Is blij zijn dat je leeft de norm?

11-01-2017 18:11 169 berichten
Alle reacties Link kopieren
Liever was ik niet geboren. Dit wil niet zeggen dat ik elke dag depri ben en het mooie in de kleine - en grote - dingen niet kan zien. Ik vind het hele principe van leven niks. Uiteindelijk word je oud en ga je dood. Of je wordt helemaal niet oud en gaat dood. Of je wordt ziek. Het eindigt hoe dan ook.

Daarnaast ben ik ook niet blij met hoe de mensheid in elkaar steekt. Er zijn genoeg leuke en goede mensen maar de mensheid als geheel is waardeloos. Enige levensvorm die zijn eigen leefomgeving (en dat van een ander) vernietigt. Bron van stress en ergernis voor mij.



Maar dit kun je dus niet zeggen. Dat je er liever niet was geweest. Niet dat ik dat te pas en te onpas roep maar het is wel een rode draad. Onder meer reden voor mijn partner om me na lange tijd te dumpen. Als ik hem was dan was ik nooit wat met mij begonnen, maar dat is een ander verhaal



En nu? Nu ben ik natuurlijk helemaal niet meer blij dat ik leef . Ik doe mijn best om blij te worden en heb me zelfs tot therapie laten verleiden. Maar wat me opvalt is dat als je niet blij bent dat je leeft, dat men van mening is dat er iets aan je scheelt. Het is toch ook gewoon niet leuk op aarde? Dat kan toch een beleving zijn? Dat je het niet de moeite waard vindt? Of kun je je hier alleen manifesteren als je denkt dat het wel is? Misschien is dat wel zo. Misschien moet je jezelf laten geloven dat het fijn is dat je leeft.



Maar ik wil geen troosteloze gedumpte vijftiger zijn. En ook geen blije gedumpte vijftiger trouwens. Ik raak mijn dieren en mijn huis kwijt en misschien ook nog wel mijn baan. Ik heb er lang genoeg over nagedacht en ik heb eigenlijk geen zin om er moeite in te steken om het het laatste eindje nog leuk te hebben. Ik vind er al meer dan vijftig jaar weinig aan, dus de kans is klein dat de gedumpte versie van mij het ineens wel leuk zal krijgen. De vraag is dan natuurlijk hoe je er op een zachte manier uit kunt stappen. Maar die vraag is niet voor hier.



Wat vinden jullie? Mankeer je iets als je niet blij bent dat je leeft?
Toch is er schijnbaar iets dat je hier houdt.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me in ieder geval de moeite waard om in therapie te gaan, zodat je er misschien toch blij mee kunt worden. We kunnen je namelijk niet terugstoppen in je moeders eierstok. Het is nogal zonde als je je zo voelt, terwijl dat misschien niet nodig is.



Ik snap het idee achter je gevoel, maar ben zelf wel blij dat ik hier ben. Natuuurlijk is het leven niet altijd leuk, maar ik zou hier niet weg willen, ik vermaak me prima!
Alle reacties Link kopieren
Maar wat me opvalt is dat als je niet blij bent dat je leeft, dat men van mening is dat er iets aan je scheelt. Het is toch ook gewoon niet leuk op aarde? Dat kan toch een beleving zijn?



Dat is inderdaad niet de norm zoals je in je titel vraagt.

De meeste mensen kunnen wel genieten van de meeste jaren dat ze hier op aarde zijn. En ja uiteindelijk ga je dood maar dat betekend niet dat je geen leuk leven kan hebben tot die tijd.



Ik weet zelf heel goed hoe is het is om je zo te voelen en ik dacht ook oprecht nooit gelukkig te zijn. Maar na idd veel jaren therapie en een andere invulling in mijn leven ben ik toch gelukkig geworden. Met 50 jaar ben je misschien pas op de helft dus zeker de moeite nog waard om zelf ook gelukkig te gaan worden.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor. Je hebt niet gevraagd om het leven en je mag ermee omgaan zoals jij dat wenst. En als dat betekent dat je elke dag denkt "kutleven, ik kan beter dood zijn" is, ook goed.

Niet per definitie leuk, wel goed.
.
Nee hoor, ik heb exact hetzelfde.

Elke dag de vraag 'waar doe ik het voor'. Elke dag de conclusie dat de wereld kut is, en dat er vroeg of laat een eind aan komt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Phaedra_ schreef op 11 januari 2017 @ 18:14:

Toch is er schijnbaar iets dat je hier houdt.

De alternatieven zijn niet echt aantrekkelijk.

Ik pleit al jaren voor een "laatstewilpil" omdat ik van mening ben dat mensen als TO er gewoon uit zouden mogen stappen als ze er klaar mee zijn, ook zonder uitzichtloos leiden.

En dan graag op een humane manier.
.
Alle reacties Link kopieren
Waarom had je überhaupt een relatie als hij blijkbaar totaal niks toevoegde aan je leven?
quote:Rooss4.0 schreef op 11 januari 2017 @ 18:17:

[...]



De alternatieven zijn niet echt aantrekkelijk.

Ik pleit al jaren voor een "laatstewilpil" omdat ik van mening ben dat mensen als TO er gewoon uit zouden mogen stappen als ze er klaar mee zijn, ook zonder uitzichtloos leiden.

En dan graag op een humane manier.Als je graag wil lijkt de keuze me niet zo moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Beter een half ei als een lege dop.

Wat jij blijkbaar nooit begrepen hebt is dat je er gewoon zelf iets van moet maken...
Alle reacties Link kopieren
Hier een 30ger maar ik kan er helemaal inkomen.

Ik ben ook niet blij dat ik leef. Ik zou liever streven of er nooit geweest zijn.

Ik werk hard, heb kinderen en ben dood op.



Het is werken, kinderen helpen met huiswerk, gedoe, werken werken... gezeur van ex , nog meer huiswerk..



Nou jipppie jeeeej en hoelang moet ik dit nog volhouden? Ik zal er dan geen einde aan maken, al fantaseer ik er regelmatig over dat ik dood ga... heerlijk..



Maar ja niks aan te doen. Ik ga maar door tot het einde volgt..



Verder heb ik een leuke baan hoor, en gezellige collega's fijne familie maar van mij hoeft het allemaal niet...

Liever ga ik straks naar bed en word ik moet meer wakker...



Dus nee nee bent niet de enige
Alle reacties Link kopieren
quote:Phaedra_ schreef op 11 januari 2017 @ 18:18:

[...]



Als je graag wil lijkt de keuze me niet zo moeilijk.

Op zich klopt dat maar weet je...

Sommigen mensen hangen gewoon niet zo aan het leven, ikzelf ook niet. Ik vind het leven oké, niks meer en niks minder. T is niet zo dat ik dood wil of dat ik zoek naar mogelijkheden maar er zijn wel dagen dat ik me afvraag wat ik hier in vredesnaam doe en ik kan me voorstellen dat ik, wanneer mijn kinderen zelfstandig zijn, er gewoon klaar mee ben.

Dan vind ik een pil zeer geschikt.

Een combinatie van pillen (met kans dat je ze uitkotst) een mes, een trein of een touw vind ik toch iets minder lollig.
.
Alle reacties Link kopieren
Doorgaans mankeer je dan wat ja, als je je er de hele tijd bewust van bent dat je er liever niet was geweest.



Wat verder niet betekent dat je je niet zo mag voelen. Dat het leven niet leuk is, is natuurlijk geen feit. Voor jou blijkbaar niet? De meeste mensen staan er niet zo bewust bij stil. Ze zijn blij dat ze leven, en als het tegenzit willen ze graag dat het anders en beter gaat, niet dat het leven stopt.



Dat zo'n houding mensen afschrikt kan ik me wel voorstellen. 'Het is toch allemaal niet leuk, we zijn een plaag, en uiteindelijk gaan we allemaal dood'... Niet de meest gezellige opmerkingen toch?



Je klinkt paradoxaal blij met je eigen apathie. Alsof je geen probleem hebt met negatief in het leven staan, maar met mensen die dat zorgelijk/niet leuk vinden.



Wat zou je willen? Meer geluk, of sluit je die mogelijkheid uit? Acceptatie van jouw houding? Van wie, en hoe zou dat eruit zien?
What a nuanced anxiety
quote:jo12345 schreef op 11 januari 2017 @ 18:19:

Beter een half ei als een lege dop.

Wat jij blijkbaar nooit begrepen hebt is dat je er gewoon zelf iets van moet maken...Inderdaad.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het wel herkenbaar TO, ik heb het alleen nog nooit uitgesproken. En bij mij is het ook niet zo dat ik dood zou willen ofzo, het lijkt me opzich wel rustig maar ik zou er niet bewust voor kiezen.
quote:iris1986p schreef op 11 januari 2017 @ 18:19:

Ik werk hard, heb kinderen en ben dood op.



Het is werken, kinderen helpen met huiswerk, gedoe, werken werken... gezeur van ex , nog meer huiswerk..Het is jouw keuze om je kinderen te helpen bij hun huiswerk. Het is hun huiswerk niet het jouwe. Kies meer voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4.0 schreef op 11 januari 2017 @ 18:17:

[...]



De alternatieven zijn niet echt aantrekkelijk.

Ik pleit al jaren voor een "laatstewilpil" omdat ik van mening ben dat mensen als TO er gewoon uit zouden mogen stappen als ze er klaar mee zijn, ook zonder uitzichtloos leiden.

En dan graag op een humane manier.[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 11-01-2017 18:55
Reden: ongepast
% gewijzigd
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
Het lijkt mij persoonlijk wel dat er iets aan je mankeert als je niet in staat bent om het leuke van het leven te voelen of te beleven. En ik denk ook dat dat te fixen valt. Sterker nog, ik denk dat je aan jezelf verplicht bent om te onderzoeken HOE je dat kunt fixen. Uitstappen is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem. Het feit dat je dat probleem al 50 jaar zo voelt, betekent waarschijnlijk dat je tot nog toe onvoldoende moeite hebt gestopt in het verkrijgen van een andere blik.
quote:ikbenleaf schreef op 11 januari 2017 @ 18:26:

Ik vind het wel herkenbaar TO, ik heb het alleen nog nooit uitgesproken. En bij mij is het ook niet zo dat ik dood zou willen ofzo, het lijkt me opzich wel rustig maar ik zou er niet bewust voor kiezen.Ja, ik ervaar hetzelfde.
Alle reacties Link kopieren
quote:Middag schreef op 11 januari 2017 @ 18:26:

[...]



Inderdaad.Integendeel, ik heb altijd gedacht dat het leven maakbaar is maar dat blijkt niet zo te zijn, soit.
Ik denk dat blij zijn dat je leeft inderdaad de norm is. Ik ben er ook niet blij mee, nooit echt geweest, maar nu nog minder. Ik leef al 1,5 jaar met een doodswens, die soms heel acuut wordt. De hulpverlening vindt dat afwijkend inderdaad. En wat ik realistisch vind, noemen zij depressief of zorgelijk.

Los van alles hierboven vind ik de mens als soort de ergste plaag die op de aardbol rondloopt. We maken alles op en kapot en nemen veel meer dan we teruggeven. Ik denk ook dat als de aliens een keer zijn komen kijken, ze zich heel vlug hebben omgedraaid en teruggevlogen zijn
quote:ikbenleaf schreef op 11 januari 2017 @ 18:31:

[...]





Integendeel, ik heb altijd gedacht dat het leven maakbaar is maar dat blijkt niet zo te zijn, soit.

Ik zeg toch niet dat het leven maakbaar is?

Ik zeg dat je zelf de keus hebt hoe te reageren.
Vanuit mezelf herken ik het niet.

In mijn puberjaren kende ik een leeftijdsgenootje. Al haar hele leven ziek en altijd pijn. Zij haalde uit het leven wat erin zat, knokte overal keihard voor.

Ze heeft een keer verteld wat zij zou doen als zij mijn lijf had. Ik voelde me zo klein, zij deed met 20% van mijn kunnen 100 keer zoveel!

Als dan zo'n meisje uitgebreid stralend gaat opnoemen je zou kunnen doen maar uit luiheid niet doet....

Al vind ik verstandelijk wat rooss zegt. Het is jouw leven en hoe je het leidt en ervaart is aan jou.

Maar ik kan er zelf vanuit mezelf niet zoveel in inleven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Middag schreef op 11 januari 2017 @ 18:33:

[...]



Ik zeg toch niet dat het leven maakbaar is?

Ik zeg dat je zelf de keus hebt hoe te reageren.



Dat versta ik wel onder "er gewoon zelf iets van maken"



Maar goed, ik probeer er ook 'iets van te maken', ik vind dingen leuk, heb lol, maar zou er niet rouwig om zijn als ik er nooit geweest was. Ik kan het niet goed uitleggen.
Ik vind leven ook vrij doelloos en soms ook moeilijk; het nut van leven begrijp ik niet en ik vrees dan ook niet voor de dood. Maar dat betekent niet dat ik niet gelukkig ben. Ik accepteer dat ik er ben en ik zorg ervoor dat het leven voor mij zo aangenaam mogelijk is, ik doe wat ik leuk vind en laat zoveel mogelijk het 'moeten' los. Ik moet immers niets, ik ben niet verplicht te leven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven