Hardlopen 5-10 km deel II

Max, hoe is het gegaan gisteren? Fijn gelopen?

@ jolan: het was wel leuk! Verslag staat op http://bit.ly/OZvHm8



Nu lekker rustig door rommelen voor berlijn 2013 en edinburgh 2013. de berenloop zit daar dan nog wel tussen maar dat is vooral ook weer erg leuk!

Spectaculair zeg, met die vliegtuigen in de lucht. En wat een lopers! Zo te lezen heb je lekker ontspannen gelopen. Hoe lang heb je er uiteindelijk over gedaan?



En nu verder genieten in de UK?



Bij mij begint 't te kriebelen hoor. Zondag is het al zover!

Ja Jolan, jij bent de volgende met een grote run. Leuk hoor, ik hoop dat het fijn weer is!



Max, wat een mooi verslag over de run, klinkt erg leuk (ten minste ik hou wel van een beetje sfeer met bezoekers e.d.). Maar die foto's van vandaag van het strand zijn ook leuk zeg!



Ik heb maandag op de atletiekbaan gelopen, rustig aan (300 m rennen, 100 meter dribbelen en dat 11x), vanwege de pittige heuveltraining in het weekend. Lekker vind ik dat, want je kunt in die 300 m best tempo maken en daarna ben je ook weer vlot hersteld. Ik heb nog best moeite om mijn race te verdelen en dat heb ik bij een 10 km bijvoorbeeld wel echt nodig.

Vandaag dan 60 min duurloop. Rustig aan en het eerste half uur ging heerlijk (had warempel een droog uurtje gevonden), maar daarna was mijn buik het er niet meer mee eens. Begon allemaal te rommelen en te klotsen en het deed soms zelfs zeer. Toch tussendoor maar wat gewandeld en dat hielp gelukkig wel.



Dit weekend is druk druk druk, twee nachten niet thuis. De renspullen gaan mee dus ik hoop dat ik er wel tijd voor heb! Ben in Nijmegen dus wie weet een mini-heuveltraininkje...

He, wat een gezelligheid hier! Leuk! Hai Whop! Dank voor de succeswensen. Jij bent ook goed op weg he, met je training voor de Berenloop!



Sunny, jij gaat ook super, met al die afwisselende trainingen. Wel balen van je buik tijdens je duurloopje. Veel plezier in Nijmegen.



Mother, heerlijk zo'n loopje waarbij het gewoon lekker gaat. Niet op de klok kijken, maar lekker genieten van het lopen!



Ik heb vanmorgen mijn laatste loopje gedaan. Ging niet zo soepel. Nog steeds van die kriebelhoestkeelpijn en de afgelopen weken regelmatig een paar uur wakker 's nachts. Niet topfit dus. Jammer. Woensdag maar niet gelopen en extra rustdagje gepakt. Vanmorgen even 40 minuutjes in rustig tempo gedaan.



Ik ga er maar van uit dat ook al ben ik niet fit, de energie en adrenaline die bij zo'n loop vrijkomt, me vleugels geeft en dat het gewoon gaat lukken! Ik streef naar een tijd van 1.50, maar ga vooral lekker genieten van het evenement!

@Jolan, eerlijk gezegd vond ik het jammer dat mijn stopwatch het niet deed ik was erg nieuwsgierig naar mijn tijd juist omdat het zo goed ging.



Wat goed dat je ondanks dat je niet top voelt toch gaat trainen thats the spirit!

@ jolan: heeeeel veel succes morgen het gaat vast goed komen. Hoe is de weersvoorspelling? Ben je er helemaal klaar voor verder? Zin in?



@ mother; ik vind die mensen aan de kant bijzonder omdat ze er staan maar zelf heb ik er niks mee, het doet me niks eerlijk gezegd. Erger nog: als ik slecht loop geneer ik me meer dan dat ik me er door geholpen voel. Maar da's mijn fout hoor



@ whopper: heeee zwaai zwaai. Jazeker, de berenloop wordt vast gaaf! heb er zin in, ook al wordt dat een lekkere loop (hoop ik).



@ sunny: hoop dat je kunt lopen en dat buikie zich rustig houdt

Oeh, zenuwachtig ben ik! Kriebels in mijn buik. Zo'n gevoel van 'kan ik het nog wel'.Natuurlijk kan ik het en gaat het me lukken, maar het is toch wel speciaal!



Las net mijn verslag van de eerste keer, in 2008, was dat, nog langer geleden dan ik dacht. Raakte er gewoon weer een beetje ontroerd van. Dat was toen zo'n overwinning. En nu ga ik weer, en vast een klein beetje sneller dan toen! En hopelijk minder uitgeput dan toen. En net zo genieten als toen!



Volgens mij gaat 't best goed weer worden. Ik laat jullie morgen weten hoe het is gegaan!

Jeetje in 2008 alweer, ik wist niet eens meer dat je al zo lang loopt! Natuurlijk gaat het je lukken! Ben benieuwd naar jouw verhalen, het is super lekker weer vandaag dus als het belangrijk is, dan zit een snelle tijd er zeker in qua temperatuur enzo. Zal aan je denken, veel plezier.

@ jolan: En? Heb je fijn gelopen?

Jolan, hoe is het gegaan?



Ik heb vandaag mijn training afgezegd, ben snipverkouden en heb weinig lucht. Maar zaterdag was wel lekker, 30 min met 5 x versnelling van 1 minuut. Op de nijmeegse heuveltjes, leuk

@ sunny: vervelend dat je verkouden bent. Dat heerst volgens mij een beetje? Hoop dat je snel opknapt. Fijn dat je in Nijmegen gelopen hebt!



@ jolan: hoe ging het lopen? Hoe voel je je nu na de run? Toch niet ziek geworden hoop ik?

Ja hoor, ik leef nog! En ik ben niet zieker geworden dan ik al was. Wel nog steeds erg verkouden en hoesten en heel moe.

Moest direct maandag en dinsdag hard werken, deadline opdracht. Maar vandaag ben ik vrij en vanmiddag ga ik weer een rondje lopen, even kijken hoe dat gaat...



En dan de Damloop. Ja hoor, het is weer gelukt! En wat was het een feest! Een feest vol lopers, muziek, high fives en trommelende mensen langs de kant. Wat heb ik genoten, en wat ben ik kapot gegaan.



Maar laat ik bij het begin beginnen.



Na de vorige Damloop durfde ik alleen revanche als ik mijn tijd zou kunnen verbeteren. Als ik hem wel helemaal uit zou kunnen lopen. Dat liep een klein beetje anders. Want hoewel ik met trainen met aaneengesloten lopen intussen ook alweer op de 75 minuten zit, had ik een nieuwe strategie.



Run-walk-run. Een heuse ‘methode’. Google maar eens op Galloway en je ziet dat er hordes mensen lopen volgens run-walk-run. En waar het eerst voelde als stiekem een beetje smokkelen, begon ik er steeds meer de lol van in te zien. Waarom ook niet? Iedere vier minuten een minuutje wandelen. Dat zorgt ervoor dat de vermoeidheid niet, of in ieder geval veel later pas, inslaat. Dat je minder snel blessures hebt en sneller lange afstanden kunt lopen. Zo had ik voor de zomervakantie al mooi een halve marathonafstand op mijn naam. Die kon ik in mijn zak steken.



Dus toen ik in de vakantie even uitgeschakeld was met dat gat in mijn hoofd, besloot ik de Damloop ook deze keer niet in een stuk uit te lopen, maar ‘m te gaan Run-Walk-Runnen. Dat zou me lukken. In de weken voorafgaand aan de loop liep ik iedere week wel een keertje 2 uur en had ik de kilometers in ieder geval in the pocket. Dat zou me gaan lukken. En wie weet nog wel met een hele mooie tijd?



Zoals altijd bij mij, bij wedstrijdjes, werd ik vooraf verkouden. Had ik door de weersomslag en de snellere invallende avonden alweer regelmatig nachten van 3-5 wakker gelegen. Was ik aan het hoesten en niet fit. Tuurlijk, joh. Lekkere voorbereiding!

Om het te compenseren dronk ik geen alchohol meer, in ieder geval niet op 5 van de 7 dagen in de week. At ik gezond. Ging ik vroeg naar bed. En ik verheugde me er zo op.



Via M. uit het dorp had ik een startbewijs gekregen. Een echt startbewijs voor de Businessloop, met een fijne vroege start. Toen ik nog eens beter keek, zag ik dat ik zelfs ingedeeld was bij de wedstrijdrenners van de Businessloop, in het startvak na de echte profs. Welja, nog meer mensen die over me zouden kunnen struikelen.



Maar ik liet me niet kisten en was een stuiterbal, al vanaf het moment voor de wekker afging. Alsof ik in een achtbaan zat. Of een hele automaat vol stuiterballetjes had ingeslikt die vrolijk door mijn lijf stuiterden. Wiebelig was ik. In mijn hoofd, in mijn lijf. Stilzitten ging niet echt.



M. haalde me op, samen pakten we de bus en de pont en ik hoop dat hij maar een klein beetje gek werd van mijn gekakel. Oh, wat was ik hyper. Toen ik eenmaal omgekleed was in een cool wedstrijdbusinessshirtje en op de foto was geweest, had ik de helft van al mijn energie al opgebruikt. En toen moesten we de tassen nog wegbrengen.



Heel toevallig zag M. vriendin S, die speciaal uit Duitsland over was om mee te doen. We hadden elkaar wel gewhatsappt en gesproken en we hoopten wel dat we elkaar nog zouden zien. Maar die kans is niet zo groot, met 45.000 lopers in de stad. Maar ja hoor, daar stond ze! Blij begon ik weer op en neer te springen en gingen we samen even op de foto. We wensten elkaar succes, brachten de spullen weg en gingen ieder naar ons startvak. Ik met het hele business team. Wat leuk is dat, om met zo’n hele ploeg te lopen. Iedereen toch wel een beetje zenuwachtig, al uit iedereen dat weer anders.



De muziek ging harder, het startvak joelde en hupste pasjes op de plaats. Nog een halve minuut en dan mochten we!



Wat een ontlading, ik was echt op weg! Ik had er zo’n zin in. Wilde rustig beginnen, in ieder geval tot voorbij de tunnel. Maar al snel word je toch meegesleept. Zeker tussen alle echt snelle renners, ging ik al snel een stukje harder dan normaal. Ik probeerde het wel een beetje te temperen, maar dat ging natuurlijk niet. De drumband bij het begin van de tunnel zweepte iedereen op met het ritme. Hoofden zag ik gelijkmatig op en neer gaan, alsof we een groot organisme waren. Een soort duizendpoot-unlimited. Hier stond ik tussen, hier deed ik weer aan mee. Even raakte ik echt ontroerd en kreeg ik gewoon kippenvel, maar al snel liet ik me meevoeren in het tempo, de tunnel in, de warme en benauwde tunnel. Rustig weer omhoog en wat is het dan genieten om weer adem te halen. Dit ging goed, dit ging lekker! Al 2 km achter de rug. Eitje. Ik raakte door het dolle heen. Mijn big smile barstte zowat van mijn gezicht. Ik lachte naar alle mensen, zwaaide naar iedere band. Deed high fives met kindertjes langs de kant. Ik genoot er volop van, nam alles in me op en liep en liep en liep.



Na het eerste half uurtje zou ik beginnen met mijn rwr ritme. Dat kwam ook mooi uit, want dat was precies bij de eerste drankpost. Ik wandelde een klein minuutje en nam wat slokjes water en zonder moeite pakte ik het hardlopen op. Heerlijk, heel gemakkelijk liep ik. Wat zijn nou steeds 4 minuten? In het minuutje wandelen wat daarop volgde kreeg ik steeds genoeg adempauze om weer volledig opgeladen te zijn. In totaal liep ik best snelle kilometers. De eerste 8 steeds rond de 6.34 per kilometer. Super! Stiekem begon ik al te rekenen, dit zou een hele mooie tijd kunnen opleveren. En wat makkelijk! Ik genoot en rende en lachte en ik keek mijn ogen uit. Ik rende langs het huis van mijn zusje, die stond te kijken. Mijn vader stond er ook. Met fototoestel. Ik zag hem eerder dan hij mij. Heee pap! Riep ik en toen hij door had dat ik het was pakte hij snel zijn toestel en riep ‘wacht even’. Ja, doei! Ik ren net lekker!



Het wandelen was af en toe wel suf, want niemand weet natuurlijk dat dit mijn strategie was en het ‘Zet ‘m op Jolanda’ vanaf de kant was ook niet van de lucht in de wandelstukjes. Ik lachte steeds maar dankbaar, maar liep trouw de wandelminuten. En iedere keer na het minuutje pakte ik het lekkere tempo weer op.



Maar kennelijk heb ik in die eerste 8 km toch ongemerkt wat teveel kruit verschoten. Toen we Noord uitliepen en het saaie stuk langs de snelweg opliepen, toen merkte ik opeens vermoeidheid. Ik pakte mijn ipod en deed mijn oortjes in. Even focussen. Even de rust bewaren. Maar ja, die rust, die had ik de afgelopen uren niet gehad. Dat kreeg ik niet zomaar terug. Op het lange rechte stuk over de Zeedijk kwam ik een heel klein beetje terug in het ritme. Een heel langzaam ritme weliswaar, maar wel een ritme. De vorige keer zat ik hier helemaal stuk. Toen kon ik niet meer. Dat was nu niet zo.



Maar wel merkte ik dat mijn rwr-strategie steeds minder prettig werd. Steeds als ik net weer een klein beetje in een ritme kwam, mocht ik even wandelen. En dat had ik dan ook echt nodig. En steeds was het lastiger om na die minuut weer te beginnen. Het was doorzetten. Afzien en een klein beetje doodgaan. Maar daar dan wel weer van genieten. Inmiddels waren we Zaandam weer binnen. Kwam ik weer volop in het feestgedruis. Muziek. Vrolijke mensen. Aanmoediging. Wat is het toch een geweldig evenement! Rond de 15 zat ik er echt doorheen. Het bord met ‘nog 1 mijl’ vond ik maar verwarrend, dat was nog meer dan 1, 5 km. Maar ik ging door en de laatste kilometer ben ik ook niet meer gestopt. Mijn tempo was laag. Mijn benen waren leeg. Ze wilden niet meer. Zo vreemd, dit had ik niet eerder gehad bij run-walk-run, dit was natuurlijk ook niet de bedoeling. Maar ja, ik was er bijna. De eennalaatste brug, nog een kuitenbijter. De bocht om. De laatste brug (oeh, afzien!) en dan naar beneden. De finish in beeld.



Ik was er bijna. Zo blij! Wat is dit leuk! Wat een feest! Ik ben er bijna!



Net over de 1.50 kwam ik binnen. Ruim 6 minuten eerder dan de vorige keer. Teveel afgezien naar mijn plan. Maar een beetje afzien is ook wel leuk. En wat was het een feest!



En wat smaakte dat biertje naderhand lekker!

Nou, ik heb 't wel goedgemaakt, met mijn lange verhaal....

@ jolan: Leuk verslag! Hahaha ik moest wel lachen om jouw 'google maar eens op Galloway'... Zou je nou een volgende keer wel in het begin de RWR doen? Want in alle boeken staat juist dat het begin zo belangrijk is. Dán juist vaak de walk segmenten doen en niet overslaan, zodat je aan het einde veel over hebt. De 6 minuten zijn natuurlijk helemaal super gaaf, en minder moe (afgezien van het laatste stukje dus). Lekker gevoel zeker he Op naar de volgende run. Heb je al een nieuw doel?



@ mother: het is een super fijne methode. Probeer het eens, om te kijken hoe het voelt. Toen ik het eerste boek kocht (afgelopen winter) was ik ontzettend verrast dat het zo lekker liep met die methode. Echt bijzonder. Ik liep de Berlijn halve marathon op deze manier en dat voelde prima, had nog prachtige gemiddelde tijden ook en zonder enige moeite. Mensen geloven het nooit en denken dat het stom is.

Max, ik heb het tijdens trainingen beide geprobeerd, zowel rwr vanaf het begin, als rwr met het eerste half uur rustig hardlopen. Ging beide superlekker. Denk dat het deze keer te wijten was aan mijn niet fitheid, gecombineerd met mijn hypere acties, waardoor ik mijn energie al verspild had voor ik echt begon.

En echt veel te snel ging ik nou ook weer niet van start, niet harder dan het zogenaamde 'wedstrijdtempo' uit mijn trainingen. Maar goed, het was gewoon weer een leuk evenement.



Heb nog geen specifiek nieuw doel voor ogen, behalve dan dit jaar de 1000 km volmaken.



Net een rustig herstellooopje gedaan van een krap half uurtje. Flinke wind stond er, maar ik had geen last meer van stijfheid of spierpijn. Wel van mijn vermoeidheid en de kriebelhoest. Vervelend, want hier heb ik vaak het hele najaar last van, en vaak ook in de winter. Zo lang ik geen koorts heb, blijf ik gewoon lekker lopen. Al had het me vandaag misschien beter gedaan om een uurtje te gaan slapen.

@ jolan: top dat je je goed voelt. Nou ja, wel nog gammel maar niks door het lopen bedoel ik. Dat is wel heel fijn. Lekker door lopen tot de winter en gezond blijven, dat is dus doel 1 voor nu. Verstandig. Misschien kijken naar een doel waarvan je nog meer zin krijgt. Maar jij geniet net zo van het lopen zelf als ik volgens mij. Ik vind het vooral leuk om de loopjes zoals de halve te combineren met leuke dingen met mijn vriend. dat is echt gaaf om te doen. Hoop dat je snel helemaal fit bent!!! Heb je nog leuke foto's van de run?



Ik heb vanmorgen een mini rondje gedaan. Was best mooi weer. Was eigenlijk klaar voor de lange run, maar het weer was een beetje onvoorspelbaar en we hadden nog geen fiets, want ik zou het zo leuk vinden als mijn vriend mee kon fietsen hier om wat meer te zien ook. Maar goed even afwachten of dat voor morgen gaat lukken. Anders moet ik toch alleen. Wil een stuk met woef doen, haar terugbrengen (loop langs het huisje) en dan zelf doorlopen. Is anders een beetje te lang en over de weg is niet erg fijn met haar aan de riem (en ook niet leuk). ben benieuwd hoe ik het er van af ga brengen op mijn 25 km rondje

Zo, daar ben ik ook weer! Vanmorgen was dochter ziek. We zijn samen nog even in bed gedoken. Allebei zo aan het hoesten. Maar het heeft me goed gedaan. Ik ben daarna even lekker gaan rennen, weer lekker runwalkrun (en nu vanaf het begin, Max ) en het ging als een zonnetje! Heb op gevoel gelopen. Niet bewust rustig of heel snel, maar gewoon lekker gelopen. Uurtje in totaal 9,2 km.



heerlijk uitgewaaid voel ik me nu!



Max, heb jij nu gisteren 25 km gelopen? Is dat het verste van jou tot nu toe? Wat een enorme afstand he! Maar ja, dat moet ook wel, als je een marathon in beeld hebt. Knap hoor!

@ jolan: hoe zijn jouw dochters nu? Beter? Ben jij ook helemaal fit weer? Ik heb donderdag inderdaad de lange run gedaan. Jeminee wat is het toch prachtig daar. Als je mee wilt genieten: http://bit.ly/NYwjLM staan de foto's. Totaal was de kern nu 25,7 km de hele run was 28,3 met warmlopen en cool down. Wat een eind he -) Hahaha. Maar ik had nergens last van, ben nergens gaan vertragen ondanks het klimwerk. Was erg fijn en ik kijk met plezier terug naar de foto's.



@ mother: RWR heeft helemaal niks te maken met beginnende lopers o.i.d.

Hoi hoi allemaal,



Jolan, wat een mooi verslag van je DtD zeg. Ik kon het helemaal met je mee beleven en nu wil ik nóg meer een keer de DtD doen! Misschien in 2013 wel.



En Max, wat een toffe foto's zeg, heerlijk om daar zo te kunnen lopen lijkt me! (hoewel ik 28 km wel veel vind hoor...)



Ik heb gister weer gelopen. Donderdag kwam het er niet van, druk met teveel dingen en toen ik 's avonds wilde gaan zei mijn vriend dat hij het eigenlijk niet zo'n goed idee vond als ik nog in het donker ging. Hij had net weer een bericht gehoord over een eenzame hardloopster die was 'gepakt', dus ik moest hem wel gelijk geven dat dit misschien niet echt verstandig was. Overgeslagen maar en zaterdag gegaan dus. En dat was heerlijk, mooi he die herfstkleuren overal! Ik liep 50 minuten met 5x 30 sec versnellen.

He meiden... wat is het stil ineens. Lopen jullie nog? Het is best lekker loopweer, vanmorgen regen maar geen wind dus dat liep super lekker eigenlijk.



@ sunny: vervelend is dat met die rare loslopende kerels Ik ben altijd blij dat ik met woeffie loop. Wie weet helpt dat ook een beetje



@ jolan: hoe gaat het bij jou? Geen zieken meer?