Psyche
alle pijlers
Wat zou je willen veranderen, en hoe ga je dat doen?
dinsdag 12 februari 2008 om 21:22
Ervan uitgaande dat je je leven nu al prima vindt, wat zou je willen veranderen aan je leven zodat het nog béter wordt?
Rare vraag misschien, maar het houdt me bezig de laatste tijd. Noem het een midlife-reflectie
. Ik vind mijn leven prima, heb op het eerste oog weinig te wensen. Fijne relatie, goede baan, gezonde kinderen, leuk sociaal leven etc., maar toch bekruipt me soms het gevoel dat er nog zoveel méér mogelijk is, en dat ik dat eruit moet halen. Tevreden zijn met wat je hebt, is voor mij aan het eind van de dag niet genoeg, kennelijk.
Voor de goede orde: ik bén tevreden, deze vragen komen niet voort uit onvrede maar uit het besef dat ik qua levensduur op de helft ben en dat ik zeker wil weten dat ik alles heb gedaan en bereikt wat ik wilde.
Dus: wie herkent dit, en wat doe jij om je nu al prima leven, nog beter te maken?
Rare vraag misschien, maar het houdt me bezig de laatste tijd. Noem het een midlife-reflectie
. Ik vind mijn leven prima, heb op het eerste oog weinig te wensen. Fijne relatie, goede baan, gezonde kinderen, leuk sociaal leven etc., maar toch bekruipt me soms het gevoel dat er nog zoveel méér mogelijk is, en dat ik dat eruit moet halen. Tevreden zijn met wat je hebt, is voor mij aan het eind van de dag niet genoeg, kennelijk.Voor de goede orde: ik bén tevreden, deze vragen komen niet voort uit onvrede maar uit het besef dat ik qua levensduur op de helft ben en dat ik zeker wil weten dat ik alles heb gedaan en bereikt wat ik wilde.
Dus: wie herkent dit, en wat doe jij om je nu al prima leven, nog beter te maken?
.
vrijdag 14 maart 2008 om 15:17
Marg, volgens mij krijg je het straks voor het oprapen. Ik bedoel, als ze nu al aan je poort staan te kloppen zonder dat je zelf ook maar 1 vinger hebt opgetild. 
Ik zou volgens mij niet zomaar de allereerste de beste kans die voorbij komt grijpen. Ik denk je het je best kan veroorloven kritisch te zijn of JIJ het ook echt een leuke interessante uitdagende spannende baan vindt met leuke collega`s en bijpassend salaris.
Ik zou volgens mij niet zomaar de allereerste de beste kans die voorbij komt grijpen. Ik denk je het je best kan veroorloven kritisch te zijn of JIJ het ook echt een leuke interessante uitdagende spannende baan vindt met leuke collega`s en bijpassend salaris.
woensdag 26 maart 2008 om 17:40
Ach wat zielig! Herkenbaar idd, hoe ziek mannen kunnen zijn.
Maar bedankt iig. Ik ben ondertussen ook druk aan het rondvragen hier en daar, naar informatie. Dus ik zit niet stil.
Nog niks gehoord btw van dat taleninstituut. Toen ik vorige week in mijn vehikel zat, zag ik een busje van een ander taleninstituut rijden. Ik dacht; ha! Zij zijn natuurlijk niet de enige (waar ik gesolliciteerd had). Omdat we in de file stonden, kon ik het nummer en het adres even mentaal noteren. Ben er gelijk op weg naar huis langs gegaan; ze zitten op 1 km van mijn huis.
Zij hadden niks voor me in de aanbieding, omdat ze alleen native speakers aannemen, maar ze wisten me wel te vertellen dat in datzelfde kantoren complex nog een ander taleninstituut zat, namelijk Berlitz. Bij hun ben ik zo n 8 jaar geleden aangenomen, maar toen kreeg ik geen werkvergunning in het land waar we toen woonden.
Dat lijkt in dit landje niet zo n probleem te zijn, dus ik ben erheen gegaan en heb gelijk een test ingevuld, die vervolgens het archief in ging. Ze zijn altijd op zoek naar nieuwe teachers, zo werd mij verteld.
Ik ga ze maar es bellen.
Maar bedankt iig. Ik ben ondertussen ook druk aan het rondvragen hier en daar, naar informatie. Dus ik zit niet stil.
Nog niks gehoord btw van dat taleninstituut. Toen ik vorige week in mijn vehikel zat, zag ik een busje van een ander taleninstituut rijden. Ik dacht; ha! Zij zijn natuurlijk niet de enige (waar ik gesolliciteerd had). Omdat we in de file stonden, kon ik het nummer en het adres even mentaal noteren. Ben er gelijk op weg naar huis langs gegaan; ze zitten op 1 km van mijn huis.
Zij hadden niks voor me in de aanbieding, omdat ze alleen native speakers aannemen, maar ze wisten me wel te vertellen dat in datzelfde kantoren complex nog een ander taleninstituut zat, namelijk Berlitz. Bij hun ben ik zo n 8 jaar geleden aangenomen, maar toen kreeg ik geen werkvergunning in het land waar we toen woonden.
Dat lijkt in dit landje niet zo n probleem te zijn, dus ik ben erheen gegaan en heb gelijk een test ingevuld, die vervolgens het archief in ging. Ze zijn altijd op zoek naar nieuwe teachers, zo werd mij verteld.
Ik ga ze maar es bellen.
woensdag 26 maart 2008 om 20:35
'Bamb' klinkt wel heel erg Bimbo-erig, Nijn! Maar ik ben niet boos, heur. Grinn.
Ja, ik zou een mail gaan sturen naar vrienden/kennissen mbt actuele stand van zaken enzo en uitleg maar dat heb ik nog niet gedaan. Ik vind het nog te moeilijk, de methode is prima maar er voor gaan zitten, er over nadenken, het op papier zetten en versturen, ik weet niet, het voelt nog als een obstakel. Binnenkort komt vast wel weer dat moment waarop ik al dat gevraag weer spuugzat word, dan ram ik die mail eruit.
Ja, ik zou een mail gaan sturen naar vrienden/kennissen mbt actuele stand van zaken enzo en uitleg maar dat heb ik nog niet gedaan. Ik vind het nog te moeilijk, de methode is prima maar er voor gaan zitten, er over nadenken, het op papier zetten en versturen, ik weet niet, het voelt nog als een obstakel. Binnenkort komt vast wel weer dat moment waarop ik al dat gevraag weer spuugzat word, dan ram ik die mail eruit.
woensdag 26 maart 2008 om 22:11
Bambi, als je dat wilt, kan ik mijn mail van destijds uit de krochten van mijn mailarchieven opzoeken zodat je daaruit kunt pikken wat je zinvol vindt. Hebbie alvast misschien een beginnetje. T is maar een idee, hoor!
Ik ben inderdaad nog steeds druk bezig met de Andere Dingen die ik wilde bereiken. Eén van de topics is zaken meer vanuit gevoel benaderen in plaats van uitsluitend met ratio. Ik ben namelijk geen gevoelsmens, ik beredeneer alles met ratio. Zélfs matters of the heart. Op zich niet zoveel mis mee, want dat is zoals ik ben, maar er mag wat meer balans zijn, zo rond mijn veertigste. Dus daar ben ik naar op zoek. En je snapt: iemand zoals ik doet dat niet door op een yogamatje te gaan zitten om in contact te komen met "het kind in haarzelf" (no offense to de mensen die dat wél doen overigens), dus dat is een interessant traject voor mij.
Stom toeval (bestaat dat?) wil dat ik vorige week zakelijk op een cursus werd gestuurd waar precies DIT aan de orde kwam, zodat ik haast van mijn sokken werd geblazen. Moeilijk om daar iets over te vertellen, op een openbaar forum zonder al te herkenbaar te worden, dus hier laat ik het dan maar bij :-))
Ik ben inderdaad nog steeds druk bezig met de Andere Dingen die ik wilde bereiken. Eén van de topics is zaken meer vanuit gevoel benaderen in plaats van uitsluitend met ratio. Ik ben namelijk geen gevoelsmens, ik beredeneer alles met ratio. Zélfs matters of the heart. Op zich niet zoveel mis mee, want dat is zoals ik ben, maar er mag wat meer balans zijn, zo rond mijn veertigste. Dus daar ben ik naar op zoek. En je snapt: iemand zoals ik doet dat niet door op een yogamatje te gaan zitten om in contact te komen met "het kind in haarzelf" (no offense to de mensen die dat wél doen overigens), dus dat is een interessant traject voor mij.
Stom toeval (bestaat dat?) wil dat ik vorige week zakelijk op een cursus werd gestuurd waar precies DIT aan de orde kwam, zodat ik haast van mijn sokken werd geblazen. Moeilijk om daar iets over te vertellen, op een openbaar forum zonder al te herkenbaar te worden, dus hier laat ik het dan maar bij :-))
.
donderdag 27 maart 2008 om 11:05
Goh, ook apart inderdaad, dat dat in cursus behandeld werd. Heeft het je geholpen? Lijkt me best lastig, ineens gevoel mee laten spelen als je dat niet gewend bent. Want wanneer gevoel, wanneer ratio. Maar balans altijd goed natuurlijk.
Vind het een lief aanbod, als ik die mail in elkaar ga flansen trek ik wellicht nog aan je mouw, goed?
Vind het een lief aanbod, als ik die mail in elkaar ga flansen trek ik wellicht nog aan je mouw, goed?
donderdag 27 maart 2008 om 19:20
Klinkt goed Judith, fijn dat 't jou zoveel geholpen heeft.
Heb je Berlitz al gebeld Nijn? Ik vind 't heel leuk om zulke adrenaline berichtjes te lezen!!!!
Marie, hoe kwam dat dan aan de orde, wat voor tips gaven ze dan? Als je dit ook niet kan vertellen omdat 't dan te herkenbaar wordt no problem hoor.
Nijn, soms denk ik ook dat ik alles kan bereiken wat ik maar wil, en soms heb ik 't idee dat ik een stapje terug moet doen. Als je zó ontzettend groot denkt, is 't dan nog wel realistisch? Snap je?
Mijn laptop is gejat en daarna ben ik op vakantie geweest naar Nederland, dus heb qua toekomst even niets ondernomen (ben druk bezig 't heden weer op een rijtje te krijgen, mijn papers terugvinden, mijn eerste versie van de scriptie inleveren etc), maar vind 't wel erg leuk om jullie berichtjes te lezen, dan krijg ik ook weer helemaal zin!!!
Heb je Berlitz al gebeld Nijn? Ik vind 't heel leuk om zulke adrenaline berichtjes te lezen!!!!
Marie, hoe kwam dat dan aan de orde, wat voor tips gaven ze dan? Als je dit ook niet kan vertellen omdat 't dan te herkenbaar wordt no problem hoor.
Nijn, soms denk ik ook dat ik alles kan bereiken wat ik maar wil, en soms heb ik 't idee dat ik een stapje terug moet doen. Als je zó ontzettend groot denkt, is 't dan nog wel realistisch? Snap je?
Mijn laptop is gejat en daarna ben ik op vakantie geweest naar Nederland, dus heb qua toekomst even niets ondernomen (ben druk bezig 't heden weer op een rijtje te krijgen, mijn papers terugvinden, mijn eerste versie van de scriptie inleveren etc), maar vind 't wel erg leuk om jullie berichtjes te lezen, dan krijg ik ook weer helemaal zin!!!
donderdag 27 maart 2008 om 19:21
donderdag 27 maart 2008 om 19:54
Haha, dat doet me denken aan die film Supersize Me, dat ie een portie patat van de Mac onder een glazen stolp bewaart ter observatie. Die patatten lagen er na 10 weken nog precies zo bij als de eerste dag. Oftewel; daar was geen organische aardappel aan te pas gekomen.
Ik heb net een wit broodje met kaas van Bimbo gegeten, en het was best lekker hoor.
donderdag 27 maart 2008 om 20:03
:
Klinkt goed Judith, fijn dat 't jou zoveel geholpen heeft.
Heb je Berlitz al gebeld Nijn? Ik vind 't heel leuk om zulke adrenaline berichtjes te lezen!!!! Ik ook, superdepupertoppie, om het met Mannetje (5) te zeggen.
Nijn, soms denk ik ook dat ik alles kan bereiken wat ik maar wil, en soms heb ik 't idee dat ik een stapje terug moet doen. Als je zó ontzettend groot denkt, is 't dan nog wel realistisch? Snap je?
Ik snap wat je bedoelt denk ik. Dat je misschien bang bent dat je overmoedig wordt ofzo. Maar ik denk dat dat erg mee zal vallen.
Bedenk maar es wat het ergste is dat je kan overkomen als je groot droomt. Je kan teleurgesteld worden. Je kan arrogant overkomen ("die denkt zeker dat ze goed is"). Je kan afgewezen worden. Je kan je verwachtingen bij moeten stellen.
Allemaal dingen waar je alleen maar van kan leren.
maandag 31 maart 2008 om 17:10
Potverdrieentwintigdubbeltjes! *rooiekopsmily*
Gisteren hadden we een paar vrienden hier, waaronder die griet die ook Engelse les geeft bij Javier. Zegt ze: Wist je het nog niet? Je bent afgewezen. Je Engels was niet goed genoeg.
GGGGGGGGGGGgggggggggggrrrrrrrrrrrrr
Ten eerste ben ik natuurlijk behoorlijk op mijn pik getrapt, want er is niks fokking mis met mijn Engels. Ik heb niet in een Engelstalig land gewoond (zij wel) maar voor de rest sprak ik het stukken beter dan die klojo van een Javier.
Ten tweede vind ik het een enorme lul dat ie me niet teruggebeld heeft om het me persoonlijk te vertellen. Mijn vriendin had gevraagd; En? Heb je haar al gebeld om het te zeggen? Zegt hij; Nee, dat hoeft toch niet? Zij; Oh, dan mag ik het zeker gaan zeggen ofzo! Hij; ach, welja, waarom ook niet.
Wat een eikel. Dus ik heb ze net gebeld en even een boodschap doorgegeven (hij komt zelf nooit aan de telefoon en belt ook niet terug) dat ik gehoord heb dat ik afgewezen ben en dat ik het enorm onprofessioneel van ze vind dat ze dat niet persoonlijk doorgeven aan hun kandidaten.
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR.
Gisteren hadden we een paar vrienden hier, waaronder die griet die ook Engelse les geeft bij Javier. Zegt ze: Wist je het nog niet? Je bent afgewezen. Je Engels was niet goed genoeg.
GGGGGGGGGGGgggggggggggrrrrrrrrrrrrr
Ten eerste ben ik natuurlijk behoorlijk op mijn pik getrapt, want er is niks fokking mis met mijn Engels. Ik heb niet in een Engelstalig land gewoond (zij wel) maar voor de rest sprak ik het stukken beter dan die klojo van een Javier.
Ten tweede vind ik het een enorme lul dat ie me niet teruggebeld heeft om het me persoonlijk te vertellen. Mijn vriendin had gevraagd; En? Heb je haar al gebeld om het te zeggen? Zegt hij; Nee, dat hoeft toch niet? Zij; Oh, dan mag ik het zeker gaan zeggen ofzo! Hij; ach, welja, waarom ook niet.
Wat een eikel. Dus ik heb ze net gebeld en even een boodschap doorgegeven (hij komt zelf nooit aan de telefoon en belt ook niet terug) dat ik gehoord heb dat ik afgewezen ben en dat ik het enorm onprofessioneel van ze vind dat ze dat niet persoonlijk doorgeven aan hun kandidaten.
GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR.
maandag 31 maart 2008 om 21:40
Da's inderdaad ongelooflijk onprofessioneel, Nijn. Zou ik ook flink de smoor over in hebben.
Margaretha: ik had een hele reactie getikt aan je, om te vertellen hoe dat nou zoal aan de orde kwam tijdens mijn cursus en wat die oefeningen inhouden. Maar toen ik het overlas, vond ik het wel érg herkenbaar worden, dus heb ik alles weer weggehaald :-)). Laten we het er maar op houden dat het allemaal erg inspirerend is, en dat ik me als een kind in de snoepwinkel voel.
Margaretha: ik had een hele reactie getikt aan je, om te vertellen hoe dat nou zoal aan de orde kwam tijdens mijn cursus en wat die oefeningen inhouden. Maar toen ik het overlas, vond ik het wel érg herkenbaar worden, dus heb ik alles weer weggehaald :-)). Laten we het er maar op houden dat het allemaal erg inspirerend is, en dat ik me als een kind in de snoepwinkel voel.
.
donderdag 3 april 2008 om 13:55
Hee, dat klinkt leuk, Marie! (nog een peertje kunnen schillen gisteravond? Grinn.)
Wilde even vertellen dat ik zo goed nieuws had in ziekenhuis.. ik mag over 3 maanden stoppen met mijn kuren, als mijn waardes dan nog zo goed blijven als de laatste paar maanden kan misschien het woord genezen vallen.. Durf 't nog amper te geloven en het is ook nog wel wat voorbarig maar man, da's toch wel een enorm lichtpunt. Dus wellicht is heel die mail niet eens meer nodig, Marie! Ben ik straks weer kankervrij! JOEHOE! (dan nog wel iedere 3 mnd. op controle en zal ook wel spannend blijven maar hee, kniesoor enzo.)
Wilde even vertellen dat ik zo goed nieuws had in ziekenhuis.. ik mag over 3 maanden stoppen met mijn kuren, als mijn waardes dan nog zo goed blijven als de laatste paar maanden kan misschien het woord genezen vallen.. Durf 't nog amper te geloven en het is ook nog wel wat voorbarig maar man, da's toch wel een enorm lichtpunt. Dus wellicht is heel die mail niet eens meer nodig, Marie! Ben ik straks weer kankervrij! JOEHOE! (dan nog wel iedere 3 mnd. op controle en zal ook wel spannend blijven maar hee, kniesoor enzo.)
zaterdag 5 april 2008 om 18:52
Zo. Ik heb het afgelopen uur (ofzo, af en toe onderbroken door vechtende, ruzieënde, jammerende kinderen 
) dit hele topic doorgelezen. De eerste pagina's maakten me erg enthousiast en positief, de verhalen van Zuss, Lolotte en Bambi haalden me direct weer naar beneden. Dames, 
Bam, had het elders ook al gezegd, maar dat is echt fantastisch nieuws. En voor wat betreft je struisvogelpolitiek, je moet doen wat voor jou goed voelt. Blijf je eigen grenzen bewaken en laat een ander niet voor jou bepalen hoe je je zou moeten gedragen of voelen. En mocht ooit wel het moment komen dat de emoties knalhard loskomen, dan sla jij je daar ook doorheen. En als je daarbij wat steun kunt gebruiken, dan weet je ons te vinden... Ik vind je een superwijf in elk geval.
En dan wat luchtiger - denk ik. Mijn leven is voor het grootste gedeelte prima denk ik, maar ik heb niet het idee dat ik doe waar ik gelukkig van word. Ik weet niet zo goed wat mijn passie of mijn doel is. Ik weet niet zo goed waar mijn talenten liggen. En bij blagen vraag ik mij zelfkwellend af of ik uberhaupt wel talenten heb.
Om hiermee een stap verder te komen, heb ik een paar dingen gedaan tot nu toe. Ik heb gesproken met een Werving- en Selectiebureau en dat was een goed gesprek. Wellicht dat daar baanopties uitkomen. Ik ga hoogstwaarschijnlijk meer werken (nu 20, straks wellicht 28-32 uur). Vanaf mijn afstuderen heb ik altijd parttime gewerkt bij een organisatie zonder doorgroeimogelijkheden. Ik vind het nu tijd voor wat nieuws. Andere stap die ik heb gezet is het volgen van een opleiding waarvoor ik gister examen heb gedaan (schriftelijk, mondeling examen volgt eind deze maand). Deze opleiding ligt wel binnen mijn vakgebied, of is daar een uitbreiding van.
Verder worstel ik al jaren met mijn gewicht en voeding. Ik heb nu een afspraak gemaakt met een dietiste die gespecialiseerd is in eetstoornissen/eetproblemen. Van mijn obsessies/obsessietjes rond eten afkomen zou ook een mooie manier zijn om mijn leven nog wat verder de goede kant op te sturen.
Wat ik graag zou willen weten is wat mijn passies zijn of in elk geval mijn talenten. En dat vind ik best een moeilijke zoektocht.
) dit hele topic doorgelezen. De eerste pagina's maakten me erg enthousiast en positief, de verhalen van Zuss, Lolotte en Bambi haalden me direct weer naar beneden. Dames, Bam, had het elders ook al gezegd, maar dat is echt fantastisch nieuws. En voor wat betreft je struisvogelpolitiek, je moet doen wat voor jou goed voelt. Blijf je eigen grenzen bewaken en laat een ander niet voor jou bepalen hoe je je zou moeten gedragen of voelen. En mocht ooit wel het moment komen dat de emoties knalhard loskomen, dan sla jij je daar ook doorheen. En als je daarbij wat steun kunt gebruiken, dan weet je ons te vinden... Ik vind je een superwijf in elk geval.
En dan wat luchtiger - denk ik. Mijn leven is voor het grootste gedeelte prima denk ik, maar ik heb niet het idee dat ik doe waar ik gelukkig van word. Ik weet niet zo goed wat mijn passie of mijn doel is. Ik weet niet zo goed waar mijn talenten liggen. En bij blagen vraag ik mij zelfkwellend af of ik uberhaupt wel talenten heb.
Om hiermee een stap verder te komen, heb ik een paar dingen gedaan tot nu toe. Ik heb gesproken met een Werving- en Selectiebureau en dat was een goed gesprek. Wellicht dat daar baanopties uitkomen. Ik ga hoogstwaarschijnlijk meer werken (nu 20, straks wellicht 28-32 uur). Vanaf mijn afstuderen heb ik altijd parttime gewerkt bij een organisatie zonder doorgroeimogelijkheden. Ik vind het nu tijd voor wat nieuws. Andere stap die ik heb gezet is het volgen van een opleiding waarvoor ik gister examen heb gedaan (schriftelijk, mondeling examen volgt eind deze maand). Deze opleiding ligt wel binnen mijn vakgebied, of is daar een uitbreiding van.
Verder worstel ik al jaren met mijn gewicht en voeding. Ik heb nu een afspraak gemaakt met een dietiste die gespecialiseerd is in eetstoornissen/eetproblemen. Van mijn obsessies/obsessietjes rond eten afkomen zou ook een mooie manier zijn om mijn leven nog wat verder de goede kant op te sturen.
Wat ik graag zou willen weten is wat mijn passies zijn of in elk geval mijn talenten. En dat vind ik best een moeilijke zoektocht.
zondag 6 april 2008 om 07:29
Maar zo te zien ben je al wel bezig met die zoektocht Meef. Dat is alvast het begin. En behalve moeilijk is het ook leuk toch, om te zoeken naar je passie. :-)
Ik heb wel een aardig dilemma ondertussen. Ik ben dus afgewezen voor die Engelse lessen, maar ik heb wel een baan aangeboden gekregen bij XXX. Ze willen me zelfs zo graag hebben dat hij, nadat ik de eerste keer nee had gezegd, me vandaag nog een keer vroeg of ik het niet ajb wil doen.
Maar die baan heeft echt bijna eigenlijk helemaal niks te maken met het nieuwe pad wat ik aan het bewandelen ben. Ik wil mijn tijd die ik nu in overvloed heb, steken in lezen, zoeken naar informatie, eventueel studeren als ik hier in CR iets kan vinden (ben ermee bezig).
Ik zat wel te twijfelen want het is een leuke organisatie, en ik ken die man voor wie ik zou gaan werken heel goed en mag hem graag.
Maargoed, ik zit een beetje te wikken en te wegen en ik denk dat ik het toch niet ga doen. Het voelt wel raar om een baan af te wijzen, ik moet mezelf ook heel erg voorhouden wat mijn lange termijn plan is.
Ik heb wel een aardig dilemma ondertussen. Ik ben dus afgewezen voor die Engelse lessen, maar ik heb wel een baan aangeboden gekregen bij XXX. Ze willen me zelfs zo graag hebben dat hij, nadat ik de eerste keer nee had gezegd, me vandaag nog een keer vroeg of ik het niet ajb wil doen.
Maar die baan heeft echt bijna eigenlijk helemaal niks te maken met het nieuwe pad wat ik aan het bewandelen ben. Ik wil mijn tijd die ik nu in overvloed heb, steken in lezen, zoeken naar informatie, eventueel studeren als ik hier in CR iets kan vinden (ben ermee bezig).
Ik zat wel te twijfelen want het is een leuke organisatie, en ik ken die man voor wie ik zou gaan werken heel goed en mag hem graag.
Maargoed, ik zit een beetje te wikken en te wegen en ik denk dat ik het toch niet ga doen. Het voelt wel raar om een baan af te wijzen, ik moet mezelf ook heel erg voorhouden wat mijn lange termijn plan is.
