Psyche
alle pijlers
Fysiek krakkemikkig door/naast psychische klachten
zondag 3 november 2019 om 17:35
Ben in therapie bij een psychotherapeut, inmiddels bijna 1,5 jaar. Dat kost natuurlijk veel energie, dat kan ik bedenken. Maar daarnaast ben ik fysiek zo krakkemikkig!
Zó ontzettend moe, weinig energie, vaak een "mistig" hoofd, hoofdpijn, darmen die in de war zijn, benauwd gevoel...
Bij de huisarts is uitgesloten dat er fysiek echt iets aan de hand is (wat ik soms nog moeilijk kan blijven geloven, maar dat is deel van de problematiek).
Het is gewoon zo rot dat je problemen steeds meer uitgeplozen worden bij therapie, waardoor er in je hoofd weer wat ruimte komt om iets anders te doen/te denken, maar dat ik er echt werkelijk de fut vaak niet voor vind. Dat ligt niet aan schoppen onder m'n kont, die geef ik genoeg per dag (mag juist wel wat minder kritisch op mezelf worden).
En als ik dan wel iets ga doen, dan zijn de dagen erna echt helemaal flut. Je moet zó plannen/afwegen wat je gaat doen.
Eigenlijk denk ik dat ik het gewoon fijn zou vinden om hier met anderen over te schrijven, misschien tips te geven, elkaar op te peppen of juist te zeggen dat het oké is, herkenning...
Ik vind die herkenning zo weinig om me heen, waardoor ik toch steeds denk dat ik het beter anders kan aanpakken ofzo, dat het heel abnormaal is.
Zó ontzettend moe, weinig energie, vaak een "mistig" hoofd, hoofdpijn, darmen die in de war zijn, benauwd gevoel...
Bij de huisarts is uitgesloten dat er fysiek echt iets aan de hand is (wat ik soms nog moeilijk kan blijven geloven, maar dat is deel van de problematiek).
Het is gewoon zo rot dat je problemen steeds meer uitgeplozen worden bij therapie, waardoor er in je hoofd weer wat ruimte komt om iets anders te doen/te denken, maar dat ik er echt werkelijk de fut vaak niet voor vind. Dat ligt niet aan schoppen onder m'n kont, die geef ik genoeg per dag (mag juist wel wat minder kritisch op mezelf worden).
En als ik dan wel iets ga doen, dan zijn de dagen erna echt helemaal flut. Je moet zó plannen/afwegen wat je gaat doen.
Eigenlijk denk ik dat ik het gewoon fijn zou vinden om hier met anderen over te schrijven, misschien tips te geven, elkaar op te peppen of juist te zeggen dat het oké is, herkenning...
Ik vind die herkenning zo weinig om me heen, waardoor ik toch steeds denk dat ik het beter anders kan aanpakken ofzo, dat het heel abnormaal is.
sammie500 wijzigde dit bericht op 03-11-2019 17:38
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
5.17% gewijzigd
zondag 3 november 2019 om 19:02
Ten eerste weet jij helemaal niet waar ik wel of geen verstand van heb, ten tweede ben ik niet in mijn wiek geschoten en zo heb ik ook nooit gereageerd. Jij wel. Maar laten we het hierbij laten. Jij bent boos, ik niet. En dat jij boos bent, vind ik jammer en was (nogmaals) nooit mijn bedoeling. De excuses heb je al een paar keer gehad.Cateautje schreef: ↑03-11-2019 18:57Ja dat heb je wel! Jij reageerde op een post van mij over iets waar je de ballen verstand van hebt.
Ten tweede moet je voor jezelf de wijsheid op kunnen brengen dat er zaken zijn waar je dus niet over mee kunt praten.
Ten derde is dit geen topic waar je meningen in kwijt kunt, we hebben het hier niet over de vraag op welke politieke partij te stemmen.
En ten laatste, de enige die zich hier echt in de wiek geschoten voelt, dat ben jij, ik heb je alleen aangegeven dat ik het erbij laat en nu ga je verdorie nog door.
De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties.
En de weg naar de hel? Zullen we die allebei laten voor wat het is? Een weg die we liever niet inslaan?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 3 november 2019 om 19:06
Is het mogelijk voor jou om het bewegen 3 keer per dag op te bouwen? Dus beginnen met 3 keer per dag 5 minuten wandelen en elke dag een minuut meer. Één dag in de week herhaal je het van de vorige dag en één dag is een rustdag, dan hoef je niet te gaan.
Als je dan bij 3x een half uur bent, ga je naar 2x en dan nog steeds opbouwen tot je ongeveer aan 2x 50 minuten tot een uur zit.
Je krijgt dan echt een betere conditie dan wanneer je elke dag die 25 minuutjes gaat lopen. Maar ik weet natuurlijk niet of je je daar psychisch sterk genoeg voor voelt, het vergt natuurlijk wel een flink doorzettingsvermogen. Ik weet wel dat het mensen heel erg kan helpen zich veel beter te voelen.
En vermoeidheid hoort daar ook bij om verder te komen, dat is helemaal niet erg. Dus altijd het aantal minuten afmaken, niet meer en niet minder.
Als je dan bij 3x een half uur bent, ga je naar 2x en dan nog steeds opbouwen tot je ongeveer aan 2x 50 minuten tot een uur zit.
Je krijgt dan echt een betere conditie dan wanneer je elke dag die 25 minuutjes gaat lopen. Maar ik weet natuurlijk niet of je je daar psychisch sterk genoeg voor voelt, het vergt natuurlijk wel een flink doorzettingsvermogen. Ik weet wel dat het mensen heel erg kan helpen zich veel beter te voelen.
En vermoeidheid hoort daar ook bij om verder te komen, dat is helemaal niet erg. Dus altijd het aantal minuten afmaken, niet meer en niet minder.
pamelacourson wijzigde dit bericht op 03-11-2019 19:09
9.61% gewijzigd
zondag 3 november 2019 om 19:32
Ik herken het.
Heb Oa CVS en nu een fikse depressie.
Ik heb er regelmatig moeite mee om goede keuzes te maken.
Bv, ik maal maar in mijn hoofd. Zak dieper en dieper. Er ff uit zou goed zijn. Afleiding, beweging, frisse lucht.
Maar... Mijn lijf doet zo 'n pijn dat ik met tranen in mijn ogen binnen huis functioneer.
Naar buiten gaat erg veel pijn opleveren maar thuis blijven brengt mij bij suïcidale gedachten.
Of andersom. Mijn lijf is een dag niet vervelend maar ik voel me zo rot dat de simpele dingen al moeite kosten. Gebruik maken van mijn fysieke mogelijkheden kost dan mentaal weer heel veel.
Ik kan hier na jaren ervaring nog steeds niet echt goed mee omgaan.
Wat mij dan wel helpt is wat Pejeka noemde. ( dat ik dit ooit zou typen Pejeka
)
Ik bedenk smorgens de dingen die deze dag moeten. Bedenk hoeveel tijd elke aktiviteit kost. En verdeel dit over de dag.
Soms lukt het niet. Bv eten koken trek ik niet meer. Soms sta ik dan huilend te koken. Soms laat ik zoon koken en heel soms bestel ik een keer iets.
Ik heb een hond en moet dus wandelen. Hij is oud dus hoeft niet perse grote wandelingen. Maar kom wel elke dag paar keer buiten.
NU ik fiks depressief ben vind ik afspraken met mensen maken lastig. Ik weet nu nog niet how Ik me morgen voel.
Ik hou er rekening mee, bij afspraak die veel energie kost. De dag ervoor en erna niks in agenda indien mogelijk.
Psyche en fysieke hebben wel invloed opelkaar.
Heb Oa CVS en nu een fikse depressie.
Ik heb er regelmatig moeite mee om goede keuzes te maken.
Bv, ik maal maar in mijn hoofd. Zak dieper en dieper. Er ff uit zou goed zijn. Afleiding, beweging, frisse lucht.
Maar... Mijn lijf doet zo 'n pijn dat ik met tranen in mijn ogen binnen huis functioneer.
Naar buiten gaat erg veel pijn opleveren maar thuis blijven brengt mij bij suïcidale gedachten.
Of andersom. Mijn lijf is een dag niet vervelend maar ik voel me zo rot dat de simpele dingen al moeite kosten. Gebruik maken van mijn fysieke mogelijkheden kost dan mentaal weer heel veel.
Ik kan hier na jaren ervaring nog steeds niet echt goed mee omgaan.
Wat mij dan wel helpt is wat Pejeka noemde. ( dat ik dit ooit zou typen Pejeka
)Ik bedenk smorgens de dingen die deze dag moeten. Bedenk hoeveel tijd elke aktiviteit kost. En verdeel dit over de dag.
Soms lukt het niet. Bv eten koken trek ik niet meer. Soms sta ik dan huilend te koken. Soms laat ik zoon koken en heel soms bestel ik een keer iets.
Ik heb een hond en moet dus wandelen. Hij is oud dus hoeft niet perse grote wandelingen. Maar kom wel elke dag paar keer buiten.
NU ik fiks depressief ben vind ik afspraken met mensen maken lastig. Ik weet nu nog niet how Ik me morgen voel.
Ik hou er rekening mee, bij afspraak die veel energie kost. De dag ervoor en erna niks in agenda indien mogelijk.
Psyche en fysieke hebben wel invloed opelkaar.
zondag 3 november 2019 om 19:35
benmamma schreef: ↑03-11-2019 19:32Ik herken het.
Heb Oa CVS en nu een fikse depressie.
Ik heb er regelmatig moeite mee om goede keuzes te maken.
Bv, ik maal maar in mijn hoofd. Zak dieper en dieper. Er ff uit zou goed zijn. Afleiding, beweging, frisse lucht.
Maar... Mijn lijf doet zo 'n pijn dat ik met tranen in mijn ogen binnen huis functioneer.
Naar buiten gaat erg veel pijn opleveren maar thuis blijven brengt mij bij suïcidale gedachten.
Of andersom. Mijn lijf is een dag niet vervelend maar ik voel me zo rot dat de simpele dingen al moeite kosten. Gebruik maken van mijn fysieke mogelijkheden kost dan mentaal weer heel veel.
Ik kan hier na jaren ervaring nog steeds niet echt goed mee omgaan.
Wat mij dan wel helpt is wat Pejeka noemde. ( dat ik dit ooit zou typen Pejeka
Ik bedenk smorgens de dingen die deze dag moeten. Bedenk hoeveel tijd elke aktiviteit kost. En verdeel dit over de dag.
Soms lukt het niet. Bv eten koken trek ik niet meer. Soms sta ik dan huilend te koken. Soms laat ik zoon koken en heel soms bestel ik een keer iets.
Ik heb een hond en moet dus wandelen. Hij is oud dus hoeft niet perse grote wandelingen. Maar kom wel elke dag paar keer buiten.
NU ik fiks depressief ben vind ik afspraken met mensen maken lastig. Ik weet nu nog niet how Ik me morgen voel.
Ik hou er rekening mee, bij afspraak die veel energie kost. De dag ervoor en erna niks in agenda indien mogelijk.
Psyche en fysieke hebben wel invloed opelkaar.
zondag 3 november 2019 om 19:38
Als jij tegen de tijd dat er gekookt moet worden staat te huilen, dan doe je toch iets dat niet de bedoeling, dat niet goed voor je is, is in de loop van de dag. Kan me daarom ook niet voorstellen dat dit de weg naar boven is, voor mij werkt het in ieder geval niet, als ik zo mijn dag in zou delen, dan was ik er nooit meer uitgekomen, dus wees alsjeblieft wat liever voor jezelf en probeer niet teveel van jezelf te vergen, want dat werkt echt alleen maar averechts.benmamma schreef: ↑03-11-2019 19:32Ik herken het.
Heb Oa CVS en nu een fikse depressie.
Ik heb er regelmatig moeite mee om goede keuzes te maken.
Bv, ik maal maar in mijn hoofd. Zak dieper en dieper. Er ff uit zou goed zijn. Afleiding, beweging, frisse lucht.
Maar... Mijn lijf doet zo 'n pijn dat ik met tranen in mijn ogen binnen huis functioneer.
Naar buiten gaat erg veel pijn opleveren maar thuis blijven brengt mij bij suïcidale gedachten.
Of andersom. Mijn lijf is een dag niet vervelend maar ik voel me zo rot dat de simpele dingen al moeite kosten. Gebruik maken van mijn fysieke mogelijkheden kost dan mentaal weer heel veel.
Ik kan hier na jaren ervaring nog steeds niet echt goed mee omgaan.
Wat mij dan wel helpt is wat Pejeka noemde. ( dat ik dit ooit zou typen Pejeka
Ik bedenk smorgens de dingen die deze dag moeten. Bedenk hoeveel tijd elke aktiviteit kost. En verdeel dit over de dag.
Soms lukt het niet. Bv eten koken trek ik niet meer. Soms sta ik dan huilend te koken. Soms laat ik zoon koken en heel soms bestel ik een keer iets.
Ik heb een hond en moet dus wandelen. Hij is oud dus hoeft niet perse grote wandelingen. Maar kom wel elke dag paar keer buiten.
NU ik fiks depressief ben vind ik afspraken met mensen maken lastig. Ik weet nu nog niet how Ik me morgen voel.
Ik hou er rekening mee, bij afspraak die veel energie kost. De dag ervoor en erna niks in agenda indien mogelijk.
Psyche en fysieke hebben wel invloed opelkaar.
zondag 3 november 2019 om 19:40
Lastig TO, ik heb zelf een depressie en al jaren weinig energie, nu nog steeds maar anders. Sinds ik ritalin slik gaat het bij mij beter. Lichamelijke klachten en vermoeidheid kunnen je zo belemmeren met dingen. Heel frustrerend. Het heeft bij mij lang geduurd voordat ik kon accepteren dat ik niet alles kon doen wat ik wilde. Ik moest echt kiezen, kies ik voor A dan kan ik B niet, want ik moet een rustdag hebben daarna. Of ik ga heel erg over mijn eigen grenzen en zorg dat ik daarna heel de week niks heb. Op dit moment gaat het veel beter en is het minder erg dan vroeger. Dus hou moed dat het ook gewoon 'zomaar' kan veranderen!
@benmama: Maar ondanks dat je soms moe bent en totaal geen zin hebt in bijv. afspreken met vrienden/familie. Ik zou het toch doen, daar haal je ook positieve energie uit. Ik weet hoe erg je er tegenop kan zien, maar het brengt je nergens om het niet te doen. En vaak als je er bent is het wel leuk en de moeite waard. Je moet het niet van je depressie laten afhangen want dan zak je alleen maar dieper weg.
@benmama: Maar ondanks dat je soms moe bent en totaal geen zin hebt in bijv. afspreken met vrienden/familie. Ik zou het toch doen, daar haal je ook positieve energie uit. Ik weet hoe erg je er tegenop kan zien, maar het brengt je nergens om het niet te doen. En vaak als je er bent is het wel leuk en de moeite waard. Je moet het niet van je depressie laten afhangen want dan zak je alleen maar dieper weg.
zondag 3 november 2019 om 20:02
Herkenbaar! Ik heb groepstherapie, sinds 2 maanden. Wekelijks is dat 1 dag, ik werk er nog 2.5 dag bij en daarnaast een gezin met 2 jonge kinderen. Ik vind het zwaar, maar wil het niet toegeven. Toch merk ik het ook aan mn lijf, veel moe, elke avond vroeg slapen. Heb moeite met details, dat merk ik vooral op mn werk, dat ik dingen vergeet die ik nornaal nooit vergeet. Kleine dingen, mn hoofd heeft minder ruimte ofzo. En prikkels, heb ik veel moeite mee. Het elke dag mensen om me heen hebben, die tegen me praten of iets van me willen (op het werk) de kinderen die lawaai maken (logisch). Hoofdpijn, rugpijn. Ik weet ook dat bewegen goed is en energie heeft, heb jaren veel gesport, maar ik krijg het niet voor eljaar. Alsof ik een enorme drempel over moet.
Ik wens je veel succes!
Ik wens je veel succes!
zondag 3 november 2019 om 20:24
Bewegen, naar buiten gaan, het heeft alleen maar zin als je dat al leuk vond voordat je depressief werd.
Ik zou inmiddels schathemeltjerijk zijn als ik een euro had gekregen voor elke keer dat iemand me dat adviseerde.
Maar ik heb een uitgesproken hekel aan wandelen, dus als ik dat ga doen als ik depressief ben wandel ik zo naar de dichtstbijzijnde spoorlijn en werp me voor de trein.
Dus, TO, probeer elke dag iets te doen wat je ooit 'leuk' vond, of prettig.
Dat kan bij wijze van spreken een glas cola zijn, als je daar 'blij' van wordt.
Ik zou inmiddels schathemeltjerijk zijn als ik een euro had gekregen voor elke keer dat iemand me dat adviseerde.
Maar ik heb een uitgesproken hekel aan wandelen, dus als ik dat ga doen als ik depressief ben wandel ik zo naar de dichtstbijzijnde spoorlijn en werp me voor de trein.
Dus, TO, probeer elke dag iets te doen wat je ooit 'leuk' vond, of prettig.
Dat kan bij wijze van spreken een glas cola zijn, als je daar 'blij' van wordt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 3 november 2019 om 20:26
Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic. Maar ben het hier zó mee eens dat ik het toch doe.Solomio schreef: ↑03-11-2019 20:24Bewegen, naar buiten gaan, het heeft alleen maar zin als je dat al leuk vond voordat je depressief werd.
Ik zou inmiddels schathemeltjerijk zijn als ik een euro had gekregen voor elke keer dat iemand me dat adviseerde.
Maar ik heb een uitgesproken hekel aan wandelen, dus als ik dat ga doen als ik depressief ben wandel ik zo naar de dichtstbijzijnde spoorlijn en werp me voor de trein.
Dus, TO, probeer elke dag iets te doen wat je ooit 'leuk' vond, of prettig.
Dat kan bij wijze van spreken een glas cola zijn, als je daar 'blij' van wordt.
zondag 3 november 2019 om 20:28
Ja, ik móést echt reageren.Coconuts12 schreef: ↑03-11-2019 20:26Ik wilde eigenlijk niet reageren in dit topic. Maar ben het hier zó mee eens dat ik het toch doe.
Ik weet dat jij er ook zo over denkt.
En nog wel een paar anti-wandel (ex-)depressievelingen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 3 november 2019 om 20:34
Ik zou dan iets prettigs doen wat ook een beetje gezond is.
Want als je je al krakkemikkig voelt zijn ongezonde dingen doen ook niet handig.
Iets gezonds verzinnen behalve lopen of fietsen vind ik wel moeilijk merk ik.
zondag 3 november 2019 om 20:36
Het klinkt ook als heel zwaar.newspaper schreef: ↑03-11-2019 20:02Herkenbaar! Ik heb groepstherapie, sinds 2 maanden. Wekelijks is dat 1 dag, ik werk er nog 2.5 dag bij en daarnaast een gezin met 2 jonge kinderen. Ik vind het zwaar, maar wil het niet toegeven. Toch merk ik het ook aan mn lijf, veel moe, elke avond vroeg slapen. Heb moeite met details, dat merk ik vooral op mn werk, dat ik dingen vergeet die ik nornaal nooit vergeet. Kleine dingen, mn hoofd heeft minder ruimte ofzo. En prikkels, heb ik veel moeite mee. Het elke dag mensen om me heen hebben, die tegen me praten of iets van me willen (op het werk) de kinderen die lawaai maken (logisch). Hoofdpijn, rugpijn. Ik weet ook dat bewegen goed is en energie heeft, heb jaren veel gesport, maar ik krijg het niet voor eljaar. Alsof ik een enorme drempel over moet.
Ik wens je veel succes!
Misschien kun je dat toch toegeven?
Want is dit wel verstandig dan?
klopt
zondag 3 november 2019 om 20:37
Ook heel erg herkenbaar!Cateautje schreef: ↑03-11-2019 20:31Coco, bij mij lijkt 100 meter lopen op een wereldreis bergopwaarts. Moet er dus niet aan denken.
Ik ga zelfs naar de super 250 meter bij me vandaan op de brommer. Ik adoreer mijn snorretje ook daarom, want anders zouden er regelmatig geen boodschappen in huis zijn.
zondag 3 november 2019 om 20:39
Als naar de wc lopen al een wereldreis is, dan denk ik dat je gewoon even niet moet proberen om bewegen als doel te hebben.Bruintjedebeer schreef: ↑03-11-2019 20:34Ik zou dan iets prettigs doen wat ook een beetje gezond is.
Want als je je al krakkemikkig voelt zijn ongezonde dingen doen ook niet handig.
Iets gezonds verzinnen behalve lopen of fietsen vind ik wel moeilijk merk ik.
Opstaan, aankleden, gordijnen open doen, eten en drinken in huis halen én nuttigen, dan heb je al heel veel bereikt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 3 november 2019 om 20:44
hoewel de tips best helpend zijn voor een aantal mensen, kunnen ze voor iemand die het niet voor elkaar krijgt ook heel niet-helpend zijn. Je voornemen om dit en dat en zus en zo iedere dag te doen, want het is zo goed voor me, klinkt goed, maar als het niet lukt, komt het weer bij het rijtje van alles wat niet goed gaat. En dan?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 3 november 2019 om 20:47
Precies. Bij mij kwam het op het "ik heb gefaald lijstje" daar werd mijn depressie echt niet beter van, in tegendeel zelfs (zacht uitgedrukt).rosanna08 schreef: ↑03-11-2019 20:44hoewel de tips best helpend zijn voor een aantal mensen, kunnen ze voor iemand die het niet voor elkaar krijgt ook heel niet-helpend zijn. Je voornemen om dit en dat en zus en zo iedere dag te doen, want het is zo goed voor me, klinkt goed, maar als het niet lukt, komt het weer bij het rijtje van alles wat niet goed gaat. En dan?
zondag 3 november 2019 om 20:47
Dan heb je het geprobeerd en dat is dan voldoende.rosanna08 schreef: ↑03-11-2019 20:44hoewel de tips best helpend zijn voor een aantal mensen, kunnen ze voor iemand die het niet voor elkaar krijgt ook heel niet-helpend zijn. Je voornemen om dit en dat en zus en zo iedere dag te doen, want het is zo goed voor me, klinkt goed, maar als het niet lukt, komt het weer bij het rijtje van alles wat niet goed gaat. En dan?
zondag 3 november 2019 om 20:48
zo voelt het vaak niet
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 3 november 2019 om 20:48
Zou je liever zien dat er geen tips gegeven worden dan?rosanna08 schreef: ↑03-11-2019 20:44hoewel de tips best helpend zijn voor een aantal mensen, kunnen ze voor iemand die het niet voor elkaar krijgt ook heel niet-helpend zijn. Je voornemen om dit en dat en zus en zo iedere dag te doen, want het is zo goed voor me, klinkt goed, maar als het niet lukt, komt het weer bij het rijtje van alles wat niet goed gaat. En dan?
zondag 3 november 2019 om 20:49
Of dan heb je weer gefaald.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
