
Eten met je verstand

woensdag 21 april 2010 om 15:48
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
_____________________________________________________
Originele OP:
Jawel, het is zo ver, ik open een topic over gewicht. Voor mij een hele stap.
Waar ik benieuwd naar ben is naar jullie methodes om af te vallen.
Hoe doen jullie het?
Mijn eigen methode is als volgt:
Na veel jaren al vechten tegen de enthousiast anheiterende kilo's heb ik gemerkt dat het voor mij het beste werkt als ik gewoon drie keer per dag eet. Klaar. Dus zo weinig mogelijk tussendoortjes, want die nekken me vaak. Daar krijg ik trek van, lekkere trek en dan heb ik aan een appel of een zure bom niet voldoende, dan moet er salami bij die zure bom (ik zeg maar wat).
Nu eet ik dus drie keer per dag en een keer per dag fruit.
Meer niet.
Qua drinken hou ik het bij thee, water, iets van light of zwaar aangelengde appelsap/dixap met ijs, want het moet wel koud zijn. Vruchtensap drink ik helemaal niet meer verder. Daar was ik namelijk verslaafd aan zo'n beetje.
Als ik uit eten ga eet ik gewoon mee maar ik probeer uit de buurt te blijven van dingen als stokbrood met kruidenboter. Het is tegenwoordig een sport om één zo'n broodje te doen en niet al voor de maaltijd goed en wel begonnen is, het halve mandje soldaat gemaakt te hebben.
Het kost me tegenwoordig geen moeite meer om na een avondje uit eten, of een verjaardag waarop ik wel mee mag doen met de bittergarnituren en slagroomtaart, de draad weer op te pakken, iets waar ik heel blij mee ben.
Intussen ken ik mezelf zó goed dat ik weet wat voor mij werkt en wat niet.
Hoe is dat bij jullie?
Gebruiken jullie een bepaalde methode (S. Bakker, Dr. Frank, Weight Watchers)? Of heb je een zelfbedacht regime ingesteld?
vrijdag 25 juni 2010 om 13:46
quote:Muis66 schreef op 25 juni 2010 @ 13:39:
Zo herkenbaar. Wat ik me dan alleen afvraag: waarom zijn we dan zo idioot bezig met perfect te zijn?
Muis, dat schreef ik. Denk dat we als kind niks verkeerd, maar juist alles zo goed mogelijk wilden doen om daarmee liefde of in elk geval aandacht en waardering te krijgen. En op een gegeven moment is dat idee en gedrag, denk ik, zo ingesleten dat het moeilijk los te laten is. Zelfs als je volwassen bent en weet dat overmatig perfectionisme eerder slecht dan goed voor je is.
Zo herkenbaar. Wat ik me dan alleen afvraag: waarom zijn we dan zo idioot bezig met perfect te zijn?
Muis, dat schreef ik. Denk dat we als kind niks verkeerd, maar juist alles zo goed mogelijk wilden doen om daarmee liefde of in elk geval aandacht en waardering te krijgen. En op een gegeven moment is dat idee en gedrag, denk ik, zo ingesleten dat het moeilijk los te laten is. Zelfs als je volwassen bent en weet dat overmatig perfectionisme eerder slecht dan goed voor je is.
vrijdag 25 juni 2010 om 13:47
vrijdag 25 juni 2010 om 13:49
quote:Elynn schreef op 25 juni 2010 @ 13:46:
[...]
Muis, dat schreef ik. Denk dat we als kind niks verkeerd, maar juist alles zo goed mogelijk wilden doen om daarmee liefde of in elk geval aandacht en waardering te krijgen. En op een gegeven moment is dat idee en gedrag, denk ik, zo ingesleten dat het moeilijk los te laten is. Zelfs als je volwassen bent en weet dat overmatig perfectionisme eerder slecht dan goed voor je is.
, zelfs als volwassene die weet dat het
Sorry Elynn, kwoot verkeerd geinterpreteerd. Maar ik denk wel dat je gelijk hebt. Zo van: als we nou alles echt helemaal goed doen, misschien vinden ze me dan wél aardig....
Dat is echt een leerpuntje voor mij, omdat mijn yogadocente zei: je moet niet steeds uitgaan van de aannames van anderen.
[...]
Muis, dat schreef ik. Denk dat we als kind niks verkeerd, maar juist alles zo goed mogelijk wilden doen om daarmee liefde of in elk geval aandacht en waardering te krijgen. En op een gegeven moment is dat idee en gedrag, denk ik, zo ingesleten dat het moeilijk los te laten is. Zelfs als je volwassen bent en weet dat overmatig perfectionisme eerder slecht dan goed voor je is.
, zelfs als volwassene die weet dat het
Sorry Elynn, kwoot verkeerd geinterpreteerd. Maar ik denk wel dat je gelijk hebt. Zo van: als we nou alles echt helemaal goed doen, misschien vinden ze me dan wél aardig....
Dat is echt een leerpuntje voor mij, omdat mijn yogadocente zei: je moet niet steeds uitgaan van de aannames van anderen.
vrijdag 25 juni 2010 om 13:59
Muis, net als Hanke heb ik een cursus mindfulness gedaan. In het najaar begin ik aan een vervolg.
Wiki over mindfulness: klik
Gaat om aandacht, ervaren wat er is zonder erover te oordelen en er (negatieve) consequenties, gedachten of gedragingen aan te verbinden, groeiend inzicht in jezelf en je mogelijkheden en beperkingen, mildheid.
Is een achtweeks programma, met in mijn geval wekelijks een bijeenkomst van 2,5 uur en thuis elke dag minstens een uur oefeningen doen (meditaties vooral).
Is gebaseerd op boeddhistische principes, waarvan inmiddels wetenschappelijk is aangetoond dat mensen met geestelijke en lichamelijke klachten er baat bij hebben. Op enkele plaatsen in Nederland wordt het in binnen de GGZ toegepast.
Heb er heel veel aan gehad en ga er nu op eigen houtje mee door.
Als je er meer over wilt weten, vraag gerust.
Wiki over mindfulness: klik
Gaat om aandacht, ervaren wat er is zonder erover te oordelen en er (negatieve) consequenties, gedachten of gedragingen aan te verbinden, groeiend inzicht in jezelf en je mogelijkheden en beperkingen, mildheid.
Is een achtweeks programma, met in mijn geval wekelijks een bijeenkomst van 2,5 uur en thuis elke dag minstens een uur oefeningen doen (meditaties vooral).
Is gebaseerd op boeddhistische principes, waarvan inmiddels wetenschappelijk is aangetoond dat mensen met geestelijke en lichamelijke klachten er baat bij hebben. Op enkele plaatsen in Nederland wordt het in binnen de GGZ toegepast.
Heb er heel veel aan gehad en ga er nu op eigen houtje mee door.
Als je er meer over wilt weten, vraag gerust.
vrijdag 25 juni 2010 om 14:07
Elynn ik ga gelijk mij inlezen. Weet je ik vond het zo opvallend dat Mr Rug zich afvroeg of ik een psycholoog nodig had, gelet op hetgeen zich in mijn leven heeft afgespeeld (en dan wist hij nog niet eens alles, zoals de mishandeling door mijn vader) en dat de dietiste zei van: je hebt zoveel aanslagen op je lijf gehad, ook al zaten ze in de mentale vorm, zoals een scheiding. Dat heeft me wel aan het denken gezet.
Op zich heb ik bij het opstappen van mijn ex wel contact gehad met een goog, en heel af en toe kom ik daar om in bepaalde zaken mijn hoofd op te schonen. Daar heb ik al veel geleerd. Het is ook zo dat mijn yogadocente vind dat ik meer moet mediteren om rust in mijn hoofd te krijgen. Ik ben erg iemand van: je krijgt vanzelf signalen uit je omgeving. Zeker van mensen die het goed met je voor hebben. Zelfs Mr Rug, al is hij dan Categorie Eigenwijze Man, Klasse: 1
.
Op zich heb ik bij het opstappen van mijn ex wel contact gehad met een goog, en heel af en toe kom ik daar om in bepaalde zaken mijn hoofd op te schonen. Daar heb ik al veel geleerd. Het is ook zo dat mijn yogadocente vind dat ik meer moet mediteren om rust in mijn hoofd te krijgen. Ik ben erg iemand van: je krijgt vanzelf signalen uit je omgeving. Zeker van mensen die het goed met je voor hebben. Zelfs Mr Rug, al is hij dan Categorie Eigenwijze Man, Klasse: 1
.
vrijdag 25 juni 2010 om 14:12
Muis, denk dat het zeker de moeite waard is om je er in te verdiepen en te kijken of het wat voor je is. Denk eigenlijk dat iedereen er iets aan kan hebben.
Ben het zelf gaan doen omdat er bij mij een grote kloof tussen ratio en gevoel is. Ik weet het allemaal wel, maar voel het niet en kan er emotioneel ook niet zoveel mee. Vind het moeilijk mijn gevoelens te onderkennen. Bij mindfulness leer je aandacht te hebben voor wat er in je omgaat, zonder daar een oordeel over te vellen.
En als je heel perfectionistisch en veeleisend ten opzichte van jezelf bent en een lage eigenwaarde hebt, is het ook zinvol: je leert milder tegenover jezelf te zijn.
Ben het zelf gaan doen omdat er bij mij een grote kloof tussen ratio en gevoel is. Ik weet het allemaal wel, maar voel het niet en kan er emotioneel ook niet zoveel mee. Vind het moeilijk mijn gevoelens te onderkennen. Bij mindfulness leer je aandacht te hebben voor wat er in je omgaat, zonder daar een oordeel over te vellen.
En als je heel perfectionistisch en veeleisend ten opzichte van jezelf bent en een lage eigenwaarde hebt, is het ook zinvol: je leert milder tegenover jezelf te zijn.
vrijdag 25 juni 2010 om 14:13
quote:Muis66 schreef op 25 juni 2010 @ 13:39:
Zo herkenbaar. Wat ik me dan alleen afvraag: waarom zijn we dan zo idioot bezig met perfect te zijn?
Dat zie je verkeerd. Perfectionisme heeft niets te maken met perfect zijn maar alles met jezelf imperfect vinden. Je vindt jezelf nooit goed genoeg, je focust vooral op je fouten en niet op je sterke punten, je stelt eisen aan jezelf waar je nooit aan kunt voldoen. Perfectionisme is de keuze om altijd te kort te schieten. Niks positiefs aan dus.
Een onbedoeld hilarische opmerking die ik hier op het forum een keer las: "Was ik maar perfectionistisch!". Dat is de perfectionist pur sang.
Zo herkenbaar. Wat ik me dan alleen afvraag: waarom zijn we dan zo idioot bezig met perfect te zijn?
Dat zie je verkeerd. Perfectionisme heeft niets te maken met perfect zijn maar alles met jezelf imperfect vinden. Je vindt jezelf nooit goed genoeg, je focust vooral op je fouten en niet op je sterke punten, je stelt eisen aan jezelf waar je nooit aan kunt voldoen. Perfectionisme is de keuze om altijd te kort te schieten. Niks positiefs aan dus.
Een onbedoeld hilarische opmerking die ik hier op het forum een keer las: "Was ik maar perfectionistisch!". Dat is de perfectionist pur sang.
Ga in therapie!
vrijdag 25 juni 2010 om 14:20
Spijker op z'n kop, Dubio.
Mindfulness sluit trouwens ook naadloos aan bij wat jij laatst zei over dat je de dingen zelf in de hand hebt door hoe je ermee omgaat. Je kunt het verleden of sommige dingen die nu spelen niet veranderen. Je kunt er wel anders naar kijken, je er minder negatief door laten beïnvloeden en er constructiever mee omgaan.
Mindfulness sluit trouwens ook naadloos aan bij wat jij laatst zei over dat je de dingen zelf in de hand hebt door hoe je ermee omgaat. Je kunt het verleden of sommige dingen die nu spelen niet veranderen. Je kunt er wel anders naar kijken, je er minder negatief door laten beïnvloeden en er constructiever mee omgaan.
vrijdag 25 juni 2010 om 14:59
quote:dubiootje schreef op 25 juni 2010 @ 14:13:
[...]
Dat zie je verkeerd. Perfectionisme heeft niets te maken met perfect zijn maar alles met jezelf imperfect vinden. Je vindt jezelf nooit goed genoeg, je focust vooral op je fouten en niet op je sterke punten, je stelt eisen aan jezelf waar je nooit aan kunt voldoen. Perfectionisme is de keuze om altijd te kort te schieten. Niks positiefs aan dus.
Een onbedoeld hilarische opmerking die ik hier op het forum een keer las: "Was ik maar perfectionistisch!". Dat is de perfectionist pur sang.Ah ja, Duub. Want ik word altijd voor überperfectionist uitgemaakt en het eerste dat ik dan weer roep is dat ik zoveel fouten maak....
[...]
Dat zie je verkeerd. Perfectionisme heeft niets te maken met perfect zijn maar alles met jezelf imperfect vinden. Je vindt jezelf nooit goed genoeg, je focust vooral op je fouten en niet op je sterke punten, je stelt eisen aan jezelf waar je nooit aan kunt voldoen. Perfectionisme is de keuze om altijd te kort te schieten. Niks positiefs aan dus.
Een onbedoeld hilarische opmerking die ik hier op het forum een keer las: "Was ik maar perfectionistisch!". Dat is de perfectionist pur sang.Ah ja, Duub. Want ik word altijd voor überperfectionist uitgemaakt en het eerste dat ik dan weer roep is dat ik zoveel fouten maak....
vrijdag 25 juni 2010 om 16:43
Ik heb een boek gekocht. Het heet: 'Honger'.
Het gaat over het supermodel Crystal Renn.
Zij hongerde zichzelf volledig uit om aan de eisen van het bureau te voldoen. Tot ze besloot haar lichaam te accepteren, waarop haar carriere pas echt en vlucht nam:
als plus-size model.
(m.i, een prachtig figuur, maar het wordt 'plus size' genoemd)
Het staat ook vol foto's, van toen ze nog doodmager was en van nu ze een normaal postuur heeft. Ze is 1.75 en woog heel lang 43 kilo...die foto's zijn vreselijk, maar ze mocht niet aankomen.
En toen begon ze haast vanzelf aan te komen en heeft ze haar lichaam geaccepteerd en neemt ze een besluit: ze doet niet langer meer mee aan de dodelijke lijdensweg.
Ooit size zero, nu size 12 en nog steeds een heel goed betaald model.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
vrijdag 25 juni 2010 om 16:46
Rood fruit bevat erg weinig calorieen. Rode bessen, frambozen, aardbeien, bosbessen, bramen. Die zitten rond de 30 kcal per ons. Eet je dus een bak aardbeien van 250 gram leeg, dan heb je ongeveer evenveel gegeten als 1 droge volkorenboterham.
Druiven, kersen, bananen, perziken, nectarines, mango´s, abrikozen, appels, peren, pruimen zijn minstens 2 keer rijker aan suiker dan het rode fruit. Dus dat is idd uitkijken.
Persoonlijk zijn druiven voor mij te suikerrijk. Als ik die ga snaaien (zitten ook zo mooi in een bak van een pond of een kilo) krijg ik een sugarshock.
Druiven, kersen, bananen, perziken, nectarines, mango´s, abrikozen, appels, peren, pruimen zijn minstens 2 keer rijker aan suiker dan het rode fruit. Dus dat is idd uitkijken.
Persoonlijk zijn druiven voor mij te suikerrijk. Als ik die ga snaaien (zitten ook zo mooi in een bak van een pond of een kilo) krijg ik een sugarshock.
vrijdag 25 juni 2010 om 18:25
quote:dubiootje schreef op 25 juni 2010 @ 17:15:
Ik ga zo naar een vrouwenfeestje met eten en cocktails. Lopend. Dit kan dus wel eens die ene keer in het jaar zijn dat ik tipsy word
Leuk. Ik ga nog met een goed boek op de bank. MOrgen ga ik naar een vriendin in het buitenland, een paar dagen later een conferentie - pal bij waar zij woont - voor mijn werk.
Ik zal nog wel even komen kijken vanavond - het erwttopic - maar ik wens jullie alvast veel sterkte komende week: het is wel salade weer dus dat scheelt. Alleen die conferentieoorden houden vaak niet over, dus ik ga mijn stinkende best doen de vieze happen te vermijden....
Ik ga zo naar een vrouwenfeestje met eten en cocktails. Lopend. Dit kan dus wel eens die ene keer in het jaar zijn dat ik tipsy word
Leuk. Ik ga nog met een goed boek op de bank. MOrgen ga ik naar een vriendin in het buitenland, een paar dagen later een conferentie - pal bij waar zij woont - voor mijn werk.
Ik zal nog wel even komen kijken vanavond - het erwttopic - maar ik wens jullie alvast veel sterkte komende week: het is wel salade weer dus dat scheelt. Alleen die conferentieoorden houden vaak niet over, dus ik ga mijn stinkende best doen de vieze happen te vermijden....