Relaties
alle pijlers
Van je partner houden en toch vreemdgaan
dinsdag 12 juni 2007 om 11:52
Hoi, in een ander topic schreef ik dat volgens mij, je niet vreemd zult gaan als je echt 'diep' van je partner houdt.
Dat werd tegengesproken, en om het andere topic niet op een zijspoor te laten belanden, wilde ik hier even mijn standpunt kort uiteenzetten.
Ik ben het er niet mee eens dat het soms onmogelijk is om aan de verleiding van het vreemdgaan te weerstaan.
Stel je het volgende voor: je hebt een partner waar je zielsveel van houdt maar je bent ook verliefd op iemand anders en het is wederzijds; je hebt de gelegenheid om met elkaar naar bed te gaan en je staat op het punt dat te doen, omdat het je onweerstaanbaar lijkt. Maar dan hoor je een stem die je zegt dat als je het doet, je kind zal overlijden. (sorry voor de 'magische' stijl...).
Ik ben ervan overtuigd dat de verleiding dan plots niet meer onweerstaanbaar is en dat niemand in zo'n geval toch zal vreemdgaan, en dat het ook geen moeite zal kosten!
Hetzelfde gebeurt eigenlijk als je 'echt' van iemand houdt. Dan is de gedachte dat je je partner bedriegt, ook zo afschuwelijk dat je gewoon niet kunt vreemdgaan. De liefde voor je partner is dan zo sterk dat het je geen moeite kost om aan verleidingen te weerstaan.
Nu zijn er natuurlijk een heleboel mensen die zeggen en oprecht denken dat ze zielsveel van hun partner houden en die toch vreemdgaan of vreemdgegaan zijn.
Maar dat 'zielsveel' houden van, is dus niet sterk genoeg om hen ervan te weerhouden om vreemd te gaan. Het is dus niet die 'optimale' liefde die wel zo sterk is dat ze je belet om vreemd te gaan.
Ben benieuwd of ik met die mening alleen sta:?, en of ik ze begrijpelijk verwoord heb.
Dat werd tegengesproken, en om het andere topic niet op een zijspoor te laten belanden, wilde ik hier even mijn standpunt kort uiteenzetten.
Ik ben het er niet mee eens dat het soms onmogelijk is om aan de verleiding van het vreemdgaan te weerstaan.
Stel je het volgende voor: je hebt een partner waar je zielsveel van houdt maar je bent ook verliefd op iemand anders en het is wederzijds; je hebt de gelegenheid om met elkaar naar bed te gaan en je staat op het punt dat te doen, omdat het je onweerstaanbaar lijkt. Maar dan hoor je een stem die je zegt dat als je het doet, je kind zal overlijden. (sorry voor de 'magische' stijl...).
Ik ben ervan overtuigd dat de verleiding dan plots niet meer onweerstaanbaar is en dat niemand in zo'n geval toch zal vreemdgaan, en dat het ook geen moeite zal kosten!
Hetzelfde gebeurt eigenlijk als je 'echt' van iemand houdt. Dan is de gedachte dat je je partner bedriegt, ook zo afschuwelijk dat je gewoon niet kunt vreemdgaan. De liefde voor je partner is dan zo sterk dat het je geen moeite kost om aan verleidingen te weerstaan.
Nu zijn er natuurlijk een heleboel mensen die zeggen en oprecht denken dat ze zielsveel van hun partner houden en die toch vreemdgaan of vreemdgegaan zijn.
Maar dat 'zielsveel' houden van, is dus niet sterk genoeg om hen ervan te weerhouden om vreemd te gaan. Het is dus niet die 'optimale' liefde die wel zo sterk is dat ze je belet om vreemd te gaan.
Ben benieuwd of ik met die mening alleen sta:?, en of ik ze begrijpelijk verwoord heb.
dinsdag 12 juni 2007 om 18:27
@bgb
Ja ik lees hier allemaal van deze verhalen en aan de ene kant vind ik dat heel fijn, het bewijs dat je een open relatie kan hebben zonder dat het kapot gaat. Maar aan de andere kant lijkt het de normaalste zaak van de wereld te worden dat je niet monogaam bent. Ik en wij vinden het normaal om alleen met elkaar te sexen, te lachen, te knuffelen, op vakantie te gaan, te dansen enz. Ik geniet ervan dat ik mijn leven met hem kan delen, ik vind de sex fantastisch omdat er zoveel meer achter zit dan alleen lust. Ik hou van iedere vierkante centimeter van zijn lichaam en ik vind het zo fijn dat hij mij zo goed kent op elke manier die je kan bedenken. Ik vind het leuk om af en toe een flirt moment met een ander te hebben maar ik draai me om en ik ben diegene vergeten. Sex is lekker maar sex met je soulmate met je alles is niet te beschrijven geweldig. En ik respecteer iedereen maar dit is mijn manier en dit kan ook.
Ja ik lees hier allemaal van deze verhalen en aan de ene kant vind ik dat heel fijn, het bewijs dat je een open relatie kan hebben zonder dat het kapot gaat. Maar aan de andere kant lijkt het de normaalste zaak van de wereld te worden dat je niet monogaam bent. Ik en wij vinden het normaal om alleen met elkaar te sexen, te lachen, te knuffelen, op vakantie te gaan, te dansen enz. Ik geniet ervan dat ik mijn leven met hem kan delen, ik vind de sex fantastisch omdat er zoveel meer achter zit dan alleen lust. Ik hou van iedere vierkante centimeter van zijn lichaam en ik vind het zo fijn dat hij mij zo goed kent op elke manier die je kan bedenken. Ik vind het leuk om af en toe een flirt moment met een ander te hebben maar ik draai me om en ik ben diegene vergeten. Sex is lekker maar sex met je soulmate met je alles is niet te beschrijven geweldig. En ik respecteer iedereen maar dit is mijn manier en dit kan ook.
dinsdag 12 juni 2007 om 18:56
En zolang beide partners hier hetzelfde over denken is er geen probleem.
Maar wat als jij of je partner over 10 of 15 jaar daar anders over denkt? Zowel doddie als BGB hebben een jarenlange monogame relatie gehad voor swingen aan de orde kwam.
En ook ik moet eerlijk toegeven dat ik niet denk dat ik de rest van mijn leven met een en dezelfde bedpartner wil doorbrengen. Dus zal ik een partner zoeken die er net zo overdenkt als ik. maar dan nog meningen kunnen veranderen.
Ik hoop voor jou dan als jij of je partner hier anders over gaan denken er idd ruimte is om dit te bespreken. Bij heel veel stellen is dat niet het geval en is alleen de suggestie doen van sex met anderen al een reden tot ruzie, wantrouwen en verwijdering.
Maar wat als jij of je partner over 10 of 15 jaar daar anders over denkt? Zowel doddie als BGB hebben een jarenlange monogame relatie gehad voor swingen aan de orde kwam.
En ook ik moet eerlijk toegeven dat ik niet denk dat ik de rest van mijn leven met een en dezelfde bedpartner wil doorbrengen. Dus zal ik een partner zoeken die er net zo overdenkt als ik. maar dan nog meningen kunnen veranderen.
Ik hoop voor jou dan als jij of je partner hier anders over gaan denken er idd ruimte is om dit te bespreken. Bij heel veel stellen is dat niet het geval en is alleen de suggestie doen van sex met anderen al een reden tot ruzie, wantrouwen en verwijdering.
dinsdag 12 juni 2007 om 19:02
Natuurlijk lach ik ook met mn vrienden enz. Mij gaat het erom dat ik geen behoefte heb aan een oppervlakkige wip met een ander als ik dit kan hebben met mijn vriend. Dat is alles. En ik laat heel erg duidelijk merken dat ik het heel fijn vind om te weten dat je ook een open relatie kan hebben als je het samen goed hebt. En dat het goed kan gaan. Ik sta overal voor open en mijn vriend ook. We gunnen elkaar het beste en het fijnste en op dit moment willen we dat alleen met elkaar. We zijn nu ruim 5 jaar samen. (je zou zeggen niet lang maar voor iemand van 24 is dat wel lang) Voor mij voelt t alsof we net 2 dagen bij elkaar zijn. Ik hoop dat jullie ook begrip hebben voor relaties waarin er wel voor wordt gekozen om alleen met elkaar sex te hebben. Ik zie er gewoon niks in om oppervlakkige sex te hebben met een man die ik niet ken of nauwelijks ken zonder gevoelens. Ik heb ook nog nooit een ons gehad omdat me dat gewoon niet trekt. Ook nog nooit gezoend met iemand die ik niet echt heeeeel erg leuk vond. Dat is toch ook ok?
dinsdag 12 juni 2007 om 19:06
Maar aan de andere kant lijkt het de normaalste zaak van de wereld te worden dat je niet monogaam bent.
Ik vind het zelf totaal onbelangrijk of iets in onze maatschappij als 'normaal' (lees: gebruikelijk) beschouwd wordt of niet.
Waar ik wel belang aan hecht, is of mijn partner en ik elkaar erin kunnen vinden. MIjn man en ik zijn op een aantal vlakken zeker niet 'normaal' maar het enige wat telt is dat we er met zijn tweeën hetzelfde over denken of op zijn minst begrip hebben voor elkaars 'abnormaliteit'.
Ik vind het zelf totaal onbelangrijk of iets in onze maatschappij als 'normaal' (lees: gebruikelijk) beschouwd wordt of niet.
Waar ik wel belang aan hecht, is of mijn partner en ik elkaar erin kunnen vinden. MIjn man en ik zijn op een aantal vlakken zeker niet 'normaal' maar het enige wat telt is dat we er met zijn tweeën hetzelfde over denken of op zijn minst begrip hebben voor elkaars 'abnormaliteit'.
dinsdag 12 juni 2007 om 19:06
@bgb
Natuurlijk is vreemdgaan niet van nu. Maar het lijkt wel heel geaccepteerd en het lijkt wel alsof iedereen het doet. Ik voel mee een beetje ouderwets doordat ik vind dat sex iets heel bijzonders is wat ik alleen met hem wil delen. We zijn nu dus 5 jaar samen en we proberen nog steeds van alles nieuw uit, we hebben bijna elke dag sex en dan niet erop en eraf maar echt minstens een uur. Niet omdat het moet of omdat we dat zo plannen maar omdat het gewoon zo lekker is en het bijna automatisch gaat. Als we besluiten om nu toch maar gewoon te gaan slapen belanden we meestal binnen een half uur toch weer in een vrijpartij. En ik geniet ervan omdat het met hem is. Ik hou ervan om naast hem wakker te worden en z'n tenen onder het laken vandaan zien steken.
Natuurlijk is vreemdgaan niet van nu. Maar het lijkt wel heel geaccepteerd en het lijkt wel alsof iedereen het doet. Ik voel mee een beetje ouderwets doordat ik vind dat sex iets heel bijzonders is wat ik alleen met hem wil delen. We zijn nu dus 5 jaar samen en we proberen nog steeds van alles nieuw uit, we hebben bijna elke dag sex en dan niet erop en eraf maar echt minstens een uur. Niet omdat het moet of omdat we dat zo plannen maar omdat het gewoon zo lekker is en het bijna automatisch gaat. Als we besluiten om nu toch maar gewoon te gaan slapen belanden we meestal binnen een half uur toch weer in een vrijpartij. En ik geniet ervan omdat het met hem is. Ik hou ervan om naast hem wakker te worden en z'n tenen onder het laken vandaan zien steken.
dinsdag 12 juni 2007 om 19:06
Ik denk ook echt dat als je thuis kunt vertellen dat je iemand wel heeeeeeeeeel erg leuk vindt de spanning al een eind weg is ... Daar praat je samen over , daar heb je lol over, ..... Maar hoe erg trekt iets wat niet mag ? Vergelijk het maar met bewust !!!! 3 minuten niet aan roze olifanten denken....daar denk je dussss 30 ! minuten lang aan.
Ik kan het me heel moeilijk voorstellen dat iemand bijv. al niet met een ander ( lees; iemand van de andere sekse ) mag dansen of lachen..... hoe moet dat op je werk als iemand iets grappigs zegt en je schiet in de lach ? Of iemand lacht om jou ? Voel je je dan schuldig.. bén je dan al schuldig ?
Ik kan het me heel moeilijk voorstellen dat iemand bijv. al niet met een ander ( lees; iemand van de andere sekse ) mag dansen of lachen..... hoe moet dat op je werk als iemand iets grappigs zegt en je schiet in de lach ? Of iemand lacht om jou ? Voel je je dan schuldig.. bén je dan al schuldig ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 12 juni 2007 om 19:11
Wie zegt er iets over niet mogen? Ik zeg dat ik er geen behoefte aan heb om met een ander oppervlakkige sex te hebben. Dat was alles. Die andere dingen waren meer ter illustratie van hoe fijn ik het vind om alles met iemand te delen. Natuurlijk lach je met anderen en klets je met anderen, zou raar zijn als je dat niet deed. En wij verbieden elkaar niks, alles gaat om vertrouwen. Er zijn grenzen maar ik ga niet tegen hem zeggen, je mag niet met die vrienden weg, je mag niet met een andere vrouw lachen , je mag niet dit, dat enz. Maar goed ik krijg maar niet duidelijk dat een relatie ook fijn kan zijn zonder er andere personen bij te betrekken!!!
dinsdag 12 juni 2007 om 19:19
@Bgb
jaaaaaaa natuurlijk kan ik me dat allemaal voorstellen, misschien ooit na 18 jaar ja! Maar nu niet! Nu wil ik niet, nu wil ik hem! En zolang de sex nog zo geweldig is en de relatie nog zo goed is zie ik geen reden om ergens anders naar te verlangen. Ik heb nog nooit een vriend gehad die zo goed was in bed en mijn genot zo hoog stelde op z'n lijstje, en ja het is heel vertrouwd. En ik voel me veilig bij 1 partner, en ik geniet ervan. Nou lijkt me heel gezond. En jij geniet van jouw relatie, niks mis mee. Dus laten we elkaar niet meer overtuigen want volgens mij valt er niks te overtuigen. We zijn beide gelukkig in onze relatie op een andere manier. Heel ok
jaaaaaaa natuurlijk kan ik me dat allemaal voorstellen, misschien ooit na 18 jaar ja! Maar nu niet! Nu wil ik niet, nu wil ik hem! En zolang de sex nog zo geweldig is en de relatie nog zo goed is zie ik geen reden om ergens anders naar te verlangen. Ik heb nog nooit een vriend gehad die zo goed was in bed en mijn genot zo hoog stelde op z'n lijstje, en ja het is heel vertrouwd. En ik voel me veilig bij 1 partner, en ik geniet ervan. Nou lijkt me heel gezond. En jij geniet van jouw relatie, niks mis mee. Dus laten we elkaar niet meer overtuigen want volgens mij valt er niks te overtuigen. We zijn beide gelukkig in onze relatie op een andere manier. Heel ok
dinsdag 12 juni 2007 om 19:28
Ik zie geen reden om hem iets te verbieden omdat we allebei dezelfde grenzen hebben. Ik vind het niet fijn om hem heel uitbundig met een andere dame te zien dansen, dat lijkt me gezonde jaloezie. We hebben een gelijkwaardige relatie en elkaar dingen verbieden hoort daar niet bij. Ik vertrouw hem dat hij niet met een ander het bed in duikt maar met mij, that's it.
dinsdag 12 juni 2007 om 20:24
dinsdag 12 juni 2007 om 20:39
Ik ben ook zeker niet bezig om iemand te bekeren. Ik probeer te laten zien dat ik beide vormen dus heb ervaren. Ik ken de monogame relatie en was/ben daar heel gelukkig in. En met Bianca verwacht ik ook weer monogaam te eindigen. Het is een fase die we samen beleven.
Ik denk ook zeker dat er relatie's een leven lang monogaam blijven, alleen zal het niet voor iedereen weggelegd zijn. Sommige eindigen voortijdig (al dan niet door vreemdgaan), sommige krijgen te maken met vreemdgaan en worstelen zich eruit, sommige komen het nooit te weten en sommige bespreken een verandering in verlangen en veranderen de koers. Niets blijft vanzelfsprekend, je kan zelf veranderen, je partner kan veranderen en je kunt samen veranderen of kinderen veranderen het. Maar je blijft niet de gene die je was toen je 20 was. je kan over zaken anders gaan denken, anders gaan voelen enz.
Ik denk ook zeker dat er relatie's een leven lang monogaam blijven, alleen zal het niet voor iedereen weggelegd zijn. Sommige eindigen voortijdig (al dan niet door vreemdgaan), sommige krijgen te maken met vreemdgaan en worstelen zich eruit, sommige komen het nooit te weten en sommige bespreken een verandering in verlangen en veranderen de koers. Niets blijft vanzelfsprekend, je kan zelf veranderen, je partner kan veranderen en je kunt samen veranderen of kinderen veranderen het. Maar je blijft niet de gene die je was toen je 20 was. je kan over zaken anders gaan denken, anders gaan voelen enz.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 12 juni 2007 om 20:45
dinsdag 12 juni 2007 om 22:33
zaza ik neem aan dat je de inhet blauw aangehaalde tekst van mij bedoeld?
In begin dat we naar clubs gingen vonden we het al heel spannend dat we zo maar aan een ander mochten komen. Maar op gegeven moment vonden wij dat ook niet meer genoeg.
We daten nu alleen nog met stellen waar het enorm mee klikt en waar we wel degelijk meer voor voelen. Meer dan alleen maar sex, stukje intimiteit enz.
We zeggen wel eens dat we eigenlijk ook best zonder die sex met andere kunnen, maar het zo vrij met anderen omgaan, zonder jaloezie en angst te ver te gaan (omdat te ver gaan in feite mag) daar zouden we niet meer zonder kunnen. Het maakt dat je al heel snel op een level komt waarje in gewone vriendschappen jaren over doet.
Maar dat is wel wat offtopic. Ik wilde je het echter wel even uitleggen.
In begin dat we naar clubs gingen vonden we het al heel spannend dat we zo maar aan een ander mochten komen. Maar op gegeven moment vonden wij dat ook niet meer genoeg.
We daten nu alleen nog met stellen waar het enorm mee klikt en waar we wel degelijk meer voor voelen. Meer dan alleen maar sex, stukje intimiteit enz.
We zeggen wel eens dat we eigenlijk ook best zonder die sex met andere kunnen, maar het zo vrij met anderen omgaan, zonder jaloezie en angst te ver te gaan (omdat te ver gaan in feite mag) daar zouden we niet meer zonder kunnen. Het maakt dat je al heel snel op een level komt waarje in gewone vriendschappen jaren over doet.
Maar dat is wel wat offtopic. Ik wilde je het echter wel even uitleggen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 12 juni 2007 om 22:37
dinsdag 12 juni 2007 om 22:43
wat er anders blijft in je relatie is de verbondenheid. De keuze voor elkaar het vergroeien met elkaar. en wat Bianca ook al aangaf datje daarvan dingen accepteerd waar je bij andere toch voor wegloopt. Van hem hou ik van bepaalde onhebbelijkheden bij andere zou ik er voor bedanken, ondanks dat ik best intimiteit voor ze kan voelen.
28 jaar relatie en zo je thuis voelen bij die ander, zo jezelf kunnen zijn bij die ander, daar kan een derde echt niet zomaar aan tippen. Daar zou je dat helemaal opnieuw mee moeten opbouwen. Ik hoef dat dus niet zo exclusief af te bakenen die exclusiviteit is er gewoon. Maar daarom is het meer voelen bij een ander als je dichterbij komt wel heel fijn. Is sex alleen mij ook niet genoeg meer. zie het dus als vriendschap waarin meer kan en mag. Je kan toch van vrienden houden en dat is toch ook geen bedreiging voor je relatie?
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 12 juni 2007 om 22:49
Voor de meeste mensen niet, maar ik ken ze die dat wel zo zien.
Ik blijf het lastig vinden. Verstandelijk kan ik er ver in mee gaan, maar als ik me dan voorstel dat mijn partner en ik dit zouden doen.. dan haak ik af. Maar goed, ik denk dat wanneer je er helemaal geen ervaring mee hebt, je sowieso niet weet hoe je gaat reageren. Jullie gingen dus in principe steeds een beetje "verder" als ik dat goed begrijp?
En om nog even in te gaan op een vorige opmerking over vreemdgaan. Wanneer je het achter je partners rug doet, vind ik ook dat je het niet kan maken en vraag ik me ook af waar de liefde is. Maar wanneer de partner er van op de hoogte is, dan is het in mijn ogen ook geen vreemdgaan meer.
Ik blijf het lastig vinden. Verstandelijk kan ik er ver in mee gaan, maar als ik me dan voorstel dat mijn partner en ik dit zouden doen.. dan haak ik af. Maar goed, ik denk dat wanneer je er helemaal geen ervaring mee hebt, je sowieso niet weet hoe je gaat reageren. Jullie gingen dus in principe steeds een beetje "verder" als ik dat goed begrijp?
En om nog even in te gaan op een vorige opmerking over vreemdgaan. Wanneer je het achter je partners rug doet, vind ik ook dat je het niet kan maken en vraag ik me ook af waar de liefde is. Maar wanneer de partner er van op de hoogte is, dan is het in mijn ogen ook geen vreemdgaan meer.
dinsdag 12 juni 2007 om 23:05
