Werk & Studie alle pijlers

Geschrokken van eerste weken onderwijs

27-09-2021 18:47 127 berichten
Dag forumleden,

Ik ben een nog vrij jonge docent en heb al een paar jaar ervaring met leerlingen uit allerlei soorten jaarlagen en niveaus. In mijn jaren als docent heb ik uiteraard voor uitdagingen gestaan als ongemotiveerde leerlingen, drukke klassen e.d waardoor ik dacht wel tegen een stootje te kunnen of alles te hebben gezien. Dat valt vies tegen nu ik op een school ben begonnen binnen het speciaal onderwijs.

Het valt mij tegen hoe ongemotiveerd, bot en lelijk enkele kinderen zich gedragen tegenover elke vorm van gezag, waaronder ik. Ondanks dat ik een klas heb van maar 10 leerlingen lukt het mij gewoon niet om de klas stil te krijgen, gevoelsmatig heb ik al behoorlijk wat gedaan (boeken gelezen over orde, leukere lessen bedenken, persoonlijke gesprekken aanknopen ,ouders bellen / nablijven), maar het lukt gewoon niet. Ze lopen eigenlijk gewoon compleet over mij heen, wat mij veel stress geeft en alles wat daarbij hoort. Soms denk ik: als ik het zo ervaar, past dit gewoon niet bij mij.

Ik vroeg mij af of deze chaos nog wel te repareren valt en vooral hoe. Ook ben ik benieuwd of andere docenten ook tegen dit soort ordeproblemen aanlopen / zijn gelopen.
Als ik lees hoe jij er over praat denk ik wegwezen.
Alle reacties Link kopieren
Ben jij de enige die er tegenaan loopt? Gaat het bij je collega’s ook zo? Hebben zij de gouden tip?
Misschien juist levelen met je leerlingen in plaats van jezelf als 'gezag' voelen/voordoen
Alle reacties Link kopieren
Wat dacht je precies aan te treffen bij speciaal onderwijs?
Alle reacties Link kopieren
Ik dacht altijd dat er voor speciaal onderwijs een bepaald specialisme behaald moest zijn. Met stages in die doelgroep. Ik kan me voorstellen dat als je regulier onderwijs gewend bent, het lastig is om de switch te maken. Het is een compleet andere doelgroep, met compleet andere handleiding(-en).

Ik neem sowieso mijn petje af voor de mensen in het onderwijs. Ik kan het echt niet. Leuk voor een paar uurtjes als vrijwilliger, maar dag in, dag uit gezag hebben gaat ‘m bij mij niet worden.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig ;)
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je kinderen op het speciaal onderwijs niet moet vergelijken met kinderen in het regulier onderwijs. Die 10 leerlingen hebben misschien wel meer aandacht en zorg nodig dan 30 leerlingen op je oude school.

Ik ben onderwijsassistent op een school voor speciaal onderwijs. Wat jij beschrijft ervaren meer leerkrachten uit het regulier onderwijs die overstappen naar het speciaal onderwijs.

Ga kijken of er iemand bij jou in klas mee kan kijken om te achterhalen waar het "mis" gaat.
Een IB'er of orthopedagoog van jouw school heeft misschien tips voor je.
Geef het nog niet op!

Succes!
deenje schreef:
27-09-2021 19:09
Ben jij de enige die er tegenaan loopt? Gaat het bij je collega’s ook zo? Hebben zij de gouden tip?
Meerdere collega´s lopen hier tegenaan, geven aan dat zij moeite hebben met orde en het gedrag van enkele leerlingen. Brengen het wel kalm over onder het mom: zo gaan de eerste weken altijd, wees gewoon consequent en helder en het komt goed. Hoe goed ik mijn lessen tot nu toe ook voorbereid (zowel didactisch al pedagogisch) zijn ze mij altijd te slim af of gebeurt er weer iets onvoorziens.
Tja, die kinders zitten niet voor niks in het SO natuurlijk. En niks zo vervelend als een (V)SO docent die om iedere verkeerde scheet de ouders belt. Als die ouders het pedagogische wondermiddel hadden gekend hadden ze dat wel toegepast voor ze hun kind naar (V)SO 'stuurden' niewaar.

Nou ben ik in mijn jarenlange ervaring van ouder-met-een-kind-in-het- (V)SO ook genoeg leerkrachten tegengekomen die wel prima konden met hun leerlingen, maar ik vrees dat het voor jou gewoon niet is weggelegd. Is verder niet erg hoor, maar ga jezelf en je leerlingen dan ook niet langer kwellen.
Ik vind het vreemd dat je zo onvoorbereid daar aan de slag bent gegaan.
Zanahoria schreef:
27-09-2021 19:12
Wat dacht je precies aan te treffen bij speciaal onderwijs?
Ik heb met lastige leerlingen / klassen gewerkt die binnen het reguliere onderwijs ook op het randje zaten en met hun kon ik het altijd wel goed vinden door veel interesse te tonen en uitdagende opdrachten aan te bieden. Had de verwachting dat ik deze klik ook kon vinden binnen het speciale onderwijs.
malvolorne schreef:
27-09-2021 19:18
Ik heb met lastige leerlingen / klassen gewerkt die binnen het reguliere onderwijs ook op het randje zaten en met hun kon ik het altijd wel goed vinden door veel interesse te tonen en uitdagende opdrachten aan te bieden. Had de verwachting dat ik deze klik ook kon vinden binnen het speciale onderwijs.
Het is nog niet in je hoofd opgekomen dat verreweg de meeste van die kinderen een verleden van 'mislukking' en afwijzing achter de rug hebben, voor ze werden verwezen naar het SO? En dat dat onvermijdelijk zijn weerslag heeft op de motivatie?
Alle reacties Link kopieren
De beste meester die mijn zoon ooit had, was een jonge hond met drie jaar ervaring in het speciaal onderwijs.
Hij kon prima verschillende niveaus aansturen en hielp zijn collega's om handelingsplannen ten uitvoer te brengen.

Zoon vond hem "zo streng..." Ja, en dát vonden papa&mama nou net zo fijn.

Moet je als leraar niet een aantekening halen om in het speciaal onderwijs te mogen werken?
snoesje666 wijzigde dit bericht op 27-09-2021 19:23
1.12% gewijzigd
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
Lady*Voldemort schreef:
27-09-2021 19:21
Het is nog niet in je hoofd opgekomen dat verreweg de meeste van die kinderen een verleden van 'mislukking' en afwijzing achter de rug hebben, voor ze werden verwezen naar het SO? En dat dat onvermijdelijk zijn weerslag heeft op de motivatie?
Uiteraard, ik veroordeel hun gedrag ook niet en ik weet dat daar tal van waarschijnlijk begrijpelijke redenen achter zitten waarom ze zich zo gedragen of zo ongemotiveerd zijn. Feit blijft wel dat ik te maken heb met asociaal, grensoverschrijdend gedrag wat ik vooralsnog niet de baas ben.
malvolorne schreef:
27-09-2021 19:18
Ik heb met lastige leerlingen / klassen gewerkt die binnen het reguliere onderwijs ook op het randje zaten en met hun kon ik het altijd wel goed vinden door veel interesse te tonen en uitdagende opdrachten aan te bieden. Had de verwachting dat ik deze klik ook kon vinden binnen het speciale onderwijs.
je had dus echt geen idee waar je aan begon
Snoesje666 schreef:
27-09-2021 19:22
De beste meester die mijn zoon ooit had, was een jonge hond met drie jaar ervaring in het speciaal onderwijs.
Hij kon prima verschillende niveaus aansturen en hielp zijn collega's om handelingsplannen ten uitvoer te brengen.

Zoon vond hem "zo streng..." Ja, en dát vonden papa&mama nou net zo fijn.

Moet je als leraar niet een aantekening halen om in het speciaal onderwijs te mogen werken?
Streng zijn is een containerbegrip, ik lees ook in de literatuur dat te streng zijn hetzelfde effect sorteert als te lief zijn. Er zijn veel tekorten in het speciaal onderwijs, veel docenten vallen uit of willen hun vingers er niet aan branden.
cafe-lungo schreef:
27-09-2021 19:24
je had dus echt geen idee waar je aan begon
Ik gaf ook aan dat ik ben geschrokken van hun gebrek aan motivatie en hun gedrag ondanks hun nog jonge leeftijd.
Is er iemand die je kan helpen , steunen , uitleggen
malvolorne schreef:
27-09-2021 19:16
Meerdere collega´s lopen hier tegenaan, geven aan dat zij moeite hebben met orde en het gedrag van enkele leerlingen. Brengen het wel kalm over onder het mom: zo gaan de eerste weken altijd, wees gewoon consequent en helder en het komt goed. Hoe goed ik mijn lessen tot nu toe ook voorbereid (zowel didactisch al pedagogisch) zijn ze mij altijd te slim af of gebeurt er weer iets onvoorziens.
Dat is ook het beste advies. Dit is ook mijn ervaring met onderwijs geven (cluster IV doelgroep, 14-16 jaar). Je gaat door een testfase. Ze testen elkaar, jou, alles en iedereen. Iedereen moet zijn of haar plek en draai nog vinden. Mijn advies ernaast: ga niet lopen experimenteren in je eentje met allerlei doe-het-zelf-hulpboeken van de zoveelste zelfbenoemde goeroe of inspirator. Ik zocht altijd de meest onverstoorbare oude rot qua collega op voor een beetje steun. Af en toe spuien en wat sparren.

De eerste week had ik al een passer op mijn keel, een blauw oog, heb ik twee leerlingen van elkaar moeten lostrekken en was ik de meest zieke h*er die er te vinden was (k*nker, tyfus, syfilis, noem maar op). Drie maanden later liepen ze als kuikens achter mij aan tijdens excursies.
Alle reacties Link kopieren
Hier een docent vo, maar wel vmbo bb en kb. Wij verwijzen wel eens door naar het speciaal onderwijs.

Als er klassen zijn, waarbij het gaat zoals jij omschrijft (eenmaal gehad in mijn carrière) is het tijd om te gaan levelen. Dus echt aan het werk gaan met de relatie ipv aan de slag met je didactische doelen.

Veel kennismakingsspellen, aandacht voor de kinderen, wie zijn ze, waarom zijn ze, wat interesseert ze, hoe komen ze over, hoe willen ze over komen. Dat kost even tijd, afhankelijk van hoe lang je ze per dag hebt kan het weken tot een maand of 2 duren. Vergeet ook niet iets fysieks te gaan doen, bijv een opdracht op het schoolplein.

Daarna kun je langzaam gaan bouwen. Elk kwartiertje dat je dan les geeft in je vak is meegenomen. Schakel als het niet lukt over op de band die je hebt en je kunt even later weer doorpakken. Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om iemand mee te laten kijken en evt een coach in te schakelen, zodat je aan je eigen “stevigheid” kunt werken.

Werken met deze kinderen gaat voor mij om liefde, gevoel, acceptatie en gewoon zijn. Daarna komt ons vak pas.

Even nog een aanvulling: echt grensoverschrijdend moet natuurlijk wel begrensd worden. Probeer te kijken naar waar het vandaan komt ipv wat het is. Er zijn altijd redenen voor het gedrag en het gedrag typeert het kind niet. En als laatste: vraag hulp, wees open naar je collega’s en laat je begeleiden waar het kan.
konijnhangoor wijzigde dit bericht op 27-09-2021 19:32
Reden: Aanvulling
12.57% gewijzigd
Snoesje666 schreef:
27-09-2021 19:22

Moet je als leraar niet een aantekening halen om in het speciaal onderwijs te mogen werken?
Nee. Elke lesbevoegdheid voldoet.
Alle reacties Link kopieren
Waarom heb je op de job gesolliciteerd?
Waarom dacht je dat dit iets voor jou zou zijn?


En ook ... Hoeveel leerkrachten denk je dat er al stuk op die kinderen zijn gelopen?
Ze zien waarschijnlijk elk jaar nieuwe gezichten die met veel goede moed maar te weinig achtergrond / ervaring starten en na een tijd weer afhaken.

Dan heb je als puber - met troubles - ook iets van "bewijs het eerst maar eens" ipv dat ze zomaar gezag aanvaarden.


Die standaard boeken over orde worden overigens meestal geschreven voor "normale" kinderen en pubers. Het hoofdstuk "pubers met een échte handleiding" vergeten ze meestal :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
lemoos2 schreef:
27-09-2021 19:28
Dat is ook het beste advies. Dit is ook mijn ervaring met onderwijs geven (cluster IV doelgroep, 14-16 jaar). Je gaat door een testfase. Ze testen elkaar, jou, alles en iedereen. Iedereen moet zijn of haar plek en draai nog vinden. Mijn advies ernaast: ga niet lopen experimenteren in je eentje met allerlei doe-het-zelf-hulpboeken van de zoveelste zelfbenoemde goeroe of inspirator. Ik zocht altijd de meest onverstoorbare oude rot qua collega op voor een beetje steun. Af en toe spuien en wat sparren.

De eerste week had ik al een passer op mijn keel, een blauw oog, heb ik twee leerlingen van elkaar moeten lostrekken en was ik de meest zieke h*er die er te vinden was (k*nker, tyfus, syfilis, noem maar op). Drie maanden later liepen ze als kuikens achter mij aan tijdens excursies.
Bedankt voor het advies! Nu vraag ik mij wel af, we zijn nu 3 weken onderweg, is het niet al te ver geëscaleerd? Valt dit nog recht te trekken?
malvolorne schreef:
27-09-2021 19:30
Bedankt voor het advies! Nu vraag ik mij wel af, we zijn nu 3 weken onderweg, is het niet al te ver geëscaleerd? Valt dit nog recht te trekken?
Natuurlijk. Kennis van en toepassen van groepsdynamica is essentieel.
malvolorne schreef:
27-09-2021 19:23
Uiteraard, ik veroordeel hun gedrag ook niet en ik weet dat daar tal van waarschijnlijk begrijpelijke redenen achter zitten waarom ze zich zo gedragen of zo ongemotiveerd zijn. Feit blijft wel dat ik te maken heb met asociaal, grensoverschrijdend gedrag wat ik vooralsnog niet de baas ben.
Dus je weet dat die redenen verklaarbaar zijn, maar je begrijpt ze zelf niet. Nou dan kan ik je één ding vertellen: zo lang je die kinderen niet begrijpt wordt het nooit wat. Klinkt niet aardig, ik weet het, maar mooier kan ik het niet maken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven