Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel VII
donderdag 1 november 2018 om 10:33
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Nu 2 jaren later open ik met veel positieve, dankbare gevoelens deel 7.
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
Onderstaand gedicht van Rumi (gedeeld dankzij EV) verwoordt dit welkom zijn prachtig:
Kom tot mij
Kom weerom
Wie je ook bent
Deze poort leidt niet naar schuld of schaamte
Zelf al deed je duizenden geloften
En verbrak ze alle
Duizend keer
Deze poort is voor ieder open
Kom gewoon weer
Kom zoals je bent
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al mee schrijft of meegeschreven heeft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor wederom een nieuw topic, waar we elkaar kunnen ontmoeten.
Bedankt voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is.
Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| Verdwalen in je hoofd | Een verdedigingsstrategie van je hersenen waarbij je zaken anders waarneemt dan ze in werkelijkheid zijn. |
| Domino-effect | 1. Dat moment waarop iets je nét teveel wordt en je hele kaartenhuis van zelfzorg, nieuwe inzichten, en nieuw gedrag instort zodat het voelt alsof je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Zie ook 'dansen'. 2. Een woord/ervaring/gedachte/gevoel/persoon triggert jou, waarna een negatieve gedachte volgt. Deze wordt vervolgens weer gevolgd door nog een negatieve gedachte. En nog een. Dit gaat door tot je je helemaal overspoeld en wanhopig voelt, waardoor je niet in staat bent nog te relativeren. |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Al die topics lezen mag, maar is beslist niet verplicht, Kom maar gewoon binnenvallen wanneer je daar aan toe bent
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Link naar deel 5:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/376579
Link naar deel 6:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... p=29194425
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 5 mei 2019 om 14:52
Dankje Knuf voor jouw mooie bericht
Ik wil hier zeker blijven schrijven!
En oooh wat lief Sofie, dankjewel voor alle moed, die kan ik nog steeds wel gebruiken.
Ik zie tegen allebei de afspraken op. Deze week ga / moet ik bellen....
En wat een goed idee, die oplaadplekken voor moed. Ik ben voor!
Later meer, ik ga nu even met man weg, even gedachten verzetten.
Ik wil hier zeker blijven schrijven!
En oooh wat lief Sofie, dankjewel voor alle moed, die kan ik nog steeds wel gebruiken.
Ik zie tegen allebei de afspraken op. Deze week ga / moet ik bellen....En wat een goed idee, die oplaadplekken voor moed. Ik ben voor!
Later meer, ik ga nu even met man weg, even gedachten verzetten.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 6 mei 2019 om 16:41
Ik heb alle 'moed' maar meteen gebruikt en net de huisarts gebeld en twee afspraken gemaakt voor volgende week. Kan ik weer nieuwe moed gaan verzamelen. 
Het bevolkingsonderzoek kan gelukkig bij de vrouwelijke arts, maar dan nog zie ik daar tegenop. Meteen daarna een afspraak met mijn eigen huisarts.
Ik vind jouw tips wel goed Knuffel: alles neutraal benoemen. En dan kijken waar hij zelf aan denkt en dan kan ik altijd nog zeggen wat ik zelf vind. Sowieso is meer lichamelijk onderzoek ook niet verkeerd, alleen krijg ik het echt Spaans benauwd van alles wat met een cardioloog te maken heeft, dus ik hoop dat hij daar niet als eerste over begint. Mijn duizeligheidsklachten benadert hij vooralsnog ook lichamelijk, terwijl het in mijn optiek echt een uiting van zware overprikkeling is.
Morgen weer een gesprek met mijn manager, hopelijk daarna weer meer duidelijkheid.
Knuffels voor jullie allemaal: 
Het bevolkingsonderzoek kan gelukkig bij de vrouwelijke arts, maar dan nog zie ik daar tegenop. Meteen daarna een afspraak met mijn eigen huisarts.Ik vind jouw tips wel goed Knuffel: alles neutraal benoemen. En dan kijken waar hij zelf aan denkt en dan kan ik altijd nog zeggen wat ik zelf vind. Sowieso is meer lichamelijk onderzoek ook niet verkeerd, alleen krijg ik het echt Spaans benauwd van alles wat met een cardioloog te maken heeft, dus ik hoop dat hij daar niet als eerste over begint. Mijn duizeligheidsklachten benadert hij vooralsnog ook lichamelijk, terwijl het in mijn optiek echt een uiting van zware overprikkeling is.
Morgen weer een gesprek met mijn manager, hopelijk daarna weer meer duidelijkheid.
Knuffels voor jullie allemaal:
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
dinsdag 7 mei 2019 om 12:00
Hallo allemaal,
Heel lang niet online geweest op dit forum, maar nu toch weer even behoefte om te schrijven.
Het gaat goed, maar toch ook weer niet. Ik heb weer een lastige periode achter de rug, dezelfde periode als elk jaar. Toch heb ik het idee dat ik dit makkelijker heb doorgebracht vanwege mijn vriend.
Inmiddels zijn we alweer een aardige tijd samen. Het ging altijd erg goed, maar de laatste tijd helaas niet zo. Ik heb namelijk ontdekt dat hij vreemd is gegaan. Hij ontkent het, zegt dat het onschuldig is, maar ik weet beter.
Ik wilde hem zo graag weg hebben, ik was kapot. Maar ik kon ook niet zonder hem. We hebben heel lang gesproken en er is zoveel meer boven gekomen dan alleen dit. We hebben wat ruzies gemaakt helaas, maar inmiddels gaat het weer beter tussen ons. Ik heb besloten om hem te vergeven en hij om zich "aan te passen". Hij weet dat hij verkeerd zit en hij is onwijs geschrokken van mij, was bang dat ik er klaar mee zou zijn.
Inmiddels komt hij zijn afspraken nog steeds na, hij heeft geen contact meer met haar.
Dit liet me wel weer beseffen dat ik nog steeds met oude gevoelens zit. Niet zozeer naar hem gericht, maar ook het gevoel dat ik niet beter verdien. Na de bewuste dag was ik gekalmeerd en was ik aan het zoeken wat ik moest doen. Ik kan niet zonder hem. Dus besloot ik hem te laten, zolang hij maar bij mij is. Wat niet weet, wat niet deert toch?
Maar ik weet dat ik beter verdien dan dat, ik weet dat ik iemand verdien die eerlijk is en mij respecteert.
Dus momenteel hoop ik ontzettend veel dat hij zijn afspraken blijft nakomen. Anders weet ik niet wat ik moet doen.
Ondertussen loop ik toch bij een psycholoog, iets waarvan ik had gedacht dat ik dit nooit zou doen. Het kwam op mijn pad en ik ging er in mee. Wat is dit verdomd moeilijk zeg. We hebben tot nu toe vrij lichte onderwerpen besproken, maar het wordt met de week zwaarder. De laatste sessie hebben we mijn onzekerheid en minderwaardigheid gevoelens aangepakt. Hier kwam een oefening bij, die ontzettend zwaar was. Ik vertrouw de psycholoog, maar ik was zó bang voor hem. Erna wist ik ook niet wat ik moest denken of voelen, maar 's avonds voelde ik mij wel een stuk beter. Nu ook, ik heb het gevoel dat ik zekerder ben, zowel als mijzelf, als de situatie met mijn vriend.
Dus al met al, kijken hoe het verder loopt. Als het zo op deze manier door blijft gaan, ben ik blij. Het zal vast nog lastig zijn, voor ons allebei, maar er schijnt licht aan het einde van de tunnel.
Heel lang niet online geweest op dit forum, maar nu toch weer even behoefte om te schrijven.
Het gaat goed, maar toch ook weer niet. Ik heb weer een lastige periode achter de rug, dezelfde periode als elk jaar. Toch heb ik het idee dat ik dit makkelijker heb doorgebracht vanwege mijn vriend.
Inmiddels zijn we alweer een aardige tijd samen. Het ging altijd erg goed, maar de laatste tijd helaas niet zo. Ik heb namelijk ontdekt dat hij vreemd is gegaan. Hij ontkent het, zegt dat het onschuldig is, maar ik weet beter.
Ik wilde hem zo graag weg hebben, ik was kapot. Maar ik kon ook niet zonder hem. We hebben heel lang gesproken en er is zoveel meer boven gekomen dan alleen dit. We hebben wat ruzies gemaakt helaas, maar inmiddels gaat het weer beter tussen ons. Ik heb besloten om hem te vergeven en hij om zich "aan te passen". Hij weet dat hij verkeerd zit en hij is onwijs geschrokken van mij, was bang dat ik er klaar mee zou zijn.
Inmiddels komt hij zijn afspraken nog steeds na, hij heeft geen contact meer met haar.
Dit liet me wel weer beseffen dat ik nog steeds met oude gevoelens zit. Niet zozeer naar hem gericht, maar ook het gevoel dat ik niet beter verdien. Na de bewuste dag was ik gekalmeerd en was ik aan het zoeken wat ik moest doen. Ik kan niet zonder hem. Dus besloot ik hem te laten, zolang hij maar bij mij is. Wat niet weet, wat niet deert toch?
Maar ik weet dat ik beter verdien dan dat, ik weet dat ik iemand verdien die eerlijk is en mij respecteert.
Dus momenteel hoop ik ontzettend veel dat hij zijn afspraken blijft nakomen. Anders weet ik niet wat ik moet doen.
Ondertussen loop ik toch bij een psycholoog, iets waarvan ik had gedacht dat ik dit nooit zou doen. Het kwam op mijn pad en ik ging er in mee. Wat is dit verdomd moeilijk zeg. We hebben tot nu toe vrij lichte onderwerpen besproken, maar het wordt met de week zwaarder. De laatste sessie hebben we mijn onzekerheid en minderwaardigheid gevoelens aangepakt. Hier kwam een oefening bij, die ontzettend zwaar was. Ik vertrouw de psycholoog, maar ik was zó bang voor hem. Erna wist ik ook niet wat ik moest denken of voelen, maar 's avonds voelde ik mij wel een stuk beter. Nu ook, ik heb het gevoel dat ik zekerder ben, zowel als mijzelf, als de situatie met mijn vriend.
Dus al met al, kijken hoe het verder loopt. Als het zo op deze manier door blijft gaan, ben ik blij. Het zal vast nog lastig zijn, voor ons allebei, maar er schijnt licht aan het einde van de tunnel.
dinsdag 7 mei 2019 om 21:59
Je schrijf een paar rake dingen dagdromer. Daar kun je nog veel aan hebben, nu en in de toekomst, in deze situatie met vriend, en in heel veel andere situaties.Dagdromer24 schreef: ↑07-05-2019 12:00Maar ik weet dat ik beter verdien dan dat, ik weet dat ik iemand verdien die eerlijk is en mij respecteert.
[...]
Erna wist ik ook niet wat ik moest denken of voelen, maar 's avonds voelde ik mij wel een stuk beter. Nu ook, ik heb het gevoel dat ik zekerder ben, zowel als mijzelf, als de situatie met mijn vriend.
Dus al met al, kijken hoe het verder loopt. Als het zo op deze manier door blijft gaan, ben ik blij. Het zal vast nog lastig zijn, voor ons allebei, maar er schijnt licht aan het einde van de tunnel.
@Diva:
Knap gedaan! Laat je van je horen als je hulp, steun, duwtje, mededogen, of iets anders nodig hebt? @Snow:
En voor iedereen die geen woorden kan vinden, niet durft, vindt dat ze teveel ruimte inneemt, een mosjes-dag/week/maand heeft, of iets anders waardoor het moeilijk is om van zich te laten horen:
woensdag 8 mei 2019 om 01:18
Dat klopt Sofie. En als ik daar naar kijk en aan denk, verdien ik beter dan dit.
Maar hij verdient ook nog een kans, dus die krijgt hij ook.
Toch, hoe graag ik ook denk dat ik het zo kan stoppen als hij weer zoiets doet, ik weet dat ik het niet kan. Ik hoop gewoon echt dat hij er echt alles aan gaat doen om het te verbeteren, want ik zou dit niet elke keer aan kunnen
Maar hij verdient ook nog een kans, dus die krijgt hij ook.
Toch, hoe graag ik ook denk dat ik het zo kan stoppen als hij weer zoiets doet, ik weet dat ik het niet kan. Ik hoop gewoon echt dat hij er echt alles aan gaat doen om het te verbeteren, want ik zou dit niet elke keer aan kunnen
woensdag 8 mei 2019 om 07:19
@Dagdromer, ik heb geen oordeel over de keuze die je nu hebt gemaakt. Wel over de manier waarop je aan jezelf aan het werken bent. Daar zie ik veel kracht.
Je schrijft dat je dit niet elke keer aan zou kunnen. Je mag jezelf de vraag stellen of je het elke keer aan zou willen kunnen. Want als dat echt is wat je wilt, als je echt wilt aankunnen dat je vriend vreemd gaat en jij hem dan een nieuwe kans geeft, dan kun je dit wel.
En daar is niets mis mee, zolang je maar achter je eigen keuze staat (en deze keuze op positieve, goede dingen voor jezelf gebaseerd is, in plaats van 'valse' redenen).
Zorg dat je keuzes niet ten koste gaan van jezelf, maar juist jezelf sterker maken. Dan is elke keuze een juiste.
Je schrijft dat je dit niet elke keer aan zou kunnen. Je mag jezelf de vraag stellen of je het elke keer aan zou willen kunnen. Want als dat echt is wat je wilt, als je echt wilt aankunnen dat je vriend vreemd gaat en jij hem dan een nieuwe kans geeft, dan kun je dit wel.
En daar is niets mis mee, zolang je maar achter je eigen keuze staat (en deze keuze op positieve, goede dingen voor jezelf gebaseerd is, in plaats van 'valse' redenen).
Zorg dat je keuzes niet ten koste gaan van jezelf, maar juist jezelf sterker maken. Dan is elke keuze een juiste.
woensdag 8 mei 2019 om 12:23
@Dagdromer en Sofie: dat is een hele goeie, zorg dat je keuzes niet ten koste gaan van jezelf, maar jezelf juist sterker maken. Dan is elke keuze een juiste.
Daar wil ik nog aan toevoegen: Dagdromer, je schrijft ergens dat je niet zonder hem kan, maar voordat je hem kende, had je ook een leven... toch?
Ik schrijf dit, omdat ik zelf vorig jaar ook een moeilijke keuze heb gemaakt, die hartverscheurend was. Maar het moest, omdat ik mezelf méér gunde. Niet omdat het gevoel weg was; allesbehalve. Ik wilde eerlijkheid, openheid, geen geheimen, geen gedoe. En het was een opluchting (naast meer liefdesverdriet dan ik ooit eerder in mijn leven gehad heb), en er kwam ruimte voor een relatie waar dit wél allemaal aanwezig was. Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat jij hetzelfde zou moeten doen. Ik ben jou niet, jij bent mij niet. Maar ik vraag me ook af of je ooit nog rustig samen op de bank zit.. en hoe voelt dat dan?
(Niet quoten, ik wis dit laatste stuk later.)
Daar wil ik nog aan toevoegen: Dagdromer, je schrijft ergens dat je niet zonder hem kan, maar voordat je hem kende, had je ook een leven... toch?
Ik schrijf dit, omdat ik zelf vorig jaar ook een moeilijke keuze heb gemaakt, die hartverscheurend was. Maar het moest, omdat ik mezelf méér gunde. Niet omdat het gevoel weg was; allesbehalve. Ik wilde eerlijkheid, openheid, geen geheimen, geen gedoe. En het was een opluchting (naast meer liefdesverdriet dan ik ooit eerder in mijn leven gehad heb), en er kwam ruimte voor een relatie waar dit wél allemaal aanwezig was. Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat jij hetzelfde zou moeten doen. Ik ben jou niet, jij bent mij niet. Maar ik vraag me ook af of je ooit nog rustig samen op de bank zit.. en hoe voelt dat dan?
(Niet quoten, ik wis dit laatste stuk later.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 mei 2019 om 12:25
Ik schrijf dit ook uit bezorgdheid én herkenning, omdat ik in mijn leven veel mensen téveel kansen heb gegeven. Steeds maar weer, steeds maar weer nog een kans, en weer mijn grenzen (die ik trouwens lang niet eens voelde..) verleggen - ten koste van mezelf.
Dit was niet alleen op liefdesgebied, maar in allerlei relaties en contacten.
Ik begin nu pas door te krijgen hoeveel geweld ik mezelf daarmee heb aangedaan.....
Dit was niet alleen op liefdesgebied, maar in allerlei relaties en contacten.
Ik begin nu pas door te krijgen hoeveel geweld ik mezelf daarmee heb aangedaan.....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 mei 2019 om 23:23
Elmervrouw schreef: ↑08-05-2019 12:25[...]
Ik begin nu pas door te krijgen hoeveel geweld ik mezelf daarmee heb aangedaan.....
woensdag 8 mei 2019 om 23:35
Bedankt voor al jullie wijze woorden, dat doet me echt goed!
Het is inderdaad belangrijk dat ik mijn keuzes maak met mijzelf in het oog. Ik begin langzaamaan steeds meer in te zien wat ik wél waard ben, in plaats van wat ik niet ben.
Zoals het er nu naar uit ziet, doet hij echt zijn best. Hij is erg geschrokken, en dat merk ik ook aan hem. We hebben het er regelmatig nog over, maar op een fijne manier. Wij allebei lijken nu ook makkelijker iets tegen de ander te zeggen als we ergens mee zitten.
Het voelt nog steeds goed, dus ik heb besloten om mijn gevoel te volgen.
Binnenkort gaan we een paar daagjes er samen tussenuit. Ik denk dat dit ook goed voor ons allebei zal zijn, even uit de omgeving en situaties.
Ik vind het nog steeds wel eens moeilijk hoor, zeker omdat hij bij de gesprekken met mijn psycholoog is. Dit vind ik niet erg, in tegendeel, en mijn psych vind dit belangrijk zodat hij mij kan ondersteunen. En dit laatste doet hij constant, dus dat is heel fijn!
Het is inderdaad belangrijk dat ik mijn keuzes maak met mijzelf in het oog. Ik begin langzaamaan steeds meer in te zien wat ik wél waard ben, in plaats van wat ik niet ben.
Zoals het er nu naar uit ziet, doet hij echt zijn best. Hij is erg geschrokken, en dat merk ik ook aan hem. We hebben het er regelmatig nog over, maar op een fijne manier. Wij allebei lijken nu ook makkelijker iets tegen de ander te zeggen als we ergens mee zitten.
Het voelt nog steeds goed, dus ik heb besloten om mijn gevoel te volgen.
Binnenkort gaan we een paar daagjes er samen tussenuit. Ik denk dat dit ook goed voor ons allebei zal zijn, even uit de omgeving en situaties.
Ik vind het nog steeds wel eens moeilijk hoor, zeker omdat hij bij de gesprekken met mijn psycholoog is. Dit vind ik niet erg, in tegendeel, en mijn psych vind dit belangrijk zodat hij mij kan ondersteunen. En dit laatste doet hij constant, dus dat is heel fijn!
zondag 12 mei 2019 om 16:15
Lieve Sofie, mooi idee van de oplaadpunten voor dapperheid en moed. Vanuit dit topic zouden dan wel meerdere mensen hun moed daar kunnen delen (deels inleveren), want een overschot aan moed lees ik hier geregeld. Iedereen kan soms wel wat ervan gebruiken, en met elkaar kunnen we mensen steunen die wat extra gebruiken kunnen. Prachtig idee
En Diva dappere vrouw, ik wens je alvast veel succes deze week met de afspraken. Over een paar dagen zit het er alweer op, dat is misschien een fijn vooruitzicht? Over fysiek of mentaal benaderen van klachten: ik vond het zelf vaak wel prettig wanneer eerst het fysieke uitgezocht werd, aangezien dat in veel gevallen eenvoudiger aan te tonen én daardoor gerichter te behandelen is dan mentale klachten. Maar ik begrijp jouw spanningen goed
Waarschijnlijk is combinatie van beiden wel fijn, omdat hoofd en lichaam toch onlosmakelijk verbonden zijn? Ik hoop in elk geval voor jou dat jij komende tijd middelen gaat vinden waardoor je je wat fijner kunt gaan voelen en mensen die je daar goed bij kunnen helpen. Deze week maak je daar hele belangrijke, dappere stappen voor, ik ben trots op jou
Dagdromer wat fijn dat je het topic weer gevonden hebt en mooie reacties hebt ontvangen. Wat ik van jou lees is dat je heel bewust bezig bent met uitzoeken wat in de relatie wel/niet gezond is voor jou, zowel op de korte als lange termijn. Fijn dat je daar steun bij ontvangt en eerlijk naar jezelf en de relatie durft te kijken. Heel veel wijsheid, kracht en moed gewenst voor komende periode
Lieve Elmervrouw, mooi om te lezen hoe jij nu een jaar later terug kijkt op zo’n lastige tijd en keuzes toen. Je hebt hele krachtige stappen gezet destijds, en jou kennende doe je dat elke dag, soms klein, vaak groot, maar tegenwoordig volgens mij steeds vaker en meer vanuit wat goed is voor jou, en daar heb ik veel respect voor
Xx
En Diva dappere vrouw, ik wens je alvast veel succes deze week met de afspraken. Over een paar dagen zit het er alweer op, dat is misschien een fijn vooruitzicht? Over fysiek of mentaal benaderen van klachten: ik vond het zelf vaak wel prettig wanneer eerst het fysieke uitgezocht werd, aangezien dat in veel gevallen eenvoudiger aan te tonen én daardoor gerichter te behandelen is dan mentale klachten. Maar ik begrijp jouw spanningen goed
Waarschijnlijk is combinatie van beiden wel fijn, omdat hoofd en lichaam toch onlosmakelijk verbonden zijn? Ik hoop in elk geval voor jou dat jij komende tijd middelen gaat vinden waardoor je je wat fijner kunt gaan voelen en mensen die je daar goed bij kunnen helpen. Deze week maak je daar hele belangrijke, dappere stappen voor, ik ben trots op jou
Dagdromer wat fijn dat je het topic weer gevonden hebt en mooie reacties hebt ontvangen. Wat ik van jou lees is dat je heel bewust bezig bent met uitzoeken wat in de relatie wel/niet gezond is voor jou, zowel op de korte als lange termijn. Fijn dat je daar steun bij ontvangt en eerlijk naar jezelf en de relatie durft te kijken. Heel veel wijsheid, kracht en moed gewenst voor komende periode
Lieve Elmervrouw, mooi om te lezen hoe jij nu een jaar later terug kijkt op zo’n lastige tijd en keuzes toen. Je hebt hele krachtige stappen gezet destijds, en jou kennende doe je dat elke dag, soms klein, vaak groot, maar tegenwoordig volgens mij steeds vaker en meer vanuit wat goed is voor jou, en daar heb ik veel respect voor
Xx
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 01-10-2019 18:19
33.18% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 12 mei 2019 om 18:58
zondag 12 mei 2019 om 18:59
De afspraken zijn morgenmiddag.
De eerste afspraak bij de vrouwelijke arts vind ik absoluut niet fijn, maar ik probeer me maar voor te houden dat het voor haar routine is.
Van de tweede afspraak ben ik alweer een beetje aan het terugkrabbelen en vraag me af of het allemaal zo erg wel is en of ik wel een afspraak nodig heb. Afgelopen week ging wel redelijk, maar er waren dan ook geen speciale dingen op het werk. Alleen een erg verduidelijkend gesprek met mijn leidinggevende waardoor ik nu beter weer waar ik aan toe ben en wat dus ook voor rust heeft gezorgd bij mij.
Ik ga denk ik maar gewoon mijn klachten opnoemen en dan kijken waar hij mee komt. En dan heel impliciet zeggen waar ik zelf aan denk. Ik moet dat gesprek wel een beetje voorbereiden, anders komt het er waarschijnlijk weer niet goed (duidelijk genoeg) uit. Kort, maar duidelijk, maar communiceren is niet mijn sterkste kant als ik alleen met iemand ben die ik niet goed ken. Ik ben op zich ook wel voor eerst lichamelijk alles uitsluiten; als het iets lichamelijks is, is de kans groter dat het behandelbaar is. Als het echt iets psychisch is, kan dat waarschijnlijk niet.
De eerste afspraak bij de vrouwelijke arts vind ik absoluut niet fijn, maar ik probeer me maar voor te houden dat het voor haar routine is.
Van de tweede afspraak ben ik alweer een beetje aan het terugkrabbelen en vraag me af of het allemaal zo erg wel is en of ik wel een afspraak nodig heb. Afgelopen week ging wel redelijk, maar er waren dan ook geen speciale dingen op het werk. Alleen een erg verduidelijkend gesprek met mijn leidinggevende waardoor ik nu beter weer waar ik aan toe ben en wat dus ook voor rust heeft gezorgd bij mij.
Ik ga denk ik maar gewoon mijn klachten opnoemen en dan kijken waar hij mee komt. En dan heel impliciet zeggen waar ik zelf aan denk. Ik moet dat gesprek wel een beetje voorbereiden, anders komt het er waarschijnlijk weer niet goed (duidelijk genoeg) uit. Kort, maar duidelijk, maar communiceren is niet mijn sterkste kant als ik alleen met iemand ben die ik niet goed ken. Ik ben op zich ook wel voor eerst lichamelijk alles uitsluiten; als het iets lichamelijks is, is de kans groter dat het behandelbaar is. Als het echt iets psychisch is, kan dat waarschijnlijk niet.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 13 mei 2019 om 07:11
@Diva: misschien kun je hier in je eigen eerdere posts nog even teruglezen waarvoor je ook al weer naar de huisarts wilde gaan.
Het had iets te maken met een onderzoek wat je graag wil omdat je in verschillende fases van je leven, steeds tegen dezelfde dingen aanloopt, die jou vervolgens belemmeren in het leven. Het maakt dat je overprikkeld bent, je vermoeid voelt, geen hele dagen kunt werken, constant in een hoog stressniveau zit.
Het speelt niet alleen op je werk, maar ook in andere, privé situaties.
Je bent niet langer opzoek naar een lapmiddeltje, maar juist naar iets wat jou op de lange termijn iets brengt.
Daarom wil je die doorverwijzing.
Dappere actie 1 was het bellen, dappere actie 2 is dat je gaat en dappere actie 3 is dat je je eigen stem die zegt dat het allemaal wel meevalt, dat je je aanstelt, enzovoorts, thuis op de bank laat zitten en jij vervolgens met de HA het gesprek gaat voeren over het onderwerp waar het echt over gaat.
Het geeft niet als het niet lukt.
Dan moet je stap 1 t/m 3 gewoon morgen nog een keer. En omdat je dat liever niet wilt: ga ervoor vandaag....
Het had iets te maken met een onderzoek wat je graag wil omdat je in verschillende fases van je leven, steeds tegen dezelfde dingen aanloopt, die jou vervolgens belemmeren in het leven. Het maakt dat je overprikkeld bent, je vermoeid voelt, geen hele dagen kunt werken, constant in een hoog stressniveau zit.
Het speelt niet alleen op je werk, maar ook in andere, privé situaties.
Je bent niet langer opzoek naar een lapmiddeltje, maar juist naar iets wat jou op de lange termijn iets brengt.
Daarom wil je die doorverwijzing.
Dappere actie 1 was het bellen, dappere actie 2 is dat je gaat en dappere actie 3 is dat je je eigen stem die zegt dat het allemaal wel meevalt, dat je je aanstelt, enzovoorts, thuis op de bank laat zitten en jij vervolgens met de HA het gesprek gaat voeren over het onderwerp waar het echt over gaat.
Het geeft niet als het niet lukt.
Dan moet je stap 1 t/m 3 gewoon morgen nog een keer. En omdat je dat liever niet wilt: ga ervoor vandaag....
maandag 13 mei 2019 om 11:11
Ja, zware dag gisteren. Niet alleen vanwege de doodse stilte vanuit moeder- en kinderkanten. Ik was ook naar een lezing geweest (kan er vanwege privacy niet meer over vertellen), die ik echt verkeerd had ingeschat. Als zijnde: het onderwerp was voor mij niet beladen, maar de persoonlijke verhalen van spreekster en medebezoekers raakten alle oude en nieuwe pijn bij mij van uitsluiting, genegeerd worden, buitengesloten worden. Rest van de dag hoofdpijn gehad... gelukkig kon ik wel bij vriend terecht, maar het zindert nog steeds na. Ik vraag me af of dit ooit draaglijker kan worden. Ik voel me zo beschadigd. Wat is liefde, als dat zo gaat.
(Niet quoten alsjeblieft.)
(Niet quoten alsjeblieft.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 13 mei 2019 om 15:08
Dankje Sofie, je hebt gelijk. Ik moet het nu niet gaan bagatelliseren.
Bedankt voor de samenvatting, zo heb ik het weer een beetje helder. Ik heb wat steekwoorden op een briefje geschreven wat ik mee ga nemen. Ik moet inderdaad om die doorverwijzing gaan vragen, want ik wil niet met een kluitje in het riet gestuurd worden. Dan moet stap 1 t/m 3 opnieuw en dat wil ik niet. Desnoods een tweesporenbeleid, maar aangezien er toch overal wachtlijsten zijn, kan ik daar alvast op gaan staan en kan in de tussentijd het lichamelijke uitgezocht worden.
Ik vind het wel eng, ik ben niet goed in zulke dingen en ik stel het ook liever minder erg voor dan dat het is, zeker als ik in een 'goede' periode zit.
Edit: het onderzoek was echt niet fijn
, maar ik heb een doorverwijzing ![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Het ging eigenlijk heel soepel. Ik dacht dat ik de afspraak voor het bevolkingsonderzoek bij de vrouwelijke arts had en de andere afspraak bij mijn eigen (mannelijke) arts, maar ze vroeg of die niet ook bij haar kon omdat ik anders lang zou moeten wachten omdat hij nog op huisbezoek was. Eh ja... En toen heb ik maar meteen gezegd dat ik een doorverwijzing wilde en een paar dingen genoemd, heel weinig eigenlijk maar en gezegd waar ik aan dacht en toen zei ze al vrij snel dat ze dacht dat dat wel zou kunnen omdat haar (blijkbaar) wel wat dingen opvielen (ze zag mij voor het eerst
) en adviseerde ze mij de praktijkondersteuner vanwege de wachttijd. En nu kan ik deze week nog terecht! Geen idee hoe het nu verder gaat en wat ik van de praktijkondersteuner kan verwachten / hoe dat überhaupt in z'n werk gaat, maar het begin is er.
Aan de ene kant ben ik wel blij, aan de andere kant vind ik het raar dat iemand die mij nog nooit gezien heeft binnen 5 minuten al dingen herkent in de richting waar ik zelf ook aan denk. Terwijl ik zo erg probeer normaal over te komen. Misschien verklaart dat ook net mijn vermoeidheidsklachten. Eindeloos aanpassen en daar tot op zekere hoogte ook in slagen, maar alle energie die het kost...
Bedankt voor de samenvatting, zo heb ik het weer een beetje helder. Ik heb wat steekwoorden op een briefje geschreven wat ik mee ga nemen. Ik moet inderdaad om die doorverwijzing gaan vragen, want ik wil niet met een kluitje in het riet gestuurd worden. Dan moet stap 1 t/m 3 opnieuw en dat wil ik niet. Desnoods een tweesporenbeleid, maar aangezien er toch overal wachtlijsten zijn, kan ik daar alvast op gaan staan en kan in de tussentijd het lichamelijke uitgezocht worden.
Ik vind het wel eng, ik ben niet goed in zulke dingen en ik stel het ook liever minder erg voor dan dat het is, zeker als ik in een 'goede' periode zit.
Edit: het onderzoek was echt niet fijn
, maar ik heb een doorverwijzing Het ging eigenlijk heel soepel. Ik dacht dat ik de afspraak voor het bevolkingsonderzoek bij de vrouwelijke arts had en de andere afspraak bij mijn eigen (mannelijke) arts, maar ze vroeg of die niet ook bij haar kon omdat ik anders lang zou moeten wachten omdat hij nog op huisbezoek was. Eh ja... En toen heb ik maar meteen gezegd dat ik een doorverwijzing wilde en een paar dingen genoemd, heel weinig eigenlijk maar en gezegd waar ik aan dacht en toen zei ze al vrij snel dat ze dacht dat dat wel zou kunnen omdat haar (blijkbaar) wel wat dingen opvielen (ze zag mij voor het eerst
) en adviseerde ze mij de praktijkondersteuner vanwege de wachttijd. En nu kan ik deze week nog terecht! Geen idee hoe het nu verder gaat en wat ik van de praktijkondersteuner kan verwachten / hoe dat überhaupt in z'n werk gaat, maar het begin is er.Aan de ene kant ben ik wel blij, aan de andere kant vind ik het raar dat iemand die mij nog nooit gezien heeft binnen 5 minuten al dingen herkent in de richting waar ik zelf ook aan denk. Terwijl ik zo erg probeer normaal over te komen. Misschien verklaart dat ook net mijn vermoeidheidsklachten. Eindeloos aanpassen en daar tot op zekere hoogte ook in slagen, maar alle energie die het kost...
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 13 mei 2019 om 21:46
Diva: 
Knap gedaan. Ontzettend knap gedaan.
Natuurlijk voelt het dubbel. Of misschien zelfs driedubbel of zesdubbel. Dat mag ook.
Je hebt moed getoond vandaag Diva, heel veel moed.
@EV: het heeft zin.
Je werd geraakt, omdat je een hart hebt. En oké, het bracht je uit balans. Wie is er tijdens een dansje nou nooit aan het wiebelen geraakt? Dat geeft niet. Het voelt rot verschrikkelijk naar, dat wel. Dat gevoel gaat weer voorbij. En dan doe je weer het dansje wat jij wilt.
Knap gedaan. Ontzettend knap gedaan.
Natuurlijk voelt het dubbel. Of misschien zelfs driedubbel of zesdubbel. Dat mag ook.
Je hebt moed getoond vandaag Diva, heel veel moed.
@EV: het heeft zin.
Je werd geraakt, omdat je een hart hebt. En oké, het bracht je uit balans. Wie is er tijdens een dansje nou nooit aan het wiebelen geraakt? Dat geeft niet. Het voelt rot verschrikkelijk naar, dat wel. Dat gevoel gaat weer voorbij. En dan doe je weer het dansje wat jij wilt.
maandag 13 mei 2019 om 22:19
Dagdromer, het is goed om aan jezelf te werken, zodat je in de toekomst alleen maar keuzes maakt die bewuste keuzes zijn die je leven verbeteren. Niet iets laten gebeuren, omdat je denkt dat er nooit meer een ander komt en je dus iets maar moet pikken ofzo. En dat kan ook betekenen dat je zijn vreemdgaan vergeeft - als je dat maar een positieve keuze is. Maar ik weet niet of ik het gezond vind dat hij altijd/vaak bij de gesprekken met je psycholoog zit; dat ontneemt je misschien ook de kans om je keuzes in je relatie te onderzoeken in een neutrale omgeving.
EV, wat naar om te lezen dat het gisteren zo zwaar was. Ik gun je meer fijne dingen in je leven, liefdevolle liefde enzo, niet deze rauwe vorm die je steeds moet doormaken. Maar je komt wel over alsof je nu veel steviger in je schoenen staat dan een jaar of twee geleden.
Knuffel, Selune, dikke voor jullie voor gisteren. Dat moet zwaar geweest zijn (en voor Selune waarschijnlijk mixed feelings), maar ik heb even geen troostende woorden.
Diva, ik ben ZO trots op je! Da's misschien raar om te zeggen, maar je hebt vandaag twee mega-moeilijke dingen gedaan, maar allebei in het belang van een goede toekomst. En dat hoeft nu niet goed te voelen, maar je hebt het gedaan! Ik hoop dat de poh'er fijn is en je gaat helpen.
Snow, hoe is het nu met je vriend? En met jou?
Sofie, nog steeds druk aan het oefenen en proberen en uitvogelen wat Sofie leuk vindt en blij maakt?
Small, Hanke, en alle anderen
Hier gaat het zo-zo. Ups en downs, maar volgens m'n peut en arts een stijgende lijn. Zelf hoop ik ergens deze week weer eens goed te slapen, dat gaat de laatste tijd weer slecht.
EV, wat naar om te lezen dat het gisteren zo zwaar was. Ik gun je meer fijne dingen in je leven, liefdevolle liefde enzo, niet deze rauwe vorm die je steeds moet doormaken. Maar je komt wel over alsof je nu veel steviger in je schoenen staat dan een jaar of twee geleden.
Knuffel, Selune, dikke
voor jullie voor gisteren. Dat moet zwaar geweest zijn (en voor Selune waarschijnlijk mixed feelings), maar ik heb even geen troostende woorden.Diva, ik ben ZO trots op je! Da's misschien raar om te zeggen, maar je hebt vandaag twee mega-moeilijke dingen gedaan, maar allebei in het belang van een goede toekomst. En dat hoeft nu niet goed te voelen, maar je hebt het gedaan! Ik hoop dat de poh'er fijn is en je gaat helpen.
Snow, hoe is het nu met je vriend? En met jou?
Sofie, nog steeds druk aan het oefenen en proberen en uitvogelen wat Sofie leuk vindt en blij maakt?
Small, Hanke, en alle anderen
Hier gaat het zo-zo. Ups en downs, maar volgens m'n peut en arts een stijgende lijn. Zelf hoop ik ergens deze week weer eens goed te slapen, dat gaat de laatste tijd weer slecht.
dinsdag 14 mei 2019 om 20:16
Sofie en Tobbie: bedankt voor jullie reactie.
Ik sta er eigenlijk nog hetzelfde in als gisteren: met een dubbel gevoel.
Ook vraag ik me af of die afspraak met de po'er wel nodig is.
Maar zo denk ik altijd als het 'goed' gaat. Feit blijft natuurlijk wel dat ik weinig kan hebben en voor ik het weet weer in een stressmodus zit.
Gisteravond heb ik het tegen man verteld. Ik had het er natuurlijk al wel eens eerder met hem over gehad dat ik graag een oorzaak wil voor mijn vermoeidheid. Hij vindt die ook niet normaal... Tegen hem heb ik ook verteld waar ik aan denk en dat die huisarts ook dacht dat het zou kunnen, op basis van 5 minuten! Ik blijf dat raar vinden. Hij zegt dat het goed is dat ik dat traject met de po'er en hopelijk daarna het vervolgtraject in ga, zodat we straks tenminste wat weten. Wat er ook uitkomt. Ook als het lang gaat duren vanwege wachtlijsten enzo. Zo erg is dat niet, want het is niet heel dringend. Ik functioneer op zich wel (en vanaf augustus ga ik ook minder werken). Maar het zou fijn zijn als er een oorzaak is waar ik mee verder kan.
Knuffels voor wie wil, ik zal binnenkort weer wat meer op jullie posts reageren!
Ik sta er eigenlijk nog hetzelfde in als gisteren: met een dubbel gevoel.
Ook vraag ik me af of die afspraak met de po'er wel nodig is.
Maar zo denk ik altijd als het 'goed' gaat. Feit blijft natuurlijk wel dat ik weinig kan hebben en voor ik het weet weer in een stressmodus zit.
Gisteravond heb ik het tegen man verteld. Ik had het er natuurlijk al wel eens eerder met hem over gehad dat ik graag een oorzaak wil voor mijn vermoeidheid. Hij vindt die ook niet normaal... Tegen hem heb ik ook verteld waar ik aan denk en dat die huisarts ook dacht dat het zou kunnen, op basis van 5 minuten! Ik blijf dat raar vinden. Hij zegt dat het goed is dat ik dat traject met de po'er en hopelijk daarna het vervolgtraject in ga, zodat we straks tenminste wat weten. Wat er ook uitkomt. Ook als het lang gaat duren vanwege wachtlijsten enzo. Zo erg is dat niet, want het is niet heel dringend. Ik functioneer op zich wel (en vanaf augustus ga ik ook minder werken). Maar het zou fijn zijn als er een oorzaak is waar ik mee verder kan.
Knuffels voor wie wil, ik zal binnenkort weer wat meer op jullie posts reageren!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 15 mei 2019 om 23:01
Dankjulliewel weer voor de lieve reacties!
Jullie hebben allemaal gelijk, ik moet geen keuzes gaan maken omdat ik bang ben dat er niemand anders voor mij is, of ik niet zonder hem kan. Maar dat is soms heel moeilijk, ik neig nog wel eens terug te vallen qua gedachten.
Maar ik houd van hem, hij heeft mij zo ontzettend veel geholpen en dat doet hij nog steeds, bewust en onbewust. En iedereen verdient een tweede kans, zeker zolang hij zijn best blijft doen om deze tweede kans te verdienen. We praten er veel over, op een rustige manier, en ik heb wel het gevoel dat dit ons echt sterker maakt. Hij ook.
Wat betreft de psych, vind ik dit soms moeilijk. Laatst deed ik een oefening die ik echt verschrikkelijk vond, en dan biedt hij mij onbewust veel steun. Ook steunt hij mij buiten de sessies heel veel, hij weet wat er in mijn hoofd speelt na zo'n afspraak en wat hij wel of niet kan doen. Dat is heel erg fijn. Soms vind ik het moeilijk om mij zo bloot te leggen, voor hem en de psych, maar achteraf voelt het heel erg fijn en als een opluchting. Hierdoor kan ik ook makkelijker met hem praten over dingen waar ik mee zit.
Als ik hem tijdens een sessie er niet bij willen, dan zeg ik dat gewoon. Ik heb de regie over de sessies, dus ik maak de keuzes over wat er wel en niet gebeurd. Dat is heel fijn!
Jullie hebben allemaal gelijk, ik moet geen keuzes gaan maken omdat ik bang ben dat er niemand anders voor mij is, of ik niet zonder hem kan. Maar dat is soms heel moeilijk, ik neig nog wel eens terug te vallen qua gedachten.
Maar ik houd van hem, hij heeft mij zo ontzettend veel geholpen en dat doet hij nog steeds, bewust en onbewust. En iedereen verdient een tweede kans, zeker zolang hij zijn best blijft doen om deze tweede kans te verdienen. We praten er veel over, op een rustige manier, en ik heb wel het gevoel dat dit ons echt sterker maakt. Hij ook.
Wat betreft de psych, vind ik dit soms moeilijk. Laatst deed ik een oefening die ik echt verschrikkelijk vond, en dan biedt hij mij onbewust veel steun. Ook steunt hij mij buiten de sessies heel veel, hij weet wat er in mijn hoofd speelt na zo'n afspraak en wat hij wel of niet kan doen. Dat is heel erg fijn. Soms vind ik het moeilijk om mij zo bloot te leggen, voor hem en de psych, maar achteraf voelt het heel erg fijn en als een opluchting. Hierdoor kan ik ook makkelijker met hem praten over dingen waar ik mee zit.
Als ik hem tijdens een sessie er niet bij willen, dan zeg ik dat gewoon. Ik heb de regie over de sessies, dus ik maak de keuzes over wat er wel en niet gebeurd. Dat is heel fijn!
donderdag 16 mei 2019 om 07:30
Iedereen verdient een tweede kans, een derde, een miljoenste. Maar niet perse bij jou of bij mij. En zeker niet ten koste van jou of van mij. Misschien Waarschijnlijk reageer ik hier een beetje overdreven op, omdat deze uitspraak nog al wat raakt in mij. Dus ik schrijf het volgende even voor jou én voor mijzelf.Dagdromer24 schreef: ↑15-05-2019 23:01[...]
En iedereen verdient een tweede kans, zeker zolang hij zijn best blijft doen om deze tweede kans te verdienen.
[...]
Iedereen verdient kansen. Kansen om dingen te leren en dat betekent ook kansen krijgen nadat je fouten hebt gemaakt.
Het kan heel mooi zijn om mensen een tweede, derde of achthonderddrieëndertigste kans te geven.
Zolang het gevarenrisico van die kans maar dusdanig is dat degene bij wie hij opnieuw mag oefenen niet verschrikkelijk wordt beschadigd.
Dus als jij inschat dat je het risico goed kan inschatten, krachtig genoeg bent om op te treden als het toch mis zou gaan en je dan door kunt gaan met het oefenen met fijn en gelukkig zijn met jezelf, dan kun je hem de tweede kans geven.
Als jouw reden voor de tweede kans is dat je vindt dat iedereen een tweede kans verdient: laat hem die tweede kans maar mooi in een andere relatie krijgen, kan hij met iemand anders oefenen om trouw te zijn.
Dit is geen pleidooi om hem aan de kant te zetten of zoiets.
Wel een pleidooi om eerlijk te zijn over de (motivatie van) keuzes die je maakt.
En die keuzes te bekijken
op zo'n manier dat je uiteindelijk in staat bent keuzes te maken die voor jou goed zijn. Niet vanuit angst om op jezelf te vertrouwen, maar juist om te oefenen met ervaren dat je op jezelf kunt vertrouwen.@Snow: fijn dat je even binnenvliegt. Ik geef je deze
en deze en deze en nog eentje van deze .
donderdag 16 mei 2019 om 13:56
Mij raakt dat ook, die tweede kans. Hoeveel kansen moet je iemand geven? Ik weet wel dat ik mensen (te)veel kansen heb gegeven, eigenlijk in elke relatie die ik had in mijn leven. En dan bedoel ik niet alleen liefdesrelaties. Uit angst, uit dankbaarheid, wat al niet. Het onderliggende gevoel was altijd, nu ik erover nadenk: ik heb niets te willen. Niets te vragen. Dat mag niet. Je bent niks. We mogen doen met jou wat wij willen. Wat jij voelt of wilt, telt niet mee. Daar lopen we gewoon overheen.
En dat komt van heel lang geleden. Daar was niets te willen, niets te mogen, niets te voelen (veel te gevaarlijk). Ik word me elke dag bewuster van hoe het vroeger was, en dat, toen, heeft me op veel meer manieren beschadigd dan ik dacht. Er is geen vaste grond onder mijn voeten, alleen het nu. Maar het is nergens op gebaseerd. Ik moet het helemaal zelf doen, zoals toen ook. Dat wist ik al als heel klein kind.
En ik zou mezelf nog steeds niet de garantie durven geven dat ik nu niemand meer mijn grenzen (.. waar zijn die? vaak voel ik ze niet eens, of achteraf) zou laten overtreden. Ik ben nog steeds verbaasd als iemand nu wél rekening met mij houdt, mijn gevoel (wat ik heel vaak niet eens voel) belangrijk vindt, vraagt wat ik wil. Zo lang werkt dat na, een onveilige start.
Toch klinkt het goed wat je schrijft over jullie, Dagdromer. Maar eens met Sofie over de motivatie van keuzes die je maakt..
(Niet quoten alsjeblieft.)
En dat komt van heel lang geleden. Daar was niets te willen, niets te mogen, niets te voelen (veel te gevaarlijk). Ik word me elke dag bewuster van hoe het vroeger was, en dat, toen, heeft me op veel meer manieren beschadigd dan ik dacht. Er is geen vaste grond onder mijn voeten, alleen het nu. Maar het is nergens op gebaseerd. Ik moet het helemaal zelf doen, zoals toen ook. Dat wist ik al als heel klein kind.
En ik zou mezelf nog steeds niet de garantie durven geven dat ik nu niemand meer mijn grenzen (.. waar zijn die? vaak voel ik ze niet eens, of achteraf) zou laten overtreden. Ik ben nog steeds verbaasd als iemand nu wél rekening met mij houdt, mijn gevoel (wat ik heel vaak niet eens voel) belangrijk vindt, vraagt wat ik wil. Zo lang werkt dat na, een onveilige start.
Toch klinkt het goed wat je schrijft over jullie, Dagdromer. Maar eens met Sofie over de motivatie van keuzes die je maakt..
(Niet quoten alsjeblieft.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
