Relaties
alle pijlers
Succesvol echte vriendschappen maken...
donderdag 14 februari 2008 om 15:06
...hoe doe je dat? Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, maar heb veel te geven. Doe ik ook graag. Toch blijf ik steken op kenissen en oppervlakkige vrienden. Vrienden die me steunen als het slecht gaat (en dat is voor mij de definitie van vriendschap), heb ik niet. Nu moe tik bekennen dat ik me niet snel openstel. Ben bang voor afwijzing en het is meermaals erg slecht met me gegaan, en dan lopen mensen weg. Of niet, natuurlijk. Adviezen krijg ik dan wel, in de trant van: DOE er wat aan. Maar ja, ik ben geen mietje en zoek werkelijk overal hulp. Heb dat altijd gedaan ook. Ik zeur niet om problemen, maar moet het soms wel even kwijt. Ik denk dat een deel van mijn problemen zo opgelost worden als ik meer echte vrienden zou hebben.
Dus: hoe doe je dat? Ik zie mezelf niet vertellen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Ik zou wellicht ook wegrennen. Doordat ik mijn hart niet snel openstel, en als ik het vervolgens wel doe, komt er nog weleens wat naarbuiten. Dat schrikt af natuurlijk. Hoe gaan jullie om met mensen die probleatiek hebben? Steunen jullie, of kost het te veel energie? Erkennen jullie het feit dat diegene er echt iets aan doet, maar dat het jaren kan duren voordat het beter wordt? Zijn jullie intussen al afgehaakt? Persoonlijk haak ik enkel af als diegene mij overal de schuld van geeft, maar als iemand een sociale fobie heeft en niet alleen over straat durft, ga ik gerust mee. Kleine moeite, ook al heb ik soms geen zin.
Aanleiding van dit topic is een beetje vanwege het feit dat een vriend van me(ex-klant, hoerenloper dus), nu een vriendin heeft (en dat hielden we allebei niet voor mogelijk want hij is niet communicatief en absoluut niet knap) en opeens onze vriendschap wilde beeindigen. Hij wil niet dat zijn hoerenlopersverleden bekend wordt bij dat vriendinnetje, en dat begrijp ik wel. Maar dat wil ik zelf natururlijk OOK niet, want ik wil ook absoluut niet dat mensen weten dat ik neuk voor geld. Dus ik zie het probleem niet zo. Het doet me wel erg pijn dat dit zo gaat. Met mijn ex wil ik ook vrienden blijven, maar hij wil dat ook niet zo. Ik weet niet of hij een nieuwe vriendin heeft, maar ik weet wel dat hij me nog steeds erg mooi en begeerlijk vindt. Ik kan me inhouden hoor, de seks is niet goed en ik kan veel betere seks krijgen. Is dit omdat het mannen zijn? Ik vind het allemaal vreemd en word er erg verdrietig van, want ik ervaar het als persoonlijke afwijzing.
Dus: hoe doe je dat? Ik zie mezelf niet vertellen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Ik zou wellicht ook wegrennen. Doordat ik mijn hart niet snel openstel, en als ik het vervolgens wel doe, komt er nog weleens wat naarbuiten. Dat schrikt af natuurlijk. Hoe gaan jullie om met mensen die probleatiek hebben? Steunen jullie, of kost het te veel energie? Erkennen jullie het feit dat diegene er echt iets aan doet, maar dat het jaren kan duren voordat het beter wordt? Zijn jullie intussen al afgehaakt? Persoonlijk haak ik enkel af als diegene mij overal de schuld van geeft, maar als iemand een sociale fobie heeft en niet alleen over straat durft, ga ik gerust mee. Kleine moeite, ook al heb ik soms geen zin.
Aanleiding van dit topic is een beetje vanwege het feit dat een vriend van me(ex-klant, hoerenloper dus), nu een vriendin heeft (en dat hielden we allebei niet voor mogelijk want hij is niet communicatief en absoluut niet knap) en opeens onze vriendschap wilde beeindigen. Hij wil niet dat zijn hoerenlopersverleden bekend wordt bij dat vriendinnetje, en dat begrijp ik wel. Maar dat wil ik zelf natururlijk OOK niet, want ik wil ook absoluut niet dat mensen weten dat ik neuk voor geld. Dus ik zie het probleem niet zo. Het doet me wel erg pijn dat dit zo gaat. Met mijn ex wil ik ook vrienden blijven, maar hij wil dat ook niet zo. Ik weet niet of hij een nieuwe vriendin heeft, maar ik weet wel dat hij me nog steeds erg mooi en begeerlijk vindt. Ik kan me inhouden hoor, de seks is niet goed en ik kan veel betere seks krijgen. Is dit omdat het mannen zijn? Ik vind het allemaal vreemd en word er erg verdrietig van, want ik ervaar het als persoonlijke afwijzing.
zondag 17 februari 2008 om 01:51
quote:korenwolf schreef op 16 februari 2008 @ 20:14:
[...]
Dat klinkt net alsof je kiest voor een laag zelfbeeld. Zo is het natuurlijk niet. Met een laag zelfbeeld zit je opgezadeld en het is een lang proces om daar iets aan te veranderen. Inderdaad, maar je bent wel zelf de enige die daar wat aan kan doen. Een ander lost het niet voor je op.
[...]
Dat klinkt net alsof je kiest voor een laag zelfbeeld. Zo is het natuurlijk niet. Met een laag zelfbeeld zit je opgezadeld en het is een lang proces om daar iets aan te veranderen. Inderdaad, maar je bent wel zelf de enige die daar wat aan kan doen. Een ander lost het niet voor je op.
zondag 17 februari 2008 om 02:00
Tja, ik kan ook een verhandeling geven waarom ik mijn jeugd geen goed vergelijkingspunt vind met jouw jeugd, maar wat hebben we eraan? Er komen misschien minder psychische ziektes voor buiten de westerse wereld (de laatste keer dat ik checkte hoorde Brazilie trouwens bij de westerse wereld maar soit), maar je zou best kunnen beargumenteren dat die mensen échte problemen hebben en daarom niet zeiken over luxe problemen zoals zichzelf. Maar dat vind ik onzin, en ik wil dat ook niet beargumenteren. Ik wil maar zeggen, er is altijd een up side en een down side te verzinnen voor iets.
Rosanna, ik denk over 't algemeen inderdaad wel oplossingsgericht, maar in concrete situaties moet ik mij daartoe ook echt aanzetten hoor. En hoewel ik best begrijp dat je pissig wordt als iemand zegt 'so what dat 't moeilijk is' want in andere situaties had ik misschien diezelfde eerste gedachte gehad, denk ik toch wel dat 't voor iedereen verstandiger is om je daar overheen te zetten en zoeken naar een werkbare oplossing. Je hebt maar één leven en daar moet je toch 't beste van zien te maken! Maar ik wil maar zeggen, mij gaat dat ook niet altijd vanzelf hoor (ik denk bijna niemand).
(maar dat was nou eigenlijk het punt, als je iemand bent zoals ik die dat basisidee heeft, dan zet je jezelf daartoe aan, ga je naar een psycholoog als je er niet uitkomt in je uppie, etc. En als je een ander basisidee hebt kom je tot andere acties en beslissingen)
Rosanna, ik denk over 't algemeen inderdaad wel oplossingsgericht, maar in concrete situaties moet ik mij daartoe ook echt aanzetten hoor. En hoewel ik best begrijp dat je pissig wordt als iemand zegt 'so what dat 't moeilijk is' want in andere situaties had ik misschien diezelfde eerste gedachte gehad, denk ik toch wel dat 't voor iedereen verstandiger is om je daar overheen te zetten en zoeken naar een werkbare oplossing. Je hebt maar één leven en daar moet je toch 't beste van zien te maken! Maar ik wil maar zeggen, mij gaat dat ook niet altijd vanzelf hoor (ik denk bijna niemand).
(maar dat was nou eigenlijk het punt, als je iemand bent zoals ik die dat basisidee heeft, dan zet je jezelf daartoe aan, ga je naar een psycholoog als je er niet uitkomt in je uppie, etc. En als je een ander basisidee hebt kom je tot andere acties en beslissingen)
zondag 17 februari 2008 om 02:00
quote:korenwolf schreef op 16 februari 2008 @ 20:52:
Tuurlijk ben je er zelf verantwoordelijk voor Marg. Maar hoe zou iemand met een negatief zelfbeeld dat verwoorden? Niet gewoon: ik ben verantwoordelijk, ik zal eens zien wat ik ervan kan maken. Maar bijvoorbeeld zo: "Ik moet eens wat positiever over mezelf denken. Damn, waarom gaat dat niet vanzelf. Die Margaretha, die is nog eens positief. Waarom lukt mij dat nou niet. Ja, ik heb natuurlijk veel op m'n kop gehad toen ik klein was. Maar dat was terecht. Ik was ook enorm lastig. Dus ik moet niet zeuren. Er is vast wel iets positiefs aan mijzelf. Wat is er positief... ehm, ik heb een typediploma. Eigenlijk is dat het enige wat ik kan." Enzovoort, enzovoort.
Voor de duidelijkheid: bovenstaande post is niet overdreven en ook niet grappig bedoeld.
Inderdaad, zo gaat dat dan, dat heb je mooi verwoord die gedachten. Maar toch he, wie is degene die daar wat aan kan doen? dat ben je toch alleen zelf en een ander kan dit niet voor je doen. En voor mij heeft dit heel lang geduurd voordat ik zover was, dat dit bijna niet meer voor kwam. Maar je moet natuurlijk geen directe omslag willen zien.
Bij mij is het verschil tussen nu en vroeger dat ik nu nog wel eens negatief over mezelf denk, maar het niet meer zover laat komen dat het een circeltje wordt zoals jij beschrijft. Ik denk alleen nog maar "Goh, zat ik weer negatief over mezelf te denken", ipv, "oh shit, ik doe het weer fout, zit alleen maar genatief over mezelf te denken, dat wordt nooit wat etc." En dat heb ik alleen kunnen doen door mijn eigen instelling om te buigen.
Dus, ja, ik vind dat je er zelf verantwoordelijk voor bent. Een ander kan je alleen de deur wijzen, je moet er zelf doorheen gaan. (Oei, klinkt net als Morpheus in de Matrix
)
Tuurlijk ben je er zelf verantwoordelijk voor Marg. Maar hoe zou iemand met een negatief zelfbeeld dat verwoorden? Niet gewoon: ik ben verantwoordelijk, ik zal eens zien wat ik ervan kan maken. Maar bijvoorbeeld zo: "Ik moet eens wat positiever over mezelf denken. Damn, waarom gaat dat niet vanzelf. Die Margaretha, die is nog eens positief. Waarom lukt mij dat nou niet. Ja, ik heb natuurlijk veel op m'n kop gehad toen ik klein was. Maar dat was terecht. Ik was ook enorm lastig. Dus ik moet niet zeuren. Er is vast wel iets positiefs aan mijzelf. Wat is er positief... ehm, ik heb een typediploma. Eigenlijk is dat het enige wat ik kan." Enzovoort, enzovoort.
Voor de duidelijkheid: bovenstaande post is niet overdreven en ook niet grappig bedoeld.
Inderdaad, zo gaat dat dan, dat heb je mooi verwoord die gedachten. Maar toch he, wie is degene die daar wat aan kan doen? dat ben je toch alleen zelf en een ander kan dit niet voor je doen. En voor mij heeft dit heel lang geduurd voordat ik zover was, dat dit bijna niet meer voor kwam. Maar je moet natuurlijk geen directe omslag willen zien.
Bij mij is het verschil tussen nu en vroeger dat ik nu nog wel eens negatief over mezelf denk, maar het niet meer zover laat komen dat het een circeltje wordt zoals jij beschrijft. Ik denk alleen nog maar "Goh, zat ik weer negatief over mezelf te denken", ipv, "oh shit, ik doe het weer fout, zit alleen maar genatief over mezelf te denken, dat wordt nooit wat etc." En dat heb ik alleen kunnen doen door mijn eigen instelling om te buigen.
Dus, ja, ik vind dat je er zelf verantwoordelijk voor bent. Een ander kan je alleen de deur wijzen, je moet er zelf doorheen gaan. (Oei, klinkt net als Morpheus in de Matrix
)
zondag 17 februari 2008 om 02:02
Maar je kan ook dichter bij huis vergelijken: een heroïne hoer op de keileweg of een slachtoffer van mensenhandel, een alleenstaande minderjarige vluchteling, iemand met termiale kanker of een aidswees. Dat ben je in elk geval allemaal níet!
En mensen die 't beter hebben dan jij, daar kan je ook een voorbeeld aan nemen of inspiratie uit halen. Want jij verdient 't ook om 't net zo goed te hebben als zij, dus werk aan de winkel!
En mensen die 't beter hebben dan jij, daar kan je ook een voorbeeld aan nemen of inspiratie uit halen. Want jij verdient 't ook om 't net zo goed te hebben als zij, dus werk aan de winkel!
zondag 17 februari 2008 om 02:06
quote:rosanna08 schreef op 16 februari 2008 @ 21:21:
ik vind het een beetje kort door de bocht, jouw reactie Margaretha. Natuurlijk moet je verder en geloof me dat lukt me ook steeds beter. Maar dat betekent niet dat er nooit geen terugvallen zijn.
Je zegt zelf dat je opgegroeid bent in een liefdevol gezin en veel vrienden had op school en dat de problemen met een laag zelfbeeld niet kent en daar ook niet over wil oordelen. Maar voor mij klinkt er in je woorden wel een oordeel door en daar reageerde ik op.
Ik weet dat je niet op mij reageerde, maar toch... Het leven is volgens mij 1 grote valpartij, of in ieder geval een aaneenschakeling van vallen. En opstaan. En dan weer vallen.
ik denk echt dat het een grote vergissing is om het leven als 1 stijgende lijn te zien. Misschien heb ik volgende week/maand/jaar wel weer een moelijkere tijd. Sterker nog, ik weet wel zeker dat ik het nog wel eens moeilijk ga krijgen. Afgelopen maandag was bijvoorbeeld een uitermate kutdag. Vond mezelf even helemaal niks meer. Maar ik wist wel dat dat tijdelijk was. Net zo als wanneer ik zuperblij ben. Hoort allemaal bij het leven volgens mij.
ik vind het een beetje kort door de bocht, jouw reactie Margaretha. Natuurlijk moet je verder en geloof me dat lukt me ook steeds beter. Maar dat betekent niet dat er nooit geen terugvallen zijn.
Je zegt zelf dat je opgegroeid bent in een liefdevol gezin en veel vrienden had op school en dat de problemen met een laag zelfbeeld niet kent en daar ook niet over wil oordelen. Maar voor mij klinkt er in je woorden wel een oordeel door en daar reageerde ik op.
Ik weet dat je niet op mij reageerde, maar toch... Het leven is volgens mij 1 grote valpartij, of in ieder geval een aaneenschakeling van vallen. En opstaan. En dan weer vallen.
ik denk echt dat het een grote vergissing is om het leven als 1 stijgende lijn te zien. Misschien heb ik volgende week/maand/jaar wel weer een moelijkere tijd. Sterker nog, ik weet wel zeker dat ik het nog wel eens moeilijk ga krijgen. Afgelopen maandag was bijvoorbeeld een uitermate kutdag. Vond mezelf even helemaal niks meer. Maar ik wist wel dat dat tijdelijk was. Net zo als wanneer ik zuperblij ben. Hoort allemaal bij het leven volgens mij.
zondag 17 februari 2008 om 02:10
quote:Margaretha2 schreef op 16 februari 2008 @ 21:31:
Wat klinkt dan als een oordeel???
En waarom denk je dat ik denk dat je nooit terugvallen hebt of dat je dat niet zou mogen hebben?
Het enige wat ik zeg is dat als je als uitgangspunt hebt dat je er zelf wat van moet maken, je dan andere beslissingen neemt dan wanneer je als uitgangspunt hebt dat een ander verantwoordelijk is. Verder niets. Ik snap het punt van discussie niet en waarom bovenstaande opeens wordt genoemd. "Zelf doen" is heel wat anders dan "alleen doen". Dat laatste wil (bijna) niemand en lijkt mij ook niet realistisch, over de noodzaak van het eerste in combinatie met eigen verantwoordelijkheid is iedereen het eens, toch?
Wat klinkt dan als een oordeel???
En waarom denk je dat ik denk dat je nooit terugvallen hebt of dat je dat niet zou mogen hebben?
Het enige wat ik zeg is dat als je als uitgangspunt hebt dat je er zelf wat van moet maken, je dan andere beslissingen neemt dan wanneer je als uitgangspunt hebt dat een ander verantwoordelijk is. Verder niets. Ik snap het punt van discussie niet en waarom bovenstaande opeens wordt genoemd. "Zelf doen" is heel wat anders dan "alleen doen". Dat laatste wil (bijna) niemand en lijkt mij ook niet realistisch, over de noodzaak van het eerste in combinatie met eigen verantwoordelijkheid is iedereen het eens, toch?
anoniem_58180 wijzigde dit bericht op 17-02-2008 02:23
Reden: quote toevoegen
Reden: quote toevoegen
% gewijzigd
zondag 17 februari 2008 om 02:13
quote:Margaretha2 schreef op 16 februari 2008 @ 21:37:
[...]
helemaal mee eens, en misschien of waarschijnlijk heb ik wel meer geluk gehad dan negenennegentig procent van de mensheid. Maar goed, nou en?
Dat het voor mij makkelijker was dan voor jou om een positief zelfbeeld te ontwikkelen, echt hartstikke pech voor jou en ik vind 't heel rot voor je. Maar dat wil niet zeggen dat jij niet nú nog de keus hebt er wat aan te doen. En dat jou dat dan meer moeite kost dan mij, dat geloof ik meteen
Maarja, zo heeft iedereen wel iets. Misschien kost mijn studie mij weer heel veel moeite dan jou, of mijn relatie, of mijn vrienden, of mijn financieën. En misschien gaat alles mij wel meer voor de wind dan jou, maarja, wat doen we daaraan?
Het heeft geen zin naar een ander te kijken, je moet roeien met de riemen die je hebt, en als jouw omstandigheden ongunstiger zijn dan die van 99 procent van de mensen is dat echt klote, maar voor jouw leven maakt dat niet uit. Jij moet net als ieder ander er van maken wat je kan met de omstandigheden die je je gegeven zijn.
Je kan 't trouwens ook eens van deze kant bekijken:
Jij bent geboren en opgegroeid in één van de rijkste landen ter wereld, hebt nooit iets tekort gekomen, hebt naar school kunnen gaan en kunnen studeren, hebt kunnen reizen en kunnen zien hoe 't er elders aan toe gaat en nou 't allemaal klote gaat en je er zelf niet uit komt, krijg je psychische hulpverlening en medicijnen en alles wat je je maar kan wensen.
Stel je eens voor hoe moeilijk het zou zijn als je geboren zou zijn in de sloppen van Sao Paulo, of in Congo!
Probeer er het positieve van in te zien!
En probeer ook te begrijpen dat ondanks dat anderen 'betere' omstandigheden kennen, zoals jij zelf ook betere omstandigheden kent dan de Congolezen, zij ook hun moeilijkheden kan hebben en zelf wat moeten maken van hun leven. Ik zou het niet beter kunnen zeggen!
[...]
helemaal mee eens, en misschien of waarschijnlijk heb ik wel meer geluk gehad dan negenennegentig procent van de mensheid. Maar goed, nou en?
Dat het voor mij makkelijker was dan voor jou om een positief zelfbeeld te ontwikkelen, echt hartstikke pech voor jou en ik vind 't heel rot voor je. Maar dat wil niet zeggen dat jij niet nú nog de keus hebt er wat aan te doen. En dat jou dat dan meer moeite kost dan mij, dat geloof ik meteen
Maarja, zo heeft iedereen wel iets. Misschien kost mijn studie mij weer heel veel moeite dan jou, of mijn relatie, of mijn vrienden, of mijn financieën. En misschien gaat alles mij wel meer voor de wind dan jou, maarja, wat doen we daaraan?
Het heeft geen zin naar een ander te kijken, je moet roeien met de riemen die je hebt, en als jouw omstandigheden ongunstiger zijn dan die van 99 procent van de mensen is dat echt klote, maar voor jouw leven maakt dat niet uit. Jij moet net als ieder ander er van maken wat je kan met de omstandigheden die je je gegeven zijn.
Je kan 't trouwens ook eens van deze kant bekijken:
Jij bent geboren en opgegroeid in één van de rijkste landen ter wereld, hebt nooit iets tekort gekomen, hebt naar school kunnen gaan en kunnen studeren, hebt kunnen reizen en kunnen zien hoe 't er elders aan toe gaat en nou 't allemaal klote gaat en je er zelf niet uit komt, krijg je psychische hulpverlening en medicijnen en alles wat je je maar kan wensen.
Stel je eens voor hoe moeilijk het zou zijn als je geboren zou zijn in de sloppen van Sao Paulo, of in Congo!
Probeer er het positieve van in te zien!
En probeer ook te begrijpen dat ondanks dat anderen 'betere' omstandigheden kennen, zoals jij zelf ook betere omstandigheden kent dan de Congolezen, zij ook hun moeilijkheden kan hebben en zelf wat moeten maken van hun leven. Ik zou het niet beter kunnen zeggen!
zondag 17 februari 2008 om 02:16
quote:Margaretha2 schreef op 17 februari 2008 @ 02:02:
Maar je kan ook dichter bij huis vergelijken: een heroïne hoer op de keileweg of een slachtoffer van mensenhandel, een alleenstaande minderjarige vluchteling, iemand met termiale kanker of een aidswees. Dat ben je in elk geval allemaal níet!
En mensen die 't beter hebben dan jij, daar kan je ook een voorbeeld aan nemen of inspiratie uit halen. Want jij verdient 't ook om 't net zo goed te hebben als zij, dus werk aan de winkel!
m.a.w. kom van je luie gat af en ga iets doen?
Daar ben ik al een hele tijd mee bezig zoals al eerder zei, ben alleen nog niet helemaal waar ik wil zijn. En dan kun je wel met allerlei voorbeelden aankomen van mensen die het slechter hebben dan ik, daar schiet niemand veel mee op hoor.
Ik begrijp prima wat je bedoelt, ik heb er niets aan om in de slachtofferrol te kruipen, probeer dat ook zeker niet te doen, maar dat lukt de ene keer wat beter dan de ander. En als ik dan een ondertoon in iemands woorden (en dat is volledig mijn invulling) denk te lezen dan triggert mij dat en ga ik in de verdediging
Maar je kan ook dichter bij huis vergelijken: een heroïne hoer op de keileweg of een slachtoffer van mensenhandel, een alleenstaande minderjarige vluchteling, iemand met termiale kanker of een aidswees. Dat ben je in elk geval allemaal níet!
En mensen die 't beter hebben dan jij, daar kan je ook een voorbeeld aan nemen of inspiratie uit halen. Want jij verdient 't ook om 't net zo goed te hebben als zij, dus werk aan de winkel!
m.a.w. kom van je luie gat af en ga iets doen?
Daar ben ik al een hele tijd mee bezig zoals al eerder zei, ben alleen nog niet helemaal waar ik wil zijn. En dan kun je wel met allerlei voorbeelden aankomen van mensen die het slechter hebben dan ik, daar schiet niemand veel mee op hoor.
Ik begrijp prima wat je bedoelt, ik heb er niets aan om in de slachtofferrol te kruipen, probeer dat ook zeker niet te doen, maar dat lukt de ene keer wat beter dan de ander. En als ik dan een ondertoon in iemands woorden (en dat is volledig mijn invulling) denk te lezen dan triggert mij dat en ga ik in de verdediging
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 02:19
quote:heejhallo schreef op 17 februari 2008 @ 02:06:
[...]
Ik weet dat je niet op mij reageerde, maar toch... Het leven is volgens mij 1 grote valpartij, of in ieder geval een aaneenschakeling van vallen. En opstaan. En dan weer vallen.
ik denk echt dat het een grote vergissing is om het leven als 1 stijgende lijn te zien. Misschien heb ik volgende week/maand/jaar wel weer een moelijkere tijd. Sterker nog, ik weet wel zeker dat ik het nog wel eens moeilijk ga krijgen. Afgelopen maandag was bijvoorbeeld een uitermate kutdag. Vond mezelf even helemaal niks meer. Maar ik wist wel dat dat tijdelijk was. Net zo als wanneer ik zuperblij ben. Hoort allemaal bij het leven volgens mij.maar waar zeg ik dan dat het leven alleen maar een stijgende lijn heeft of zou moeten hebben?
[...]
Ik weet dat je niet op mij reageerde, maar toch... Het leven is volgens mij 1 grote valpartij, of in ieder geval een aaneenschakeling van vallen. En opstaan. En dan weer vallen.
ik denk echt dat het een grote vergissing is om het leven als 1 stijgende lijn te zien. Misschien heb ik volgende week/maand/jaar wel weer een moelijkere tijd. Sterker nog, ik weet wel zeker dat ik het nog wel eens moeilijk ga krijgen. Afgelopen maandag was bijvoorbeeld een uitermate kutdag. Vond mezelf even helemaal niks meer. Maar ik wist wel dat dat tijdelijk was. Net zo als wanneer ik zuperblij ben. Hoort allemaal bij het leven volgens mij.maar waar zeg ik dan dat het leven alleen maar een stijgende lijn heeft of zou moeten hebben?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 02:23
quote:rosanna08 schreef op 17 februari 2008 @ 02:19:
[...]
maar waar zeg ik dan dat het leven alleen maar een stijgende lijn heeft of zou moeten hebben?
Ik zeg ook niet dat jij dat zegt, maar dat is misschien meer een reactie van mij met een ander topic in mijn achterhoofd waar ik pas reageerde. Het komt op mij vaak over dat mensen een te perfectionistische houding tegenover het leven hebben en zichzelf en hun leven alleen maar beter willen hebben. Maar juist de fouten en kuttijden horen er ook bij.
Maar goed, batterij computer is leeg en ik moet ook slapen.
Weltrusten!
[...]
maar waar zeg ik dan dat het leven alleen maar een stijgende lijn heeft of zou moeten hebben?
Ik zeg ook niet dat jij dat zegt, maar dat is misschien meer een reactie van mij met een ander topic in mijn achterhoofd waar ik pas reageerde. Het komt op mij vaak over dat mensen een te perfectionistische houding tegenover het leven hebben en zichzelf en hun leven alleen maar beter willen hebben. Maar juist de fouten en kuttijden horen er ook bij.
Maar goed, batterij computer is leeg en ik moet ook slapen.
Weltrusten!
zondag 17 februari 2008 om 02:25
Oh Rosanna, had 't niet speciaal tegen jou hoor!!! Ik had al gelezen dat je daar mee bezig bent en ik vind dat hartstikke goed want inderdaad, het is natuurlijk wel lastig zoals je zelf zegt en er zijn ook genoeg mensen die er voor kiezen het allemaal bij 't oude te laten en hun leven klagend door te brengen. Dus in die zin heb je al heel veel gewonnen!!!
Die voorbeelden waren meer als reactie op Digi. Ik noem die voorbeelden omdat er voorbeelden genoemd werden van mensen die 't veel beter hebben.
De eerste reactie uit deze reeks was van mij op Digi toen zij stelde dat de meeste mensen toch wel hun zelfbeeld uit anderen halen. Ik dacht dat niet, ik denk dat je je zelfbeeld uit je eigen instelling haalt. Mijn andere posts zijn eigenlijk allemaal in zekere zin weer reacties op en verduidelijkingen van dat idee.
(uiteindelijk denk ik dat je er meer mee opschiet te denken aan anderen die 't slechter hebben - of in positieve zin: aan alles wat je wél hebt en wel goed doet- dan aan iedereen die t beter heeft of allemaal niet de rottigheid mee heeft moeten maken die jij hebt meegemaakt. jij is hier algemeen bedoeld)
Soundpost, zie bovenstaande (dat was dus 't punt van de discussie): eigen verantwoordelijkheid was dus niet iedereen 't over eens.
heejhallo, bij alles wat ik van je lees denk ik bijna 'hey zo denk ik er ook over!'. Vrienden worden?
Die voorbeelden waren meer als reactie op Digi. Ik noem die voorbeelden omdat er voorbeelden genoemd werden van mensen die 't veel beter hebben.
De eerste reactie uit deze reeks was van mij op Digi toen zij stelde dat de meeste mensen toch wel hun zelfbeeld uit anderen halen. Ik dacht dat niet, ik denk dat je je zelfbeeld uit je eigen instelling haalt. Mijn andere posts zijn eigenlijk allemaal in zekere zin weer reacties op en verduidelijkingen van dat idee.
(uiteindelijk denk ik dat je er meer mee opschiet te denken aan anderen die 't slechter hebben - of in positieve zin: aan alles wat je wél hebt en wel goed doet- dan aan iedereen die t beter heeft of allemaal niet de rottigheid mee heeft moeten maken die jij hebt meegemaakt. jij is hier algemeen bedoeld)
Soundpost, zie bovenstaande (dat was dus 't punt van de discussie): eigen verantwoordelijkheid was dus niet iedereen 't over eens.
heejhallo, bij alles wat ik van je lees denk ik bijna 'hey zo denk ik er ook over!'. Vrienden worden?
zondag 17 februari 2008 om 02:27
Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt heejhallo. Er zijn genoeg mensen die denken dat alles perfect moet zijn en dat gaat nu eenmaal niet.
@margaretha, ik begrijo je punt, trok het gewoon te veel naar mij persoonlijk toe. Vriendjes?
Maar goed, volgens mij dwalen we heel erg van het topic af, sorry Digi!
Weltrusten iedereen
@margaretha, ik begrijo je punt, trok het gewoon te veel naar mij persoonlijk toe. Vriendjes?
Maar goed, volgens mij dwalen we heel erg van het topic af, sorry Digi!
Weltrusten iedereen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 02:34
Hmm, dan zijn wij het niet eens Margaretha.
De meeste mensen halen hun zelfbeeld namelijk wel uit anderen. Is wat anders dan die ander de verantwoordelijkheid geven trouwens. Is meer het sociale wezen van den mensch Om zichzelf te toetsen aan anderen, in te schatten hoe hij in de smaak valt, om zich geliefd te willen voelen. Nou, noem maar op, genoeg te bedenken. Internet kan niet zonder dit gegeven. Dit forum al helemaal niet.
De meeste mensen halen hun zelfbeeld namelijk wel uit anderen. Is wat anders dan die ander de verantwoordelijkheid geven trouwens. Is meer het sociale wezen van den mensch Om zichzelf te toetsen aan anderen, in te schatten hoe hij in de smaak valt, om zich geliefd te willen voelen. Nou, noem maar op, genoeg te bedenken. Internet kan niet zonder dit gegeven. Dit forum al helemaal niet.
zondag 17 februari 2008 om 02:34
Verder snap ik het punt helemaal hoor, maar het zelf en ander principe vind ik een niet te verwaarlozen onderscheid en de (positieve) spiegel die de ander kan zijn voor dat zelf en de noodzakelijkheid daarvan.
Ok, genoeg geluld, ik ga slapen nu.
Ok, genoeg geluld, ik ga slapen nu.
anoniem_58180 wijzigde dit bericht op 17-02-2008 02:40
Reden: nog wat dr bij
Reden: nog wat dr bij
% gewijzigd
zondag 17 februari 2008 om 02:44
Soundpost, ikzelf vind 't hartstikke leuk als ik complimentjes krijg, en word daar blij van. Het heeft veel voor mijn zelfbeeld gedaan dat een jongen helemaal loco werd van mijn billen, terwijl ik die zelf zo klein vond, of laatst een jongen die weg was van mijn neus, terwijl ik dat het lelijkste uit mijn gezicht vind. Tuurlijk helemaal waar.
Maar de keren dat ik afgewezen ben, of bedrogen, of uitgelachen hebben mijn zelfbeeld niet echt dramatisch naar beneden gehaald.
Het omgekeerde zie ik bij Digi. Die krijgt con-stant complimentjes op 't forum, véél meer dan andere forummers, ze vertelt dat ze heel goed weet dat ze slim is, ze heeft volgens eigen zeggen (wat ik meteen aanneem trouwens) hordes mannen achter zich aan.
En toch is haar zelfbeeld belabberd.
Dus leg mij eens uit hoe dat komt, als je het echt van anderen af laat hangen? Het lijkt mij dat je het slechts van enkelen af laat hangen en dat iedereen zelf 'kiest' (al dan niet bewust) van wie.
En dan begrijp ik uiteraard dat je moeder je meer beïnvloedt dan de vrouw naast je in de trein, maar niet dat één forummer die zegt dat je een aansteller bent je meer beïnvloedt dan twintig forummers die zeggen dat je leuk, lief, knap, mooi, aardig, slim, spontaan en getalenteerd bent. Tenzij het toch ook met jezelf te maken heeft natuurlijk (wat ik dus denk).
Maar de keren dat ik afgewezen ben, of bedrogen, of uitgelachen hebben mijn zelfbeeld niet echt dramatisch naar beneden gehaald.
Het omgekeerde zie ik bij Digi. Die krijgt con-stant complimentjes op 't forum, véél meer dan andere forummers, ze vertelt dat ze heel goed weet dat ze slim is, ze heeft volgens eigen zeggen (wat ik meteen aanneem trouwens) hordes mannen achter zich aan.
En toch is haar zelfbeeld belabberd.
Dus leg mij eens uit hoe dat komt, als je het echt van anderen af laat hangen? Het lijkt mij dat je het slechts van enkelen af laat hangen en dat iedereen zelf 'kiest' (al dan niet bewust) van wie.
En dan begrijp ik uiteraard dat je moeder je meer beïnvloedt dan de vrouw naast je in de trein, maar niet dat één forummer die zegt dat je een aansteller bent je meer beïnvloedt dan twintig forummers die zeggen dat je leuk, lief, knap, mooi, aardig, slim, spontaan en getalenteerd bent. Tenzij het toch ook met jezelf te maken heeft natuurlijk (wat ik dus denk).
zondag 17 februari 2008 om 02:53
kan het toch niet laten om te reageren (en ik moet toch echt gaan slapen!)
Ik zie het als volgt: als je van binnen je goed voelt over jezelf dan zullen de meeste negatieve dingen van je afglijden en heeft de buitenwereld geen invloed op hoe je naar jezelf kijkt. Wanneer je je van binnen niet goed voelt, dan kunnen honderd mensen tegen je zeggen dat je leuk, lief, aardig etc bent, die ene persoon die verwoordt wat jijzelf van binnen denkt, hoor je veel beter. Alle positieve woorden vallen in een soort van diepe put en zullen dus niet echt aan komen. Pas op het moment dat je zelf van binnen weer een beetje positiever wordt, blijven andere positieve opmerkingen weer hangen. Het is een wisselwerking tussen wat je tegen jezelf zegt en wat anderen zeggen
Ik zie het als volgt: als je van binnen je goed voelt over jezelf dan zullen de meeste negatieve dingen van je afglijden en heeft de buitenwereld geen invloed op hoe je naar jezelf kijkt. Wanneer je je van binnen niet goed voelt, dan kunnen honderd mensen tegen je zeggen dat je leuk, lief, aardig etc bent, die ene persoon die verwoordt wat jijzelf van binnen denkt, hoor je veel beter. Alle positieve woorden vallen in een soort van diepe put en zullen dus niet echt aan komen. Pas op het moment dat je zelf van binnen weer een beetje positiever wordt, blijven andere positieve opmerkingen weer hangen. Het is een wisselwerking tussen wat je tegen jezelf zegt en wat anderen zeggen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 04:23
quote:Margaretha2 schreef op 17 februari 2008 @ 02:44:
.
Maar de keren dat ik afgewezen ben, of bedrogen, of uitgelachen hebben mijn zelfbeeld niet echt dramatisch naar beneden gehaald.
Het omgekeerde zie ik bij Digi. Die krijgt con-stant complimentjes op 't forum, véél meer dan andere forummers, ze vertelt dat ze heel goed weet dat ze slim is, ze heeft volgens eigen zeggen (wat ik meteen aanneem trouwens) hordes mannen achter zich aan.
En toch is haar zelfbeeld belabberd.
Dus leg mij eens uit hoe dat komt, als je het echt van anderen af laat hangen? Het lijkt mij dat je het slechts van enkelen af laat hangen en dat iedereen zelf 'kiest' (al dan niet bewust) van wie.
En dan begrijp ik uiteraard dat je moeder je meer beïnvloedt dan de vrouw naast je in de trein, maar niet dat één forummer die zegt dat je een aansteller bent je meer beïnvloedt dan twintig forummers die zeggen dat je leuk, lief, knap, mooi, aardig, slim, spontaan en getalenteerd bent. Tenzij het toch ook met jezelf te maken heeft natuurlijk (wat ik dus denk).Goed punt, Marg.
.
Maar de keren dat ik afgewezen ben, of bedrogen, of uitgelachen hebben mijn zelfbeeld niet echt dramatisch naar beneden gehaald.
Het omgekeerde zie ik bij Digi. Die krijgt con-stant complimentjes op 't forum, véél meer dan andere forummers, ze vertelt dat ze heel goed weet dat ze slim is, ze heeft volgens eigen zeggen (wat ik meteen aanneem trouwens) hordes mannen achter zich aan.
En toch is haar zelfbeeld belabberd.
Dus leg mij eens uit hoe dat komt, als je het echt van anderen af laat hangen? Het lijkt mij dat je het slechts van enkelen af laat hangen en dat iedereen zelf 'kiest' (al dan niet bewust) van wie.
En dan begrijp ik uiteraard dat je moeder je meer beïnvloedt dan de vrouw naast je in de trein, maar niet dat één forummer die zegt dat je een aansteller bent je meer beïnvloedt dan twintig forummers die zeggen dat je leuk, lief, knap, mooi, aardig, slim, spontaan en getalenteerd bent. Tenzij het toch ook met jezelf te maken heeft natuurlijk (wat ik dus denk).Goed punt, Marg.
zondag 17 februari 2008 om 12:56
quote:Margaretha2 schreef op 17 februari 2008 @ 02:44:
Soundpost, ikzelf vind 't hartstikke leuk als ik complimentjes krijg, en word daar blij van. Het heeft veel voor mijn zelfbeeld gedaan dat een jongen helemaal loco werd van mijn billen, terwijl ik die zelf zo klein vond, of laatst een jongen die weg was van mijn neus, terwijl ik dat het lelijkste uit mijn gezicht vind. Tuurlijk helemaal waar.
Maar de keren dat ik afgewezen ben, of bedrogen, of uitgelachen hebben mijn zelfbeeld niet echt dramatisch naar beneden gehaald.
Het omgekeerde zie ik bij Digi. Die krijgt con-stant complimentjes op 't forum, véél meer dan andere forummers, ze vertelt dat ze heel goed weet dat ze slim is, ze heeft volgens eigen zeggen (wat ik meteen aanneem trouwens) hordes mannen achter zich aan.
En toch is haar zelfbeeld belabberd.
Dus leg mij eens uit hoe dat komt, als je het echt van anderen af laat hangen? Het lijkt mij dat je het slechts van enkelen af laat hangen en dat iedereen zelf 'kiest' (al dan niet bewust) van wie.
En dan begrijp ik uiteraard dat je moeder je meer beïnvloedt dan de vrouw naast je in de trein, maar niet dat één forummer die zegt dat je een aansteller bent je meer beïnvloedt dan twintig forummers die zeggen dat je leuk, lief, knap, mooi, aardig, slim, spontaan en getalenteerd bent. Tenzij het toch ook met jezelf te maken heeft natuurlijk (wat ik dus denk).
Volgens mij halen we nu twee verschillende dingen door elkaar. Ik heb het namelijk niet over complimenten of opmerkingen. Ik heb het over mensen in je omgeving hebben die je waarderen, waar je je geliefd en vertrouwd bij voelt ook al hebben ze misschien kritiek.Veel basaler dus.
Daarom denk ik dat wat zich op een forum afspeelt minder blijft hangen en op de lange termijn op dat basale niveau minder invloed heeft dan de aanwezigheid van mensen in je directe omgeving die je goed kennen en weten wie je bent. Of laat ik het anders zeggen: de aanwezigheid van mensen in je omgeving 'bepaalt' de invloed van het forum. Heb je niemand, dan zal je het je veel meer aantrekken.
En commentaar op je zelfbeeld wat overeenkomt met hoe je jezelf ziet geloof je ook eerder dan een 'ontkenning' van je zelfbeeld. Simpel gezegd: als iemand negatief over zichzelf denkt, komt negatief commentaar beter binnen omdat dit 'klopt'. Complimenten zijn moeilijk te geloven. Bij jou Margaretha is dat misschien omgekeerd?
En dit is heel lastig om te doorbreken. Gaat ook niet van de een op de andere dag. En ik denk dat je dat ook niet kan 'vragen' of verwachten van iemand met een laag zelfbeeld of een wisselend zelfbeeld. In de 'ontwikkeling' naar een meer positief zelfbeeld kan het niet anders dan anderen daarbij te betrekken en op een bepaald 'niveau' die ander nodig te hebben, want dat positieve zit (nog) niet in jezelf. En voor veel mensen is het al moeilijk genoeg om die stap te nemen en mensen daarover in vertrouwen te nemen.
Heel veel 'zelf' zie ik
Ben er ook nog niet helemaal uit, maar vind het wel een interessant onderwerp omdat zoveel mensen er in meer of mindere mate mee worstelen.
Soundpost, ikzelf vind 't hartstikke leuk als ik complimentjes krijg, en word daar blij van. Het heeft veel voor mijn zelfbeeld gedaan dat een jongen helemaal loco werd van mijn billen, terwijl ik die zelf zo klein vond, of laatst een jongen die weg was van mijn neus, terwijl ik dat het lelijkste uit mijn gezicht vind. Tuurlijk helemaal waar.
Maar de keren dat ik afgewezen ben, of bedrogen, of uitgelachen hebben mijn zelfbeeld niet echt dramatisch naar beneden gehaald.
Het omgekeerde zie ik bij Digi. Die krijgt con-stant complimentjes op 't forum, véél meer dan andere forummers, ze vertelt dat ze heel goed weet dat ze slim is, ze heeft volgens eigen zeggen (wat ik meteen aanneem trouwens) hordes mannen achter zich aan.
En toch is haar zelfbeeld belabberd.
Dus leg mij eens uit hoe dat komt, als je het echt van anderen af laat hangen? Het lijkt mij dat je het slechts van enkelen af laat hangen en dat iedereen zelf 'kiest' (al dan niet bewust) van wie.
En dan begrijp ik uiteraard dat je moeder je meer beïnvloedt dan de vrouw naast je in de trein, maar niet dat één forummer die zegt dat je een aansteller bent je meer beïnvloedt dan twintig forummers die zeggen dat je leuk, lief, knap, mooi, aardig, slim, spontaan en getalenteerd bent. Tenzij het toch ook met jezelf te maken heeft natuurlijk (wat ik dus denk).
Volgens mij halen we nu twee verschillende dingen door elkaar. Ik heb het namelijk niet over complimenten of opmerkingen. Ik heb het over mensen in je omgeving hebben die je waarderen, waar je je geliefd en vertrouwd bij voelt ook al hebben ze misschien kritiek.Veel basaler dus.
Daarom denk ik dat wat zich op een forum afspeelt minder blijft hangen en op de lange termijn op dat basale niveau minder invloed heeft dan de aanwezigheid van mensen in je directe omgeving die je goed kennen en weten wie je bent. Of laat ik het anders zeggen: de aanwezigheid van mensen in je omgeving 'bepaalt' de invloed van het forum. Heb je niemand, dan zal je het je veel meer aantrekken.
En commentaar op je zelfbeeld wat overeenkomt met hoe je jezelf ziet geloof je ook eerder dan een 'ontkenning' van je zelfbeeld. Simpel gezegd: als iemand negatief over zichzelf denkt, komt negatief commentaar beter binnen omdat dit 'klopt'. Complimenten zijn moeilijk te geloven. Bij jou Margaretha is dat misschien omgekeerd?
En dit is heel lastig om te doorbreken. Gaat ook niet van de een op de andere dag. En ik denk dat je dat ook niet kan 'vragen' of verwachten van iemand met een laag zelfbeeld of een wisselend zelfbeeld. In de 'ontwikkeling' naar een meer positief zelfbeeld kan het niet anders dan anderen daarbij te betrekken en op een bepaald 'niveau' die ander nodig te hebben, want dat positieve zit (nog) niet in jezelf. En voor veel mensen is het al moeilijk genoeg om die stap te nemen en mensen daarover in vertrouwen te nemen.
Heel veel 'zelf' zie ik
Ben er ook nog niet helemaal uit, maar vind het wel een interessant onderwerp omdat zoveel mensen er in meer of mindere mate mee worstelen.
zondag 17 februari 2008 om 13:05
quote:Margaretha2 schreef op 17 februari 2008 @ 02:25:
Oh Rosanna, had 't niet speciaal tegen jou hoor!!! Ik had al gelezen dat je daar mee bezig bent en ik vind dat hartstikke goed want inderdaad, het is natuurlijk wel lastig zoals je zelf zegt en er zijn ook genoeg mensen die er voor kiezen het allemaal bij 't oude te laten en hun leven klagend door te brengen. Dus in die zin heb je al heel veel gewonnen!!!
Die voorbeelden waren meer als reactie op Digi. Ik noem die voorbeelden omdat er voorbeelden genoemd werden van mensen die 't veel beter hebben.
De eerste reactie uit deze reeks was van mij op Digi toen zij stelde dat de meeste mensen toch wel hun zelfbeeld uit anderen halen. Ik dacht dat niet, ik denk dat je je zelfbeeld uit je eigen instelling haalt. Mijn andere posts zijn eigenlijk allemaal in zekere zin weer reacties op en verduidelijkingen van dat idee.
(uiteindelijk denk ik dat je er meer mee opschiet te denken aan anderen die 't slechter hebben - of in positieve zin: aan alles wat je wél hebt en wel goed doet- dan aan iedereen die t beter heeft of allemaal niet de rottigheid mee heeft moeten maken die jij hebt meegemaakt. jij is hier algemeen bedoeld)
Soundpost, zie bovenstaande (dat was dus 't punt van de discussie): eigen verantwoordelijkheid was dus niet iedereen 't over eens.
heejhallo, bij alles wat ik van je lees denk ik bijna 'hey zo denk ik er ook over!'. Vrienden worden?
hihi, dat heb ik ook bij jouw postings vaak Dan kan het of zijn dat we het irl heel goed zouden kunnen vinden, maar missschien ook wel na 5 minuten zat van elkaar zouden zijn, hahaha.
Maar ik vind echt dat je hele goede dingen zegt, of vaak de dingen zo verwoord of voorbeelden fgeeft die gewoon net zo zijn als dat ik ze zie.
Oh Rosanna, had 't niet speciaal tegen jou hoor!!! Ik had al gelezen dat je daar mee bezig bent en ik vind dat hartstikke goed want inderdaad, het is natuurlijk wel lastig zoals je zelf zegt en er zijn ook genoeg mensen die er voor kiezen het allemaal bij 't oude te laten en hun leven klagend door te brengen. Dus in die zin heb je al heel veel gewonnen!!!
Die voorbeelden waren meer als reactie op Digi. Ik noem die voorbeelden omdat er voorbeelden genoemd werden van mensen die 't veel beter hebben.
De eerste reactie uit deze reeks was van mij op Digi toen zij stelde dat de meeste mensen toch wel hun zelfbeeld uit anderen halen. Ik dacht dat niet, ik denk dat je je zelfbeeld uit je eigen instelling haalt. Mijn andere posts zijn eigenlijk allemaal in zekere zin weer reacties op en verduidelijkingen van dat idee.
(uiteindelijk denk ik dat je er meer mee opschiet te denken aan anderen die 't slechter hebben - of in positieve zin: aan alles wat je wél hebt en wel goed doet- dan aan iedereen die t beter heeft of allemaal niet de rottigheid mee heeft moeten maken die jij hebt meegemaakt. jij is hier algemeen bedoeld)
Soundpost, zie bovenstaande (dat was dus 't punt van de discussie): eigen verantwoordelijkheid was dus niet iedereen 't over eens.
heejhallo, bij alles wat ik van je lees denk ik bijna 'hey zo denk ik er ook over!'. Vrienden worden?
hihi, dat heb ik ook bij jouw postings vaak Dan kan het of zijn dat we het irl heel goed zouden kunnen vinden, maar missschien ook wel na 5 minuten zat van elkaar zouden zijn, hahaha.
Maar ik vind echt dat je hele goede dingen zegt, of vaak de dingen zo verwoord of voorbeelden fgeeft die gewoon net zo zijn als dat ik ze zie.
zondag 17 februari 2008 om 13:20
quote:rosanna08 schreef op 17 februari 2008 @ 02:53:
kan het toch niet laten om te reageren (en ik moet toch echt gaan slapen!)
Ik zie het als volgt: als je van binnen je goed voelt over jezelf dan zullen de meeste negatieve dingen van je afglijden en heeft de buitenwereld geen invloed op hoe je naar jezelf kijkt. Wanneer je je van binnen niet goed voelt, dan kunnen honderd mensen tegen je zeggen dat je leuk, lief, aardig etc bent, die ene persoon die verwoordt wat jijzelf van binnen denkt, hoor je veel beter. Alle positieve woorden vallen in een soort van diepe put en zullen dus niet echt aan komen. Pas op het moment dat je zelf van binnen weer een beetje positiever wordt, blijven andere positieve opmerkingen weer hangen. Het is een wisselwerking tussen wat je tegen jezelf zegt en wat anderen zeggenInderdaad. Maar omdat je alleen maar controle hebt over je eigen gedrag en niet dat van de ander (dus wat de ander zegt) denk ik toch dat het het belangrijkst is om eerst naar jezelf te kijken.
kan het toch niet laten om te reageren (en ik moet toch echt gaan slapen!)
Ik zie het als volgt: als je van binnen je goed voelt over jezelf dan zullen de meeste negatieve dingen van je afglijden en heeft de buitenwereld geen invloed op hoe je naar jezelf kijkt. Wanneer je je van binnen niet goed voelt, dan kunnen honderd mensen tegen je zeggen dat je leuk, lief, aardig etc bent, die ene persoon die verwoordt wat jijzelf van binnen denkt, hoor je veel beter. Alle positieve woorden vallen in een soort van diepe put en zullen dus niet echt aan komen. Pas op het moment dat je zelf van binnen weer een beetje positiever wordt, blijven andere positieve opmerkingen weer hangen. Het is een wisselwerking tussen wat je tegen jezelf zegt en wat anderen zeggenInderdaad. Maar omdat je alleen maar controle hebt over je eigen gedrag en niet dat van de ander (dus wat de ander zegt) denk ik toch dat het het belangrijkst is om eerst naar jezelf te kijken.
zondag 17 februari 2008 om 14:04
quote:heejhallo schreef op 17 februari 2008 @ 13:20:
[...]
Inderdaad. Maar omdat je alleen maar controle hebt over je eigen gedrag en niet dat van de ander (dus wat de ander zegt) denk ik toch dat het het belangrijkst is om eerst naar jezelf te kijken.tuurlijk het begint en eindigt bij jezelf. Ik bedoel ook niet met mijn verhaal dat de "schuld" bij de ander ligt. De invloed die de ander heeft, is afhankelijk van mijn eigen gemoedstoestand. Niettemin kunnen mensen ook ongelofelijk bot en (ver)oordelend
[...]
Inderdaad. Maar omdat je alleen maar controle hebt over je eigen gedrag en niet dat van de ander (dus wat de ander zegt) denk ik toch dat het het belangrijkst is om eerst naar jezelf te kijken.tuurlijk het begint en eindigt bij jezelf. Ik bedoel ook niet met mijn verhaal dat de "schuld" bij de ander ligt. De invloed die de ander heeft, is afhankelijk van mijn eigen gemoedstoestand. Niettemin kunnen mensen ook ongelofelijk bot en (ver)oordelend
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 14:55
Marg, die dingen die je aanhaalt zijn voor mij bijzaken. Ja, het is leuk natuurlijk dat ik knap ben, gister op het feestje door elke vent werd aangesproken, dat ik intelligent ben. Maar wat Soundpost zegt, dat verwoordt HET voor me. Die basale dingen, de waardering als mens als geheel. Ik denk ook dat je zelfbeeld (misschien niet compleet, maar voor een groot deel) afhangt van anderen. We zijn kuddedieren nu eenmaal, dat kun je niet ontkennen. Maar ok, geluk moet ook vanbinnen uit komen. En daar is dan werk aan de winkel, en dat doe ik ook. Ik heb net mijn politieverhoor achter de rug over die gebeurtenis van 3 maanden terug, en he, ik voel me helemaal niet kut. Geen jankbui, geen neigingen tot wat dan ook, het was ok. En dat vind ik fijn om te bemerken.
En niemand heeft gister gevraagd wat er was met mijn arm (draag een verband), da's ook fijn. Geen leugens, geen uitvluchten, gewoon ik en wat dansen, drank en mensen. Verdomd dronken geworden, maar het was het waard. Ik heb me overigens aangesloten bij van die groepjes op internet waar ze vriendinnen zoeken, nog niet echt respons, maar ok, ik doe iets in ieder geval. Volgende week is er een galabal van de faculteit, ik hoop dat ik iemand kan strikken om mee te gaan, want dat lijkt me een uitstekende gelegenheid om mensen (beter) te leren kennen.
En niemand heeft gister gevraagd wat er was met mijn arm (draag een verband), da's ook fijn. Geen leugens, geen uitvluchten, gewoon ik en wat dansen, drank en mensen. Verdomd dronken geworden, maar het was het waard. Ik heb me overigens aangesloten bij van die groepjes op internet waar ze vriendinnen zoeken, nog niet echt respons, maar ok, ik doe iets in ieder geval. Volgende week is er een galabal van de faculteit, ik hoop dat ik iemand kan strikken om mee te gaan, want dat lijkt me een uitstekende gelegenheid om mensen (beter) te leren kennen.
zondag 17 februari 2008 om 15:01
quote:Digitalis schreef op 17 februari 2008 @ 14:55:
Marg, die dingen die je aanhaalt zijn voor mij bijzaken. Ja, het is leuk natuurlijk dat ik knap ben, gister op het feestje door elke vent werd aangesproken, dat ik intelligent ben. Maar wat Soundpost zegt, dat verwoordt HET voor me. Die basale dingen, de waardering als mens als geheel. Ik denk ook dat je zelfbeeld (misschien niet compleet, maar voor een groot deel) afhangt van anderen. We zijn kuddedieren nu eenmaal, dat kun je niet ontkennen. Maar ok, geluk moet ook vanbinnen uit komen. En daar is dan werk aan de winkel, en dat doe ik ook. Ik heb net mijn politieverhoor achter de rug over die gebeurtenis van 3 maanden terug, en he, ik voel me helemaal niet kut. Geen jankbui, geen neigingen tot wat dan ook, het was ok. En dat vind ik fijn om te bemerken.
En niemand heeft gister gevraagd wat er was met mijn arm (draag een verband), da's ook fijn. Geen leugens, geen uitvluchten, gewoon ik en wat dansen, drank en mensen. Verdomd dronken geworden, maar het was het waard. Ik heb me overigens aangesloten bij van die groepjes op internet waar ze vriendinnen zoeken, nog niet echt respons, maar ok, ik doe iets in ieder geval. Volgende week is er een galabal van de faculteit, ik hoop dat ik iemand kan strikken om mee te gaan, want dat lijkt me een uitstekende gelegenheid om mensen (beter) te leren kennen.goeie actie Digi! En geef het vriendinnengroepje even de tijd, komt vanzelf goed. Leuk dat je feestje geslaagd was.
Marg, die dingen die je aanhaalt zijn voor mij bijzaken. Ja, het is leuk natuurlijk dat ik knap ben, gister op het feestje door elke vent werd aangesproken, dat ik intelligent ben. Maar wat Soundpost zegt, dat verwoordt HET voor me. Die basale dingen, de waardering als mens als geheel. Ik denk ook dat je zelfbeeld (misschien niet compleet, maar voor een groot deel) afhangt van anderen. We zijn kuddedieren nu eenmaal, dat kun je niet ontkennen. Maar ok, geluk moet ook vanbinnen uit komen. En daar is dan werk aan de winkel, en dat doe ik ook. Ik heb net mijn politieverhoor achter de rug over die gebeurtenis van 3 maanden terug, en he, ik voel me helemaal niet kut. Geen jankbui, geen neigingen tot wat dan ook, het was ok. En dat vind ik fijn om te bemerken.
En niemand heeft gister gevraagd wat er was met mijn arm (draag een verband), da's ook fijn. Geen leugens, geen uitvluchten, gewoon ik en wat dansen, drank en mensen. Verdomd dronken geworden, maar het was het waard. Ik heb me overigens aangesloten bij van die groepjes op internet waar ze vriendinnen zoeken, nog niet echt respons, maar ok, ik doe iets in ieder geval. Volgende week is er een galabal van de faculteit, ik hoop dat ik iemand kan strikken om mee te gaan, want dat lijkt me een uitstekende gelegenheid om mensen (beter) te leren kennen.goeie actie Digi! En geef het vriendinnengroepje even de tijd, komt vanzelf goed. Leuk dat je feestje geslaagd was.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 17:51
quote:rosanna08 schreef op 17 februari 2008 @ 02:53:
kan het toch niet laten om te reageren (en ik moet toch echt gaan slapen!)
Ik zie het als volgt: als je van binnen je goed voelt over jezelf dan zullen de meeste negatieve dingen van je afglijden en heeft de buitenwereld geen invloed op hoe je naar jezelf kijkt. Wanneer je je van binnen niet goed voelt, dan kunnen honderd mensen tegen je zeggen dat je leuk, lief, aardig etc bent, die ene persoon die verwoordt wat jijzelf van binnen denkt, hoor je veel beter. Alle positieve woorden vallen in een soort van diepe put en zullen dus niet echt aan komen. Pas op het moment dat je zelf van binnen weer een beetje positiever wordt, blijven andere positieve opmerkingen weer hangen. Het is een wisselwerking tussen wat je tegen jezelf zegt en wat anderen zeggenDit is dus eigenlijk precies wat ik wilde zeggen. Het ligt dus niet sec aan 'de ander' en hoe hij jou ziet, het ligt vooral aan jezelf en hoe jij jou ziet.
kan het toch niet laten om te reageren (en ik moet toch echt gaan slapen!)
Ik zie het als volgt: als je van binnen je goed voelt over jezelf dan zullen de meeste negatieve dingen van je afglijden en heeft de buitenwereld geen invloed op hoe je naar jezelf kijkt. Wanneer je je van binnen niet goed voelt, dan kunnen honderd mensen tegen je zeggen dat je leuk, lief, aardig etc bent, die ene persoon die verwoordt wat jijzelf van binnen denkt, hoor je veel beter. Alle positieve woorden vallen in een soort van diepe put en zullen dus niet echt aan komen. Pas op het moment dat je zelf van binnen weer een beetje positiever wordt, blijven andere positieve opmerkingen weer hangen. Het is een wisselwerking tussen wat je tegen jezelf zegt en wat anderen zeggenDit is dus eigenlijk precies wat ik wilde zeggen. Het ligt dus niet sec aan 'de ander' en hoe hij jou ziet, het ligt vooral aan jezelf en hoe jij jou ziet.
zondag 17 februari 2008 om 18:02
quote:Digitalis schreef op 16 februari 2008 @ 13:53:
[...]
Ik begrijp wat je wil zeggen. 't Is ook heel moeilijk om je zelfbeeld te veranderen. Want mensen zeggen vaak zat dat ze me een leuke meid vinden, maar ik ben een achterdochtig persoon. Ik zeg het zelf ook vaak tegen anderen, hoor. En dat meen ik dan ook. Ik heb zo lang een laag zelfbeeld gehad omdat ik in mijn puberteit ontzettend veel problemen heb gehad en een masker heb gecreeerd dat haast niet meer van mijn gezicht is weg te trekken. Maar ja, hoe zit dat toch he. Ik denk toch dat de meeste mensen hun zelfbeeld laten afhangen van anderen, of van succes. En dan kom ik er een beetje belabberd vanaf. Hm, wel allemaal voer voor mijn gesprek van dinsdag met de psychiater.Sounpost, ik snap wat je wilt zeggen en je hebt ook gelijk denk ik. dit is de post van digi waar ik als eerste op reageerde (over dit onderwerp). Ik pakte het dus anders op dan jij.
[...]
Ik begrijp wat je wil zeggen. 't Is ook heel moeilijk om je zelfbeeld te veranderen. Want mensen zeggen vaak zat dat ze me een leuke meid vinden, maar ik ben een achterdochtig persoon. Ik zeg het zelf ook vaak tegen anderen, hoor. En dat meen ik dan ook. Ik heb zo lang een laag zelfbeeld gehad omdat ik in mijn puberteit ontzettend veel problemen heb gehad en een masker heb gecreeerd dat haast niet meer van mijn gezicht is weg te trekken. Maar ja, hoe zit dat toch he. Ik denk toch dat de meeste mensen hun zelfbeeld laten afhangen van anderen, of van succes. En dan kom ik er een beetje belabberd vanaf. Hm, wel allemaal voer voor mijn gesprek van dinsdag met de psychiater.Sounpost, ik snap wat je wilt zeggen en je hebt ook gelijk denk ik. dit is de post van digi waar ik als eerste op reageerde (over dit onderwerp). Ik pakte het dus anders op dan jij.
