Psyche
alle pijlers
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
woensdag 16 september 2015 om 16:30
Precies Vind het ook niet erg dat ik de baan niet heb salsagirl86.
(Sociale) faalangst is het denk ik. Vroeger met presentaties oid kon ik dat ondanks de stress nog enigszins beteugelen. Je kon je immers helemaal voorbereiden. Op soms een rood hoofd na ging dat wel. In gesprekken is dat anders. Bij een sollicitatie kun je alleen veelgestelde vragen oefenen.
Bij schriftelijke toetsen nooit last gehad van zenuwen, vond ik zelfs wel leuk om te doen.
Wat lijkt het me een bevrijding om dit niet meer te hebben!
(Sociale) faalangst is het denk ik. Vroeger met presentaties oid kon ik dat ondanks de stress nog enigszins beteugelen. Je kon je immers helemaal voorbereiden. Op soms een rood hoofd na ging dat wel. In gesprekken is dat anders. Bij een sollicitatie kun je alleen veelgestelde vragen oefenen.
Bij schriftelijke toetsen nooit last gehad van zenuwen, vond ik zelfs wel leuk om te doen.
Wat lijkt het me een bevrijding om dit niet meer te hebben!
woensdag 16 september 2015 om 17:26
quote:Pompomlala schreef op 16 september 2015 @ 14:05:
Ja, hij had een punt. Zou graag trainingen volgen om mezelf verder te ontwikkelen, denk aan een assertiviteitstraining. Ik ben krachtig en overtuigend op papier, dan moet ik dat toch ook in real life kunnen zijn?
Maar goed, eerst werken en sparen daarvoor. Kon het maar andersom.
Daarbij moet ik me meer richten op werk dat beter bij mij past ipv waar ik ervaring in heb (verkoop). En niet wat nu bleek: Socializen met mensen en op slinkse wijze meer producten van het bedrijf aanbieden. (Nee, was geen winkel). Werd administratieve functie genoemd, was het maar deels.
Het liefst zit ik de hele dag achter een computer en ik werk prima in m'n eentje. Uit een gratis beroepskeuzetest op internet kwamen banen als grafisch vormgever, bibliothecaris, stedenbouwkundig ontwerper. Niet dat ik me ga omscholen. Maar het zijn wel allemaal vrij zelfstandige beroepen.
Ik heb journalistiek gestudeerd, dus ga maar weer verder zoeken in die richting. Tekstschrijver of zo. Zou graag voor mezelf beginnen, ware het niet dat klanten vast niet komen aanwaaien en ik niet goed ben in acquisitie. En daarbij, ik heb niet met alle tekstvormen ervaring. Ik weet niet of ik aan alle wensen van een klant kan voldoen. Zie dus beren op de weg.
Zo, dat is eruit
Hebben jullie 'passend' werk?
En ook de ervaring dat, introvert zijnde, werken met mensen je opbreekt? Ben nieuwsgierig.
TJa dat is het probleem van introverten: ze zijn vaak beter in schrijven dan praten. Wat ook ten koste gaat van de assertiviteit, want vaak komen ze pas na een tijdje met "shit, dit had ik toen moeten zeggen", maar ja, dan heeft het weinig zin meer.
Ik heb er zelf geen last van gelukkig. Ik kan zowel goed praten als schrijven en ik heb een 89% assertiviteitsscore op mijn test.
Ik heb meestal meteen wel een antwoord klaar. Ik vraag me af of je snel denken en reageren wel via een cursusje kunt leren. Vaak blijkt dat wanneer het puntje bij paaltje komt, je toch in je oude gedrag terug schiet en dicht slaat.
Kwa baan betreft: ik doe al 16 jaar hetzelfde. Ik werk in een team, maar werk alleen. Weinig uitdaging, maar het betaalt goed, weinig stress en ik heb alle vrijheid, dus ik blijf daar nog wel 30 jaar zitten.
Mijn vader was destijds leiddinggevende en zei dat ik kon solliciteren op die baan. Hij heeft een vriend toen de sollicatieprocedure laten doen om belangenverstrengeling te vermijden. Ik ben aangenomen, maar die vriend zei: "het is dat ik je ken en weet dat je niet zo bent, maar anders had ik je niet aangenomen, want je komt zo ongeïnteresseerd en nonchalant over".
Helaas had ie dat goed gezien, want werk interesseert om eigenlijk ook totaal niet. Als het kon stopte ik er morgen mee, maar dat gaat nog niet, maar 3 dagen per week is ook prima te doen.
Eigenlijk heb ik gewoon een fantastisch leven als ik er zo over nadenk.
In ieder geval heel veel geluk met het vinden van een passende en leuke baan!
Oh wat betreft het werken met mensen: ik heb daar op zich niet zo'n moeite mee, ware het niet dat de meesten veel te langzaam denken en dat ergert me, want dan schiet het niet op. Over het algemeen vermijd ik dus vergaderingen en overleggen. Ik schrijf gewoon op dat ik overleg gehad heb, terwijl dat niet zo is. Kraait toch geen haan na.
Ja, hij had een punt. Zou graag trainingen volgen om mezelf verder te ontwikkelen, denk aan een assertiviteitstraining. Ik ben krachtig en overtuigend op papier, dan moet ik dat toch ook in real life kunnen zijn?
Maar goed, eerst werken en sparen daarvoor. Kon het maar andersom.
Daarbij moet ik me meer richten op werk dat beter bij mij past ipv waar ik ervaring in heb (verkoop). En niet wat nu bleek: Socializen met mensen en op slinkse wijze meer producten van het bedrijf aanbieden. (Nee, was geen winkel). Werd administratieve functie genoemd, was het maar deels.
Het liefst zit ik de hele dag achter een computer en ik werk prima in m'n eentje. Uit een gratis beroepskeuzetest op internet kwamen banen als grafisch vormgever, bibliothecaris, stedenbouwkundig ontwerper. Niet dat ik me ga omscholen. Maar het zijn wel allemaal vrij zelfstandige beroepen.
Ik heb journalistiek gestudeerd, dus ga maar weer verder zoeken in die richting. Tekstschrijver of zo. Zou graag voor mezelf beginnen, ware het niet dat klanten vast niet komen aanwaaien en ik niet goed ben in acquisitie. En daarbij, ik heb niet met alle tekstvormen ervaring. Ik weet niet of ik aan alle wensen van een klant kan voldoen. Zie dus beren op de weg.
Zo, dat is eruit
Hebben jullie 'passend' werk?
En ook de ervaring dat, introvert zijnde, werken met mensen je opbreekt? Ben nieuwsgierig.
TJa dat is het probleem van introverten: ze zijn vaak beter in schrijven dan praten. Wat ook ten koste gaat van de assertiviteit, want vaak komen ze pas na een tijdje met "shit, dit had ik toen moeten zeggen", maar ja, dan heeft het weinig zin meer.
Ik heb er zelf geen last van gelukkig. Ik kan zowel goed praten als schrijven en ik heb een 89% assertiviteitsscore op mijn test.
Ik heb meestal meteen wel een antwoord klaar. Ik vraag me af of je snel denken en reageren wel via een cursusje kunt leren. Vaak blijkt dat wanneer het puntje bij paaltje komt, je toch in je oude gedrag terug schiet en dicht slaat.
Kwa baan betreft: ik doe al 16 jaar hetzelfde. Ik werk in een team, maar werk alleen. Weinig uitdaging, maar het betaalt goed, weinig stress en ik heb alle vrijheid, dus ik blijf daar nog wel 30 jaar zitten.
Mijn vader was destijds leiddinggevende en zei dat ik kon solliciteren op die baan. Hij heeft een vriend toen de sollicatieprocedure laten doen om belangenverstrengeling te vermijden. Ik ben aangenomen, maar die vriend zei: "het is dat ik je ken en weet dat je niet zo bent, maar anders had ik je niet aangenomen, want je komt zo ongeïnteresseerd en nonchalant over".
Helaas had ie dat goed gezien, want werk interesseert om eigenlijk ook totaal niet. Als het kon stopte ik er morgen mee, maar dat gaat nog niet, maar 3 dagen per week is ook prima te doen.
Eigenlijk heb ik gewoon een fantastisch leven als ik er zo over nadenk.
In ieder geval heel veel geluk met het vinden van een passende en leuke baan!
Oh wat betreft het werken met mensen: ik heb daar op zich niet zo'n moeite mee, ware het niet dat de meesten veel te langzaam denken en dat ergert me, want dan schiet het niet op. Over het algemeen vermijd ik dus vergaderingen en overleggen. Ik schrijf gewoon op dat ik overleg gehad heb, terwijl dat niet zo is. Kraait toch geen haan na.
spell68 wijzigde dit bericht op 16-09-2015 17:33
Reden: Typ hier de reden van wijziging..
Reden: Typ hier de reden van wijziging..
% gewijzigd
woensdag 16 september 2015 om 21:50
Goed om te horen Spell68, dat je zo'n leuk leven hebt.
Gelukkig ben ik ook al een tijdje op de goede weg.
Ik werkte eerst in de zorg waar ik na 7 jaar ontslag nam toen ik een burnout kreeg (achteraf gezien).
Binnen een week was ik weer aan het werk als postbode en dat doe ik nu nog steeds, al 15 jaar.
Ik had echt zoiets van, en nu wil ik een heel simpel baantje die meteen uit je hoofd is als je klaar bent met werken.
Maar postbode zijn was en is nog wel eens zwaar, niet wat betreft het fysieke deel, maar meer door de bouwvakkersmentaliteit onder de collega's die de laatste jaren gelukkig een heel stuk minder is geworden door de komst van meer vrouwen en het afvloeien van oude lieden.
Als postbode werk je voor het grootste gedeelte van de dag binnen tegenwoordig, ik breng nog maar één wijk per dag weg en soms zelfs geen.
Ik heb nu wel een taak binnen het team waardoor ik veel vrijheden heb, ik zorg er voor dat iedereen aan het werk kan blijven dus ben ik veel aan het lopen om dingen klaar te zetten.
Daardoor kan ik ook kiezen naast wie ik ga staan om een wijk te sorteren en dat is erg prettig, lol.
Spell68, die INTP vriend die robots bouwt in zijn hoofd zou ik echt aanraden om werkelijk iets te gaan doen.
Dat geeft namelijk weer veel meer nieuwe input en dimensie aan het geheel, daar kan je echt heel veel van leren is mijn ervaring.
Ik maak ook echt dingen om het bestaan van mijn gedachte te bewijzen zeg maar.
Want als het aan mijn geest ligt zou die helemaal geen lichaam hebben en alleen maar een beetje rondzweven over de de aarde en ver daar buiten, tot in de eeuwigheid.
Volgens mij was god ook een INTP'er, die schiep de sterren en heeft er toen echt miljoenen jaren met open mond naar gestaard, wwwooooooooowwwww, alsof hij stoned was.
Gelukkig ben ik ook al een tijdje op de goede weg.
Ik werkte eerst in de zorg waar ik na 7 jaar ontslag nam toen ik een burnout kreeg (achteraf gezien).
Binnen een week was ik weer aan het werk als postbode en dat doe ik nu nog steeds, al 15 jaar.
Ik had echt zoiets van, en nu wil ik een heel simpel baantje die meteen uit je hoofd is als je klaar bent met werken.
Maar postbode zijn was en is nog wel eens zwaar, niet wat betreft het fysieke deel, maar meer door de bouwvakkersmentaliteit onder de collega's die de laatste jaren gelukkig een heel stuk minder is geworden door de komst van meer vrouwen en het afvloeien van oude lieden.
Als postbode werk je voor het grootste gedeelte van de dag binnen tegenwoordig, ik breng nog maar één wijk per dag weg en soms zelfs geen.
Ik heb nu wel een taak binnen het team waardoor ik veel vrijheden heb, ik zorg er voor dat iedereen aan het werk kan blijven dus ben ik veel aan het lopen om dingen klaar te zetten.
Daardoor kan ik ook kiezen naast wie ik ga staan om een wijk te sorteren en dat is erg prettig, lol.
Spell68, die INTP vriend die robots bouwt in zijn hoofd zou ik echt aanraden om werkelijk iets te gaan doen.
Dat geeft namelijk weer veel meer nieuwe input en dimensie aan het geheel, daar kan je echt heel veel van leren is mijn ervaring.
Ik maak ook echt dingen om het bestaan van mijn gedachte te bewijzen zeg maar.
Want als het aan mijn geest ligt zou die helemaal geen lichaam hebben en alleen maar een beetje rondzweven over de de aarde en ver daar buiten, tot in de eeuwigheid.
Volgens mij was god ook een INTP'er, die schiep de sterren en heeft er toen echt miljoenen jaren met open mond naar gestaard, wwwooooooooowwwww, alsof hij stoned was.
rontonde wijzigde dit bericht op 17-09-2015 16:16
Reden: Teveel off topic
Reden: Teveel off topic
% gewijzigd
woensdag 16 september 2015 om 23:20
Pompomlala: ah...your cards on the table
Nou....jij ziet drempels...ik zie ook mogelijkheden....vind je idee goed
Schrijven voor jezelf beginnen....begin gewoon dus....ga wat uutproberen voor een kennis, je sportclub, goed doel, zijn altijd mensen die teksten nodig hebben.
Acquisitie kun je leren en ok moet je je sons toe zetten....leer vormgevers kennen en speel elkaar werk toe. Er Zijn meer wegen nasr rome.. een sprcialisatie komt later wel...virmt zich vanzelf.
Ik zou je assertiviteit niet eerst aanpakken / trainen/ ontwikkelen en dan pas loopbaan stappen maken
Begin gewoon en doe dat a long the way.
Nou....jij ziet drempels...ik zie ook mogelijkheden....vind je idee goed
Schrijven voor jezelf beginnen....begin gewoon dus....ga wat uutproberen voor een kennis, je sportclub, goed doel, zijn altijd mensen die teksten nodig hebben.
Acquisitie kun je leren en ok moet je je sons toe zetten....leer vormgevers kennen en speel elkaar werk toe. Er Zijn meer wegen nasr rome.. een sprcialisatie komt later wel...virmt zich vanzelf.
Ik zou je assertiviteit niet eerst aanpakken / trainen/ ontwikkelen en dan pas loopbaan stappen maken
Begin gewoon en doe dat a long the way.
--
donderdag 17 september 2015 om 16:43
woensdag 23 september 2015 om 22:12
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.
woensdag 23 september 2015 om 22:52
quote:NYC schreef op 23 september 2015 @ 22:12:
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.
Toen ik nog wel eens bij iemand bleef slapen (in diens bed) sliep ik meestal slecht of helemaal niet. Ik vind het heel onrustig om iemand naast me te hebben. En vlak daarvoor ben ik ook graag alleen. Dus ja, ik herken het.
Daarom ga ik nu ook mijn computer uitzetten
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.
Toen ik nog wel eens bij iemand bleef slapen (in diens bed) sliep ik meestal slecht of helemaal niet. Ik vind het heel onrustig om iemand naast me te hebben. En vlak daarvoor ben ik ook graag alleen. Dus ja, ik herken het.
Daarom ga ik nu ook mijn computer uitzetten
woensdag 23 september 2015 om 22:58
Ik slaap wel goed samen (nou ja, alleen met mijn vrouw dan dus) maar ik slaap denk ik altijd wel gewoon snel. Ongeacht hoe laat of waar ik in het nest kruip. Maar in de periode (kwartiertje, halfuurtje) daarvoor heb ik op de een of andere manier altijd graag even me-time. Computer hoeft er overigens niet voor worden uitgezet. Tv en radio wel.
donderdag 24 september 2015 om 00:14
Oeh samen slapen: hel!
Als ik alleen lig, slaap ik (na nog even kort forummen / lezen op telefoon) gewoonlijk supersnel in, binnen 10 min. Als ik heel gestrest ben of de volgende dag iets spannends heb duurt t meestal tot een half uur. Maar als er iemand naast me ligt duurt het standaard minstens een half uur en vaak wel een uur of nog langer zelfs.
Dus ik slaap veruit het liefst alleen. Heb er ook in relaties nooit aan kunnen wennen. Ik zou dus nooit willen samenwonen zonder eigen slaapkamer te hebben.
S ochtends liefst niemand om me heen, s avonds laat ook niet. Gewoon overdag of in de avond een paar uur iemand of een paar mensen om me heen in binnenruimtes is de max en dat ook zeker niet elke dag. De enige die ik 24/7 graag heel dichtbij heb is mijn hond
Als ik alleen lig, slaap ik (na nog even kort forummen / lezen op telefoon) gewoonlijk supersnel in, binnen 10 min. Als ik heel gestrest ben of de volgende dag iets spannends heb duurt t meestal tot een half uur. Maar als er iemand naast me ligt duurt het standaard minstens een half uur en vaak wel een uur of nog langer zelfs.
Dus ik slaap veruit het liefst alleen. Heb er ook in relaties nooit aan kunnen wennen. Ik zou dus nooit willen samenwonen zonder eigen slaapkamer te hebben.
S ochtends liefst niemand om me heen, s avonds laat ook niet. Gewoon overdag of in de avond een paar uur iemand of een paar mensen om me heen in binnenruimtes is de max en dat ook zeker niet elke dag. De enige die ik 24/7 graag heel dichtbij heb is mijn hond
donderdag 24 september 2015 om 09:26
quote:NYC schreef op 23 september 2015 @ 22:12:
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.Ja, dat herken ik ook. Ik ga altijd nog even lezen voordat ik ga slapen en wil dan het liefst alleen zijn. Gelukkig is mijn man hier aan gewend en zelf ook rustig. In de ochtend kan ik ook meteen gezelschap om me heen hebben en gezellig doen, mijn man juist niet. We kunnen elkaar dus afwisselen hierin, haha.
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.Ja, dat herken ik ook. Ik ga altijd nog even lezen voordat ik ga slapen en wil dan het liefst alleen zijn. Gelukkig is mijn man hier aan gewend en zelf ook rustig. In de ochtend kan ik ook meteen gezelschap om me heen hebben en gezellig doen, mijn man juist niet. We kunnen elkaar dus afwisselen hierin, haha.
donderdag 24 september 2015 om 14:08
mijn vriend is ook een beetje een einzelgänger en soms ook een vreselijke huismus.hij heeft ook wel vrienden met wie hij eens in de zoveel tijd afspreekt en waarmee hij vaak gamed over skype. maar hij is het liefst ook alleen hij raakt nog snel verveeld van mensen. soms vroeg ik me wel is af waarom hij mij dan wel duld of hij niet moe wordt van mij ? ondanks dat ik vreselijk zijn tegenpool ben( kan niet zonder andere mensen, op straat is me 2de huis) passen we wel goed samen al wordt ik er soms wel is gek van. want weet niet of meer mensen dat hebben maar vaak denken (andere)mensen dat hij ongeintereseerd of zelfs onbeleefd. maar ik weet dat hij heel betrokken, goedaardig en heel behulpzaam en vriendelijk kan zijn.
donderdag 24 september 2015 om 15:43
quote:nijntje021 schreef op 24 september 2015 @ 14:08:
mijn vriend is ook een beetje een einzelgänger en soms ook een vreselijke huismus.hij heeft ook wel vrienden met wie hij eens in de zoveel tijd afspreekt en waarmee hij vaak gamed over skype. maar hij is het liefst ook alleen hij raakt nog snel verveeld van mensen. soms vroeg ik me wel is af waarom hij mij dan wel duld of hij niet moe wordt van mij ? ondanks dat ik vreselijk zijn tegenpool ben( kan niet zonder andere mensen, op straat is me 2de huis) passen we wel goed samen al wordt ik er soms wel is gek van. want weet niet of meer mensen dat hebben maar vaak denken (andere)mensen dat hij ongeintereseerd of zelfs onbeleefd. maar ik weet dat hij heel betrokken, goedaardig en heel behulpzaam en vriendelijk kan zijn.
Ik ken het wel ja. Het is alleen niet dat ik niet geïnteresseerd ben, het is dat ik afzijdig ben. Als het onderwerp me niet boeit of ik heb er niets zinnigs over te zeggen dan houd ik liever mijn mond dicht. Dat wordt blijkbaar snel gezien als ongeïnteresseerd zijn.
Verder ben ik idd ook snel op mensen uitgekeken, eigenlijk alles wat voorspelbaar is.
mijn vriend is ook een beetje een einzelgänger en soms ook een vreselijke huismus.hij heeft ook wel vrienden met wie hij eens in de zoveel tijd afspreekt en waarmee hij vaak gamed over skype. maar hij is het liefst ook alleen hij raakt nog snel verveeld van mensen. soms vroeg ik me wel is af waarom hij mij dan wel duld of hij niet moe wordt van mij ? ondanks dat ik vreselijk zijn tegenpool ben( kan niet zonder andere mensen, op straat is me 2de huis) passen we wel goed samen al wordt ik er soms wel is gek van. want weet niet of meer mensen dat hebben maar vaak denken (andere)mensen dat hij ongeintereseerd of zelfs onbeleefd. maar ik weet dat hij heel betrokken, goedaardig en heel behulpzaam en vriendelijk kan zijn.
Ik ken het wel ja. Het is alleen niet dat ik niet geïnteresseerd ben, het is dat ik afzijdig ben. Als het onderwerp me niet boeit of ik heb er niets zinnigs over te zeggen dan houd ik liever mijn mond dicht. Dat wordt blijkbaar snel gezien als ongeïnteresseerd zijn.
Verder ben ik idd ook snel op mensen uitgekeken, eigenlijk alles wat voorspelbaar is.
donderdag 24 september 2015 om 16:20
Met samen slapen heb ik maar 1 nacht ervaring, daar kun je ook weinig van zeggen. Maar ik weet wel dat ik niet heb geslapen van de spanning. Vraag me af of ik dat ook zou hebben mocht ik echt verliefd zijn. Helaas word ik nooit verliefd, maar ik vermoed dat ik dat nooit zal kunnen verdragen.
Als het ooit tot samenwonen komt (wat ik me niet kan voorstellen) wil ik ook een eigen slaapkamer.
Als het ooit tot samenwonen komt (wat ik me niet kan voorstellen) wil ik ook een eigen slaapkamer.
donderdag 24 september 2015 om 21:55
quote:NYC schreef op 23 september 2015 @ 22:12:
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.Herkenbaar, ja! Bij mij duurt dit dan wel een half uurtje of wat een uurtje of 2, vooral op vrije dagen/late posten. Daar mijn vriend door de week vroeg uit de veren moet en ook vroeg gaat slapen, is dit voor mij ideaal. Ik handwerk dan wat, doe via de mp3-speler een meditatie-oefening of zet mij nog even achter de laptop. Gezelschap tot het slapengaan vind ik oké, maar zeker zo gezellig een paar uurtjes per week eens alles voor mezelf, en ik woon al 5 jaar samen...
Herkennen jullie (althans, degenen die samenwonen) het dat je vooral ook vlak voor het slapen gaan echt even hele rustige alleen-tijd wil hebben? 's Morgens kan ik altijd meteen gezellig en druk gezelschap om mij heen hebben, maar als het avond is en ik wil gaan slapen heb ik altijd zeker een kwartier tot een half uur nodig om in mijn eentje af te schakelen. Geen televisie, radio, geklets meer om me heen. Even gewoon in stilte/rust alleen zijn.Herkenbaar, ja! Bij mij duurt dit dan wel een half uurtje of wat een uurtje of 2, vooral op vrije dagen/late posten. Daar mijn vriend door de week vroeg uit de veren moet en ook vroeg gaat slapen, is dit voor mij ideaal. Ik handwerk dan wat, doe via de mp3-speler een meditatie-oefening of zet mij nog even achter de laptop. Gezelschap tot het slapengaan vind ik oké, maar zeker zo gezellig een paar uurtjes per week eens alles voor mezelf, en ik woon al 5 jaar samen...
donderdag 24 september 2015 om 21:56
quote:Dollycat schreef op 24 september 2015 @ 09:26:
[...]
Ja, dat herken ik ook. Ik ga altijd nog even lezen voordat ik ga slapen en wil dan het liefst alleen zijn. Gelukkig is mijn man hier aan gewend en zelf ook rustig. In de ochtend kan ik ook meteen gezelschap om me heen hebben en gezellig doen, mijn man juist niet. We kunnen elkaar dus afwisselen hierin, haha.+1
[...]
Ja, dat herken ik ook. Ik ga altijd nog even lezen voordat ik ga slapen en wil dan het liefst alleen zijn. Gelukkig is mijn man hier aan gewend en zelf ook rustig. In de ochtend kan ik ook meteen gezelschap om me heen hebben en gezellig doen, mijn man juist niet. We kunnen elkaar dus afwisselen hierin, haha.+1
donderdag 24 september 2015 om 22:27
Pfff, ik ben vanmiddag bijna een collega aangevlogen
We hebben op donderdag een nieuw meisje achter de receptie.
Schatje hoor, twintig jaar jong.
Alleen lult ze vijf kwartier in een uur.
Nu heb ik gedurende de dag niet veel met haar te maken, dus dat gaat verder prima.
Alleen wilde het nu gebeuren, dat ik samen met haar overbleef.
Ik moest dus de praktijk afsluiten, en omdat ik nogal last heb van controledwang doe ik dat altijd volgens een vast patroon. Dan weet ik dat ik alles gecontroleerd heb, en kan ik rustig naar huis.
Maar die laatste tien minuten blééf ze tegen me aankleppen. Ik werd helemaal gek. Ik had al vier keer gezegd dat ze lekker naar huis moest gaan (dat mocht ze ook, het was al na vijven). Maar nee, ze vond het niet erg om te blijven, ze wachtte wel op me. Heel lief hoor, maar haar geratel maakte me echt krankjorum.
Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik wilde dat ze wegging, omdat ik anders niet rustig kon afsluiten.
Was fijn, om dat zo eerlijk te zeggen.
Ik kán het gewoon niet.
Meegaan in dat drukke gedoe.
We hebben op donderdag een nieuw meisje achter de receptie.
Schatje hoor, twintig jaar jong.
Alleen lult ze vijf kwartier in een uur.
Nu heb ik gedurende de dag niet veel met haar te maken, dus dat gaat verder prima.
Alleen wilde het nu gebeuren, dat ik samen met haar overbleef.
Ik moest dus de praktijk afsluiten, en omdat ik nogal last heb van controledwang doe ik dat altijd volgens een vast patroon. Dan weet ik dat ik alles gecontroleerd heb, en kan ik rustig naar huis.
Maar die laatste tien minuten blééf ze tegen me aankleppen. Ik werd helemaal gek. Ik had al vier keer gezegd dat ze lekker naar huis moest gaan (dat mocht ze ook, het was al na vijven). Maar nee, ze vond het niet erg om te blijven, ze wachtte wel op me. Heel lief hoor, maar haar geratel maakte me echt krankjorum.
Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik wilde dat ze wegging, omdat ik anders niet rustig kon afsluiten.
Was fijn, om dat zo eerlijk te zeggen.
Ik kán het gewoon niet.
Meegaan in dat drukke gedoe.
You don't have to fit into the format
zaterdag 26 september 2015 om 00:28
quote:hondenmens schreef op 24 september 2015 @ 16:20:
Met samen slapen heb ik maar 1 nacht ervaring, daar kun je ook weinig van zeggen. Maar ik weet wel dat ik niet heb geslapen van de spanning. Vraag me af of ik dat ook zou hebben mocht ik echt verliefd zijn. Helaas word ik nooit verliefd, maar ik vermoed dat ik dat nooit zal kunnen verdragen.
Als het ooit tot samenwonen komt (wat ik me niet kan voorstellen) wil ik ook een eigen slaapkamer.Herkenbaar. Ik heb ook m'n twijfels of ik nog wel full-time kan samenwonen met een vrouw waar ik sta-pel verliefd of ben; vooropgesteld dat die er weer komt. Maar ik weet wel dat het echt beter slaapt met een iemand naast je. Althans, dat geld voor mij. Nog los van de mogelijkheid tot heerlijke, dromerige ochtendseks (: Dat is pas lekker wakker worden!
Met samen slapen heb ik maar 1 nacht ervaring, daar kun je ook weinig van zeggen. Maar ik weet wel dat ik niet heb geslapen van de spanning. Vraag me af of ik dat ook zou hebben mocht ik echt verliefd zijn. Helaas word ik nooit verliefd, maar ik vermoed dat ik dat nooit zal kunnen verdragen.
Als het ooit tot samenwonen komt (wat ik me niet kan voorstellen) wil ik ook een eigen slaapkamer.Herkenbaar. Ik heb ook m'n twijfels of ik nog wel full-time kan samenwonen met een vrouw waar ik sta-pel verliefd of ben; vooropgesteld dat die er weer komt. Maar ik weet wel dat het echt beter slaapt met een iemand naast je. Althans, dat geld voor mij. Nog los van de mogelijkheid tot heerlijke, dromerige ochtendseks (: Dat is pas lekker wakker worden!
zaterdag 26 september 2015 om 11:21
Ik heb gisteren een feestje gehad na een drukke dag met veel mensen om me heen. Het was geen succes. Ik was al moe van de dag en op een gegeven moment werd het een feest met dronken mensen en harde (live) muziek. Normaal gesproken kan ik daar redelijk mee omgaan zolang mensen me maar met rust laten, maar nu vonden anderen dat ik maar "gezellig" mee moest doen en werd ik bijna gedwongen mee te doen met dat dronken gelal. Het was vreselijk, alle ogen op je gericht en iedereen wacht tot je mee gaat doen. Ik ben weggelopen en naar huis gegaan.
En nu voel ik me kut. Ik baal er nu enorm van dat ik zo introvert ben. En ik baal dat er van je verwacht wordt dat je "gezellig" meedoet. Ik vind dat namelijk helemaal niet gezellig en gisteren had ik het gevoel daar heel erg alleen in te zijn. En nu baal ik dat ik daarvoor mijn vrije zaterdag laat verpesten.
En nu voel ik me kut. Ik baal er nu enorm van dat ik zo introvert ben. En ik baal dat er van je verwacht wordt dat je "gezellig" meedoet. Ik vind dat namelijk helemaal niet gezellig en gisteren had ik het gevoel daar heel erg alleen in te zijn. En nu baal ik dat ik daarvoor mijn vrije zaterdag laat verpesten.
zaterdag 26 september 2015 om 11:59
quote:Lotte35 schreef op 26 september 2015 @ 11:28:
[...]
Wat goed van je.
Geniet van je zaterdag.
Je bent prima zoals je bent.
Inderdaad!! Accepteer jezelf en wees trots dat je voor jezelf hebt durven kiezen gisteren. Ik vind dat heel knap hoor.
En ook van jou Lotte dat je dat donderdag gewoon tegen die collega hebt gezegd.
Ben wel benieuwd hoe ze reageerde eigenlijk.
Die ene dag per week dat ik met collega's zit is prima te doen, vaak ook wel gezellig, maar ze weten dat ik na de lunch even alleen wil zijn, ga dan altijd wat wandelen. Daarna kan ik er weer tegen!
Redbull; met een lat-relatie hoef je niet samen te slapen he. En ieder een eigen slaapkamer is ook nog een optie. Maar als je geen relatie wilt dan wil je het niet. Jij bent daar altijd vrij duidelijk in geweest en vind het knap dat je zoveel zelfkennis hebt plús bij machte bent je leven dusdanig in te richten dat het bij je past. Soms zou ik die houding ook nog net wat meer willen hebben, maar ik ben geloof ik aardig op weg
[...]
Wat goed van je.
Geniet van je zaterdag.
Je bent prima zoals je bent.
Inderdaad!! Accepteer jezelf en wees trots dat je voor jezelf hebt durven kiezen gisteren. Ik vind dat heel knap hoor.
En ook van jou Lotte dat je dat donderdag gewoon tegen die collega hebt gezegd.
Ben wel benieuwd hoe ze reageerde eigenlijk.
Die ene dag per week dat ik met collega's zit is prima te doen, vaak ook wel gezellig, maar ze weten dat ik na de lunch even alleen wil zijn, ga dan altijd wat wandelen. Daarna kan ik er weer tegen!
Redbull; met een lat-relatie hoef je niet samen te slapen he. En ieder een eigen slaapkamer is ook nog een optie. Maar als je geen relatie wilt dan wil je het niet. Jij bent daar altijd vrij duidelijk in geweest en vind het knap dat je zoveel zelfkennis hebt plús bij machte bent je leven dusdanig in te richten dat het bij je past. Soms zou ik die houding ook nog net wat meer willen hebben, maar ik ben geloof ik aardig op weg
zaterdag 26 september 2015 om 12:11
quote:Lotte35 schreef op 26 september 2015 @ 11:28:
[...]
Wat goed van je.
Geniet van je zaterdag.
Je bent prima zoals je bent.
Dank je, lief van je. Je hebt gelijk, ik moet mezelf meer accepteren. Dat lukt het ene moment beter dan het andere.
quote:sofietje83 schreef op 26 september 2015 @ 11:36:
Ben ook graag op mezelf! Verschrikkelijk al die verplichte familiedingen en kennissen die drammen om koffie te drinken. Man heeft regelmatig nachtdienst, heerlijk in m'n eentje slapen! Heb soms gewoon echt behoefte aan mezelf haha...
Dit herken ik ook zo erg. Gisteren heeft iemand mij 3 (!) keer gebeld en vervolgens een berichtje gestuurd dat ik snel moest reageren. En vanmorgen stond ze alweer op mijn voicemail dat als ik toch niet reageer, het voor haar niet hoeft. Ik kreeg enorm het gevoel dat ik gestalkt werd en dat ik heb haar ook gezegd. Een hoop gedoe terwijl ik alleen maar met rust gelaten wil worden.
Bah, gisteren was het niet echt mijn dag
Mijn vriend heeft trouwens ook regelmatig nachtdienst, maar dat vind ik niet altijd leuk. Ik hou er niet van 's nachts alleen te zijn. Overdag prima, maar 's nachts ben ik alleen niet helemaal op mijn gemak.
[...]
Wat goed van je.
Geniet van je zaterdag.
Je bent prima zoals je bent.
Dank je, lief van je. Je hebt gelijk, ik moet mezelf meer accepteren. Dat lukt het ene moment beter dan het andere.
quote:sofietje83 schreef op 26 september 2015 @ 11:36:
Ben ook graag op mezelf! Verschrikkelijk al die verplichte familiedingen en kennissen die drammen om koffie te drinken. Man heeft regelmatig nachtdienst, heerlijk in m'n eentje slapen! Heb soms gewoon echt behoefte aan mezelf haha...
Dit herken ik ook zo erg. Gisteren heeft iemand mij 3 (!) keer gebeld en vervolgens een berichtje gestuurd dat ik snel moest reageren. En vanmorgen stond ze alweer op mijn voicemail dat als ik toch niet reageer, het voor haar niet hoeft. Ik kreeg enorm het gevoel dat ik gestalkt werd en dat ik heb haar ook gezegd. Een hoop gedoe terwijl ik alleen maar met rust gelaten wil worden.
Bah, gisteren was het niet echt mijn dag
Mijn vriend heeft trouwens ook regelmatig nachtdienst, maar dat vind ik niet altijd leuk. Ik hou er niet van 's nachts alleen te zijn. Overdag prima, maar 's nachts ben ik alleen niet helemaal op mijn gemak.
zaterdag 26 september 2015 om 12:21
quote:nerdopviva schreef op 26 september 2015 @ 12:11:
Dank je, lief van je. Je hebt gelijk, ik moet mezelf meer accepteren. Dat lukt het ene moment beter dan het andere.
Het is ook moeilijk.
Probeer elke keer dat je voor jezelf kiest (zoals gisteravond) te zien als overwinning, en niet als 'anders zijn'. Klinkt makkelijker dan het is.
Maar wat onwijs goed van je, dat je die opdringerige persoon hebt gezegd dat je haar gedrag op stalken vindt lijken. Ik zeg:
Dank je, lief van je. Je hebt gelijk, ik moet mezelf meer accepteren. Dat lukt het ene moment beter dan het andere.
Het is ook moeilijk.
Probeer elke keer dat je voor jezelf kiest (zoals gisteravond) te zien als overwinning, en niet als 'anders zijn'. Klinkt makkelijker dan het is.
Maar wat onwijs goed van je, dat je die opdringerige persoon hebt gezegd dat je haar gedrag op stalken vindt lijken. Ik zeg:
You don't have to fit into the format
