Psyche
alle pijlers
Hsp-ers anoniem
vrijdag 5 april 2019 om 14:10
Naar aanleiding van een ander topic bedacht ik mij ineens: hoeveel vrouwen hier herkennen zichzelf in het profiel van een hooggevoelig persoon?
Volgens de onderzoeken zou ongeveer 20 procent van de bevolking hsp zijn.
Aangezien de poll anoniem de stemmen telt hoef je niet bang te zijn dat iemand erachter komt wat jij gestemd hebt en kun je dus eerlijk en open je stem uitbrengen in de poll.
Volgens de onderzoeken zou ongeveer 20 procent van de bevolking hsp zijn.
Aangezien de poll anoniem de stemmen telt hoef je niet bang te zijn dat iemand erachter komt wat jij gestemd hebt en kun je dus eerlijk en open je stem uitbrengen in de poll.
zondag 7 april 2019 om 16:35
tantejans schreef: ↑07-04-2019 16:32Maar dat doet toch iedereen?
Je leert gaandeweg in je leven door observatie hoe je bepaalde gezichtsuitdrukkingen moet interpreteren en door veel te oefenen en ook te vergelijken met jezelf automatiseer je dat...net als autorijden, is er dan een andere manier?
Volgens mij niet, volgens mij doet iedereen dat, alleen autisten die blijven er onhandig in omdat ze niet terugkoppelen of die leren het nooit omdat ze te weinig op anderen gericht zijn.
Oh grappig dit. Ik zit absoluut niet in het kamp ASS = HSP.
Maar ik herken bovenstaande helemaal niet nee. Ik heb daar nooit op hoeven oefenen en vergelijken met mezelf herken ik ook niet. Autorijden heb ik wél echt bewust moeten leren.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
zondag 7 april 2019 om 16:37
Als dingen niet lekker lopen en je bent erg onzeker dan kun je inderdaad gaan denken dat er iets mis is met je.Poppy_del_Rio schreef: ↑07-04-2019 16:06Maar je plakt er zelf wel een label op, namelijk hsp, waarmee je toch zelf de eigenschap hooggevoeligheid eruit licht en die ‘problematiseert’? Kennelijk (dat lees ik in dit topic) heeft 20% van de bevolking deze eigenschap en is het dus niet heel afwijkend om die karaktertrek te hebben.
Ik bedoel, de 20% (of wat dan ook) van de bevolking die risicomijdend is, of impulsief, of überserieus, of huiselijk of welke karaktertrek ook die je dagelijks leven beïnvloedt, plakt daar ook geen label op. Die geven hun leven zodanig vorm dat ze met die karaktertrek uit de voeten kunnen.
Maar waarom zou je überhaupt al denken dat er iets mis met je is. Dat snap ik niet aan deze hele discussie. Mensen zijn verschillend en hebben verschillende karaktertrekken. Wat dat betreft snap ik Solomio wel. Mij lijkt dat als de hooggevoeligheid je leven in negatieve zin beheerst, er ofwel iets anders onder zit, ofwel je je leven niet dusdanig georganiseerd hebt dat je optimaal uit de verf komt.
Als je afwijkt van je vriendengroep en niemand heeft dezelfde gevoeligheid voor geluiden dan kan het zo zijn dat je buiten de boot valt en als enige niet mee kan gaan naar bepaalde feesten bijvoorbeeld en daardoor kun je je minderwaardig gaan voelen.
Dat hóeft niet, maar het kan wél gebeuren.
anoniem_638f50d8e8247 wijzigde dit bericht op 07-04-2019 16:52
0.20% gewijzigd
zondag 7 april 2019 om 16:41
Ja, dat is wel een gevaar inderdaad.Kraaienpootje schreef: ↑07-04-2019 16:18Ik ben een aantal jaar geleden door een relatie therapeut 'gediagnostiseerd' als HSS'er. Op aanraden van haar ging ik eens kijken op een 'lotgenoten' website. Ik heb nog nooit zoveel negatief ingestelde slachtoffers bij elkaar gezien. De 'lotgenoten' bevestigden elkaar vooral in hoe zielig ze allemaal wel niet waren, dat de maatschappij allemaal echt niet aankonden en vooral niet al te veel moesten proberen. Elkaar vooral lekker 'ziek' praten.
Bij mij is het volgens mij ook gewoon een karakter trek. Ja ik ben snel overprikkeld, heb geen concentratie en ben een emotionele jankbal. Maar dat is een kwestie van grenzen leren kennen, sommige situaties niet opzoeken en soms een pas op de plaats nemen. Ik vind het zeker geen labeltjes waard, dan kun je overal wel labeltjes op gaan plakken.
Alleen al het woord lotgenoten wekt al meteen iets negatiefs op.
Beter zou zijn om in elk geval te spreken van gelijkgestemden.
zondag 7 april 2019 om 16:45
Maar dan is in mijn visie de onzekerheid het onderliggende probleem en niet de hooggevoeligheid. Het lijkt alsof je jezelf niet accepteert. Om bij die voorbeelden te blijven: je hóeft niet naar zo’n feest. Je kunt ook vrienden zoeken met wie je meer op één lijn ligt. Of met de vrienden die je hebt, dingen doen die bij jou geen energie wegzuigen.tantejans schreef: ↑07-04-2019 16:37Als dingen niet lekker lopen en je bent erg onzeker dan kun je inderdaad gaan denken dat er iets mis is met je.
Als je afwijkt van je vriendengroep en niemand heeft dezelfde gevoeligheid voor geluiden dan kan het zo zijn dat je buiten de boot valt en als enige niet mee kan gaan naar bepaalde feesten bijvoorbeeld en daardoor kun je je nu eerwaardig gaan voelen.
Dat hóeft niet, maar het kan wél gebeuren.
Dat bedoel ik met je leven vormgeven zodat je optimaal tot je recht komt. Ik zou zelf binnen twee weken afknappen als ik zou leven als bijvoorbeeld mijn beste vriendin of mijn schoonmoeder. Die zijn drukdrukdruk en liefst de hele tijd in gezelschap. Zelf bouw ik zo veel mogelijk rust in naast mijn werk en gezin. Ik kies daar zelf voor en ik ben daar tevreden mee, omdat ik op deze manier goed functioneer.
zondag 7 april 2019 om 16:48
Veel mensen zeggen dat ze het zien of aanvoelen. Dat aspect mis ik. Overigens gaat het er mij vooral om om beter in te kunnen schatten of ik niet belazerd wordt door iemand. Dat men geen interesse vijnst als ik iets zit te vertellen.tantejans schreef: ↑07-04-2019 16:32Maar dat doet toch iedereen?
Je leert gaandeweg in je leven door observatie hoe je bepaalde gezichtsuitdrukkingen moet interpreteren en door veel te oefenen en ook te vergelijken met jezelf automatiseer je dat...net als autorijden, is er dan een andere manier?
Volgens mij niet, volgens mij doet iedereen dat, alleen autisten die blijven er onhandig in omdat ze niet terugkoppelen of die leren het nooit omdat ze te weinig op anderen gericht zijn.
zondag 7 april 2019 om 16:49
Daar had ik op puberleeftijd al schijt aan. Toen begonnen leeftijdgenoten uit te gaan, maar ik vond dat te druk, te vies (er werd toen nog gerookt binnen) en ook nog veel te laat op de avond. Gelukkig ben ik een einzelganger en geen kuddedier wat dingen tegen z'n zin doet om er maar bij te horen.tantejans schreef: ↑07-04-2019 16:37Als dingen niet lekker lopen en je bent erg onzeker dan kun je inderdaad gaan denken dat er iets mis is met je.
Als je afwijkt van je vriendengroep en niemand heeft dezelfde gevoeligheid voor geluiden dan kan het zo zijn dat je buiten de boot valt en als enige niet mee kan gaan naar bepaalde feesten bijvoorbeeld en daardoor kun je je nu eerwaardig gaan voelen.
Dat hóeft niet, maar het kan wél gebeuren.
zondag 7 april 2019 om 16:52
Dat is het tegenovergestelde van mij dan ja. Ik beleef het niet. Met mijn oma had ik wel een hele hechte band, als zij ergens pijn had kon ik dat bijvoorbeeld ook voelen van grote afstand. Maar verder heb ik dat nooit, dat ik van slag raak door andermans emoties.Luistervink schreef: ↑07-04-2019 15:57Ik denk dat dat het verschil is; het gevoel wat erbij komt. Ik raak erg snel van slag door emoties van anderen.
Ik kan niet zeggen dat ik hierbij observaties doe, ik beleef dit. Ik bleek juist uitermate slecht in een test met gezichtsuitdrukkingen van foto's herkennen, terwijl een collega van mij hier supergoed in was, omdat ze vertelde dat ze hierin had geoefend. Ze wist precies wat welke stand van ogen en mond betekende. Ik denk dat dat ook is wat je als ASS'er kan. Regels toepassen en herkennen. Tenminste, zo deed mijn ex het ook.
Herkennen mensen met ASS zich in deze stellingen? Deze komen uit de hsp-test en lijken me juist kenmerken waarop hsp van ass verschilt:
- Heeft de stemming van andere mensen invloed op jouw stemming?
- Heb je een rijke en complexe innerlijke belevingswereld?
- Raak je diep ontroerd door kunst of muziek?
- Wil je graag dingen volgens je geweten doen?
- Heb je snel door wat er moet veranderen als mensen zich niet prettig voelen in een fysieke omgeving (bijvoorbeeld het licht dimmen)?
- Vermijd je gewelddadige films of series?
- Vallen verfijnde geuren, smaken, geluiden of kunstwerken je op en geniet je daarvan?
Ik moet dan ook nee antwoorden bij al die vragen die je post. Ik vind kunst erg mooi maar raak er niet geroerd door, ik kijk constant gewelddadige films en series en mijn gewetenskompas is nogal grijs getint. Ik hou wel van muziek en er kan wel een liedje bij zitten dat me emotioneel maakt hoor, maar niet zo vaak.
Verder ben ik vrees ik gewoon echt te nuchter om HSP te begrijpen. Ik herken me dan ook meer in de nuchtere posts van Solomio, Poppy en Kraaienpootjes. Sorry.
Boeiend vind ik het wel hoor.
zondag 7 april 2019 om 16:54
En dit ook ja. Wat mensen van me vinden heeft me nooit kunnen boeien. Behalve mijn familie dan. Ik ging wel af en toe uit trouwens. Maar ben verder ook een enorme loner.redbulletje schreef: ↑07-04-2019 16:49Daar had ik op puberleeftijd al schijt aan. Toen begonnen leeftijdgenoten uit te gaan, maar ik vond dat te druk, te vies (er werd toen nog gerookt binnen) en ook nog veel te laat op de avond. Gelukkig ben ik een einzelganger en geen kuddedier wat dingen tegen z'n zin doet om er maar bij te horen.
zondag 7 april 2019 om 17:12
Dat is voor mij het lastige. Ik wil heel graag naar festivals, feestjes, nieuwe dingen ondernemen. Ik hoor bij die groep hsp'ers die sensatie zoekt. Ik plande het liefst mijn hele weekend ramvol, maar ik weet ondertussen dat ik daar aan onderdoor ga en door meer te leren over hsp weet ik waarom. Voor mij zit mijn hsp-zijn af en toe dus flink in de weg. Ik heb echt moeten leren accepteren dat ik alleen kan functioneren met genoeg rust, afscheid moeten nemen van een heleboel hobby's en leren accepteren dat ik niet zoveel kan als ik zou willen. Ik baal echt als ik nee moet zeggen tegen leuke uitjes, maar ik weet dat het goed voor me is om thuis wat te frotten.Poppy_del_Rio schreef: ↑07-04-2019 16:45Maar dan is in mijn visie de onzekerheid het onderliggende probleem en niet de hooggevoeligheid. Het lijkt alsof je jezelf niet accepteert. Om bij die voorbeelden te blijven: je hóeft niet naar zo’n feest. Je kunt ook vrienden zoeken met wie je meer op één lijn ligt. Of met de vrienden die je hebt, dingen doen die bij jou geen energie wegzuigen.
Dat bedoel ik met je leven vormgeven zodat je optimaal tot je recht komt. Ik zou zelf binnen twee weken afknappen als ik zou leven als bijvoorbeeld mijn beste vriendin of mijn schoonmoeder. Die zijn drukdrukdruk en liefst de hele tijd in gezelschap. Zelf bouw ik zo veel mogelijk rust in naast mijn werk en gezin. Ik kies daar zelf voor en ik ben daar tevreden mee, omdat ik op deze manier goed functioneer.
Dan begrijp ik wel dat jij het geen stickertje waard vind, want je hebt er prima mee leren om te gaan, dus je hebt ook geen behoefte om er over te praten of er informatie over te krijgen.Kraaienpootje schreef: ↑07-04-2019 16:18Ik ben een aantal jaar geleden door een relatie therapeut 'gediagnostiseerd' als HSS'er. Op aanraden van haar ging ik eens kijken op een 'lotgenoten' website. Ik heb nog nooit zoveel negatief ingestelde slachtoffers bij elkaar gezien. De 'lotgenoten' bevestigden elkaar vooral in hoe zielig ze allemaal wel niet waren, dat de maatschappij allemaal echt niet aankonden en vooral niet al te veel moesten proberen. Elkaar vooral lekker 'ziek' praten.
Bij mij is het volgens mij ook gewoon een karakter trek. Ja ik ben snel overprikkeld, heb geen concentratie en ben een emotionele jankbal. Maar dat is een kwestie van grenzen leren kennen, sommige situaties niet opzoeken en soms een pas op de plaats nemen. Ik vind het zeker geen labeltjes waard, dan kun je overal wel labeltjes op gaan plakken.
Een paar jaar geleden kreeg ik een burn-out, na jarenlang ertegenaan zitten en toen pas realiseerde ik me dat ik niet hetzelfde ben als anderen. Mijn hoofd is voller dan dat van anderen, ik heb rust en hersteltijd nodig, kan slechter tegen veranderingen. Dat ik grenzen moet leren stellen, stoppen met pleasen en perfectionistisch zijn. Ik dacht dat iedereen deze problemen had en dat ik me aanstelde en duwde mezelf door alle grenzen heen. Zo is er ook altijd met mij omgegaan, ook als kind. Niet aanstellen, niet huilen, schop onder je kont, je doet gewoon mee met de rest en mag anderen niet lastigvallen. Nu weet ik dat ik ook gevoeliger ben voor stress en burn-out en dat ik daar beter op moet letten en dat is nog een heel leertraject.
En dan is het fijn dat er boeken zijn waar je je helemaal in herkent en kan leren hoe je beter voor jezelf kan zorgen. En dat je mensen kan vinden bij wie je dit ook vindt. Ik ben afgelopen week voor het eerst in twintig jaar voor mezelf opgekomen op het werk en heb gevraagd of ik aan een ander, rustiger, bureau kan zitten en of ik soms mag thuiswerken, omdat ik merk dat een dag op kantoor me veel stress oplevert. Dat vond mijn leidinggevende alsnog lastig, dus daarom is kennis over hsp denk ik wel belangrijk. 80% begrijpt niks van je behoeften.
Ik vind mezelf nou niet bepaald een navelstaarderige zeikerd en ik denk dat je met hsp net zover kan komen als anderen, in sommige beroepen (mijn beroep) zelfs verder. Ik ken inderdaad ook zo iemand die altijd maar de schuld buiten zichzelf legt en daarom al jaren werkeloos thuis zit. Zij is schijnbaar ook hsp en hoogbegaafd en weet ik wat. Volgens mij zijn dat de uitzonderingen, anders zou 20% werkeloos thuiszitten en klagen. Dat is weer echt zo'n vooroordeel over hsp'ers, dat ze allemaal zo zouden zijn. Bij die mensen is er wat meer aan de hand, zou ik denken.
luistervink wijzigde dit bericht op 07-04-2019 17:17
0.46% gewijzigd
zondag 7 april 2019 om 17:13
Herkennen mensen met ASS zich in deze stellingen? Deze komen uit de hsp-test en lijken me juist kenmerken waarop hsp van ass verschilt:
Heeft de stemming van andere mensen invloed op jouw stemming?
Volgens mij zou de vraag eigenlijk moeten zijn: voel jij in wat voor stemming de ander is.
Ik denk dat het vooral valt onder hooggevoeligheid als je je vervolgens door die stemming last beïnvloeden en niet hoogsensitiviteit, als je als hsp dus niet in balans bent.
Of als je afhankelijk bent van sommige mensen zoals ouders of leraren, dan is het best reëel dat hun stemming jou raakt.
Heb je een rijke en complexe innerlijke belevingswereld?
Ja, maar dat is volgens mij niet alleen voorbehouden aan hsp.
Raak je diep ontroerd door kunst of muziek?
Soms, soms echt helemaal niet, hangt ervan af.
Wil je graag dingen volgens je geweten doen?
Niet altijd, maar als ik iets doe waar ik niet achter sta dan gaat dat geheid knagen achteraf
Heb je snel door wat er moet veranderen als mensen zich niet prettig voelen in een fysieke omgeving (bijvoorbeeld het licht dimmen)?
Voor mezelf wél, voor een ander lang niet altijd denk ik.
Vermijd je gewelddadige films of series?
Meestal wel, ik kan er wel last van hebben, dat bijvoorbeeld de beelden blijven hangen en het gevoel ook en het lawaai ook.
Vaak vind ik het verhaal ook dom en saai.
Vallen verfijnde geuren, smaken, geluiden of kunstwerken je op en geniet je daarvan?
Ligt eraan
Ik vind deze punten niet zo veel zeggend eerlijk gezegd.
Wat is een rijk innerlijk gevoelsleven?
Ik denk van mezelf dat ik dat wel heb,
Maar misschien valt het wel mee of zelfs behoorlijk tegen en hoe vergelijk ik dat met anderen?
En soms voel ik me vlak, maar niet altijd.
Valt me wel op dat ik sinds dat ik een zware depressie had ik mij nof steeds vaal wat onverschilliger voel dan voorheen.
Heeft de stemming van andere mensen invloed op jouw stemming?
Volgens mij zou de vraag eigenlijk moeten zijn: voel jij in wat voor stemming de ander is.
Ik denk dat het vooral valt onder hooggevoeligheid als je je vervolgens door die stemming last beïnvloeden en niet hoogsensitiviteit, als je als hsp dus niet in balans bent.
Of als je afhankelijk bent van sommige mensen zoals ouders of leraren, dan is het best reëel dat hun stemming jou raakt.
Heb je een rijke en complexe innerlijke belevingswereld?
Ja, maar dat is volgens mij niet alleen voorbehouden aan hsp.
Raak je diep ontroerd door kunst of muziek?
Soms, soms echt helemaal niet, hangt ervan af.
Wil je graag dingen volgens je geweten doen?
Niet altijd, maar als ik iets doe waar ik niet achter sta dan gaat dat geheid knagen achteraf
Heb je snel door wat er moet veranderen als mensen zich niet prettig voelen in een fysieke omgeving (bijvoorbeeld het licht dimmen)?
Voor mezelf wél, voor een ander lang niet altijd denk ik.
Vermijd je gewelddadige films of series?
Meestal wel, ik kan er wel last van hebben, dat bijvoorbeeld de beelden blijven hangen en het gevoel ook en het lawaai ook.
Vaak vind ik het verhaal ook dom en saai.
Vallen verfijnde geuren, smaken, geluiden of kunstwerken je op en geniet je daarvan?
Ligt eraan
Ik vind deze punten niet zo veel zeggend eerlijk gezegd.
Wat is een rijk innerlijk gevoelsleven?
Ik denk van mezelf dat ik dat wel heb,
Maar misschien valt het wel mee of zelfs behoorlijk tegen en hoe vergelijk ik dat met anderen?
En soms voel ik me vlak, maar niet altijd.
Valt me wel op dat ik sinds dat ik een zware depressie had ik mij nof steeds vaal wat onverschilliger voel dan voorheen.
anoniem_638f50d8e8247 wijzigde dit bericht op 07-04-2019 17:43
Reden: Bug
Reden: Bug
89.11% gewijzigd
zondag 7 april 2019 om 17:22
zondag 7 april 2019 om 17:29
Tegenwoordig lukt dat wel beter, maar vroeger waren er gewoon bijna geen gelijkgestemden waar ik opgroeide en werd ik regelmatig buitengesloten en ondanks dat ik meestal heel stoer mijn eigen plan trok, trok ik het mij vanbinnen soms toch behoorlijk aan.Poppy_del_Rio schreef: ↑07-04-2019 16:45Maar dan is in mijn visie de onzekerheid het onderliggende probleem en niet de hooggevoeligheid. Het lijkt alsof je jezelf niet accepteert. Om bij die voorbeelden te blijven: je hóeft niet naar zo’n feest. Je kunt ook vrienden zoeken met wie je meer op één lijn ligt. Of met de vrienden die je hebt, dingen doen die bij jou geen energie wegzuigen.
Dat bedoel ik met je leven vormgeven zodat je optimaal tot je recht komt. Ik zou zelf binnen twee weken afknappen als ik zou leven als bijvoorbeeld mijn beste vriendin of mijn schoonmoeder. Die zijn drukdrukdruk en liefst de hele tijd in gezelschap. Zelf bouw ik zo veel mogelijk rust in naast mijn werk en gezin. Ik kies daar zelf voor en ik ben daar tevreden mee, omdat ik op deze manier goed functioneer.
Ik was een vreemde mengelmoes van overgevoelig en eigengereid en koppig tegelijk.
Vaak hele andere interesses dan de rest, hele andere manier van praten en doen.
Ik ging op een gegeven moment bewust minder moeilijke woorden gebruiken op de basisschool in de hoop daar geen commentaar meer op te krijgen.
Ik snapte nooit zo goed waarom ik zo slecht in de groep lag.
Daar werd ik soms verdrietig van.
Wil niet zeggen dat er persé iets mis was met mij, maar als ik dan als enige niet werd uitgenodigd voor een klassenfeestje vroeg ik het mij wel af.
Ik ging daardoor soms twijfelen aan mezelf.
zondag 7 april 2019 om 17:35
Ik leefde als kind al zo in mijn eigen wereldje dat ik echt niet weet waar ik wel of niet voor uitgenodigd werd.
zondag 7 april 2019 om 17:41
Zo makkelijk vind ik het niet hoor Luistervink. Ik voldoe wel aan alle 'etiketjes' van hsp-hss en zit regelmatig met mijzelf in de knoop. Ik ben inmiddels overspannen geweest, heb een burn out gehad en worstel constant met het zoeken van evenwicht. Maar ik heb een pest-hekel aan al die labels bij iedereen die afwijkt van 'normaal' (wat is normaal dan?) en het, vaak, bijbehorende slachtoffer gedrag. Dit is nu eenmaal wie ik ben en ik heb het ermee te doen. Ik zie het gewoon meer als een karakter trek.
zondag 7 april 2019 om 17:43
Tja, dit zijn items uit de officiele test van Elaine Aron en die Elke van Hoof ook gebruikt.tantejans schreef: ↑07-04-2019 17:13Herkennen mensen met ASS zich in deze stellingen? Deze komen uit de hsp-test en lijken me juist kenmerken waarop hsp van ass verschilt:
Heeft de stemming van andere mensen invloed op jouw stemming?
Volgens mij zou de vraag eigenlijk moeten zijn: voel jij in wat voor stemming de ander is.
Ik denk dat het vooral valt onder hooggevoeligheid als je je vervolgens door die stemming last beïnvloeden en niet hoogsensitiviteit, als je als hsp dus niet in balans bent.
Of als je afhankelijk bent van sommige mensen zoals ouders of leraren, dan is het best reëel dat hun stemming jou raakt.
Heb je een rijke en complexe innerlijke belevingswereld?
Ja, maar dat is volgens mij niet alleen voorbehouden aan hsp.
Raak je diep ontroerd door kunst of muziek?
Soms, soms echt helemaal niet, hangt ervan af.
Wil je graag dingen volgens je geweten doen?
Niet altijd, maar als ik iets doe waar ik niet achter sta dan gaat dat geheid knagen achteraf
Heb je snel door wat er moet veranderen als mensen zich niet prettig voelen in een fysieke omgeving (bijvoorbeeld het licht dimmen)?
Voor mezelf wél, voor een ander lang niet altijd denk ik.
Vermijd je gewelddadige films of series?
Meestal wel, ik kan er wel last van hebben, dat bijvoorbeeld de beelden blijven hangen en het gevoel ook en het lawaai ook.
Vaak vind ik het verhaal ook dom en saai.
Vallen verfijnde geuren, smaken, geluiden of kunstwerken je op en geniet je daarvan?
Ligt eraan
Ik vind deze punten niet zo veel zeggend eerlijk gezegd.
Wat is een rijk innerlijk gevoelsleven?
Ik denk van mezelf dat ik dat wel heb,
Maar misschien valt het wel mee of zelfs behoorlijk tegen en hoe vergelijk ik dat met anderen?
En soms voel ik me vlak, maar niet altijd.
Valt me wel op dat ik sinds dat ik een zware depressie had ik mij nof steeds vaal wat onverschilliger voel dan voorheen.
Ik kwam nog wel een versie tegen die is gebaseerd op die van Aron en die net wat meer nuance in de ervaring ervan geeft:
- Ik kan niet goed tegen gewelddadige films, ik raak overstuur of word misselijk
- Als vrienden om me heen vreselijk ruzie maken, raak ik geëmotioneerd
- Ik kan diep geroerd raken door kunst of muziek
- Als ik zie dat iemand vreselijk moet huilen, dan voel ik verdriet in me opkomen
- Mijn gevoelens inspireren me tot creativiteit
- Onverwachte gebeurtenissen overspoelen me met emoties
Zijn deze beter?
zondag 7 april 2019 om 17:44
Maar Tantejans; waarom heb je die enorme lap tekst gequote?
Edit: beantwoord.
Edit: beantwoord.
anoniem_380791 wijzigde dit bericht op 07-04-2019 17:47
13.87% gewijzigd
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
zondag 7 april 2019 om 17:44
Dat was volgens mij een bug, want ik quootte alleen de post die ik nu heb laten staan en niet de hele pagina.
zondag 7 april 2019 om 17:58
.Butterfly777 schreef: ↑06-04-2019 16:50Maar als mensen aangeven dat ze het etiketje van de psycholoog hebben gekregen dan klopt dat volgens jou ook weer niet. Dus je spreekt jezelf hier heel erg tegen!
Ook onder psychologen zul je merken dat de één wel werkt met iets aanduiden als 'HSP' en de ander niet. Net als onder de gewone mensen. Wat mij betreft heeft het dus niet meer betekenis als een psycholoog het zegt of iemand anders.
@luistervink
Wat als je hebt geleerd dat jouw gevoelens en belevingen niet belangrijk genoeg waren om serieus te nemen en je daardoor niet hebt geleerd om daar serieus mee om te gaan waardoor je extra gevoelig voor allerlei zaken bent geworden zoals meer gevoelig voor stress en burnout? Wat als dat samenhangt met je pleasende en perfectionistische eigenschappen en niet voldoende voor jezelf op kunnen komen wat steeds leidt tot herhalende (en dus overtuigingbevestigende) situaties? In je herinnering zal je misschien denken 'ja, maar zo was ik en daar reageerde mijn omgeving op?' maar wat als je zo was juist door hoe je omgeving met je omging wat dit betreft?Zo is er ook altijd met mij omgegaan, ook als kind. Niet aanstellen, niet huilen, schop onder je kont, je doet gewoon mee met de rest en mag anderen niet lastigvallen.
De stellingen die je plakte, zo veel mensen kunnen zich daarin herkennen. Vooral ook mensen die hun gevoelswereld zo beleven doordat er niet adequaat met hun behoeftes en gevoelens is omgegaan als kind - ook al leek het voor de buitenwereld wel adequaat.
Wat ik beslist niet wil zeggen is dat jij de dingen niet beleeft zoals je doet, maar ik vraag me echt af of je niet iets mist door het als HSP te bestempelen. Zoals uit dit topic blijkt zijn er volgens mij nog altijd meerdere hypotheses die dat wat mensen als 'HSP' bestempelen zouden kunnen verklaren. En waarschijnlijk gelden verschillende oorzaken voor de kenmerken van mensen die zichzelf nu onder 'HSP' scharen. Wat ook geldt voor iedereen met een 'stempeltje' alleen zijn de andere 'stempeltjes' wat meer uitgewerkt.
zondag 7 april 2019 om 18:01
We kunnen elkaar de hand schuddenKraaienpootje schreef: ↑07-04-2019 17:41Zo makkelijk vind ik het niet hoor Luistervink. Ik voldoe wel aan alle 'etiketjes' van hsp-hss en zit regelmatig met mijzelf in de knoop. Ik ben inmiddels overspannen geweest, heb een burn out gehad en worstel constant met het zoeken van evenwicht. Maar ik heb een pest-hekel aan al die labels bij iedereen die afwijkt van 'normaal' (wat is normaal dan?) en het, vaak, bijbehorende slachtoffer gedrag. Dit is nu eenmaal wie ik ben en ik heb het ermee te doen. Ik zie het gewoon meer als een karakter trek.
Zou het een generatieding kunnen zijn, die allergie voor een naampje? In mijn tijd had nog niemand een label of rugzakje en ik denk soms dat het goed zou zijn geweest als dat er destijds wel was. Had een hoop leed kunnen voorkomen. Ik heb van die vrienden die tegen de 40 liepen voordat ontdekt werd dat ze adhd hadden. Ik ken ook niet zoveel mensen die lopen te schermen met hun etiketjes.
zondag 7 april 2019 om 18:05
Ik weet niet wat deze vragen moeten bewijzen, dat je helemaal meeleeft met een ander?Luistervink schreef: ↑07-04-2019 17:43Tja, dit zijn items uit de officiele test van Elaine Aron en die Elke van Hoof ook gebruikt.
Ik kwam nog wel een versie tegen die is gebaseerd op die van Aron en die net wat meer nuance in de ervaring ervan geeft:
- Ik kan niet goed tegen gewelddadige films, ik raak overstuur of word misselijk
Ik raak geïrriteerd of word moe.
- Als vrienden om me heen vreselijk ruzie maken, raak ik geëmotioneerd
Mwah, gebeurt nooit eigenlijk, geen vreselijke ruzies, hooguit wat woorden en dan valt het wel mee.
Wel meegemaakt nog niet zo lang geleden dat iemand tegen me stond te schreeuwen en dat laat me zeker niet koud, maar ik ga daarna nog steeds gewoon eten en slap en al viel de in wel nog 2 dagen de extra spanning in mijn lijf.
- Ik kan diep geroerd raken door kunst of muziek
Kan, lang niet altijd
- Als ik zie dat iemand vreselijk moet huilen, dan voel ik verdriet in me opkomen
Soms voel ik juist alleen irritatie en ergernis.
Vaak voel ik dan geen verdriet, maar gewoon neutraal
- Mijn gevoelens inspireren me tot creativiteit
Meestal word ik creatief van verveling
- Onverwachte gebeurtenissen overspoelen me met emoties
Ligt eraan, niet altijd
Zijn deze beter?
Soms deed ik dat in mijn herinnering, alleen die ander wist dat niet en had er niets aan.
Soms voelde ik weinig maar was juist daardoor beter in staat om te troosten.
Volgens mijn zijn mijn gevoelens door de jaren heen ietsiepietsie afgevlakt.
Je leert door schade en schande dat het geen zin heeft om je overal zo druk om te maken en aan veel dingen raak je door herhaling gewend en dan denk je: o, dat is dát weer.
Je leert jezelf in het midden te houden, zoekt expres wat minder de uitersten op en draagt een zonnebril of hoed tegen de zon en gaat niet naar drukke feesten met hele harde muziek.
zondag 7 april 2019 om 18:10
Was je dan wel gelukkig in je eigen wereldje, of niet?redbulletje schreef: ↑07-04-2019 17:35Ik leefde als kind al zo in mijn eigen wereldje dat ik echt niet weet waar ik wel of niet voor uitgenodigd werd.
zondag 7 april 2019 om 18:12
Maar Tantjejans; jij gaf aan dat jij het lezen van gezichten actief hebt moeten aanleren.
En dat iedereen dat doet.
Je hebt niet gereageerd op mij of Luistervink die aangeven dat dit geen vanzelfsprekendheid is en dat wij dat niet hebben hoeven leren.
En dat iedereen dat doet.
Je hebt niet gereageerd op mij of Luistervink die aangeven dat dit geen vanzelfsprekendheid is en dat wij dat niet hebben hoeven leren.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
zondag 7 april 2019 om 18:14
We kunnen elkaar denk ik inderdaad de hand schudden. Ik ben halverwege de dertig en ben ook opgevoed met de opvatting : "stel je niet zo aan, jank niet zo, doe normaal".Luistervink schreef: ↑07-04-2019 18:01We kunnen elkaar de hand schudden
Zou het een generatieding kunnen zijn, die allergie voor een naampje? In mijn tijd had nog niemand een label of rugzakje en ik denk soms dat het goed zou zijn geweest als dat er destijds wel was. Had een hoop leed kunnen voorkomen. Ik heb van die vrienden die tegen de 40 liepen voordat ontdekt werd dat ze adhd hadden. Ik ken ook niet zoveel mensen die lopen te schermen met hun etiketjes.
Ik ben in tweestrijd wat betreft het gebruik van etiketjes en labeltjes. Aan de ene kant is het goed dat er meer aandacht komt voor de individuele behoeften van een kind /persoon. Maar aan de andere kant vind ik dat het doorslaat en dat er inmiddels meer kinderen met etiketje zijn dan zonder. Als ik dan tegelijk kijk wat een prestatie druk er van alle kanten op de kinderen van nu gelegd wordt, vind ik het ook niet gek dat er van alles aan de hand is.
En ondanks alle etiketjes voor de kinderen van nu, wordt er meer dan ooit van ze verwacht er is er weinig ruimte om af te wijken van je eigen etiketje en het systeem waar je in zit.
Volgens mij zit er geen 'fout' in ons, maar in het hele systeem waar wij in leven.
zondag 7 april 2019 om 18:17
Ja dat zou kunnen, ik herken trouwens ook veel van wat luistervink zegt zoals niet zeuren en maar gewoon meedoen, zet jezelf er maar overheen.Poppy_del_Rio schreef: ↑07-04-2019 16:45Maar dan is in mijn visie de onzekerheid het onderliggende probleem en niet de hooggevoeligheid. Het lijkt alsof je jezelf niet accepteert. Om bij die voorbeelden te blijven: je hóeft niet naar zo’n feest. Je kunt ook vrienden zoeken met wie je meer op één lijn ligt. Of met de vrienden die je hebt, dingen doen die bij jou geen energie wegzuigen.
Dat bedoel ik met je leven vormgeven zodat je optimaal tot je recht komt. Ik zou zelf binnen twee weken afknappen als ik zou leven als bijvoorbeeld mijn beste vriendin of mijn schoonmoeder. Die zijn drukdrukdruk en liefst de hele tijd in gezelschap. Zelf bouw ik zo veel mogelijk rust in naast mijn werk en gezin. Ik kies daar zelf voor en ik ben daar tevreden mee, omdat ik op deze manier goed functioneer.
Ben je verdrietig omdat je wordt gepest?
Ga er maar boven staan, want het is niet nodig om je zo te voelen.
Mijn ouders legden voor zichzelf de lat op allerlei gebieden erg hoog en verwachtten voor mijn gevoel dat ook van mij.
En misschien dat dat in de realiteit niet waar was, maar zo ervaarde ik dat wél als kind.
Il denk dat je perfectionisme kunt overnemen van je ouders, zowel genetisch als in de opvoeding.
En dan vervolgens daardoor een diepe onzekerheid kunt gaan voelen die niet zo makkelijk op te lossen is.
