Actueel
alle pijlers
Waarom willen mensen kinderen? Eerlijk zeggen svp!
dinsdag 13 februari 2007 om 21:02
Ik ben nogal rationeel ingesteld, dus toen ik bij kennissen op bezoek was heb ik hen eens gevraagd waarom ze een kind hadden gekregen. ;) Eerst een hele lange stilte waarbij ze mij aankeken alsof ik de domste vraag van de 20ste eeuw had gesteld, en toen het cliche-antwoord:"omdat ze zo leuk zijn". (Sindsdien heb ik die vraag nergens meer durven stellen...), daarom stel ik hem nu hier omdat de anonimiteit van dit forum misschien eerlijker antwoorden (minder politiek correct?) oplevert).
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
dinsdag 20 mei 2008 om 21:08
dinsdag 20 mei 2008 om 22:51
Ik hoorde net nog een jongen en een meisje discussiëren: ,,Wil jij geen kinderen??'', vroeg hij verbaasd (en een beetje verbolgen), ,,maar dan heb je toch geen doel in je leven?''
Tja het leven is nogal doelloos inderdaad en dat besef is niet altijd even makkelijk. Maar als je daar kinderen voor neemt schuif je het probleem gewoon naar hun door...
Ik heb geen kinderen omdat ik nooit echt de behoefte heb gevoeld en ik veel te veel nadelen zie (ik wil mijn vrijheid niet kwijt, de verantwoordelijkheid niet dragen en niet het risico lopen dat mijn leven ´verpest´ wordt door bv een ernstig ziek of gehandicapt kind).
Tja het leven is nogal doelloos inderdaad en dat besef is niet altijd even makkelijk. Maar als je daar kinderen voor neemt schuif je het probleem gewoon naar hun door...
Ik heb geen kinderen omdat ik nooit echt de behoefte heb gevoeld en ik veel te veel nadelen zie (ik wil mijn vrijheid niet kwijt, de verantwoordelijkheid niet dragen en niet het risico lopen dat mijn leven ´verpest´ wordt door bv een ernstig ziek of gehandicapt kind).
.
woensdag 21 mei 2008 om 02:38
Vind ik een discussie op zich, of je leven verpest wordt door een gehandicapt kind. Of dat zo is bedoel ik dus. No offence hoor Impala, niet als kritiek bedoeld, ik snap je standpunt.
Voor mezelf stond als een paal boven water dat ik het kind wat ik nu heb zou krijgen, ook als het gehandicapt was geweest. Ik heb dus ook geen tests laten doen. Het was al een behoorlijk laat in de zwangerschap dat ik er achter kwam dat ik zwanger was, na drie en een halve maand pas en ik heb geen seconde nagedacht over het eventueel afbreken van de zwangerschap of zo.
Op mijn 32ste heb ik een abortus ondergaan en hoewel ik daar geen spijt van heb zou ik het niet nog een keer doen. Ook als mijn dochter bijvoorbeeld down had gehad, of spina bifida o.i.d. dan had ik haar niet voortijdig geboren laten worden.
Maar dat is even een terzijde binnen deze discussie.
Voor mezelf stond als een paal boven water dat ik het kind wat ik nu heb zou krijgen, ook als het gehandicapt was geweest. Ik heb dus ook geen tests laten doen. Het was al een behoorlijk laat in de zwangerschap dat ik er achter kwam dat ik zwanger was, na drie en een halve maand pas en ik heb geen seconde nagedacht over het eventueel afbreken van de zwangerschap of zo.
Op mijn 32ste heb ik een abortus ondergaan en hoewel ik daar geen spijt van heb zou ik het niet nog een keer doen. Ook als mijn dochter bijvoorbeeld down had gehad, of spina bifida o.i.d. dan had ik haar niet voortijdig geboren laten worden.
Maar dat is even een terzijde binnen deze discussie.
woensdag 21 mei 2008 om 17:41
quote:traincha2 schreef op 20 mei 2008 @ 21:08:
Misschien niet "minder", maar je moet het toch met me eens zijn dat de mensen die wel kinderen hebben in ieder geval weten hoe het is geweest toen ze nog een leven zonder kinderen hadden. Mensen die bewust kiezen voor geen kinderen zullen nooit weten hoe een leven met kinderen is.
Maar is dat perse een gemis?
Ik had een kinderwens rond mn dertigste, sinds twee jaar is die wens volledig weg. Eigenlijk zie ik alleen maar de "nadelen" aan het hebben van kinderen. Misschien verandert dat nog, geen idee. Maar ik heb echt helemaal niet (meer, had ik wel) het idee dat ik iets wezelijk mis omdat ik waarschijnlijk geen moeder word. Echt helemaal niet. En dat ik dan niet weet hoe het is omdat ik er niet voor kies, so be it. IK heb ook geen broers en zussen en ook geen oma' en opa's en ik heb dat nooit gemist.
Misschien niet "minder", maar je moet het toch met me eens zijn dat de mensen die wel kinderen hebben in ieder geval weten hoe het is geweest toen ze nog een leven zonder kinderen hadden. Mensen die bewust kiezen voor geen kinderen zullen nooit weten hoe een leven met kinderen is.
Maar is dat perse een gemis?
Ik had een kinderwens rond mn dertigste, sinds twee jaar is die wens volledig weg. Eigenlijk zie ik alleen maar de "nadelen" aan het hebben van kinderen. Misschien verandert dat nog, geen idee. Maar ik heb echt helemaal niet (meer, had ik wel) het idee dat ik iets wezelijk mis omdat ik waarschijnlijk geen moeder word. Echt helemaal niet. En dat ik dan niet weet hoe het is omdat ik er niet voor kies, so be it. IK heb ook geen broers en zussen en ook geen oma' en opa's en ik heb dat nooit gemist.
woensdag 21 mei 2008 om 23:57
Dat weet ik niet. Dat is alleen een vraag die je voor jezelf kunt beantwoorden. Ik wil alleen maar aangeven dat mensen met kinderen de zaak van 2 kanten kunnen bekijken nl. hoe het leven was zonder kinderen en hoe het leven is met kinderen. En of dat nu positieve of negatieve ervaringen zijn laat ik in het midden.
woensdag 21 mei 2008 om 23:59
quote:impala schreef op 20 mei 2008 @ 22:51:
Ik hoorde net nog een jongen en een meisje discussiëren: ,,Wil jij geen kinderen??'', vroeg hij verbaasd (en een beetje verbolgen), ,,maar dan heb je toch geen doel in je leven?''
Tja het leven is nogal doelloos inderdaad en dat besef is niet altijd even makkelijk. Maar als je daar kinderen voor neemt schuif je het probleem gewoon naar hun door...
Ik heb geen kinderen omdat ik nooit echt de behoefte heb gevoeld en ik veel te veel nadelen zie (ik wil mijn vrijheid niet kwijt, de verantwoordelijkheid niet dragen en niet het risico lopen dat mijn leven ´verpest´ wordt door bv een ernstig ziek of gehandicapt kind).Welk probleem bedoel je?
Ik hoorde net nog een jongen en een meisje discussiëren: ,,Wil jij geen kinderen??'', vroeg hij verbaasd (en een beetje verbolgen), ,,maar dan heb je toch geen doel in je leven?''
Tja het leven is nogal doelloos inderdaad en dat besef is niet altijd even makkelijk. Maar als je daar kinderen voor neemt schuif je het probleem gewoon naar hun door...
Ik heb geen kinderen omdat ik nooit echt de behoefte heb gevoeld en ik veel te veel nadelen zie (ik wil mijn vrijheid niet kwijt, de verantwoordelijkheid niet dragen en niet het risico lopen dat mijn leven ´verpest´ wordt door bv een ernstig ziek of gehandicapt kind).Welk probleem bedoel je?
donderdag 22 mei 2008 om 07:36
quote:traincha2 schreef op 20 mei 2008 @ 21:08:
Misschien niet "minder", maar je moet het toch met me eens zijn dat de mensen die wel kinderen hebben in ieder geval weten hoe het is geweest toen ze nog een leven zonder kinderen hadden. Mensen die bewust kiezen voor geen kinderen zullen nooit weten hoe een leven met kinderen is.Maar die willen het dus ook niet weten want die kiezen er bewust voor om kinderloos te blijven.......
Misschien niet "minder", maar je moet het toch met me eens zijn dat de mensen die wel kinderen hebben in ieder geval weten hoe het is geweest toen ze nog een leven zonder kinderen hadden. Mensen die bewust kiezen voor geen kinderen zullen nooit weten hoe een leven met kinderen is.Maar die willen het dus ook niet weten want die kiezen er bewust voor om kinderloos te blijven.......
donderdag 22 mei 2008 om 09:40
donderdag 22 mei 2008 om 10:20
Wat een discussie.
ik ken een leven zonder kinderen, tot mijn 35 e nog wel.
en ik ken een leven met kinderen, dat met kinderen betekende voor mij heel bewust ook een afscheid van mijn beroepsleven.
wat mij altijd toch onder de huid altijd mateloos irriteert is dat mensen vragen of ik mijn beroep niet mis, dat zegt genoeg denk ik over mijn gevoel dat ik heb als moeder.
ik stel mijn kinderen boven alles en behalve mijn beroep doe ik nog steeds alles wat ik daarvoor ook deed, maar met kinderen en soms wat anders ingekleed.
Ik voel mij rijker met kinderen dan welk materieel en verworvenheden dan ook.
Als ik met mijn gezin samen ben dan heb ik het hoogste bereikt
waarom??
sommige gevoelens zijn alleen weggelegd voor diegene die bevoorrecht zijn dat te voelen.
want zo zie ik het, het is een voorrecht om te voelen dat een leven met kinderen een rijk leven is.
ik ken een leven zonder kinderen, tot mijn 35 e nog wel.
en ik ken een leven met kinderen, dat met kinderen betekende voor mij heel bewust ook een afscheid van mijn beroepsleven.
wat mij altijd toch onder de huid altijd mateloos irriteert is dat mensen vragen of ik mijn beroep niet mis, dat zegt genoeg denk ik over mijn gevoel dat ik heb als moeder.
ik stel mijn kinderen boven alles en behalve mijn beroep doe ik nog steeds alles wat ik daarvoor ook deed, maar met kinderen en soms wat anders ingekleed.
Ik voel mij rijker met kinderen dan welk materieel en verworvenheden dan ook.
Als ik met mijn gezin samen ben dan heb ik het hoogste bereikt
waarom??
sommige gevoelens zijn alleen weggelegd voor diegene die bevoorrecht zijn dat te voelen.
want zo zie ik het, het is een voorrecht om te voelen dat een leven met kinderen een rijk leven is.
donderdag 22 mei 2008 om 11:18
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.
Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.
Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.
donderdag 22 mei 2008 om 11:22
quote:bettyboob schreef op 22 mei 2008 @ 07:36:
[...]
Maar die willen het dus ook niet weten want die kiezen er bewust voor om kinderloos te blijven.......De keuze voor wel/geen kinderen doet er helemaal niet toe. Mensen met kinderen hebben gewoon beter vergelijkingsmateriaal dan mensen zonder kinderen.
[...]
Maar die willen het dus ook niet weten want die kiezen er bewust voor om kinderloos te blijven.......De keuze voor wel/geen kinderen doet er helemaal niet toe. Mensen met kinderen hebben gewoon beter vergelijkingsmateriaal dan mensen zonder kinderen.
donderdag 22 mei 2008 om 11:23
quote:sarah2ndlife schreef op 22 mei 2008 @ 11:18:
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.
Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.Precies Sarah! Jij verwoordt precies wat ik bedoel.
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.
Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.Precies Sarah! Jij verwoordt precies wat ik bedoel.
donderdag 22 mei 2008 om 18:48
quote:sarah2ndlife schreef op 22 mei 2008 @ 11:18:
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.
Nee dat kun je niet want een ieder die kinderloos blijft richt zijn/haar manier van leven weer op een eigen manier in,en dus is dat ook per stel/persoon heel verschillend en kun je er dus niet geheel over oordelen...
Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.
Nee dat kun je niet want een ieder die kinderloos blijft richt zijn/haar manier van leven weer op een eigen manier in,en dus is dat ook per stel/persoon heel verschillend en kun je er dus niet geheel over oordelen...
Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.
vrijdag 23 mei 2008 om 10:19
quote:sarah2ndlife schreef op 22 mei 2008 @ 10:20:
wat mij altijd toch onder de huid altijd mateloos irriteert is dat mensen vragen of ik mijn beroep niet mis, dat zegt genoeg denk ik over mijn gevoel dat ik heb als moeder.
.
Ik snap dit niet. Als je het wel/niet krijgen van kinderen nou eens vergelijkt met emigreren naar Australië. Je kiest bewust voor Australië, maar het is dan toch niet gek als mensen vragen of je Nederland niet mist?
En ja, jij hebt het wel en het niet hebben van kinderen voor jezelf ervaren en kunt dus voor jezelf vergelijken. Maar jij kan weer niet écht weten hoe het is om op je 35e geen kinderen en geen kinderwens te hebben. En jij zal nooit écht weten hoe het is om te studeren met een baby. Enzenzenz blabla
wat mij altijd toch onder de huid altijd mateloos irriteert is dat mensen vragen of ik mijn beroep niet mis, dat zegt genoeg denk ik over mijn gevoel dat ik heb als moeder.
.
Ik snap dit niet. Als je het wel/niet krijgen van kinderen nou eens vergelijkt met emigreren naar Australië. Je kiest bewust voor Australië, maar het is dan toch niet gek als mensen vragen of je Nederland niet mist?
En ja, jij hebt het wel en het niet hebben van kinderen voor jezelf ervaren en kunt dus voor jezelf vergelijken. Maar jij kan weer niet écht weten hoe het is om op je 35e geen kinderen en geen kinderwens te hebben. En jij zal nooit écht weten hoe het is om te studeren met een baby. Enzenzenz blabla
vrijdag 23 mei 2008 om 10:22
Je snapt het geloof ik idd niet, gezien dat je een emigratie gaat vergelijken met het krijgen van kinderen, of ik begrijp jou niet , dat kan ook.
maar dat geeft verder niks.
Vind het nogal een verschil.
ik kan je idd niet vertellen hoe het is om te studeren met een baby, maar het lijkt me verschrikkelijk.
maar dat geeft verder niks.
Vind het nogal een verschil.
ik kan je idd niet vertellen hoe het is om te studeren met een baby, maar het lijkt me verschrikkelijk.
vrijdag 23 mei 2008 om 10:44
Ik bedoel dat het niet een vraag hoeft te zijn met een afkeurende ondertoon. Het kan toch gewoon een geïnteresseerde vraag zijn naar jouw ervaringen?
Je hebt bewust een keuze gemaakt en een grote verandering in je leven gekregen. Dan is het vragen naar je ervaring (positief en negatief) toch niet raar?
Je hebt bewust een keuze gemaakt en een grote verandering in je leven gekregen. Dan is het vragen naar je ervaring (positief en negatief) toch niet raar?
vrijdag 23 mei 2008 om 11:35
Nee, tuurlijk niet, maar meestal bespeur ik een ondertoon dat ik in vergelijking nu wel een heel saai leven heb en dat vind ik denigrerend klinken naar het moederschap toe, alsof je alleen maar interessant bent en in the picture als je een interessant boeiend beroepsleven hebt.
Dat is vanuit mijn positie als moeder naar om te horen,
Ik ben niet alleen leuk en waardevol als ik interessant beroepsmatig scoor.
Snap je me nu?
Dat is vanuit mijn positie als moeder naar om te horen,
Ik ben niet alleen leuk en waardevol als ik interessant beroepsmatig scoor.
Snap je me nu?
vrijdag 23 mei 2008 om 23:25
Ja ik snap je.
Maar ik blijf me afvragen of jij denkt dat anderen je leven nu saai vinden als ze vragen naar je ervaring of dat hun vragen oprecht zijn ipv vragen naar de (in hun ogen) bekende weg.
Ik denk dat een deel van de belangstelling oprecht zal zijn. In ieder geval kan jij met een oprecht antwoord bij sommigen misschien wat vooroordelen weghalen
p.s. 't is een heel andere discussie, jong of oud moeder, maar studeren met een baby was geweldig hoor! Ik voelde me bevoorrecht tov de werkende 30+ zwangeren en moeders.
Maar ik blijf me afvragen of jij denkt dat anderen je leven nu saai vinden als ze vragen naar je ervaring of dat hun vragen oprecht zijn ipv vragen naar de (in hun ogen) bekende weg.
Ik denk dat een deel van de belangstelling oprecht zal zijn. In ieder geval kan jij met een oprecht antwoord bij sommigen misschien wat vooroordelen weghalen
p.s. 't is een heel andere discussie, jong of oud moeder, maar studeren met een baby was geweldig hoor! Ik voelde me bevoorrecht tov de werkende 30+ zwangeren en moeders.
zaterdag 24 mei 2008 om 09:52
[quote]Szwaan schreef op 23 mei 2008 @ 23:25:
Ja ik snap je.
Maar ik blijf me afvragen of jij denkt dat anderen je leven nu saai vinden als ze vragen naar je ervaring of dat hun vragen oprecht zijn ipv vragen naar de (in hun ogen) bekende weg.
Ik denk dat een deel van de belangstelling oprecht zal zijn. In ieder geval kan jij met een oprecht antwoord bij sommigen misschien wat vooroordelen weghalen
p.s. 't is een heel andere discussie, jong of oud moeder, maar studeren met een baby was geweldig hoor! Ik voelde me bevoorrecht tov de werkende 30+ zwangeren en moeders.[/quote]
O, dat het geweldig is neem ik zo van je aan, en ik maak een diepe buiging voor je.
Ik zou het niet kunnen.
Ja ik snap je.
Maar ik blijf me afvragen of jij denkt dat anderen je leven nu saai vinden als ze vragen naar je ervaring of dat hun vragen oprecht zijn ipv vragen naar de (in hun ogen) bekende weg.
Ik denk dat een deel van de belangstelling oprecht zal zijn. In ieder geval kan jij met een oprecht antwoord bij sommigen misschien wat vooroordelen weghalen
p.s. 't is een heel andere discussie, jong of oud moeder, maar studeren met een baby was geweldig hoor! Ik voelde me bevoorrecht tov de werkende 30+ zwangeren en moeders.[/quote]
O, dat het geweldig is neem ik zo van je aan, en ik maak een diepe buiging voor je.
Ik zou het niet kunnen.
zaterdag 24 mei 2008 om 16:19
quote:sarah2ndlife schreef op 22 mei 2008 @ 11:18:
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.Natuurlijk niet. Jij gaat toch never nooit weten hoe het is om zeg op je 50ste geen kinderen te hebben? Jij weet toch niet hoe heerlijk (of niet) het kan zijn om op die leeftijd kinderloos te zijn en je leven dus zodanig in te richten?
Maar je zal nooit weten wat voor een rijk leven ik heb en ik weet wel wat jij hebt.
En das niet mijn gevoel van rijk leven.
Ik veroordeel niet iemand die kinderloos blijft, maar ze kunnen niet oordelen over mijn leven met kinderen, gaat je never nooit lukken.
En andersom wel.Maar dat jij je er gelukkig mee voelt is idd ook een vorm van rijkdom.Natuurlijk niet. Jij gaat toch never nooit weten hoe het is om zeg op je 50ste geen kinderen te hebben? Jij weet toch niet hoe heerlijk (of niet) het kan zijn om op die leeftijd kinderloos te zijn en je leven dus zodanig in te richten?
zaterdag 24 mei 2008 om 16:24
quote:Szwaan schreef op 23 mei 2008 @ 10:19:
[...]
Ik snap dit niet. Als je het wel/niet krijgen van kinderen nou eens vergelijkt met emigreren naar Australië. Je kiest bewust voor Australië, maar het is dan toch niet gek als mensen vragen of je Nederland niet mist?
En ja, jij hebt het wel en het niet hebben van kinderen voor jezelf ervaren en kunt dus voor jezelf vergelijken. Maar jij kan weer niet écht weten hoe het is om op je 35e geen kinderen en geen kinderwens te hebben. En jij zal nooit écht weten hoe het is om te studeren met een baby. Enzenzenz blablaNou ja, dat bedoelde ik dus...
[...]
Ik snap dit niet. Als je het wel/niet krijgen van kinderen nou eens vergelijkt met emigreren naar Australië. Je kiest bewust voor Australië, maar het is dan toch niet gek als mensen vragen of je Nederland niet mist?
En ja, jij hebt het wel en het niet hebben van kinderen voor jezelf ervaren en kunt dus voor jezelf vergelijken. Maar jij kan weer niet écht weten hoe het is om op je 35e geen kinderen en geen kinderwens te hebben. En jij zal nooit écht weten hoe het is om te studeren met een baby. Enzenzenz blablaNou ja, dat bedoelde ik dus...
