Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel V
dinsdag 11 april 2017 om 19:31
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 14 april 2017 om 22:09
quote:Knuffelbeertjes schreef op 14 april 2017 @ 19:51:
[...]
Dankjewel Tobbie voor het delen
Dat waardeer ik heel erg
Ik herken wel dat het van kwaad naar erger gaat... eigenlijk al sinds vorig jaar februari (2016 dus...) misschien zelfs daarvoor al...
En nu inderdaad paniekaanvallen en hyperventilatie er bij sinds december ongeveer (grote woorden vind ik nog steeds maar m'n peuten noemen het zo... ik noem het liever 'gek ademen' en 'bang zijn' )
Ik weet ook wel dat het zo niet verder kan... maar eigenlijk altijd hetzelfde gevoel als jij aangeeft, maar ook Selune; ik moet verder kunnen, meer kunnen, niet aanstellen, doorgaan, etc etc
Maar heb wel door dat dit 'm op deze manier niet gaat worden. Ik zie het ergens ook wel als kans... nu kan ik nog zelf kiezen, laat ik dan maar kiezen om de signalen serieus te nemen, en de mensen die er verstand van hebben.
[...]
Maaaar, zei hij ook, richting mij lukt het aardig met die grenzen, en nu richting al het andere, want daar ging het vanmorgen ook over. Tsja zei ik, maar ik heb een overvolle agenda volgende week
Toen hebben we samen naar m'n afspraken gekeken, en toch kunnen schuiven, waardoor ik veel meer rust momenten heb.
Vriend was echt heel lief en dacht erg mee
Ik vind het ondertussen wel doodeng...
Ergens is het fijn dat vriend er vanmorgen bij was zodat hij kon horen wat nieuwe peut zei
Maar ergens is er nu ook weinig ontkomen nog aan (en dat is misschien maar goed ook)
[...]
M'n nieuwe peut vroeg wat ik daarvan vond
Heftig zei ik, en alsof ik alles fout doe
Nee zei ze je vriend geeft aan dat dit zo niet langer kan, en ik ben het met hem eens. De manier waarop was ze het niet mee eens (ze steunde vriends idee van drie feestjes niet), maar dat er iets moest veranderen wel.
Vanavond dus weer heel gesprek met vriend gehad waarin hij nogmaals duidelijk aangaf dat ik richting hem alles had laten vallen, dat hij er nog wat bij hing in m'n leven, en richting anderen nog steeds heel veel deed.
Hij noemde wat voorbeelden en hij heeft zo gelijk... hij zei: ik begrijp het wel, maar ik vind wel dat je peut gelijk heeft dat er iets moet veranderen
Ik was zo verdrietig, nu het besef binnenkomt dat ik richting vriend inderdaad al heel veel nee zeg, zodat ik tegen de rest van de wereld ja kan blijven zeggen
Hij troostte me en zei: niet zo verdrietig, je doet het niet expres, ik begrijp het wel, maar zo kan het niet verder
Nou ja.... nu dus alleen, en app contact met lieve mensen, en afspraken met vriend...
Ik voel me wel angstig, ben nu 'alleen' met de gedachten, dat is altijd lastig.
Maar ik probeer in contact te blijven met mensen, fijn ook om hier te kunnen schrijven.
Tobbie nogmaals bedankt voor het delen
Graag gedaan.
[...] Wat er in jouw verhaal echter heel anders is, is dat jij je bewust bent van je support team en ze ook in durft te schakelen (ook al durf je misschien nog niet helemaal te vertrouwen op wat ze zeggen). Achteraf gezien had ik ook wel zo'n support team, maar het heeft bij mij heel lang geduurd voor ik dat doorkreeg. En mijn support team is bij lange na niet zo uitgebreid of gemakkelijk te appen als het jouwe.
Gebruik dat support team. Ook voor praktische dingen. Hoe kun je schuiven met je werkafspraken zodat je maar halve dagen hoeft te werken (lijkt me voorlopig echt de max, hele dagen is nu even teveel). Neem desnoods een vriendin die je vader en stiefmoeder al lang kent mee naar hun verjaardag. (Of nog beter, laat een vriendin een niet te missen feestje/crisis hebben of verzinnen en ga helemaal niet.)
Overigens, je schreef dat je vriend dacht dat iedereen het wel zou begrijpen als je rust neemt omdat je bijna een burn-out hebt. Ik denk dat dat klopt, met twee hele belangrijke uitzonderingen: je vader en stiefmoeder. Die zullen, denk ik, zeggen dat je gewoon moet ophouden met in het verleden graven, dat dat gegraaf je klachten veroorzaakt en dat je je snel weer beter voelt als je gewoon weer normaal doet.
[...]
Dankjewel Tobbie voor het delen
Dat waardeer ik heel erg
Ik herken wel dat het van kwaad naar erger gaat... eigenlijk al sinds vorig jaar februari (2016 dus...) misschien zelfs daarvoor al...
En nu inderdaad paniekaanvallen en hyperventilatie er bij sinds december ongeveer (grote woorden vind ik nog steeds maar m'n peuten noemen het zo... ik noem het liever 'gek ademen' en 'bang zijn' )
Ik weet ook wel dat het zo niet verder kan... maar eigenlijk altijd hetzelfde gevoel als jij aangeeft, maar ook Selune; ik moet verder kunnen, meer kunnen, niet aanstellen, doorgaan, etc etc
Maar heb wel door dat dit 'm op deze manier niet gaat worden. Ik zie het ergens ook wel als kans... nu kan ik nog zelf kiezen, laat ik dan maar kiezen om de signalen serieus te nemen, en de mensen die er verstand van hebben.
[...]
Maaaar, zei hij ook, richting mij lukt het aardig met die grenzen, en nu richting al het andere, want daar ging het vanmorgen ook over. Tsja zei ik, maar ik heb een overvolle agenda volgende week
Toen hebben we samen naar m'n afspraken gekeken, en toch kunnen schuiven, waardoor ik veel meer rust momenten heb.
Vriend was echt heel lief en dacht erg mee
Ik vind het ondertussen wel doodeng...
Ergens is het fijn dat vriend er vanmorgen bij was zodat hij kon horen wat nieuwe peut zei
Maar ergens is er nu ook weinig ontkomen nog aan (en dat is misschien maar goed ook)
[...]
M'n nieuwe peut vroeg wat ik daarvan vond
Heftig zei ik, en alsof ik alles fout doe
Nee zei ze je vriend geeft aan dat dit zo niet langer kan, en ik ben het met hem eens. De manier waarop was ze het niet mee eens (ze steunde vriends idee van drie feestjes niet), maar dat er iets moest veranderen wel.
Vanavond dus weer heel gesprek met vriend gehad waarin hij nogmaals duidelijk aangaf dat ik richting hem alles had laten vallen, dat hij er nog wat bij hing in m'n leven, en richting anderen nog steeds heel veel deed.
Hij noemde wat voorbeelden en hij heeft zo gelijk... hij zei: ik begrijp het wel, maar ik vind wel dat je peut gelijk heeft dat er iets moet veranderen
Ik was zo verdrietig, nu het besef binnenkomt dat ik richting vriend inderdaad al heel veel nee zeg, zodat ik tegen de rest van de wereld ja kan blijven zeggen
Hij troostte me en zei: niet zo verdrietig, je doet het niet expres, ik begrijp het wel, maar zo kan het niet verder
Nou ja.... nu dus alleen, en app contact met lieve mensen, en afspraken met vriend...
Ik voel me wel angstig, ben nu 'alleen' met de gedachten, dat is altijd lastig.
Maar ik probeer in contact te blijven met mensen, fijn ook om hier te kunnen schrijven.
Tobbie nogmaals bedankt voor het delen
Graag gedaan.
[...] Wat er in jouw verhaal echter heel anders is, is dat jij je bewust bent van je support team en ze ook in durft te schakelen (ook al durf je misschien nog niet helemaal te vertrouwen op wat ze zeggen). Achteraf gezien had ik ook wel zo'n support team, maar het heeft bij mij heel lang geduurd voor ik dat doorkreeg. En mijn support team is bij lange na niet zo uitgebreid of gemakkelijk te appen als het jouwe.
Gebruik dat support team. Ook voor praktische dingen. Hoe kun je schuiven met je werkafspraken zodat je maar halve dagen hoeft te werken (lijkt me voorlopig echt de max, hele dagen is nu even teveel). Neem desnoods een vriendin die je vader en stiefmoeder al lang kent mee naar hun verjaardag. (Of nog beter, laat een vriendin een niet te missen feestje/crisis hebben of verzinnen en ga helemaal niet.)
Overigens, je schreef dat je vriend dacht dat iedereen het wel zou begrijpen als je rust neemt omdat je bijna een burn-out hebt. Ik denk dat dat klopt, met twee hele belangrijke uitzonderingen: je vader en stiefmoeder. Die zullen, denk ik, zeggen dat je gewoon moet ophouden met in het verleden graven, dat dat gegraaf je klachten veroorzaakt en dat je je snel weer beter voelt als je gewoon weer normaal doet.
tobbert wijzigde dit bericht op 23-07-2017 14:01
4.53% gewijzigd
vrijdag 14 april 2017 om 22:17
quote:Elmervrouw schreef op 14 april 2017 @ 11:20:
Tobbie, ik heb niet het idee dat het nu zo slecht met me gaat. Geen contact meer met ZH geeft al meer rust, ik hoef er niets meer mee. Kinderen op de achtergrond en ook zij zoeken geen contact, en ik nu ook (even?) niet, geeft ook meer rust. Dan doe ik tenminste ook niets fout bij dochter qua woordkeus of wat dan ook waarover ze zou kunnen vallen.
Ik denk ook niet dat het zo slecht met je gaat, maar ik denk wel dat er recent twee grote dingen in je leven zijn gebeurd: ZH en je kinderen zijn weer in je leven gekomen en MM is in je leven gekomen. En niet lang voor beide dingen ben je verhuisd. Dat zijn Best Grote Dingen, die ook nu nog best impact kunnen hebben. Bovendien heeft het bij mij ook best lang geduurd voor ik weer echt beter sliep. Eerst ging het al best een tijd beter met mij, en later ging het slapen pas beter. Eerst ook af en toe een redelijke nacht, dan wat meer redelijke nachten, en nu gaat het best goed. Jammer genoeg niet zo goed als vroeger, maar hé, ik hou gewoon hoop.
Hoe werkt het precies met die hypnose, als je dat verder toe wil lichten? Ik begrijp gewoon niet zo goed hoe je erbij kan zijn als het gebeurt? Kun je dan wel dingen weigeren? (Of kunnen ze je ook als een kikker laten kwaken en rondspringen zoals op tv?)
Tobbie, ik heb niet het idee dat het nu zo slecht met me gaat. Geen contact meer met ZH geeft al meer rust, ik hoef er niets meer mee. Kinderen op de achtergrond en ook zij zoeken geen contact, en ik nu ook (even?) niet, geeft ook meer rust. Dan doe ik tenminste ook niets fout bij dochter qua woordkeus of wat dan ook waarover ze zou kunnen vallen.
Ik denk ook niet dat het zo slecht met je gaat, maar ik denk wel dat er recent twee grote dingen in je leven zijn gebeurd: ZH en je kinderen zijn weer in je leven gekomen en MM is in je leven gekomen. En niet lang voor beide dingen ben je verhuisd. Dat zijn Best Grote Dingen, die ook nu nog best impact kunnen hebben. Bovendien heeft het bij mij ook best lang geduurd voor ik weer echt beter sliep. Eerst ging het al best een tijd beter met mij, en later ging het slapen pas beter. Eerst ook af en toe een redelijke nacht, dan wat meer redelijke nachten, en nu gaat het best goed. Jammer genoeg niet zo goed als vroeger, maar hé, ik hou gewoon hoop.
Hoe werkt het precies met die hypnose, als je dat verder toe wil lichten? Ik begrijp gewoon niet zo goed hoe je erbij kan zijn als het gebeurt? Kun je dan wel dingen weigeren? (Of kunnen ze je ook als een kikker laten kwaken en rondspringen zoals op tv?)
vrijdag 14 april 2017 om 22:49
Bedankt lieverds
Ik ga vriend ophalen en morgen bespreken dat ik dit niet opnieuw trek op vrijdagen
(Hij had het super lief gevraagd hoor
En ook tien keer na gevraagd
Maar ik bleef ja zeggen
Was voooor vandaag overigens
Nu ga ik richting nee....)
Ik ga ook nadenken over nieuwe afspraak om op vrijdag sowieso medicatie te nemen
En ik ga morgen verder reageren want heb van m'n peut appjes gekregen waarin ik heb moeten beloven dat ik nu vriend ga ophalen, medicatie ga nemen, en op bed ga liggen (ook in die volgorde), omdat ze anders zelf niet fijn kon slapen en zich zorgen zou maken om mij
Jaja, gezond manipuleren schat ik zo in...
Welterusten alvast
Ik ga vriend ophalen en morgen bespreken dat ik dit niet opnieuw trek op vrijdagen
(Hij had het super lief gevraagd hoor
En ook tien keer na gevraagd
Maar ik bleef ja zeggen
Was voooor vandaag overigens
Nu ga ik richting nee....)
Ik ga ook nadenken over nieuwe afspraak om op vrijdag sowieso medicatie te nemen
En ik ga morgen verder reageren want heb van m'n peut appjes gekregen waarin ik heb moeten beloven dat ik nu vriend ga ophalen, medicatie ga nemen, en op bed ga liggen (ook in die volgorde), omdat ze anders zelf niet fijn kon slapen en zich zorgen zou maken om mij
Jaja, gezond manipuleren schat ik zo in...
Welterusten alvast
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 15 april 2017 om 00:08
Chaos! Paniek onrust hoe moet ik het nog meer omschrijven. En nu heb ik meer dan 150 berichten gemist denk ik. Dat lees ik later terug, sorry daarvoor. Ik wil dat mijn gedachten stoppen, dat ze ophouden. Wanneer is het goed voor ze? Niks is goed. Ze moeten uit mijn hoofd dus schrijf ik dit maar. Ook al is dat weer helemaal verkeerd en mag dat natuurlijk niet. Een niet sociale waardeloze nietsnut. Het is zo vermoeiend en eenzaam vaak, mijn vriend kan het niet begrijpen en misschien is het ook teveel voor een normaal mens. Ik wil ook gewoon zijn. Sorry dat ik dit niet zo helder kan schrijven, ik voel me ook niet helder.
knuffels voor iedereen die hetnodig heeft en ik lees jullie verhalen echt nog!
knuffels voor iedereen die hetnodig heeft en ik lees jullie verhalen echt nog!
zaterdag 15 april 2017 om 07:46
@Theekransjes: sowieso géén sorry voor het missen van 150 berichtjes of meer. Je hoeft niets terug te lezen, je hoeft nergens op te reageren.
Fijn dat je gisterenavond in ieder geval het topic hebt gevonden om je onrustige, paniekerige gevoel te kunnen delen.
Uit wat ik lees, maak ik op dat je geprobeerd hebt om dit gevoel weg te duwen en dat dit niet helemaal gelukt is.
Als je nu, na een nachtje slapen (hoop ik voor je )iets meer kwijt wilt, post je dit dan?
@Knuff: mooi dat je kunt zien en voelen dat er ook een positieve variant van manipuleren bestaat!
Fijn dat je gisterenavond in ieder geval het topic hebt gevonden om je onrustige, paniekerige gevoel te kunnen delen.
Uit wat ik lees, maak ik op dat je geprobeerd hebt om dit gevoel weg te duwen en dat dit niet helemaal gelukt is.
Als je nu, na een nachtje slapen (hoop ik voor je )iets meer kwijt wilt, post je dit dan?
@Knuff: mooi dat je kunt zien en voelen dat er ook een positieve variant van manipuleren bestaat!
zaterdag 15 april 2017 om 08:04
Theekransjes
Vermoeiende dag hier voor de boeg, zo weg en pas laat terug, dus ik zeg nu even goedemorgen tegen iedereen.
Fijn dat jullie meedenken over de slaapproblemen. Twee gebeurtenissen klopt inderdaad, en de verhuizing. Maar ook nog het wegvallen van contact met dochter, en het niet-bereikbaar-zijn van zoon en dat het niet goed gaat. Dat ik nu niets weet.
Toevoeging: dat niet alleen. Scheiding. De hond die bij me woonde en weg moest. Ook nog Dingen.
Eigenlijk dan toch wel veel...
Even terzijde: ZH is weer contact aan het zoeken. Eerst een bericht dat hij ergens op internet kijkt waar hij elke dag mijn (nick)naam weer kan zien (niet hier, dat weet hij niet!) en dan blij is, en vanmorgen zie ik een berichtje waarin hij het nummer van Susan Boyle, I dreamed a dream, aan mij stuurt en zegt dat dat zijn gevoel is.
Eerst mij wekenlang negeren als ik nee zeg op iets, en dan nu weer zo contact gaan zoeken. Ik heb niet gereageerd en ik ga niet reageren, maar het maakt me boos (steeds weer ditzelfde patroon) en zo ben ik dan toch weer met hem bezig, wat ik niet wil. Ik denk wel aan blokkeren, maar dat vind ik te agressief, want dan kan hij tegen de kinderen zeggen dat hij wel contact wil, maar dat ik het onmogelijk maak. Moeilijk
Vermoeiende dag hier voor de boeg, zo weg en pas laat terug, dus ik zeg nu even goedemorgen tegen iedereen.
Fijn dat jullie meedenken over de slaapproblemen. Twee gebeurtenissen klopt inderdaad, en de verhuizing. Maar ook nog het wegvallen van contact met dochter, en het niet-bereikbaar-zijn van zoon en dat het niet goed gaat. Dat ik nu niets weet.
Toevoeging: dat niet alleen. Scheiding. De hond die bij me woonde en weg moest. Ook nog Dingen.
Eigenlijk dan toch wel veel...
Even terzijde: ZH is weer contact aan het zoeken. Eerst een bericht dat hij ergens op internet kijkt waar hij elke dag mijn (nick)naam weer kan zien (niet hier, dat weet hij niet!) en dan blij is, en vanmorgen zie ik een berichtje waarin hij het nummer van Susan Boyle, I dreamed a dream, aan mij stuurt en zegt dat dat zijn gevoel is.
Eerst mij wekenlang negeren als ik nee zeg op iets, en dan nu weer zo contact gaan zoeken. Ik heb niet gereageerd en ik ga niet reageren, maar het maakt me boos (steeds weer ditzelfde patroon) en zo ben ik dan toch weer met hem bezig, wat ik niet wil. Ik denk wel aan blokkeren, maar dat vind ik te agressief, want dan kan hij tegen de kinderen zeggen dat hij wel contact wil, maar dat ik het onmogelijk maak. Moeilijk
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 april 2017 om 08:13
Hoe ging het nog gisteravond, Knuf? Wat goed van je peut zeg, die appjes. Wat een betrokkenheid!
Tobbie, destijds was dat bij een hypnotherapeute, en dat is heel iets anders dan shows die ze op tv laten zien (waarvan ik me overigens ook afvraag of daar niet heel veel nep bij zit, mensen die doen alsof etc. Zoveel NEP op tv!) Dat was een rustig gesprek en daarna in de stoel een soort geleide meditatie waar ik heel ontspannen van werd en minder verzet had tegen mijn gevoel. Het was niet eng en er werd niets gemanipuleerd. Als iemand je dingen zou willen laten doen die je echt niet wilt, reageert je onderbewuste. Daarom denk ik ook dat er heel veel nep op tv te zien is wat dat betreft. Geeft een heel verkeerd beeld van het serieuze werk. Ik heb gisteravond overigens wel nog op YT filmpjes gezocht, hypnose tegen slapeloosheid, maar verder (nog?) niets mee gedaan.
Wat een gaaf beeld, trouwens: MM met een knuppel in zijn hand, om mij te bewaken. Dat past wel bij een man die een vrouw gewoon zo kan optillen en ergens heendragen.
Tobbie, destijds was dat bij een hypnotherapeute, en dat is heel iets anders dan shows die ze op tv laten zien (waarvan ik me overigens ook afvraag of daar niet heel veel nep bij zit, mensen die doen alsof etc. Zoveel NEP op tv!) Dat was een rustig gesprek en daarna in de stoel een soort geleide meditatie waar ik heel ontspannen van werd en minder verzet had tegen mijn gevoel. Het was niet eng en er werd niets gemanipuleerd. Als iemand je dingen zou willen laten doen die je echt niet wilt, reageert je onderbewuste. Daarom denk ik ook dat er heel veel nep op tv te zien is wat dat betreft. Geeft een heel verkeerd beeld van het serieuze werk. Ik heb gisteravond overigens wel nog op YT filmpjes gezocht, hypnose tegen slapeloosheid, maar verder (nog?) niets mee gedaan.
Wat een gaaf beeld, trouwens: MM met een knuppel in zijn hand, om mij te bewaken. Dat past wel bij een man die een vrouw gewoon zo kan optillen en ergens heendragen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 april 2017 om 10:41
quote:Tobbert schreef op 14 april 2017 @ 22:09:
Graag gedaan.
Wat ik in jouw verhaal heel erg herken, is het langzame afglijden. Het zelf ook wel weten, ergens, maar niet bij machte zijn om het anders te doen, en het voelde bij mij ook alsof ik alles verkeerd deed. Wat er in jouw verhaal echter heel anders is, is dat jij je bewust bent van je support team en ze ook in durft te schakelen (ook al durf je misschien nog niet helemaal te vertrouwen op wat ze zeggen). Achteraf gezien had ik ook wel zo'n support team, maar het heeft bij mij heel lang geduurd voor ik dat doorkreeg. En mijn support team is bij lange na niet zo uitgebreid of gemakkelijk te appen als het jouwe.
Gebruik dat support team. Ook voor praktische dingen. Hoe kun je schuiven met je werkafspraken zodat je maar halve dagen hoeft te werken (lijkt me voorlopig echt de max, hele dagen is nu even teveel). Neem desnoods een vriendin die je vader en stiefmoeder al lang kent mee naar hun verjaardag. (Of nog beter, laat een vriendin een niet te missen feestje/crisis hebben of verzinnen en ga helemaal niet.)
Overigens, je schreef dat je vriend dacht dat iedereen het wel zou begrijpen als je rust neemt omdat je bijna een burn-out hebt. Ik denk dat dat klopt, met twee hele belangrijke uitzonderingen: je vader en stiefmoeder. Die zullen, denk ik, zeggen dat je gewoon moet ophouden met in het verleden graven, dat dat gegraaf je klachten veroorzaakt en dat je je snel weer beter voelt als je gewoon weer normaal doet.
Tobbie, ik weet niet meer wat ik heb geschreven, maar m'n peut gaf aan dat mensen het wel zouden begrijpen v/d burn out. Ik zei toen ook meteen; niet iedereen. Toen vroeg ze wat ik daarvan vond, van de oordelen van mijn (stief)ouders. Logisch, zei ik toen, toen zei ze: je weet wel dat het niet normaal is hoe je vader en stiefmoeder gaan reageren, en je moet dat bij hen laten. Hoe zij op je geleund hebben is niet normaal, en het wordt echt tijd dat je dat gaat doorbreken.
Hun mening zou mij het minst moeten uitmaken, terwijl het omgekeerd is. En dat voelt zo stom van mezelf.
Ik zou ook wel willen dat ik kon zien dat het hun probleem is, en dat zie ik ook wel, maar het voelt heel anders, het is zo lang, zo anders geweest... Het was altijd zo duidelijk: doorgaan met alles, en lukt dat je niet, dan is er iets mis met jou.
Ik weet dat ze het niet gaan accepteren, en ik weet dat ik dat bij hen moet laten, maar pfff, ze hebben zolang zoveel te zeggen gehad over mij.... Natuurlijk ga ik dat doorbreken, ik ben er al mee bezig, maar het is zo stom dat het zo moeilijk is.
Graag gedaan.
Wat ik in jouw verhaal heel erg herken, is het langzame afglijden. Het zelf ook wel weten, ergens, maar niet bij machte zijn om het anders te doen, en het voelde bij mij ook alsof ik alles verkeerd deed. Wat er in jouw verhaal echter heel anders is, is dat jij je bewust bent van je support team en ze ook in durft te schakelen (ook al durf je misschien nog niet helemaal te vertrouwen op wat ze zeggen). Achteraf gezien had ik ook wel zo'n support team, maar het heeft bij mij heel lang geduurd voor ik dat doorkreeg. En mijn support team is bij lange na niet zo uitgebreid of gemakkelijk te appen als het jouwe.
Gebruik dat support team. Ook voor praktische dingen. Hoe kun je schuiven met je werkafspraken zodat je maar halve dagen hoeft te werken (lijkt me voorlopig echt de max, hele dagen is nu even teveel). Neem desnoods een vriendin die je vader en stiefmoeder al lang kent mee naar hun verjaardag. (Of nog beter, laat een vriendin een niet te missen feestje/crisis hebben of verzinnen en ga helemaal niet.)
Overigens, je schreef dat je vriend dacht dat iedereen het wel zou begrijpen als je rust neemt omdat je bijna een burn-out hebt. Ik denk dat dat klopt, met twee hele belangrijke uitzonderingen: je vader en stiefmoeder. Die zullen, denk ik, zeggen dat je gewoon moet ophouden met in het verleden graven, dat dat gegraaf je klachten veroorzaakt en dat je je snel weer beter voelt als je gewoon weer normaal doet.
Tobbie, ik weet niet meer wat ik heb geschreven, maar m'n peut gaf aan dat mensen het wel zouden begrijpen v/d burn out. Ik zei toen ook meteen; niet iedereen. Toen vroeg ze wat ik daarvan vond, van de oordelen van mijn (stief)ouders. Logisch, zei ik toen, toen zei ze: je weet wel dat het niet normaal is hoe je vader en stiefmoeder gaan reageren, en je moet dat bij hen laten. Hoe zij op je geleund hebben is niet normaal, en het wordt echt tijd dat je dat gaat doorbreken.
Hun mening zou mij het minst moeten uitmaken, terwijl het omgekeerd is. En dat voelt zo stom van mezelf.
Ik zou ook wel willen dat ik kon zien dat het hun probleem is, en dat zie ik ook wel, maar het voelt heel anders, het is zo lang, zo anders geweest... Het was altijd zo duidelijk: doorgaan met alles, en lukt dat je niet, dan is er iets mis met jou.
Ik weet dat ze het niet gaan accepteren, en ik weet dat ik dat bij hen moet laten, maar pfff, ze hebben zolang zoveel te zeggen gehad over mij.... Natuurlijk ga ik dat doorbreken, ik ben er al mee bezig, maar het is zo stom dat het zo moeilijk is.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 15 april 2017 om 10:45
Theekransjes, hoe gaat het nu?
Pittig hoor, zo'n nacht, ik hoop dat je alsnog in slaap gevallen bent.
Je mag hier áltijd schrijven, zelfs als je niks leest.
Wat is volgens jou trouwens een normaal of gewoon mens?
Volgens mij ben jij dat namelijk zelf ook.
Ieder mens heeft het wel eens zwaar.
Kwam het zomaar vannacht of had je een drukke dag/dagen gehad,
of was er iets gebeurd?
Pittig hoor, zo'n nacht, ik hoop dat je alsnog in slaap gevallen bent.
Je mag hier áltijd schrijven, zelfs als je niks leest.
Wat is volgens jou trouwens een normaal of gewoon mens?
Volgens mij ben jij dat namelijk zelf ook.
Ieder mens heeft het wel eens zwaar.
Kwam het zomaar vannacht of had je een drukke dag/dagen gehad,
of was er iets gebeurd?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 15 april 2017 om 11:05
En natuurlijk een goedemorgen allemaal
Bedankt voor jullie fijne berichtjes gisteravond, vanmorgen.
Ik ben zeer onrustig,
omdat nu zo duidelijk met vriend en peut is afgesproken,
dat we meer rust gaan inbouwen (nog meer...)
Ik zei ook tegen mijn oude peut gisteren:
ik weet wel welke kant dit opgaat.
Want de actie is grenzen aangeven,
en in de rust komen.
Maar dat zal als gevolg hebben,
dat er geen ontkomen aan mijn emoties is.
Dat maakt het ook zo eng;
ik kan straks niet meer vluchten in werk,
gedoe met familie, sociale activiteiten,
verwachtingen die ik mezelf opgelegd heb,
'ruzietjes' met vriend, me druk maken over bepaalde mensen, etc.
Wat er overblijft is een berg emoties....
Het vluchten wordt me uit handen genomen,
als we deze kant op gaan....
Terwijl het veel makkelijker is, mij bezig houden met gedoe/drukte/chaos,
deze rust is bijna niet te verdragen....
Dat merk ik vandaag al,
omdat vandaag dus niks moet/hoeft.
Vriend heeft me alles eerder al uit handen genomen,
en op de planning staat alleen nog,
directe omgeving vertellen dat ik het heel rustig aan ga doen.
Het maakt me echt heel onrustig.
Juist rust maakt me zeer onrustig.
Gisteren maakte vriend een grapje, die ik eerst serieus opvatte,
en toen zei ik: au
en ging met mijn hand naar mijn hart.
Vriend had het meteen door en zei:
wat fijn dat je die dingen begint te voelen,
je bent super gevoelig, maar hield dat altijd afgeschermd,
en nu voel je het allemaal, wat fijn.
Ik zei: ehh daar is niks fijns aan,
en ik ervaar het ook echt niet als prettig.
Al dat voelen is hartstikke eng en ingewikkeld.
De hele tijd, nu ook, voel ik iets, een soort draaikolk idee of zo (?)
bij mijn hart/borst.
Eerst was ik er door in paniek, eerder deze week.
Toen zei vriend: weet je wel wat daar zit, waar je pijn hebt?
Daar zit je hart lieverd.
Ja, shit, pff....
Het is een beetje veel, al dat voelen,
en dat wordt alleen maar erger als er meer rust komt....
Mijn oude peut zei dat dat waar was,
maar wel echt herstel was,
dat dat helen was.
Het maakt me alleen zo bang,
het is zo veel....
Bedankt voor jullie fijne berichtjes gisteravond, vanmorgen.
Ik ben zeer onrustig,
omdat nu zo duidelijk met vriend en peut is afgesproken,
dat we meer rust gaan inbouwen (nog meer...)
Ik zei ook tegen mijn oude peut gisteren:
ik weet wel welke kant dit opgaat.
Want de actie is grenzen aangeven,
en in de rust komen.
Maar dat zal als gevolg hebben,
dat er geen ontkomen aan mijn emoties is.
Dat maakt het ook zo eng;
ik kan straks niet meer vluchten in werk,
gedoe met familie, sociale activiteiten,
verwachtingen die ik mezelf opgelegd heb,
'ruzietjes' met vriend, me druk maken over bepaalde mensen, etc.
Wat er overblijft is een berg emoties....
Het vluchten wordt me uit handen genomen,
als we deze kant op gaan....
Terwijl het veel makkelijker is, mij bezig houden met gedoe/drukte/chaos,
deze rust is bijna niet te verdragen....
Dat merk ik vandaag al,
omdat vandaag dus niks moet/hoeft.
Vriend heeft me alles eerder al uit handen genomen,
en op de planning staat alleen nog,
directe omgeving vertellen dat ik het heel rustig aan ga doen.
Het maakt me echt heel onrustig.
Juist rust maakt me zeer onrustig.
Gisteren maakte vriend een grapje, die ik eerst serieus opvatte,
en toen zei ik: au
en ging met mijn hand naar mijn hart.
Vriend had het meteen door en zei:
wat fijn dat je die dingen begint te voelen,
je bent super gevoelig, maar hield dat altijd afgeschermd,
en nu voel je het allemaal, wat fijn.
Ik zei: ehh daar is niks fijns aan,
en ik ervaar het ook echt niet als prettig.
Al dat voelen is hartstikke eng en ingewikkeld.
De hele tijd, nu ook, voel ik iets, een soort draaikolk idee of zo (?)
bij mijn hart/borst.
Eerst was ik er door in paniek, eerder deze week.
Toen zei vriend: weet je wel wat daar zit, waar je pijn hebt?
Daar zit je hart lieverd.
Ja, shit, pff....
Het is een beetje veel, al dat voelen,
en dat wordt alleen maar erger als er meer rust komt....
Mijn oude peut zei dat dat waar was,
maar wel echt herstel was,
dat dat helen was.
Het maakt me alleen zo bang,
het is zo veel....
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 15 april 2017 om 11:06
Bedankt voor jullie knuffels, erg fijn en lief
Ik vind het soms juist fijn om alles te lezen, zodat ik me niet in mijn eentje zo'n gestoord gek persoon vind. Niet dat jullie dat zijn, maar dat het ook herkenbaar is dat gedachten soms zo gaan. Ik kan het nu niet goed uitleggen, dus ik hoop niet dat het verkeerd overkomt.
Slapen gaat moeilijk, maar ik mag niet 's nachts op mijn telefoon, laptop of tv. Hooguit even eruit en een kopje thee drinken bij zacht licht, vannacht alleen verstijfd blijven liggen. Wel ontbeten en eruit, even naar buiten zo.
Drukke dagen, confronterende sessie bij de therapeut, ik kan het echt niet zo goed verwoorden als jij Knuffelbeertjes. Ik probeer nog heel erg dat te verbeteren, maar anders dan chaos kan ik het nu niet noemen.
Ik vind het soms juist fijn om alles te lezen, zodat ik me niet in mijn eentje zo'n gestoord gek persoon vind. Niet dat jullie dat zijn, maar dat het ook herkenbaar is dat gedachten soms zo gaan. Ik kan het nu niet goed uitleggen, dus ik hoop niet dat het verkeerd overkomt.
Slapen gaat moeilijk, maar ik mag niet 's nachts op mijn telefoon, laptop of tv. Hooguit even eruit en een kopje thee drinken bij zacht licht, vannacht alleen verstijfd blijven liggen. Wel ontbeten en eruit, even naar buiten zo.
Drukke dagen, confronterende sessie bij de therapeut, ik kan het echt niet zo goed verwoorden als jij Knuffelbeertjes. Ik probeer nog heel erg dat te verbeteren, maar anders dan chaos kan ik het nu niet noemen.
zaterdag 15 april 2017 om 12:10
Theekransjes, ik heb ook niet altijd de woorden hoor, het is veel, het is onrustig en moeilijk, maar het hoeft niet meer alleen, je mag hier schrijven, zelfs een woord is genoeg, inderdaad, veel herkenning, en dat is fijn maar ook dubbel
Een dikke knuffel voor jou
Een dikke knuffel voor jou
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 15 april 2017 om 14:52
Hey Stronggirl
Ben je nog niet aan het opknappen?
Je had wat gekregen van de ha toch?
Vervelend dat je je nog zo voelt
Ik wilde ook wel even een blokje om
Maar ben te bang
Met peuten afgesproken dat ik mezelf niet ga pushen, om het toch te doen,
maar pfff wat is het lastig
Vriend kan niet mee ivm werk
Voel me zo lui nu....
Met vriend al afspraken gemaakt ja,
lief dat je het vraagt
Zonet een herbeleving op de wc
Wat is dat naar
En maar proberen erbij te blijven
Maar dan komen de emoties
Enorme huilbui
En vervolgens van de wc af nog meer gejank
Vriend was toen (gelukkig?) net even thuis
Ik schaamde me wel en voelde me lastig
Maar hij zei dat hij blij was dat het eruit kwam
En hij me beter begreep
Kwam ook doordat ik ging vertellen over wc ervaringen van vroeger
Onder andere dat m'n moeder de deur gewoon van het slot draaide
Schreeuwen, pijn...
Boos over het bloed
Stom rot kind, zo lastig
M'n vader die bleef zeggen: eet dan langzamer
Het was allemaal mijn schuld
Maar als ik langzaam at,
werd m'n eten zo vaak aan m'n broertje gegeven
Of m'n bord tegen de muur gegooid
Ik wilde het zo snel mogelijk op hebben
Als er al eten was, vaak 's avonds was er ruzie en geschreeuw en pijn
Ipv eten
Vriend zei: ik begrijp ook wel waarom je soms zo reageert, als ik voor de grap doe alsof ik bijv 1 boontje van je bord wil pakken
Dat is plagen
Maar als ik dit allemaal hoor, begrijp ik dat het niet grappig is voor jou
Nee, het is niet grappig
Ik zei dat ik het zo naar vond,
dat ik nu niet kon ontspannen op de wc
Niet kan bedenken dat nu nu is
En vroeger voorbij
Logisch zei vriend toen, dat is toch de ziekte die jij hebt
ik vind het zo naar
Afleiding zoeken na zoiets is het advies
Leuke dingen doen
Eventueel afschrijven
Ik heb een film opstaan
En drink thee
Onder een dekentje
Schrijf hier
Mag van jullie
Het doet zo'n pijn
Ze hebben me zo'n pijn gedaan
Ben je nog niet aan het opknappen?
Je had wat gekregen van de ha toch?
Vervelend dat je je nog zo voelt
Ik wilde ook wel even een blokje om
Maar ben te bang
Met peuten afgesproken dat ik mezelf niet ga pushen, om het toch te doen,
maar pfff wat is het lastig
Vriend kan niet mee ivm werk
Voel me zo lui nu....
Met vriend al afspraken gemaakt ja,
lief dat je het vraagt
Zonet een herbeleving op de wc
Wat is dat naar
En maar proberen erbij te blijven
Maar dan komen de emoties
Enorme huilbui
En vervolgens van de wc af nog meer gejank
Vriend was toen (gelukkig?) net even thuis
Ik schaamde me wel en voelde me lastig
Maar hij zei dat hij blij was dat het eruit kwam
En hij me beter begreep
Kwam ook doordat ik ging vertellen over wc ervaringen van vroeger
Onder andere dat m'n moeder de deur gewoon van het slot draaide
Schreeuwen, pijn...
Boos over het bloed
Stom rot kind, zo lastig
M'n vader die bleef zeggen: eet dan langzamer
Het was allemaal mijn schuld
Maar als ik langzaam at,
werd m'n eten zo vaak aan m'n broertje gegeven
Of m'n bord tegen de muur gegooid
Ik wilde het zo snel mogelijk op hebben
Als er al eten was, vaak 's avonds was er ruzie en geschreeuw en pijn
Ipv eten
Vriend zei: ik begrijp ook wel waarom je soms zo reageert, als ik voor de grap doe alsof ik bijv 1 boontje van je bord wil pakken
Dat is plagen
Maar als ik dit allemaal hoor, begrijp ik dat het niet grappig is voor jou
Nee, het is niet grappig
Ik zei dat ik het zo naar vond,
dat ik nu niet kon ontspannen op de wc
Niet kan bedenken dat nu nu is
En vroeger voorbij
Logisch zei vriend toen, dat is toch de ziekte die jij hebt
ik vind het zo naar
Afleiding zoeken na zoiets is het advies
Leuke dingen doen
Eventueel afschrijven
Ik heb een film opstaan
En drink thee
Onder een dekentje
Schrijf hier
Mag van jullie
Het doet zo'n pijn
Ze hebben me zo'n pijn gedaan
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
