Kinderen
alle pijlers
Zoontje heeft misschien autisme
donderdag 1 juli 2021 om 21:04
Graag zou ik even mijn hart willen luchten en tips/ervaringen willen lezen.
Ons zoontje is bijna 5 jaar en eigenlijk hebben man en ik al vanaf snel na zijn geboorte het gevoel gehad dat er 'iets' is met ons zoontje.
Hij heeft veel gehuild, heel veel frustraties bij hem, veel hoofdbonken.
Vanaf 2 jaar het traject in bij Kentalis ivm amper taal laten horen en vanaf 2,5 jaar tot ruim zijn vierde daar op de vroegbehandeling ivm TOS (taalontwikkelingsstoornis).
Inmiddels al verschillende keren hulp gezocht ivm de grote moeite die we hadden met zijn gedrag en hoe we goed konden opvoeden: hulp van het CJB, hulp van een gezinscoach via Kentalis, een fysiotherapeut via Kentalis, later een gezinscoach aan huis. En nu naar de ADHD poli bij een kinderarts, omdat wij dachten dat hij wel eens ADHD zou kunnen hebben.
Mijn man zegt al jaren dat het hem niet zou verbazen als hij autisme zou hebben, ik kon me daar niet zoveel bij voorstellen, want ik was ervan overtuigd dat alle mensen met autisme moeite hebben met sociaal contact.
En als er iets is dat ons zoontje heel veel doet is het contact zoeken, met ons, familie en vrienden, maar ook met vreemden. Soms juist wel heel erg vrij.
Ook in zijn klas maakt hij veel contact, veel vriendjes en vriendinnetjes die graag met hem spelen.
Maar vandaag dus het gesprek met de kinderarts en zij gaf aan dat ze toch wel heel veel kenmerken bij hem ziet die kunnen wijzen op ASS, maar zeker ook op ADHD. Zij stelde voor om verder diagnostiek te laten doen via een kinderpsycholoog om vooral te achterhalen waar de hulpvraag nu vooral ligt. En dan daarop volgend ook therapie/behandeling/hulp voor hem en voor ons.
En tja...nu ligt iedereen hier te slapen en daalt het bij mij in.
Het komt ook weer niet als donderslag bij heldere hemel en het veranderd natuurlijk ook niets aan hoe/wie hij is en hoeveel we van hem houden.
Maar poe hee, wat staat ons nog te wachten?! Ik weet het niet en dat maakt me toch verdrietig.
Ons zoontje is bijna 5 jaar en eigenlijk hebben man en ik al vanaf snel na zijn geboorte het gevoel gehad dat er 'iets' is met ons zoontje.
Hij heeft veel gehuild, heel veel frustraties bij hem, veel hoofdbonken.
Vanaf 2 jaar het traject in bij Kentalis ivm amper taal laten horen en vanaf 2,5 jaar tot ruim zijn vierde daar op de vroegbehandeling ivm TOS (taalontwikkelingsstoornis).
Inmiddels al verschillende keren hulp gezocht ivm de grote moeite die we hadden met zijn gedrag en hoe we goed konden opvoeden: hulp van het CJB, hulp van een gezinscoach via Kentalis, een fysiotherapeut via Kentalis, later een gezinscoach aan huis. En nu naar de ADHD poli bij een kinderarts, omdat wij dachten dat hij wel eens ADHD zou kunnen hebben.
Mijn man zegt al jaren dat het hem niet zou verbazen als hij autisme zou hebben, ik kon me daar niet zoveel bij voorstellen, want ik was ervan overtuigd dat alle mensen met autisme moeite hebben met sociaal contact.
En als er iets is dat ons zoontje heel veel doet is het contact zoeken, met ons, familie en vrienden, maar ook met vreemden. Soms juist wel heel erg vrij.
Ook in zijn klas maakt hij veel contact, veel vriendjes en vriendinnetjes die graag met hem spelen.
Maar vandaag dus het gesprek met de kinderarts en zij gaf aan dat ze toch wel heel veel kenmerken bij hem ziet die kunnen wijzen op ASS, maar zeker ook op ADHD. Zij stelde voor om verder diagnostiek te laten doen via een kinderpsycholoog om vooral te achterhalen waar de hulpvraag nu vooral ligt. En dan daarop volgend ook therapie/behandeling/hulp voor hem en voor ons.
En tja...nu ligt iedereen hier te slapen en daalt het bij mij in.
Het komt ook weer niet als donderslag bij heldere hemel en het veranderd natuurlijk ook niets aan hoe/wie hij is en hoeveel we van hem houden.
Maar poe hee, wat staat ons nog te wachten?! Ik weet het niet en dat maakt me toch verdrietig.
dinsdag 6 juli 2021 om 11:16
Doreia* schreef: ↑06-07-2021 11:09https://hoogbegaafdofniet.nl/kenmerken- ... -kleuters/
Hoogbegaafde kleuter
Dit zijn belangrijkste kenmerken:
Fysiek
heeft vaak hoofdpijn of buikpijn
Verwachtingspatroon
denkt dat het veel gaat leren op de kleuterschool is daarna teleurgesteld
wil niet meer naar school
Cognitief
Gaat achteruit t.a.v. de cognitieve vaardigheden (bv. van gedetailleerd tekenen weer gaan krassen)
heeft interesse voor levensbeschouwelijke onderwerpen
leert zichzelf lezen (soms op de kop)
kan eerder downloaden dan lezen
heeft een slechte of juist goede fijne motoriek
heeft een slechte of juist goede grove motoriek
moeite met het leren fietsen
Gedrag
Is thuis zeer gefrustreerd en op school zijn deze frustraties niet merkbaar
onhandelbaar, soms zelfs agressief gedrag
is op school een totaal ander kind dan thuis
heeft een apart gevoel voor humor
is erg gevoelig
heeft een groot gevoel voor rechtvaardigheid
heeft veel gevoel voor verantwoordelijkheid
verzint originele ideeën en oplossingen
stelt heel hoge eisen aan zichzelf
ontwikkelt faalangst
Contacten
trekt naar bijzondere kinderen
speelt niet met klasgenootjes
trekt naar jongere kinderen
trekt naar oudere kinderen die hem of haar vervolgens ook accepteren
doet niet graag mee aan groepsactiviteiten
Bedankt voor dit rijtje!
In de kopjes 'fysiek' en 'contacten' herken ik geen enkel punt.
Van het kopje 'gedrag' herken ik alles!
dinsdag 6 juli 2021 om 11:22
dinsdag 6 juli 2021 om 11:22
Dit TO is de reden waarom ik vraag of hij slim is. Ik herken veel van jouw zoon in mijn dochter. Ze wordt 7 en is beter aan het worden. Denk ook mede dankzij de herkenning van school. Bij mijn dochter hebben ze vermoeden van hoogbegaafdheid.Doreia* schreef: ↑06-07-2021 10:56Dit zijn allemaal kenmerken van hoogbegaafdheid.
Die autonomie, dat olifantengeheugen.
Hoogbegaafdheid heeft ook veel overlap met ass en adhd. Maar de aanpak is wezenlijk anders natuurlijk.
Ik zou het niet zomaar afschrijven, maar op de lijst van te onderzoeken mogelijkheden zetten.
Als hij zich altijd en overal maar steeds aan moet passen aan het gemiddelde, terwijl hij al veel meer kan, dan is dat natuurlijk vreselijk frustrerend. En dan ga je klieren, want daar ben je dan weer gewoon 5 voor.
dinsdag 6 juli 2021 om 11:25
Wij laten onze oudste van 7 ook testen hierop omdat hij volledig vast loopt op school. En ik herken uit jou zoon TO veel gedrag van mijn nichtje.poezewoefje schreef: ↑06-07-2021 11:22Dit TO is de reden waarom ik vraag of hij slim is. Ik herken veel van jouw zoon in mijn dochter. Ze wordt 7 en is beter aan het worden. Denk ook mede dankzij de herkenning van school. Bij mijn dochter hebben ze vermoeden van hoogbegaafdheid.
De verjaardag van zijn zusje maakt het voor jou kind heel onvoorspelbaar allemaal. Hij kan niet overzien wat te verwachten en wat er van hem verwacht word. Dus uit hij zich zo, net als bij mijn nichtje. Nu zij hoogbegaafd is gebleken en op een school voor hoogbegaafden zit, begint ze helemaal om te turnen en is het niet meer die 'feeks' die ze kon zijn, maar een knuffelig, blij kind.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 6 juli 2021 om 11:25
dinsdag 6 juli 2021 om 11:38
Mijn dochter heeft een IQ van 95 maar bij haar klopt het gedrag ook exact. Een van de orthopedagogen die we geconsulteerd hebben toen ze 3 was, vermoedde ook hoogbegaafdheid, maar dat blijkt dus niet het geval. Inmiddels kan ze beter reguleren, maar ze is dan ook 14. Als peuter en kleuter en nog ouder was elke dag doorspekt met woedeaanvallen. Zelfs als baby wisten we al dat er iets niet klopte. Ze had als baby ernstige voedingsproblemen en heeft anderhalf jaar een sonde gehad omdat ze pertinent weigerde te drinken. Gek genoeg werd haar gedrag beter toen ze in de puberteit kwam.
Mijn zoon is wel hoogbegaafd, maar van die lijst herken ik echt maar een paar zaken, en dan eigenlijk alleen in het laatste deel van het gedragsmatige kopje.
Als je hulp zoekt, geef dan idd aan dat jullie zelf ook echt hulp nodig hebben. Wij hebben zelf ook een aantal sessies met een psycholoog gehad die ons een inkijkje heeft gegeven in haar brein. Dat maakte veel duidelijk en het maakte het ook makkelijker om voor haar op de juiste manier op haar te reageren.
Mijn zoon is wel hoogbegaafd, maar van die lijst herken ik echt maar een paar zaken, en dan eigenlijk alleen in het laatste deel van het gedragsmatige kopje.
Als je hulp zoekt, geef dan idd aan dat jullie zelf ook echt hulp nodig hebben. Wij hebben zelf ook een aantal sessies met een psycholoog gehad die ons een inkijkje heeft gegeven in haar brein. Dat maakte veel duidelijk en het maakte het ook makkelijker om voor haar op de juiste manier op haar te reageren.
dinsdag 6 juli 2021 om 12:03
Bij mijn oudste heb ik (te?) lang gefocust op hoogbegaafdheid, waardoor zijn autisme pas vastgesteld werd toen ie 9 was.
Dat had eerder gekund als ik daar eerder op gewezen was.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 6 juli 2021 om 12:09
Mooi, want met precies de omgekeerde insteek wijs ik op dit aspect. Wat hebben we onze handen toch vaak vol om onze kinderen tot goede volwassenen te krijgen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 6 juli 2021 om 12:21
Ik was ooit in de veronderstelling dat ze dit soort dingen op school wel aardig konden inschatten.
En hoewel we inmiddels 15 jaar verder zijn geloof ik dat scholen nog steeds niet veel weten van dit soort zaken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 6 juli 2021 om 12:57
Nee hoor. Vanaf groep 1 hebben we bij dochter onze zorgen geuit bij elk oudergesprek. Ze wisten van haar voorgeschiedenis, kenden haar al vanaf haar geboorte.
Maar ze hebben nooit aan haar gemerkt of gezien wat wij jarenlang duidelijk probeerden te maken, en deden dus ook niets om haar te begeleiden. Ook niet toen we een diagnose hadden, want zij zagen niks.
Pas toen we haar psycholoog mee namen naar school en haar lieten uitleggen wat er aan de hand was, leek er een lichtje te gaan branden, maar toen zat ze inmiddels al in groep 8 en was er niet veel meer wat er nog gedaan kon worden.
En dat terwijl ze het met zoon hartstikke goed hebben gedaan. Maar ja, hij was veel meer de stereotype autist en kreeg ook ambulante begeleiding, waardoor ze wel moesten.
dinsdag 6 juli 2021 om 13:06
Onze zoon heeft ook autisme, is hoogbegaafd en heeft idd een olifantengeheugen, maar wel over de meest bizarre details.
Als ukkie van 5 zette we hem bijvoorbeeld ruim voor bestemming (bekende bestemmingen he,) uit de auto en rende hij als een malle naar waar we naar toe gingen.
Het blijven rondjes rennen in huis is hier ook bekend.
Als ukkie van 5 zette we hem bijvoorbeeld ruim voor bestemming (bekende bestemmingen he,) uit de auto en rende hij als een malle naar waar we naar toe gingen.
Het blijven rondjes rennen in huis is hier ook bekend.
dinsdag 6 juli 2021 om 13:08
Wat een herkenning. Hier 'zien' ze op school ook niks als je er naar vraagt, maar in zijn rapport staan wel dingen als heeft moeite met veranderingen, houdt van duidelijkheid en structuur etc. Hij is ook erg slim (dat wordt wel door school erkend), waarschijnlijk is het een combi van hoog- of iig meerbegaafdheid met autisme.
Gisteren werden we geobserveerd door een psycholoog. Goede timing, want kleuter ging volledig door het lint en vertoonde precies het wangedrag waarvoor we hulp hebben ingeschakeld. Nog een paar observaties te gaan, benieuwd of er iets uitkomt waarmee we verder kunnen.
Gisteren werden we geobserveerd door een psycholoog. Goede timing, want kleuter ging volledig door het lint en vertoonde precies het wangedrag waarvoor we hulp hebben ingeschakeld. Nog een paar observaties te gaan, benieuwd of er iets uitkomt waarmee we verder kunnen.
nootboek wijzigde dit bericht op 06-07-2021 13:11
4.55% gewijzigd
dinsdag 6 juli 2021 om 13:11
Geen steek.....
https://balansdigitaal.nl/nieuws/pleido ... ge-ouders/
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 6 juli 2021 om 16:26
dinsdag 6 juli 2021 om 18:10
Hier ook. Het is al lang geleden, maar ik hoop dat het iets verbeterd is. Bij mijn dochter:
Consultatiebureau: Taalachterstand want buitenlandse ouders en (vermeende) psychische problemen bij moeder
Kinderpsychiater: Taalachterstand, want buitenlandse ouders (ik moet wel zeggen dat hij mijn dochter nooit heeft gezien en op de bevindingen van consultatiebureau leunde.
Peuterspeelzaal: Taalachterstand volgens de leidster. Selectief mutisme volgens de taaltrainer.
School: Lage IQ (jaren later heeft mijn dochter met ere vermelding gymnasium afgerond, in een clubje van de meest belovende leerlingen van Nederland toegelaten en studeert drie dingen aan de universiteit: best knap voor iemand met een lage IQ)
Pedagoog: Selectief mutisme en mogelijk depressie.
Pas op haar 11de verjaardag bij een GGZ instelling de diagnose van Klassiek autisme en hoge IQ.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
woensdag 7 juli 2021 om 08:41
Nou, daar ben ik weer met mijn dagelijkse luchtmomentje.
Vandaag dag 3 dat ik huilend op de fiets naar huis zit, nadat ik de kinderen naar school heb gebracht.
Ik probeer de tranen in te houden tot ik thuis ben, maar ze rollen gewoon uit mijn ogen, ik kan ze niet stoppen en dan thuis komt eerst een vreselijke huilbui en daarna zakt het weer.
Het lijkt wel dat alle emoties er nu bij me uitkomen.
Nu we de verwijzing hebben, voelt het als een soort bevestiging: we zijn geen slechte ouders, het ligt niet aan ons, we doen niets verkeerd en we gaan er hulp bij krijgen.
Maar tevens ook het gevoel: dit gaat dus niet over. Ja, het gaat hopelijk beter te reguleren zijn met de juiste handvatten.
Maar we moeten dit volhouden, maar hoe dan...
Vandaag dag 3 dat ik huilend op de fiets naar huis zit, nadat ik de kinderen naar school heb gebracht.
Ik probeer de tranen in te houden tot ik thuis ben, maar ze rollen gewoon uit mijn ogen, ik kan ze niet stoppen en dan thuis komt eerst een vreselijke huilbui en daarna zakt het weer.
Het lijkt wel dat alle emoties er nu bij me uitkomen.
Nu we de verwijzing hebben, voelt het als een soort bevestiging: we zijn geen slechte ouders, het ligt niet aan ons, we doen niets verkeerd en we gaan er hulp bij krijgen.
Maar tevens ook het gevoel: dit gaat dus niet over. Ja, het gaat hopelijk beter te reguleren zijn met de juiste handvatten.
Maar we moeten dit volhouden, maar hoe dan...
woensdag 7 juli 2021 om 09:02
Als je weet wat er scheelt, kun je een op maat gemaakt plan krijgen. Kun je een inkijkje in het brein van je kind krijgen. Ga je de motivaties, beweegredenen en gedachtengangen begrijpen. En kun je aansluiten daarbij.
Als je straks weet wat er scheelt, geeft je dat een heleboel inzicht in je kind.
Als je straks weet wat er scheelt, geeft je dat een heleboel inzicht in je kind.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 7 juli 2021 om 09:29
Ik herken wel wat van mijn jongste (nu 8). Hij was en is een heel intensief kind, is ook slecht te corrigeren. Toen hij jonger was, kon hij slecht met veranderingen om gaan (in de vakantie luisterde hij nog slechter en was zijn gedrag nog heftiger).
Voordeel is dat hij heel consistent in zijn gedrag is: op school, bij anderen, hij is overal hetzelfde. Iedereen herkent het dus wel. Hij is zo'n typisch "vermoeiend kind", waarvan je als ouder blij bent dat hij na twee uurtjes spelen weer naar huis gaat
.
Uiteindelijk leert hij ook wel dingen, maar het is een kwestie van hele lange adem en veeeeeel herhaling en de grenzen strak houden.
Bij ons zijn er geen onderzoeken opgestart, omdat hij bij de juiste aanpak eigenlijk best goed functioneert. Hij heeft een grote cognitieve voorsprong, dus iedereen gaat wel van hoogbegaafdheid uit (en als daar ooit ASS bij zou komen, zou mij dat niet heel erg verbazen).
Voordeel is dat hij heel consistent in zijn gedrag is: op school, bij anderen, hij is overal hetzelfde. Iedereen herkent het dus wel. Hij is zo'n typisch "vermoeiend kind", waarvan je als ouder blij bent dat hij na twee uurtjes spelen weer naar huis gaat
.Uiteindelijk leert hij ook wel dingen, maar het is een kwestie van hele lange adem en veeeeeel herhaling en de grenzen strak houden.
Bij ons zijn er geen onderzoeken opgestart, omdat hij bij de juiste aanpak eigenlijk best goed functioneert. Hij heeft een grote cognitieve voorsprong, dus iedereen gaat wel van hoogbegaafdheid uit (en als daar ooit ASS bij zou komen, zou mij dat niet heel erg verbazen).
woensdag 7 juli 2021 om 09:32
Voor degene met een kind met autisme of andere label: hebben jullie ook nog andere kinderen?
Ik vind het echt heel erg moeilijk voor mijn oudste om een broertje met dit gedrag te hebben.
Het is nooit echt rustig in huis. Ja, we doen ook echt dingen apart met haar.
En als haar broertje 's avonds in bed ligt, doen we graag spelletes met haar of samen een film kijken, samen knuffelen. Dus we proberen haar echt wel alleen tijd met ons te geven.
Maar ze krijgt natuurlijk wel de onrust mee en zij schikt heel vaak in, zodat er geen woede-aanval van haar broertje uitgelokt wordt en dat vind ik niet altijd terecht.
Zij is ook nog kind...
Ik vind dat echt heel erg moeilijk.
Ik vind het echt heel erg moeilijk voor mijn oudste om een broertje met dit gedrag te hebben.
Het is nooit echt rustig in huis. Ja, we doen ook echt dingen apart met haar.
En als haar broertje 's avonds in bed ligt, doen we graag spelletes met haar of samen een film kijken, samen knuffelen. Dus we proberen haar echt wel alleen tijd met ons te geven.
Maar ze krijgt natuurlijk wel de onrust mee en zij schikt heel vaak in, zodat er geen woede-aanval van haar broertje uitgelokt wordt en dat vind ik niet altijd terecht.
Zij is ook nog kind...
Ik vind dat echt heel erg moeilijk.
woensdag 7 juli 2021 om 09:40
Ik heb twee kinderen met autisme, maar ze zijn zó verschillend dat ze allebei enorm veel last van de ander hebben gehad.
Wat voor de oudste werkte, werkte bij de jongste averechts en andersom.
Er moest er altijd wel eentje inschikken en ik hoop dat ik dat een beetje eerlijk verdeeld heb.
Maar ik heb mezelf daar ook niet heel erg druk om gemaakt.
Je doet wat je kan en later zullen ze hopelijk niet al te negatief terugkijken op hun jeugd.
Vriendin van mij heeft een gehandicapt kind (haar jongste) en het andere kind heeft daar altijd bij moeten aansluiten.
Het is wat het is.
Wat voor de oudste werkte, werkte bij de jongste averechts en andersom.
Er moest er altijd wel eentje inschikken en ik hoop dat ik dat een beetje eerlijk verdeeld heb.
Maar ik heb mezelf daar ook niet heel erg druk om gemaakt.
Je doet wat je kan en later zullen ze hopelijk niet al te negatief terugkijken op hun jeugd.
Vriendin van mij heeft een gehandicapt kind (haar jongste) en het andere kind heeft daar altijd bij moeten aansluiten.
Het is wat het is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
. Wat fijn dat je hier van je af kunt schrijven en goeie tips krijgt van de overige schrijvers.
