Werk & Studie
alle pijlers
Mijn baas heeft een verhouding. Wat moet ik hiermee?
vrijdag 16 januari 2009 om 08:47
hallo, ik ben Donna en ik ben managementassistente. Ik werk voor de algemeen directeur van een groot commercieel bedrijf van zo'n 700 werknemers. Ik werk relatief gezien nog vrij kort voor deze directeur nu zo'n anderhalf jaar. Ik beheer (natuurlijk) ook zijn digitale post. Nu heb ik hem laatst 'betrapt" op een zeer intieme mailwisseling met een vrouwelijke collega van het werk. Voor de duidelijkheid; hij is getrouwd en heeft 3 (kleine) kinderen. Zij is vrijgezel zonder kinderen. De vrouwelijke collega is maatschappelijk werkster binnen het bedrijf. Zij krijgt dus heel veel zaken te horen die medewerkers tegen haar vertellen. Het is me zo verschrikkelijk tegengevallen van mijn baas. Ik had dit nooit verwacht. Verder ligt hij ook op dit moment erg onder vuur omdat hij deze functie eigenlijk niet aankan. Ik moet echt mezelf in allerlei bochten wringen om te zorgen dat hij zijn werk goed blijft doen. En dan dit! Ik had het gewoon niet willen weten. Buiten het feit dat ik vind dat een persoon in zo'n functie gewoon niet zoiets stoms moet doen en zeker niet via de mail. Ik ben zo op 'm afgeknapt dat ik moeite moet doen om normaal tegen 'm te doen. Het klinkt misschien een beetje overdreven maar ik voel het zo. Ik wil best smoesjes voor hem verzinnen maar niet op prive gebied. Nu weet ik inmiddels dat ze vaak samen (stiekem) gaan lunchen. Tegen mij zei hij dan dat hij in bespreking was op een andere afdeling terwijl dat niet zo was. Hij heeft mij dus gewoon laten liegen. Mensen, wat moet ik hiermee aan?
zondag 18 januari 2009 om 12:04
Ik zou er, als ik TO was, ook enorme moeite mee hebben dat de directeur het met de vertrouwenspersoon doet! Voor haar collegas is dit namelijk behoorlijk schadelijk, en het feit dat TO het weet kan haar in hele lastige situaties brengen. Denk maar eens in wat er gebeurt als een bevriende collega problemen krijgt met haar baas en haar hart wil uitstorten bij de vertrouwenspersoon. Ik vind het naief om te denken dat mensen die een affaire hebben werk en privé nog kunnen scheiden en dat de MW objectief zou kunnen handelen.
En over dat TO zich in allerlei bochten moet wringen om te zorgen dat de Directeur goed functioneert: Natuurlijk klopt er dan iets niet. Maar het gebéúrt wel dat directiesecretaresses dit doen. Ik heb het in mijn werk ook wel eens zien gebeuren, vooral bij ervaren secretaresses met sterke persoonlijkheden, die er al een stuk langer zaten dan de directeur zelf. Het werk dat deze mensen doen wordt volgens mij behoorlijk onderschat (en onderbetaald)!
TO, als ik jou was zou ik proberen om even wat afstand te nemen van je werk om even rustig na te denken, want het is best een lastige kwestie. Heb je misschien de mogelijkheid om een weekje (of 2) vakantie te nemen? Misschien moet je proberen om je als secretaresse te houden bij je strikte taak en je niet in allerlei bochten te wringen. Er klopt iets niet als je dat zo voelt. Kun je je grenzen aangeven bij je baas? Bedenk voor jezelf in welke situaties je in de afgelopen tijd over je grens bent gegaan en wat er gebeurd was als je dat niet gedaan had. Bedenk ook hoe je je grenzen beter kunt bewaken en handhaven. Als je je grenzen niet stelt blijft de situatie zoals hij nu is. Je baas vind het waarschijnlijk wel prima zo.
Het moeilijke is dat, wat je ook doet, je in deze lastige positie blijft zitten. Als je je baas verzoekt te zorgen dat jij deze mailtjes niet meer onder ogen krijgt, blijf je in het gunstigste geval zitten met de kennis over de affaire. Je zal in de komende jaren waarschijnlijk nog regelmatig in gewetensnood terechtkomen door die kennis. In het ongunstigste geval voelt je baas zich bedreigd doordat je dit weet en brengt hij je in de problemen. In een dergelijk geval trekken secretaresses vaak aan het kortste eind.
Moreel gezien zou je alle reden hebben om naar de raad van bestuur te stappen met de uitgeprinte mails (dit is belangrijk! Ik ken een soortgelijke situatie waarin personeelsleden verschillende keren naar de baas van de baas zijn gestapt maar nooit geloofd werden. Totdat één van hen een SMS kon laten zien, waardoor ze er niet meer omheen konden), vanwege het bedrijfsbelang dat wordt geschonden. Dat zou ook de enige manier zijn om het probleem ècht op te lossen. Ik zou echter kunnen begrijpen dat de drempel daartoe erg hoog is. En het wordt ook een langdurig gevecht, waarin de MW en waarschijnlijk jij ook zullen worden overgeplaatst/ontslagen (tenzij ze toch al van de AD afwilden). Je moet je afvragen of je dit wel wilt.
Ik geloof dat ik in jouw plaats maar eieren zou kiezen voor mijn geld en zou gaan solliciteren. Als je aan het solliciteren bent kun je emotioneel ook wat meer afstand nemen van het hele gedoe.
Wens je veel wijsheid!
En over dat TO zich in allerlei bochten moet wringen om te zorgen dat de Directeur goed functioneert: Natuurlijk klopt er dan iets niet. Maar het gebéúrt wel dat directiesecretaresses dit doen. Ik heb het in mijn werk ook wel eens zien gebeuren, vooral bij ervaren secretaresses met sterke persoonlijkheden, die er al een stuk langer zaten dan de directeur zelf. Het werk dat deze mensen doen wordt volgens mij behoorlijk onderschat (en onderbetaald)!
TO, als ik jou was zou ik proberen om even wat afstand te nemen van je werk om even rustig na te denken, want het is best een lastige kwestie. Heb je misschien de mogelijkheid om een weekje (of 2) vakantie te nemen? Misschien moet je proberen om je als secretaresse te houden bij je strikte taak en je niet in allerlei bochten te wringen. Er klopt iets niet als je dat zo voelt. Kun je je grenzen aangeven bij je baas? Bedenk voor jezelf in welke situaties je in de afgelopen tijd over je grens bent gegaan en wat er gebeurd was als je dat niet gedaan had. Bedenk ook hoe je je grenzen beter kunt bewaken en handhaven. Als je je grenzen niet stelt blijft de situatie zoals hij nu is. Je baas vind het waarschijnlijk wel prima zo.
Het moeilijke is dat, wat je ook doet, je in deze lastige positie blijft zitten. Als je je baas verzoekt te zorgen dat jij deze mailtjes niet meer onder ogen krijgt, blijf je in het gunstigste geval zitten met de kennis over de affaire. Je zal in de komende jaren waarschijnlijk nog regelmatig in gewetensnood terechtkomen door die kennis. In het ongunstigste geval voelt je baas zich bedreigd doordat je dit weet en brengt hij je in de problemen. In een dergelijk geval trekken secretaresses vaak aan het kortste eind.
Moreel gezien zou je alle reden hebben om naar de raad van bestuur te stappen met de uitgeprinte mails (dit is belangrijk! Ik ken een soortgelijke situatie waarin personeelsleden verschillende keren naar de baas van de baas zijn gestapt maar nooit geloofd werden. Totdat één van hen een SMS kon laten zien, waardoor ze er niet meer omheen konden), vanwege het bedrijfsbelang dat wordt geschonden. Dat zou ook de enige manier zijn om het probleem ècht op te lossen. Ik zou echter kunnen begrijpen dat de drempel daartoe erg hoog is. En het wordt ook een langdurig gevecht, waarin de MW en waarschijnlijk jij ook zullen worden overgeplaatst/ontslagen (tenzij ze toch al van de AD afwilden). Je moet je afvragen of je dit wel wilt.
Ik geloof dat ik in jouw plaats maar eieren zou kiezen voor mijn geld en zou gaan solliciteren. Als je aan het solliciteren bent kun je emotioneel ook wat meer afstand nemen van het hele gedoe.
Wens je veel wijsheid!
zondag 18 januari 2009 om 12:06
quote:korenwolf schreef op 18 januari 2009 @ 10:35:
[...]
Ja, ik vind dat inderdaad raar.
In de eerste plaats staat dit op Werk & Studie, niet op Relaties. Ik vind dat je er daarom met enige afstand naar zou moeten kijken. Het gaat om je werk, niet om je persoon. Dat is iets wat in alle werkgerelateerde problemen aan de orde komt en zo'n beetje het eerste wat je moet leren.
In de tweede plaats heeft TO 25 jaar werkervaring in een verantwoordelijke baan, ze beweert immers dat het aan haar te danken is dat haar baas nog functioneert. Ze is niet net begonnen, ze is geen 20 meer, ze heeft geen enkele reden om zich te laten intimideren door dit soort reacties. Ze zal in haar positie wel vaker te maken hebben met onredelijke mensen, of mensen die het totaal bij het verkeerde eind hebben.
Als TO het desondanks nodig vindt te schelden en neerbuigend te doen, dan ga ik inderdaad twijfelen aan haar professionaliteit. En dan denk ik: hee, die ervaren mensen, die hier al zo vaak goed advies hebben gegeven, die hebben dat misschien eerder gezien dan ik.En maar doorgaan...pfffffff.
[...]
Ja, ik vind dat inderdaad raar.
In de eerste plaats staat dit op Werk & Studie, niet op Relaties. Ik vind dat je er daarom met enige afstand naar zou moeten kijken. Het gaat om je werk, niet om je persoon. Dat is iets wat in alle werkgerelateerde problemen aan de orde komt en zo'n beetje het eerste wat je moet leren.
In de tweede plaats heeft TO 25 jaar werkervaring in een verantwoordelijke baan, ze beweert immers dat het aan haar te danken is dat haar baas nog functioneert. Ze is niet net begonnen, ze is geen 20 meer, ze heeft geen enkele reden om zich te laten intimideren door dit soort reacties. Ze zal in haar positie wel vaker te maken hebben met onredelijke mensen, of mensen die het totaal bij het verkeerde eind hebben.
Als TO het desondanks nodig vindt te schelden en neerbuigend te doen, dan ga ik inderdaad twijfelen aan haar professionaliteit. En dan denk ik: hee, die ervaren mensen, die hier al zo vaak goed advies hebben gegeven, die hebben dat misschien eerder gezien dan ik.En maar doorgaan...pfffffff.
zondag 18 januari 2009 om 12:09
quote:eleonora schreef op 18 januari 2009 @ 11:48:
[...]
Zoals jij het nu beschrijft, van dat blokje om en zo, dat is wel iets anders dan naar je hoofd gegooid te krijgen dat je niet geschikt bent voor je baan of zelfs misschien wel jaloers bent op de aandacht die je nu niet meer krijgt van de baas.
Misschien kunnen we het daar dan over eens zijn?
Ja.
Als ik het nu teruglees, hadden er inderdaad wel meer mensen op dit topic beter een blokje om kunnen lopen.
[...]
Zoals jij het nu beschrijft, van dat blokje om en zo, dat is wel iets anders dan naar je hoofd gegooid te krijgen dat je niet geschikt bent voor je baan of zelfs misschien wel jaloers bent op de aandacht die je nu niet meer krijgt van de baas.
Misschien kunnen we het daar dan over eens zijn?
Ja.
Als ik het nu teruglees, hadden er inderdaad wel meer mensen op dit topic beter een blokje om kunnen lopen.
zondag 18 januari 2009 om 12:11
quote:Happinez1977 schreef op 18 januari 2009 @ 12:03:
[...]
Dat is hoe JIJ ermee om zou gaan, jouw visie. Wie zegt dat jouw visie de juiste is? Ieder mens is anders, reageert anders, ervaart dingen anders.... Dus zo zwart/wit reageren lijkt me niet constructief.Daarvoor kom je op een forum, om de visie van anderen te horen. Niemand zegt dat het de juiste visie is.
[...]
Dat is hoe JIJ ermee om zou gaan, jouw visie. Wie zegt dat jouw visie de juiste is? Ieder mens is anders, reageert anders, ervaart dingen anders.... Dus zo zwart/wit reageren lijkt me niet constructief.Daarvoor kom je op een forum, om de visie van anderen te horen. Niemand zegt dat het de juiste visie is.
zondag 18 januari 2009 om 12:14
quote:korenwolf schreef op 18 januari 2009 @ 12:11:
[...]
Daarvoor kom je op een forum, om de visie van anderen te horen. Niemand zegt dat het de juiste visie is.Het gaat om de toon die ze gebruikt, de manier van schrijven... Niet echt vriendelijk, net alsof TO zich maar aanstelt en dat is wat me te ver gaat. Andermans gevoelens bagatelliseren (zoals velen hier doen) vind ik walgelijk. De één ervaart het nou eenmaal anders dan de ander... Men kan daar niet zo simpel over oordelen...
[...]
Daarvoor kom je op een forum, om de visie van anderen te horen. Niemand zegt dat het de juiste visie is.Het gaat om de toon die ze gebruikt, de manier van schrijven... Niet echt vriendelijk, net alsof TO zich maar aanstelt en dat is wat me te ver gaat. Andermans gevoelens bagatelliseren (zoals velen hier doen) vind ik walgelijk. De één ervaart het nou eenmaal anders dan de ander... Men kan daar niet zo simpel over oordelen...
zondag 18 januari 2009 om 12:16
quote:Visotsky schreef op 18 januari 2009 @ 12:04:
Ik geloof dat ik in jouw plaats maar eieren zou kiezen voor mijn geld en zou gaan solliciteren. Als je aan het solliciteren bent kun je emotioneel ook wat meer afstand nemen van het hele gedoe.
Wens je veel wijsheid!
Ja, zou jij echt gaan solliciteren?
Dat zou ik er dus niet voor over hebben geloof ik....
Ik zou wel dat gesprek aangaan. Assertiviteit is prima in dit soort zaken en je kunt heel beleefd zijn en verder geen oordeel vellen maar wel aangeven dat je verschoond wil blijven van mails e.d.
Het gaat je als werknemer niks aan maar je hoeft er ook geen 'last' van te hebben.
Er wordt van TO een professionele houding verwacht, dat geldt andersom natuurlijk ook gewoon voor die baas en ik heb van de instructiefilm van John Cleese (how to be assertive) geleerd dat je in je hoofd druk maakt om de reactie op je klacht/opmerking/kritiek maar dat het in de praktijk heel erg meevalt.
Als die man echt een (beginnende) verhouding heeft met de collega dan is hij in de wolken en denkt hij dat hij op een veilig eiland zit met haar. Hij zal er helemaal niet mee bezig zijn dat anderen hinder ondervinden van zijn gedoe met haar. Hij gaat helemaal op in zijn avontuur. Dat heb ik dan weer geleerd uit de boeken van Carolien Roodvoets , dat mensen vergeten waar ze zijn en alleen maar oog hebben voor hun nieuw verworven 'zest of live.....'
Ik denk dat het héél ontnuchterend zou werken als Donna hem aanpreekt op wat ze gevonden heeft. Dan hoeft ze hem nog geen mores te leren, te vertellen wat hij wel en niet moet doen maar wel laten weten dat zíj er niet mee lastiggevallen wil worden.
Dat lijkt mij nou (serieus) een professionele oplossing. Als ze er dus echt lást van heeft. Zo niet dan zou ik hem lekker laten gaan en er het hare van denken.
Ik geloof dat ik in jouw plaats maar eieren zou kiezen voor mijn geld en zou gaan solliciteren. Als je aan het solliciteren bent kun je emotioneel ook wat meer afstand nemen van het hele gedoe.
Wens je veel wijsheid!
Ja, zou jij echt gaan solliciteren?
Dat zou ik er dus niet voor over hebben geloof ik....
Ik zou wel dat gesprek aangaan. Assertiviteit is prima in dit soort zaken en je kunt heel beleefd zijn en verder geen oordeel vellen maar wel aangeven dat je verschoond wil blijven van mails e.d.
Het gaat je als werknemer niks aan maar je hoeft er ook geen 'last' van te hebben.
Er wordt van TO een professionele houding verwacht, dat geldt andersom natuurlijk ook gewoon voor die baas en ik heb van de instructiefilm van John Cleese (how to be assertive) geleerd dat je in je hoofd druk maakt om de reactie op je klacht/opmerking/kritiek maar dat het in de praktijk heel erg meevalt.
Als die man echt een (beginnende) verhouding heeft met de collega dan is hij in de wolken en denkt hij dat hij op een veilig eiland zit met haar. Hij zal er helemaal niet mee bezig zijn dat anderen hinder ondervinden van zijn gedoe met haar. Hij gaat helemaal op in zijn avontuur. Dat heb ik dan weer geleerd uit de boeken van Carolien Roodvoets , dat mensen vergeten waar ze zijn en alleen maar oog hebben voor hun nieuw verworven 'zest of live.....'
Ik denk dat het héél ontnuchterend zou werken als Donna hem aanpreekt op wat ze gevonden heeft. Dan hoeft ze hem nog geen mores te leren, te vertellen wat hij wel en niet moet doen maar wel laten weten dat zíj er niet mee lastiggevallen wil worden.
Dat lijkt mij nou (serieus) een professionele oplossing. Als ze er dus echt lást van heeft. Zo niet dan zou ik hem lekker laten gaan en er het hare van denken.
zondag 18 januari 2009 om 12:18
[quote]Happinez1977 schreef op 18 januari 2009 @ 12:14:
[...]
Het gaat om de toon die ze gebruikt, de manier van schrijven... Niet echt vriendelijk, net alsof TO zich maar aanstelt en dat is wat me te ver gaat. Andermans gevoelens bagatelliseren (zoals velen hier doen) vind ik walgelijk. De één ervaart het nou eenmaal anders dan de ander... Men kan daar niet zo simpel over oordelen...[/quote]
Ahum....tikt op schouder van Happinez.....
Achter je staat een spiegel, kijk er eens ff in meid!
[...]
Het gaat om de toon die ze gebruikt, de manier van schrijven... Niet echt vriendelijk, net alsof TO zich maar aanstelt en dat is wat me te ver gaat. Andermans gevoelens bagatelliseren (zoals velen hier doen) vind ik walgelijk. De één ervaart het nou eenmaal anders dan de ander... Men kan daar niet zo simpel over oordelen...[/quote]
Ahum....tikt op schouder van Happinez.....
Achter je staat een spiegel, kijk er eens ff in meid!
zondag 18 januari 2009 om 12:20
Happinez, die toon staat niet in de tekst, die zit in jouw hoofd. Je schijnt je ook nogal aan mijn toon te storen, geloof ik. Maar volgens mij geef je er echt een lading aan die ik zelf niet voel en ook niet opschrijf.
En over andermans gevoelens of bijdragen bagatelliseren of kleineren: dat moet je inderdaad niet doen. Ook niet als je je aangevallen voelt, zoals TO.
En over andermans gevoelens of bijdragen bagatelliseren of kleineren: dat moet je inderdaad niet doen. Ook niet als je je aangevallen voelt, zoals TO.
zondag 18 januari 2009 om 12:26
quote:quadesh schreef op 18 januari 2009 @ 12:18:
[quote]Happinez1977 schreef op 18 januari 2009 @ 12:14:
[...]
Het gaat om de toon die ze gebruikt, de manier van schrijven... Niet echt vriendelijk, net alsof TO zich maar aanstelt en dat is wat me te ver gaat. Andermans gevoelens bagatelliseren (zoals velen hier doen) vind ik walgelijk. De één ervaart het nou eenmaal anders dan de ander... Men kan daar niet zo simpel over oordelen...[/quote]
Ahum....tikt op schouder van Happinez.....
Achter je staat een spiegel, kijk er eens ff in meid!Ik voel me geroepen het voor TO op te nemen ja... Na de zoveelste aanval hier, was ik het ook zat en geef gas terug. Heb een hekel aan onredelijk gedrag, onrecht etc. TO werd meerdere malen zomaar aangevallen, er werden totaal zinloze aspecten belicht...maar dat hebben inmiddels anderen gelukkig ook zo ervaren...
[quote]Happinez1977 schreef op 18 januari 2009 @ 12:14:
[...]
Het gaat om de toon die ze gebruikt, de manier van schrijven... Niet echt vriendelijk, net alsof TO zich maar aanstelt en dat is wat me te ver gaat. Andermans gevoelens bagatelliseren (zoals velen hier doen) vind ik walgelijk. De één ervaart het nou eenmaal anders dan de ander... Men kan daar niet zo simpel over oordelen...[/quote]
Ahum....tikt op schouder van Happinez.....
Achter je staat een spiegel, kijk er eens ff in meid!Ik voel me geroepen het voor TO op te nemen ja... Na de zoveelste aanval hier, was ik het ook zat en geef gas terug. Heb een hekel aan onredelijk gedrag, onrecht etc. TO werd meerdere malen zomaar aangevallen, er werden totaal zinloze aspecten belicht...maar dat hebben inmiddels anderen gelukkig ook zo ervaren...
zondag 18 januari 2009 om 12:29
Happinez,
ik snap best dat TO zich op de teentjes getrapt voelt door sommige reacties, ik snap jouw overdreven reacties echter totaal niet. Jij bent toch niet emotioneel betrokken in deze zaak, of wel? Je komt wél ontzettend emotioneel (en overdreven) over eigenlijk.
Het lijkt me eigenlijk niet dat TO bij jouw geschop gebaad is, denk je wel? Ik denk dat TO meer heeft aan mensen die met haar mee proberen te denken in plaats van aan mensen die ruzie blijven lopen trappen. De toon van het topic is de laatste postings vreselijk verbeterd, tot jij weer hoog van de toren ging blazen op een nogal botte manier. Lijkt mij totaal onnodig, laten we het geruzie achter ons laten (of eigenlijk: laten jullie dat doen, ik heb nog geen onvertogen woord gezegd) en laten we gewoon meedenken met TO.
ik snap best dat TO zich op de teentjes getrapt voelt door sommige reacties, ik snap jouw overdreven reacties echter totaal niet. Jij bent toch niet emotioneel betrokken in deze zaak, of wel? Je komt wél ontzettend emotioneel (en overdreven) over eigenlijk.
Het lijkt me eigenlijk niet dat TO bij jouw geschop gebaad is, denk je wel? Ik denk dat TO meer heeft aan mensen die met haar mee proberen te denken in plaats van aan mensen die ruzie blijven lopen trappen. De toon van het topic is de laatste postings vreselijk verbeterd, tot jij weer hoog van de toren ging blazen op een nogal botte manier. Lijkt mij totaal onnodig, laten we het geruzie achter ons laten (of eigenlijk: laten jullie dat doen, ik heb nog geen onvertogen woord gezegd) en laten we gewoon meedenken met TO.
zondag 18 januari 2009 om 12:31
quote:korenwolf schreef op 18 januari 2009 @ 12:20:
Happinez, die toon staat niet in de tekst, die zit in jouw hoofd. Je schijnt je ook nogal aan mijn toon te storen, geloof ik. Maar volgens mij geef je er echt een lading aan die ik zelf niet voel en ook niet opschrijf.
En over andermans gevoelens of bijdragen bagatelliseren of kleineren: dat moet je inderdaad niet doen. Ook niet als je je aangevallen voelt, zoals TO.Kan me goed voorstellen dat TO zich op een gegeven moment na vele nare reacties, aangevallen voelt. Geheel menselijk en ook menselijk van haar daar op te reageren... Ben gelukkig niet de enige lezer van dit topic die vindt dat TO schandalig door de mangel gehaald wordt. Het gaat werkelijk nergens over, al die kritiek die hier wordt geuit op haar zogenaamde werkzaamheden, manier van presteren of haar taalfouten? Dat mensen daar ineens over gaan beginnen, vind ik zo ontzettend laag en zo zonder van dit topic. TO heeft helemaal niets aan dat soort reacties... En ja, ik voel me (gelukkig met meer mensen) geroepen er iets over te zeggen.
Happinez, die toon staat niet in de tekst, die zit in jouw hoofd. Je schijnt je ook nogal aan mijn toon te storen, geloof ik. Maar volgens mij geef je er echt een lading aan die ik zelf niet voel en ook niet opschrijf.
En over andermans gevoelens of bijdragen bagatelliseren of kleineren: dat moet je inderdaad niet doen. Ook niet als je je aangevallen voelt, zoals TO.Kan me goed voorstellen dat TO zich op een gegeven moment na vele nare reacties, aangevallen voelt. Geheel menselijk en ook menselijk van haar daar op te reageren... Ben gelukkig niet de enige lezer van dit topic die vindt dat TO schandalig door de mangel gehaald wordt. Het gaat werkelijk nergens over, al die kritiek die hier wordt geuit op haar zogenaamde werkzaamheden, manier van presteren of haar taalfouten? Dat mensen daar ineens over gaan beginnen, vind ik zo ontzettend laag en zo zonder van dit topic. TO heeft helemaal niets aan dat soort reacties... En ja, ik voel me (gelukkig met meer mensen) geroepen er iets over te zeggen.
zondag 18 januari 2009 om 12:33
quote:eleonora schreef op 18 januari 2009 @ 12:16:
[...]
Ja, zou jij echt gaan solliciteren?
Ja. Ik zou geen zin hebben in het hele gedoe. Ik heb te vaak gezien dat een 'klokkenluider' uiteindelijk aan het kortste eind trekt. Vergeet niet dat als TO dit niet naar buiten brengt en enkel zorgt dat ze de mailtjes niet meer onder ogen komt, ze doordat ze weet van de situatie waarschijnlijk nog vaak in gewetensnood komt, bijvoorbeeld als een collega met wie ze een goede band heeft in de problemen komt met haar baas en naar de MW wil stappen. Persoonlijk zou ik hier geen zin in hebben.
quote:
Het gaat je als werknemer niks aan maar je hoeft er ook geen 'last' van te hebben.
Er wordt van TO een professionele houding verwacht, dat geldt andersom natuurlijk ook gewoon voor die baas en ik heb van de instructiefilm van John Cleese (how to be assertive) geleerd dat je in je hoofd druk maakt om de reactie op je klacht/opmerking/kritiek maar dat het in de praktijk heel erg meevalt.
Als die man echt een (beginnende) verhouding heeft met de collega dan is hij in de wolken en denkt hij dat hij op een veilig eiland zit met haar. Hij zal er helemaal niet mee bezig zijn dat anderen hinder ondervinden van zijn gedoe met haar. Hij gaat helemaal op in zijn avontuur. Dat heb ik dan weer geleerd uit de boeken van Carolien Roodvoets , dat mensen vergeten waar ze zijn en alleen maar oog hebben voor hun nieuw verworven 'zest of live.....'
Ik denk dat het héél ontnuchterend zou werken als Donna hem aanpreekt op wat ze gevonden heeft. Dan hoeft ze hem nog geen mores te leren, te vertellen wat hij wel en niet moet doen maar wel laten weten dat zíj er niet mee lastiggevallen wil worden.
Dat lijkt mij nou (serieus) een professionele oplossing. Als ze er dus echt lást van heeft. Zo niet dan zou ik hem lekker laten gaan en er het hare van denken.Als ik zo aan mijn baan gehecht zou zijn dat ik zou willen blijven zou ik het ook wel bij de baas aan de orde stellen. Dat vind ik ook professioneel. Maar het resultaat daarvan is waarschijnlijk hoogstens dat ze de mails niet meer ziet, maar dat zowel de MW als de baas beiden gewoon blijven en dat ze nog regelmatig last zou hebben van gewetensnood tegenover andere collegas. Dus niet privé, maar zakelijk. En daar zou ik geen zin in hebben.
[...]
Ja, zou jij echt gaan solliciteren?
Ja. Ik zou geen zin hebben in het hele gedoe. Ik heb te vaak gezien dat een 'klokkenluider' uiteindelijk aan het kortste eind trekt. Vergeet niet dat als TO dit niet naar buiten brengt en enkel zorgt dat ze de mailtjes niet meer onder ogen komt, ze doordat ze weet van de situatie waarschijnlijk nog vaak in gewetensnood komt, bijvoorbeeld als een collega met wie ze een goede band heeft in de problemen komt met haar baas en naar de MW wil stappen. Persoonlijk zou ik hier geen zin in hebben.
quote:
Het gaat je als werknemer niks aan maar je hoeft er ook geen 'last' van te hebben.
Er wordt van TO een professionele houding verwacht, dat geldt andersom natuurlijk ook gewoon voor die baas en ik heb van de instructiefilm van John Cleese (how to be assertive) geleerd dat je in je hoofd druk maakt om de reactie op je klacht/opmerking/kritiek maar dat het in de praktijk heel erg meevalt.
Als die man echt een (beginnende) verhouding heeft met de collega dan is hij in de wolken en denkt hij dat hij op een veilig eiland zit met haar. Hij zal er helemaal niet mee bezig zijn dat anderen hinder ondervinden van zijn gedoe met haar. Hij gaat helemaal op in zijn avontuur. Dat heb ik dan weer geleerd uit de boeken van Carolien Roodvoets , dat mensen vergeten waar ze zijn en alleen maar oog hebben voor hun nieuw verworven 'zest of live.....'
Ik denk dat het héél ontnuchterend zou werken als Donna hem aanpreekt op wat ze gevonden heeft. Dan hoeft ze hem nog geen mores te leren, te vertellen wat hij wel en niet moet doen maar wel laten weten dat zíj er niet mee lastiggevallen wil worden.
Dat lijkt mij nou (serieus) een professionele oplossing. Als ze er dus echt lást van heeft. Zo niet dan zou ik hem lekker laten gaan en er het hare van denken.Als ik zo aan mijn baan gehecht zou zijn dat ik zou willen blijven zou ik het ook wel bij de baas aan de orde stellen. Dat vind ik ook professioneel. Maar het resultaat daarvan is waarschijnlijk hoogstens dat ze de mails niet meer ziet, maar dat zowel de MW als de baas beiden gewoon blijven en dat ze nog regelmatig last zou hebben van gewetensnood tegenover andere collegas. Dus niet privé, maar zakelijk. En daar zou ik geen zin in hebben.
zondag 18 januari 2009 om 12:33
quote:tangerine schreef op 18 januari 2009 @ 12:29:
Happinez,
ik snap best dat TO zich op de teentjes getrapt voelt door sommige reacties, ik snap jouw overdreven reacties echter totaal niet. Jij bent toch niet emotioneel betrokken in deze zaak, of wel? Je komt wél ontzettend emotioneel (en overdreven) over eigenlijk.
Het lijkt me eigenlijk niet dat TO bij jouw geschop gebaad is, denk je wel? Ik denk dat TO meer heeft aan mensen die met haar mee proberen te denken in plaats van aan mensen die ruzie blijven lopen trappen. De toon van het topic is de laatste postings vreselijk verbeterd, tot jij weer hoog van de toren ging blazen op een nogal botte manier. Lijkt mij totaal onnodig, laten we het geruzie achter ons laten (of eigenlijk: laten jullie dat doen, ik heb nog geen onvertogen woord gezegd) en laten we gewoon meedenken met TO.
Hier moet ik je geheel gelijk in geven! Echter nadat ik vanmorgen de nieuwe reacties aan het lezen was en zag dat sommige gewoon doorgingen met vervelend doen, kreeg ik ook even de drang die mensen op hun plek te zetten. Niet netjes nee...
Was ook allang blij dat het topic weer wat positiever werd...
Happinez,
ik snap best dat TO zich op de teentjes getrapt voelt door sommige reacties, ik snap jouw overdreven reacties echter totaal niet. Jij bent toch niet emotioneel betrokken in deze zaak, of wel? Je komt wél ontzettend emotioneel (en overdreven) over eigenlijk.
Het lijkt me eigenlijk niet dat TO bij jouw geschop gebaad is, denk je wel? Ik denk dat TO meer heeft aan mensen die met haar mee proberen te denken in plaats van aan mensen die ruzie blijven lopen trappen. De toon van het topic is de laatste postings vreselijk verbeterd, tot jij weer hoog van de toren ging blazen op een nogal botte manier. Lijkt mij totaal onnodig, laten we het geruzie achter ons laten (of eigenlijk: laten jullie dat doen, ik heb nog geen onvertogen woord gezegd) en laten we gewoon meedenken met TO.
Hier moet ik je geheel gelijk in geven! Echter nadat ik vanmorgen de nieuwe reacties aan het lezen was en zag dat sommige gewoon doorgingen met vervelend doen, kreeg ik ook even de drang die mensen op hun plek te zetten. Niet netjes nee...
Was ook allang blij dat het topic weer wat positiever werd...
zondag 18 januari 2009 om 12:39
quote:tangerine schreef op 18 januari 2009 @ 12:31:
Leo, ik beweer nergens dat dat niet lógisch zou zijn, ik zeg alleen hoe het over komt .
Ja, dat zag ik wel, ik geef alleen aan dat - hoe het ook overkomt - ik dat dus niet vreemd vind, Donna zit er duidelijk nogal mee.
Vandaar dat ik mijn voorbeeld gaf, uit mijn werkverleden. Het is lullig als je het gevoel hebt ergens 'tussen' te zitten, iets te weten wat je helemaal niet wil weten. Ik werd er ook niet vrolijk van in ieder geval.
Leo, ik beweer nergens dat dat niet lógisch zou zijn, ik zeg alleen hoe het over komt .
Ja, dat zag ik wel, ik geef alleen aan dat - hoe het ook overkomt - ik dat dus niet vreemd vind, Donna zit er duidelijk nogal mee.
Vandaar dat ik mijn voorbeeld gaf, uit mijn werkverleden. Het is lullig als je het gevoel hebt ergens 'tussen' te zitten, iets te weten wat je helemaal niet wil weten. Ik werd er ook niet vrolijk van in ieder geval.
zondag 18 januari 2009 om 12:42
Bedankt voor je antwoord hapinez. Ik hoop dat je daarin alleen niet in 2 maten gaat meten.
Ontopic, ik denk dat TO terecht een vraagteken achter dit hele gebeuren zet. Ook het kader wat ze er omheen schets vind ik van belang. Een niet capabele manager (althans, dat lees ik), heeft een onoirbare relatie met de vertrouwenspersoon van het bedrijf. Met dat laatste heeft TO trouwens behoorlijk veel "macht" over deze man.....Ze kan het beste beoordelen of deze man een gevaar vormt voor de bedrijfsvoering van de organisatie en haar werknemers en dit inderdaad aangeven aan de OR bijvoorbeeld. Daarnaast is het aan TO zelf om te bezien of ze wel voor zo'n man wil werken. Niet kundig en geen waarden en normen. Ik zou het zowel aangeven alsmede mijn biezen pakken. Mocht het een vaardige manager zijn, dan zou het een heel ander verhaal zijn. Maarja...die zou een hotmail account hebben aangemaakt voor zijn BMW
Ontopic, ik denk dat TO terecht een vraagteken achter dit hele gebeuren zet. Ook het kader wat ze er omheen schets vind ik van belang. Een niet capabele manager (althans, dat lees ik), heeft een onoirbare relatie met de vertrouwenspersoon van het bedrijf. Met dat laatste heeft TO trouwens behoorlijk veel "macht" over deze man.....Ze kan het beste beoordelen of deze man een gevaar vormt voor de bedrijfsvoering van de organisatie en haar werknemers en dit inderdaad aangeven aan de OR bijvoorbeeld. Daarnaast is het aan TO zelf om te bezien of ze wel voor zo'n man wil werken. Niet kundig en geen waarden en normen. Ik zou het zowel aangeven alsmede mijn biezen pakken. Mocht het een vaardige manager zijn, dan zou het een heel ander verhaal zijn. Maarja...die zou een hotmail account hebben aangemaakt voor zijn BMW
zondag 18 januari 2009 om 12:44
Nee, als ik jouw verhaal zo lees kan ik me dat goed voorstellen Leo. Het lijkt mij eigenlijk ook een vervelende situatie. Aan de ene kant wil je niet degene zijn die buiten haar boekje gaat door iedereen eens haarfijn op de hoogte te brengen van deze situatie (komt je carrière ook niet ten goede denk ik), aan de andere kant voel je je bijna medeplichtig als je niet alleen je mond houdt, maar hem ook nog faciliteert. (Door overhemden te boenen en leugentjes op te hangen).
Ik denk toch dat ik eerst zou proberen met BMW te praten (en dan even zien hoe ze erin staat) en natuurlijk aan baas laten weten dat ik zijn mails zie en dat ik hem aanraad dat wat discreter aan te pakken. Kijk, zolang BMW haar werk goed doet (en niet dingen doorbrieft aan baas), is het uiteindelijk een privékwestie tussen hen beiden. Weliswaar wel één waar je m.i. niet mee geconfronteerd hoeft te worden, dus zou ik wel tegen baas zeggen dat hij die mails ergens anders binnen moet krijgen... Als baas en BMW er goed op reageren is er verder weinig aan de hand (dan moet je gewoon maar denken: privézaken zijn privé.... ook al vind je dat stiekem verwerpelijk, het is niet meer jouw pakkie an), als baas en BMW er slecht op reageren moeten we even verder kijken.
(Ik zit dan te twijfelen tussen: het bestuur op de hoogte stellen door de e-mails uit te printen en: inderdaad ander werk zoeken.)
Ik denk toch dat ik eerst zou proberen met BMW te praten (en dan even zien hoe ze erin staat) en natuurlijk aan baas laten weten dat ik zijn mails zie en dat ik hem aanraad dat wat discreter aan te pakken. Kijk, zolang BMW haar werk goed doet (en niet dingen doorbrieft aan baas), is het uiteindelijk een privékwestie tussen hen beiden. Weliswaar wel één waar je m.i. niet mee geconfronteerd hoeft te worden, dus zou ik wel tegen baas zeggen dat hij die mails ergens anders binnen moet krijgen... Als baas en BMW er goed op reageren is er verder weinig aan de hand (dan moet je gewoon maar denken: privézaken zijn privé.... ook al vind je dat stiekem verwerpelijk, het is niet meer jouw pakkie an), als baas en BMW er slecht op reageren moeten we even verder kijken.
(Ik zit dan te twijfelen tussen: het bestuur op de hoogte stellen door de e-mails uit te printen en: inderdaad ander werk zoeken.)
zondag 18 januari 2009 om 12:59
quote:Happinez1977 schreef op 18 januari 2009 @ 12:03:
[Je wil een advies hoe hiermee om te gaan. Simpel. Negeren en doorwerken. Not your business.]
Dat is hoe JIJ ermee om zou gaan, jouw visie. Wie zegt dat jouw visie de juiste is? Ieder mens is anders, reageert anders, ervaart dingen anders.... Dus zo zwart/wit reageren lijkt me niet constructief.
Ik begrijp TO wel degelijk, ik zou me er ook aan storen en me een ongemakkelijk naar gevoel geven. Hoe komt dat? Omdat we allemaal anders zijn gelukkig... Kortom, oordeel niet zo hard over hoe een ander iets ervaart...maar kom met iets opbouwends...Wat nou visie? Het is mijn advies, dat waar TO notabene zelf om vroeg een posting daarboven. Dat dat niet in jouw (of haar) straatje past, kan ik toch niets aan doen?
En hard oordelen? Waar oordeel ik hard dan? Dat het mug-olifant is en dat ze raar reageert op de postingen hier? Daar blijf ik bij. Ik vind het allemaal zwaar overtrokken. Niemand heeft TO gevraagd op wacht te staan terwijl haar baas de MW nam op de vergadertafel. Ook heeft ze geen lippenstift van zijn boordje hoeven poetsen. Ze heeft een geil emailtje gezien dat niet voor haar bedoeld was. That's it.
Maar goed, ik heb mijn zegje wel gedaan inmiddels, veel succes ermee, TO.
[Je wil een advies hoe hiermee om te gaan. Simpel. Negeren en doorwerken. Not your business.]
Dat is hoe JIJ ermee om zou gaan, jouw visie. Wie zegt dat jouw visie de juiste is? Ieder mens is anders, reageert anders, ervaart dingen anders.... Dus zo zwart/wit reageren lijkt me niet constructief.
Ik begrijp TO wel degelijk, ik zou me er ook aan storen en me een ongemakkelijk naar gevoel geven. Hoe komt dat? Omdat we allemaal anders zijn gelukkig... Kortom, oordeel niet zo hard over hoe een ander iets ervaart...maar kom met iets opbouwends...Wat nou visie? Het is mijn advies, dat waar TO notabene zelf om vroeg een posting daarboven. Dat dat niet in jouw (of haar) straatje past, kan ik toch niets aan doen?
En hard oordelen? Waar oordeel ik hard dan? Dat het mug-olifant is en dat ze raar reageert op de postingen hier? Daar blijf ik bij. Ik vind het allemaal zwaar overtrokken. Niemand heeft TO gevraagd op wacht te staan terwijl haar baas de MW nam op de vergadertafel. Ook heeft ze geen lippenstift van zijn boordje hoeven poetsen. Ze heeft een geil emailtje gezien dat niet voor haar bedoeld was. That's it.
Maar goed, ik heb mijn zegje wel gedaan inmiddels, veel succes ermee, TO.
zondag 18 januari 2009 om 13:00
Nu we allemaal vastgesteld hebben dat we ons Donna's reacties zo goed kunnen voorstellen, mag ik dan ook even advocaat van de duivel spelen?
Stel, ik ben directeur. Ik doe stomme dingen en maak fouten, omdat iedereen nou eenmaal stomme dingen doet en omdat ik in een positie zit waarin de fouten nogal opvallen of gevolgen hebben. Gelukkig heb ik een assistente. Die moet ik kunnen vertrouwen, anders kan ik mijn werk niet doen. Nu heeft mijn assistente een probleem met dingen uit mijn prive-leven. Ook vindt ze dat ik mijn werk niet goed doe. Daarmee komt ze echter niet bij mij, zodat we het op kunnen lossen; ze gaat er ook niet mee naar iemand anders binnen het bedrijf, nee, ze gooit het hele verhaal op een openbaar forum. Weliswaar met details veranderd, maar hoe kan ik er nu voortaan van opaan dat ze over andere werkgerelateerde zaken wel discreet is? En ze vindt dat ik mijn werk niet goed doe, maar dat zegt ze niet tegen mij, hoe kan ik er dan iets aan veranderen? Het is nota bene mijn assistente, mijn rechterhand, ik voel me nogal genept hierdoor. Vinden jullie dit professioneel?
Stel, ik ben directeur. Ik doe stomme dingen en maak fouten, omdat iedereen nou eenmaal stomme dingen doet en omdat ik in een positie zit waarin de fouten nogal opvallen of gevolgen hebben. Gelukkig heb ik een assistente. Die moet ik kunnen vertrouwen, anders kan ik mijn werk niet doen. Nu heeft mijn assistente een probleem met dingen uit mijn prive-leven. Ook vindt ze dat ik mijn werk niet goed doe. Daarmee komt ze echter niet bij mij, zodat we het op kunnen lossen; ze gaat er ook niet mee naar iemand anders binnen het bedrijf, nee, ze gooit het hele verhaal op een openbaar forum. Weliswaar met details veranderd, maar hoe kan ik er nu voortaan van opaan dat ze over andere werkgerelateerde zaken wel discreet is? En ze vindt dat ik mijn werk niet goed doe, maar dat zegt ze niet tegen mij, hoe kan ik er dan iets aan veranderen? Het is nota bene mijn assistente, mijn rechterhand, ik voel me nogal genept hierdoor. Vinden jullie dit professioneel?
zondag 18 januari 2009 om 13:01
quote:Visotsky schreef op 18 januari 2009 @ 12:04:
Ik zou er, als ik TO was, ook enorme moeite mee hebben dat de directeur het met de vertrouwenspersoon doet! Voor haar collegas is dit namelijk behoorlijk schadelijk, en het feit dat TO het weet kan haar in hele lastige situaties brengen. Denk maar eens in wat er gebeurt als een bevriende collega problemen krijgt met haar baas en haar hart wil uitstorten bij de vertrouwenspersoon. Ik vind het naief om te denken dat mensen die een affaire hebben werk en privé nog kunnen scheiden en dat de MW objectief zou kunnen handelen.
Hier ben ik het trouwens wel helemaal mee eens. Zoals ik al eerder zei zou ik absoluut geen privédingen meer bespreken met deze dame.
Nu ben ik echt weg! :o)
Ik zou er, als ik TO was, ook enorme moeite mee hebben dat de directeur het met de vertrouwenspersoon doet! Voor haar collegas is dit namelijk behoorlijk schadelijk, en het feit dat TO het weet kan haar in hele lastige situaties brengen. Denk maar eens in wat er gebeurt als een bevriende collega problemen krijgt met haar baas en haar hart wil uitstorten bij de vertrouwenspersoon. Ik vind het naief om te denken dat mensen die een affaire hebben werk en privé nog kunnen scheiden en dat de MW objectief zou kunnen handelen.
Hier ben ik het trouwens wel helemaal mee eens. Zoals ik al eerder zei zou ik absoluut geen privédingen meer bespreken met deze dame.
Nu ben ik echt weg! :o)
zondag 18 januari 2009 om 13:02
quote:quadesh schreef op 18 januari 2009 @ 12:42:
Bedankt voor je antwoord hapinez. Ik hoop dat je daarin alleen niet in 2 maten gaat meten.
Ontopic, ik denk dat TO terecht een vraagteken achter dit hele gebeuren zet. Ook het kader wat ze er omheen schets vind ik van belang. Een niet capabele manager (althans, dat lees ik), heeft een onoirbare relatie met de vertrouwenspersoon van het bedrijf. Met dat laatste heeft TO trouwens behoorlijk veel "macht" over deze man.....Ze kan het beste beoordelen of deze man een gevaar vormt voor de bedrijfsvoering van de organisatie en haar werknemers en dit inderdaad aangeven aan de OR bijvoorbeeld. Daarnaast is het aan TO zelf om te bezien of ze wel voor zo'n man wil werken. Niet kundig en geen waarden en normen. Ik zou het zowel aangeven alsmede mijn biezen pakken. Mocht het een vaardige manager zijn, dan zou het een heel ander verhaal zijn. Maarja...die zou een hotmail account hebben aangemaakt voor zijn BMW
Zal er op letten om niet met twee maten te gaan meten ... Vanmorgen na het lezen van nieuwe helaas toch nog vervelende reacties, schoot het even in mijn verkeerde keelgat, sorry .
Het lijkt me een erg lastige situatie voor TO. Ze werkt al heel wat jaren met plezier voor het bedrijf, denk dat ze daarom niet snel ergens anders zal gaan solliciteren vanwege haar overspelige baas...dat zou ik ook niet zo snel doen. Ik zou haar manager ook subtiel laten weten dat er mailtjes in de mailbox verschijnen die niet voor haar bestemd zijn, of hij daar voortaan op zou willen letten... En vervolgens wel een gesprek aangaan met die dame, waar ze in vertrouwen van alles aan verteld heeft. Kan me namelijk geheel voorstellen dat het haar niet lekker zit, haar nog als vertrouwenspersoon te zien...
Bedankt voor je antwoord hapinez. Ik hoop dat je daarin alleen niet in 2 maten gaat meten.
Ontopic, ik denk dat TO terecht een vraagteken achter dit hele gebeuren zet. Ook het kader wat ze er omheen schets vind ik van belang. Een niet capabele manager (althans, dat lees ik), heeft een onoirbare relatie met de vertrouwenspersoon van het bedrijf. Met dat laatste heeft TO trouwens behoorlijk veel "macht" over deze man.....Ze kan het beste beoordelen of deze man een gevaar vormt voor de bedrijfsvoering van de organisatie en haar werknemers en dit inderdaad aangeven aan de OR bijvoorbeeld. Daarnaast is het aan TO zelf om te bezien of ze wel voor zo'n man wil werken. Niet kundig en geen waarden en normen. Ik zou het zowel aangeven alsmede mijn biezen pakken. Mocht het een vaardige manager zijn, dan zou het een heel ander verhaal zijn. Maarja...die zou een hotmail account hebben aangemaakt voor zijn BMW
Zal er op letten om niet met twee maten te gaan meten ... Vanmorgen na het lezen van nieuwe helaas toch nog vervelende reacties, schoot het even in mijn verkeerde keelgat, sorry .
Het lijkt me een erg lastige situatie voor TO. Ze werkt al heel wat jaren met plezier voor het bedrijf, denk dat ze daarom niet snel ergens anders zal gaan solliciteren vanwege haar overspelige baas...dat zou ik ook niet zo snel doen. Ik zou haar manager ook subtiel laten weten dat er mailtjes in de mailbox verschijnen die niet voor haar bestemd zijn, of hij daar voortaan op zou willen letten... En vervolgens wel een gesprek aangaan met die dame, waar ze in vertrouwen van alles aan verteld heeft. Kan me namelijk geheel voorstellen dat het haar niet lekker zit, haar nog als vertrouwenspersoon te zien...
zondag 18 januari 2009 om 13:02
quote:tangerine schreef op 18 januari 2009 @ 12:44:
Kijk, zolang BMW haar werk goed doet (en niet dingen doorbrieft aan baas), is het uiteindelijk een privékwestie tussen hen beiden.
... Als baas en BMW er goed op reageren is er verder weinig aan de hand (dan moet je gewoon maar denken: privézaken zijn privé.... ook al vind je dat stiekem verwerpelijk, het is niet meer jouw pakkie an) Hoe weet je nou of de BMW geen dingen doorbrieft aan de baas? Dergelijke relaties zijn niet voor niets niet toegestaan op het werk. Ik denk dat er maar héél weinig mensen zijn die objectief kunnen handelen ten aanzien van hun geliefde. Daarbij komt dat het voor BMW het toch vaak al lastig is om op te boxen tegen het gezag van een directeur als ze opkomen voor het belang van een ondergeschikte. Door de posities van de Directeur en de BMW vind ik het geen privé-kwestie meer. Het belang van het personeel en daarmee van het bedrijf wordt geschaad.
Kijk, zolang BMW haar werk goed doet (en niet dingen doorbrieft aan baas), is het uiteindelijk een privékwestie tussen hen beiden.
... Als baas en BMW er goed op reageren is er verder weinig aan de hand (dan moet je gewoon maar denken: privézaken zijn privé.... ook al vind je dat stiekem verwerpelijk, het is niet meer jouw pakkie an) Hoe weet je nou of de BMW geen dingen doorbrieft aan de baas? Dergelijke relaties zijn niet voor niets niet toegestaan op het werk. Ik denk dat er maar héél weinig mensen zijn die objectief kunnen handelen ten aanzien van hun geliefde. Daarbij komt dat het voor BMW het toch vaak al lastig is om op te boxen tegen het gezag van een directeur als ze opkomen voor het belang van een ondergeschikte. Door de posities van de Directeur en de BMW vind ik het geen privé-kwestie meer. Het belang van het personeel en daarmee van het bedrijf wordt geschaad.
