Psyche
alle pijlers
In de rouw..wie nog meer?
vrijdag 3 januari 2020 om 19:45
3 weken geleden is mijn moeder vrij plotseling aan een hartstilstand overleden. Er waren wel tekenen dat het niet goed ging, en ik maakte me ook zorgen, maar dit ging toch nog heel snel.
Samen met mijn vader heb ik haar nog geprobeerd te reanimeren (onder begeleiding van 112) Dit alles was uiteraard enorm heftig. Ze heeft daarna nog een aantal uren "geleefd" in coma aan de beademing. Maar al snel hebben we moeten besluiten de beademing te stoppen...
En nu...nu gaat alles weer door. De crematie is geweest. We hebben de feestdagen zo goed mogelijk geprobeerd door te komen en maandag moet ik weer voor het eerst gaan werken. Ik heb een gezin met 3 kinderen dat moet blijven draaien..
Ik ben niet constant heel verdrietig, maar ik voel me moe, prikkelbaar..heb weinig concentratie en ben eigenlijk het liefst alleen. Soms wel verdriet natuurlijk, en snachts steeds enge dromen die zijdelings met de reanimatie te maken hebben.
Ik merk dat ik me nogal alleen voel hierin..mensen zijn begaan, maar aangezien ik geen broers of zussen heb, kan ik het niet echt delen. Ik probeer mn vader wat te helpen door regelmatig voor m te koken enzo, maar een prater is hij niet.
Daarom vroeg ik me af of hier misschien mensen zijn die ook nog volop in de rouw zijn en die behoefte hebben om een beetje uit te wisselen hoe het gaat?
Samen met mijn vader heb ik haar nog geprobeerd te reanimeren (onder begeleiding van 112) Dit alles was uiteraard enorm heftig. Ze heeft daarna nog een aantal uren "geleefd" in coma aan de beademing. Maar al snel hebben we moeten besluiten de beademing te stoppen...
En nu...nu gaat alles weer door. De crematie is geweest. We hebben de feestdagen zo goed mogelijk geprobeerd door te komen en maandag moet ik weer voor het eerst gaan werken. Ik heb een gezin met 3 kinderen dat moet blijven draaien..
Ik ben niet constant heel verdrietig, maar ik voel me moe, prikkelbaar..heb weinig concentratie en ben eigenlijk het liefst alleen. Soms wel verdriet natuurlijk, en snachts steeds enge dromen die zijdelings met de reanimatie te maken hebben.
Ik merk dat ik me nogal alleen voel hierin..mensen zijn begaan, maar aangezien ik geen broers of zussen heb, kan ik het niet echt delen. Ik probeer mn vader wat te helpen door regelmatig voor m te koken enzo, maar een prater is hij niet.
Daarom vroeg ik me af of hier misschien mensen zijn die ook nog volop in de rouw zijn en die behoefte hebben om een beetje uit te wisselen hoe het gaat?
maandag 13 januari 2020 om 20:55
Hey Moon, wat naar toch dat er zoveel dingetjes rondom de uitvaart niet goed gecommuniceerd worden. Eerst die vreemde uitvaart begeleidster en nu dit weer! Daar zou je zo net na een overlijden helemaal niet mee bezig moeten zijn! Ik snap goed dat je dit niet fijn vindt, zo'n tekst is heel persoonlijk. Bij ons doen ze ook zo'n in memoriam, maar daar heeft mijn vader weer een apart stukje voor geschreven, anders dan onze speeches op de uitvaart.
Wil je er nog iets van gaan zeggen, of laat je het zo?
Wil je er nog iets van gaan zeggen, of laat je het zo?
maandag 13 januari 2020 om 20:57
Oh ja, herkenbaar...Ik heb veel dromen over mn moeder, soms fijn, soms warrig, soms eng...Dat kost me echt bakken energie.
maandag 13 januari 2020 om 21:19
Dank je Honingdrop, ik vind het heel fijn dat jullie het begrijpen.
Hier was het eerst een 'gewoon' in memoriam dat volgens mij een soort samenvatting was van wat 'oma's kinderen' gemaakt hadden in combinatie met wat de dominee zelf geschreven had. (hij bezocht oma en wist zodoende veel van haar). Tenminste ik dacht dat ik de verschillende teksten er in terug hoorde. Het is altijd een soort chronologisch verhaal van iemands levensloop.
En toen kwam dus: Kleindochter Moon heeft de volgende tekst geschreven. En toen mijn letterlijke tekst.
Ik denk niet dat ik er nog iets mee ga doen, je draait het toch niet terug. En die dominee is echt een vat vol goede bedoelingen.... en hij heeft sinds zaterdag vakantie.
Ik ben tegelijk ook wel heel dankbaar dat hij op een soort bemiddelende manier die uitvaart heeft voorbereid. Tussen alle meningen en gevoelens heeft hij vrij goed weten de vangen hoe de uitvaart eruit moest zien.
Ik ken hem al een aantal jaar. Sommige dingen snapt hij gewoon niet zo heel goed en ik geloof dat dit met die tekst daar één van is. Maar ik denk niet dat het zin heeft om er na zijn vakantie op terug te komen.
Zoals ik vandaag mijn broer appte: Het voelde alsof ik in mijn blote kont op de preekstoek werd gezet. Je kunt ook niet zo veel meer doen als iemand eenmaal begint met voorlezen. Als je gaat roepen: Stop, ik wil dit niet!, dan wordt het nog erger.
Hier was het eerst een 'gewoon' in memoriam dat volgens mij een soort samenvatting was van wat 'oma's kinderen' gemaakt hadden in combinatie met wat de dominee zelf geschreven had. (hij bezocht oma en wist zodoende veel van haar). Tenminste ik dacht dat ik de verschillende teksten er in terug hoorde. Het is altijd een soort chronologisch verhaal van iemands levensloop.
En toen kwam dus: Kleindochter Moon heeft de volgende tekst geschreven. En toen mijn letterlijke tekst.
Ik denk niet dat ik er nog iets mee ga doen, je draait het toch niet terug. En die dominee is echt een vat vol goede bedoelingen.... en hij heeft sinds zaterdag vakantie.
Ik ben tegelijk ook wel heel dankbaar dat hij op een soort bemiddelende manier die uitvaart heeft voorbereid. Tussen alle meningen en gevoelens heeft hij vrij goed weten de vangen hoe de uitvaart eruit moest zien.
Ik ken hem al een aantal jaar. Sommige dingen snapt hij gewoon niet zo heel goed en ik geloof dat dit met die tekst daar één van is. Maar ik denk niet dat het zin heeft om er na zijn vakantie op terug te komen.
Zoals ik vandaag mijn broer appte: Het voelde alsof ik in mijn blote kont op de preekstoek werd gezet. Je kunt ook niet zo veel meer doen als iemand eenmaal begint met voorlezen. Als je gaat roepen: Stop, ik wil dit niet!, dan wordt het nog erger.
Je kunt méér.
dinsdag 14 januari 2020 om 22:29
Ik vind het wel heel bizar hoor Moon om eerlijk te zijn. Je hoeft geen grote stappen te ondernemen maar je kan toch gerust aangeven dat je het onprettig vond. Kan iemand, ook een dominee, wat van leren.
Ik las vanmiddag dit topic door over begrafenissen. Bij de begrafenis van mijn man weet ik nog dat iemand zei (weet niet meer wie) dat ik er later waarschijnlijk niks meer van weet. Toen zei ik: nee hoor dit zou ik me altijd herinneren. In de praktijk is dit vrijwel het enige wat ik nog weet. Ow ja en ik heb gesproken op zijn begrafenis en toen plotseling hoorde ik een harde klap. Daarna hoorde ik wat lawaai. Veel later bleek dat iemand was flauwgevallen en dat ze daarna de airco aangezet hebben. Ja het was ook vreselijk druk en blijkbaar een beetje drukkend ondanks dat het in december was.
Gisteren beetje vreemde dag. Ik werd gebeld door een oud collega dat een andere oud collega vrij plotseling is overleden. Net een uur later belt mijn huidige leidinggevende dat een collega uit het leven is gestapt.
Kon oud collega even niet plaatsen later foto gezocht en beetje geschrokken. 1 van de weinige mensen die oprecht geïnteresseerd was in mij als persoon. Een hele lieve vrouw, een sfeermaker binnen het team.
Kan niet zeggen dat ik nu zelf weer in de rouw ben gelukkig maar komt wel ff binnen merk ik.
Ik las vanmiddag dit topic door over begrafenissen. Bij de begrafenis van mijn man weet ik nog dat iemand zei (weet niet meer wie) dat ik er later waarschijnlijk niks meer van weet. Toen zei ik: nee hoor dit zou ik me altijd herinneren. In de praktijk is dit vrijwel het enige wat ik nog weet. Ow ja en ik heb gesproken op zijn begrafenis en toen plotseling hoorde ik een harde klap. Daarna hoorde ik wat lawaai. Veel later bleek dat iemand was flauwgevallen en dat ze daarna de airco aangezet hebben. Ja het was ook vreselijk druk en blijkbaar een beetje drukkend ondanks dat het in december was.
Gisteren beetje vreemde dag. Ik werd gebeld door een oud collega dat een andere oud collega vrij plotseling is overleden. Net een uur later belt mijn huidige leidinggevende dat een collega uit het leven is gestapt.
Kon oud collega even niet plaatsen later foto gezocht en beetje geschrokken. 1 van de weinige mensen die oprecht geïnteresseerd was in mij als persoon. Een hele lieve vrouw, een sfeermaker binnen het team.
Kan niet zeggen dat ik nu zelf weer in de rouw ben gelukkig maar komt wel ff binnen merk ik.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 15 januari 2020 om 14:01
Herkenbaar IBI, dat als je nog om een groot verlies aan het rouwen bent, dat ander nieuws over overleden bekenden dan anders aankomt. Dat had ik met ongeluk van vorige week. Niet iemand die ik goed kende, maar het hield me toch heel erg bezig. Ga je naar de uitvaart(en) van je oud collega en collega?
donderdag 16 januari 2020 om 18:01
Wat raar Ieb, twee sterfgevallen die je beiden niet verwachtte, denk ik. Wel netjes dat de oud-collega je belde. (Ik werd ook eens gebeld door werk waar ik al een tijd weg was, ivm overlijden collega, heb dat erg gewaardeerd). Ga je nog kaart studeren, condoleren of naar de uitvaart?
De kerkdienst van zondag is als geluidsopname online gezet. Mijn stuk is nu te horen op één of andere webradiosite van de kerken. Waarschijnlijk zou ik heel lang moeten rondvragen voordat ik iemand kan vinden die dat er nog uit kan knippen. Want het is niet de eigen website van de kerk, maar een landelijk iets. En als het er dan uit is krijg ik dáár waarschijnlijk weer reacties over. Dat ze nog nooit een in memoriam eruit hebben hoeven knippen bla bla. Ik denk dat ik het maar zo laat. Teveel gedoe en ik wil me eigenlijk weer op andere dingen focussen.
Ik heb best veel spullen van opa en oma. Meeste had ik al voor oma's overlijden, die heb ik meegenomen toen ze ging verhuizen. Vanmiddag bij een kennis van me geweest, die heeft een vintage winkel. Ik denk dat ik eens foto's ga maken van wat ik heb en kijken wat hij er van vindt. Was destijds categorie wat alle neven en nichten rommel vonden maar ik vond het coole spullen. Vazen, krukjes, dat soort dingen.
De kerkdienst van zondag is als geluidsopname online gezet. Mijn stuk is nu te horen op één of andere webradiosite van de kerken. Waarschijnlijk zou ik heel lang moeten rondvragen voordat ik iemand kan vinden die dat er nog uit kan knippen. Want het is niet de eigen website van de kerk, maar een landelijk iets. En als het er dan uit is krijg ik dáár waarschijnlijk weer reacties over. Dat ze nog nooit een in memoriam eruit hebben hoeven knippen bla bla. Ik denk dat ik het maar zo laat. Teveel gedoe en ik wil me eigenlijk weer op andere dingen focussen.
Ik heb best veel spullen van opa en oma. Meeste had ik al voor oma's overlijden, die heb ik meegenomen toen ze ging verhuizen. Vanmiddag bij een kennis van me geweest, die heeft een vintage winkel. Ik denk dat ik eens foto's ga maken van wat ik heb en kijken wat hij er van vindt. Was destijds categorie wat alle neven en nichten rommel vonden maar ik vond het coole spullen. Vazen, krukjes, dat soort dingen.
Je kunt méér.
donderdag 16 januari 2020 om 18:56
Pff...mn vader vertelt net dat de huissartsassistente gebeld heeft om door te geven dat de huisarts hem wil zien ivm de uitslag van een bloedtest. Hij heeft bloed laten prikken omdat hij zich niet zo lekker voelde. Normaal moet je zelf bellen en geven ze de uitslag telefonisch door. ik heb er een gek gevoel bij dat de assistente niets over de uitslag wil zeggen. Misschien ben ik nu aan het doemdenken, maar wordt hier echt nerveus van
donderdag 16 januari 2020 om 19:30
Moon: zou je niet toch een soort van mail opstellen naar de voorganger om je problemen hiermee te uiten, zodat ze niet zomaar van een volgende uitvaart teksten zullen herhalen in de kerk en online gooien? En dan morgen of overmorgen nog eens nalezen en versturen? Misschien kan je het omdat je toch iets hebt laten weten wat beter ‘verwerken’. 
Honingdropje: Ik zou in jouw plaats ook bloednerveus zijn. Voorlopig kan je niks doen (lekker cliché), ik hoop heel erg dat het gewoon een onzinnig doorgedreven privacydingetje is waardoor de assistente ook niets zou mogen weten of zeggen. Maar tegelijk zou ik net zo stressy zijn als jij. Ik duim voor jullie!
Van de week is de eerste verjaardag van overleden ouder. Een paar dagen daarna is het alweer een half jaar geleden. Ik kijk er met een knoop in de maag naar, en heb weinig concentratie. Gelukkig wel afgelopen nacht doorgeslapen!
Ik zag laatst op Twitter iets van iemand (ik ken diegene verder niet) die iets gelijkaardig meemaakt(e): “Vandaag is m'n moeder jarig, maar ze kan er zelf helaas niet meer bij zijn.” Vond ik wel mooi.
Honingdropje: Ik zou in jouw plaats ook bloednerveus zijn. Voorlopig kan je niks doen (lekker cliché), ik hoop heel erg dat het gewoon een onzinnig doorgedreven privacydingetje is waardoor de assistente ook niets zou mogen weten of zeggen. Maar tegelijk zou ik net zo stressy zijn als jij. Ik duim voor jullie!
Van de week is de eerste verjaardag van overleden ouder. Een paar dagen daarna is het alweer een half jaar geleden. Ik kijk er met een knoop in de maag naar, en heb weinig concentratie. Gelukkig wel afgelopen nacht doorgeslapen!
Ik zag laatst op Twitter iets van iemand (ik ken diegene verder niet) die iets gelijkaardig meemaakt(e): “Vandaag is m'n moeder jarig, maar ze kan er zelf helaas niet meer bij zijn.” Vond ik wel mooi.
donderdag 16 januari 2020 om 21:31
Hey dames, ik heb inderdaad oppas geregeld zodat ik mee kan gaan. Hoop dat het allemaal meevalt!
Oh wat gek pinuts, die verjaardag....Moet je werken die dag of ben je vrij. Kan me die knoop in je maag echt zo goed voorstellen!
Oh dat van die concentratie! Gek word ik ervan, ik maak ook de hele tijd van die stomme foutjes op het werk, een cliënt bij de verkeerde naam noemen ofzo....
Oh wat gek pinuts, die verjaardag....Moet je werken die dag of ben je vrij. Kan me die knoop in je maag echt zo goed voorstellen!
Oh dat van die concentratie! Gek word ik ervan, ik maak ook de hele tijd van die stomme foutjes op het werk, een cliënt bij de verkeerde naam noemen ofzo....
donderdag 16 januari 2020 om 21:35
donderdag 16 januari 2020 om 21:37
..
donderdag 16 januari 2020 om 21:39
donderdag 16 januari 2020 om 22:09
Hey Rammie, pfoe, nog maar vier maanden geleden en zo jong nog! Ik begrijp dat je angsten hebt, paniekaanvallen krijgt en depressief bent. Het moet niet gemakkelijk zijn, zeker niet omdat je ook nog voor je (gezien je mans leeftijd nog jonge?) kinderen moet zorgen. Heb je iemand bij wie je terecht kan met je emoties? Misschien is een afspraak met je huisarts ook een idee. Onze huisarts belde in ieder geval ook een tijdje na het overlijden om te vragen hoe het ging. Weet wel: je moet er misschien wel alleen door, maar je kan altijd hulp vragen aan anderen.
Honing: goed dat je vrij bent en dat je mee kan! Gelukkig zijn de dagen zelf op een weekenddag en op m’n thuiswerkdag. Maar ik merk dat ik deze week zowel op het werk als op m’n thuiswerkdag moeite heb met een focus.
Honing: goed dat je vrij bent en dat je mee kan! Gelukkig zijn de dagen zelf op een weekenddag en op m’n thuiswerkdag. Maar ik merk dat ik deze week zowel op het werk als op m’n thuiswerkdag moeite heb met een focus.
donderdag 16 januari 2020 om 22:18
Ja zo voelt het voor mij nu ook. Ik ben het zeker met Ibi en Pinuts eens dat het soms kan helpen het iig te laten weten. Maar ik ken deze dominee al een tijdje en sommige dingen snapt hij oprecht niet. Als ik er nu achteraan ga, krijg ik mogelijk van verschillende mensen die bij dat web-platform betrokken zijn nog mails over hoe en wat dan precies of dan halen ze het verkeerde in memoriam er af of de hele uitzending verdwijnt terwijl er ook mensen zijn die het nog wilden horen.... Ik denk dat ik gewoon vanaf nu weer mijn energie in leukere dingen ga steken.Honingdropje2 schreef: ↑16-01-2020 21:35Moon, ik snap je keuze wel om dat in memoriam gedoe te laten. Het is niet leuk, maar het kost je misschien ook weer veel energie om er vanalles mee te doen.
De vintagemeneer had ook een bepaalde lijn meubilair uit (denk ik) de seventies staan wat bij mijn ouders in huis echt 'ouwe meuk' was. Zij hadden het namelijk van oude familieleden die pas overleden waren. We vonden het niet mooi maar het was handig om 'even snel' alle slaapkamers mee in te richten toen we van een klein naar een groot huis gingen. Ik weet niet of ze het nog hebben, ergens op zolder. Maar ik zag het nu bij die meneer tussen de designspullen staan
Ik vrees alleen dat wij het vol geplakt hebben met stickers. Wat fijn dat je mee kunt Honing! Sowieso horen twee meer dan één. Hopelijk valt het mee.
Rammie wat heftig! Ik kan me voorstellen dat het fijn is om je kinderen om je heen te hebben, maar ook zwaar. Ik hoop net als Pinuts dat je voldoende hulp hebt. En zijn er familieleden of vrienden die je kunnen helpen met de praktische dingen?
Pinuts, moeilijk inderdaad, de verjaardag en dat het straks een half jaar geleden is. Ik hoop dat je iets bijzonders kunt doen om stil te staan bij deze dagen. De verjaardag blijft altijd een bijzondere datum...
Je kunt méér.
vrijdag 17 januari 2020 om 08:09
Oh fijn dat je die dagen thuis bent, pinuts. Dat lijken me echt dagen waarop er niets uit je handen komt. Ga je met je andere ouder nog iets doen?
Moon, klopt, die jaren 70 meuk heb ik gebruikt om mn baby kamer in te richten. In combinatie met wat nieuwe spulletjes. Ziet er echt leuk uit. Wel grappig, want op de jaren 70 kast zitten inderdaad wat verkleuringen van stickers die erop hebben gezeten, dat deed je in die tijd hè.. stickers plakken
Jammie.. Meid, wat vreselijk voor je! Niet gek dat je even helemaal uit je koers geblazen bent. Ik hoop voor je dat je goede hulp hebt. Hoewel mijn situatie anders is dan de jouwe, helpt dit topic me wel om de kleine en grote dingen die me bezig houden een beetje van me af te schrijven. Voel je vooral welkom om wat meer van je te laten horen, misschien heb je er wat aan.
Voor nu even een dikke knuffel
Moon, klopt, die jaren 70 meuk heb ik gebruikt om mn baby kamer in te richten. In combinatie met wat nieuwe spulletjes. Ziet er echt leuk uit. Wel grappig, want op de jaren 70 kast zitten inderdaad wat verkleuringen van stickers die erop hebben gezeten, dat deed je in die tijd hè.. stickers plakken
Jammie.. Meid, wat vreselijk voor je! Niet gek dat je even helemaal uit je koers geblazen bent. Ik hoop voor je dat je goede hulp hebt. Hoewel mijn situatie anders is dan de jouwe, helpt dit topic me wel om de kleine en grote dingen die me bezig houden een beetje van me af te schrijven. Voel je vooral welkom om wat meer van je te laten horen, misschien heb je er wat aan.
Voor nu even een dikke knuffel
vrijdag 17 januari 2020 om 09:17
Honing, ja het was apart om net spul waarvan wij al jaren vragen 'hebben jullie dat nou nog niet weg gedaan?' in een designwinkel te zien staan Mensen komen voor die winkel uit Parijs. Echter ik herinner me nu dat het in opa's schuur beland is en daarna wel in de container... Ach ja je kunt ook niet alles 45 jaar bewaren in de hoop dat het weer geld waard wordt.
Ik zou morgen lange dag weg gaan maar heb me afgemeld. Alles heeft veel energie gekost merk ik. Wil vanmiddag even langs mijn ouders gaan. Moeder is meteen weer gaan werken deze week en ik hoop dat dat allemaal gelukt is. Maar t zou me niet verbazen als het toch te snel is.
Mensen komen voor die winkel uit Parijs. Echter ik herinner me nu dat het in opa's schuur beland is en daarna wel in de container... Ach ja je kunt ook niet alles 45 jaar bewaren in de hoop dat het weer geld waard wordt. Ik zou morgen lange dag weg gaan maar heb me afgemeld. Alles heeft veel energie gekost merk ik. Wil vanmiddag even langs mijn ouders gaan. Moeder is meteen weer gaan werken deze week en ik hoop dat dat allemaal gelukt is. Maar t zou me niet verbazen als het toch te snel is.
Je kunt méér.
vrijdag 17 januari 2020 om 09:21
vrijdag 17 januari 2020 om 11:19
Dan moet je idd wel plannen, met zo'n reistijd. Is je ouder nog mobiel genoeg om af en toe jouw kant op te komen? (heb even geen idee van leeftijd)
Ik moet vanmiddag naar de kledingverhuur, iets terugbrengen. Ze weten ervan dat het aan de late kant is. Ik stond 3 weken geleden bij die kledingverhuur toen doordrong dat oma zou gaan sterven. Het telefoontje was een uur eerder gekomen maar het drong pas in de winkel door. Vind het raar om er nu weer heen te gaan. Stel het ook al de hele tijd uit.
Ik moet vanmiddag naar de kledingverhuur, iets terugbrengen. Ze weten ervan dat het aan de late kant is. Ik stond 3 weken geleden bij die kledingverhuur toen doordrong dat oma zou gaan sterven. Het telefoontje was een uur eerder gekomen maar het drong pas in de winkel door. Vind het raar om er nu weer heen te gaan. Stel het ook al de hele tijd uit.
Je kunt méér.
vrijdag 17 januari 2020 om 17:00
Hoi dames, het viel gelukkig mee. Iets met de schildklier en tekort aan verschillende vitamines. Verder nog een halfuur gesproken over de situatie met mijn moeder waarin de huisartsen op een aantal belangrijke momenten niet de juiste actie hebben ondernomen. (Overigens was haar dood niet te voorkomen geweest, maar een aantal dingen hoorden anders te zijn gegaan) Daar had ik al gesprek over gehad de ochtend na mn moeders hartstilstand, maar hij begon er zelf weer over want het zat hem nog dwars. Dus nog eens een halfuur daarover gepraat en gezegd hoe ik erover denk. Toen had ik daarna echt zo'n hoofdpijn...niet normaal. Heeft me toch weer veel energie gekost. Maar de opluchting over mn vader maakt een hoop goed.
honingdropje2 wijzigde dit bericht op 17-01-2020 18:49
1.23% gewijzigd
