
Paniek door de herbelevingen - deel VI
woensdag 30 augustus 2017 om 09:18
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu driekwart jaar later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 6.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers

Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst

begrip | betekenis |
---|---|
LV | Lieve Vriendin |
MM | Manmens |
ZH | Zak Hooi |
BV | Beste Vriend |
WWD | WeggeWaaid Dakraam |
OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf ![]() ![]() |
ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent

Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 07-03-2018 12:23
8.32% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.

vrijdag 30 maart 2018 om 15:34
Over de doden niets dan goeds he. Dat is een schijnheilig gebeuren wat overal voorkomt. Op de begrafenis van mijn oma werd er ook zo heilig over haar gesproken, terwijl zij een enorme zuurpruim en heel onhebbelijk was.
Bij de koffie werd er gelukkig al wat minder heilig over haar gesproken.
En op een anoniem forum durf ik zelfs wel te zeggen dat ze dus helemaal niet leuk was.
In het echt hou je dat toch wat meer voor jezelf. En ze was voor sommige mensen wel die heilige..... Maar die mensen, daar heb ik nou bepaald niks mee en die heb ik na de dood van die oma ook nooit meer gezien of gesproken.
In jouw geval Hanke, zijn er 2 opties.... De eerste, ze zien het dus echt niet ( maar dat maakt niet dat het niet zo was ). De tweede, ze rennen ervoor weg, steken de kop in het zand.... beide opties heb jij persoonlijk niks aan.
Dus ik zou het laten en afstand nemen. Vertrouw maar op je eigen gevoel en je eigen waarnemingen. Jij bent een lief en goed persoon, waarom zou je het verzinnen?
Bij de koffie werd er gelukkig al wat minder heilig over haar gesproken.

En op een anoniem forum durf ik zelfs wel te zeggen dat ze dus helemaal niet leuk was.
In het echt hou je dat toch wat meer voor jezelf. En ze was voor sommige mensen wel die heilige..... Maar die mensen, daar heb ik nou bepaald niks mee en die heb ik na de dood van die oma ook nooit meer gezien of gesproken.
In jouw geval Hanke, zijn er 2 opties.... De eerste, ze zien het dus echt niet ( maar dat maakt niet dat het niet zo was ). De tweede, ze rennen ervoor weg, steken de kop in het zand.... beide opties heb jij persoonlijk niks aan.
Dus ik zou het laten en afstand nemen. Vertrouw maar op je eigen gevoel en je eigen waarnemingen. Jij bent een lief en goed persoon, waarom zou je het verzinnen?
vrijdag 30 maart 2018 om 15:39
Ja lieve Tobbie dat is fijnn om te ontvangen. ALV (allerliefste vriendin) zegt ook dat ze me zó gunt dat mijn peut me expliciet zegt dat het zó niet ok was, dat ik het niet verdiende, dat het niet mijn schuld is...
Dat 'het was nu eenmaal zo, geef jezelf die erkenning, geloof jezelf en maak er in het nu het beste van' daalt niet in. Het voelt raar genoeg verlammemd als een ander dit me zegt. Want het klopt gewoon niet hoe het was.
Ik vond het zo stuitend toen pa overleed dat iedereen maar zei dat het een pa van niks was. Terwijl hij mentaal en fysiek door ma was mishandeld! Ze namen het hem kwalijk dat hij toen ik in mijn late pubertijd zat, niet bij een familielid is ingetrokken. Die had een ruimte in huis ingericht voor pa omdat hij thuis niet veilig was.
Pa heeft me nooit het gevoel gegeven dat ik gek was. Erkende (eenmaal van ma gescheiden) mijn moeites naar ma toe. Gaf aan dat als ik iets niet kreeg bij hem qua parental needs, dat het ok was om dat bij een ander te zoeken. Hij stimuleerde mijn interesses, mijn vriendschappen.
Ja hij was een hork. Emotioneel gehandicapt. Maar heeft me toen hij los van ma was, altijd het gevoel willen geven dat ik er toe deed.
Dat 'het was nu eenmaal zo, geef jezelf die erkenning, geloof jezelf en maak er in het nu het beste van' daalt niet in. Het voelt raar genoeg verlammemd als een ander dit me zegt. Want het klopt gewoon niet hoe het was.
Ik vond het zo stuitend toen pa overleed dat iedereen maar zei dat het een pa van niks was. Terwijl hij mentaal en fysiek door ma was mishandeld! Ze namen het hem kwalijk dat hij toen ik in mijn late pubertijd zat, niet bij een familielid is ingetrokken. Die had een ruimte in huis ingericht voor pa omdat hij thuis niet veilig was.
Pa heeft me nooit het gevoel gegeven dat ik gek was. Erkende (eenmaal van ma gescheiden) mijn moeites naar ma toe. Gaf aan dat als ik iets niet kreeg bij hem qua parental needs, dat het ok was om dat bij een ander te zoeken. Hij stimuleerde mijn interesses, mijn vriendschappen.
Ja hij was een hork. Emotioneel gehandicapt. Maar heeft me toen hij los van ma was, altijd het gevoel willen geven dat ik er toe deed.
vrijdag 30 maart 2018 om 16:05
Die mensen snappen het gewoon echt niet. Die denken: "alles was klaar, hij hoefde alleen maar te komen." Maar ze snappen niet dat het he-le-maal geen kwestie is van "alleen maar" komen. Dat kunnen ze misschien ook helemaal niet snappen, omdat ze niet bij jullie gezin hoorden. Wel bij de familie, maar niet bij het gezin. Dus maakten ze niet dag in, dag uit, de hele dag mee wat jullie meemaakten. En als je het niet meegemaakt hebt, val je vaak automatisch terug op je eigen referentiekader (ondanks alle goede bedoelingen). Hoe het echt was, is te onbekend om te bevatten voor ze. Doen ze niet expres, denk ik. En het betekent zeker niet dat je moet twijfelen aan je herinnering (je pa kan je niet meer bevestigen, maar deed dat wel toen hij nog leefde!).
vrijdag 30 maart 2018 om 16:11
Ik twijfel niet aan mijn herinneringen.
Het contrast is gewoon bizar.
Pa die gedisst werd op zijn eigen uitvaart (bij de gezamenlijke krentenbollen naderhand). O.a. over zijn rol als vader
En dan de tijd na ma's verscheiden waar ik het gevoel van 'je moet zwijgen' kreeg. Wiens rol als moeder niet eens benoemd werd. Zo bizar het contrast.
Degene die echt gek gestoord en uitermate toxisch is geweest voor de omgeving, dáár over praten we niet. Maar degene die het zich aan heeft leunen en zich heeft laten mishandelen, die is de rare figuur over wie wel negatief gesproken mag worden.
Ik baal ervan dat ma's toxische dynamiek nog steeds voortleeft.
Het contrast is gewoon bizar.
Pa die gedisst werd op zijn eigen uitvaart (bij de gezamenlijke krentenbollen naderhand). O.a. over zijn rol als vader
En dan de tijd na ma's verscheiden waar ik het gevoel van 'je moet zwijgen' kreeg. Wiens rol als moeder niet eens benoemd werd. Zo bizar het contrast.
Degene die echt gek gestoord en uitermate toxisch is geweest voor de omgeving, dáár over praten we niet. Maar degene die het zich aan heeft leunen en zich heeft laten mishandelen, die is de rare figuur over wie wel negatief gesproken mag worden.
Ik baal ervan dat ma's toxische dynamiek nog steeds voortleeft.


vrijdag 30 maart 2018 om 16:29
Nou ik kon ma's gedrag wel doorgronden. Dat deed ik al vanaf mijn achtste blijkt nu. Ik heb veel crap over me heen laten komen door eerst mijn positie en leeftijd, later door begrip en empathie voor haar te hebben (en me te laten manipuleren). Tot ik merkte dat ik er op die manier kapot aan ging.
Andere personen kan ik als mens zien. Ma ben ik op gegeven moment niet meer als mens maar als een gevaarlijk iets/dier gaan zien. Zoiets als een tijger. Die heeft haar eigen natuur. Kun je niet kwalijk nemen als ze je volkomen onverwacht aanvalt. Dat zit in de aard van de tijger.
Ma's gedrag volgde alle wetmatigheden/stereotypen van narcistisch gedrag. Ik kon de zetten vooruit en de motieven daarachter van verre aan zien komen.
Dat mijn empathie naar haar weg was en is gebleven...en ik haar niet als een mens beschouw...dát ervaar ik als vreemd. Dat er in mijn oordeel over haar geen beweging zit, dát is niet-mij. Want in de ontwikkeling die ik doorloop als mens is er ook groei in hoe ik anderen waarneem en met hen omga.
Ten aanzien van ma lijk ik dat ook helemaal niet te willen.
(En schaam ik me nu dat ik zo labiel al die tijd naar jullie zit te ranten/jullie tijd zit te verdoen).
Andere personen kan ik als mens zien. Ma ben ik op gegeven moment niet meer als mens maar als een gevaarlijk iets/dier gaan zien. Zoiets als een tijger. Die heeft haar eigen natuur. Kun je niet kwalijk nemen als ze je volkomen onverwacht aanvalt. Dat zit in de aard van de tijger.
Ma's gedrag volgde alle wetmatigheden/stereotypen van narcistisch gedrag. Ik kon de zetten vooruit en de motieven daarachter van verre aan zien komen.
Dat mijn empathie naar haar weg was en is gebleven...en ik haar niet als een mens beschouw...dát ervaar ik als vreemd. Dat er in mijn oordeel over haar geen beweging zit, dát is niet-mij. Want in de ontwikkeling die ik doorloop als mens is er ook groei in hoe ik anderen waarneem en met hen omga.
Ten aanzien van ma lijk ik dat ook helemaal niet te willen.
(En schaam ik me nu dat ik zo labiel al die tijd naar jullie zit te ranten/jullie tijd zit te verdoen).

vrijdag 30 maart 2018 om 16:36
Snow respecteer alsjeblieft die grems die je voelt.
Er is al meer afstand gekomen hoor tav sibling. Ik durf meer los te laten/overtuig en investeer niet meer.
Maar de woede van het me alleen gezet voelen. Die onmacht. Die machteloosheid.
Ja die is in de posts van mij van vandaag wel voelbaar.
Tobbert ook jij dank voor je posts. Raakt me.
Er is al meer afstand gekomen hoor tav sibling. Ik durf meer los te laten/overtuig en investeer niet meer.
Maar de woede van het me alleen gezet voelen. Die onmacht. Die machteloosheid.
Ja die is in de posts van mij van vandaag wel voelbaar.
Tobbert ook jij dank voor je posts. Raakt me.

vrijdag 30 maart 2018 om 16:40

vrijdag 30 maart 2018 om 16:48

vrijdag 30 maart 2018 om 18:18
@ Hanke: heeft je vader geweten dat je iets aan hem had?
Dat lijkt me toch het belangrijkste, ongeacht wat familieleden later nog over hem zeggen.
Jouw gevoel van er solo instaan, heeft man ook.
Hij heeft dus een broer die situaties van vroeger heel anders heeft beleefd en hij begrijpt man daarom ook niet. Daarbij nog wat karaktertrekjes die begrip ook niet mogelijk maken. Erfelijkheid speelt ook een rol. Het is erg complex. Ik herken veel van wat jij schrijft over hoe je moeder was bij mans familie. Ik begrijp dat je heel graag die erkenning van je therapeut zou willen krijgen.
Dat lijkt me toch het belangrijkste, ongeacht wat familieleden later nog over hem zeggen.
Jouw gevoel van er solo instaan, heeft man ook.
Hij heeft dus een broer die situaties van vroeger heel anders heeft beleefd en hij begrijpt man daarom ook niet. Daarbij nog wat karaktertrekjes die begrip ook niet mogelijk maken. Erfelijkheid speelt ook een rol. Het is erg complex. Ik herken veel van wat jij schrijft over hoe je moeder was bij mans familie. Ik begrijp dat je heel graag die erkenning van je therapeut zou willen krijgen.

imaginary_diva wijzigde dit bericht op 01-04-2018 18:27
Reden: Herkenbaarheid
Reden: Herkenbaarheid
60.73% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
vrijdag 30 maart 2018 om 19:19
De vorige emdr ben ik al weggegaan, de onzalige bossen in. Niet meer investeten in ma, haar ongenoegen of hun bizarre huwelijk.
Maar dat ego ding is er nog. Mijn ego is gekrenkt. Ik voel me miskend. Peut heeft het al een paar sessies over mijn verlies nemen. Denk dat dit er een onderdeel van is.
Misschien erkenning van miskenning? Iig van mij aan mij? Ipv in constant zelfverwijt te schieten (want dan had en heb ik nog enig gevoel van macht en controle).
Een aantal jaar geleden heb ik een meneer gekend die zaken had meegemaakt waarbij hij gevoelens van krenking had ervaren. Hij ging er pathologisch mee om. Bleef erin hangen.
Maar dat ego ding is er nog. Mijn ego is gekrenkt. Ik voel me miskend. Peut heeft het al een paar sessies over mijn verlies nemen. Denk dat dit er een onderdeel van is.
Misschien erkenning van miskenning? Iig van mij aan mij? Ipv in constant zelfverwijt te schieten (want dan had en heb ik nog enig gevoel van macht en controle).
Een aantal jaar geleden heb ik een meneer gekend die zaken had meegemaakt waarbij hij gevoelens van krenking had ervaren. Hij ging er pathologisch mee om. Bleef erin hangen.
hanke321 wijzigde dit bericht op 30-03-2018 20:28
2.66% gewijzigd
vrijdag 30 maart 2018 om 19:49
Bijgelezen. Hoe herkenbaar is dit voor mij ook, Hanke. Ik kan naar mijn moeder alleen maar negatieve gevoelens hebben, niet eens gemengde. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit van haar gehouden heb of het kon verdragen dat ze mij aanraakte. En dat vind ik zo vreemd van mezelf, want ik sta tegenover niemand, zelfs niet tegenover ZH, zo ontzettend intens afwijzend. Mijn vader is lang geleden overleden, maar naar hem toe heb ik nog gemengde gevoelens, waaronder ook wel wat positieve.
En aangezien de hele familie (op sinds een tijdje de zus onder mij na dan) zwijgt en verder struisvogelt, lukt het haar heel goed om overal overtuigend te zijn als zielig en zwak vrouwtje met toch zo'n rare dochter, die vanalles verzint en niet spoort, want kijk maar eens naar haar rommelige leven.. haha.
Ik heb heel lang gedacht dat ik dus gek was, want hoe kan het anders dat iedereen verder zo dol is op mijn moeder? De fijne tante, de lieve oma?.....
En aangezien de hele familie (op sinds een tijdje de zus onder mij na dan) zwijgt en verder struisvogelt, lukt het haar heel goed om overal overtuigend te zijn als zielig en zwak vrouwtje met toch zo'n rare dochter, die vanalles verzint en niet spoort, want kijk maar eens naar haar rommelige leven.. haha.
Ik heb heel lang gedacht dat ik dus gek was, want hoe kan het anders dat iedereen verder zo dol is op mijn moeder? De fijne tante, de lieve oma?.....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos


zondag 1 april 2018 om 13:43
Lief Snow, mooie plaatjes.
Familie. Moeilijk.
In mijn familie geen verschrikkelijke figuren en manipulatieve toestanden zoals bij een aantal van jullie. Toch ervaar ik mijn familiecontacten ook vaak als ingewikkeld. Simpelweg vanwege dat wat er in het verleden is gebeurd en wat dit teweeg heeft gebracht in ons gezin, wat betreft onuitgesproken verwachtingen en verwijten, niet gedeeld verdriet, enzovoorts.
[...]
Ik wens jullie allemaal fijne paasdagen
, ook als je, net als ik, niets speciaals doet. Elke dag is er een die zich kan ontpoppen tot een mooie dag, met of zonder paaseitjes en zo. Gewoon chocolade helpt sowieso.
Ik heb jullie posts gelezen over familie, familiebanden, dynamieken en alles daar omheen. Ik kon niet reageren. Tot ik deze post las van Snow. Want die sluit zo ontzettend goed aan op mijn gevoel en idee erbij.
Familie. Moeilijk.
In mijn familie geen verschrikkelijke figuren en manipulatieve toestanden zoals bij een aantal van jullie. Toch ervaar ik mijn familiecontacten ook vaak als ingewikkeld. Simpelweg vanwege dat wat er in het verleden is gebeurd en wat dit teweeg heeft gebracht in ons gezin, wat betreft onuitgesproken verwachtingen en verwijten, niet gedeeld verdriet, enzovoorts.
[...]
Ik wens jullie allemaal fijne paasdagen


anoniem_6527c72758b65 wijzigde dit bericht op 23-05-2018 21:11
46.95% gewijzigd

maandag 2 april 2018 om 11:45
Hoi lieverds 
Ik kom even langs om te zwaaien, jullie een fijne 2de paasdag wensen, wat knuffels uit te delen, en hoi te zeggen.
Met reageren zou ik niet weten waar te beginnen, ik lees alles, prettig om elke dag ook even bij te lezen, en ik merk dat ik dan zo trots ben als ik lees over stappen, ontwikkelingen, inzichten, keuzes en dan ook nog hier er wat over kunnen en durven delen.
Nog altijd zo blij met dit topic en dat wij en anderen elkaar hier kunnen vinden, zo waardevol!
En zo blij met de ontvangen steun, hier dus virtueel, en irl van vriendinnen, vriend, peuten, collega's, buren.
Dat het nooit meer zo eenzaam zal zijn als het ooit was, dat is bizar om te ervaren. Dat alles van binnen minder nodig is, omdat het buiten veilig(er) en goed/gezond is, al die ervaringen zijn bizar, maar wel bizar fijn! Dat gun ik iedereen

Ik kom even langs om te zwaaien, jullie een fijne 2de paasdag wensen, wat knuffels uit te delen, en hoi te zeggen.
Met reageren zou ik niet weten waar te beginnen, ik lees alles, prettig om elke dag ook even bij te lezen, en ik merk dat ik dan zo trots ben als ik lees over stappen, ontwikkelingen, inzichten, keuzes en dan ook nog hier er wat over kunnen en durven delen.
Nog altijd zo blij met dit topic en dat wij en anderen elkaar hier kunnen vinden, zo waardevol!
En zo blij met de ontvangen steun, hier dus virtueel, en irl van vriendinnen, vriend, peuten, collega's, buren.
Dat het nooit meer zo eenzaam zal zijn als het ooit was, dat is bizar om te ervaren. Dat alles van binnen minder nodig is, omdat het buiten veilig(er) en goed/gezond is, al die ervaringen zijn bizar, maar wel bizar fijn! Dat gun ik iedereen










I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 3 april 2018 om 14:01
Zwaai terug, Knuffel
en iedereen
Goed weekend hier, met mensen en activiteiten waar ik blij van werd.
En vanmorgen een goede sessie met psych.
Ik had heel duidelijk voor ogen wat ik wilde, en dat heb ik ook meteen gezegd. We zijn daarmee aan de slag gegaan, heel goed ook, waarbij ze benoemde wat ze aan lichamelijke signalen van mij zag. Dat helpt me heel goed, omdat ik het zelf nauwelijks voel. Gezien, gemerkt en gevoeld hoe ik als heel, heel jong kind eerst het verdriet voelde vanwege geen enkele verbinding met ouders, en snel daarna me helemaal terugtrok in mezelf, wetende dat niemand te vertrouwen was en dat ik alleen was en mezelf moest beschermen. Het zit heel diep en alles wat daarna is gekomen lijkt alleen maar bevestiging van mijn allervroegste overtuigingen. Dingen die verder in mijn jeugd zijn gebeurd, maar ook de situatie met ZH en mijn kinderen.
Ik heb het allervroegste pijnpunt, wat doorwerkt tot nu toe en me triggert bij het minste of geringste, nu heel duidelijk voor ogen.
En zij gaf me ook concrete tips om hiermee om te gaan. Belangrijkste: voel je adem en lijf. Dat geeft aan wat er nodig is voor je. En dan kun je jezelf dat geven.
Na dit alles heb ik ook nog gesproken over wat er in de EMDR-sessies gebeurde, wat er misging en hoe ik voor mezelf opgekomen ben. Ze gaf me daar een vet compliment voor! Vaak haken mensen namelijk af als er is ietsgaat in therapie, omdat ze het niet uitspreken tegen de therapeut. En wij zijn ook maar mensen, zei ze. Ja, dat is natuurlijk ook waar. Ik zou dat eerder ook gedaan hebben, maar nu dus niet meer. Dingen uitspreken en benoemen is waarvan ik merk dat het werkt, en dat ik het nodig heb ook. Dus ik heb bij haar ook dingen benoemd over onze sessies, en een compliment gegeven over de sessie van vandaag. Oprecht gemeend.
En nu aan het bijkomen thuis, rustig en stil is het hier en alles is goed zo.
Ben trots op mezelf..
en ik weet wat me te doen staat.


Goed weekend hier, met mensen en activiteiten waar ik blij van werd.

En vanmorgen een goede sessie met psych.
Ik had heel duidelijk voor ogen wat ik wilde, en dat heb ik ook meteen gezegd. We zijn daarmee aan de slag gegaan, heel goed ook, waarbij ze benoemde wat ze aan lichamelijke signalen van mij zag. Dat helpt me heel goed, omdat ik het zelf nauwelijks voel. Gezien, gemerkt en gevoeld hoe ik als heel, heel jong kind eerst het verdriet voelde vanwege geen enkele verbinding met ouders, en snel daarna me helemaal terugtrok in mezelf, wetende dat niemand te vertrouwen was en dat ik alleen was en mezelf moest beschermen. Het zit heel diep en alles wat daarna is gekomen lijkt alleen maar bevestiging van mijn allervroegste overtuigingen. Dingen die verder in mijn jeugd zijn gebeurd, maar ook de situatie met ZH en mijn kinderen.
Ik heb het allervroegste pijnpunt, wat doorwerkt tot nu toe en me triggert bij het minste of geringste, nu heel duidelijk voor ogen.
En zij gaf me ook concrete tips om hiermee om te gaan. Belangrijkste: voel je adem en lijf. Dat geeft aan wat er nodig is voor je. En dan kun je jezelf dat geven.
Na dit alles heb ik ook nog gesproken over wat er in de EMDR-sessies gebeurde, wat er misging en hoe ik voor mezelf opgekomen ben. Ze gaf me daar een vet compliment voor! Vaak haken mensen namelijk af als er is ietsgaat in therapie, omdat ze het niet uitspreken tegen de therapeut. En wij zijn ook maar mensen, zei ze. Ja, dat is natuurlijk ook waar. Ik zou dat eerder ook gedaan hebben, maar nu dus niet meer. Dingen uitspreken en benoemen is waarvan ik merk dat het werkt, en dat ik het nodig heb ook. Dus ik heb bij haar ook dingen benoemd over onze sessies, en een compliment gegeven over de sessie van vandaag. Oprecht gemeend.
En nu aan het bijkomen thuis, rustig en stil is het hier en alles is goed zo.
Ben trots op mezelf..
en ik weet wat me te doen staat.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos