Actueel
alle pijlers
Waarom willen mensen kinderen? Eerlijk zeggen svp!
dinsdag 13 februari 2007 om 21:02
Ik ben nogal rationeel ingesteld, dus toen ik bij kennissen op bezoek was heb ik hen eens gevraagd waarom ze een kind hadden gekregen. ;) Eerst een hele lange stilte waarbij ze mij aankeken alsof ik de domste vraag van de 20ste eeuw had gesteld, en toen het cliche-antwoord:"omdat ze zo leuk zijn". (Sindsdien heb ik die vraag nergens meer durven stellen...), daarom stel ik hem nu hier omdat de anonimiteit van dit forum misschien eerlijker antwoorden (minder politiek correct?) oplevert).
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
maandag 5 mei 2008 om 11:07
Wat wordt er hier toch een hoop afgeluld.....
Ben het wederom met Jaap eens.....
Enne ....Mystic Angel als je beweerd dat Jaap het opgroeien van opvoeden van kinderen zwaar overschat, natuurlijk trekt dan het hele forum de conclusie dat je ze zelf niet hebt.
Anders zouden we dus moeten aannemen dat jij zelf heel teleurgesteld bent in het krijgen van je dochter......
Wat zou je nl zelf denken als ik hier zat te beweren dat het hebben van honden zwaar wordt overschat, en best een paar nadelen heeft...zoals poep opruimen, steeds uitlaten, eten geven, hondenbelasting...en ga zo maar door.
Zou je dan onmiddellijk het beeld voor ogen hebben dat hier een hele lieve Lab aan mijn voeten ligt?
Ennewee...waarom nemen mensen eigenlijk een hond?
Zijn uitgekeken op hun partner?
Willen graag een dure atuto/huis maar kunnen dat niet betalen en proberen nu hun indentiteit op te krikken met een rashond?
Balen van hun baan?
Enfin het hele rijtje wat to opener heeft opgesteld kan ik hier wel herhalen plus nog zo wat meer:
Waarom roken mensen
Waarom houden ze van chocola
Waarom fietsen mensen
Waarom zijn sommige werkschuw...
Bladiebladiebla
Ben het wederom met Jaap eens.....
Enne ....Mystic Angel als je beweerd dat Jaap het opgroeien van opvoeden van kinderen zwaar overschat, natuurlijk trekt dan het hele forum de conclusie dat je ze zelf niet hebt.
Anders zouden we dus moeten aannemen dat jij zelf heel teleurgesteld bent in het krijgen van je dochter......
Wat zou je nl zelf denken als ik hier zat te beweren dat het hebben van honden zwaar wordt overschat, en best een paar nadelen heeft...zoals poep opruimen, steeds uitlaten, eten geven, hondenbelasting...en ga zo maar door.
Zou je dan onmiddellijk het beeld voor ogen hebben dat hier een hele lieve Lab aan mijn voeten ligt?
Ennewee...waarom nemen mensen eigenlijk een hond?
Zijn uitgekeken op hun partner?
Willen graag een dure atuto/huis maar kunnen dat niet betalen en proberen nu hun indentiteit op te krikken met een rashond?
Balen van hun baan?
Enfin het hele rijtje wat to opener heeft opgesteld kan ik hier wel herhalen plus nog zo wat meer:
Waarom roken mensen
Waarom houden ze van chocola
Waarom fietsen mensen
Waarom zijn sommige werkschuw...
Bladiebladiebla
maandag 5 mei 2008 om 14:04
quote:eleonora schreef op 05 mei 2008 @ 11:16:
Toety
Toch wel leuk om die verschillen in opvatting te lezen. En gelul, ja, dat is het zeker. Inherent aan het medium. Anders konden we dat hele forum wel opdoeken.
Ja je hebt helemaal gelijk, en ik wil jou stukkies ook echt niet missen.....
maar ik krijg soms wel een punthoofd van die astrada......
Toety
Toch wel leuk om die verschillen in opvatting te lezen. En gelul, ja, dat is het zeker. Inherent aan het medium. Anders konden we dat hele forum wel opdoeken.
Ja je hebt helemaal gelijk, en ik wil jou stukkies ook echt niet missen.....
maar ik krijg soms wel een punthoofd van die astrada......
dinsdag 6 mei 2008 om 19:54
Grappig, ik had helemaal niet als vanzelfsprekend aangenomen dat MysticAngel kinderloos (of kindvrij, zoals ik dat graag verwoord ) zou zijn. Volgens mij zegt ze niet meer en niet minder dat zij zich kan voorstellen dat zij zonder kind net zo gelukkig had kunnen zijn.
Ik heb dat wel vaker mensen horen zeggen hoor, iets in de zin van: "Ik ben gek op mijn kinderen en zou ze niet willen missen, maar als ik opnieuw voor de keuze zou staan weet ik niet of ik voor dit leven met kinderen zou kiezen."
Verder vind ik het wat vreemd (among other things ) dat Astrada het heeft over vrouwen van 18 - 20 jaar, die worstelen met het wel of niet, vanwege settelende leeftijdsgenootjes. Huh? Is het niet juist een teken van deze tijd dat de overgangsfase van kind naar volwassen vrouw veel langer duurt dan vroegah? We gaan naar school, we studeren, we ontwikkelen ons, we bouwen wat op, we proberen wat uit .... en dan als die 30 in de buurt komt gaan we ons eens bezighouden met het al dan niet krijgen van kids.
Ik heb dat wel vaker mensen horen zeggen hoor, iets in de zin van: "Ik ben gek op mijn kinderen en zou ze niet willen missen, maar als ik opnieuw voor de keuze zou staan weet ik niet of ik voor dit leven met kinderen zou kiezen."
Verder vind ik het wat vreemd (among other things ) dat Astrada het heeft over vrouwen van 18 - 20 jaar, die worstelen met het wel of niet, vanwege settelende leeftijdsgenootjes. Huh? Is het niet juist een teken van deze tijd dat de overgangsfase van kind naar volwassen vrouw veel langer duurt dan vroegah? We gaan naar school, we studeren, we ontwikkelen ons, we bouwen wat op, we proberen wat uit .... en dan als die 30 in de buurt komt gaan we ons eens bezighouden met het al dan niet krijgen van kids.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
vrijdag 9 mei 2008 om 18:49
Nou inderdaad een heel geleuter, met heel wat aannames,
Doornroosje heeft het heel goed verwoord (dank!)
Nee, ik ben niet teleurgesteld in mijn meissie, en nee, waarschijnlijk had ik hetzelfde weer gedaan, en dat is op jonge leeftijd een kindje produceren, (eigenlijk een rare stelling, het leven loopt zoals het loopt, en een kind 'neem' je niet, die krijg je)
Ik zal het nog 1x uitleggen, want ik denk dat ik verkeerd begrepen ben (of niet, dan staan we gewoon verschillend, en dat is toch ook ok?)
Jaap schreef dat kinderen zien opgroeien het mooiste is dat er is,
Dat vind ik een overschatting, dus NIET het opvoeden, grootbrengen van kinderen zelf (een hele klus, vaker onderschat dan overschat),
Ik vond/vind het fantastisch om mijn kind groot te brengen (is nu 22, heb een aardige klus geklaard) maar ik zie het niet als een euforisch godswonder dat het mooiste is in mijn leven, ik zie niets zo, misschien het leven zelf, maar niet het feit dat wat ik zelf heb voortgebracht,
Bovendien zie ik om mij heen net zo veel gelukkige kinderloze stellen, als stellen met kids,
En dat de kinderlozen worden gezien als egoïstische hedonisten vind ik ook absolute kul, get a life zeg, je volgt gewoon je instinct, zo bijzonder is dat niet.
Doornroosje heeft het heel goed verwoord (dank!)
Nee, ik ben niet teleurgesteld in mijn meissie, en nee, waarschijnlijk had ik hetzelfde weer gedaan, en dat is op jonge leeftijd een kindje produceren, (eigenlijk een rare stelling, het leven loopt zoals het loopt, en een kind 'neem' je niet, die krijg je)
Ik zal het nog 1x uitleggen, want ik denk dat ik verkeerd begrepen ben (of niet, dan staan we gewoon verschillend, en dat is toch ook ok?)
Jaap schreef dat kinderen zien opgroeien het mooiste is dat er is,
Dat vind ik een overschatting, dus NIET het opvoeden, grootbrengen van kinderen zelf (een hele klus, vaker onderschat dan overschat),
Ik vond/vind het fantastisch om mijn kind groot te brengen (is nu 22, heb een aardige klus geklaard) maar ik zie het niet als een euforisch godswonder dat het mooiste is in mijn leven, ik zie niets zo, misschien het leven zelf, maar niet het feit dat wat ik zelf heb voortgebracht,
Bovendien zie ik om mij heen net zo veel gelukkige kinderloze stellen, als stellen met kids,
En dat de kinderlozen worden gezien als egoïstische hedonisten vind ik ook absolute kul, get a life zeg, je volgt gewoon je instinct, zo bijzonder is dat niet.
anoniem_28222 wijzigde dit bericht op 09-05-2008 21:19
Reden: tickvaud
Reden: tickvaud
% gewijzigd
vrijdag 9 mei 2008 om 19:20
Ik ben het eens met MysticAngel.
En verder vind ik het bizar dat er bij discussies over dit onderwerp vaak zoveel onbegrip, tekort aan inlevingsvermogen, arrogantie vaak zelfs, komen kijken.
Waarom iemand aanvallen die een andere keuze heeft gemaakt? Waarom in de verdediging schieten over je eigen keuze? Waarom iedereen die er anders over denkt direct als een 'vijand' zien, als een 'ander soort mensen'?
Ik heb geen idee of ik moeder ga worden. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik intens gelukkig kan worden, met kind, en zonder net zo goed. En als ik een ongelukkig en gefrustreerd mens word, kan dat met kinderen net zo goed als zonder.
Ik vind niet de ene weg superieur boven de andere.
En verder vind ik het bizar dat er bij discussies over dit onderwerp vaak zoveel onbegrip, tekort aan inlevingsvermogen, arrogantie vaak zelfs, komen kijken.
Waarom iemand aanvallen die een andere keuze heeft gemaakt? Waarom in de verdediging schieten over je eigen keuze? Waarom iedereen die er anders over denkt direct als een 'vijand' zien, als een 'ander soort mensen'?
Ik heb geen idee of ik moeder ga worden. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik intens gelukkig kan worden, met kind, en zonder net zo goed. En als ik een ongelukkig en gefrustreerd mens word, kan dat met kinderen net zo goed als zonder.
Ik vind niet de ene weg superieur boven de andere.
zaterdag 10 mei 2008 om 16:16
quote:MysticAngel schreef op 09 mei 2008 @ 18:49:
Ik zal het nog 1x uitleggen, want ik denk dat ik verkeerd begrepen ben (of niet, dan staan we gewoon verschillend, en dat is toch ook ok?)
Jaap schreef dat kinderen zien opgroeien het mooiste is dat er is,
Dat vind ik een overschatting, dus NIET het opvoeden, grootbrengen van kinderen zelf (een hele klus, vaker onderschat dan overschat),
Ik vond/vind het fantastisch om mijn kind groot te brengen (is nu 22, heb een aardige klus geklaard) maar ik zie het niet als een euforisch godswonder dat het mooiste is in mijn leven, ik zie niets zo, misschien het leven zelf, maar niet het feit dat wat ik zelf heb voortgebracht,
Bovendien zie ik om mij heen net zo veel gelukkige kinderloze stellen, als stellen met kids,
En dat de kinderlozen worden gezien als egoïstische hedonisten vind ik ook absolute kul, get a life zeg, je volgt gewoon je instinct, zo bijzonder is dat niet.Nou dit gaat me net iets te kort door de bocht. Dat jij je kind niet zo heel bijzonder vindt, wil niet zeggen dat een ander dat niet zo ervaart. Ik vind mijn kinderen dus wel een verrijking van mijn leven.
Ik zal het nog 1x uitleggen, want ik denk dat ik verkeerd begrepen ben (of niet, dan staan we gewoon verschillend, en dat is toch ook ok?)
Jaap schreef dat kinderen zien opgroeien het mooiste is dat er is,
Dat vind ik een overschatting, dus NIET het opvoeden, grootbrengen van kinderen zelf (een hele klus, vaker onderschat dan overschat),
Ik vond/vind het fantastisch om mijn kind groot te brengen (is nu 22, heb een aardige klus geklaard) maar ik zie het niet als een euforisch godswonder dat het mooiste is in mijn leven, ik zie niets zo, misschien het leven zelf, maar niet het feit dat wat ik zelf heb voortgebracht,
Bovendien zie ik om mij heen net zo veel gelukkige kinderloze stellen, als stellen met kids,
En dat de kinderlozen worden gezien als egoïstische hedonisten vind ik ook absolute kul, get a life zeg, je volgt gewoon je instinct, zo bijzonder is dat niet.Nou dit gaat me net iets te kort door de bocht. Dat jij je kind niet zo heel bijzonder vindt, wil niet zeggen dat een ander dat niet zo ervaart. Ik vind mijn kinderen dus wel een verrijking van mijn leven.
zaterdag 10 mei 2008 om 17:00
quote:traincha2 schreef op 10 mei 2008 @ 16:16:
[...]
Nou dit gaat me net iets te kort door de bocht. Dat jij je kind niet zo heel bijzonder vindt, wil niet zeggen dat een ander dat niet zo ervaart. Ik vind mijn kinderen dus wel een verrijking van mijn leven.
Moeilijk he lezen.....
je leest wat je wilt lezen, niet wat er staat,
laat ook maar, ik heb antwoord gegeven op de openingspost van de TO, mezelf drie keer verklaard, en ga nu niet weer in herhaling vallen
[...]
Nou dit gaat me net iets te kort door de bocht. Dat jij je kind niet zo heel bijzonder vindt, wil niet zeggen dat een ander dat niet zo ervaart. Ik vind mijn kinderen dus wel een verrijking van mijn leven.
Moeilijk he lezen.....
je leest wat je wilt lezen, niet wat er staat,
laat ook maar, ik heb antwoord gegeven op de openingspost van de TO, mezelf drie keer verklaard, en ga nu niet weer in herhaling vallen
zaterdag 10 mei 2008 om 17:27
Natuurlijk zijn kinderen een verrijking van je leven. Maar kinderen zijn niet het enig mogelijke ultiem zaligmakende. Andere dingen kunnen net zo goed een meerwaarde geven aan je leven. En ik heb er moeite mee als mensen doen alsof die andere dingen per definitie 'minder' zijn.
Ik snap wel dat er mensen zijn die er niet in slagen op een andere manier betekenis te geven aan hun leven, maar dat geldt niet voor iedereen. Een ander kan zonder kinderen net zo'n mooi leven hebben als jij met. Er zit iets kortzichtigs en neerbuigends in om dat te ontkennen, net zoals het kortzichtig en neerbuigend zou zijn als ik ging beweren dat ELKE vader of moeder aan kinderen is begonnen omdat hij niet zelf betekenis kon geven aan zijn leven. Die mensen zullen er best zijn, maar het zou je reinste arrogantie zijn als ik zou beweren dat dat voor elke ouder geldt. Zo is het ook je reinste arrogantie om te suggereren dat elke niet-ouder per definitie 'iets mist'.
Ik snap wel dat er mensen zijn die er niet in slagen op een andere manier betekenis te geven aan hun leven, maar dat geldt niet voor iedereen. Een ander kan zonder kinderen net zo'n mooi leven hebben als jij met. Er zit iets kortzichtigs en neerbuigends in om dat te ontkennen, net zoals het kortzichtig en neerbuigend zou zijn als ik ging beweren dat ELKE vader of moeder aan kinderen is begonnen omdat hij niet zelf betekenis kon geven aan zijn leven. Die mensen zullen er best zijn, maar het zou je reinste arrogantie zijn als ik zou beweren dat dat voor elke ouder geldt. Zo is het ook je reinste arrogantie om te suggereren dat elke niet-ouder per definitie 'iets mist'.
zaterdag 10 mei 2008 om 23:57
zondag 11 mei 2008 om 09:23
Ach en zo blijven we aan de gang......Het is een welles/nietus discussie aan het worden. In mijn ogen niet zinvol meer eigenlijk omdat het opbieden wordt van het een tegen het ander.
Natuurlijk is het mogelijk een zinvol en vervuld leven te leiden zonder kinderen. Ik kan me eigenlijk helemaal niet voorstellen dat er mensen zijn die dat tegenspeken. Ik was er persoonlijk van overtuigd nooit moeder te gaan worden. Toch ben ik het en ik ben nog steeds geen oermoederdier, dat zit er niet in. Ik ben typisch iemand die ook zonder kinderen een prima leven zou hebben geleid.
En logisch dat ik mijn dochter nu niet meer wil missen. Ik zo bijna zeggen duhhhh!! (maar dat doe ik natuurlijk niet). Spijt van haar heb ik niet, in tegendeel maar ik was ook happy geweest als ze niet was gekomen, daar had ik me geestelijk al op ingesteld. Dan had mijn leven er anders uitgezien. Niet beter, gewoon anders.
Waarom een mens kinderen wil hebben of niet is zo persoonlijk. Vraag het honderd mensen en je krijgt honderd verschillende antwoorden waarschijnlijk. Het is doodnormaal dat een mens zich voort wil planten, dat maakt dat niet willen niet tot iets raars of buitenissigs, geen kinderen willen is gewoon een andere keuze.
Mijn dochter heeft bij de weg mijn leven zeker verrijkt. Wat een zalig kind heb ik gekregen en de lol is, dat kan ik gewoon zeggen en vinden want het is mijn eigen kind. Niemand hoeft het met me eens te zijn.
Natuurlijk is het mogelijk een zinvol en vervuld leven te leiden zonder kinderen. Ik kan me eigenlijk helemaal niet voorstellen dat er mensen zijn die dat tegenspeken. Ik was er persoonlijk van overtuigd nooit moeder te gaan worden. Toch ben ik het en ik ben nog steeds geen oermoederdier, dat zit er niet in. Ik ben typisch iemand die ook zonder kinderen een prima leven zou hebben geleid.
En logisch dat ik mijn dochter nu niet meer wil missen. Ik zo bijna zeggen duhhhh!! (maar dat doe ik natuurlijk niet). Spijt van haar heb ik niet, in tegendeel maar ik was ook happy geweest als ze niet was gekomen, daar had ik me geestelijk al op ingesteld. Dan had mijn leven er anders uitgezien. Niet beter, gewoon anders.
Waarom een mens kinderen wil hebben of niet is zo persoonlijk. Vraag het honderd mensen en je krijgt honderd verschillende antwoorden waarschijnlijk. Het is doodnormaal dat een mens zich voort wil planten, dat maakt dat niet willen niet tot iets raars of buitenissigs, geen kinderen willen is gewoon een andere keuze.
Mijn dochter heeft bij de weg mijn leven zeker verrijkt. Wat een zalig kind heb ik gekregen en de lol is, dat kan ik gewoon zeggen en vinden want het is mijn eigen kind. Niemand hoeft het met me eens te zijn.
zondag 11 mei 2008 om 09:44
quote:Emmeke schreef op 09 mei 2008 @ 19:20:
Ik vind niet de ene weg superieur boven de andere.
Omdat je niet concreet reageert op iets wat iemand zegt, en ik in je reactie geen argumenten kan ontdekken, komt je betoog als erg emotioneel over.
Op de een of andere manier raakt dit soort discussies toch altijd wel weer een gevoelige snaar, en voelen mensen zich geroepen hun keuze te verdedigen. Terwijl er bijna geen keuze te bedenken is die je minder hoeft te verdedigen dan de keuze om wel of geen kind te (willen) krijgen.
Zoals ik al schreef: Als je er rationeel over na moet denken, kun je het beter laten. Dan is de 'genen-pool' beter af zonder je nageslacht.
Dat neemt niet weg dat er rationele overwegingen kunnen zijn om er niet aan te beginnen, hoewel je graag kinderen zou krijgen. Bijvoorbeeld als de kans erg groot is dat je kind met een erfelijke ziekte zal worden opgezadeld; als je bang bent je kind niet naar behoren te kunnen verzorgen; als je bang bent dat de wereld vergaat......
Maar de keuze vóór het (willen) krijgen van een kind is er een van het hart, zoals ze dat noemen. En de vraagstelling in de aanhef van deze discussie suggereert iets anders.
Ik vind niet de ene weg superieur boven de andere.
Omdat je niet concreet reageert op iets wat iemand zegt, en ik in je reactie geen argumenten kan ontdekken, komt je betoog als erg emotioneel over.
Op de een of andere manier raakt dit soort discussies toch altijd wel weer een gevoelige snaar, en voelen mensen zich geroepen hun keuze te verdedigen. Terwijl er bijna geen keuze te bedenken is die je minder hoeft te verdedigen dan de keuze om wel of geen kind te (willen) krijgen.
Zoals ik al schreef: Als je er rationeel over na moet denken, kun je het beter laten. Dan is de 'genen-pool' beter af zonder je nageslacht.
Dat neemt niet weg dat er rationele overwegingen kunnen zijn om er niet aan te beginnen, hoewel je graag kinderen zou krijgen. Bijvoorbeeld als de kans erg groot is dat je kind met een erfelijke ziekte zal worden opgezadeld; als je bang bent je kind niet naar behoren te kunnen verzorgen; als je bang bent dat de wereld vergaat......
Maar de keuze vóór het (willen) krijgen van een kind is er een van het hart, zoals ze dat noemen. En de vraagstelling in de aanhef van deze discussie suggereert iets anders.
zondag 18 mei 2008 om 00:45
quote:Emmeke schreef op 10 mei 2008 @ 17:27:
Zo is het ook je reinste arrogantie om te suggereren dat elke niet-ouder per definitie 'iets mist'.
Tuurlijk missen ze wel wat. een kind! Misschien als kiespijn, misschien als zege... maar ze missen per defenitie een kind.
Als ik het over mocht doen koos ik dírect voor kinderloos. Kan ik lekker vergelijken en van alles-en-nog-wat ervaren. En dan zou ik het daarna nóg een keer over doen, en nóg eens.. Als ik ten slotte een definitieve keuze zou moeten maken verwacht ik op basis van wat ik nu weet dat ik weer voor koters zou kiezen. Wel dezelfde als nu graag
Een rationele reden om kinderen te willen (ik nám ze niet, ik kréég ze niet, ik verwékte ze met enige moeite en best wel veel geluk) heb ik nooit kunnen bedenken. Ze kost'n best wel duur, ze vreten energie en vrijheid en ze pissen en poepen het hele milieu naar z'n grootje. Maar gelukkig dat ik van/met/door/ondanks ze word! En zonder glazen bol was dat toch iets wat ik van te voren best wel goed ingeschat heb.
Dus: puur egoïstisch die kinderwens van me. Om dat te compenseren probeer ik ze op te voeden tot een positieve bijdrage voor de mensheid:)
Zo is het ook je reinste arrogantie om te suggereren dat elke niet-ouder per definitie 'iets mist'.
Tuurlijk missen ze wel wat. een kind! Misschien als kiespijn, misschien als zege... maar ze missen per defenitie een kind.
Als ik het over mocht doen koos ik dírect voor kinderloos. Kan ik lekker vergelijken en van alles-en-nog-wat ervaren. En dan zou ik het daarna nóg een keer over doen, en nóg eens.. Als ik ten slotte een definitieve keuze zou moeten maken verwacht ik op basis van wat ik nu weet dat ik weer voor koters zou kiezen. Wel dezelfde als nu graag
Een rationele reden om kinderen te willen (ik nám ze niet, ik kréég ze niet, ik verwékte ze met enige moeite en best wel veel geluk) heb ik nooit kunnen bedenken. Ze kost'n best wel duur, ze vreten energie en vrijheid en ze pissen en poepen het hele milieu naar z'n grootje. Maar gelukkig dat ik van/met/door/ondanks ze word! En zonder glazen bol was dat toch iets wat ik van te voren best wel goed ingeschat heb.
Dus: puur egoïstisch die kinderwens van me. Om dat te compenseren probeer ik ze op te voeden tot een positieve bijdrage voor de mensheid:)
zondag 18 mei 2008 om 04:16
zondag 18 mei 2008 om 06:36
quote:Szwaan schreef op 18 mei 2008 @ 00:45:
[...]
Ze kost'n best wel duur, ze vreten energie en vrijheid en ze pissen en poepen het hele milieu naar z'n grootje. Maar gelukkig dat ik van/met/door/ondanks ze word! En zonder glazen bol was dat toch iets wat ik van te voren best wel goed ingeschat heb.
Dus: puur egoïstisch die kinderwens van me. Om dat te compenseren probeer ik ze op te voeden tot een positieve bijdrage voor de mensheid:)Ik doe niet mee met deze discussie maar ik haak gewoon voor het gemak aan bij wat Szwaan Hier zo eloquent naar voren brengt.
[...]
Ze kost'n best wel duur, ze vreten energie en vrijheid en ze pissen en poepen het hele milieu naar z'n grootje. Maar gelukkig dat ik van/met/door/ondanks ze word! En zonder glazen bol was dat toch iets wat ik van te voren best wel goed ingeschat heb.
Dus: puur egoïstisch die kinderwens van me. Om dat te compenseren probeer ik ze op te voeden tot een positieve bijdrage voor de mensheid:)Ik doe niet mee met deze discussie maar ik haak gewoon voor het gemak aan bij wat Szwaan Hier zo eloquent naar voren brengt.
zondag 18 mei 2008 om 14:59
quote:quattro35 schreef op 13 februari 2007 @ 21:02:
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
Kinderen neem je niet, kinderen krijg je! Ik zou ze dolgraag willen, liefst een heel elftal! En waarom? In eerste instantie is het een oergevoel en het belangrijkste in mijn leven (denk ik nu). Ik kan me gewoonweg geen leven zonder kinderen voorstellen. Ik heb geen kinderen, maar als ik over mijn toekomst fantaseer, dan komen daar kinderen in voor. Ik werk met kinderen en geniet daar elke dag van! Een eigen kindje is voor mij: ultieme liefde, maar ook het doorgeven van genen. Wat je schrijft over het nieuw leven in blazen van je relatie, dat vind ik onzin! Je moet al een goede relatie hebben, anders kan je er denk ik beter niet aan beginnen. Nou ja, dan zou ik nog steeds kinderen willen hoor! Maar dan wel van een andere man.
Helaas werkt moeder natuur nog niet echt mee... En zitten we nu in de medische molen. Maar ik zal er alles aan doen, om ooit moeder te worden.
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
Kinderen neem je niet, kinderen krijg je! Ik zou ze dolgraag willen, liefst een heel elftal! En waarom? In eerste instantie is het een oergevoel en het belangrijkste in mijn leven (denk ik nu). Ik kan me gewoonweg geen leven zonder kinderen voorstellen. Ik heb geen kinderen, maar als ik over mijn toekomst fantaseer, dan komen daar kinderen in voor. Ik werk met kinderen en geniet daar elke dag van! Een eigen kindje is voor mij: ultieme liefde, maar ook het doorgeven van genen. Wat je schrijft over het nieuw leven in blazen van je relatie, dat vind ik onzin! Je moet al een goede relatie hebben, anders kan je er denk ik beter niet aan beginnen. Nou ja, dan zou ik nog steeds kinderen willen hoor! Maar dan wel van een andere man.
Helaas werkt moeder natuur nog niet echt mee... En zitten we nu in de medische molen. Maar ik zal er alles aan doen, om ooit moeder te worden.
zondag 18 mei 2008 om 17:32
Je neemt de bslissing om kinderen te willen krijgen! (laten we eerlijk zijn, 't is bij biologisch eigen kinderen een sigaar uit eigen doos)
En soms krijg je ineens een kind, zonder dat je daar een bewuste beslissing voor genomen hebt...
Conclusie: kinderen maak je, of laat je maken. En helaas gaat dat niet altijd makkelijk en soms té makkelijk
En soms krijg je ineens een kind, zonder dat je daar een bewuste beslissing voor genomen hebt...
Conclusie: kinderen maak je, of laat je maken. En helaas gaat dat niet altijd makkelijk en soms té makkelijk
zondag 18 mei 2008 om 17:43
quote:digijuf schreef op 10 mei 2008 @ 23:57:
Daar zit toch ook iets neerbuigends in, om het op zo'n manier uit te drukken?
Jij bent vergeten verder te lezen tot aan dit stukje:
"net zoals het kortzichtig en neerbuigend zou zijn als ik ging beweren dat ELKE vader of moeder aan kinderen is begonnen omdat hij niet zelf betekenis kon geven aan zijn leven. Die mensen zullen er best zijn, maar het zou je reinste arrogantie zijn als ik zou beweren dat dat voor elke ouder geldt."
jaap, ja, het is een 'emotionele' reactie (dus zeer zeker wel een reactie, ook al quootte ik niemand specifiek) op andere puur op emotie gebaseerde betogen. Want let's face it, niemand kan weten of hij/zij gelukkiger was geweest/een betere bijdrage had geleverd aan de samenleving als hij een andere keuze had gemaakt. Je weet het niet. Je slaat een weg in, en je maakt er het beste van.
Het heeft dus iets van kortzichtigheid of arrogantie in zich om toch te stellen dat jouw weg/keuze de 'beste' is. Dat wilde ik aangeven. Ik sluit me dus aan bij degenen die zeggen dat het een welles-nietes-spelletje is. Dat is het, en dat kan ook niet anders, want je WEET gewoon niet hoe je leven eruit had gezien als. Het is de mens eigen om zichzelf dan maar te vertellen dat de huidige de beste optie is. Dat lijkt me ook een gezond positieve levenshouding. Maar trek het niet door naar anderen of naar het algemene, da's projectie, en dan krijg je dat welles-nietesgedoe.
Daar zit toch ook iets neerbuigends in, om het op zo'n manier uit te drukken?
Jij bent vergeten verder te lezen tot aan dit stukje:
"net zoals het kortzichtig en neerbuigend zou zijn als ik ging beweren dat ELKE vader of moeder aan kinderen is begonnen omdat hij niet zelf betekenis kon geven aan zijn leven. Die mensen zullen er best zijn, maar het zou je reinste arrogantie zijn als ik zou beweren dat dat voor elke ouder geldt."
jaap, ja, het is een 'emotionele' reactie (dus zeer zeker wel een reactie, ook al quootte ik niemand specifiek) op andere puur op emotie gebaseerde betogen. Want let's face it, niemand kan weten of hij/zij gelukkiger was geweest/een betere bijdrage had geleverd aan de samenleving als hij een andere keuze had gemaakt. Je weet het niet. Je slaat een weg in, en je maakt er het beste van.
Het heeft dus iets van kortzichtigheid of arrogantie in zich om toch te stellen dat jouw weg/keuze de 'beste' is. Dat wilde ik aangeven. Ik sluit me dus aan bij degenen die zeggen dat het een welles-nietes-spelletje is. Dat is het, en dat kan ook niet anders, want je WEET gewoon niet hoe je leven eruit had gezien als. Het is de mens eigen om zichzelf dan maar te vertellen dat de huidige de beste optie is. Dat lijkt me ook een gezond positieve levenshouding. Maar trek het niet door naar anderen of naar het algemene, da's projectie, en dan krijg je dat welles-nietesgedoe.
dinsdag 20 mei 2008 om 18:37
Duidelijk Emmeke.
Ik denk overigens dat je wel (op zijn minst) een sterk vermoeden kunt hebben dat je gelukkiger/ minder gelukkig zou zijn geweest als je een andere keuze had gemaakt. Als je een redelijke inschatting kunt maken van wat in jouw leven belangrijk is, weet je volgens mij meestal ook wel of kinderen wel/ niet in dat plaatje passen. Ik wist bv. op mijn 6e al wat ik wilde worden (en ben dat ook geworden), moeder was er 1 van. Ik kan redelijk zeker zeggen dat ik dus minder gelukkig geweest zou zijn zonder kinderen, net als iemand die geen kinderen waarschijnlijk gelukkiger is als die kinderen dan ook niet komen. Je kunt alleen niet voor een ánder zeggen of die gelukkiger zou zijn geworden met een andere keuze dan diegene gemaakt heeft. Snap je het nog? Ik moet maar es gaan eten, mijn hoofd wordt wat minder helder, haha!
Ik denk overigens dat je wel (op zijn minst) een sterk vermoeden kunt hebben dat je gelukkiger/ minder gelukkig zou zijn geweest als je een andere keuze had gemaakt. Als je een redelijke inschatting kunt maken van wat in jouw leven belangrijk is, weet je volgens mij meestal ook wel of kinderen wel/ niet in dat plaatje passen. Ik wist bv. op mijn 6e al wat ik wilde worden (en ben dat ook geworden), moeder was er 1 van. Ik kan redelijk zeker zeggen dat ik dus minder gelukkig geweest zou zijn zonder kinderen, net als iemand die geen kinderen waarschijnlijk gelukkiger is als die kinderen dan ook niet komen. Je kunt alleen niet voor een ánder zeggen of die gelukkiger zou zijn geworden met een andere keuze dan diegene gemaakt heeft. Snap je het nog? Ik moet maar es gaan eten, mijn hoofd wordt wat minder helder, haha!
dinsdag 20 mei 2008 om 18:47
[quote]Emmeke schreef op 10 mei 2008 @ 17:27:
Natuurlijk zijn kinderen een verrijking van je leven. Maar kinderen zijn niet het enig mogelijke ultiem zaligmakende. Andere dingen kunnen net zo goed een meerwaarde geven aan je leven. En ik heb er moeite mee als mensen doen alsof die andere dingen per definitie 'minder' zijn.
Eens! En ik ook (moeite enzo)
Natuurlijk zijn kinderen een verrijking van je leven. Maar kinderen zijn niet het enig mogelijke ultiem zaligmakende. Andere dingen kunnen net zo goed een meerwaarde geven aan je leven. En ik heb er moeite mee als mensen doen alsof die andere dingen per definitie 'minder' zijn.
Eens! En ik ook (moeite enzo)
