
Het is de economie, domoor! (It's the economy, stupid!)
woensdag 6 april 2011 om 23:08
In 1992 won Bill Clinton de Amerikaanse presidentsverkiezingen van Bush sr door een focus op de economie.
Er is sindsdien veel veranderd. We zijn een 'kredietcrisis' rijker, die gepaard ging met wat ogenschijnlijk lichte hobbels op de weg, omdat de overheden de schulden van de banken overnamen.
Eén van de meest opvallende aspecten van die crisis, was dat 'de economen' hem niet aan zagen komen, generaliserend gesproken.
Degenen die die crisis wél aan zagen komen, staan over het algemeen niet te juichen bij de overdracht van de bankenschulden aan de overheden, waarbij met name de VS en Engeland zich dieper dan diep in 'het rood' staken. Forums met economie als thema, zoals Mejudice (economen in debat), en de economenblogs van NRC weren nu 'lezersbijdragen', hebben zichzelf opgeheven, het posten van bijdragen aan strikte 'peer review' regels gebonden, of zichzelf domweg opgeheven. Hoe groot is de kans dat de gevestigde economen de volgende klap opnieuw niet zien aankomen? Of komt er geen volgende klap?
Er is sindsdien veel veranderd. We zijn een 'kredietcrisis' rijker, die gepaard ging met wat ogenschijnlijk lichte hobbels op de weg, omdat de overheden de schulden van de banken overnamen.
Eén van de meest opvallende aspecten van die crisis, was dat 'de economen' hem niet aan zagen komen, generaliserend gesproken.
Degenen die die crisis wél aan zagen komen, staan over het algemeen niet te juichen bij de overdracht van de bankenschulden aan de overheden, waarbij met name de VS en Engeland zich dieper dan diep in 'het rood' staken. Forums met economie als thema, zoals Mejudice (economen in debat), en de economenblogs van NRC weren nu 'lezersbijdragen', hebben zichzelf opgeheven, het posten van bijdragen aan strikte 'peer review' regels gebonden, of zichzelf domweg opgeheven. Hoe groot is de kans dat de gevestigde economen de volgende klap opnieuw niet zien aankomen? Of komt er geen volgende klap?
vrijdag 5 augustus 2011 om 09:23
(Novum/Dow Jones) - Wall Street is donderdag hard onderuit gegaan, omdat beleggers zich in sterk toenemende mate zorgen maken over de toestand van de Amerikaanse economie.
De Dow Jones-index eindigde 4,3% lager op 11.383,68 punten. De breed S&P 500 daalde 4,8% tot 1.200,07 punten, terwijl de Nasdaq 5,1% afstond tot 2.556,39 punten. Ten opzichte van het begin van het jaar zijn alle drie de indices donderdag op negatief terrein beland.
"We maken ons ontzettend veel zorgen", zegt Bruce McCain, analist bij Key Private Bank. "Hoe kom je uit deze achtbaan van meedogenloos veel slecht nieuws?"
Wall Street was de afgelopen weken vooral gefixeerd op het debat over het kredietplafond van de VS. Nu het gevaar van een 'default' is verdwenen, "gaan we terug naar de basis en dat is de economie", zegt Howard Silverblatt, analist bij Standard & Poor's.
Beleggers kregen donderdag te maken met ingrepen van centrale banken, die de zware tijd van enkele van 's werelds grootste economieën onderstreepten.
De Europese Centrale Bank hervatte het obligatie-inkoopprogramma in een poging de schuldencrisis in de eurozone te beteugelen, nadat een paar uur eerder de Bank of Japan zijn inkoopprogramma had uitgebreid en de Japanse autoriteiten interventie om de waarde van de yen te verlagen hadden aangekondigd.
Volgens Silverblatt waren de volumes op Wall Street niet enorm. "Maar het is meer dan het is geweest, dus volgens de nieuwe standaard is het redelijk tot behoorlijk."
Alle fondsen binnen de Dow Jones-index eindigden in de min. Het enige aandeel dat lange tijd aan de positieve kant wist te blijven was Kraft Foods, nadat het voedingsmiddelenconcern aankondigde zich te zullen splitsen in twee beursgenoteerde bedrijven. Het aandeel verloor uiteindelijk 1,5%.
Op macro-economisch gebied bleek voorbeurs dat het aantal nieuwe aanvragen voor een werkloosheidsuitkering in de Verenigde Staten vorige week onverwacht is gedaald. Het aantal nieuwe uitkeringsaanvragen daalde in de week eindigend op 30 juli met 1.000 tot 400.000. Economen vooraf geraadpleegd door Dow Jones Nieuwsdienst hadden verwacht dat het aantal aanvragen met 7.000 zou stijgen.
Vrijdag gaat de aandacht uit naar het arbeidsrapport over juli, dat om 14.30 uur naar buiten wordt gebracht. Er wordt rekening gehouden met een toename van het aantal banen met 75.000 tegen een plus van 18.000 een maand eerder. De werkloosheid blijft naar verwachting stabiel op 9,2%.
De Dow Jones-index eindigde 4,3% lager op 11.383,68 punten. De breed S&P 500 daalde 4,8% tot 1.200,07 punten, terwijl de Nasdaq 5,1% afstond tot 2.556,39 punten. Ten opzichte van het begin van het jaar zijn alle drie de indices donderdag op negatief terrein beland.
"We maken ons ontzettend veel zorgen", zegt Bruce McCain, analist bij Key Private Bank. "Hoe kom je uit deze achtbaan van meedogenloos veel slecht nieuws?"
Wall Street was de afgelopen weken vooral gefixeerd op het debat over het kredietplafond van de VS. Nu het gevaar van een 'default' is verdwenen, "gaan we terug naar de basis en dat is de economie", zegt Howard Silverblatt, analist bij Standard & Poor's.
Beleggers kregen donderdag te maken met ingrepen van centrale banken, die de zware tijd van enkele van 's werelds grootste economieën onderstreepten.
De Europese Centrale Bank hervatte het obligatie-inkoopprogramma in een poging de schuldencrisis in de eurozone te beteugelen, nadat een paar uur eerder de Bank of Japan zijn inkoopprogramma had uitgebreid en de Japanse autoriteiten interventie om de waarde van de yen te verlagen hadden aangekondigd.
Volgens Silverblatt waren de volumes op Wall Street niet enorm. "Maar het is meer dan het is geweest, dus volgens de nieuwe standaard is het redelijk tot behoorlijk."
Alle fondsen binnen de Dow Jones-index eindigden in de min. Het enige aandeel dat lange tijd aan de positieve kant wist te blijven was Kraft Foods, nadat het voedingsmiddelenconcern aankondigde zich te zullen splitsen in twee beursgenoteerde bedrijven. Het aandeel verloor uiteindelijk 1,5%.
Op macro-economisch gebied bleek voorbeurs dat het aantal nieuwe aanvragen voor een werkloosheidsuitkering in de Verenigde Staten vorige week onverwacht is gedaald. Het aantal nieuwe uitkeringsaanvragen daalde in de week eindigend op 30 juli met 1.000 tot 400.000. Economen vooraf geraadpleegd door Dow Jones Nieuwsdienst hadden verwacht dat het aantal aanvragen met 7.000 zou stijgen.
Vrijdag gaat de aandacht uit naar het arbeidsrapport over juli, dat om 14.30 uur naar buiten wordt gebracht. Er wordt rekening gehouden met een toename van het aantal banen met 75.000 tegen een plus van 18.000 een maand eerder. De werkloosheid blijft naar verwachting stabiel op 9,2%.
vrijdag 5 augustus 2011 om 09:41
(ANP) - NEW YORK - De effectenbeurzen in de Verenigde Staten en Europa kleurden donderdag bloedrood door grote zorgen over de Europese schuldencrisis en de afzwakkende wereldeconomie.
De vrees neemt steeds verder toe dat de schuldencrisis overslaat naar landen als Italië, Portugal en Spanje.
De toonaangevende Dow-Jonesindex noteerde aan het slot van de handel een verlies van 4,3 procent op 11.383,68 punten. In de Dow-Jonesindex liet geen enkel fonds winst zien.
De S&P 500 zakte 4,8 procent, de technologiebeurs Nasdaq verloor 5,1 procent. Het was het grootste verlies op Wall Street in 2 jaar tijd.
De olieprijzen gingen hard omlaag. De prijs van een vat Amerikaanse olie kelderde 6 procent naar 86,438 dollar. Brentolie daalde 5,1 procent tot 107,42 dollar.
Ook in Europa was sprake van een bloedbad. De AEX-index daalde 3,2 procent. De aandelenmarkten in Parijs, Frankfurt en Londen gingen tot 3,9 procent omlaag.
In Milaan kelderde de beursindex 3,2 procent, de hoofdgraadmeter in Madrid ging 3,6 procent omlaag en de hoofdindex in Lissabon verloor 3,3 procent.
De financiële markten vrezen dat met name Italië het volgende slachtoffer zou kunnen worden van de crisis, ondanks de maatregelen die premier Berlusconi donderdag aankondigde om de Italiaanse economie te versterken.
Versterkte onrust
De onrust werd nog verder versterkt door de voorzitter van de Europese Commissie, Barroso. Die zei dat het Europese noodfonds mogelijk moet worden vergroot om meer landen te hulp te kunnen schieten.
Verder liet de Europese Centrale Bank (ECB) weten dat de ECB doorgaat met het opkopen van staatsleningen van zwakke eurolanden en dat de economie in de eurozone de laatste maanden is afgezwakt.
De euro stond zwaar onder druk door alle zorgen over de schuldencrisis. De Europese eenheidsmunt zakte donderdag tot 1,4150 dollar van een stand van 1,4325 dollar aan het einde van de handel op woensdag.
De belangrijkste beurzen in Azië toonden vrijdag zware verliezen. De toonaangevende Nikkei-index in Japan noteerde tussentijds 3,5 procent lager.
Zorgen dat de Amerikaanse economie terugvalt in een recessie en de wereldwijde economie meesleept, in combinatie met de vrees dat de crisis in de eurozone zich verder zal uitbreiden, zorgden voor dieprode koersenborden.
De vrees neemt steeds verder toe dat de schuldencrisis overslaat naar landen als Italië, Portugal en Spanje.
De toonaangevende Dow-Jonesindex noteerde aan het slot van de handel een verlies van 4,3 procent op 11.383,68 punten. In de Dow-Jonesindex liet geen enkel fonds winst zien.
De S&P 500 zakte 4,8 procent, de technologiebeurs Nasdaq verloor 5,1 procent. Het was het grootste verlies op Wall Street in 2 jaar tijd.
De olieprijzen gingen hard omlaag. De prijs van een vat Amerikaanse olie kelderde 6 procent naar 86,438 dollar. Brentolie daalde 5,1 procent tot 107,42 dollar.
Ook in Europa was sprake van een bloedbad. De AEX-index daalde 3,2 procent. De aandelenmarkten in Parijs, Frankfurt en Londen gingen tot 3,9 procent omlaag.
In Milaan kelderde de beursindex 3,2 procent, de hoofdgraadmeter in Madrid ging 3,6 procent omlaag en de hoofdindex in Lissabon verloor 3,3 procent.
De financiële markten vrezen dat met name Italië het volgende slachtoffer zou kunnen worden van de crisis, ondanks de maatregelen die premier Berlusconi donderdag aankondigde om de Italiaanse economie te versterken.
Versterkte onrust
De onrust werd nog verder versterkt door de voorzitter van de Europese Commissie, Barroso. Die zei dat het Europese noodfonds mogelijk moet worden vergroot om meer landen te hulp te kunnen schieten.
Verder liet de Europese Centrale Bank (ECB) weten dat de ECB doorgaat met het opkopen van staatsleningen van zwakke eurolanden en dat de economie in de eurozone de laatste maanden is afgezwakt.
De euro stond zwaar onder druk door alle zorgen over de schuldencrisis. De Europese eenheidsmunt zakte donderdag tot 1,4150 dollar van een stand van 1,4325 dollar aan het einde van de handel op woensdag.
De belangrijkste beurzen in Azië toonden vrijdag zware verliezen. De toonaangevende Nikkei-index in Japan noteerde tussentijds 3,5 procent lager.
Zorgen dat de Amerikaanse economie terugvalt in een recessie en de wereldwijde economie meesleept, in combinatie met de vrees dat de crisis in de eurozone zich verder zal uitbreiden, zorgden voor dieprode koersenborden.
vrijdag 5 augustus 2011 om 09:52
Wat er nu op de beurzen gebeurt, is allerminst verwonderlijk. De verhoging van het schuldplafond, betekent dat de VS weer geld kunnen lenen. Waar komt dat geld vandaan, als traditionele opkopers van Amerikaans schuldpapier (China en Japan) zijn uitgestapt? Uit de bedrijfsfondsen, onder andere.
Dat genereert echter autonoom weer problemen in de bedrijven, die hun beursnotering (en dus toegang tot krediet) zien verdampen.
Die onstabiliteit is dus niet vreselijk verrassend, maar daarmee ook zeker niet ongevaarlijk.
Ook het weer inkopen van schuldpapier door de ECB is een rechtstreeks gevolg van dat ophogen van het Amerikaanse schuldplafond. Ter bescherming van de Euro ontkomt de ECB er niet aan. Ook al zorgt het voor inflatiedruk, terwijl de ECB als opdracht heeft die inflatie te beteugelen. Wie het eerst met de ogen knippert, is 'dood'. De VS beukt op de Euro. Het zal mij benieuwen.
Dat genereert echter autonoom weer problemen in de bedrijven, die hun beursnotering (en dus toegang tot krediet) zien verdampen.
Die onstabiliteit is dus niet vreselijk verrassend, maar daarmee ook zeker niet ongevaarlijk.
Ook het weer inkopen van schuldpapier door de ECB is een rechtstreeks gevolg van dat ophogen van het Amerikaanse schuldplafond. Ter bescherming van de Euro ontkomt de ECB er niet aan. Ook al zorgt het voor inflatiedruk, terwijl de ECB als opdracht heeft die inflatie te beteugelen. Wie het eerst met de ogen knippert, is 'dood'. De VS beukt op de Euro. Het zal mij benieuwen.
vrijdag 5 augustus 2011 om 10:38
Niet verrassend, uiteraard. Maar een neerwaartse spiraal, ik vrees chronisch. Al zul je dat wellicht niet altijd direct op de beurzen zien. Optimisme lijkt nu vooral gestoeld op wanhopige pogingen vertrouwen te winnen, een schijn vertrouwen. Het druipt van gezichten af, je prikt er zo doorheen dat ze wel beter weten. Sommigen bewust, anderen nog onbewust.
zaterdag 6 augustus 2011 om 11:15
S&P heeft de Amerikaanse staatsschuld afgewaardeerd, in navolging van de Chinese kredietbeoordelaar. 'Technisch' moet dit leiden tot een hogere rente, waarmee het tekort in de Amerikaanse begroting nóg hoger wordt. Er méér (sneller dan voorzien) moet worden geleend als de uitgaven niet dramatisch omlaag worden gebracht.
Over de hele wereld zijn regeringsleiders bezig beleid te maken om het tij te keren. En binnenkort valt de rekening ook op de mat bij de 'gaap'-meute.
Dat de aandelenbeurzen in de 'Westerse' wereld de afgelopen week feitelijk zijn geïmplodeerd, zal voor degenen die hier hebben meegelezen, niet als een verrassing zijn gekomen. Het vervolg is 'koffiedik'. Niet zozeer omdat er geen rationele oplossingen voor handen zouden zijn, maar omdat de kans dat rationele oplossingen de toon zullen zetten, de komende tijd, niet bijster groot is. De Chinese kritiek snijdt hout. Korte-termijn verkiezings-retoriek, en populisme, houden de wereldeconomie in gijzeling.
Over de hele wereld zijn regeringsleiders bezig beleid te maken om het tij te keren. En binnenkort valt de rekening ook op de mat bij de 'gaap'-meute.
Dat de aandelenbeurzen in de 'Westerse' wereld de afgelopen week feitelijk zijn geïmplodeerd, zal voor degenen die hier hebben meegelezen, niet als een verrassing zijn gekomen. Het vervolg is 'koffiedik'. Niet zozeer omdat er geen rationele oplossingen voor handen zouden zijn, maar omdat de kans dat rationele oplossingen de toon zullen zetten, de komende tijd, niet bijster groot is. De Chinese kritiek snijdt hout. Korte-termijn verkiezings-retoriek, en populisme, houden de wereldeconomie in gijzeling.
zondag 7 augustus 2011 om 20:59
zondag 7 augustus 2011 om 21:25
[quote]jaap schreef op 06 augustus 2011 @ 11:15:
Over de hele wereld zijn regeringsleiders bezig beleid te maken om het tij te keren. En binnenkort valt de rekening ook op de mat bij de 'gaap'-meute.
Die rekening ligt er allang, jaap. Kijk maar naar de gestegen kosten voor levensonderhoud, het uitkleden van de zorgverzekering( die wel ieder jaar meer kost voor een kleiner pakket), en de snoeiharde bezuinigingen op zorg en onderwijs bijvoorbeeld.
Wat wij hier met z'n allen doen is de credit-card aankopen van alle Amerikanen betalen. Men verkoopt zelf hypotheken op een manier die je op zijn minst nogal schimmig kunt noemen, en als het dan misgaat mag de rest van de wereld zijn knip trekken.
Ik vind dan ook dat China groot gelijk heeft om Amerika op z'n nummer te zetten. Hier noemen ze dat de tering naar de nering zetten, maar het lijkt wel of dat in Amerika niet gebeurt.
Dus betalen wij met z'n allen de rekening die gigantisch hoog is geworden, mede vanwege het idiote beleid van president Bush.
Als men vandaag nog stopt met oorlog voeren in landen waar de Amerikanen niets te zoeken hebben, is het probleem met de begroting en dus ook met de AA+ notering grotendeels opgelost. Ook zou het fijn zijn dat de republikeinen niet ieder voorstel blokkeren voor belastingverhoging voor de allerrijksten in Amerika. Laat men daar eerst eens de hand in eigen boezem steken, hun eigen broek ophouden en dan pas vragen om meer krediet. Dat lijkt mij de logische gang van zaken en niet wat er nu gebeurt.
Over de hele wereld zijn regeringsleiders bezig beleid te maken om het tij te keren. En binnenkort valt de rekening ook op de mat bij de 'gaap'-meute.
Die rekening ligt er allang, jaap. Kijk maar naar de gestegen kosten voor levensonderhoud, het uitkleden van de zorgverzekering( die wel ieder jaar meer kost voor een kleiner pakket), en de snoeiharde bezuinigingen op zorg en onderwijs bijvoorbeeld.
Wat wij hier met z'n allen doen is de credit-card aankopen van alle Amerikanen betalen. Men verkoopt zelf hypotheken op een manier die je op zijn minst nogal schimmig kunt noemen, en als het dan misgaat mag de rest van de wereld zijn knip trekken.
Ik vind dan ook dat China groot gelijk heeft om Amerika op z'n nummer te zetten. Hier noemen ze dat de tering naar de nering zetten, maar het lijkt wel of dat in Amerika niet gebeurt.
Dus betalen wij met z'n allen de rekening die gigantisch hoog is geworden, mede vanwege het idiote beleid van president Bush.
Als men vandaag nog stopt met oorlog voeren in landen waar de Amerikanen niets te zoeken hebben, is het probleem met de begroting en dus ook met de AA+ notering grotendeels opgelost. Ook zou het fijn zijn dat de republikeinen niet ieder voorstel blokkeren voor belastingverhoging voor de allerrijksten in Amerika. Laat men daar eerst eens de hand in eigen boezem steken, hun eigen broek ophouden en dan pas vragen om meer krediet. Dat lijkt mij de logische gang van zaken en niet wat er nu gebeurt.
zondag 7 augustus 2011 om 21:47
Wifra, ik denk dat we het qua sentiment redelijk met elkaar eens zijn. Maar er zitten wel wat addertjes onder het gras.
Dat 'wij' (in Europa) de rekening betalen voor Amerikaanse spilzucht, is deels juist. Maar je moet niet uit het oog verliezen dat die Amerikanen veelal Europese (Duitse) producten kochten met hun geleende geld. En als dat wegvalt, wordt het ook bij ons lastig om de verzorgingsstaat, op het niveau dat we gewend zijn, te handhaven. Tenzij we een nieuwe markt aanboren. En Duitsland is daar, met China, volop mee bezig, maar dan moet de Euro niet in elkaar klappen, want dan is het klaar. Duitsland als producent van hoogwaardige luxegoederen en kwaliteitsproducten. China als leverancier van laagwaardige 'bulk-goederen'. En Rusland als energie-leverancier, is een visioen met kansen. Maar de Zuid- en Oost-Europese staten moeten niet buiten de deur worden gezet! Deze voormalige producenten van 'bulk-goederen' moeten geholpen worden hun economie te reorganiseren. De Zuidelijke staten zouden kunnen werken aan een vruchtbare samenwerking met (Noord) Afrika als leverancier van energie en grondstoffen. En door de welvaart naar die regio te brengen, de immigratie in te dammen, terwijl gelijktijdig goedkope energie en grondstoffen, aan de overkant van de Middellandse Zee, eindeloos veel mogelijkheden biedt voor landen als Spanje, Portugal, Italië, Frankrijk en Griekenland. Alleen moeten we dan wel uit dat wagentje van Amerikaanse wereldhegemonie stappen. Zonder de VS (of Israël) overigens de rug toe te keren!
Dat 'wij' (in Europa) de rekening betalen voor Amerikaanse spilzucht, is deels juist. Maar je moet niet uit het oog verliezen dat die Amerikanen veelal Europese (Duitse) producten kochten met hun geleende geld. En als dat wegvalt, wordt het ook bij ons lastig om de verzorgingsstaat, op het niveau dat we gewend zijn, te handhaven. Tenzij we een nieuwe markt aanboren. En Duitsland is daar, met China, volop mee bezig, maar dan moet de Euro niet in elkaar klappen, want dan is het klaar. Duitsland als producent van hoogwaardige luxegoederen en kwaliteitsproducten. China als leverancier van laagwaardige 'bulk-goederen'. En Rusland als energie-leverancier, is een visioen met kansen. Maar de Zuid- en Oost-Europese staten moeten niet buiten de deur worden gezet! Deze voormalige producenten van 'bulk-goederen' moeten geholpen worden hun economie te reorganiseren. De Zuidelijke staten zouden kunnen werken aan een vruchtbare samenwerking met (Noord) Afrika als leverancier van energie en grondstoffen. En door de welvaart naar die regio te brengen, de immigratie in te dammen, terwijl gelijktijdig goedkope energie en grondstoffen, aan de overkant van de Middellandse Zee, eindeloos veel mogelijkheden biedt voor landen als Spanje, Portugal, Italië, Frankrijk en Griekenland. Alleen moeten we dan wel uit dat wagentje van Amerikaanse wereldhegemonie stappen. Zonder de VS (of Israël) overigens de rug toe te keren!
zondag 7 augustus 2011 om 22:00
@Jaap:
In Israel loopt men ook tegen de regering te hoop, vanwege de hoge kosten voor levensonderhoud. Maar de oplossing die de Israeli's hebben, daar krijg ik een nare smaak van in mijn mond. Die schoppen gewoon een paar Palestijnen uit hun huizen en van hun grond en voilá: daar is de oplossing.
Ook ik vind dat de economie van de zuidelijke landen moeten reorganiseren en idd moeten we meer kijken naar India, China en Rusland als mogelijke partners. Maar daar zal wel voor nodig zijn dat er eerst een aantal kwesties worden opgelost, met name op het gebied van de mensenrechten en armoede-beleid.
Het huidige model is uitgewerkt, en er zal een nieuw moeten komen. Ik vraag me alleen af of Amerika het pikt dat zij niet langer de grootste met alles zijn. Door de rating naar beneden bij te stellen is al een stap in de goede richting gedaan, maar ik vraag me af of de volgende stappen ook gezet gaan worden.
Voor je het weet wordt je weer doodgegooid met verhalen over schurken-staten en dergelijke. Het zou eens mooi zijn als wij ons met z'n allen verweren tegen de hegemonie van Amerika. Maar heel realistisch gezegd zie ik dat niet gebeuren.
In Israel loopt men ook tegen de regering te hoop, vanwege de hoge kosten voor levensonderhoud. Maar de oplossing die de Israeli's hebben, daar krijg ik een nare smaak van in mijn mond. Die schoppen gewoon een paar Palestijnen uit hun huizen en van hun grond en voilá: daar is de oplossing.
Ook ik vind dat de economie van de zuidelijke landen moeten reorganiseren en idd moeten we meer kijken naar India, China en Rusland als mogelijke partners. Maar daar zal wel voor nodig zijn dat er eerst een aantal kwesties worden opgelost, met name op het gebied van de mensenrechten en armoede-beleid.
Het huidige model is uitgewerkt, en er zal een nieuw moeten komen. Ik vraag me alleen af of Amerika het pikt dat zij niet langer de grootste met alles zijn. Door de rating naar beneden bij te stellen is al een stap in de goede richting gedaan, maar ik vraag me af of de volgende stappen ook gezet gaan worden.
Voor je het weet wordt je weer doodgegooid met verhalen over schurken-staten en dergelijke. Het zou eens mooi zijn als wij ons met z'n allen verweren tegen de hegemonie van Amerika. Maar heel realistisch gezegd zie ik dat niet gebeuren.

zondag 7 augustus 2011 om 22:39
Dit zou ook wel eens het nieuwe milleniumprobleem kunnen worden: de ramp die iedereen vreest maar die zich niet voordoet.
De beurskoersen zijn momenteel al vrij laag; het lijkt erop dat er al veel ellende in de koersen is verwerkt. Bij een beetje goed nieuws kunnen de koersen net zo goed weer opveren.
Het schuldenprobleem in Europa lijkt me relatief overzichtelijk. Alleen in Griekenland is de overheidsschuld feitelijk onhoudbaar, maar dit probleem lijkt te zijn opgelost. De economie van Griekenland is relatief klein, veel te klein om het eurogebied te destabiliseren.
Als enkele andere landen - met name Spanje en Italië - hun economie serieus hervormen verwacht ik dat de financiële markten in Europa snel weer tot rust komen. Spanje heeft helemaal niet zo'n grote overheidsschuld, maar wel een gebrek aan economische dynamiek en een dramatisch slecht functionerende arbeidsmarkt (werkloosheid richting de 20%).
Het grootste probleem van de VS is misschien wel politiek van aard. Ondanks dat de democraten en republikeinen voor een simpele Europeaan meer overeenkomsten dan verschillen kennen, is het land totaal gepolariseerd geraakt. Het landsbestuur is vleugellam gemaakt door de nogal radicale Tea Party beweging: een klein clubje mensen dat zo ongeveer de federale overheid wil afschaffen en nogal wat invloed heeft gekregen op de Republikeinse partij.
Niettemin is de VS een land met een flexibele en ondernemende bevolking. Als de economie van de Verenigde Staten weer een normaal groeitempo krijgt, komen de overheidsuitgaven ook als vanzelf wat beter in balans.
De beurskoersen zijn momenteel al vrij laag; het lijkt erop dat er al veel ellende in de koersen is verwerkt. Bij een beetje goed nieuws kunnen de koersen net zo goed weer opveren.
Het schuldenprobleem in Europa lijkt me relatief overzichtelijk. Alleen in Griekenland is de overheidsschuld feitelijk onhoudbaar, maar dit probleem lijkt te zijn opgelost. De economie van Griekenland is relatief klein, veel te klein om het eurogebied te destabiliseren.
Als enkele andere landen - met name Spanje en Italië - hun economie serieus hervormen verwacht ik dat de financiële markten in Europa snel weer tot rust komen. Spanje heeft helemaal niet zo'n grote overheidsschuld, maar wel een gebrek aan economische dynamiek en een dramatisch slecht functionerende arbeidsmarkt (werkloosheid richting de 20%).
Het grootste probleem van de VS is misschien wel politiek van aard. Ondanks dat de democraten en republikeinen voor een simpele Europeaan meer overeenkomsten dan verschillen kennen, is het land totaal gepolariseerd geraakt. Het landsbestuur is vleugellam gemaakt door de nogal radicale Tea Party beweging: een klein clubje mensen dat zo ongeveer de federale overheid wil afschaffen en nogal wat invloed heeft gekregen op de Republikeinse partij.
Niettemin is de VS een land met een flexibele en ondernemende bevolking. Als de economie van de Verenigde Staten weer een normaal groeitempo krijgt, komen de overheidsuitgaven ook als vanzelf wat beter in balans.
maandag 8 augustus 2011 om 12:00
Ondernemer, zo kijken meer mensen tegen de situatie in de VS aan. Maar het politieke probleem dat jij signaleert heeft niet zozeer te maken met de Tea-Party. Die Tea-Party is geen eenduidige politieke groepering. Er zitten tal van malloten en opportunisten tussen, zoals Palin, Bachman en Beck. Maar ook hele slimme, realistische politici en politieke commentatoren.
Hét grote probleem van de VS is maar één ding: Schulden. Niet alleen die van de centrale overheid. Maar ook die van lagere overheden, bedrijven en particulieren.
Over de oorzaken wordt al sinds de 'kredietcrisis' ijverig 'links' en 'rechts' met modder gegooid. Maar we kunnen inmiddels vaststellen dat nóg meer oorlog, en nóg meer lenen om daarvoor te betalen, geen uitweg bieden.
De basis van de Amerikaanse economie is extreem ongezond. Het land is, economisch gezien, leproos. De vraag naar 'financiële diensten' droogt in ijltempo op. Dat wordt nog buiten beeld gehouden door de geldpersen te laten draaien. Maar het is een kwestie van tijd. Het moment waarop 'de wereld' zegt: Hou je Donald Duck geld maar!, nadert met rasse schreden.
Het enige andere product van betekenis, is de wapenindustrie en daaraan verwante levering van militairen en huurlingen. En dat is best gevaarlijk! Een wapenindustrie, op zoek naar nieuwe afzetmarkten, is eng. De tienduizenden wapens die de VS leverden aan drugs-kartels in Mexico levert een griezelig kijkje op achter de schermen van de toekomst, als 'we' er niet in slagen de populistische, op korte termijn winst gerichte politiek in de VS bij de hand te nemen.
Hét grote probleem van de VS is maar één ding: Schulden. Niet alleen die van de centrale overheid. Maar ook die van lagere overheden, bedrijven en particulieren.
Over de oorzaken wordt al sinds de 'kredietcrisis' ijverig 'links' en 'rechts' met modder gegooid. Maar we kunnen inmiddels vaststellen dat nóg meer oorlog, en nóg meer lenen om daarvoor te betalen, geen uitweg bieden.
De basis van de Amerikaanse economie is extreem ongezond. Het land is, economisch gezien, leproos. De vraag naar 'financiële diensten' droogt in ijltempo op. Dat wordt nog buiten beeld gehouden door de geldpersen te laten draaien. Maar het is een kwestie van tijd. Het moment waarop 'de wereld' zegt: Hou je Donald Duck geld maar!, nadert met rasse schreden.
Het enige andere product van betekenis, is de wapenindustrie en daaraan verwante levering van militairen en huurlingen. En dat is best gevaarlijk! Een wapenindustrie, op zoek naar nieuwe afzetmarkten, is eng. De tienduizenden wapens die de VS leverden aan drugs-kartels in Mexico levert een griezelig kijkje op achter de schermen van de toekomst, als 'we' er niet in slagen de populistische, op korte termijn winst gerichte politiek in de VS bij de hand te nemen.
maandag 8 augustus 2011 om 16:57
Volgens Nouriel Roubini belanden de VS nu in een zeer ernstige recessie. Er zijn ook wel andere geluiden, zoals altijd. Maar Roubini had het eerder, in de aanloop naar de 'Kredietcrisis', wel bij het rechte eind. Nadat de beurzen vanochtend in Europa niet onder de indruk leken van de verliezen eerder in Azië, kijken we nu (16:40) toch tegen min 4% voor de AEX aan. En ook de Amerikaanse beursindicatoren zitten op de min 4%. Vooraf was men bang voor 'zwarte maandag', en ik weet niet wat ervoor nodig is om een beursdag 'zwart' te noemen, maar na de verliezen van vorige week ziet dit er nog niet uit alsof er witte rook uit de schoorsteen van het marktgeweld komt.

maandag 8 augustus 2011 om 17:45
quote:jaap schreef op 08 augustus 2011 @ 12:00:
De basis van de Amerikaanse economie is extreem ongezond. Het land is, economisch gezien, leproos. De vraag naar 'financiële diensten' droogt in ijltempo op. Dat wordt nog buiten beeld gehouden door de geldpersen te laten draaien. Maar het is een kwestie van tijd. Het moment waarop 'de wereld' zegt: Hou je Donald Duck geld maar!, nadert met rasse schreden.
Ik ben zelf wat optimistischer over de VS. Het land heeft zeker problemen, maar is ook ondernemend, creatief en innovatief. Mensen gaan er van uit dat de overheid niet hun problemen oplost en pakken veel meer zelf hun verantwoordelijkheid.
Grootste probleem lijkt me dat niemand het aandurft om de belastingen wat te verhogen (deze zijn in de VS relatief laag) en dat ook niet lukt om de overheidsuitgaven terug te dringen. Probleem is volgens mij niet zozeer de hoogte van de schuld (deze is met 80% BBP hoog, maar niet extreem hoog), maar vooral de politieke onmacht om te voorkomen dat deze nog verder oploopt. Financiële markten moeten nu ineens onder ogen zien dat zelfs Amerikaans staatspapier niet zonder risico's is.
De basis van de Amerikaanse economie is extreem ongezond. Het land is, economisch gezien, leproos. De vraag naar 'financiële diensten' droogt in ijltempo op. Dat wordt nog buiten beeld gehouden door de geldpersen te laten draaien. Maar het is een kwestie van tijd. Het moment waarop 'de wereld' zegt: Hou je Donald Duck geld maar!, nadert met rasse schreden.
Ik ben zelf wat optimistischer over de VS. Het land heeft zeker problemen, maar is ook ondernemend, creatief en innovatief. Mensen gaan er van uit dat de overheid niet hun problemen oplost en pakken veel meer zelf hun verantwoordelijkheid.
Grootste probleem lijkt me dat niemand het aandurft om de belastingen wat te verhogen (deze zijn in de VS relatief laag) en dat ook niet lukt om de overheidsuitgaven terug te dringen. Probleem is volgens mij niet zozeer de hoogte van de schuld (deze is met 80% BBP hoog, maar niet extreem hoog), maar vooral de politieke onmacht om te voorkomen dat deze nog verder oploopt. Financiële markten moeten nu ineens onder ogen zien dat zelfs Amerikaans staatspapier niet zonder risico's is.
maandag 8 augustus 2011 om 19:00
Ondernemer, De schuld ligt, volgens het IMF, ruim boven de 100 % BBP, zoals ik deze week liet zien. Het getal van 80 % komt van de CIA, dat een 'World Factbook' publiceert. Een ietwat dubieuze bron in deze.
DIT plaatje geeft de maximale inkomstenbelasting per land weer. Ook dat ziet er iets anders uit dan jij stelt.
Het lijkt mij in elk geval niet verstandig te gaan zitten wachten tot ze in de VS het 'licht' zien.
DIT plaatje geeft de maximale inkomstenbelasting per land weer. Ook dat ziet er iets anders uit dan jij stelt.
Het lijkt mij in elk geval niet verstandig te gaan zitten wachten tot ze in de VS het 'licht' zien.
maandag 8 augustus 2011 om 21:01

maandag 8 augustus 2011 om 21:06
quote:jaap schreef op 08 augustus 2011 @ 21:01:
Ook de hypotheekbanken 'Fannie' en 'Freddie' verliezen hun 'AAA' status. De Amerikaanse indexen staan diep in het rood. De NASDAQ stevent af op 6% in één dag. Ook S&P 500 meer dan 5% in de min.
Het zal nog een hele toer worden om dat bootje te keren.
Dat 'Fannie' en 'Freddie' hun AAA-status verliezen, lijkt me niet onlogisch. Feitelijk ontlenen zij hun status aan de garanties van de Amerikaanse overheid. Nu deze minder solvabel is, geldt dat automatisch ook voor deze hypotheekbanken.
Het is overigens wel cynisch dat S&P nu dit oordeel over de creditrating velt. Het is mede dankzij instellingen als S&P - die aan giftige hypotheekleningen een achteraf volstrekt onterechte AAA-rating gaven, dat de financiële crisis zulke proporties heeft kunnen aannemen.
(voor niet-ingewijden: een AAA-rating betekent dat je aan deze partij vrijwel zonder risico geld kunt uitlenen. Bij een AA-rating zijn de risico's op wanbetaling alweer iets groter. De Nederlandse overheid heeft een AAA-rating, net als de Rabobank).
In het algemeen presteren veel beursgenoteerde bedrijven overigens best goed. De meeste bedrijven halen hun targets voor winst- en omzetgroei. Beetje jammer dat dit niet wordt gewaardeerd. Ik kan me voorstellen dat sommige staatsleningen minder waard zijn, maar ik zie niet zoveel reden waarom Shell of Unilever nu ineens veel minder waard zou zijn.
Ook de hypotheekbanken 'Fannie' en 'Freddie' verliezen hun 'AAA' status. De Amerikaanse indexen staan diep in het rood. De NASDAQ stevent af op 6% in één dag. Ook S&P 500 meer dan 5% in de min.
Het zal nog een hele toer worden om dat bootje te keren.
Dat 'Fannie' en 'Freddie' hun AAA-status verliezen, lijkt me niet onlogisch. Feitelijk ontlenen zij hun status aan de garanties van de Amerikaanse overheid. Nu deze minder solvabel is, geldt dat automatisch ook voor deze hypotheekbanken.
Het is overigens wel cynisch dat S&P nu dit oordeel over de creditrating velt. Het is mede dankzij instellingen als S&P - die aan giftige hypotheekleningen een achteraf volstrekt onterechte AAA-rating gaven, dat de financiële crisis zulke proporties heeft kunnen aannemen.
(voor niet-ingewijden: een AAA-rating betekent dat je aan deze partij vrijwel zonder risico geld kunt uitlenen. Bij een AA-rating zijn de risico's op wanbetaling alweer iets groter. De Nederlandse overheid heeft een AAA-rating, net als de Rabobank).
In het algemeen presteren veel beursgenoteerde bedrijven overigens best goed. De meeste bedrijven halen hun targets voor winst- en omzetgroei. Beetje jammer dat dit niet wordt gewaardeerd. Ik kan me voorstellen dat sommige staatsleningen minder waard zijn, maar ik zie niet zoveel reden waarom Shell of Unilever nu ineens veel minder waard zou zijn.
maandag 8 augustus 2011 om 23:15
Ondernemer, zoals ik hiervoor al stelde, is de VS in feite 1 grote sociale werkplaats. Er is bijna geen tak van industrie meer te vinden die nog een tastbaar exportproduct in de markt kan zetten. Behalve wapens. En ook die industrie drijft bijna geheel op de orders uit de VS zelf.
Wat veel mensen niet begrijpen, is dat 'privatisering' in veel gevallen niets verandert aan degene die de rekeningen betaalt. Of die miljarden nou naar een private onderneming gaan, of naar een ambtenarenleger, het blijft in laatste instantie 'subsidie'.
De handelsbalans van de VS is verwoest. En op het moment dat de Dollar geen wereldreservemunt meer is, en grondstoffen als olie in Euro's, of een nieuw te vormen rekeneenheid worden genoteerd, zakt de Amerikaanse economie finaal door het ijs.
Het verlies van die afzetmarkt, omdat de Amerikaanse overheid, linksom of rechtsom, die subsidiekraan dicht zal moeten draaien, gaat ook de Amerikaanse bedrijven kosten. En dan is een koersval volkomen logisch.
Wat veel mensen niet begrijpen, is dat 'privatisering' in veel gevallen niets verandert aan degene die de rekeningen betaalt. Of die miljarden nou naar een private onderneming gaan, of naar een ambtenarenleger, het blijft in laatste instantie 'subsidie'.
De handelsbalans van de VS is verwoest. En op het moment dat de Dollar geen wereldreservemunt meer is, en grondstoffen als olie in Euro's, of een nieuw te vormen rekeneenheid worden genoteerd, zakt de Amerikaanse economie finaal door het ijs.
Het verlies van die afzetmarkt, omdat de Amerikaanse overheid, linksom of rechtsom, die subsidiekraan dicht zal moeten draaien, gaat ook de Amerikaanse bedrijven kosten. En dan is een koersval volkomen logisch.
dinsdag 9 augustus 2011 om 09:28
In de media duiken nu berichten op dat de Euro-landen met een AAA-rating, waaronder Nederland, die rating kwijt zouden raken als het noodfonds weer opgehoogd zou moeten worden om ook het Italië van Berlusconi te helpen.
Gisteren zei een 'pratend hoofd' op de televisie, dat het ironisch was, dat een solide noodfonds vanaf het begin een fractie had gekost van wat er gisteren aan waarde op de Europese beurzen is verbrand. De greep die het populistische sentiment op de politiek heeft in veel Europese landen, is verstikkend. Dito in de VS.
Het is echter niet gezegd dat die afwaardering er zou komen, als dat noodfonds zou worden vergroot. China wil niet verder investeren in staatsobligaties van noodlijdende Europese landen, maar heeft kapitalen klaarliggen voor een overkoepelend steunfonds.
Het Chinese 'rating-bureau' Dagong heeft inmiddels laten weten dat de Dollar als verloren moet worden beschouwd. En het is een publiek geheim dat ze de Euro zien als (voorlopig) alternatief. Totdat er een nieuw, wereldwijd mechanisme zal zijn om dit soort fatale onevenwichtigheden te voorkomen.
Gisteren zei een 'pratend hoofd' op de televisie, dat het ironisch was, dat een solide noodfonds vanaf het begin een fractie had gekost van wat er gisteren aan waarde op de Europese beurzen is verbrand. De greep die het populistische sentiment op de politiek heeft in veel Europese landen, is verstikkend. Dito in de VS.
Het is echter niet gezegd dat die afwaardering er zou komen, als dat noodfonds zou worden vergroot. China wil niet verder investeren in staatsobligaties van noodlijdende Europese landen, maar heeft kapitalen klaarliggen voor een overkoepelend steunfonds.
Het Chinese 'rating-bureau' Dagong heeft inmiddels laten weten dat de Dollar als verloren moet worden beschouwd. En het is een publiek geheim dat ze de Euro zien als (voorlopig) alternatief. Totdat er een nieuw, wereldwijd mechanisme zal zijn om dit soort fatale onevenwichtigheden te voorkomen.
dinsdag 9 augustus 2011 om 12:04
Net als gisteren begon RTL-Z met opgewekt gemoed aan de nieuwe beursdag. Ze zagen 'Plusjes'.........
En terwijl de pratende hoofden bijna in de 'hoe nu verder'-mode gingen, donderde de AEX van de schommel. Met een (voorlopig) dieptepunt op 266 punten. Ben ik even blij dat ik eerder dit jaar ben uitgestapt!
Maar die blijdschap is verrekte relatief! Tijdens de 'kredietcrisis' was er nog de overheid om de banken te redden. Maar wie gaat de overheden redden? Wordt het nou niet eens tijd om kritisch te kijken naar die heilige 'markt'? Waar cynische profiteurs kapitalen verdienen door dingen stuk te maken?
En terwijl de pratende hoofden bijna in de 'hoe nu verder'-mode gingen, donderde de AEX van de schommel. Met een (voorlopig) dieptepunt op 266 punten. Ben ik even blij dat ik eerder dit jaar ben uitgestapt!
Maar die blijdschap is verrekte relatief! Tijdens de 'kredietcrisis' was er nog de overheid om de banken te redden. Maar wie gaat de overheden redden? Wordt het nou niet eens tijd om kritisch te kijken naar die heilige 'markt'? Waar cynische profiteurs kapitalen verdienen door dingen stuk te maken?
dinsdag 9 augustus 2011 om 12:11
quote:Rik78 schreef op 07 april 2011 @ 09:56:
Hee Jaap,
Hoewel ik de strekking van je post inzie en ik het een interessant onderwerp vind, vind ik het ook zeer opmerkelijk dat je probeert angst te zaaien.
In het islam topic wind je je erg op over het bashen van moslims maar nu bash je zelf 'de economen'.
Zet nu je vraag eens om in: kunnen we nog een 9-11 verwachten?
Ik vind het jammer dat je je denkwijze niet structureel maar zeer selectief doorvoert.
Ach, wat heet 'angst zaaien'? Ik zag het meer als 'waarschuwen'.
En je vraag, of we nog een '9/11' konden verwachten, is ook beantwoord: Wie weet?
Maar wat er zat aan te komen, was een 'Oslo-2011', en die zag je niet aankomen, omdat je de 'klap' uit de andere hoek verwachtte.
Hee Jaap,
Hoewel ik de strekking van je post inzie en ik het een interessant onderwerp vind, vind ik het ook zeer opmerkelijk dat je probeert angst te zaaien.
In het islam topic wind je je erg op over het bashen van moslims maar nu bash je zelf 'de economen'.
Zet nu je vraag eens om in: kunnen we nog een 9-11 verwachten?
Ik vind het jammer dat je je denkwijze niet structureel maar zeer selectief doorvoert.
Ach, wat heet 'angst zaaien'? Ik zag het meer als 'waarschuwen'.
En je vraag, of we nog een '9/11' konden verwachten, is ook beantwoord: Wie weet?
Maar wat er zat aan te komen, was een 'Oslo-2011', en die zag je niet aankomen, omdat je de 'klap' uit de andere hoek verwachtte.