Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 17 februari 2009 om 18:53
quote:saartje1980 schreef op 17 februari 2009 @ 18:22:
Ja, in principe benoem je die wel. Bij was het zo dat de therapeut iedere vroeg wat er gebeurde, wat ik zag en voelde.
Het is ook vrij heftig, maar wel een goede en relatief snelle methode om de spanning te verminderen of helemaal eraf te halen.
Ik heb het mezelf heel moeilijk gemaakt door die tweede verkrachting als trauma uit te kiezen hiervoor. En dat was ook meteen de allereerste keer dat ik erover sprak met iemand. Dat was al niet zo slim.
Dat zou bij mij dan ook het geval zijn.
Je kan ook iets minder heftigs nemen om mee te beginnen, het hoeft niet meteen het meest zware te zijn. Ik zou aanraden om idd ook met iets minder zwaars te beginnen, zodat je kan ervaren hoe het werkt.
Das inderdaad wel slim dan, als dat ook gewoon kan.
Daarnaast was ik tijdens die sessie op een gegeven moment zelf heel erg aan het sturen, En dat schijnt hierbij vrij uitzonderlijk te zijn, maar komt deels voort vanuit het afsluiten voor gevoelens. Ik zei op een gegeven moment maar gewoon dingen om het af te kunnen ronden. Ik heb twee uur gezeten hiervoor en dat vond ik veel te lang, achteraf niet slim, ook niet van de psych die ik toen had.Ow shit Saar, dit zou ik ook precies zo kunnen doen. Maar wat zeggen om het af te ronden. Ik vind het enorm moeilijk om over mezelf te praten. Weet vaak niet waar emoties vandaan komen en ken mezelf daarin eigenlijk totaal niet. Heel frustrerend.
Ja, in principe benoem je die wel. Bij was het zo dat de therapeut iedere vroeg wat er gebeurde, wat ik zag en voelde.
Het is ook vrij heftig, maar wel een goede en relatief snelle methode om de spanning te verminderen of helemaal eraf te halen.
Ik heb het mezelf heel moeilijk gemaakt door die tweede verkrachting als trauma uit te kiezen hiervoor. En dat was ook meteen de allereerste keer dat ik erover sprak met iemand. Dat was al niet zo slim.
Dat zou bij mij dan ook het geval zijn.
Je kan ook iets minder heftigs nemen om mee te beginnen, het hoeft niet meteen het meest zware te zijn. Ik zou aanraden om idd ook met iets minder zwaars te beginnen, zodat je kan ervaren hoe het werkt.
Das inderdaad wel slim dan, als dat ook gewoon kan.
Daarnaast was ik tijdens die sessie op een gegeven moment zelf heel erg aan het sturen, En dat schijnt hierbij vrij uitzonderlijk te zijn, maar komt deels voort vanuit het afsluiten voor gevoelens. Ik zei op een gegeven moment maar gewoon dingen om het af te kunnen ronden. Ik heb twee uur gezeten hiervoor en dat vond ik veel te lang, achteraf niet slim, ook niet van de psych die ik toen had.Ow shit Saar, dit zou ik ook precies zo kunnen doen. Maar wat zeggen om het af te ronden. Ik vind het enorm moeilijk om over mezelf te praten. Weet vaak niet waar emoties vandaan komen en ken mezelf daarin eigenlijk totaal niet. Heel frustrerend.
dinsdag 17 februari 2009 om 18:59
Sterretje, ga niet af op mijn ervaringen.
Want het is een goede methode, daar ben ik van overtuigd. Dat meen ik echt.
En ik ga het nog een keer proberen. Het scheelt dat deze psych nu veel meer om mij weet, ook over de vorige keer dat ik dit gedaan heb. Dus ik heb er wel vertrouwen in dat het deze keer beter zal gaan.
Als je dit zou willen doen dan zou ik het gewoon goed doorspreken met de therapeut. En misschien niet meteen dat meest heftige doen waar je nooit over gesproken hebt, maar eerst iets anders kiezen.
Want het is een goede methode, daar ben ik van overtuigd. Dat meen ik echt.
En ik ga het nog een keer proberen. Het scheelt dat deze psych nu veel meer om mij weet, ook over de vorige keer dat ik dit gedaan heb. Dus ik heb er wel vertrouwen in dat het deze keer beter zal gaan.
Als je dit zou willen doen dan zou ik het gewoon goed doorspreken met de therapeut. En misschien niet meteen dat meest heftige doen waar je nooit over gesproken hebt, maar eerst iets anders kiezen.
dinsdag 17 februari 2009 om 19:01
He ster,
Heel herkenbaar die paniekaanvallen.
Ook de angst jezelf te verliezen en dan is alleen zijn zeker niet fijn.
Vooral sávonds en s'nachts niet.
Dan komen vaak de donkere gedachten naar boven en de nachtmerries.
Dat is heel heftig.
Nu vriend vaker naar het buitenland moet vind ik dat ook niet fijn om dezelfde redenen.
Dus ik begrijp heel goed dat je het niet leuk vind alleen te zijn nu.
Heb je niet iemand die wat vaker s'avond op visite kan komen.Of iemand die je kan bellen?
Als ik mij echt niet oke voel vraag ik iemand te slapen.
Maar ook dat vind ik niet altijd gerustellend.Ik kan namelijk ook psychotisch worden in mijn aanval en dat vind ik vreselijk.
Alleen vriend is dan veilig voor mij.
Herken jij zelf wel je valkuilen en je triggers?
Ik hoop dat je deze week een beetje door komt.
Maak het maar extra gezellig voor jezelf.
Liefs!
Heel herkenbaar die paniekaanvallen.
Ook de angst jezelf te verliezen en dan is alleen zijn zeker niet fijn.
Vooral sávonds en s'nachts niet.
Dan komen vaak de donkere gedachten naar boven en de nachtmerries.
Dat is heel heftig.
Nu vriend vaker naar het buitenland moet vind ik dat ook niet fijn om dezelfde redenen.
Dus ik begrijp heel goed dat je het niet leuk vind alleen te zijn nu.
Heb je niet iemand die wat vaker s'avond op visite kan komen.Of iemand die je kan bellen?
Als ik mij echt niet oke voel vraag ik iemand te slapen.
Maar ook dat vind ik niet altijd gerustellend.Ik kan namelijk ook psychotisch worden in mijn aanval en dat vind ik vreselijk.
Alleen vriend is dan veilig voor mij.
Herken jij zelf wel je valkuilen en je triggers?
Ik hoop dat je deze week een beetje door komt.
Maak het maar extra gezellig voor jezelf.
Liefs!
dinsdag 17 februari 2009 om 19:01
quote:saartje1980 schreef op 17 februari 2009 @ 18:51:
Haha Appel, eet smakelijk! Vrouwen kunnen best veel tegelijk, maar dit is ook wel iets teveel van het goede.
Iry, alleen die achterkant blijft jammer. We kunnen je zeker niet uitdagen een foto van hoe je er nu uitziet op te zetten? Wat denk je zelf lekker ding
Haha Appel, eet smakelijk! Vrouwen kunnen best veel tegelijk, maar dit is ook wel iets teveel van het goede.
Iry, alleen die achterkant blijft jammer. We kunnen je zeker niet uitdagen een foto van hoe je er nu uitziet op te zetten? Wat denk je zelf lekker ding
dinsdag 17 februari 2009 om 19:34
quote:iry schreef op 17 februari 2009 @ 19:01:
He ster,
Heel herkenbaar die paniekaanvallen.
Ook de angst jezelf te verliezen en dan is alleen zijn zeker niet fijn.
Vooral sávonds en s'nachts niet.
Dan komen vaak de donkere gedachten naar boven en de nachtmerries.
Dat is heel heftig.
Nu vriend vaker naar het buitenland moet vind ik dat ook niet fijn om dezelfde redenen.
Dus ik begrijp heel goed dat je het niet leuk vind alleen te zijn nu.
Heb je niet iemand die wat vaker s'avond op visite kan komen.Of iemand die je kan bellen?
Als ik mij echt niet oke voel vraag ik iemand te slapen.
Maar ook dat vind ik niet altijd gerustellend.Ik kan namelijk ook psychotisch worden in mijn aanval en dat vind ik vreselijk.
Alleen vriend is dan veilig voor mij.
Herken jij zelf wel je valkuilen en je triggers?
Ik hoop dat je deze week een beetje door komt.
Maak het maar extra gezellig voor jezelf.
Liefs!
Nee!! Ik weet niet wat mn triggers zijn! Ik kom erachter dat ik eigenlijk heel weinig over mezelf weet. Alleen het feit dan dat ik heel veel last van paniekaanvallen en nachtmerries heb momenteel.
Ik kan wel iemand bellen.. maar durf het ook niet zo goed. Ik wil dat hij terug komt, bah ik trek het slecht hoor. En voel me dan ook weer zo'n zwakkeling.. Moet het gewoon kunnen. Ga vanavond nog even hardlopen en lekker in bad, misschien dat ik me dan wat beter voel.
He ster,
Heel herkenbaar die paniekaanvallen.
Ook de angst jezelf te verliezen en dan is alleen zijn zeker niet fijn.
Vooral sávonds en s'nachts niet.
Dan komen vaak de donkere gedachten naar boven en de nachtmerries.
Dat is heel heftig.
Nu vriend vaker naar het buitenland moet vind ik dat ook niet fijn om dezelfde redenen.
Dus ik begrijp heel goed dat je het niet leuk vind alleen te zijn nu.
Heb je niet iemand die wat vaker s'avond op visite kan komen.Of iemand die je kan bellen?
Als ik mij echt niet oke voel vraag ik iemand te slapen.
Maar ook dat vind ik niet altijd gerustellend.Ik kan namelijk ook psychotisch worden in mijn aanval en dat vind ik vreselijk.
Alleen vriend is dan veilig voor mij.
Herken jij zelf wel je valkuilen en je triggers?
Ik hoop dat je deze week een beetje door komt.
Maak het maar extra gezellig voor jezelf.
Liefs!
Nee!! Ik weet niet wat mn triggers zijn! Ik kom erachter dat ik eigenlijk heel weinig over mezelf weet. Alleen het feit dan dat ik heel veel last van paniekaanvallen en nachtmerries heb momenteel.
Ik kan wel iemand bellen.. maar durf het ook niet zo goed. Ik wil dat hij terug komt, bah ik trek het slecht hoor. En voel me dan ook weer zo'n zwakkeling.. Moet het gewoon kunnen. Ga vanavond nog even hardlopen en lekker in bad, misschien dat ik me dan wat beter voel.
dinsdag 17 februari 2009 om 19:48
Zo, nog maar even verder met hyves, als het nu beter gaat tenminste. Dan ben ik klaar met alles afschermen.
Opvallend trouwens. Daar ben ik aan het afschermen, hier ben ik juist het omgekeerde aan het doen. En irl ook wel. Proberen tenminste wel. Eigenlijk ben ik op hyves aan het doen wat ik in het echt ook moet doen: zorgvuldig de mensen kiezen met wie ik wel iets wil delen, en afschermen (mezelf beschermen) voor de rest die er toch niets mee kan.
Opvallend trouwens. Daar ben ik aan het afschermen, hier ben ik juist het omgekeerde aan het doen. En irl ook wel. Proberen tenminste wel. Eigenlijk ben ik op hyves aan het doen wat ik in het echt ook moet doen: zorgvuldig de mensen kiezen met wie ik wel iets wil delen, en afschermen (mezelf beschermen) voor de rest die er toch niets mee kan.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 17 februari 2009 om 20:06
quote:iry schreef op 17 februari 2009 @ 16:47:
Lieve appel.
Gaat het wel met je?
Die paniek aanval is schrikken inderdaad meid.
Wellicht loopt alle spanning gewoon (nou ja gewoon is niet het juiste woord) veel te hoog op.
Kan ik iets voor je doen?
Je weet mij te vinden toch?
Ik wil ook graag weten hoe het gegaan is in je therapie
Misschien eens een gesprek over je medicatie met je psych?
Heel veel liefs!!
Hang in there girl!
Dankje lieve Iry!
Het gaat vandaag wel. Voe me wel oke geloof ik. Hebben gisteren en vandaag veel besproken in therapie. Wil je er graag over vertellen, misschien dat ik je nog zie op msn vanavond.
voor jou, beetje voorzichtig nog met al die losse velletjes enzo...
Lieve appel.
Gaat het wel met je?
Die paniek aanval is schrikken inderdaad meid.
Wellicht loopt alle spanning gewoon (nou ja gewoon is niet het juiste woord) veel te hoog op.
Kan ik iets voor je doen?
Je weet mij te vinden toch?
Ik wil ook graag weten hoe het gegaan is in je therapie
Misschien eens een gesprek over je medicatie met je psych?
Heel veel liefs!!
Hang in there girl!
Dankje lieve Iry!
Het gaat vandaag wel. Voe me wel oke geloof ik. Hebben gisteren en vandaag veel besproken in therapie. Wil je er graag over vertellen, misschien dat ik je nog zie op msn vanavond.
voor jou, beetje voorzichtig nog met al die losse velletjes enzo...
dinsdag 17 februari 2009 om 20:09
quote:saartje1980 schreef op 17 februari 2009 @ 17:37:
Iry, wees toch eens niet zo hard voor jezelf.
Ik snap echt wel dat je iets wilt doen, een invulling wilt hebben.
Maar daar ben je op aan het wachten, en dan word je ongedulig, omdat het allemaal zo lang duurt. Dat snap ik best.
Het heeft alleen niet veel zin om je nu op van alles te storten, terwijl je straks (hopelijk) therapie gaat volgen.
En je zorgt voor je kinderen, noem dat maar niets...Eens met Saar!
Iry, wees toch eens niet zo hard voor jezelf.
Ik snap echt wel dat je iets wilt doen, een invulling wilt hebben.
Maar daar ben je op aan het wachten, en dan word je ongedulig, omdat het allemaal zo lang duurt. Dat snap ik best.
Het heeft alleen niet veel zin om je nu op van alles te storten, terwijl je straks (hopelijk) therapie gaat volgen.
En je zorgt voor je kinderen, noem dat maar niets...Eens met Saar!
dinsdag 17 februari 2009 om 20:16
Hanke, dank je.. Ik hoop dat je snel weer opknapt en weer wat meer energie hebt!
EV,ik ga zo je blog lezen. Is hier heel de tijd druk geweest. Visite, telefoon, visite, sms, telefoon.
Vriend is weg dus rust nu, foon uit.
Wat schrijven jullie veel zeg... pfff... bijna een dagtaak om het bij te houden. Eigenlijk geen tijd meer voor therapie!
Saar, lees net je post over je bezoek aan de psych. Jammer dat ik net zo chaotisch was op msn. Maar spreek je morgen! Tussen de visite door waarschijnlijk...
EV,ik ga zo je blog lezen. Is hier heel de tijd druk geweest. Visite, telefoon, visite, sms, telefoon.
Vriend is weg dus rust nu, foon uit.
Wat schrijven jullie veel zeg... pfff... bijna een dagtaak om het bij te houden. Eigenlijk geen tijd meer voor therapie!
Saar, lees net je post over je bezoek aan de psych. Jammer dat ik net zo chaotisch was op msn. Maar spreek je morgen! Tussen de visite door waarschijnlijk...
dinsdag 17 februari 2009 om 20:23
Het wordt voor mij even ook chaotisch, ik kan amper nog de echte namen onthouden van de mensen die ik net heb toegevoegd op hyves. Ja, ik weet het: niet helder. Sorry.
Ik ga de computer uitzetten, want ik word er nu heel gestresst van. Al die blogs aan zitten passen, en dan wil ik snel snel vanalles, dat wordt me teveel.
Wat een bejaarde...
Ik wens jullie allemaal een fijne, rustige avond, met elkaar, met jezelf, met je partner of met je huisdier, of alleen. Liefs!
Ik ga de computer uitzetten, want ik word er nu heel gestresst van. Al die blogs aan zitten passen, en dan wil ik snel snel vanalles, dat wordt me teveel.
Wat een bejaarde...
Ik wens jullie allemaal een fijne, rustige avond, met elkaar, met jezelf, met je partner of met je huisdier, of alleen. Liefs!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 17 februari 2009 om 20:39
Nou inderdaad Ev,echt een bejaarde!
Veel plezier vanavond met lingo kijken en breien .
He Hanke.
Irritant he zo'n griep die even voor jou beslist dat je geen energie meer hebt.
En dat kwakkelt nog lekker na.
Wel een fijn excuus om lekker op de bank te hangen.
Beterschap meid!
(hoe staat het met je toneelcursus, gaat het nog door?)
He Lyn!
Lieve groetjes terug (f)
Toch wel te druk met positieve dingen hoop ik?
Veel plezier vanavond met lingo kijken en breien .
He Hanke.
Irritant he zo'n griep die even voor jou beslist dat je geen energie meer hebt.
En dat kwakkelt nog lekker na.
Wel een fijn excuus om lekker op de bank te hangen.
Beterschap meid!
(hoe staat het met je toneelcursus, gaat het nog door?)
He Lyn!
Lieve groetjes terug (f)
Toch wel te druk met positieve dingen hoop ik?
dinsdag 17 februari 2009 om 21:13
