
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers

Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst

begrip | betekenis |
---|---|
LV | Lieve Vriendin |
MM | Manmens |
ZH | Zak Hooi |
BV | Beste Vriend |
WWD | WeggeWaaid Dakraam |
OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf ![]() ![]() |
ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent

Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 23 oktober 2017 om 09:14

maandag 23 oktober 2017 om 12:34
Hier een heftige ochtend van binnen.
Werd wakker. Moe. Down. Waarop ik richting van binnen communiceerde dat ik daarvan baalde (straks werken en wil me er niet wéér heen moeten slepen) en of het niet anders kon.
Tsja, het stuk van mij dat nu die geraakte emoties/flinters van me onder de hoede heeft was 'not amused'. En liet merken wat er gebeurt als ze niet doet wat ze nu doet....en ja dan stroomt lijf vol met angsthormonen, ben ik schrikachtig en zelfs bang voor mijn eigen gedachten die elk moment ook een motorische schrikreactie kunnen teweegbrengen. Dus werd ik daar weer bekaf van.
Toen maar weer bidden in kader van zelfhulpgedoe en kom er achter dat dit is wat t is. Maar poeh wat is het pittig. Matige depressie (als ik zelf uitga van wat ik antwoordde op de test en de score naga) en complex trauma. Waarvan de lichamelijke uitingen suggereren dat ik tot de groep meest getraumatiseerden hoor.
Het is dus echt heel erg. Maar ja wat moet ik daarmee? Hoe plaats ik dat in een werkbaar kader? Ja ik ben mat, moe, uitgeblust... consumed door schuld en schaamte. Ik wéét dat de week (2 weken?) voor de (serieus voorwerk tot) emdr mega zwaar zijn en ik misschien nu net vóór eea aangepakt/reprocessed/gehersenspoeld wordt het meeste lijd...ik kan voor mijn gevoel niet ontsnappen. Het niet wegmaken. Mijn tijd uitzitten en beetje aangenaam afleiden wél. Wat ik ook doe. Met lekkere thee. Dvd. Appen met LV. Auping dekbedhoes op de bank...
En zo weer in de werkmodus en dat wat er verder is negeren. Misschien medicatie zodat ik mezelf veilig weer thuis op de bank krijg naderhand.
Er gebeurt van alles en ook weer niet. Want zoals het nu is was het een jaar geleden ook. Al werd ik toen mede geregeerd door angst voor verkeerde etiketjes. De juiste etiketjes roepen iig geen gevoelens van onveiligheid en ongeborgenheid op. Maar maakt dat wat ik ervaar lastiger te niet-erkennen.
Werd wakker. Moe. Down. Waarop ik richting van binnen communiceerde dat ik daarvan baalde (straks werken en wil me er niet wéér heen moeten slepen) en of het niet anders kon.
Tsja, het stuk van mij dat nu die geraakte emoties/flinters van me onder de hoede heeft was 'not amused'. En liet merken wat er gebeurt als ze niet doet wat ze nu doet....en ja dan stroomt lijf vol met angsthormonen, ben ik schrikachtig en zelfs bang voor mijn eigen gedachten die elk moment ook een motorische schrikreactie kunnen teweegbrengen. Dus werd ik daar weer bekaf van.
Toen maar weer bidden in kader van zelfhulpgedoe en kom er achter dat dit is wat t is. Maar poeh wat is het pittig. Matige depressie (als ik zelf uitga van wat ik antwoordde op de test en de score naga) en complex trauma. Waarvan de lichamelijke uitingen suggereren dat ik tot de groep meest getraumatiseerden hoor.
Het is dus echt heel erg. Maar ja wat moet ik daarmee? Hoe plaats ik dat in een werkbaar kader? Ja ik ben mat, moe, uitgeblust... consumed door schuld en schaamte. Ik wéét dat de week (2 weken?) voor de (serieus voorwerk tot) emdr mega zwaar zijn en ik misschien nu net vóór eea aangepakt/reprocessed/gehersenspoeld wordt het meeste lijd...ik kan voor mijn gevoel niet ontsnappen. Het niet wegmaken. Mijn tijd uitzitten en beetje aangenaam afleiden wél. Wat ik ook doe. Met lekkere thee. Dvd. Appen met LV. Auping dekbedhoes op de bank...
En zo weer in de werkmodus en dat wat er verder is negeren. Misschien medicatie zodat ik mezelf veilig weer thuis op de bank krijg naderhand.
Er gebeurt van alles en ook weer niet. Want zoals het nu is was het een jaar geleden ook. Al werd ik toen mede geregeerd door angst voor verkeerde etiketjes. De juiste etiketjes roepen iig geen gevoelens van onveiligheid en ongeborgenheid op. Maar maakt dat wat ik ervaar lastiger te niet-erkennen.

maandag 23 oktober 2017 om 12:59
Hoi Meiden,
Hier een gehavende Pruttel
Ik ben vorige week aangevallen door een hond en heb beide handen in het verband, dus typen is een beetje lastig en als ik fouten maak laat ik ze gewoon staan. want ze gaan verbeteren kost me teveel moeite.
Ik heb wel een paar bruibare vingers hoor. Maar ik ben er echt niet blij mee. heb nu mensen aan het werk waar ik continu bij sta, zij zijn mijn handen en ik moet praten om de handen te laten doen wat ik wil. Maar zo lief dat ze er zijn, want ik ben niet verzekerd voorddit doort geintjes. Onbetaalbaar.
Weet je wat ik zo schokkend vidn, dat ik geen metoo heb en ik besef dondersgoed dat ik een eechte mazzelaar ben. En mijn hart bloed voor ieder die dat wel is en ik word er ook lichtelijk agressief van in de zin dat ik daders een paar corrigerende tikken wil geven. in hun kruis, want als ik ze op hun kop sla leren ze3 natuurlijk nooit om hun hersenen te gebruiken.
Hoi Dana en Sanne, welkom.
Verder bijgelezn en ik vond de interactie tussen snow en selune zo mooi, Al zijn er stukjes weg, ik weet zo ongeveer wel wat er stond en jullie zijn lief.
En de rest ook.
En die hond trouwens ook
Ik snap waarom hij het deed en ik ben blij dat ik de pineut ben en niet iemand die dan gaat roepen dat die hond dood moet. Hond deed, wat een hond moest doen en ik sta achter de hond.
Hier een gehavende Pruttel

Ik heb wel een paar bruibare vingers hoor. Maar ik ben er echt niet blij mee. heb nu mensen aan het werk waar ik continu bij sta, zij zijn mijn handen en ik moet praten om de handen te laten doen wat ik wil. Maar zo lief dat ze er zijn, want ik ben niet verzekerd voorddit doort geintjes. Onbetaalbaar.
Weet je wat ik zo schokkend vidn, dat ik geen metoo heb en ik besef dondersgoed dat ik een eechte mazzelaar ben. En mijn hart bloed voor ieder die dat wel is en ik word er ook lichtelijk agressief van in de zin dat ik daders een paar corrigerende tikken wil geven. in hun kruis, want als ik ze op hun kop sla leren ze3 natuurlijk nooit om hun hersenen te gebruiken.
Hoi Dana en Sanne, welkom.
Verder bijgelezn en ik vond de interactie tussen snow en selune zo mooi, Al zijn er stukjes weg, ik weet zo ongeveer wel wat er stond en jullie zijn lief.
En de rest ook.
En die hond trouwens ook



maandag 23 oktober 2017 om 15:57
Hoi allemaal
Heel herkenbaar wat hier allemaal staat! Waar ik zelf nog erg tegen aanloop is het teveel hechten aan mn psycholoog. Ik ben doodsbang dat ze me in de steek laat en ik vind als ik een sessie gehad heb zo rot dat ik weer een week moet wachten. Zijn er mensen die dit herkennen?
Gr Nienkev25
Heel herkenbaar wat hier allemaal staat! Waar ik zelf nog erg tegen aanloop is het teveel hechten aan mn psycholoog. Ik ben doodsbang dat ze me in de steek laat en ik vind als ik een sessie gehad heb zo rot dat ik weer een week moet wachten. Zijn er mensen die dit herkennen?
Gr Nienkev25

maandag 23 oktober 2017 om 16:36
Lieve Hanke, voor mij komt vooral de gedachte op: meid, wat zwaar. Ik kan me de schrikreacties goed voorstellen en ook dat je daar bekaf van raakt. Ik weet niet hoe je dit in een werkbaar kader kunt krijgen, wist ik het maar dan zou ik het je zeker zeggen.
Ik kan je alleen veel geduld met jezelf toewensen, en hopen dat je toch ergens troost en wat rust kunt vinden.
k Leef met je mee, voor wat het waard is....
Ik kan je alleen veel geduld met jezelf toewensen, en hopen dat je toch ergens troost en wat rust kunt vinden.
k Leef met je mee, voor wat het waard is....

Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
maandag 23 oktober 2017 om 16:46
maandag 23 oktober 2017 om 16:48

maandag 23 oktober 2017 om 17:05
Lieve Dana het was fijne reaktie en voel je ook niet verplicht he als ik mijn onzekerheid deel. Ben ook blij met wat jij deelde over 2e keer handen. Herken het van een beenblessure een aantal jaar geleden waar ik ook veel langer zoet mee was dan nodig. Gewoon omdat mezelf serieus nemen zo'n Dingetje is. Jezelf naar beneden halen in het vergelijken hoeft niet (maar dat wie ben ik enz. is wel heul herkenbaar hoor).
maandag 23 oktober 2017 om 17:05
Hee Nienke,Nienkev25 schreef: ↑23-10-2017 15:57Hoi allemaal
Heel herkenbaar wat hier allemaal staat! Waar ik zelf nog erg tegen aanloop is het teveel hechten aan mn psycholoog. Ik ben doodsbang dat ze me in de steek laat en ik vind als ik een sessie gehad heb zo rot dat ik weer een week moet wachten. Zijn er mensen die dit herkennen?
Gr Nienkev25
Ik herken dit wat je schrijft. Zelf had ik een paar jaar lang een hele lieve therapeute en ik merkte dat ik het heel lastig vond als ik haar een tijd niet zag en ik vond het een verschrikkelijke gedachte om ooit bij haar weg te gaan.
Maar daar was geen ontkomen aan. In mijn geval was zij een soort moederfiguur voor mij. Alles kon, mocht en niks was te gek. Ik voelde mij veilig bij haar.
Het is niet gek dat je het lastig vind om een tijdje zonder therapie te zitten: je psycholoog klinkt een "veilige plek" waar je mag zijn wie je bent en alles mag laten zien. Ken je het fenomeen overdrachtgevoelens? Wellicht kun je je daar in vinden.
Als je echt merkt dat je bang bent om iets verkeerds te doen/je psycholoog kwijt te raken, lijkt het mij verstandig om dit aan te geven bij hem of haar. Je hoeft er niet alleen mee te lopen!
maandag 23 oktober 2017 om 17:10
Welkom Nienke. Om op je vraag terug te komen heb ik dat vroegah wel gehad. Maar door dat veelvuldige lotgenotencontact/zelfhulpgedoe heb ik ik dat minder. Er zijn nu meer mensen die mij van haver tot gort kennen en af en toe een luisterend oor bieden. Daardoor voel ik me minder afhankelijk van 1 persoon of peut. Maar die tijd van hechtn heb ik wel gehad. En is iets wat erbij hoorde voor mij. Écht iemand toelaten en vertrouwen (en missen) was ook leren gezond te hechten. Het is intensief en pijnlijk en verwarrend geweest voor me maar heeft me wel geholpen om het aan te gaan.

maandag 23 oktober 2017 om 17:54
Hanke, je had al gepoeft, dus ik heb het niet gelezen, sorry
Maar ik ben het vast eens met Snowie, want dat is meestal zo ( en Snowie gaat nu vast bedenken waarmee niet dan?.... liefje, niet zooohoooo, dit is een compliment dat jij net zo goed bent als ikzelf en je weet dat ik mezelf hoog heb zitten toch! Dus veren en schouderklopje )
Dana, ik ben me dus ook rotgeschrokken van het onverwachte, maar zoals altijd wist ik precies wat ik moest doen. Namelijk mezelf ervoor gooien om erger te voorkomen en mijn kapotte pootjes zijn de beste uitkomst die deze situatie kon krijgen. Maar ik ben er mooi klaar mee. Gelukkig alleen vleeswonden, geen beschadigde pezen botten, of gewichten. Gek gezegd heb ik weer eens mazzel
Verder kan ik even niks nuttigs delen. Want geen ervaring met peuten.
Oh, wel nuttig: wat ga je voor een eten maken als je geen handen hebt en ook geen honger: een kant en klare ovenschotel!
Nu gauw afsluiten en naar huis. pootjes in de ruststand

Dana, ik ben me dus ook rotgeschrokken van het onverwachte, maar zoals altijd wist ik precies wat ik moest doen. Namelijk mezelf ervoor gooien om erger te voorkomen en mijn kapotte pootjes zijn de beste uitkomst die deze situatie kon krijgen. Maar ik ben er mooi klaar mee. Gelukkig alleen vleeswonden, geen beschadigde pezen botten, of gewichten. Gek gezegd heb ik weer eens mazzel

Verder kan ik even niks nuttigs delen. Want geen ervaring met peuten.
Oh, wel nuttig: wat ga je voor een eten maken als je geen handen hebt en ook geen honger: een kant en klare ovenschotel!
Nu gauw afsluiten en naar huis. pootjes in de ruststand
maandag 23 oktober 2017 om 18:02
Pruttel mijn post van rond de klok van half 1 staat er nog dus is niet gepoeft maar idd de post van Snow is doortastend terecht en fijn (anderen posters ook hoor). Wat voor toetje ga je nemen? Laatst een ovenschotel van jamie oliver op. Was erg lekker. Idd alleen in de oven schuiven.
Ik heb Honger/Trek op dit moment em dat trek ik slecht. Gebruik het deels om mezelf te pesten en deels ga ik er van dissocieren waardoor ik niet of amper tot actie kom. Erg lastig. Uiteindelijk zal ik wel iets gaan eten maar deze hele slalom en drijfzand door worstelen is een Gedoe.
Lieve aai voor je pootjes. Heeft er al iemand een kusje op gedaan? Anders ben ik de eerste:
(de ukkies juf in mij weet hoe helend dat is
)
Ik heb Honger/Trek op dit moment em dat trek ik slecht. Gebruik het deels om mezelf te pesten en deels ga ik er van dissocieren waardoor ik niet of amper tot actie kom. Erg lastig. Uiteindelijk zal ik wel iets gaan eten maar deze hele slalom en drijfzand door worstelen is een Gedoe.
Lieve aai voor je pootjes. Heeft er al iemand een kusje op gedaan? Anders ben ik de eerste:

(de ukkies juf in mij weet hoe helend dat is

hanke321 wijzigde dit bericht op 23-10-2017 18:40
11.92% gewijzigd