets.
Klopt.
Is ook zo natuurlijk.
Alleen dat je zo nu en dan eens zo denkt en er ook naar handelt (als in lekker even snoept of zo) is dat geen punt. Als dat iets is wat je iedere dag denkt en er naar handelt, dan ben je niet lief voor jezelf. Dán behandel je je lijf als een Kliko bak. Dat is wat Hanke en Spinster ook schreven, dat zwart/wit denken, ik denk dat wij (jij en ik) dáár vooral vanaf moeten.
Jezelf eens iets gunnen dat is heel lief zijn voor jezelf als je maar weet dat je het dan doet om jezelf echt een plezier te doen in plaats van het weg-eten van ándere dingen en frustraties dan is dat destructief.
quote:Raar genoeg denk ik ook (merk ik) dat ik na één week goed bezig te zijn geweest, eet- en beweeggewijs, weer op streefgewicht zit en dus slank ben. Dan kan ik toch wel weer een koekje nemen
Hahahahaa, herkenning!
Ik ga na een week ook altijd al kijken of ik al iets van verandering 'zie' in de spiegel of door iets aan te trekken wat niet meer paste.
Het is dat ik zo verstandig ben om te wéten dat het zo niet werkt maar anders zou mijn destructieve kant meteen de overhand krijgen bij een teleurstelling. Zie je nou wel, het lukt me tóch niet, ik kan het ook niet, ik heb er geen zin meer in, ik geef het op etc.....
quote:Goede nieuws: -1 kg deze week!
Geweldig!
Joekelaar!
Eleonora, wat jij ziet bij je dochter, zie ik inderdaad ook wel bij de kinderen, maar vooral ook bij m'n neefje. Die is wat jonger dan mijn kinderen (ruim een half jaar) en denkt dat wat zij kunnen, hij ook gelijk kan. En dat lukt dus niet. Hij ziet niet de inzet die mijn kinderen ook hebben gehad om te leren wat ze kunnen. Bij hem leidt dit tot enorme frustratie. Kan het zijn dat je dochter dat ook heeft. Bij hem zie ik ook een soort van faalangst en daarom maar niet meer proberen. Heel jammer, vind ik dat altijd. En ook hij wordt gestimuleerd enzovoorts. Het is echt wel de aard van het beestje. De lat hoog leggen.
Ja aard, dat is het zeker.
Mijn Fien is een meisje wat zonder iets te proberen meteen begint te roepen dat ze iets niet kan.
Dat was al zo toen ze ging tekenen. Ze kraste wat, zoals elke dreumes en dan kon ze in tranen uitbarsten, om haar tekening, die meteen niet meer afgemaakt werd. Toen ze kon praten merkten we dat ze ei-gen-lijk (bij wijze van spreken) een soort Rembrandt wilde schilderen en tot haar eigen frustratie alleen een paar krassen op het papier kreeg.
Of het nou om het maken van een koprol gaat, of het je bord in de afwasmachine zetten gaat, ze begint in eerste instantie meteen te roepen dat ze het NIET KAN!
Het zal vast overgaan of minder extreem worden maar ik hou het wel goed in de gaten. Ik denk dat dat belangrijk is. Ik erken haar twijfels maar blijf haar wel stimuleren het tóch te proberen. Gelukkig gaat dat tegenwoordig vaak heel goed.
quote:Ik denk stiekem trouwens altijd dat hele slanke mensen niet aardig zijn, ben ik precies andersom als die BN'er. Neehoor, ik geloof niet dat ik mensen hierop beoordeel. Op zich wel goed dat de BN'er dit voor zichzelf erkende en misschien heb jij een lans gebroken, voor toekomstige contacten bij haar. Aan de andere kant dus schokkend, dat mensen je echt afwijzen op je gewicht
Ik oordeel ook. Net zo goed. Ik kan iemand ook in één blik in een hokje duwen. Maar dat is mijn eerste oordeel. Er is altijd nog een tweede, meer genuanceerd oordeel, als je iemand wat beter leert kennen. Op straat, als ik naar mensen kijk kan ik ook denken;' raar haar', 'stomme schoenen', 'lelijke jas'. Maar ik denk niet dat de lelijke jas iets zegt over iemands karakter.
De dame waar ik het over heb dacht dat mijn gewicht iets zei over hoe ik ben als persoon. Omdat een dik mens wel dom zal zijn, lui, slonzig en niet professioneel e.d. Dat vind ik persoonlijk een verschil in oordelen. De eerste indruk en de tweede indruk kunnen een heel eind van elkaar verschillen namelijk, als je meteen begint iemand in een bepaalde hoek te duwen en daar aan vast te houden, dan krijgt iemand die tweede kans niet.
quote:Lief zijn voor jezelf op korte termijn lijkt af en toe (bij belonen en frustratie) gewoon logischer. Wat heb ik eraan dat ik over een jaar mijn gewicht heb (duimen) ik heb NU een beloning nodig! Zoiets.
Klopt.
Is ook zo natuurlijk.
Alleen dat je zo nu en dan eens zo denkt en er ook naar handelt (als in lekker even snoept of zo) is dat geen punt. Als dat iets is wat je iedere dag denkt en er naar handelt, dan ben je niet lief voor jezelf. Dán behandel je je lijf als een Kliko bak. Dat is wat Hanke en Spinster ook schreven, dat zwart/wit denken, ik denk dat wij (jij en ik) dáár vooral vanaf moeten.
Jezelf eens iets gunnen dat is heel lief zijn voor jezelf als je maar weet dat je het dan doet om jezelf echt een plezier te doen in plaats van het weg-eten van ándere dingen en frustraties dan is dat destructief.
quote:Raar genoeg denk ik ook (merk ik) dat ik na één week goed bezig te zijn geweest, eet- en beweeggewijs, weer op streefgewicht zit en dus slank ben. Dan kan ik toch wel weer een koekje nemen
Hahahahaa, herkenning!
Ik ga na een week ook altijd al kijken of ik al iets van verandering 'zie' in de spiegel of door iets aan te trekken wat niet meer paste.
Het is dat ik zo verstandig ben om te wéten dat het zo niet werkt maar anders zou mijn destructieve kant meteen de overhand krijgen bij een teleurstelling. Zie je nou wel, het lukt me tóch niet, ik kan het ook niet, ik heb er geen zin meer in, ik geef het op etc.....
quote:Goede nieuws: -1 kg deze week!
Geweldig!
Joekelaar!
donderdag 6 mei 2010 om 10:36
quote:eleonora schreef op 06 mei 2010 @ 10:04:
[...]
Goed zo Dromertje, die koekjes zijn jou niet meer de baas.
En als jij een koekje wil, neem er dan één, niet een hand of 10. Of lach je me nu uit, net als ik laatst Lindy met de noodlesoep als troostvoer?
Fruit met slagroom, heerlijk.
Heb je er van genoten?
's avonds ter compensatie even een schepje pasta/aardappelen minder genomen?
Het is een manier van leven he, niet een dieet, waar je mee bezig bent, toch? Dan hoort een hap slagroom daar ook gewoon bij hoor, alleen niet iedere dag. Lukt je vast!
Je denkt na, beredeneert, dat is fantastisch, daar ga je vast resultaat mee sorteren!
Neehoor, ik lach je niet uit. Maar om in de eerste week (waarin ik het het beste vol kan houden) nou gelijk al aan koekjes te gaan... Normaliter bescherm ik mezelf tegen een pak koekjes, door pas één te nemen, als ze bijna op zijn. En met chocolde dus door voor puur te gaan. Het was wel nieuw voor me om ook tijdens een dagje uit (de sauna) te letten op wat ik eet. Niet te gaan voor het ijsje (eeuwig de Dame Blanche) als toetje, maar een (heerlijke!!) yoghurtsmoothie te nemen. Van de patat bij het avondeten heb ik gelijk het grootste gedeelte van m'n bord af geschoven. Zo was het niet meer van mij en kon ik eraf blijven.
Ik ben echt iemand die dooreet, als het voor haar staat. Dat is ook het lastige met verjaardagen. Komende zaterdag ga ik veel groenvoer neerzetten, dat weet ik wel (is zoon jarig)
[...]
Goed zo Dromertje, die koekjes zijn jou niet meer de baas.
En als jij een koekje wil, neem er dan één, niet een hand of 10. Of lach je me nu uit, net als ik laatst Lindy met de noodlesoep als troostvoer?
Fruit met slagroom, heerlijk.
Heb je er van genoten?
's avonds ter compensatie even een schepje pasta/aardappelen minder genomen?
Het is een manier van leven he, niet een dieet, waar je mee bezig bent, toch? Dan hoort een hap slagroom daar ook gewoon bij hoor, alleen niet iedere dag. Lukt je vast!
Je denkt na, beredeneert, dat is fantastisch, daar ga je vast resultaat mee sorteren!
Neehoor, ik lach je niet uit. Maar om in de eerste week (waarin ik het het beste vol kan houden) nou gelijk al aan koekjes te gaan... Normaliter bescherm ik mezelf tegen een pak koekjes, door pas één te nemen, als ze bijna op zijn. En met chocolde dus door voor puur te gaan. Het was wel nieuw voor me om ook tijdens een dagje uit (de sauna) te letten op wat ik eet. Niet te gaan voor het ijsje (eeuwig de Dame Blanche) als toetje, maar een (heerlijke!!) yoghurtsmoothie te nemen. Van de patat bij het avondeten heb ik gelijk het grootste gedeelte van m'n bord af geschoven. Zo was het niet meer van mij en kon ik eraf blijven.
Ik ben echt iemand die dooreet, als het voor haar staat. Dat is ook het lastige met verjaardagen. Komende zaterdag ga ik veel groenvoer neerzetten, dat weet ik wel (is zoon jarig)
Later is nu
donderdag 6 mei 2010 om 10:36
quote:Christiane04 schreef op 06 mei 2010 @ 10:26:
@ Eleonora: heb je nog iets aan het documentje dat ik je heb gestuurd over het verband tussen Fibromyalgie en gezonde/goede voeding?
Ja meid, fantastisch!
Ik had je toch terug gemaild?
Wát een informatie staat er in, niet te geloven zeg.....
Sommige dingen vind ik lastig, vooral dat ontbijten en zo maar het klinkt allemaal heel logisch wat er in staat.
Voor mij was het verhaal over de darmen een eye-opener, ik wist helemaal niet dat FM en darmen aan elkaar gelinkt waren!
@ Eleonora: heb je nog iets aan het documentje dat ik je heb gestuurd over het verband tussen Fibromyalgie en gezonde/goede voeding?
Ja meid, fantastisch!
Ik had je toch terug gemaild?
Wát een informatie staat er in, niet te geloven zeg.....
Sommige dingen vind ik lastig, vooral dat ontbijten en zo maar het klinkt allemaal heel logisch wat er in staat.
Voor mij was het verhaal over de darmen een eye-opener, ik wist helemaal niet dat FM en darmen aan elkaar gelinkt waren!
donderdag 6 mei 2010 om 10:37
quote:misschicken schreef op 06 mei 2010 @ 10:20:
Geen doekoe nie, dus ik werk lekker even mijn dozen af...
heb ook nog wel kleren zonder vlekken hoor, don't worry
Als je doekoe hebt, ga je dan iets moois kopen voor jezelf?
Of heb je een 'beloning' in de vorm van iets tastbaars (uit een winkel) niet nodig?
Geen doekoe nie, dus ik werk lekker even mijn dozen af...
heb ook nog wel kleren zonder vlekken hoor, don't worry
Als je doekoe hebt, ga je dan iets moois kopen voor jezelf?
Of heb je een 'beloning' in de vorm van iets tastbaars (uit een winkel) niet nodig?
donderdag 6 mei 2010 om 10:39
quote:eleonora schreef op 06 mei 2010 @ 10:37:
[...]
Als je doekoe hebt, ga je dan iets moois kopen voor jezelf?
Of heb je een 'beloning' in de vorm van iets tastbaars (uit een winkel) niet nodig?Ik heb een rok op het oog, die ga ik binnenkort kopen. Maar nu effe niet, er komt een dure verjaardag aan...prioriteiten
[...]
Als je doekoe hebt, ga je dan iets moois kopen voor jezelf?
Of heb je een 'beloning' in de vorm van iets tastbaars (uit een winkel) niet nodig?Ik heb een rok op het oog, die ga ik binnenkort kopen. Maar nu effe niet, er komt een dure verjaardag aan...prioriteiten
donderdag 6 mei 2010 om 10:44
quote:dreamer schreef op 06 mei 2010 @ 10:36:
[...]
Neehoor, ik lach je niet uit. Maar om in de eerste week (waarin ik het het beste vol kan houden) nou gelijk al aan koekjes te gaan... Normaliter bescherm ik mezelf tegen een pak koekjes, door pas één te nemen, als ze bijna op zijn. En met chocolde dus door voor puur te gaan. Het was wel nieuw voor me om ook tijdens een dagje uit (de sauna) te letten op wat ik eet. Niet te gaan voor het ijsje (eeuwig de Dame Blanche) als toetje, maar een (heerlijke!!) yoghurtsmoothie te nemen. Van de patat bij het avondeten heb ik gelijk het grootste gedeelte van m'n bord af geschoven. Zo was het niet meer van mij en kon ik eraf blijven.
Ik ben echt iemand die dooreet, als het voor haar staat. Dat is ook het lastige met verjaardagen. Komende zaterdag ga ik veel groenvoer neerzetten, dat weet ik wel (is zoon jarig)
Ik snap wat je zegt, dat van die eerste week, dat je er dan al niet meteen de hand mee wil lichten, met je nieuwe eetregime. Logisch.
Het een vervangen met het ander, bij mij werkt dat maar voor een deel. Ik doe het wel maar ik blijf voelen dat ik eigenlijk iets anders wil dan een augurkje.
Daarom is het gebruiken van mijn verstand nu zo ontzettend belangrijk voor mij, ik beredeneer alles wat ik doe qua eten en dan op een positieve manier, in plaats van op een negatieve. Ik heb nogal de neiging om mezelf ontzettend negatief toe te spreken, met scheldwoorden en al. Dat doe ik nu niet meer, of in ieder geval, ik let er op en voor mij werkt dat wel.
Groenvoer, ja, heb ik ook gedaan op Fiens verjaardag laatst. Komkommers, bloemkoolroosjes (nog retro ook!) worteltjes enzovoort. Dippen er bij, heerlijk!
Tip; kook een paar artisjokken (in water, aan de kook brengen met zout, pakweg 40 minuten), presenteer ze op een mooie schaal, en dan blaadjes er af trekken en het onderste gedeelte in een dip doen en afsabbelen, heerlijk en echt van dat trendy fingerfood.
[...]
Neehoor, ik lach je niet uit. Maar om in de eerste week (waarin ik het het beste vol kan houden) nou gelijk al aan koekjes te gaan... Normaliter bescherm ik mezelf tegen een pak koekjes, door pas één te nemen, als ze bijna op zijn. En met chocolde dus door voor puur te gaan. Het was wel nieuw voor me om ook tijdens een dagje uit (de sauna) te letten op wat ik eet. Niet te gaan voor het ijsje (eeuwig de Dame Blanche) als toetje, maar een (heerlijke!!) yoghurtsmoothie te nemen. Van de patat bij het avondeten heb ik gelijk het grootste gedeelte van m'n bord af geschoven. Zo was het niet meer van mij en kon ik eraf blijven.
Ik ben echt iemand die dooreet, als het voor haar staat. Dat is ook het lastige met verjaardagen. Komende zaterdag ga ik veel groenvoer neerzetten, dat weet ik wel (is zoon jarig)
Ik snap wat je zegt, dat van die eerste week, dat je er dan al niet meteen de hand mee wil lichten, met je nieuwe eetregime. Logisch.
Het een vervangen met het ander, bij mij werkt dat maar voor een deel. Ik doe het wel maar ik blijf voelen dat ik eigenlijk iets anders wil dan een augurkje.
Daarom is het gebruiken van mijn verstand nu zo ontzettend belangrijk voor mij, ik beredeneer alles wat ik doe qua eten en dan op een positieve manier, in plaats van op een negatieve. Ik heb nogal de neiging om mezelf ontzettend negatief toe te spreken, met scheldwoorden en al. Dat doe ik nu niet meer, of in ieder geval, ik let er op en voor mij werkt dat wel.
Groenvoer, ja, heb ik ook gedaan op Fiens verjaardag laatst. Komkommers, bloemkoolroosjes (nog retro ook!) worteltjes enzovoort. Dippen er bij, heerlijk!
Tip; kook een paar artisjokken (in water, aan de kook brengen met zout, pakweg 40 minuten), presenteer ze op een mooie schaal, en dan blaadjes er af trekken en het onderste gedeelte in een dip doen en afsabbelen, heerlijk en echt van dat trendy fingerfood.
donderdag 6 mei 2010 om 10:44
Chick, goed zeg - 13 kg!! Enneh, trek die trui lekker binnenstebuiten aan, zien we de vlekken niet
Wat zou, zonder doekoe, wel een goede beloning zijn voor de korte termijn,eigenlijk?
Ik ben trouwens ook wel benieuwd naar het stuk over voeding en FM. Ik schreef al eerder dat ik meedeed aan een onderzoek, maar heb daar eigenlijk nooit echt reacties op gehad van "dit komt eruit" Behalve dat iedereen door het (vele) eten meer energie kreeg/minder moe was. En ohja, ik kwam ervan aan Bij het voedingscentrum geeft de eetmeter ook aan of je genoeg van bepaalde mineralen binnenkrijgt. Die zijn juist belangrijk voor je energie, spieren en botten, te weten B12 (te weinig in mijn geval, want ik ben vegetarier) Magnesium, Calcium, Seleen en Zink. Vind ik enorm handig! Zo houd ik toch een beetje bij hoe ik daarop scoor.
Wat zou, zonder doekoe, wel een goede beloning zijn voor de korte termijn,eigenlijk?
Ik ben trouwens ook wel benieuwd naar het stuk over voeding en FM. Ik schreef al eerder dat ik meedeed aan een onderzoek, maar heb daar eigenlijk nooit echt reacties op gehad van "dit komt eruit" Behalve dat iedereen door het (vele) eten meer energie kreeg/minder moe was. En ohja, ik kwam ervan aan Bij het voedingscentrum geeft de eetmeter ook aan of je genoeg van bepaalde mineralen binnenkrijgt. Die zijn juist belangrijk voor je energie, spieren en botten, te weten B12 (te weinig in mijn geval, want ik ben vegetarier) Magnesium, Calcium, Seleen en Zink. Vind ik enorm handig! Zo houd ik toch een beetje bij hoe ik daarop scoor.
Later is nu
donderdag 6 mei 2010 om 10:47
Ja, dat vervangen van etenswaren wil ook alleen maar, als het net zo lekker is, alleen beter voor je. Zo was die yoghurt-kokossmoothie echt een eye-opener. Wel zoet, trouwens. Ik denk dat je beter een schepje suiker in een bak yoghurt (met vruchten) kunt doen, dan ijs nemen. Als voorbeeld dan.
Weer bij de chocolade: puur vervangt voor mij echt goed, want bevredigd de behoefte veel sneller dan melkchocolade
Weer bij de chocolade: puur vervangt voor mij echt goed, want bevredigd de behoefte veel sneller dan melkchocolade
Later is nu
donderdag 6 mei 2010 om 10:49
Zo, bij gelezen
Lief Leo, dat je op iedereen reageert!
En Kip, goed bezig! Lekker he, dat je die trui weer past? Ook al zal je hem nooit meer in het openbaar dragen, het is wél een trofee!
Over je vragen ga ik vandaag eens nadenken Leo. Moet straks toch nog in bad (veel rusten ivm zwangerschap en in bed liggen doet pijn ivm bekken dus dan maar in bad). Kom er dus later op terug.
Heb al wel gewoon ontbeten met melk en krusmi (zo noemt zoon de cruesli). En ja, ik weet dat krusmi niet het gezondste is, maar dat is nog altijd beter dan koekkies. En nu ik vakantie heb val ik snel in de koekjesvalkuil.
Trouwens, gisteren was Lief ook vrij, en we hadden zin in chips. Dus lekker 's middags een bakje chips. Maar dat wil ik voorlopig nietm eer. Chips heeft zo'n verwoestend effect op mij. Ik word er humeurig van, mijn bloedsuikerspiegel vliegt er kennelijk van op en neer en daarna ben ik een poosje 'ver weg', dan moet er eerst iets van eten in voor ik het weer doe. Haast eng. Dus die zakken die nu op het aanrecht liggen, die izjn voor Lief.
Lief Leo, dat je op iedereen reageert!
En Kip, goed bezig! Lekker he, dat je die trui weer past? Ook al zal je hem nooit meer in het openbaar dragen, het is wél een trofee!
Over je vragen ga ik vandaag eens nadenken Leo. Moet straks toch nog in bad (veel rusten ivm zwangerschap en in bed liggen doet pijn ivm bekken dus dan maar in bad). Kom er dus later op terug.
Heb al wel gewoon ontbeten met melk en krusmi (zo noemt zoon de cruesli). En ja, ik weet dat krusmi niet het gezondste is, maar dat is nog altijd beter dan koekkies. En nu ik vakantie heb val ik snel in de koekjesvalkuil.
Trouwens, gisteren was Lief ook vrij, en we hadden zin in chips. Dus lekker 's middags een bakje chips. Maar dat wil ik voorlopig nietm eer. Chips heeft zo'n verwoestend effect op mij. Ik word er humeurig van, mijn bloedsuikerspiegel vliegt er kennelijk van op en neer en daarna ben ik een poosje 'ver weg', dan moet er eerst iets van eten in voor ik het weer doe. Haast eng. Dus die zakken die nu op het aanrecht liggen, die izjn voor Lief.
donderdag 6 mei 2010 om 10:52
quote:dreamer schreef op 06 mei 2010 @ 10:44:
Chick, goed zeg - 13 kg!! Enneh, trek die trui lekker binnenstebuiten aan, zien we de vlekken niet
Wat zou, zonder doekoe, wel een goede beloning zijn voor de korte termijn,eigenlijk?
Weet je, mijn gevoel is nu fijner dan welke beloning dan ook, ik hoop dit nog even vast te houden...
Chick, goed zeg - 13 kg!! Enneh, trek die trui lekker binnenstebuiten aan, zien we de vlekken niet
Wat zou, zonder doekoe, wel een goede beloning zijn voor de korte termijn,eigenlijk?
Weet je, mijn gevoel is nu fijner dan welke beloning dan ook, ik hoop dit nog even vast te houden...
donderdag 6 mei 2010 om 10:59
donderdag 6 mei 2010 om 11:10
quote:fussie schreef op 06 mei 2010 @ 10:49:
Trouwens, gisteren was Lief ook vrij, en we hadden zin in chips. Dus lekker 's middags een bakje chips. Maar dat wil ik voorlopig nietm eer. Chips heeft zo'n verwoestend effect op mij. Ik word er humeurig van, mijn bloedsuikerspiegel vliegt er kennelijk van op en neer en daarna ben ik een poosje 'ver weg', dan moet er eerst iets van eten in voor ik het weer doe. Haast eng. Dus die zakken die nu op het aanrecht liggen, die izjn voor Lief.
Fus, even nóg een paar vragen, I'm on a roll!
Je schrijft dat jullie zin hadden in chips.
Kan. Niks mis mee.
Maar er liggen nu nog 'zakken' op het aanrecht, die zijn voor je man. Hoeveel zakken halen jullie dan?
Even vooropgesteld, om aan te tonen dat het geen oordeel is maar oprechte interesse; tot nog maar kort geleden haalden wij ook ieder weekend chips. Vier zakken of zo. Want we hebben een verschillende smaak Wé en ik.
Fien eet een keer per week (gemiddeld) zo'n klein zakje chips, zo'n portieding. Het is dus niet zo dat zij ook een hele zak op eet, sterker nog, zij doet maanden met een zak kleine zakjes.
Met andere woorden; Wé en ik aten allebei twee zakken chips in twee dagen en dat terwijl ik helemaal niet eens zo gek ben op chips.
Mocht ik nu echt heel veel zin krijgen in chips, dan eet ik zo'n zakje wat Fien ook eet. Het gaat me niet om honger namelijk, het gaat puur om snaaien en lekkere trek.
Jij schrijft dat je van chips zelfs ellendig wordt.
Hoe vind je dat zelf, als je dat terugleest?
Hoe komt dat bij je over?
Het is toch rot voor je dat je je ellendig voelt over iets wat je juist een goed gevoel zou moeten geven?
Waar zit 'm die drang dan in het tóch te eten? Is dat puur een smaakding?
Trouwens, gisteren was Lief ook vrij, en we hadden zin in chips. Dus lekker 's middags een bakje chips. Maar dat wil ik voorlopig nietm eer. Chips heeft zo'n verwoestend effect op mij. Ik word er humeurig van, mijn bloedsuikerspiegel vliegt er kennelijk van op en neer en daarna ben ik een poosje 'ver weg', dan moet er eerst iets van eten in voor ik het weer doe. Haast eng. Dus die zakken die nu op het aanrecht liggen, die izjn voor Lief.
Fus, even nóg een paar vragen, I'm on a roll!
Je schrijft dat jullie zin hadden in chips.
Kan. Niks mis mee.
Maar er liggen nu nog 'zakken' op het aanrecht, die zijn voor je man. Hoeveel zakken halen jullie dan?
Even vooropgesteld, om aan te tonen dat het geen oordeel is maar oprechte interesse; tot nog maar kort geleden haalden wij ook ieder weekend chips. Vier zakken of zo. Want we hebben een verschillende smaak Wé en ik.
Fien eet een keer per week (gemiddeld) zo'n klein zakje chips, zo'n portieding. Het is dus niet zo dat zij ook een hele zak op eet, sterker nog, zij doet maanden met een zak kleine zakjes.
Met andere woorden; Wé en ik aten allebei twee zakken chips in twee dagen en dat terwijl ik helemaal niet eens zo gek ben op chips.
Mocht ik nu echt heel veel zin krijgen in chips, dan eet ik zo'n zakje wat Fien ook eet. Het gaat me niet om honger namelijk, het gaat puur om snaaien en lekkere trek.
Jij schrijft dat je van chips zelfs ellendig wordt.
Hoe vind je dat zelf, als je dat terugleest?
Hoe komt dat bij je over?
Het is toch rot voor je dat je je ellendig voelt over iets wat je juist een goed gevoel zou moeten geven?
Waar zit 'm die drang dan in het tóch te eten? Is dat puur een smaakding?
donderdag 6 mei 2010 om 11:14
bonusaanbieding Leo, bonusaanbieding
En ze liggne hier meestal ook weken in de kast hoor, tot ze op zijn. Het is niet dat we elke dag chips eten ofzo.
Ik vergeet meestal dat ik zo ziek word van chips. Klinkt raar, maar het is wel zo. Alhoewel gisteren wel zo'n grote clash was dat ik het (voorlopig) wel uit mijn hoofd laat. En chips is puur voor de smaak. Die is gewoon lekker Ik weet zo ook niets wat het kan vervangen, die smaak. Maar goed, voor nu is de smaak ondergeschikt aan de gevolgen. Zo zonde om me zo te voelen!
Rest van de vragen komt nog hoor, daar moet ik écht op broeden
En ze liggne hier meestal ook weken in de kast hoor, tot ze op zijn. Het is niet dat we elke dag chips eten ofzo.
Ik vergeet meestal dat ik zo ziek word van chips. Klinkt raar, maar het is wel zo. Alhoewel gisteren wel zo'n grote clash was dat ik het (voorlopig) wel uit mijn hoofd laat. En chips is puur voor de smaak. Die is gewoon lekker Ik weet zo ook niets wat het kan vervangen, die smaak. Maar goed, voor nu is de smaak ondergeschikt aan de gevolgen. Zo zonde om me zo te voelen!
Rest van de vragen komt nog hoor, daar moet ik écht op broeden
donderdag 6 mei 2010 om 11:22
donderdag 6 mei 2010 om 11:34
Ik heb 's avonds wel eens dat ik nog een glaasje water neem. En dat voelt dan zó fijn! Ik vraag me dan af waarom ik dat niet eerder nam, want het is net of ik dáár al de hele avond op zat te wachten. De smaak van water.
En gezond is niet altijd lekkerder. Chips kan echt lekkerder zijn, net als koekjes en ander spul. Maar als het om snaaien gaat, is wortel of appel een heel goed alternatief. (appel en peer in stukjes en tijdens het lezen nuttigen, ipv koekjes.. als het maar in stukjes is en het het snaaien/graaien imiteert)
En gezond is niet altijd lekkerder. Chips kan echt lekkerder zijn, net als koekjes en ander spul. Maar als het om snaaien gaat, is wortel of appel een heel goed alternatief. (appel en peer in stukjes en tijdens het lezen nuttigen, ipv koekjes.. als het maar in stukjes is en het het snaaien/graaien imiteert)
Later is nu
donderdag 6 mei 2010 om 11:35
Ik vind gezond eten echt heel lekker en het kost me dan ook weinig moeite om zooi te laten staan. Natuurlijk vind ik donuts lekker, eet ik 2x per jaar iets uit de frituur (nooit echt lekker) en gaat die zak tacochips met salsa makkelijk op als 'ie eenmaal geopend is (krijg er alleen wel altijd erge hoofdpijn van)
Maar zure magere yoghurt vind ik lekkerder (zonder toevoeging van suiker of siroop of andere derrie waarmee je yoghurt kunt verneuken). En ik snoep liever tomaatjes en aardbeien. Of een bruine boterham met smeerkaas, rauwkost en wat marmite (het water loopt me al in de mond)
En avondeten... ik vind aardappels vies, geef weinig om pasta en nog minder om rijst. Blijft er vaak groenten en vis over (soms stukje vlees). Gestoomd of gewokt. De enige sausjes die ik wel 's eet is met verse champignons of een pepersausje. Verder vind ik het allemaal ranzig (met bovenaan mayonaise :puke:)
Verder geen suiker in de thee/koffie en geen tussendoortjes. Ik geef er gewoon niet om. Ik ben alleen geneigd om tussendoortjes te eten als ik me verveel en zodra ik dat herken, zorg ik ervoor dat ik iets om handen heb.
Maar zure magere yoghurt vind ik lekkerder (zonder toevoeging van suiker of siroop of andere derrie waarmee je yoghurt kunt verneuken). En ik snoep liever tomaatjes en aardbeien. Of een bruine boterham met smeerkaas, rauwkost en wat marmite (het water loopt me al in de mond)
En avondeten... ik vind aardappels vies, geef weinig om pasta en nog minder om rijst. Blijft er vaak groenten en vis over (soms stukje vlees). Gestoomd of gewokt. De enige sausjes die ik wel 's eet is met verse champignons of een pepersausje. Verder vind ik het allemaal ranzig (met bovenaan mayonaise :puke:)
Verder geen suiker in de thee/koffie en geen tussendoortjes. Ik geef er gewoon niet om. Ik ben alleen geneigd om tussendoortjes te eten als ik me verveel en zodra ik dat herken, zorg ik ervoor dat ik iets om handen heb.
