Zwanger
alle pijlers
[Algemeen] Zwanger worden met depressie / anti-depressiva
woensdag 13 augustus 2008 om 14:41
Ik kon hier op de hele site geen topic over vinden, dus hier start ik 'm maar.
Over: zwanger willen worden / zwanger zijn terwijl je anti-depressiva slikt en last van depressies hebt.
Ik ben ainoa, 29 jaar en heb een kinderwens. Al jaren.
Na jaren van 'voorbereiding' gaan we ervoor sinds deze maand.
Heel spannend.
Maar.. ik ben ook 'behept' met depressies.
Het zit in mijn genen, meervoudig in de familie.
In 2001 heb ik hulp gezocht tijdens de zoveelste depressieve episode en ik ben vervolgens jaren in behandeling geweest bij een psycholoog. Inmiddels ben ik klaar met therapie.
Ook slik ik al jaren anti-depressiva.
Omdat er altijd afgeraden wordt om medicijnen te slikken tijdens de zwangerschap, heb ik mijn kinderwens op tijd besproken met mijn psychiater.
Zo ben ik twee jaar geleden begonnen met zeer zorgvuldig afbouwen naar een lagere dosis, om te kijken of afbouwen naar minder / nul een optie was.
Dat was het niet. Ik heb het maanden geprobeerd, maar ik zakte steeds verder weg in instabiliteit, angsten, depressieve gedachten... ik moest erkennen dat ik die dosis gewoon nódig had.
Ik heb toen de pop-poli benaderd, van het Sint-Lucas Andreas ziekenhuis in Amsterdam. Heb mij ernaar door laten verwijzen. Ben daar op gesprek geweest. Heb daar wél mijn vragen beantwoord gekregen.
Heb daar een genuanceerd gesprek gehad over de invloed en gevolgen van een depressie tijdens de zwangerschap, versus de gevolgen van anti-depressiva tijdens de zwangerschap.
Er is mij duidelijk geworden dat ik beter zwanger kan worden mét psychofarmaca, dan zonder.
En om mij te monitoren tijdens en na de zwangerschap, mag ik mij melden als ik 8 weken zwanger ben.
Ik word dan door een team van een kinderarts, gyneacoloog en psychiater gevolgd tijdens de zwangerschap en bevalling.
Een heel veilig idee.
Wat ik merk, is dat er verdomde weinig te vinden is op internet en in boeken over depressie, anti-depressiva en zwangerschap.
Er is veel achterhaalde en/of oude informatie. Het verbaasde mij ook hoe slecht mijn huisarts thuis was in deze materie.
Familie, vrienden en kennissen hebben hun mening ook al snel klaar over dit onderwerp.
Ik vertel niemand dat ik nu zwanger probeer te worden, zal pas na de magische 13 weken mijn mond open doen. Maar ergens ben ik nu al bang voor de reacties.
Depressief zijn blijft een heikel gespreksonderwerp.
Dat mijn depressie niet over is na jaren therapie.
Dat ik niet kan functioneren op een werkplek en nu al jaren niet werk.
Dat ik anti-depressiva nodig heb om me staande te houden.
Maar dat ik wel een kinderwens heb, wel kinderen wil. En dat mijn man en ik, van dit alles bewust, weloverwogen voor ouderschap kiezen. Sterker nog: mijn man en ik zijn ervan overtuigd dat we goede ouders zullen zijn. Dat ook wij dit kunnen.
Desondanks knaagt het soms als ik mensen bevooroordeeld hoor praten.
Ik ben altijd heel open geweest over mijn depressie. Ik heb me niet verstopt, ik heb in de familie, op verjaardagen, op het werk altijd eerlijk geantwoord als men doorvroeg. Ik dacht: hoe meer een mens weet, hoe beter een mens begrijpt. Dat was ook zo.
Maar mensen gaan wel het plaatje invullen voor je. Vragen op een verjaardag of wij al aan de kinderen durven te beginnen, zo, "in onze situatie". Moeten jullie dat nou wel willen? Wat nou als je weer depressief wordt? Kan jij dan wel voor een kind zorgen?
Jullie hebben maar één inkomen, moeilijk hoor...
Ik wil ook niet weten wat ik over me heen krijg van het UWV en mijn reïntegratiecoach als ik vertel dat ik zwanger ben.
Arbeidsongeschikt, maar wél een kind.
Depressie en zwangerschap: al die meningen kleuren mijn gedachten over mijn aanstaand moederschap.
Wie wil er in dit topic meepraten over zwanger zijn / willen worden met anti-depressiva, depressie voor / tijdens de zwangerschap, informatie uitwisselen en ervaringen vertellen?
ainoa
Over: zwanger willen worden / zwanger zijn terwijl je anti-depressiva slikt en last van depressies hebt.
Ik ben ainoa, 29 jaar en heb een kinderwens. Al jaren.
Na jaren van 'voorbereiding' gaan we ervoor sinds deze maand.
Heel spannend.
Maar.. ik ben ook 'behept' met depressies.
Het zit in mijn genen, meervoudig in de familie.
In 2001 heb ik hulp gezocht tijdens de zoveelste depressieve episode en ik ben vervolgens jaren in behandeling geweest bij een psycholoog. Inmiddels ben ik klaar met therapie.
Ook slik ik al jaren anti-depressiva.
Omdat er altijd afgeraden wordt om medicijnen te slikken tijdens de zwangerschap, heb ik mijn kinderwens op tijd besproken met mijn psychiater.
Zo ben ik twee jaar geleden begonnen met zeer zorgvuldig afbouwen naar een lagere dosis, om te kijken of afbouwen naar minder / nul een optie was.
Dat was het niet. Ik heb het maanden geprobeerd, maar ik zakte steeds verder weg in instabiliteit, angsten, depressieve gedachten... ik moest erkennen dat ik die dosis gewoon nódig had.
Ik heb toen de pop-poli benaderd, van het Sint-Lucas Andreas ziekenhuis in Amsterdam. Heb mij ernaar door laten verwijzen. Ben daar op gesprek geweest. Heb daar wél mijn vragen beantwoord gekregen.
Heb daar een genuanceerd gesprek gehad over de invloed en gevolgen van een depressie tijdens de zwangerschap, versus de gevolgen van anti-depressiva tijdens de zwangerschap.
Er is mij duidelijk geworden dat ik beter zwanger kan worden mét psychofarmaca, dan zonder.
En om mij te monitoren tijdens en na de zwangerschap, mag ik mij melden als ik 8 weken zwanger ben.
Ik word dan door een team van een kinderarts, gyneacoloog en psychiater gevolgd tijdens de zwangerschap en bevalling.
Een heel veilig idee.
Wat ik merk, is dat er verdomde weinig te vinden is op internet en in boeken over depressie, anti-depressiva en zwangerschap.
Er is veel achterhaalde en/of oude informatie. Het verbaasde mij ook hoe slecht mijn huisarts thuis was in deze materie.
Familie, vrienden en kennissen hebben hun mening ook al snel klaar over dit onderwerp.
Ik vertel niemand dat ik nu zwanger probeer te worden, zal pas na de magische 13 weken mijn mond open doen. Maar ergens ben ik nu al bang voor de reacties.
Depressief zijn blijft een heikel gespreksonderwerp.
Dat mijn depressie niet over is na jaren therapie.
Dat ik niet kan functioneren op een werkplek en nu al jaren niet werk.
Dat ik anti-depressiva nodig heb om me staande te houden.
Maar dat ik wel een kinderwens heb, wel kinderen wil. En dat mijn man en ik, van dit alles bewust, weloverwogen voor ouderschap kiezen. Sterker nog: mijn man en ik zijn ervan overtuigd dat we goede ouders zullen zijn. Dat ook wij dit kunnen.
Desondanks knaagt het soms als ik mensen bevooroordeeld hoor praten.
Ik ben altijd heel open geweest over mijn depressie. Ik heb me niet verstopt, ik heb in de familie, op verjaardagen, op het werk altijd eerlijk geantwoord als men doorvroeg. Ik dacht: hoe meer een mens weet, hoe beter een mens begrijpt. Dat was ook zo.
Maar mensen gaan wel het plaatje invullen voor je. Vragen op een verjaardag of wij al aan de kinderen durven te beginnen, zo, "in onze situatie". Moeten jullie dat nou wel willen? Wat nou als je weer depressief wordt? Kan jij dan wel voor een kind zorgen?
Jullie hebben maar één inkomen, moeilijk hoor...
Ik wil ook niet weten wat ik over me heen krijg van het UWV en mijn reïntegratiecoach als ik vertel dat ik zwanger ben.
Arbeidsongeschikt, maar wél een kind.
Depressie en zwangerschap: al die meningen kleuren mijn gedachten over mijn aanstaand moederschap.
Wie wil er in dit topic meepraten over zwanger zijn / willen worden met anti-depressiva, depressie voor / tijdens de zwangerschap, informatie uitwisselen en ervaringen vertellen?
ainoa
woensdag 13 augustus 2008 om 17:41
@Ainoa en Fleurtje: Bedankt voor jullie snelle reacties. Jullie bevestigden wat ik eigenlijk zelf ook al aanvoelde, namelijk dat het beter is om naar de POP-poli te gaan. Het lijkt mij ook een fijn idee om goed begeleid te worden tijdens een eventuele zwangerschap, want ik ben toch wel erg bang om een terugval te krijgen, en dan voel ik mij zo verschrikkelijk, dat is met geen pen te beschrijven. Dat zou natuurlijk ook slecht voor een ongeboren baby zijn. Maar ik wil natuurlijk ook zo min mogelijk risico lopen dat mijn kindje iets aan mijn medicijngebruik overhoudt en ik wil wel graag borstvoeding geven. Ik heb in ieder geval net mijn psychiater gemaild voor een verwijzing en dan bel ik zo snel mogelijk, want ik hoor al van jullie dat er lange wachttijden zijn. Iedereen hier heel veel succes en sterkte gewenst met de eventuele zwangerschappen en medicijngebruik.
woensdag 13 augustus 2008 om 18:49
Verdorie, ik zit net op de site van de POP-poli te kijken, en bij de medicijnen die ik gebruik staat dat ze geen aangeboren afwijkingen geven en dat je gewoon borstvoeding kan geven. Ik ben dus gewoon helemaal verkeerd geinformeerd door mijn psychiater! Nu ga ik er zeker weten zo snel mogelijk heen.
woensdag 13 augustus 2008 om 20:27
Hai Anoa,
hier ook een zwangerschap met ad en ook begeleid door de specialisten. Heel prettig en veilig.
Ik heb het niet gedeeld met de buitenwereld, omdat ik inmiddels (na jaren) weet hoe er geoordeeld wordt. Daar had/heb ik geen zin meer in, en hou dit dus gewoon voor mezelf en degenen die heel dicht bij me staan. Het is gewoon te prive. Het is precies zo prive als de beslissing om al dan niet aan kinderen te beginnen!
Maar goed, ik begrijp dat jouw omgeving wel op de hoogte is van jouw medicijngebruik? Je hoeft niet op alle vragen (sterker nog, op geen enkele) antwoord te geven, je kunt ook zeggen dat je sommige dingen graag voor jezelf houdt. Hou dat in gedachten, want er wordt zoveel gepraat en er wordt zoveel geoordeeld...
Ik wens je een fijne zwangerschap en een goede begeleiding!
(en ik kan de smilies niet vinden!!! knuffels hier dus!!!
hier ook een zwangerschap met ad en ook begeleid door de specialisten. Heel prettig en veilig.
Ik heb het niet gedeeld met de buitenwereld, omdat ik inmiddels (na jaren) weet hoe er geoordeeld wordt. Daar had/heb ik geen zin meer in, en hou dit dus gewoon voor mezelf en degenen die heel dicht bij me staan. Het is gewoon te prive. Het is precies zo prive als de beslissing om al dan niet aan kinderen te beginnen!
Maar goed, ik begrijp dat jouw omgeving wel op de hoogte is van jouw medicijngebruik? Je hoeft niet op alle vragen (sterker nog, op geen enkele) antwoord te geven, je kunt ook zeggen dat je sommige dingen graag voor jezelf houdt. Hou dat in gedachten, want er wordt zoveel gepraat en er wordt zoveel geoordeeld...
Ik wens je een fijne zwangerschap en een goede begeleiding!
(en ik kan de smilies niet vinden!!! knuffels hier dus!!!
woensdag 13 augustus 2008 om 20:43
quote:ainoa schreef op 13 augustus 2008 @ 17:22:
[...]
Lieve Josje,
ik herlees je reactie nu nog eens en schrik van wat je hebt moeten doormaken. Wat moet dat vreselijk zijn geweest!
Zorg goed voor jezelf, nu, deze zwangerschap en zorg dat je huisarts die belofte ook waarmaakt (gynaecoloog en psychiater regelen).
Goed dat ze je aangeraden heeft AD te blijven slikken, in dit geval. Je moet er niet aan denken dat het nog een keer gebeurt en welke invloed dat heeft in de buik.
Hoe is het met het eerste kind gegaan? Ik sprak net honend over de hechtingsproblematiek, maar ik neem aan dat bonden met je kind heel moeilijk moet zijn geweest toen. Heb je hem/haar borstvoeding gegeven? Kon je dat opbrengen? Mocht dat?
Was je trouwens op advies gestopt?
Of stopte je omdat er in alle boekjes staat dat je beter geen medicijnen kunt slikken (en roken, en drinken) tijdens de zwangerschap, dat je tot dat besluit kwam?
Ik hoop dat je deze zwangerschap wél als prettig gaat ervaren.
Het is je gegund!
Lieve Ainoa,
Na de geboorte van mijn dochtertje, bijna 2 jaar, had ik inderdaad erg veel moeite om een band met haar te maken. Ik was op, ik kon het niet. Ipv mijn dochtertje bij me te houden, gaf ik het steeds af aan de visite die er was, of mijn man. Als ik terug denk aan die tijd, dan zitten de tranen hoog. Ik gun niemand het gevoel wat ik toen had. Ik heb inderdaad geprobeerd om bv te geven. De hele zwangerschap ging ik ervanuit dat ik dat ging doen. Het was een drama vanaf het begin. Ik kreeg tepelkloven en een borstontsteking waarvoor een ab kuur. Ik was geestelijk op en stopte op advies van de vk.
Een kleine week na mijn bevalling wist ik me geen raad meer en werd me haldol voorgeschreven. Omdat ik zelf in de zorg werk, wilde ik dit niet... ik wist wat het inhield om Haldol in te nemen en vandaar dat ik dit absoluut niet wilde --> nu denk ik: "had ik het maar genomen!!"
Hoe ik er uiteindelijk uit ben gekomen? Een week na de bevalling ging ik alsmaar wandelen, wandelen wandelen. Met zeeeeer veel steun van vriend en ouders ben ik er de eerste weken met zeer zware gedachtes doorheen gekomen totdat ik dacht: "als ik zo moet leven dan wil ik niet meer". Ik kreeg gelukkig AD, de Zoloft, welke echt supergoed werkte. Ik kreeg de laagste dosering waar ik nu ook nog steeds op zit.
Waarom ik abrupt stopte met de Prozac? Ik weet het niet. Angst, inderdaad vanwege de boekjes... Nu weet ik dat ik er verstandig aan doe om de Zoloft te blijven gebruiken. Wat mensen ervan denken maakt me niet meer uit. Ik gebruik Zoloft, zodat mijn dwangneurose leefbaar is. Waarom mogen mensen wel allerlei medicatie gebruiken voor hartklachten, longproblemen, diabetes etc.
Het contact met mijn dochtertje is goed. Ik ben dol op haar en heb geen sec spijt gehad. Ze is een energiek, vrolijk, lief en ondeugend kind. Heb een hechte band met haar en ze is een echt mama's kindje, maar ook een papa's kindje.
Ik vind het knap van je hoe je het allemaal wilt doen! Petje af.
Mijn 2e zwangerschap is erg pril. Hoe het gaat lopen weet ik niet, maar ik hoop dat het nu stukken beter zal gaan, ik hou je wel op de hoogte als je wilt.
Groetjes,
[...]
Lieve Josje,
ik herlees je reactie nu nog eens en schrik van wat je hebt moeten doormaken. Wat moet dat vreselijk zijn geweest!
Zorg goed voor jezelf, nu, deze zwangerschap en zorg dat je huisarts die belofte ook waarmaakt (gynaecoloog en psychiater regelen).
Goed dat ze je aangeraden heeft AD te blijven slikken, in dit geval. Je moet er niet aan denken dat het nog een keer gebeurt en welke invloed dat heeft in de buik.
Hoe is het met het eerste kind gegaan? Ik sprak net honend over de hechtingsproblematiek, maar ik neem aan dat bonden met je kind heel moeilijk moet zijn geweest toen. Heb je hem/haar borstvoeding gegeven? Kon je dat opbrengen? Mocht dat?
Was je trouwens op advies gestopt?
Of stopte je omdat er in alle boekjes staat dat je beter geen medicijnen kunt slikken (en roken, en drinken) tijdens de zwangerschap, dat je tot dat besluit kwam?
Ik hoop dat je deze zwangerschap wél als prettig gaat ervaren.
Het is je gegund!
Lieve Ainoa,
Na de geboorte van mijn dochtertje, bijna 2 jaar, had ik inderdaad erg veel moeite om een band met haar te maken. Ik was op, ik kon het niet. Ipv mijn dochtertje bij me te houden, gaf ik het steeds af aan de visite die er was, of mijn man. Als ik terug denk aan die tijd, dan zitten de tranen hoog. Ik gun niemand het gevoel wat ik toen had. Ik heb inderdaad geprobeerd om bv te geven. De hele zwangerschap ging ik ervanuit dat ik dat ging doen. Het was een drama vanaf het begin. Ik kreeg tepelkloven en een borstontsteking waarvoor een ab kuur. Ik was geestelijk op en stopte op advies van de vk.
Een kleine week na mijn bevalling wist ik me geen raad meer en werd me haldol voorgeschreven. Omdat ik zelf in de zorg werk, wilde ik dit niet... ik wist wat het inhield om Haldol in te nemen en vandaar dat ik dit absoluut niet wilde --> nu denk ik: "had ik het maar genomen!!"
Hoe ik er uiteindelijk uit ben gekomen? Een week na de bevalling ging ik alsmaar wandelen, wandelen wandelen. Met zeeeeer veel steun van vriend en ouders ben ik er de eerste weken met zeer zware gedachtes doorheen gekomen totdat ik dacht: "als ik zo moet leven dan wil ik niet meer". Ik kreeg gelukkig AD, de Zoloft, welke echt supergoed werkte. Ik kreeg de laagste dosering waar ik nu ook nog steeds op zit.
Waarom ik abrupt stopte met de Prozac? Ik weet het niet. Angst, inderdaad vanwege de boekjes... Nu weet ik dat ik er verstandig aan doe om de Zoloft te blijven gebruiken. Wat mensen ervan denken maakt me niet meer uit. Ik gebruik Zoloft, zodat mijn dwangneurose leefbaar is. Waarom mogen mensen wel allerlei medicatie gebruiken voor hartklachten, longproblemen, diabetes etc.
Het contact met mijn dochtertje is goed. Ik ben dol op haar en heb geen sec spijt gehad. Ze is een energiek, vrolijk, lief en ondeugend kind. Heb een hechte band met haar en ze is een echt mama's kindje, maar ook een papa's kindje.
Ik vind het knap van je hoe je het allemaal wilt doen! Petje af.
Mijn 2e zwangerschap is erg pril. Hoe het gaat lopen weet ik niet, maar ik hoop dat het nu stukken beter zal gaan, ik hou je wel op de hoogte als je wilt.
Groetjes,
woensdag 13 augustus 2008 om 20:46
woensdag 13 augustus 2008 om 21:00
Hoi,
Ben blij dat er een topic hierover komt.
Ik heb zelf na mijn 1e zwangerschap een ppd gekregen. Ik slik dus al een tijd AD en durf daar ook nog niet goed mee te stoppen . Nu hadden we wel een grote wens voor een tweede. Met de psych overlegd en hij vond het verstandiger om AD te blijven slikken en ook de verloskundige gaf hetzelfde advies. Hun motto is dat het slechter voor een ongeboren kindje is als de moeder een depressie heeft en daardoor veel stress heeft. Nou zijn de onderzoeken nog niet zover dat er op lange termijn ervaring is met het gebruik van AD en het ongeboren kind. Nou lijkt het allemaal mee te vallen. Op dit moment ben ik zwanger van een tweede en slik ik AD. Wel heb ik op eigen initiatief, maar in overleg met de psych de dosering verlaagd. Als het lukt wil ik helemaal stoppen, maar durf dat niet goed, het duurt namelijk ook weer een tijd voor de AD aanslaan na afbouwen. Voorlopig dus maar even met en dan zien we wel.
Ik vind dat TO goed heeft nagedacht over alle opties. En hoop dat ze snel zwanger mag zijn en vooral goed begeleid wordt. En zelf evt ook snel genoeg onderkent als er problemen ontstaan. Maar zo klinkt het in elk geval wel.
Vind trouwens net als Fleurtje dat bij het gebruik van medicijnen als AD er professionele begeleiding hoort!
Ben blij dat er een topic hierover komt.
Ik heb zelf na mijn 1e zwangerschap een ppd gekregen. Ik slik dus al een tijd AD en durf daar ook nog niet goed mee te stoppen . Nu hadden we wel een grote wens voor een tweede. Met de psych overlegd en hij vond het verstandiger om AD te blijven slikken en ook de verloskundige gaf hetzelfde advies. Hun motto is dat het slechter voor een ongeboren kindje is als de moeder een depressie heeft en daardoor veel stress heeft. Nou zijn de onderzoeken nog niet zover dat er op lange termijn ervaring is met het gebruik van AD en het ongeboren kind. Nou lijkt het allemaal mee te vallen. Op dit moment ben ik zwanger van een tweede en slik ik AD. Wel heb ik op eigen initiatief, maar in overleg met de psych de dosering verlaagd. Als het lukt wil ik helemaal stoppen, maar durf dat niet goed, het duurt namelijk ook weer een tijd voor de AD aanslaan na afbouwen. Voorlopig dus maar even met en dan zien we wel.
Ik vind dat TO goed heeft nagedacht over alle opties. En hoop dat ze snel zwanger mag zijn en vooral goed begeleid wordt. En zelf evt ook snel genoeg onderkent als er problemen ontstaan. Maar zo klinkt het in elk geval wel.
Vind trouwens net als Fleurtje dat bij het gebruik van medicijnen als AD er professionele begeleiding hoort!
You can't have a rainbow without a little rain 
donderdag 14 augustus 2008 om 13:51
De POP-poli ook adviescentrum
1 september 2006
De Psychiatrie-Obstetrie-Pediatrie-poli, kortweg POP-poli, is uniek in de regio en voorziet in een behoefte binnen een tot op heden onderbelicht aandachtsgebied.
Het doel van de POP-poli is het bepalen van het risico op (hernieuwde) psychiatrische ontregeling tijdens zwangerschap of na bevalling en adviezen over omgang met eventuele psychopathologie. Dit vergt specifieke kennis en vaardigheid van niet alleen de psychiater (Adriaan Honig) maar ook van de gynaecoloog (Marion Heres) en de kinderarts (Hanneke Wennink).
Consultatie
Hiertoe is vooral voor de eerstelijns-, maar ook voor de tweede lijnszorg deze speciale polikliniek opgezet. Intensieve multidisciplinaire samenwerking tussen voornoemde specialismen met betrekking tot consequenties van eventueel ontstane psychopathologie bij de moeder en de consequentie voor het ongeboren kind of de pasgeborene, is daarbij nuttig gebleken.
De activiteiten van de POP poli zijn van consultatieve aard. Behandeling blijft in principe in handen van de verwijzer. Een klinisch kraambed is bij deze groep vaak geïndiceerd onder meer om moeders te coachen in de omgang met hun pasgeborene en eventuele effecten van psychofarmacagebruik op de pasgeborene te beoordelen.
Verwijsindicatie
Zwangeren met een psychiatrische stoornis c.q. psychiatrische voorgeschiedenis. De POP-poli is tevens adviescentrum voor huisartsen, verloskundigen, psychiaters en gynaecologen.
bron: poppoli.nl
1 september 2006
De Psychiatrie-Obstetrie-Pediatrie-poli, kortweg POP-poli, is uniek in de regio en voorziet in een behoefte binnen een tot op heden onderbelicht aandachtsgebied.
Het doel van de POP-poli is het bepalen van het risico op (hernieuwde) psychiatrische ontregeling tijdens zwangerschap of na bevalling en adviezen over omgang met eventuele psychopathologie. Dit vergt specifieke kennis en vaardigheid van niet alleen de psychiater (Adriaan Honig) maar ook van de gynaecoloog (Marion Heres) en de kinderarts (Hanneke Wennink).
Consultatie
Hiertoe is vooral voor de eerstelijns-, maar ook voor de tweede lijnszorg deze speciale polikliniek opgezet. Intensieve multidisciplinaire samenwerking tussen voornoemde specialismen met betrekking tot consequenties van eventueel ontstane psychopathologie bij de moeder en de consequentie voor het ongeboren kind of de pasgeborene, is daarbij nuttig gebleken.
De activiteiten van de POP poli zijn van consultatieve aard. Behandeling blijft in principe in handen van de verwijzer. Een klinisch kraambed is bij deze groep vaak geïndiceerd onder meer om moeders te coachen in de omgang met hun pasgeborene en eventuele effecten van psychofarmacagebruik op de pasgeborene te beoordelen.
Verwijsindicatie
Zwangeren met een psychiatrische stoornis c.q. psychiatrische voorgeschiedenis. De POP-poli is tevens adviescentrum voor huisartsen, verloskundigen, psychiaters en gynaecologen.
bron: poppoli.nl
donderdag 14 augustus 2008 om 14:03
Onderzoek naar gevolgen gebruik antidepressiva door zwangeren op ontwikkeling kind
Als de moeder tijdens de zwangerschap medicijnen tegen depressie gebruikt, wat zijn dan de gevolgen voor het kind? Momenteel is nog te weinig bekend over eventuele gevolgen. Het zogenaamde SMOK-onderzoek moet daarin meer inzicht verschaffen.
Nieuwe afbeelding Dr. Christa van der Veere, kinderarts in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen voert samen met collega kinderarts Nathalie de Vries van het Medisch Centrum Leeuwarden het SMOK-onderzoek uit om een antwoord te krijgen op de bovenstaande vraag.
SMOK staat voor: SSRI-Medicatie bij zwangeren; effect op de Ontwikkeling bij Kinderen. Van der Veere en De Vries zullen onderzoek doen onder moeders die SSRI-medicatie gebruiken. Dit zijn medicijnen als Seroxat, Zoloft en Prozac. Voor de moeder kan het heel goed zijn dat ze deze medicijnen gebruikt. Maar over de mogelijke gevolgen voor het ongeboren kind is nog te weinig bekend. Dit onderzoek moet daarin meer inzicht geven.
Doel
Onderzoek naar effecten van SSRI-gebruik door zwangeren op de motorische en verstandelijke ontwikkeling van hun kinderen.
Waarom?
Kinderen van langdurig depressieve moeders hebben een verhoogde kans op ontwikkelingsproblemen op latere leeftijd. Een ernstige depressie wordt daarom ook bij zwangere vrouwen vaak behandeld met medicatie. Ongeveer 2% van de zwangere vrouwen in Nederland gebruikt een SSRI (selectieve serotonine re-uptake inhibitor; medicijnen tegen o.a. depressie als b.v. Seroxat, Zoloft, Prozac*) als antidepressivum. De behandelend arts weegt de voordelen van het gebruik van medicatie voor de moeder af tegen de mogelijke nadelen voor het ongeboren kind. De gevolgen voor het ongeboren kind lijken tot nu toe mee te vallen, maar onderzoek op de lange termijn is niet verricht.
Het doel van dit onderzoek is gegevens te verzamelen op basis waarvan een indruk wordt verkregen over de gevolgen van het gebruik van SSRI's tijdens de zwangerschap voor de ontwikkeling van het kind.
Wat gaan we doen?
Hiervoor willen we 120 kinderen onderzoeken: 60 kinderen van wie de moeder in de zwangerschap een SSRI heeft gebruikt, 30 controle kinderen van wie de moeder wel depressief was maar geen medicatie heeft gebruikt, en 30 controle kinderen van wie de moeder niet depressief was en die geen medicatie heeft gebruikt.
Het onderzoek wordt verricht in 2 niet-academische ziekenhuizen, te weten het Medisch Centrum Leeuwarden en het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen.
Wie kunnen meedoen?
* zwangeren die SSRI's gebruiken
* zwangeren die geen medicijnen gebruiken (controlegroep)
* zwangeren met een depressie die geen medicijnen gebruiken (controlegroep)
Wie kunnen niet meedoen?
Zwangeren die anti-epileptica gebruiken (dit zijn medicijnen tegen epilepsie b.v. Depakine, Lamictal, Tegretol) en zwangeren die non-SSRI antidepressiva gebruiken (bijvoorbeeld tri-cyclische antidepressiva).
Wat vragen we van ouders en kind?
* In de eerste levensweek en op de leeftijd van 3 maanden wordt de kwaliteit van de spontane bewegingen van het kind beoordeeld.
* Op de leeftijd van 2 jaar wordt de ontwikkeling getest m.b.v. de BSID-II-NL.
* Aan de moeder wordt in de loop van de tijd 3x gevraagd een vragenlijst in te vullen.
* Op de leeftijd van 6 jaar wordt de ontwikkeling van uw kind opnieuw getest.
Privacy
De gegevens van moeder en kind worden gecodeerd (op nummer) bewaard, zodat de vertrouwelijkheid van de personen en de onderzoeksgegevens gewaarborgd is.
De onderzoeker in het WZA is Dr. C.N. van der Veere, kinderarts.
Contact?
Tel. 0592-325230 (poli Kindergeneeskunde in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen) of 050-3614236 (op dinsdag in het UMCG Groningen).
Lees ook de flyer.
*De bestaande SSRI's in Nederland zijn:
Paroxetine = Seroxat
Citalopram = Cipramil
Fluvoxamine = Fevarin
Sertraline = Zoloft
Fluoxetine = Prozac
Venlafaxine = Efexor
Duloxetine = Cymbalta
Trazodon = Trazolan
Bron: Wilhelmina Ziekenhuis Assen
Link: http://www.wza.nl/content.jsp?parentid=38&objectid=5475
Als de moeder tijdens de zwangerschap medicijnen tegen depressie gebruikt, wat zijn dan de gevolgen voor het kind? Momenteel is nog te weinig bekend over eventuele gevolgen. Het zogenaamde SMOK-onderzoek moet daarin meer inzicht verschaffen.
Nieuwe afbeelding Dr. Christa van der Veere, kinderarts in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen voert samen met collega kinderarts Nathalie de Vries van het Medisch Centrum Leeuwarden het SMOK-onderzoek uit om een antwoord te krijgen op de bovenstaande vraag.
SMOK staat voor: SSRI-Medicatie bij zwangeren; effect op de Ontwikkeling bij Kinderen. Van der Veere en De Vries zullen onderzoek doen onder moeders die SSRI-medicatie gebruiken. Dit zijn medicijnen als Seroxat, Zoloft en Prozac. Voor de moeder kan het heel goed zijn dat ze deze medicijnen gebruikt. Maar over de mogelijke gevolgen voor het ongeboren kind is nog te weinig bekend. Dit onderzoek moet daarin meer inzicht geven.
Doel
Onderzoek naar effecten van SSRI-gebruik door zwangeren op de motorische en verstandelijke ontwikkeling van hun kinderen.
Waarom?
Kinderen van langdurig depressieve moeders hebben een verhoogde kans op ontwikkelingsproblemen op latere leeftijd. Een ernstige depressie wordt daarom ook bij zwangere vrouwen vaak behandeld met medicatie. Ongeveer 2% van de zwangere vrouwen in Nederland gebruikt een SSRI (selectieve serotonine re-uptake inhibitor; medicijnen tegen o.a. depressie als b.v. Seroxat, Zoloft, Prozac*) als antidepressivum. De behandelend arts weegt de voordelen van het gebruik van medicatie voor de moeder af tegen de mogelijke nadelen voor het ongeboren kind. De gevolgen voor het ongeboren kind lijken tot nu toe mee te vallen, maar onderzoek op de lange termijn is niet verricht.
Het doel van dit onderzoek is gegevens te verzamelen op basis waarvan een indruk wordt verkregen over de gevolgen van het gebruik van SSRI's tijdens de zwangerschap voor de ontwikkeling van het kind.
Wat gaan we doen?
Hiervoor willen we 120 kinderen onderzoeken: 60 kinderen van wie de moeder in de zwangerschap een SSRI heeft gebruikt, 30 controle kinderen van wie de moeder wel depressief was maar geen medicatie heeft gebruikt, en 30 controle kinderen van wie de moeder niet depressief was en die geen medicatie heeft gebruikt.
Het onderzoek wordt verricht in 2 niet-academische ziekenhuizen, te weten het Medisch Centrum Leeuwarden en het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen.
Wie kunnen meedoen?
* zwangeren die SSRI's gebruiken
* zwangeren die geen medicijnen gebruiken (controlegroep)
* zwangeren met een depressie die geen medicijnen gebruiken (controlegroep)
Wie kunnen niet meedoen?
Zwangeren die anti-epileptica gebruiken (dit zijn medicijnen tegen epilepsie b.v. Depakine, Lamictal, Tegretol) en zwangeren die non-SSRI antidepressiva gebruiken (bijvoorbeeld tri-cyclische antidepressiva).
Wat vragen we van ouders en kind?
* In de eerste levensweek en op de leeftijd van 3 maanden wordt de kwaliteit van de spontane bewegingen van het kind beoordeeld.
* Op de leeftijd van 2 jaar wordt de ontwikkeling getest m.b.v. de BSID-II-NL.
* Aan de moeder wordt in de loop van de tijd 3x gevraagd een vragenlijst in te vullen.
* Op de leeftijd van 6 jaar wordt de ontwikkeling van uw kind opnieuw getest.
Privacy
De gegevens van moeder en kind worden gecodeerd (op nummer) bewaard, zodat de vertrouwelijkheid van de personen en de onderzoeksgegevens gewaarborgd is.
De onderzoeker in het WZA is Dr. C.N. van der Veere, kinderarts.
Contact?
Tel. 0592-325230 (poli Kindergeneeskunde in het Wilhelmina Ziekenhuis Assen) of 050-3614236 (op dinsdag in het UMCG Groningen).
Lees ook de flyer.
*De bestaande SSRI's in Nederland zijn:
Paroxetine = Seroxat
Citalopram = Cipramil
Fluvoxamine = Fevarin
Sertraline = Zoloft
Fluoxetine = Prozac
Venlafaxine = Efexor
Duloxetine = Cymbalta
Trazodon = Trazolan
Bron: Wilhelmina Ziekenhuis Assen
Link: http://www.wza.nl/content.jsp?parentid=38&objectid=5475
donderdag 14 augustus 2008 om 14:08
Antidepressivia: blijven slikken bij zwangerschap
dinsdag 27 maart 2007
Zwangere vrouwen die antidepressiva slikken, zijn in veruit de meeste gevallen beter af wanneer ze tijdens de zwangerschap doorgaan met hun medicatie. Stoppen met de pillen heeft vaak een negatievere invloed op het verloop van de zwangerschap dan doorslikken.
Dat zeggen de deskundigen van de POP-poli van het St. Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. De polikliniek is twee jaar geleden in het leven geroepen, omdat er veel vragen leefden over psychische problemen bij zwangere vrouwen. Zij vinden dat er een actuele database moet komen waarin psychiaters de mogelijke bijwerkingen voor zwangere vrouwen simpel en snel kunnen opzoeken.
Kinderarts Hanneke Wennink meent dat het een misverstand is dat vrouwen ‘per sé schoon de zwangerschap moeten ingaan’. Volgens haar wegen de nadelen van het stoppen meestal niet op tegen de voordelen. ,,De kans is groot dat je dan weer depressief raakt, waar het ongeboren kindje veel meer last van heeft. Veel van de nieuwste antidepressiva kunnen, onder deskundige begeleiding uiteraard, gewoon worden voortgezet.’’
Veel mensen denken dat het kind dan verslaafd ter wereld komt, zeggen de artsen. Dat klopt niet, zegt gynaecoloog Marion Heres: ,,Er is soms in enige mate sprake van onttrekkingsverschijnselen, soms is het kind even een beetje huilerig of voelt het zich niet heel lekker.’’
Bij de POP-poli in Amsterdam melden zich 150 vrouwen per jaar. Ze maken zich zorgen over psychische aandoeningen waarvan ze in het verleden last hadden. Hormonale veranderingen in het lichaam veroorzaken bij dit soort kwetsbare vrouwen vaak nieuwe problemen.
Bron: Algemeen Dagblad, 26-03-2007
Link: Kenniscentrum Psychologie
dinsdag 27 maart 2007
Zwangere vrouwen die antidepressiva slikken, zijn in veruit de meeste gevallen beter af wanneer ze tijdens de zwangerschap doorgaan met hun medicatie. Stoppen met de pillen heeft vaak een negatievere invloed op het verloop van de zwangerschap dan doorslikken.
Dat zeggen de deskundigen van de POP-poli van het St. Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. De polikliniek is twee jaar geleden in het leven geroepen, omdat er veel vragen leefden over psychische problemen bij zwangere vrouwen. Zij vinden dat er een actuele database moet komen waarin psychiaters de mogelijke bijwerkingen voor zwangere vrouwen simpel en snel kunnen opzoeken.
Kinderarts Hanneke Wennink meent dat het een misverstand is dat vrouwen ‘per sé schoon de zwangerschap moeten ingaan’. Volgens haar wegen de nadelen van het stoppen meestal niet op tegen de voordelen. ,,De kans is groot dat je dan weer depressief raakt, waar het ongeboren kindje veel meer last van heeft. Veel van de nieuwste antidepressiva kunnen, onder deskundige begeleiding uiteraard, gewoon worden voortgezet.’’
Veel mensen denken dat het kind dan verslaafd ter wereld komt, zeggen de artsen. Dat klopt niet, zegt gynaecoloog Marion Heres: ,,Er is soms in enige mate sprake van onttrekkingsverschijnselen, soms is het kind even een beetje huilerig of voelt het zich niet heel lekker.’’
Bij de POP-poli in Amsterdam melden zich 150 vrouwen per jaar. Ze maken zich zorgen over psychische aandoeningen waarvan ze in het verleden last hadden. Hormonale veranderingen in het lichaam veroorzaken bij dit soort kwetsbare vrouwen vaak nieuwe problemen.
Bron: Algemeen Dagblad, 26-03-2007
Link: Kenniscentrum Psychologie
donderdag 14 augustus 2008 om 14:10
Eerste zelfstandige bevalcentrum bij ziekenhuis
Vorige week zijn offi cieel de deuren geopend van Bevalcentrum West in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. Bevalcentrum West is het eerste verloskundige centrum in Nederland dat is gevestigd bij een ziekenhuis dat is ingericht door zelfstandige eerstelijns verloskundigen en ook door hen wordt gerund.
Het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis bouwt aan een groot aanbod van gespecialiseerde zorg voor Vrouw en Kind in Amsterdam West. Eerder opende het ziekenhuis de Mozaïekpoli (een zorg- en kenniscentrum etnische diversiteit voor chronisch zieke kinderen), een speciaal spreekuur voor kinderen met keel-, neus- en oorproblemen, en de POP-poli; een expertise en behandelcentrum voor zwangere- en pas bevallen vrouwen met psychische problemen. Het ziekenhuis renoveerde de (poli)kliniek voor gynaecologie en kindergeneeskunde en legt binnenkort de eerste steen voor een nieuwe couveuse-afdeling.
Versterking
De maatschap gynaecologie van het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis wordt op 1 april versterkt met vier nieuwe gynaecologen: de heren dr R. Maas en dr A.J. van Veelen, voorheen werkzaam in het Slotervaartziekenhuis en de dames C.M. Radder uit het Leids Universitair Medisch Centrum en I. Kwee uit het VU medisch centrum. Allen hebben een ruime ervaring in hun vakgebied en brengen kennis mee die de afdeling gynaecologie en het ziekenhuis in haar ambitie versterkt.
Bron: Ziekenhuiskrant nummer 5, maart 2007
Link: ziekenhuiskrant.nl
Vorige week zijn offi cieel de deuren geopend van Bevalcentrum West in het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. Bevalcentrum West is het eerste verloskundige centrum in Nederland dat is gevestigd bij een ziekenhuis dat is ingericht door zelfstandige eerstelijns verloskundigen en ook door hen wordt gerund.
Het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis bouwt aan een groot aanbod van gespecialiseerde zorg voor Vrouw en Kind in Amsterdam West. Eerder opende het ziekenhuis de Mozaïekpoli (een zorg- en kenniscentrum etnische diversiteit voor chronisch zieke kinderen), een speciaal spreekuur voor kinderen met keel-, neus- en oorproblemen, en de POP-poli; een expertise en behandelcentrum voor zwangere- en pas bevallen vrouwen met psychische problemen. Het ziekenhuis renoveerde de (poli)kliniek voor gynaecologie en kindergeneeskunde en legt binnenkort de eerste steen voor een nieuwe couveuse-afdeling.
Versterking
De maatschap gynaecologie van het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis wordt op 1 april versterkt met vier nieuwe gynaecologen: de heren dr R. Maas en dr A.J. van Veelen, voorheen werkzaam in het Slotervaartziekenhuis en de dames C.M. Radder uit het Leids Universitair Medisch Centrum en I. Kwee uit het VU medisch centrum. Allen hebben een ruime ervaring in hun vakgebied en brengen kennis mee die de afdeling gynaecologie en het ziekenhuis in haar ambitie versterkt.
Bron: Ziekenhuiskrant nummer 5, maart 2007
Link: ziekenhuiskrant.nl
donderdag 14 augustus 2008 om 14:15
Staken antidepressiva bij zwangerschap gevaarlijk
(Artikel geplaatst op 03/05/2007)
Embryo
Zwangere vrouwen onderschatten de ernstige gevolgen die kunnen optreden als zij stoppen met het slikken van antidepressiva. De gevaren zijn groter dan algemeen bekend.
Dat zegt psychiater Adriaan Honig van de POPpoli van het St. Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. De POPpoli is het expertise- en behandelcentrum voor zwangere vrouwen met psychiatrische problemen.
Risicovol
Uit onderzoek blijkt dat vijftig procent van de zwangere vrouwen die stoppen met het slikken van antidepressiva opnieuw last krijgen van depressieve klachten. En dat is zeer risicovol, zegt psychiater Honig in het blad Psy.
Te vroeg geboren
‘De bloedspiegel van het stresshormoon cortisol zal stijgen, waardoor de foetus via de navelstreng cortisol binnenkrijgt. Mogelijk wordt het kind dan te vroeg geboren, of heeft het een te laag geboortegewicht. En als de moeder na de geboorte depressieve klachten heeft, dan bestaat er een kans dat het kind last krijgt van lichte gedragsproblemen.’
Gaatje in het hart
Honig erkent dat er evengoed risico’s zijn bij het blijven slikken van antidepressiva, maar volgens hem zijn die te overzien. Er bestaat bijvoorbeeld een kleine kans op een gaatje in het hart of op lichte ontwenningsverschijnselen.
Bron: http://www.nursing.nl
Link: http://www.leefwijzer.nl/...kel&layout=nieuws&id=2483
(Artikel geplaatst op 03/05/2007)
Embryo
Zwangere vrouwen onderschatten de ernstige gevolgen die kunnen optreden als zij stoppen met het slikken van antidepressiva. De gevaren zijn groter dan algemeen bekend.
Dat zegt psychiater Adriaan Honig van de POPpoli van het St. Lucas Andreas Ziekenhuis in Amsterdam. De POPpoli is het expertise- en behandelcentrum voor zwangere vrouwen met psychiatrische problemen.
Risicovol
Uit onderzoek blijkt dat vijftig procent van de zwangere vrouwen die stoppen met het slikken van antidepressiva opnieuw last krijgen van depressieve klachten. En dat is zeer risicovol, zegt psychiater Honig in het blad Psy.
Te vroeg geboren
‘De bloedspiegel van het stresshormoon cortisol zal stijgen, waardoor de foetus via de navelstreng cortisol binnenkrijgt. Mogelijk wordt het kind dan te vroeg geboren, of heeft het een te laag geboortegewicht. En als de moeder na de geboorte depressieve klachten heeft, dan bestaat er een kans dat het kind last krijgt van lichte gedragsproblemen.’
Gaatje in het hart
Honig erkent dat er evengoed risico’s zijn bij het blijven slikken van antidepressiva, maar volgens hem zijn die te overzien. Er bestaat bijvoorbeeld een kleine kans op een gaatje in het hart of op lichte ontwenningsverschijnselen.
Bron: http://www.nursing.nl
Link: http://www.leefwijzer.nl/...kel&layout=nieuws&id=2483
zaterdag 16 augustus 2008 om 14:23
Zeg, zal ik een
"ik wil zwanger worden / ik ben net zwanger mét anti-depressiva - topic" maken?
Zal ik hier een nieuw topic voor aanmaken?
Voorziet zoiets in een behoefte?
Ik ben zelf 'bezig' sinds deze maand en struin dit forum af.
Wil een topic zonder getuttel en getrut, in de stijl van Lekker gewoon zwanger worden vanaf nu! van chica1978.
Dat we een groep mensen hebben die elkaar kunnen steunen, aanhoren en adviseren in deze spannende tijd, en al was het maar omdat je er de eerste weken met niemand over kunt/wilt praten!
Zoiets.
Anyone? Reageer even, dan weet ik of ik 'm kan openen.
Ainoa
"ik wil zwanger worden / ik ben net zwanger mét anti-depressiva - topic" maken?
Zal ik hier een nieuw topic voor aanmaken?
Voorziet zoiets in een behoefte?
Ik ben zelf 'bezig' sinds deze maand en struin dit forum af.
Wil een topic zonder getuttel en getrut, in de stijl van Lekker gewoon zwanger worden vanaf nu! van chica1978.
Dat we een groep mensen hebben die elkaar kunnen steunen, aanhoren en adviseren in deze spannende tijd, en al was het maar omdat je er de eerste weken met niemand over kunt/wilt praten!
Zoiets.
Anyone? Reageer even, dan weet ik of ik 'm kan openen.
Ainoa
anoniem_71326 wijzigde dit bericht op 16-08-2008 14:34
Reden: URL's stonden niet goed
Reden: URL's stonden niet goed
% gewijzigd
zaterdag 16 augustus 2008 om 15:39
quote:ainoa schreef op 13 augustus 2008 @ 17:03:
[...]
Mijn huisarts is wel van me gewend dat ik me vooraf ingelezen heb.
Mijn informatiedrift is niet altijd handig, maar in dit geval wel.
Hij had er nog nooit van gehoord, maar was enthousiast, keek op die site, pakte gelijk zijn notitieblokje voor een doorverwijzing en heeft, vertelde hij laatst, al een paar andere vrouwen doorverwezen. Fijne man.
Hij gaf ook toe dat hij er niet veel van wist.
Raar eigenlijk, dat dit niet in het hele land bestaat.
Het lijkt me dat er landelijk vraag is naar deze expertise.
Hoi Hoi,
Even een korte reactie. Er bestaan wel degelijk meerdere pop-polies in Nederland. In woon in het oosten van het land en ons ziekenhuis heeft ook een dergelijk team.
Er werd mij ook nadrukkelijk afgeraden te stoppen met de medicijnen (dat had ik niet verwacht: de huisarts e.d ging er ook vanuit dat ik zou moeten stoppen) maar de pop-polie is in dergelijke materie gespecialiseerd. Je hoeft dus niet perse naar A'dam, voor deze kennis.
[...]
Mijn huisarts is wel van me gewend dat ik me vooraf ingelezen heb.
Mijn informatiedrift is niet altijd handig, maar in dit geval wel.
Hij had er nog nooit van gehoord, maar was enthousiast, keek op die site, pakte gelijk zijn notitieblokje voor een doorverwijzing en heeft, vertelde hij laatst, al een paar andere vrouwen doorverwezen. Fijne man.
Hij gaf ook toe dat hij er niet veel van wist.
Raar eigenlijk, dat dit niet in het hele land bestaat.
Het lijkt me dat er landelijk vraag is naar deze expertise.
Hoi Hoi,
Even een korte reactie. Er bestaan wel degelijk meerdere pop-polies in Nederland. In woon in het oosten van het land en ons ziekenhuis heeft ook een dergelijk team.
Er werd mij ook nadrukkelijk afgeraden te stoppen met de medicijnen (dat had ik niet verwacht: de huisarts e.d ging er ook vanuit dat ik zou moeten stoppen) maar de pop-polie is in dergelijke materie gespecialiseerd. Je hoeft dus niet perse naar A'dam, voor deze kennis.
zaterdag 16 augustus 2008 om 17:18
Toen ik anderhalf jaar geleden onverwacht zwanger raakte ben ik van de een op de andere dag gestopt met mijn AD Achteraf gezien geen beste beslissing. Ook al slikte ik nog maar drie maanden AD, de afkickverschijnselen waren niet mis. Ik kreeg stoomschoten in mn hoofd en vreselijke hoofdpijn. De zwangerschap eindigde in een miskraam. Ik ben een paar maanden later wel bewust zwanger geraakt en tijdens mijn zwangerschap heb ik mijn medicatie niet gemist. Echter na mijn zwangerschap ging het weer minde goed en ben ik weer AD gaan slikken. Mijn vriend en ik willen graag een tweede kindje en ik vind het erg moeilijk om een beslissing te maken. Wel of niet stoppen.
zaterdag 16 augustus 2008 om 18:53
Even een hart onder de riem voor jou, ainoa!
SInds een paar maanden zijn mijn man en ik ook aan het proberen zwanger te worden en ook wij botsen tegen heel veel vooroordelen op.
Als je er eerlijk voor uitkomt dat je 'iets' hebt, lijkt de halve wereld opeens het recht te hebben om te zeggen dat je beter niet aan kinderen kunt beginnen.
Als ik jouw argumentatie lees, ben je goed voorbereid en weeg je de mogelijke complicaties etc heel zorgvuldig tegen elkaar af en heb je er contact over met professionals. Dat zegt wel wat over hoe goed je erover nadenkt.
En verder kan ik geen oordeel geven daarover, het is jouw leven, jullie keuze.
Je vraag gaat daar ook niet over, je vraagt naar de combi zwangerschap en AD.
Ik heb het er uitgebreid met mijn arts over gehad, over de voors en tegens van antidepressiva tijdens zwangerschap. Ook mij wordt aangeraden om m'n ad (ik heb prozac) juist wel door te blijven slikken.
Ten eerste vanwege de effecten die een depressie op je ongeboren kind kunnen hebben, ten tweede om een postnatale depressie evt voor te zijn.
We hebben in overleg gekozen voor prozac, omdat dat 1 van de weinige 'nieuwe' antidepressiva is waar genoeg over bekend is om te weten welke invloed het op een ongeboren kind heeft. Volgens mij geldt voor zoloft hetzelfde.
Over andere antidepressiva in die groep is te weinig bekend (icm zwangerschap), daarom zijn dat afraders.
Er worden (natuurlijk) geen onderzoeken gedaan met zwangere vrouwen, maar wereldwijd zijn er al wel heel veel vrouwen die prozac tijdens de zwangerschap gebruikt hebben en op die (ruime) ervaring baseren de artsen dat het middel niet schadelijk is.
Wel moet het absoluut in de gaten gehouden worden, moet je in het ziekenhuis bevallen vanwege onttrekkingsverschijnselen bij je kleintje en mag je geen borstvoeding geven omdat het middel in de moedermelk overgaat.
Van andere soorten antidepressiva, de Tricyclische en de MAO-remmers is wél bekend dat ze schadelijk zijn.
Ik wens je onwijs veel succes en geluk!!
SInds een paar maanden zijn mijn man en ik ook aan het proberen zwanger te worden en ook wij botsen tegen heel veel vooroordelen op.
Als je er eerlijk voor uitkomt dat je 'iets' hebt, lijkt de halve wereld opeens het recht te hebben om te zeggen dat je beter niet aan kinderen kunt beginnen.
Als ik jouw argumentatie lees, ben je goed voorbereid en weeg je de mogelijke complicaties etc heel zorgvuldig tegen elkaar af en heb je er contact over met professionals. Dat zegt wel wat over hoe goed je erover nadenkt.
En verder kan ik geen oordeel geven daarover, het is jouw leven, jullie keuze.
Je vraag gaat daar ook niet over, je vraagt naar de combi zwangerschap en AD.
Ik heb het er uitgebreid met mijn arts over gehad, over de voors en tegens van antidepressiva tijdens zwangerschap. Ook mij wordt aangeraden om m'n ad (ik heb prozac) juist wel door te blijven slikken.
Ten eerste vanwege de effecten die een depressie op je ongeboren kind kunnen hebben, ten tweede om een postnatale depressie evt voor te zijn.
We hebben in overleg gekozen voor prozac, omdat dat 1 van de weinige 'nieuwe' antidepressiva is waar genoeg over bekend is om te weten welke invloed het op een ongeboren kind heeft. Volgens mij geldt voor zoloft hetzelfde.
Over andere antidepressiva in die groep is te weinig bekend (icm zwangerschap), daarom zijn dat afraders.
Er worden (natuurlijk) geen onderzoeken gedaan met zwangere vrouwen, maar wereldwijd zijn er al wel heel veel vrouwen die prozac tijdens de zwangerschap gebruikt hebben en op die (ruime) ervaring baseren de artsen dat het middel niet schadelijk is.
Wel moet het absoluut in de gaten gehouden worden, moet je in het ziekenhuis bevallen vanwege onttrekkingsverschijnselen bij je kleintje en mag je geen borstvoeding geven omdat het middel in de moedermelk overgaat.
Van andere soorten antidepressiva, de Tricyclische en de MAO-remmers is wél bekend dat ze schadelijk zijn.
Ik wens je onwijs veel succes en geluk!!
zaterdag 16 augustus 2008 om 19:55
quote: junipermay schreef op 16 augustus 2008 @ 15:39:
Hoi Hoi,
Even een korte reactie. Er bestaan wel degelijk meerdere pop-polies in Nederland. In woon in het oosten van het land en ons ziekenhuis heeft ook een dergelijk team.
Er werd mij ook nadrukkelijk afgeraden te stoppen met de medicijnen (dat had ik niet verwacht: de huisarts e.d ging er ook vanuit dat ik zou moeten stoppen) maar de pop-polie is in dergelijke materie gespecialiseerd. Je hoeft dus niet perse naar A'dam, voor deze kennis.
junipermay, fijn dat je dit even laat weten!
Ik had zelf ook al ge-Google'd om te kijken of er meer ziekenhuizen zijn met een POP-poli (Pediatrie, Obstetrie en Psychiatrie), maar ik kwam niet verder dan het Wilhelmina ziekenhuis in Assen.
Ze mogen best wat beter aan PR doen met die POP-poli's, vinden jullie ook niet?
Hoi Hoi,
Even een korte reactie. Er bestaan wel degelijk meerdere pop-polies in Nederland. In woon in het oosten van het land en ons ziekenhuis heeft ook een dergelijk team.
Er werd mij ook nadrukkelijk afgeraden te stoppen met de medicijnen (dat had ik niet verwacht: de huisarts e.d ging er ook vanuit dat ik zou moeten stoppen) maar de pop-polie is in dergelijke materie gespecialiseerd. Je hoeft dus niet perse naar A'dam, voor deze kennis.
junipermay, fijn dat je dit even laat weten!
Ik had zelf ook al ge-Google'd om te kijken of er meer ziekenhuizen zijn met een POP-poli (Pediatrie, Obstetrie en Psychiatrie), maar ik kwam niet verder dan het Wilhelmina ziekenhuis in Assen.
Ze mogen best wat beter aan PR doen met die POP-poli's, vinden jullie ook niet?
zaterdag 16 augustus 2008 om 20:18
Ainoa,
Ik slik al jaren ad i.v.m. dwanggedachten. Jaren geleden begon de kinderwens bij mijn man en mij op te spelen, advies was toen: stoppen met de ad. Mijn eerste zwangerschap verliep prima, ik bouwde de ad af en voelde me goed, de laatste weken van mijn zwangerschap kreeg ik een zw. vergiftiging en kwamen mijn dwanggedachten dubbel en dwars terug.
Na de geboorte van mijn zoon ben ik al snel weer begonnen met ad.
Daarna ben ik zwanger geworden van mijn dochter en ben ik wederom gestopt met ad, ook dit ging weer prima tot de laatste weken van de zwangerschap. Die laatste paar weken zwangerschap waren de moeilijkste weken in mijn leven. De dwang was bijna niet meer te hanteren en ik was erg somber. Ze hebben de bevalling o.a.ingeleid omdat ik geestelijk niet meer kon. Nu denk ik; had ik maar, had ik maar de ad doorgeslikt.
In de periode van mijn tweede zwangerschap slikte ik wel slaapmedicatie waardoor mijn dochter toch nog een nacht op de couveuse-afdeling is opgenomen.
Ik vond mijn zwangerschappen zwaar, maar weinig mensen weten en wisten in welke situatie ik zat en er konden ook maar weinig mensen me steunen. Degene die het wisten konden zich ook moeilijk inleven waardoor ik echt het gevoel had alleen te staan. Gelukkig wist mijn partner mij te steunen.
Mijn man heeft zich laten steriliseren. Voor ons geen derde, ik wil nooit meer zo'n zwangerschap beleven als toen. Ik weet dus niet of de oorzaak van de heftige dwanggedachten het niet slikken van de ad is, misschien zijn het wel de hormonen die met me op de loop gaan. Ik wil het risico ook niet meer nemen.
Ik geniet van de kinderen, slik mijn Zoloft en merk dat het prima gaat. Ik ken de valkuilen waardoor dwanggedachten ineens opgelaaid worden maar kan er nu beter mee omgaan dan jaren geleden.
Ik wens je ontzettend veel geluk voor de toekomst, je schrijft zo helder en duidelijk over jezelf dat ik denk dat het allemaal wel goed komt.
Ik slik al jaren ad i.v.m. dwanggedachten. Jaren geleden begon de kinderwens bij mijn man en mij op te spelen, advies was toen: stoppen met de ad. Mijn eerste zwangerschap verliep prima, ik bouwde de ad af en voelde me goed, de laatste weken van mijn zwangerschap kreeg ik een zw. vergiftiging en kwamen mijn dwanggedachten dubbel en dwars terug.
Na de geboorte van mijn zoon ben ik al snel weer begonnen met ad.
Daarna ben ik zwanger geworden van mijn dochter en ben ik wederom gestopt met ad, ook dit ging weer prima tot de laatste weken van de zwangerschap. Die laatste paar weken zwangerschap waren de moeilijkste weken in mijn leven. De dwang was bijna niet meer te hanteren en ik was erg somber. Ze hebben de bevalling o.a.ingeleid omdat ik geestelijk niet meer kon. Nu denk ik; had ik maar, had ik maar de ad doorgeslikt.
In de periode van mijn tweede zwangerschap slikte ik wel slaapmedicatie waardoor mijn dochter toch nog een nacht op de couveuse-afdeling is opgenomen.
Ik vond mijn zwangerschappen zwaar, maar weinig mensen weten en wisten in welke situatie ik zat en er konden ook maar weinig mensen me steunen. Degene die het wisten konden zich ook moeilijk inleven waardoor ik echt het gevoel had alleen te staan. Gelukkig wist mijn partner mij te steunen.
Mijn man heeft zich laten steriliseren. Voor ons geen derde, ik wil nooit meer zo'n zwangerschap beleven als toen. Ik weet dus niet of de oorzaak van de heftige dwanggedachten het niet slikken van de ad is, misschien zijn het wel de hormonen die met me op de loop gaan. Ik wil het risico ook niet meer nemen.
Ik geniet van de kinderen, slik mijn Zoloft en merk dat het prima gaat. Ik ken de valkuilen waardoor dwanggedachten ineens opgelaaid worden maar kan er nu beter mee omgaan dan jaren geleden.
Ik wens je ontzettend veel geluk voor de toekomst, je schrijft zo helder en duidelijk over jezelf dat ik denk dat het allemaal wel goed komt.
zaterdag 16 augustus 2008 om 20:39
Ik heb alvast een nieuw topic gestart, compleet met schema.
Wie is er ook depressief en probeert er ook zwanger te worden en slikt ook anti-depressiva?
Daarvoor is het nieuwe topic [NU] Zwanger worden met depressie / anti-depressiva
De ik-ben-aan-het-proberen-zwanger-te-worden-topic is dus onder de nieuwe link te vinden;
de ervaringsverhalen, adviezen, nieuwsartikelen en verhalen blijven hier.
Ik blijf namelijk bijlezen over dit onderwerp en interessante artikelen zal ik blijven posten.
Ook zal ik op dit topic blijven reageren, hoor!
hartelijke groet,
Ainoa
Wie is er ook depressief en probeert er ook zwanger te worden en slikt ook anti-depressiva?
Daarvoor is het nieuwe topic [NU] Zwanger worden met depressie / anti-depressiva
De ik-ben-aan-het-proberen-zwanger-te-worden-topic is dus onder de nieuwe link te vinden;
de ervaringsverhalen, adviezen, nieuwsartikelen en verhalen blijven hier.
Ik blijf namelijk bijlezen over dit onderwerp en interessante artikelen zal ik blijven posten.
Ook zal ik op dit topic blijven reageren, hoor!
hartelijke groet,
Ainoa
anoniem_71326 wijzigde dit bericht op 16-08-2008 21:24
Reden: puntjes op de i
Reden: puntjes op de i
% gewijzigd
zaterdag 16 augustus 2008 om 21:49
quote:Zinah schreef op 16 augustus 2008 @ 18:53:
Wel moet het absoluut in de gaten gehouden worden, moet je in het ziekenhuis bevallen vanwege onttrekkingsverschijnselen bij je kleintje en mag je geen borstvoeding geven omdat het middel in de moedermelk overgaat.
Ik slik seroxat, mag (als ik dat zou willen) thuis bevallen en daarna met baby naar ziekenhuis komen en mag (wordt absoluut geadviseerd ter voorkoming van postnatale depressie) borstvoeding geven met deze medicatie.
Wel moet het absoluut in de gaten gehouden worden, moet je in het ziekenhuis bevallen vanwege onttrekkingsverschijnselen bij je kleintje en mag je geen borstvoeding geven omdat het middel in de moedermelk overgaat.
Ik slik seroxat, mag (als ik dat zou willen) thuis bevallen en daarna met baby naar ziekenhuis komen en mag (wordt absoluut geadviseerd ter voorkoming van postnatale depressie) borstvoeding geven met deze medicatie.
zaterdag 16 augustus 2008 om 22:09
quote:fleurtje schreef op 16 augustus 2008 @ 21:49:
Ik (...) mag (als ik dat zou willen) thuis bevallen en daarna met baby naar ziekenhuis komen (...).
Hoewel de conceptie nog moet plaatsvinden (NOD 26 aug. maar voel me niet zwanger), heb ik er wel al over nagedacht.
Ik mag ook thuis bevallen van de pop-poli.
Lijkt me wel fijn. In mijn eigen bed.
Niet dat gehannes met co-assistenten en diensten die zich afwisselen. De eerste helft met Truus en de tweede met Amanda.
En dat je dan tegen vijven verplicht moet beslissen "of je nog een ruggeprik wilt, want de anaesthesist gaat zo naar huis".
Dat Bevalcentrum West bij het SLA lijkt me ook wel wat.
Het plan is inderdaad dat ik me dan binnen twee uur na de bevalling meld bij de pop-poli.
Toch, zo'n ziekenhuislucht, allerlei mensen om je heen...
Ainoa-man wil echter graag dat ik in het ziekenhuis / bevalcentrum beval. Vindt ie een geruststellend idee en dat begrijp ik ook wel.
Maar of ik dat zonder medische indicatie vergoed krijg, vraag ik me dan af?
*zucht* Ach, laat ik eerst maar zwanger worden, he?
Ik (...) mag (als ik dat zou willen) thuis bevallen en daarna met baby naar ziekenhuis komen (...).
Hoewel de conceptie nog moet plaatsvinden (NOD 26 aug. maar voel me niet zwanger), heb ik er wel al over nagedacht.
Ik mag ook thuis bevallen van de pop-poli.
Lijkt me wel fijn. In mijn eigen bed.
Niet dat gehannes met co-assistenten en diensten die zich afwisselen. De eerste helft met Truus en de tweede met Amanda.
En dat je dan tegen vijven verplicht moet beslissen "of je nog een ruggeprik wilt, want de anaesthesist gaat zo naar huis".
Dat Bevalcentrum West bij het SLA lijkt me ook wel wat.
Het plan is inderdaad dat ik me dan binnen twee uur na de bevalling meld bij de pop-poli.
Toch, zo'n ziekenhuislucht, allerlei mensen om je heen...
Ainoa-man wil echter graag dat ik in het ziekenhuis / bevalcentrum beval. Vindt ie een geruststellend idee en dat begrijp ik ook wel.
Maar of ik dat zonder medische indicatie vergoed krijg, vraag ik me dan af?
*zucht* Ach, laat ik eerst maar zwanger worden, he?
zaterdag 16 augustus 2008 om 22:36
Hier nog geen concrete 2ekinderwens, maar ben wel heel blij met dit topic. Want het komt wel steeds vaker ter sprake hier, maar dan ook gelijk de opmerking: :"dan zal ik ook wel moeten stoppen met de AD zeker." En dat wil ik dus liever niet Ik gebruik clomipramine, een lage dosis van 25mg p/d. Is iemand toevallig bekend met de gevolgen van deze medicatie? Ik heb op de site gekeken van de Pop-poli, en het medicijn valt onder classificatie C:
Geen aangeboren afwijkingen waargenomen, wel farmacologische effecten.
Veiligheid van het middel afwegen tegen de indicatie om het middel te gebruiken
Wat moet ik hieronder verstaan? en wat wordt bedoelt met farmacologische effecten?
Ik ga sowieso een gesprek met de huisarts aan, mocht de wens concreet worden, maar ik lees me van te voren graag wat in.
Geen aangeboren afwijkingen waargenomen, wel farmacologische effecten.
Veiligheid van het middel afwegen tegen de indicatie om het middel te gebruiken
Wat moet ik hieronder verstaan? en wat wordt bedoelt met farmacologische effecten?
Ik ga sowieso een gesprek met de huisarts aan, mocht de wens concreet worden, maar ik lees me van te voren graag wat in.
zaterdag 16 augustus 2008 om 22:59
Hoi Tzatziki,
Ik slik toevallig ook clomipramine en heb een kinderwens. Mijn psychiater vertelde mij dat ik geen borstvoeding kon geven en dat de baby er aangeboren afwijkingen van kan krijgen als ik het zou blijven gebruiken. Was al bezig met afbouwen tot ik dit forum tegenkwam. Ik ga nu een afspraak maken met de POP-poli, aangezien ik op dezelfde informatie stuitte als die jij nu net opnoemt en me ook afvraag wat er nu precies mee bedoeld wordt. Ik ben dus ook benieuwd of er hier mensen zijn die met dit medicijn zwanger zijn geworden en wat hier nu precies de gevolgen/risico's van waren.
Ik slik toevallig ook clomipramine en heb een kinderwens. Mijn psychiater vertelde mij dat ik geen borstvoeding kon geven en dat de baby er aangeboren afwijkingen van kan krijgen als ik het zou blijven gebruiken. Was al bezig met afbouwen tot ik dit forum tegenkwam. Ik ga nu een afspraak maken met de POP-poli, aangezien ik op dezelfde informatie stuitte als die jij nu net opnoemt en me ook afvraag wat er nu precies mee bedoeld wordt. Ik ben dus ook benieuwd of er hier mensen zijn die met dit medicijn zwanger zijn geworden en wat hier nu precies de gevolgen/risico's van waren.
