Relaties
alle pijlers
Ik ben geen vrouw, ik ben een prinses.
vrijdag 7 maart 2008 om 10:20
Anne heeft in haar blog geschreven dat ze een boekje heeft gelezen van een slachtoffer van een loverboy. Ze vraagt zich af waarom bij dit meisje geen alarmbellen zijn gaan rinkelen op verschillende tijdstippen.
Haar verklaring is:Daarnaast is de wereld behoorlijk veranderd in die dertien jaar. Waar wij nog paardje speelden op het schoolplein worden meisjes van nu aangespoord zo snel mogelijk tot lustobjecten uit te groeien en mannen te behagen. Driekwart van de wereld draait om sex; van porno achtige videoclips tot naakte vrouwen als achtergrond op je mobieltje. Hoe vreemd is het dan nog dat jonge meisjes vatbaar zijn voor stoere jongens die een air van geld, sex en macht om zich heen hebben? Als ik nu twaalf was geweest, was ik er dan wellicht met mijn goede gedrag wel ingetrapt?
Ik vind dat nogal slachtofferachtig. Ik denk dat veel vrouwen denken dat ze prinses zijn, en gedragen zich ernaar. Op een dag komt prins op het witte paard, en maakt haar sprookje waar. Vervolgens kunnen ze zich overgeven aan tralala pleziertjes, terwijl mannetje zich doodwerkt.
Prins komt in een zwarte BMW, behandelt het meisje korte tijd als prinses, en daarna komen de problemen. Meisje gelooft nog steeds in de droom, en het wordt telkens erger.
Mijn idee dat dit waar is, wordt versterkt door 2 zaken die ik recent op het forum ben tegengekomen. Er is een topic van een dame die toegeeft op mannen "met veel geld en status" te vallen. (ik kan dat topic nu even niet meer vinden, maar het is van heel kort geleden). Ten tweede is er op het vivablog een artikel "betaal jij mijn borstvergroting?", een soort bedelsite om van anderen gedaan te krijgen dat zij jouw borstvergroting gaan betalen. Dat soort vrouwen zijn rijp voor de loverboy. De man die jouw dromen waarmaakt. Ik denk dat er nu veel in slachtofferschap wordt gesproken over het arme meisje dat op de loverboy valt, maar er moet ook eens gedacht worden aan dat sommige vrouwen een soort Sinterklaas verwachting hebben van hun vriend/ de buitenwereld.
Graag jullie deskundige mening. Voordat ik weer emmers mest over mijn hoofd uitgekieperd krijg, ik ben er van overtuigd dat er heel veel slimme vrouwen zijn, die hun eigen boontjes doppen en niet op een ander zijn portemonee zitten te wachten.
Haar verklaring is:Daarnaast is de wereld behoorlijk veranderd in die dertien jaar. Waar wij nog paardje speelden op het schoolplein worden meisjes van nu aangespoord zo snel mogelijk tot lustobjecten uit te groeien en mannen te behagen. Driekwart van de wereld draait om sex; van porno achtige videoclips tot naakte vrouwen als achtergrond op je mobieltje. Hoe vreemd is het dan nog dat jonge meisjes vatbaar zijn voor stoere jongens die een air van geld, sex en macht om zich heen hebben? Als ik nu twaalf was geweest, was ik er dan wellicht met mijn goede gedrag wel ingetrapt?
Ik vind dat nogal slachtofferachtig. Ik denk dat veel vrouwen denken dat ze prinses zijn, en gedragen zich ernaar. Op een dag komt prins op het witte paard, en maakt haar sprookje waar. Vervolgens kunnen ze zich overgeven aan tralala pleziertjes, terwijl mannetje zich doodwerkt.
Prins komt in een zwarte BMW, behandelt het meisje korte tijd als prinses, en daarna komen de problemen. Meisje gelooft nog steeds in de droom, en het wordt telkens erger.
Mijn idee dat dit waar is, wordt versterkt door 2 zaken die ik recent op het forum ben tegengekomen. Er is een topic van een dame die toegeeft op mannen "met veel geld en status" te vallen. (ik kan dat topic nu even niet meer vinden, maar het is van heel kort geleden). Ten tweede is er op het vivablog een artikel "betaal jij mijn borstvergroting?", een soort bedelsite om van anderen gedaan te krijgen dat zij jouw borstvergroting gaan betalen. Dat soort vrouwen zijn rijp voor de loverboy. De man die jouw dromen waarmaakt. Ik denk dat er nu veel in slachtofferschap wordt gesproken over het arme meisje dat op de loverboy valt, maar er moet ook eens gedacht worden aan dat sommige vrouwen een soort Sinterklaas verwachting hebben van hun vriend/ de buitenwereld.
Graag jullie deskundige mening. Voordat ik weer emmers mest over mijn hoofd uitgekieperd krijg, ik ben er van overtuigd dat er heel veel slimme vrouwen zijn, die hun eigen boontjes doppen en niet op een ander zijn portemonee zitten te wachten.
vrijdag 7 maart 2008 om 14:52
Ik denk juist dat ze een stuk minder slachtoffer zijn dan ze zich presenteren. Dat ze het eerst helemaal best vonden. Ik zie ook niet in dat hebberigheid op zich geen argument genoeg is. Leuke knul, leuke auto, cadeaus en aandacht, gaat leuk zo. Achteraf was je naief. Sja. Ik denk ook niet dat Mabel Wisse Smit zo naief was als ze zich voordeed.
Tuurlijk is eigen verantwoordelijkheid iets wat groeit met de jaren. Maar of het nou helemaal nooit never niet aanwezig is in je leven, dat lijkt me heel sterk. Als ik zulke makke schapen van kinderen had, bracht ik ze met de auto naar school en haalde ze op. Uitgaan was er dan helemaal niet bij.
Tuurlijk is eigen verantwoordelijkheid iets wat groeit met de jaren. Maar of het nou helemaal nooit never niet aanwezig is in je leven, dat lijkt me heel sterk. Als ik zulke makke schapen van kinderen had, bracht ik ze met de auto naar school en haalde ze op. Uitgaan was er dan helemaal niet bij.
vrijdag 7 maart 2008 om 15:09
quote:jolantje schreef op 07 maart 2008 @ 13:54:
[...]
Maar ik zelf weet ook niet waarom ik toen ineens zo kwetsbaar werd..
Ik denk toch dat het met karakter te maken heeft.
Las in een ander topic dat je het brood smeert van je vriend.
Dat is op zich natuurlijk iets heel kleins en zeker niets mis mee.
Maar het geeft wel aan dat je je graag dienstbaar maakt.
Denk dat jij graag zorgzaam bezig bent en de sfeer goed wil houden. Daaardoor ga je denk ik wel sneller over je eigen grenzen heen dan iemand die zijn/haar eigen belang altijd vooropsteld.
[...]
Maar ik zelf weet ook niet waarom ik toen ineens zo kwetsbaar werd..
Ik denk toch dat het met karakter te maken heeft.
Las in een ander topic dat je het brood smeert van je vriend.
Dat is op zich natuurlijk iets heel kleins en zeker niets mis mee.
Maar het geeft wel aan dat je je graag dienstbaar maakt.
Denk dat jij graag zorgzaam bezig bent en de sfeer goed wil houden. Daaardoor ga je denk ik wel sneller over je eigen grenzen heen dan iemand die zijn/haar eigen belang altijd vooropsteld.
vrijdag 7 maart 2008 om 16:37
quote:mararoulette schreef op 07 maart 2008 @ 14:33:
Ik vind het echt heel erg heftig dat er gesuggereerd wordt dat je op het moment dat je door een loverboy gestrikt wordt je dat zelf schuld bent.
Ik heb het gevoel dat velen hard zeggen dat het hun nooit zal gebeuren of overkomen omdat het een te bedreigende gedachte is om toe te geven dat het jou ook zou kunnen overkomen. Tenzij dat dit forum vol zit met allerlei superhelden die overal de juiste beslissing kunnen maken onder welke omstandigheden dan ook geloof ik er helemaal geen bal dat de meerderheid nooit voor zoiets zou vallen. Iedereen heeft zijn zwakke kanten en op het moment dat een loverboy (of een oplichter for that matter) die door heeft kunnen ze dat tegen je gebruiken.
Daarnaast vind ik het verwerpelijk dat er door sommige zo gepraat wordt over meisjes of jongens die zulke extreme dingen hebben meegemaakt. Over het algemeen zitten slachtoffers enorm met het feit dat de buitenwereld ze stom of dom vind. Gezien de inhoud van dit topic blijjken ze gelijk te hebben. Ik vraag mij af hoe deze meisjes ooit een goed zelfbeeld op kunnen bouwen als ze op het moment dat ze iets positiefs doen als bv een boek schrijven helemaal neergesabeld worden en beschuldigt worden van het schrijven vanuit een slachtofferrol.
Heel mooi gezegd!!
Ik ben zeker van mening dat de meesten hier niet weten waar ze over praten en dan is het altijd makkelijk je oordeel te geven.
Ikzelf heb helaas wel mogen ervaren hoe het is om in zo'n situatie te zitten.Reacties zoals hier gegeven worden zijn dan ook de reden waarom ik daar niet over wil uitwijden. Bij mij was het geen eens een kwestie van cadeautjes en dergelijke, Het waren bedreigingingen en angst die mij hebben doen besluiten niets aan de "volwassenen" te vertellen.
Dat geklep over je opvoeding en zelfbeeld etc is allemaal mooi bedacht maar werkt helaas niet zo irl.
De rol van de ouders? In mijn geval was het zo dat mijn ouders wel wisten dat er iets speelde maar niet wat.Uit angst dat hen wat zou overkomen wanneer ik toch zou praten, wist ik op mijn 14e een prima dubbelleven te leiden.Mijn opvoeding was overigens prima,kom uit een hecht gezin met alle mogelijkheden om mezelf te ontplooien. Ik ben alleen op te jonge leeftijd de verkeerde persoon tegengekomen.
Ach Antonio jij met je slachtofferrolgeblaat.Jij wil volgens mij gewoon niet dat vrouwen hier over praten omdat het de mannen in een kwaad daglicht zet. Praten over dingen die gebeurd zijn werkt erg therapeutisch en is juist goed voor degene die soms wel jaren een rol hebben moeten spelen.
Oordeel vooral over mensen die dingen overkomen waar ze zelf geen hand in hebben. Dat maakt je een zeer empatisch persoon
Ik vind het echt heel erg heftig dat er gesuggereerd wordt dat je op het moment dat je door een loverboy gestrikt wordt je dat zelf schuld bent.
Ik heb het gevoel dat velen hard zeggen dat het hun nooit zal gebeuren of overkomen omdat het een te bedreigende gedachte is om toe te geven dat het jou ook zou kunnen overkomen. Tenzij dat dit forum vol zit met allerlei superhelden die overal de juiste beslissing kunnen maken onder welke omstandigheden dan ook geloof ik er helemaal geen bal dat de meerderheid nooit voor zoiets zou vallen. Iedereen heeft zijn zwakke kanten en op het moment dat een loverboy (of een oplichter for that matter) die door heeft kunnen ze dat tegen je gebruiken.
Daarnaast vind ik het verwerpelijk dat er door sommige zo gepraat wordt over meisjes of jongens die zulke extreme dingen hebben meegemaakt. Over het algemeen zitten slachtoffers enorm met het feit dat de buitenwereld ze stom of dom vind. Gezien de inhoud van dit topic blijjken ze gelijk te hebben. Ik vraag mij af hoe deze meisjes ooit een goed zelfbeeld op kunnen bouwen als ze op het moment dat ze iets positiefs doen als bv een boek schrijven helemaal neergesabeld worden en beschuldigt worden van het schrijven vanuit een slachtofferrol.
Heel mooi gezegd!!
Ik ben zeker van mening dat de meesten hier niet weten waar ze over praten en dan is het altijd makkelijk je oordeel te geven.
Ikzelf heb helaas wel mogen ervaren hoe het is om in zo'n situatie te zitten.Reacties zoals hier gegeven worden zijn dan ook de reden waarom ik daar niet over wil uitwijden. Bij mij was het geen eens een kwestie van cadeautjes en dergelijke, Het waren bedreigingingen en angst die mij hebben doen besluiten niets aan de "volwassenen" te vertellen.
Dat geklep over je opvoeding en zelfbeeld etc is allemaal mooi bedacht maar werkt helaas niet zo irl.
De rol van de ouders? In mijn geval was het zo dat mijn ouders wel wisten dat er iets speelde maar niet wat.Uit angst dat hen wat zou overkomen wanneer ik toch zou praten, wist ik op mijn 14e een prima dubbelleven te leiden.Mijn opvoeding was overigens prima,kom uit een hecht gezin met alle mogelijkheden om mezelf te ontplooien. Ik ben alleen op te jonge leeftijd de verkeerde persoon tegengekomen.
Ach Antonio jij met je slachtofferrolgeblaat.Jij wil volgens mij gewoon niet dat vrouwen hier over praten omdat het de mannen in een kwaad daglicht zet. Praten over dingen die gebeurd zijn werkt erg therapeutisch en is juist goed voor degene die soms wel jaren een rol hebben moeten spelen.
Oordeel vooral over mensen die dingen overkomen waar ze zelf geen hand in hebben. Dat maakt je een zeer empatisch persoon
vrijdag 7 maart 2008 om 17:06
quote:fleurtje schreef op 07 maart 2008 @ 16:49:
Niet alleen Antonio als man denkt er zo over hoor.
En sommige dingen overkomen je inderdaad, andere dingen weer niet; die laat je je overkomen.
Ik heb hem als voorbeeld eruit gepikt omdat mij erg stoor aan de toon waarop hij dingen neerzet.Ik ben het met je eens dat je je sommige dingen laat overkomen.Ik kijk dan ook puur en alleen naar mijn eigen situatie, want daaruit heb ik geleerd dat ik niet kan oordelen over andermans situatie. Ik weet niet wat er allemaal in iemands leven gebeurd tenslotte. Ik weet uit ervaring dat mensen zich heel anders voor kunnen doen dan ze in werkelijkheid zijn.
Ik bedoel gewoon te zeggen dat iedere situatie anders is en ik het daarom heel fout vind om alle slachtoffers van loverboys over dezelfde kam te scheren. Ken je de verloop van zo'n relatie,ken je zulke angsten? Dat heeft niets met zielig o.i.d te maken. Ik denk alleen dat je,zolas met zoveel dingen, pas echt kunt oordelen als je zelf weet hoe het is.
Niet alleen Antonio als man denkt er zo over hoor.
En sommige dingen overkomen je inderdaad, andere dingen weer niet; die laat je je overkomen.
Ik heb hem als voorbeeld eruit gepikt omdat mij erg stoor aan de toon waarop hij dingen neerzet.Ik ben het met je eens dat je je sommige dingen laat overkomen.Ik kijk dan ook puur en alleen naar mijn eigen situatie, want daaruit heb ik geleerd dat ik niet kan oordelen over andermans situatie. Ik weet niet wat er allemaal in iemands leven gebeurd tenslotte. Ik weet uit ervaring dat mensen zich heel anders voor kunnen doen dan ze in werkelijkheid zijn.
Ik bedoel gewoon te zeggen dat iedere situatie anders is en ik het daarom heel fout vind om alle slachtoffers van loverboys over dezelfde kam te scheren. Ken je de verloop van zo'n relatie,ken je zulke angsten? Dat heeft niets met zielig o.i.d te maken. Ik denk alleen dat je,zolas met zoveel dingen, pas echt kunt oordelen als je zelf weet hoe het is.
vrijdag 7 maart 2008 om 17:35
quote:Antonio schreef op 07 maart 2008 @ 14:52:
Ik denk juist dat ze een stuk minder slachtoffer zijn dan ze zich presenteren. Dat ze het eerst helemaal best vonden. Ik zie ook niet in dat hebberigheid op zich geen argument genoeg is. Leuke knul, leuke auto, cadeaus en aandacht, gaat leuk zo. Achteraf was je naief. Sja. Ik denk ook niet dat Mabel Wisse Smit zo naief was als ze zich voordeed.
Tuurlijk is eigen verantwoordelijkheid iets wat groeit met de jaren. Maar of het nou helemaal nooit never niet aanwezig is in je leven, dat lijkt me heel sterk. Als ik zulke makke schapen van kinderen had, bracht ik ze met de auto naar school en haalde ze op. Uitgaan was er dan helemaal niet bij.
(*typt dit na heel diep ademend een aantal keer tot tien te hebben geteld*)
Ja Antonio, aandacht, cadeaus en een leuke knul is inderdaad iets wat veel vrouwen zouden willen hebben. Dit geldt denk ik ook voor mannen. Maar jij impliceert dat deze meisjes daardoor dus ook maar moeten accepteren dat daar gedwongen seks en geestelijke en lichamelijke mishandeling bijhoort.
Dus wanneer mijn vriend me zou verkrachten, maar ik wel voor hem ben gevallen omdat hij een leuke knul is, aandacht voor me heeft en me een cadeautje geeft is dat dus mijn eigen schuld??!!!
Daarbij ga je nog steeds niet inhoudelijk in op de discussie en blijf je met dezelfde argumenten komen, zonder op de tegenargumenten in te gaan. Ik heb je heel wat vragen gesteld op pagina drie van dit topic, maar daar ben je totaal niet op ingegaan. Jij gaat alleen uit van jezelf en kan je niet in anderen verplaatsen. Ik hoop echt dat niet veel mensen (mannen zowel als vrouwen) die slachtoffer zijn van enige vorm van mishandeling/ misbruik dit lezen, want jij bent de reden waarom mensen dit niet durven te vertellen.
Ik hoop niet dat jij ooit een kind krijgt/hebt dat slachtoffer wordt van mishandeling of misbruik. Als jij mijn vader zou zijn zou je wel de laatste zijn waartegen ik het zou vertellen. Het zou toch immers mijn eigen domme schuld zijn.
(En dit verwoord ik nog heel netjes, omdat ik er een hekel aan heb om met modder te gaan gooien in een gesprek, maar het is maar goed dat we dit gesprek niet live voeren)
Ik denk juist dat ze een stuk minder slachtoffer zijn dan ze zich presenteren. Dat ze het eerst helemaal best vonden. Ik zie ook niet in dat hebberigheid op zich geen argument genoeg is. Leuke knul, leuke auto, cadeaus en aandacht, gaat leuk zo. Achteraf was je naief. Sja. Ik denk ook niet dat Mabel Wisse Smit zo naief was als ze zich voordeed.
Tuurlijk is eigen verantwoordelijkheid iets wat groeit met de jaren. Maar of het nou helemaal nooit never niet aanwezig is in je leven, dat lijkt me heel sterk. Als ik zulke makke schapen van kinderen had, bracht ik ze met de auto naar school en haalde ze op. Uitgaan was er dan helemaal niet bij.
(*typt dit na heel diep ademend een aantal keer tot tien te hebben geteld*)
Ja Antonio, aandacht, cadeaus en een leuke knul is inderdaad iets wat veel vrouwen zouden willen hebben. Dit geldt denk ik ook voor mannen. Maar jij impliceert dat deze meisjes daardoor dus ook maar moeten accepteren dat daar gedwongen seks en geestelijke en lichamelijke mishandeling bijhoort.
Dus wanneer mijn vriend me zou verkrachten, maar ik wel voor hem ben gevallen omdat hij een leuke knul is, aandacht voor me heeft en me een cadeautje geeft is dat dus mijn eigen schuld??!!!
Daarbij ga je nog steeds niet inhoudelijk in op de discussie en blijf je met dezelfde argumenten komen, zonder op de tegenargumenten in te gaan. Ik heb je heel wat vragen gesteld op pagina drie van dit topic, maar daar ben je totaal niet op ingegaan. Jij gaat alleen uit van jezelf en kan je niet in anderen verplaatsen. Ik hoop echt dat niet veel mensen (mannen zowel als vrouwen) die slachtoffer zijn van enige vorm van mishandeling/ misbruik dit lezen, want jij bent de reden waarom mensen dit niet durven te vertellen.
Ik hoop niet dat jij ooit een kind krijgt/hebt dat slachtoffer wordt van mishandeling of misbruik. Als jij mijn vader zou zijn zou je wel de laatste zijn waartegen ik het zou vertellen. Het zou toch immers mijn eigen domme schuld zijn.
(En dit verwoord ik nog heel netjes, omdat ik er een hekel aan heb om met modder te gaan gooien in een gesprek, maar het is maar goed dat we dit gesprek niet live voeren)
vrijdag 7 maart 2008 om 17:44
quote:fleurtje schreef op 07 maart 2008 @ 16:49:
Niet alleen Antonio als man denkt er zo over hoor.
En sommige dingen overkomen je inderdaad, andere dingen weer niet; die laat je je overkomen.
Opzich klopt je zin Fleurtje, maar mijn bloed gaat ook van jou koken.
Nooit meegemaakt als jong meisje dat een auto naast je (kinder)fiets stopt en de weg vraagt? En dat wanneer je dichterbij komt hij zich af zit te trekken?
Of een man achter de hekken en de bosjes van het plaatselijke zwembad, eveneens masturberend? De potloodventer in de bossen?
Heb ik mezelf die situaties laten overkomen???
En het meisje van 15 jaar, dat al twee jaar uit huis woont en waarbij haar ouders niks meer met haar te maken willen omdat ze haar in en in slecht vinden. Die het gevoel heeft dat niemand van haar houdt, dat niemand haar begrijpt, dat ze alleen rust in haar hoofd heeft als ze met haar vrienden een joint rookt. Vrienden die niet goed voor haar zijn, maar die in haar ogen de enigen zijn die haar begrijpen, omdat ze dezelfde dingen hebben meegemaakt. Die misbruikt is door een buurman vanaf haar negende. En die dus alleen denkt dat jongens om haar geven als ze hen seks geeft. En dat ze daar even een goed gevoel en een joint voor terugkrijgt, om later weer in elkaar te storten. Is dit haar schuld? Laat zij zich dit overkomen? Heeft zij nog keuzes?
Kan jij je voorstellen hoe het is om zo te moeten leven? Wanneer je leven zo kut voelt, dat even tien minuten waardering wanneer je een jongen je lijf geeft genoeg voor je is omdit steeds opnieuw te doen. Heb jij daar enig idee van Fleurtje??? Weet je hoe het is om al op je negende verkracht te worden door de buurman? Weet je hoe het is om vanaf je 13e er alleen voor te staan, zonder ouders die iets om je geven en waar je terecht kan? ENIG IDEE???!!!!!
Godzijdank kan ik me dat niet voorstellen en ik ben mijn ouders, mijn opvoeding en mijn omgeving daar ontzettend dankbaar voor.
Antonio en Fleurtje, jullie hebben geen idee wat dit inhoud. Als je dat niet weet, onthoud je dan ook van een mening en stel je eens open voor meningen van andere mensen die er zelf (!) of in hun omgeving/ werk mee te maken hebben gehad!
Niet alleen Antonio als man denkt er zo over hoor.
En sommige dingen overkomen je inderdaad, andere dingen weer niet; die laat je je overkomen.
Opzich klopt je zin Fleurtje, maar mijn bloed gaat ook van jou koken.
Nooit meegemaakt als jong meisje dat een auto naast je (kinder)fiets stopt en de weg vraagt? En dat wanneer je dichterbij komt hij zich af zit te trekken?
Of een man achter de hekken en de bosjes van het plaatselijke zwembad, eveneens masturberend? De potloodventer in de bossen?
Heb ik mezelf die situaties laten overkomen???
En het meisje van 15 jaar, dat al twee jaar uit huis woont en waarbij haar ouders niks meer met haar te maken willen omdat ze haar in en in slecht vinden. Die het gevoel heeft dat niemand van haar houdt, dat niemand haar begrijpt, dat ze alleen rust in haar hoofd heeft als ze met haar vrienden een joint rookt. Vrienden die niet goed voor haar zijn, maar die in haar ogen de enigen zijn die haar begrijpen, omdat ze dezelfde dingen hebben meegemaakt. Die misbruikt is door een buurman vanaf haar negende. En die dus alleen denkt dat jongens om haar geven als ze hen seks geeft. En dat ze daar even een goed gevoel en een joint voor terugkrijgt, om later weer in elkaar te storten. Is dit haar schuld? Laat zij zich dit overkomen? Heeft zij nog keuzes?
Kan jij je voorstellen hoe het is om zo te moeten leven? Wanneer je leven zo kut voelt, dat even tien minuten waardering wanneer je een jongen je lijf geeft genoeg voor je is omdit steeds opnieuw te doen. Heb jij daar enig idee van Fleurtje??? Weet je hoe het is om al op je negende verkracht te worden door de buurman? Weet je hoe het is om vanaf je 13e er alleen voor te staan, zonder ouders die iets om je geven en waar je terecht kan? ENIG IDEE???!!!!!
Godzijdank kan ik me dat niet voorstellen en ik ben mijn ouders, mijn opvoeding en mijn omgeving daar ontzettend dankbaar voor.
Antonio en Fleurtje, jullie hebben geen idee wat dit inhoud. Als je dat niet weet, onthoud je dan ook van een mening en stel je eens open voor meningen van andere mensen die er zelf (!) of in hun omgeving/ werk mee te maken hebben gehad!
vrijdag 7 maart 2008 om 18:19
vrijdag 7 maart 2008 om 18:20
quote:Halvemaan schreef op 07 maart 2008 @ 17:44:
[...]
Opzich klopt je zin Fleurtje, maar mijn bloed gaat ook van jou koken.
Nooit meegemaakt als jong meisje dat een auto naast je (kinder)fiets stopt en de weg vraagt? En dat wanneer je dichterbij komt hij zich af zit te trekken?
Of een man achter de hekken en de bosjes van het plaatselijke zwembad, eveneens masturberend? De potloodventer in de bossen?
Heb ik mezelf die situaties laten overkomen???
En het meisje van 15 jaar, dat al twee jaar uit huis woont en waarbij haar ouders niks meer met haar te maken willen omdat ze haar in en in slecht vinden. Die het gevoel heeft dat niemand van haar houdt, dat niemand haar begrijpt, dat ze alleen rust in haar hoofd heeft als ze met haar vrienden een joint rookt. Vrienden die niet goed voor haar zijn, maar die in haar ogen de enigen zijn die haar begrijpen, omdat ze dezelfde dingen hebben meegemaakt. Die misbruikt is door een buurman vanaf haar negende. En die dus alleen denkt dat jongens om haar geven als ze hen seks geeft. En dat ze daar even een goed gevoel en een joint voor terugkrijgt, om later weer in elkaar te storten. Is dit haar schuld? Laat zij zich dit overkomen? Heeft zij nog keuzes?
Kan jij je voorstellen hoe het is om zo te moeten leven? Wanneer je leven zo kut voelt, dat even tien minuten waardering wanneer je een jongen je lijf geeft genoeg voor je is omdit steeds opnieuw te doen. Heb jij daar enig idee van Fleurtje??? Weet je hoe het is om al op je negende verkracht te worden door de buurman? Weet je hoe het is om vanaf je 13e er alleen voor te staan, zonder ouders die iets om je geven en waar je terecht kan? ENIG IDEE???!!!!!
Godzijdank kan ik me dat niet voorstellen en ik ben mijn ouders, mijn opvoeding en mijn omgeving daar ontzettend dankbaar voor.
Antonio en Fleurtje, jullie hebben geen idee wat dit inhoud. Als je dat niet weet, onthoud je dan ook van een mening en stel je eens open voor meningen van andere mensen die er zelf (!) of in hun omgeving/ werk mee te maken hebben gehad!Ja, bepaalde dingen kan ik me heel goed voorstellen, misschien zelfs wel meegemaakt. Wat ik al eerder zei: veel hangt ook af van hoe je met de dingen omgaat.
[...]
Opzich klopt je zin Fleurtje, maar mijn bloed gaat ook van jou koken.
Nooit meegemaakt als jong meisje dat een auto naast je (kinder)fiets stopt en de weg vraagt? En dat wanneer je dichterbij komt hij zich af zit te trekken?
Of een man achter de hekken en de bosjes van het plaatselijke zwembad, eveneens masturberend? De potloodventer in de bossen?
Heb ik mezelf die situaties laten overkomen???
En het meisje van 15 jaar, dat al twee jaar uit huis woont en waarbij haar ouders niks meer met haar te maken willen omdat ze haar in en in slecht vinden. Die het gevoel heeft dat niemand van haar houdt, dat niemand haar begrijpt, dat ze alleen rust in haar hoofd heeft als ze met haar vrienden een joint rookt. Vrienden die niet goed voor haar zijn, maar die in haar ogen de enigen zijn die haar begrijpen, omdat ze dezelfde dingen hebben meegemaakt. Die misbruikt is door een buurman vanaf haar negende. En die dus alleen denkt dat jongens om haar geven als ze hen seks geeft. En dat ze daar even een goed gevoel en een joint voor terugkrijgt, om later weer in elkaar te storten. Is dit haar schuld? Laat zij zich dit overkomen? Heeft zij nog keuzes?
Kan jij je voorstellen hoe het is om zo te moeten leven? Wanneer je leven zo kut voelt, dat even tien minuten waardering wanneer je een jongen je lijf geeft genoeg voor je is omdit steeds opnieuw te doen. Heb jij daar enig idee van Fleurtje??? Weet je hoe het is om al op je negende verkracht te worden door de buurman? Weet je hoe het is om vanaf je 13e er alleen voor te staan, zonder ouders die iets om je geven en waar je terecht kan? ENIG IDEE???!!!!!
Godzijdank kan ik me dat niet voorstellen en ik ben mijn ouders, mijn opvoeding en mijn omgeving daar ontzettend dankbaar voor.
Antonio en Fleurtje, jullie hebben geen idee wat dit inhoud. Als je dat niet weet, onthoud je dan ook van een mening en stel je eens open voor meningen van andere mensen die er zelf (!) of in hun omgeving/ werk mee te maken hebben gehad!Ja, bepaalde dingen kan ik me heel goed voorstellen, misschien zelfs wel meegemaakt. Wat ik al eerder zei: veel hangt ook af van hoe je met de dingen omgaat.
vrijdag 7 maart 2008 om 18:50
Het heeft weinig zin om een discussie te gaan voeren over wie de 'schuld' heeft aan zaken als seksueel misbruik of het in handen vallen bij een loverboy in combinatie met prinsessengedrag. Als het loverboyverhaal allemaal zo eenvoudig was geweest zou het niet al jaren een serieus en groot probleem zijn en zouden er niet vele staatseuro's worden uitgegeven om er oplossingen voor te zoeken.
Terug naar Antonio's openingspost, hij heeft het over twee soorten vrouwen eigenlijk. De golddigger en diegenen die ten prooi vallen aan zoiets als een loverboy. Ik kan die dingen niet in een categorie samen zien, in mijn optiek gaat het om twee verschillenden dingen.
De golddiggers die ik ken zouden zich never nooit door niemand laten gebruiken of misbruiken. Het is juist andersom. Die gaan niet achter een raam zitten voor hun kerel, dat doet die kerel maar lekker zelf. Dat zijn de echt inhalige vrouwen die ik ken, degenen die ik uit Antonio's post haal als de types die een prinses willen zijn en het doodnormaal vinden als een man alles voor ze betaalt. Die vrouwen zijn veel harder en berekenender dan de mannen waardoor ze onderhouden worden. So much for the golddigger dus. In dat licht bekeken denk ik ook niet dat Mabel Wisse Smit zo onschuldig is als ze er uit ziet. Die vrouw wist juist precies wat ze wilde en waar ze het moest halen. Geen bezwaar tegen, als ze maar gelukkig is.
Een groot verschil tussen iemand zoals zij en een meisje wat op een kwetsbare leeftijd terecht komt in de handen van een persoon die haar uitbuit. Doorgaans zijn dat meisjes met een probleem. Doen het niet zo goed op school, liggen niet goed in de groep, hebben problemen thuis en van die zwakte maken loverboys handig gebruik door die meisjes in eerste instantie iets te geven wat ze missen namelijke aandacht en genegenheid. Ze zitten niet binnen een week achter het raam, zoiets is een proces en het kan wel een jaar duren voor dat meisje zover gekneed is dat ze gaat doen waar ze voor zo'n gozer eigenlijk voor bedoeld is; geld verdienen om hem terug te geven wat hij allemaal voor haar heeft gedaan.
Twee totaal verschillende dingen die niet met elkaar te vergelijken zijn. Als die twee dingen nu eens eerst gescheiden worden dan is de discussie weer 'eerlijk'. Nu wordt het moddergooien op niks af omdat er over twee 'soorten vrouwen' gesproken wordt die behalve hun sekse weinig met elkaar te maken hebben.
Terug naar Antonio's openingspost, hij heeft het over twee soorten vrouwen eigenlijk. De golddigger en diegenen die ten prooi vallen aan zoiets als een loverboy. Ik kan die dingen niet in een categorie samen zien, in mijn optiek gaat het om twee verschillenden dingen.
De golddiggers die ik ken zouden zich never nooit door niemand laten gebruiken of misbruiken. Het is juist andersom. Die gaan niet achter een raam zitten voor hun kerel, dat doet die kerel maar lekker zelf. Dat zijn de echt inhalige vrouwen die ik ken, degenen die ik uit Antonio's post haal als de types die een prinses willen zijn en het doodnormaal vinden als een man alles voor ze betaalt. Die vrouwen zijn veel harder en berekenender dan de mannen waardoor ze onderhouden worden. So much for the golddigger dus. In dat licht bekeken denk ik ook niet dat Mabel Wisse Smit zo onschuldig is als ze er uit ziet. Die vrouw wist juist precies wat ze wilde en waar ze het moest halen. Geen bezwaar tegen, als ze maar gelukkig is.
Een groot verschil tussen iemand zoals zij en een meisje wat op een kwetsbare leeftijd terecht komt in de handen van een persoon die haar uitbuit. Doorgaans zijn dat meisjes met een probleem. Doen het niet zo goed op school, liggen niet goed in de groep, hebben problemen thuis en van die zwakte maken loverboys handig gebruik door die meisjes in eerste instantie iets te geven wat ze missen namelijke aandacht en genegenheid. Ze zitten niet binnen een week achter het raam, zoiets is een proces en het kan wel een jaar duren voor dat meisje zover gekneed is dat ze gaat doen waar ze voor zo'n gozer eigenlijk voor bedoeld is; geld verdienen om hem terug te geven wat hij allemaal voor haar heeft gedaan.
Twee totaal verschillende dingen die niet met elkaar te vergelijken zijn. Als die twee dingen nu eens eerst gescheiden worden dan is de discussie weer 'eerlijk'. Nu wordt het moddergooien op niks af omdat er over twee 'soorten vrouwen' gesproken wordt die behalve hun sekse weinig met elkaar te maken hebben.
vrijdag 7 maart 2008 om 19:28
quote:Halvemaan schreef op 07 maart 2008 @ 17:44:
[...]
Antonio en Fleurtje, jullie hebben geen idee wat dit inhoud. Als je dat niet weet, onthoud je dan ook van een mening en stel je eens open voor meningen van andere mensen die er zelf (!) of in hun omgeving/ werk mee te maken hebben gehad!
Ik sta trouwens wel open voor andere meningen, maar in sommige gevallen (zoals nu) blijf ik bij mijn eigen mening. Misschien moeten sommigen hier zich eens openstellen voor andermans mening. Een andere mening hebben wil nog niet zeggen dat je een ander per se moet overtuigen. Dat wil ik helemaal niet, maar dat lijk jij met je posting wel te willen.
Dat je op dit forum geen mening mag hebben als je niet exact hetzelfde hebt meegemaakt, dat is al langer bekend.
[...]
Antonio en Fleurtje, jullie hebben geen idee wat dit inhoud. Als je dat niet weet, onthoud je dan ook van een mening en stel je eens open voor meningen van andere mensen die er zelf (!) of in hun omgeving/ werk mee te maken hebben gehad!
Ik sta trouwens wel open voor andere meningen, maar in sommige gevallen (zoals nu) blijf ik bij mijn eigen mening. Misschien moeten sommigen hier zich eens openstellen voor andermans mening. Een andere mening hebben wil nog niet zeggen dat je een ander per se moet overtuigen. Dat wil ik helemaal niet, maar dat lijk jij met je posting wel te willen.
Dat je op dit forum geen mening mag hebben als je niet exact hetzelfde hebt meegemaakt, dat is al langer bekend.
vrijdag 7 maart 2008 om 19:57
Toon, ik ben het vaak met je eens. Maar nu niet.
Hoe haal je het in je hoofd om een kind van 13 dat echt een slachtoffer is, te vergelijken met dat gezeik over vriendjes op de R-pijler?
Je hebt het over een kínd! Niet over één van die mutsen die jankt als haar vriendje niet binnen 5 minuten terug sms-t.
Hoe haal je het in je hoofd om een kind van 13 dat echt een slachtoffer is, te vergelijken met dat gezeik over vriendjes op de R-pijler?
Je hebt het over een kínd! Niet over één van die mutsen die jankt als haar vriendje niet binnen 5 minuten terug sms-t.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 7 maart 2008 om 20:02
quote:fleurtje schreef op 07 maart 2008 @ 16:49:
Niet alleen Antonio als man denkt er zo over hoor.
En sommige dingen overkomen je inderdaad, andere dingen weer niet; die laat je je overkomen.
Als je volwassen bent ja. En zelfs dan zijn er hele volksstammen die jarenlang aan een vent blijven hangen die niet goed voor hen is. Zelfs als daar geweld bij aan te pas komt.
Als volwassen vrouwen al niet de vaardigheid / het lef / de kracht of wat dan ook hebben om bij zo'n kerel weg te gaan, hoe kun je dat dan verwachten van een kind van 13?
Niet alleen Antonio als man denkt er zo over hoor.
En sommige dingen overkomen je inderdaad, andere dingen weer niet; die laat je je overkomen.
Als je volwassen bent ja. En zelfs dan zijn er hele volksstammen die jarenlang aan een vent blijven hangen die niet goed voor hen is. Zelfs als daar geweld bij aan te pas komt.
Als volwassen vrouwen al niet de vaardigheid / het lef / de kracht of wat dan ook hebben om bij zo'n kerel weg te gaan, hoe kun je dat dan verwachten van een kind van 13?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 7 maart 2008 om 20:03
quote:eleonora schreef op 07 maart 2008 @ 20:00:
Niet hetzelfde hebben meegemaakt lijkt me niet noodzakelijk om in te voelen dat in de ban van iemand raken weleens heel lastig kan zijn in het leven van een puber.
Juist.
Goeie god Leo, wat heb ík een bewondering voor jou dat je zelfs nú nog zo kalm en weloverwogen kunt reageren.
Niet hetzelfde hebben meegemaakt lijkt me niet noodzakelijk om in te voelen dat in de ban van iemand raken weleens heel lastig kan zijn in het leven van een puber.
Juist.
Goeie god Leo, wat heb ík een bewondering voor jou dat je zelfs nú nog zo kalm en weloverwogen kunt reageren.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 7 maart 2008 om 20:11
Komt omdat ik Fleur en Antonio in zekere zin wel begrijp denk ik. Ik begrijp dat zij vinden dat zoiets met zwakte/karakter/intelligentie/gebrek aan eigenwaarde enzovoort te maken heeft.
Ik snap hun gedachtegang verder niet omdat ik het me niet goed voor kan stellen dat je niet verschillen ziet tussen prinsessengedrag en het verdrietige lot van de loverboyslachtoffers maar ik begrijp wel dat je niet in kunt voelen hoe zoiets in z'n werk gaat.
Zelf ben ik natuurlijk als volwassen vrouw aan een man blijven hangen die nou niet bepaald liefdevol met me omging en ik heb het altijd begrepen als mensen daar niets van snapten, ik begreep het zelf niet eens goed. Dat doe ik nu pas, na jaren (serieus bedoeld) studie naar dat fenomeen.
Ik snap hun gedachtegang verder niet omdat ik het me niet goed voor kan stellen dat je niet verschillen ziet tussen prinsessengedrag en het verdrietige lot van de loverboyslachtoffers maar ik begrijp wel dat je niet in kunt voelen hoe zoiets in z'n werk gaat.
Zelf ben ik natuurlijk als volwassen vrouw aan een man blijven hangen die nou niet bepaald liefdevol met me omging en ik heb het altijd begrepen als mensen daar niets van snapten, ik begreep het zelf niet eens goed. Dat doe ik nu pas, na jaren (serieus bedoeld) studie naar dat fenomeen.
