![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Euthanasie ivm psychisch lijden
woensdag 18 april 2018 om 19:31
Ik zit op dit moment midden in een euthanasietraject wegens ondraaglijk psychisch lijden. Met dit topic wil ik in eerste instantie mijn verhaal kwijt, omdat dit iets is waar ik in mijn omgeving niet makkelijk over kan praten, en omdat de mensen met wie ik er wel over kan praten, uiteraard erg emotioneel betrokken zijn.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 21 april 2018 om 09:16
Ik spoel muizen levend door de wc (is nog lastig kan ik je vertellen), en ik vind het heel naar en gruwelijk enzo, maar ze eerst doodslaan of stampen of weet ik het, kan ik echt echt niet. En in mn huis kunnen ze ook niet blijven.. sorry!Kunstenkitsch schreef: ↑21-04-2018 09:07Ik zou een oorlog krijgen met muggen, gezien mijn fanatieke muggenstekkers en dergelijke. En dan heb ik het nog niet eens over alle miertjes die ik onbedoeld plat stamp als ik op straat loop.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 21 april 2018 om 09:27
Springding, ieuw! Gelukkig hebben we een poes die de muizen naar de eeuwige jachtvelden helpt.
Maar even on topic:
Fayanna, ik geloof echt niet dat je bang hoeft te zijn voor wat er na de dood komt. Ik hoop dat er eeuwige stilte is na de dood (een hiernamaals lijkt me vooral vermoeiend), maar ik geloof echt niet dat je bang hoeft te zijn voor een alwetende die jou door de mangel trekt.
Het geloof is er denk ik vooral om een soort (schijn)zekerheid te geven voor wat er na het overlijden gebeurt. Het malle is dat de dood iets is dat iedereen overkomt, maar niemand weet wat het inhoudt.
Net zoals ziektes niet discrimineren, discrimineert de dood ook niet. De enige zekerheid die ik heb is dat er na de dood ook niet gediscrimineerd wordt.
![Smile :)](./../../../../smilies/smile.gif)
Maar even on topic:
Fayanna, ik geloof echt niet dat je bang hoeft te zijn voor wat er na de dood komt. Ik hoop dat er eeuwige stilte is na de dood (een hiernamaals lijkt me vooral vermoeiend), maar ik geloof echt niet dat je bang hoeft te zijn voor een alwetende die jou door de mangel trekt.
Het geloof is er denk ik vooral om een soort (schijn)zekerheid te geven voor wat er na het overlijden gebeurt. Het malle is dat de dood iets is dat iedereen overkomt, maar niemand weet wat het inhoudt.
Net zoals ziektes niet discrimineren, discrimineert de dood ook niet. De enige zekerheid die ik heb is dat er na de dood ook niet gediscrimineerd wordt.
zaterdag 21 april 2018 om 20:11
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 21 april 2018 om 22:06
Eerder een zonhater. In de zomer word je helemaal geacht blij gelukkig en buiten te zijn. Als je toch al flink depressief bent, wordt het daarvan alleen nog maar erger. Iemand die depressief is, wordt nergens blij van.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zaterdag 21 april 2018 om 22:09
Ja snap Ik, leuke Netflix serie misschien gedachteloos volgen helpt dat, ik hoop dat er niet teveel op het programma staat in elk geval dit weekend.
zondag 22 april 2018 om 23:00
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
dinsdag 1 mei 2018 om 06:40
Afgelopen donderdag heb in een oriënterend gesprek met de scenarts gehad. Deze zei dat als de laatste behandeling ook niet werkt, ik aan alle wettelijke eisen voldoe. Dat is dus ontzettend goed nieuws en een enorme opluchting!
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 1 mei 2018 om 08:55
Klinkt wellicht stom, maar mijn eerste gedachte is ‘gefeliciteerd’. Echt heel fijn voor je.. wat een opluchting!
![:thumbsup:](./../../../../smilies/thumbsup.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 1 mei 2018 om 14:51
Fayanna, als eerste wil ik je heel graag vertellen dat ik het knap vindt dat je voor die keuze gaat. Dat je bij jezelf voelt dat het niet langer gaat. Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen op de reis naar het einde waarin je eindelijk rust gaat krijgen. Ik hoop dat de mensen om je heen je daarin kunnen steunen en dat de artsen er voor je zijn en luisteren naar je wensen.
Heb je de documentaire gezien over Aurelia? Zij heeft ook euthanasie laten doen om psychische redenen. Het gaat over haar laatste 9 dagen en hoe zij die doorbrengt.
Ik plaats de link maar als je er geen behoefte aan hebt moet je er niet op klikken. Het is wel heel mooi en integer in beeld gebracht.
http://www.thisistheend.nl/feature/de-l ... -brouwers/
Op haar FB kun je ook nog het een en ander lezen.
Liefs
Heb je de documentaire gezien over Aurelia? Zij heeft ook euthanasie laten doen om psychische redenen. Het gaat over haar laatste 9 dagen en hoe zij die doorbrengt.
Ik plaats de link maar als je er geen behoefte aan hebt moet je er niet op klikken. Het is wel heel mooi en integer in beeld gebracht.
http://www.thisistheend.nl/feature/de-l ... -brouwers/
Op haar FB kun je ook nog het een en ander lezen.
Liefs
![Rose :rose:](./../../../../smilies/66_rose.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
dinsdag 1 mei 2018 om 15:59
dinsdag 1 mei 2018 om 16:04
Wat 'fijn' voor je, Fayanna. Ik las alleen mee, maar wil dit toch even laten weten
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
nounou
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)