Actueel
alle pijlers
Zeer delicaat onderwerp (2e wereldoorlog, joden etc)
dinsdag 24 april 2012 om 09:47
Toevallig zag ik zondagochtend een reportage over een groep Nederlandse joden die terug gingen naar Auschwitz (Oswiecim) en Sobibór. De programmamaakster ging later zelf nog eens terug en heeft daar ook dingen gezien die je niet in het museum tegenkomt maar wel nog heel zichtbaar aan de oorlog refereren (vervallen schuurtje met de Duitse teksten nog aan de muur bijv).
Zelf ben ik niet Joods, ik heb zelf een Poolse achtergrond en heb zelf van de oorlog natuurlijk niets zelf meegekregen.
Ik heb wel de verhalen hierover gehad (opa die ook opgeroepen werd om gedeporteerd te worden, ook als niet Joodse burger). Oma die met geluk ervan afgekomen is omdat men haar Joodse vriendin die er toen was, niet had gevonden, etc etc.
Nu is mijn punt het volgende: (ik merk dat ik voorzichtig typ want ik wil dus niet dat ik antisemitisch bestempeld wordt).
In hoe verre of hoe lang kun en wil je rouwen om iets dat je zelf niet meegemaakt hebt. Ik weet het klinkt misschien kort door de bocht maar bij het zien van de reportage was ik aan het denken dat onze kinderen de generatie zijn die niet meer verhalen uit eerste mond horen bijvoorbeeld, hebben wel nog de beelden dat lijkt me gevoelsmatig anders. Dat het niet in vergetelheid raakt staat buiten kijf maar dat zou niet eens kunnen denk ik, met zóveel slachtoffers, dat gaat niet gewoon zomaar weg.
Het gevoel bekroop me alsof men, vanuit de Joodse kant, nog steeds comfortabel in de slachtoffer houding zit. Dat men niet dóór kan, maar wat is dat dan precies? Bang dat men de Joden miskent, niet respecteert?
Zelf ben ik niet Joods, ik heb zelf een Poolse achtergrond en heb zelf van de oorlog natuurlijk niets zelf meegekregen.
Ik heb wel de verhalen hierover gehad (opa die ook opgeroepen werd om gedeporteerd te worden, ook als niet Joodse burger). Oma die met geluk ervan afgekomen is omdat men haar Joodse vriendin die er toen was, niet had gevonden, etc etc.
Nu is mijn punt het volgende: (ik merk dat ik voorzichtig typ want ik wil dus niet dat ik antisemitisch bestempeld wordt).
In hoe verre of hoe lang kun en wil je rouwen om iets dat je zelf niet meegemaakt hebt. Ik weet het klinkt misschien kort door de bocht maar bij het zien van de reportage was ik aan het denken dat onze kinderen de generatie zijn die niet meer verhalen uit eerste mond horen bijvoorbeeld, hebben wel nog de beelden dat lijkt me gevoelsmatig anders. Dat het niet in vergetelheid raakt staat buiten kijf maar dat zou niet eens kunnen denk ik, met zóveel slachtoffers, dat gaat niet gewoon zomaar weg.
Het gevoel bekroop me alsof men, vanuit de Joodse kant, nog steeds comfortabel in de slachtoffer houding zit. Dat men niet dóór kan, maar wat is dat dan precies? Bang dat men de Joden miskent, niet respecteert?
dinsdag 24 april 2012 om 21:00
quote:Twinkle1001 schreef op 24 april 2012 @ 20:52:
[...]
Gevonden! Thx.
[...]
Ik heb de documentaire ook gezien en ik vond juist dat dit dilemma goed werd uitgelegd.
De documentairemaakster liep er in het begin tegenaan dat Auschwitz door de Poolse bevolking zo toeristisch geëxploiteerd werd. Dat paste niet vond ze en dat riep vragen bij haar op. Auschwitz was Joods lees, hoe konden ze dat zo exploiteren.
Daar ging ze toen over in gesprek met (ik geloof) een vrouw van het Auschwitz beheer, die het (vond ik) heel goed uitlegde.
Ze legde uit dat dit inderdaad vaak een pijnlijk issue is van zowel de kant van de Joden als de Polen. Maar dat mensen van buiten Polen vaak niet weten dat er ook ongelofelijk veel Polen in Auschwitz zijn omgekomen. En dat voor de Polen Auschwitz primair heel erg verbonden is met hún leed.
En wat ik ook een mooie vond: ze zei dat het leed van de een niet 'erger' geweest is als van de ander, omdat leed nu eenmaal niet te meten was in kilo's of centimeters.
Na die uitleg begreep de documentairemaakster de Polen die Auswitchz (soort van) tot 'hun bezit' gemaakt hadden veel beter.
Daarom houdt me het topic ook bezig, het leed is ook met elkaar verweven in sommige opzichten.
Wat me dan zelf niet lekker zat was dat er gedaan werd alsof er bij Majdanek de lokale bevolking zowat buren waren. Ze liet het niet zo lang zien maar het stadje is uitgegroeid sindsdien en óók richting het kamp. De huizen/ flatgebouwen wat je aldaar kon zien in de gauwigheid staan er sinds de 60'er 70'er jaren.
In die tijd zát het dus niet zo dicht erop zoals de suggestie wekte en dat was voor mij het moment dat ik dacht....het zit gewoon zó diep dat het denk ik, ook al ben je programmamaakster en probeer je objectief te zijn, gezien je achtergrond kan dat niet. Niet dat het erg is, helemaal niet, maar is het hele thema niet té hypergevoelig dat je alles met die bril dan ziet. Snap je beetje waar ik heen wil?
[...]
Gevonden! Thx.
[...]
Ik heb de documentaire ook gezien en ik vond juist dat dit dilemma goed werd uitgelegd.
De documentairemaakster liep er in het begin tegenaan dat Auschwitz door de Poolse bevolking zo toeristisch geëxploiteerd werd. Dat paste niet vond ze en dat riep vragen bij haar op. Auschwitz was Joods lees, hoe konden ze dat zo exploiteren.
Daar ging ze toen over in gesprek met (ik geloof) een vrouw van het Auschwitz beheer, die het (vond ik) heel goed uitlegde.
Ze legde uit dat dit inderdaad vaak een pijnlijk issue is van zowel de kant van de Joden als de Polen. Maar dat mensen van buiten Polen vaak niet weten dat er ook ongelofelijk veel Polen in Auschwitz zijn omgekomen. En dat voor de Polen Auschwitz primair heel erg verbonden is met hún leed.
En wat ik ook een mooie vond: ze zei dat het leed van de een niet 'erger' geweest is als van de ander, omdat leed nu eenmaal niet te meten was in kilo's of centimeters.
Na die uitleg begreep de documentairemaakster de Polen die Auswitchz (soort van) tot 'hun bezit' gemaakt hadden veel beter.
Daarom houdt me het topic ook bezig, het leed is ook met elkaar verweven in sommige opzichten.
Wat me dan zelf niet lekker zat was dat er gedaan werd alsof er bij Majdanek de lokale bevolking zowat buren waren. Ze liet het niet zo lang zien maar het stadje is uitgegroeid sindsdien en óók richting het kamp. De huizen/ flatgebouwen wat je aldaar kon zien in de gauwigheid staan er sinds de 60'er 70'er jaren.
In die tijd zát het dus niet zo dicht erop zoals de suggestie wekte en dat was voor mij het moment dat ik dacht....het zit gewoon zó diep dat het denk ik, ook al ben je programmamaakster en probeer je objectief te zijn, gezien je achtergrond kan dat niet. Niet dat het erg is, helemaal niet, maar is het hele thema niet té hypergevoelig dat je alles met die bril dan ziet. Snap je beetje waar ik heen wil?
dinsdag 24 april 2012 om 21:22
quote:Arion schreef op 24 april 2012 @ 21:04:
[...]
Wat zijn nukken volgens jou ?
Dit bijvoorbeeld:
WENEN - Het Internationaal Atoomenergie Agentschap van de Verenigde Naties (IAEA) heeft vrijdag op zijn algemene vergadering een resolutie aangenomen waarin het atoomprogramma van Israël wordt bekritiseerd. Het is voor het eerst in achttien jaar dat een dergelijke resolutie is gestemd.
Alles over
Buitenland
De door Arabische landen ingediende resolutie, waarin bezorgdheid wordt geuit over de 'nucleaire potentie' van Israël, werd aangenomen met 49 tegen 45 stemmen en zestien onthoudingen. Islamitische landen en ontwikkelingslanden steunden de resolutie. De Verenigde Staten en de landen van de Europese Unie stemden tegen.
Sinds 1991 had Israël steeds weten te voorkomen dat een resolutie over zijn nucleaire programma in stemming werd gebracht op de jaarlijkse algemene vergadering van het IAEA. Achttien jaar geleden werd ook een resolutie aangenomen waarin Israël wordt bekritiseerd.
Nooit toegegeven
Israël heeft nooit officieel toegegeven dat het kernwapens bezit, maar algemeen wordt aangenomen dat dit wel het geval is. Het land weigert tot nu toe het non-proliferatieverdrag, tegen de verspreiding van kernwapens, te ondertekenen.
De vertegenwoordiger van Israël, David Danieli, noemde de resolutie 'een rookgordijn', bedoeld om te verhullen dat Iran en Syrië zelf kernwapens willen ontwikkelen. De Iraanse afgevaardigde Ali Asghar Soltanieh zei dat de resolutie moet worden gezien als een waarschuwing aan het adres van de VS en andere landen die Israël steunen.
'De Amerikaanse regering is duidelijk gemaakt dat ze Israël niet tegen elke prijs moet blijven steunen', zei hij.
[...]
Wat zijn nukken volgens jou ?
Dit bijvoorbeeld:
WENEN - Het Internationaal Atoomenergie Agentschap van de Verenigde Naties (IAEA) heeft vrijdag op zijn algemene vergadering een resolutie aangenomen waarin het atoomprogramma van Israël wordt bekritiseerd. Het is voor het eerst in achttien jaar dat een dergelijke resolutie is gestemd.
Alles over
Buitenland
De door Arabische landen ingediende resolutie, waarin bezorgdheid wordt geuit over de 'nucleaire potentie' van Israël, werd aangenomen met 49 tegen 45 stemmen en zestien onthoudingen. Islamitische landen en ontwikkelingslanden steunden de resolutie. De Verenigde Staten en de landen van de Europese Unie stemden tegen.
Sinds 1991 had Israël steeds weten te voorkomen dat een resolutie over zijn nucleaire programma in stemming werd gebracht op de jaarlijkse algemene vergadering van het IAEA. Achttien jaar geleden werd ook een resolutie aangenomen waarin Israël wordt bekritiseerd.
Nooit toegegeven
Israël heeft nooit officieel toegegeven dat het kernwapens bezit, maar algemeen wordt aangenomen dat dit wel het geval is. Het land weigert tot nu toe het non-proliferatieverdrag, tegen de verspreiding van kernwapens, te ondertekenen.
De vertegenwoordiger van Israël, David Danieli, noemde de resolutie 'een rookgordijn', bedoeld om te verhullen dat Iran en Syrië zelf kernwapens willen ontwikkelen. De Iraanse afgevaardigde Ali Asghar Soltanieh zei dat de resolutie moet worden gezien als een waarschuwing aan het adres van de VS en andere landen die Israël steunen.
'De Amerikaanse regering is duidelijk gemaakt dat ze Israël niet tegen elke prijs moet blijven steunen', zei hij.
dinsdag 24 april 2012 om 21:24
quote:Snyggin schreef op 24 april 2012 @ 21:00:
[...]
Daarom houdt me het topic ook bezig, het leed is ook met elkaar verweven in sommige opzichten.
Wat me dan zelf niet lekker zat was dat er gedaan werd alsof er bij Majdanek de lokale bevolking zowat buren waren. Ze liet het niet zo lang zien maar het stadje is uitgegroeid sindsdien en óók richting het kamp. De huizen/ flatgebouwen wat je aldaar kon zien in de gauwigheid staan er sinds de 60'er 70'er jaren.
In die tijd zát het dus niet zo dicht erop zoals de suggestie wekte en dat was voor mij het moment dat ik dacht....het zit gewoon zó diep dat het denk ik, ook al ben je programmamaakster en probeer je objectief te zijn, gezien je achtergrond kan dat niet. Niet dat het erg is, helemaal niet, maar is het hele thema niet té hypergevoelig dat je alles met die bril dan ziet. Snap je beetje waar ik heen wil?
Je hebt het gevoel dat men het poolse volk er op aankijkt dat zoiets verschrikkelijks in hun midden heeft plaatsgevonden.
Net alsof de mensen die in die huizen vlakbij wonen een soort van boetedoening moeten doen om het simpele feit dat zij daar wonen. Begrijp ik je zo goed?
[...]
Daarom houdt me het topic ook bezig, het leed is ook met elkaar verweven in sommige opzichten.
Wat me dan zelf niet lekker zat was dat er gedaan werd alsof er bij Majdanek de lokale bevolking zowat buren waren. Ze liet het niet zo lang zien maar het stadje is uitgegroeid sindsdien en óók richting het kamp. De huizen/ flatgebouwen wat je aldaar kon zien in de gauwigheid staan er sinds de 60'er 70'er jaren.
In die tijd zát het dus niet zo dicht erop zoals de suggestie wekte en dat was voor mij het moment dat ik dacht....het zit gewoon zó diep dat het denk ik, ook al ben je programmamaakster en probeer je objectief te zijn, gezien je achtergrond kan dat niet. Niet dat het erg is, helemaal niet, maar is het hele thema niet té hypergevoelig dat je alles met die bril dan ziet. Snap je beetje waar ik heen wil?
Je hebt het gevoel dat men het poolse volk er op aankijkt dat zoiets verschrikkelijks in hun midden heeft plaatsgevonden.
Net alsof de mensen die in die huizen vlakbij wonen een soort van boetedoening moeten doen om het simpele feit dat zij daar wonen. Begrijp ik je zo goed?
De zin van het leven, die schrijf je zelf.
dinsdag 24 april 2012 om 21:26
Ik heb niet alles gelezen, maar wil even reageren omdat ik Joods ben, van Poolse afkomst en mijn (oma en opa's) familie vermoord is in ghetto's en voornamelijk in Auschwitz.
Mijn moeder, is de dochter van holocaust slachtoffers die de ergste dingen hebben meegemaakt: hun moeders, zussen, neven en nichten (baby's en kinderen) zijn voor hun ogen neergestoken, neergeschoten of omgekomen in gaskamers, zij zijn zelf slachtoffers van de ergste experimenten in Auschwitz, en zijn daarom jong overleden, terwijl ze de ergste ziektes hadden, ze zweefden door Europa als vluchtelingen en waren nergens meer welkom, en zijn uiteindelijk naar Israel geimmigreerd, waar ze ook niet de fijnste welkom kregen, niemand zat te wachten op de erge verhalen van de overlevenden in de jaren 50 (gelukkig is dat nu wel veranderd) en natuurlijk heeft zij er veel van meegekregen, en ik ook, als de derde generatie. Zij en ik hebben angst stoornissen, en mijn grootouders ook, alleen zijn zij nu niet meer in leven.
6 miljoen mensen zijn omgekomen op de wreedste manier: neergeschoten, levend begraafd, verbrand en gestikt in gas, hele gemeenschappen dorpen en ghetto's zijn uitgemoord (denk aan Rusland, Lithuenie, Ghetto Pinks en Kovno helemaal uitgemoord, ) miljoenen liepen de death marches naar hun dood, alleen omdat ze Joods waren, dat mogen we nooit vergeten.
Tuurlijk is het niet genoeg en zullen we hier altijd om blijven rouwen, we horen de verhalen, zien de foto's, de films. het zijn onze familieleden, mensen van ons volk die op de naarste manier om zijn gekomen, van pasgeboren baby's tot oude mensen.
Het is een collectieve trauma voor alle Joden, ook degene die geen familie hebben verloren.
In Israel hebben we een officiele rouwdag voor de holocaust,
Films die ik aanraad zijn: Espace from Sobibor, Sarah's key, Uprising.
Mijn moeder, is de dochter van holocaust slachtoffers die de ergste dingen hebben meegemaakt: hun moeders, zussen, neven en nichten (baby's en kinderen) zijn voor hun ogen neergestoken, neergeschoten of omgekomen in gaskamers, zij zijn zelf slachtoffers van de ergste experimenten in Auschwitz, en zijn daarom jong overleden, terwijl ze de ergste ziektes hadden, ze zweefden door Europa als vluchtelingen en waren nergens meer welkom, en zijn uiteindelijk naar Israel geimmigreerd, waar ze ook niet de fijnste welkom kregen, niemand zat te wachten op de erge verhalen van de overlevenden in de jaren 50 (gelukkig is dat nu wel veranderd) en natuurlijk heeft zij er veel van meegekregen, en ik ook, als de derde generatie. Zij en ik hebben angst stoornissen, en mijn grootouders ook, alleen zijn zij nu niet meer in leven.
6 miljoen mensen zijn omgekomen op de wreedste manier: neergeschoten, levend begraafd, verbrand en gestikt in gas, hele gemeenschappen dorpen en ghetto's zijn uitgemoord (denk aan Rusland, Lithuenie, Ghetto Pinks en Kovno helemaal uitgemoord, ) miljoenen liepen de death marches naar hun dood, alleen omdat ze Joods waren, dat mogen we nooit vergeten.
Tuurlijk is het niet genoeg en zullen we hier altijd om blijven rouwen, we horen de verhalen, zien de foto's, de films. het zijn onze familieleden, mensen van ons volk die op de naarste manier om zijn gekomen, van pasgeboren baby's tot oude mensen.
Het is een collectieve trauma voor alle Joden, ook degene die geen familie hebben verloren.
In Israel hebben we een officiele rouwdag voor de holocaust,
Films die ik aanraad zijn: Espace from Sobibor, Sarah's key, Uprising.
dinsdag 24 april 2012 om 21:36
Die death marches deden de russen ook aan hoor, die hadden net zo goed werk kampen maar dan met gewone kunstenaars, acteurs en nog meer gewone mensen die niks fout gedaan hadden behalve getwijfeld hadden aan het dictatuur.
Die werk kampen kwamen heel erg veel voor in de tweede wereldoorlog, ook aan Japanse kant. Want ja die wapens en andere onderdelen moeten toch ergens gemaakt worden.
Het verbaasd mij altijd dat er alleen maar over de joden gesproken word ivm de kampen, terwijl er zoveel andere kleurlingen zaten en gelovigen. De joden waren misschien de grootste groep maar niet de enige groep. Maar van al die negers hoor je nooit wat.
Die werk kampen kwamen heel erg veel voor in de tweede wereldoorlog, ook aan Japanse kant. Want ja die wapens en andere onderdelen moeten toch ergens gemaakt worden.
Het verbaasd mij altijd dat er alleen maar over de joden gesproken word ivm de kampen, terwijl er zoveel andere kleurlingen zaten en gelovigen. De joden waren misschien de grootste groep maar niet de enige groep. Maar van al die negers hoor je nooit wat.
dinsdag 24 april 2012 om 21:39
quote:rogue_1987 schreef op 24 april 2012 @ 21:36:
Die death marches deden de russen ook aan hoor, die hadden net zo goed werk kampen maar dan met gewone kunstenaars, acteurs en nog meer gewone mensen die niks fout gedaan hadden behalve getwijfeld hadden aan het dictatuur.
Die werk kampen kwamen heel erg veel voor in de tweede wereldoorlog, ook aan Japanse kant. Want ja die wapens en andere onderdelen moeten toch ergens gemaakt worden.
Het verbaasd mij altijd dat er alleen maar over de joden gesproken word ivm de kampen, terwijl er zoveel andere kleurlingen zaten en gelovigen. De joden waren misschien de grootste groep maar niet de enige groep. Maar van al die negers hoor je nooit wat.
De goelag wordt hier inderdaad gemakshalve vergeten.
Laten we ook eens de slachtoffers van Stalin herdenken, dat was ook geen handjevol.
Die death marches deden de russen ook aan hoor, die hadden net zo goed werk kampen maar dan met gewone kunstenaars, acteurs en nog meer gewone mensen die niks fout gedaan hadden behalve getwijfeld hadden aan het dictatuur.
Die werk kampen kwamen heel erg veel voor in de tweede wereldoorlog, ook aan Japanse kant. Want ja die wapens en andere onderdelen moeten toch ergens gemaakt worden.
Het verbaasd mij altijd dat er alleen maar over de joden gesproken word ivm de kampen, terwijl er zoveel andere kleurlingen zaten en gelovigen. De joden waren misschien de grootste groep maar niet de enige groep. Maar van al die negers hoor je nooit wat.
De goelag wordt hier inderdaad gemakshalve vergeten.
Laten we ook eens de slachtoffers van Stalin herdenken, dat was ook geen handjevol.
dinsdag 24 april 2012 om 21:43
dinsdag 24 april 2012 om 21:45
Nee dat is dus mijn punt ook cateautje. Natuurlijk vind ik het vreselijk dat er zoveel joden vergast zijn, maar ze waren niet de enige in verschrikkelijke kampen. Die onder afschuwelijke omstandigheden moesten leven en gemarteld werden.
Ik wist niet eens van de Goelag tot ik The way back gezien had. Daarna ben ik er boeken over gaan lezen.
Er zijn nog zoveel stukjes 2e wereldoorlog waar we niks van af weten. De japanse oorlog bijvoorbeeld, die amerikanen die daar vochten is ook bijna niks van bekend.
Al die mensen die op die eilandjes gestorven zijn die zijn een beetje vergeten.
Maar zo zijn er zoveel stukjes van de oorlog die ik nooit behandeld heb met geschiedenis les vroeger. Het ging altijd over de joden.
Ik wist niet eens van de Goelag tot ik The way back gezien had. Daarna ben ik er boeken over gaan lezen.
Er zijn nog zoveel stukjes 2e wereldoorlog waar we niks van af weten. De japanse oorlog bijvoorbeeld, die amerikanen die daar vochten is ook bijna niks van bekend.
Al die mensen die op die eilandjes gestorven zijn die zijn een beetje vergeten.
Maar zo zijn er zoveel stukjes van de oorlog die ik nooit behandeld heb met geschiedenis les vroeger. Het ging altijd over de joden.
dinsdag 24 april 2012 om 21:46
quote:rozenstruikje schreef op 24 april 2012 @ 21:43:
Rogue, vindt je dat een gepast antwoord tegen een na oorlogs slachtoffer? Ik bedoel, je hebt gelijk dat er veel meer slachtoffers waren, maar je antwoord nu een Joods persoon met een heel verleden.
(sorry, het is niet persoonlijk dat ik jou er steeds uitpik, slechts toeval )
Zou dat een bewuste aanval zijn denk je?
Was het wel, een antwoord?
Rogue, vindt je dat een gepast antwoord tegen een na oorlogs slachtoffer? Ik bedoel, je hebt gelijk dat er veel meer slachtoffers waren, maar je antwoord nu een Joods persoon met een heel verleden.
(sorry, het is niet persoonlijk dat ik jou er steeds uitpik, slechts toeval )
Zou dat een bewuste aanval zijn denk je?
Was het wel, een antwoord?
dinsdag 24 april 2012 om 21:48
quote:rogue_1987 schreef op 24 april 2012 @ 21:45:
Nee dat is dus mijn punt ook cateautje. Natuurlijk vind ik het vreselijk dat er zoveel joden vergast zijn, maar ze waren niet de enige in verschrikkelijke kampen. Die onder afschuwelijke omstandigheden moesten leven en gemarteld werden.
Ik wist niet eens van de Goelag tot ik The way back gezien had. Daarna ben ik er boeken over gaan lezen.
Er zijn nog zoveel stukjes 2e wereldoorlog waar we niks van af weten. De japanse oorlog bijvoorbeeld, die amerikanen die daar vochten is ook bijna niks van bekend.
Al die mensen die op die eilandjes gestorven zijn die zijn een beetje vergeten.
Maar zo zijn er zoveel stukjes van de oorlog die ik nooit behandeld heb met geschiedenis les vroeger. Het ging altijd over de joden.In de loop van de tijd zijn daar ook veel mensen tegen gaan protesteren, vandaar 4 mei nu een herdenking is geworden voor alle oorlogsslachtoffers uit alle oorlogen. Decennia lang was het enkel en alleen een joodse herdenking.
Nee dat is dus mijn punt ook cateautje. Natuurlijk vind ik het vreselijk dat er zoveel joden vergast zijn, maar ze waren niet de enige in verschrikkelijke kampen. Die onder afschuwelijke omstandigheden moesten leven en gemarteld werden.
Ik wist niet eens van de Goelag tot ik The way back gezien had. Daarna ben ik er boeken over gaan lezen.
Er zijn nog zoveel stukjes 2e wereldoorlog waar we niks van af weten. De japanse oorlog bijvoorbeeld, die amerikanen die daar vochten is ook bijna niks van bekend.
Al die mensen die op die eilandjes gestorven zijn die zijn een beetje vergeten.
Maar zo zijn er zoveel stukjes van de oorlog die ik nooit behandeld heb met geschiedenis les vroeger. Het ging altijd over de joden.In de loop van de tijd zijn daar ook veel mensen tegen gaan protesteren, vandaar 4 mei nu een herdenking is geworden voor alle oorlogsslachtoffers uit alle oorlogen. Decennia lang was het enkel en alleen een joodse herdenking.
dinsdag 24 april 2012 om 21:48
quote:rozenstruikje schreef op 24 april 2012 @ 21:43:
Rogue, vindt je dat een gepast antwoord tegen een na oorlogs slachtoffer? Ik bedoel, je hebt gelijk dat er veel meer slachtoffers waren, maar je antwoord nu een Joods persoon met een heel verleden.
(sorry, het is niet persoonlijk dat ik jou er steeds uitpik, slechts toeval )
Nogmaals was het niet persoonlijk bedoeld. Ik zag death marches staan en zo kwam ik op de gedachte van de Goelags en vond ik dat ik wel mocht opmerken dat die mensen daar toch een beetje de vergeten mensen zijn.
Dit soort discussies zijn lastig, je wil niemand op de tenen trappen. Maar mijn gedachten gaan af en toe zo, ik brainstorm hard op en als ik dan iets lees over Death marches dan gaan mijn hersenen weer de andere kant op.
Rogue, vindt je dat een gepast antwoord tegen een na oorlogs slachtoffer? Ik bedoel, je hebt gelijk dat er veel meer slachtoffers waren, maar je antwoord nu een Joods persoon met een heel verleden.
(sorry, het is niet persoonlijk dat ik jou er steeds uitpik, slechts toeval )
Nogmaals was het niet persoonlijk bedoeld. Ik zag death marches staan en zo kwam ik op de gedachte van de Goelags en vond ik dat ik wel mocht opmerken dat die mensen daar toch een beetje de vergeten mensen zijn.
Dit soort discussies zijn lastig, je wil niemand op de tenen trappen. Maar mijn gedachten gaan af en toe zo, ik brainstorm hard op en als ik dan iets lees over Death marches dan gaan mijn hersenen weer de andere kant op.
dinsdag 24 april 2012 om 21:50
dinsdag 24 april 2012 om 21:51
quote:rozenstruikje schreef op 24 april 2012 @ 21:49:
Dat het vaak over de Joden gaat is omdat zij systematisch zijn uitgeroeid ongeveer 2/3. En dat vond plaats veel al vanuit eigen land. Verder zijn er ongelooflijk veel slachtoffers gevallen en die worden 4 mei absoluut niet vergeten.De laatste jaren inderdaad gelukkig niet meer.
Dat het vaak over de Joden gaat is omdat zij systematisch zijn uitgeroeid ongeveer 2/3. En dat vond plaats veel al vanuit eigen land. Verder zijn er ongelooflijk veel slachtoffers gevallen en die worden 4 mei absoluut niet vergeten.De laatste jaren inderdaad gelukkig niet meer.
dinsdag 24 april 2012 om 21:55
Natuurlijk is het een vreselijk verhaal van Amaury. Maar zo ken ik nog wel meer verhalen van soldaten die elke nacht schreeuwend wakker werden vanwege de nachtmerries, terug denken aan die ene dag op het strand van Omaha of Iwo Jima waar hij zijn vrienden aan gort geschoten zag worden.
Zo hebben bijna alle slachtoffers van de oorlog trauma's overgehouden. Zo ook die ene Nazi Officier die een jong jochie neerschoot of een Russische soldaat die een meisje van de Hitlerjugend neer moest knallen.
Het is allemaal verbonden. Al dat leed. Alle overlevende hebben trauma's en hun families vaak ook nog.
Zo hebben bijna alle slachtoffers van de oorlog trauma's overgehouden. Zo ook die ene Nazi Officier die een jong jochie neerschoot of een Russische soldaat die een meisje van de Hitlerjugend neer moest knallen.
Het is allemaal verbonden. Al dat leed. Alle overlevende hebben trauma's en hun families vaak ook nog.
dinsdag 24 april 2012 om 21:58
quote:fashionvictim schreef op 24 april 2012 @ 11:01:
[...]
Ik vind het bagatelliseren van de holocaust gewoon verwerpelijk en dat wordt volop gedaan in dit topic. Vergelijkingen met de oorlog in Irak bijvoorbeeld snijden geen hout, want de holocaust is volstrekt uniek. Nooit eerder en nooit later zijn op een dergelijke grote schaal en volledig systematisch en met medeweten van zoveel mensen complete volkeren uitgeroeid op basis van willekeurige etnische gronden.
De holocaust was geen kwestie van een oorlog waarin helaas ook wat burgerslachtoffers vielen, maar een kwestie van een volledig ambtsapparaat dat op basis van iets zieks als "bruine ogen - check" babies, kinderen, vrouwen, mannen, bejaarden met miljoenen tegelijk uitroeide.
Om dan nu met termen als "wentelen in de slachtofferrol" te smijten, en dan ook nog op basis van volledig onjuiste aannames en borrelpraat, vind ik respectloos. Vandaar een kuttopic.
[...]
Ik vind het bagatelliseren van de holocaust gewoon verwerpelijk en dat wordt volop gedaan in dit topic. Vergelijkingen met de oorlog in Irak bijvoorbeeld snijden geen hout, want de holocaust is volstrekt uniek. Nooit eerder en nooit later zijn op een dergelijke grote schaal en volledig systematisch en met medeweten van zoveel mensen complete volkeren uitgeroeid op basis van willekeurige etnische gronden.
De holocaust was geen kwestie van een oorlog waarin helaas ook wat burgerslachtoffers vielen, maar een kwestie van een volledig ambtsapparaat dat op basis van iets zieks als "bruine ogen - check" babies, kinderen, vrouwen, mannen, bejaarden met miljoenen tegelijk uitroeide.
Om dan nu met termen als "wentelen in de slachtofferrol" te smijten, en dan ook nog op basis van volledig onjuiste aannames en borrelpraat, vind ik respectloos. Vandaar een kuttopic.
