
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 8 januari 2009 om 14:13
Dus eigenlijk is het niet gelukt om te vertellen hoe je je écht voelt EV?
Herkenbaar hoor, dat vertellen over, zonder enige emotie. Alsof je het over een ander hebt.
Leuk dat je voor volgende week weer iets hebt afgesproken.
En goed ook dat je je grenzen in de gaten houdt en even niet naar acupunctuur gaat.
Ik ga zo ook even de deur uit. Eindje rijden en ergens een wandeling maken. Voelt raar, 'ziek' thuis zitten, maar je niet ziek voelen en dus de deur uit willen.
Herkenbaar hoor, dat vertellen over, zonder enige emotie. Alsof je het over een ander hebt.
Leuk dat je voor volgende week weer iets hebt afgesproken.
En goed ook dat je je grenzen in de gaten houdt en even niet naar acupunctuur gaat.
Ik ga zo ook even de deur uit. Eindje rijden en ergens een wandeling maken. Voelt raar, 'ziek' thuis zitten, maar je niet ziek voelen en dus de deur uit willen.
donderdag 8 januari 2009 om 14:20
Komt dat even goed uit. Coach belt, komt half uurtje later. Kan ik nog even hier rondhangen.
Dus jij hebt dat ook, Saartje, dat je lichamelijk zo vanalles voelt? Dat is bij mij dus ook. Ik denk dat dingen er toch nog steeds te weinig uit komen. Vanmorgen had die ene vriendin het over massage, zij gaat naar iemand toe die dat heel goed kan. Maar dat vind ik dan toch te eng, je moet je ook uitkleden, brrr. Dat is me echt te koud te eng. Wat me eerder wel heel goed beviel, is holistic pulsing. Mss dat dan weer oppakken, dat vind ik wel heel fijn en rustgevend.
Dus jij hebt dat ook, Saartje, dat je lichamelijk zo vanalles voelt? Dat is bij mij dus ook. Ik denk dat dingen er toch nog steeds te weinig uit komen. Vanmorgen had die ene vriendin het over massage, zij gaat naar iemand toe die dat heel goed kan. Maar dat vind ik dan toch te eng, je moet je ook uitkleden, brrr. Dat is me echt te koud te eng. Wat me eerder wel heel goed beviel, is holistic pulsing. Mss dat dan weer oppakken, dat vind ik wel heel fijn en rustgevend.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 8 januari 2009 om 14:23
Nee, eigenlijk is het niet echt gelukt, als ik zoiets doe zonder er ook maar iets bij te voelen. Wat is dat toch ook moeilijk!!
Toch, bij die coach, lukte dat wel, terwijl het ook nog eens een man is. Maar die wacht iets meer af met reageren, zodat ik ruimte heb om iets te voelen.. of zoiets. Therapeute doet dat ook.
Toch, bij die coach, lukte dat wel, terwijl het ook nog eens een man is. Maar die wacht iets meer af met reageren, zodat ik ruimte heb om iets te voelen.. of zoiets. Therapeute doet dat ook.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 8 januari 2009 om 14:28
Ja, lichamelijk voel ik van alles. Soms zo gespannen dat ik letterlijk begin te trillen. Hartkloppingen en een constant gevoel van een zware steen op de maag. De afgelopen dagen helemaal, ook een beetje benauwd, brok in de keel gevoel. Of zoiets, kan het niet goed uitleggen.
Maar gevoel/emotie benoemen dat lukt me niet.
Massages of iets anders lichamelijks trekt me echt niet, ben helemaal niet van het lichamelijke. Veel te koud idd
Maar gevoel/emotie benoemen dat lukt me niet.
Massages of iets anders lichamelijks trekt me echt niet, ben helemaal niet van het lichamelijke. Veel te koud idd
donderdag 8 januari 2009 om 14:30
quote:Elmervrouw schreef op 08 januari 2009 @ 14:23:
Nee, eigenlijk is het niet echt gelukt, als ik zoiets doe zonder er ook maar iets bij te voelen. Wat is dat toch ook moeilijk!!
Toch, bij die coach, lukte dat wel, terwijl het ook nog eens een man is. Maar die wacht iets meer af met reageren, zodat ik ruimte heb om iets te voelen.. of zoiets. Therapeute doet dat ook.
Je kan het dus wel. Dat is ook wel fijn om te weten toch?
Is dat misschien ook omdat die mensen verder van je afstaan?
Nee, eigenlijk is het niet echt gelukt, als ik zoiets doe zonder er ook maar iets bij te voelen. Wat is dat toch ook moeilijk!!
Toch, bij die coach, lukte dat wel, terwijl het ook nog eens een man is. Maar die wacht iets meer af met reageren, zodat ik ruimte heb om iets te voelen.. of zoiets. Therapeute doet dat ook.
Je kan het dus wel. Dat is ook wel fijn om te weten toch?
Is dat misschien ook omdat die mensen verder van je afstaan?
donderdag 8 januari 2009 om 14:32
Heel herkenbaar, die lichamelijke dingen die je noemt. Heb ik dus ook.
Eh ja, dat zou het wel kunnen zijn. Met hen heb ik verder niets persoonlijks. Niet echt. Hoewel die coach wel erg dichtbij is gekomen, hij heeft intussen wel wat emotie van mij gezien, juist omdat hij was wie hij was (klinkt vaag maar ja).
Eh ja, dat zou het wel kunnen zijn. Met hen heb ik verder niets persoonlijks. Niet echt. Hoewel die coach wel erg dichtbij is gekomen, hij heeft intussen wel wat emotie van mij gezien, juist omdat hij was wie hij was (klinkt vaag maar ja).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 8 januari 2009 om 14:35
Misschien ook wel omdat die mensen ervoor betaald worden, ik 'mag' dus lastig zijn mag moet juist mezelf zijn.
Ik zou dus nu denken dat ik bij anderen niet helemaal mezelf durf te zijn, omdat ik dan bang ben dat ze niet meer terugkomen, mij niet meer moeten enzovoort.
Wat een onzin eigenlijk.
Maar ook wel weer duidelijk. Bij mijn ouders kon ik ook niet mezelf zijn. Zo ben ik groot geworden (niet zo heel groot..).
En leer dat nu maar eens af.
Maar ik wil het wel!!!
Ik zou dus nu denken dat ik bij anderen niet helemaal mezelf durf te zijn, omdat ik dan bang ben dat ze niet meer terugkomen, mij niet meer moeten enzovoort.
Wat een onzin eigenlijk.
Maar ook wel weer duidelijk. Bij mijn ouders kon ik ook niet mezelf zijn. Zo ben ik groot geworden (niet zo heel groot..).
En leer dat nu maar eens af.
Maar ik wil het wel!!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 8 januari 2009 om 14:35
donderdag 8 januari 2009 om 14:38
Ja, niet makkelijk om dat nu af te leren, als je zo lang niet jezelf hebt mogen/kunnen zijn.
En toch is denk ik het enige wat daarin echt helpt, het ervaren.
Dus juist wel jezelf helemaal laten zien aan anderen, ook die dichterbij je staan en dan maar ervaren wat er gebeurt.
Alleen dan kan je echt voelen dat het mag.
Nu zelf ook nog leren en vooral doen.
En toch is denk ik het enige wat daarin echt helpt, het ervaren.
Dus juist wel jezelf helemaal laten zien aan anderen, ook die dichterbij je staan en dan maar ervaren wat er gebeurt.
Alleen dan kan je echt voelen dat het mag.
Nu zelf ook nog leren en vooral doen.
donderdag 8 januari 2009 om 14:38
Ja stoppen met roken zou het beste zijn...klopt maar dát gaat me nu echt nog niet lukken. dan eet ik nog liever brood met pindakaas, als het geld op is.
Een echte junk dus, I Know.
Toch fijn dat het leuk gehad hebt EV en misschien ook maar beter om even geen acupunctuur te doen...te veel is ook niet goed natuurlijk. Het echt open zijn moet natuurlijk groeien bij mensen sowieso maar helemaal bij mensen die je al kent. Dan is het altijd wat lastiger om te veranderen vind ik. Maar bij de coach lukt het al beter en dat is al een goed begin.
Wat ik merk is dat ik het zelf ook fijn vind als mensen open zijn, die mensen zoek ik dan ook op. Zoals hier op het forum bijvoorbeeld, met jullie.
Ja de slappe lach is dezelfde emotie als vanuit je tenen huilen...en als je 'de boel' afzwakt/ afvlakt dan lukt dat niet zo makkelijk. Daar heb je idd geen pillen voor nodig, de mens kan dat zelf ook veuls te goed. Maar ook dat heeft zijn functie gehad.
Nou maar weer een een poging doen om een fatsoenlijke sigaret in elkaar te flansen.
Een echte junk dus, I Know.
Toch fijn dat het leuk gehad hebt EV en misschien ook maar beter om even geen acupunctuur te doen...te veel is ook niet goed natuurlijk. Het echt open zijn moet natuurlijk groeien bij mensen sowieso maar helemaal bij mensen die je al kent. Dan is het altijd wat lastiger om te veranderen vind ik. Maar bij de coach lukt het al beter en dat is al een goed begin.
Wat ik merk is dat ik het zelf ook fijn vind als mensen open zijn, die mensen zoek ik dan ook op. Zoals hier op het forum bijvoorbeeld, met jullie.
Ja de slappe lach is dezelfde emotie als vanuit je tenen huilen...en als je 'de boel' afzwakt/ afvlakt dan lukt dat niet zo makkelijk. Daar heb je idd geen pillen voor nodig, de mens kan dat zelf ook veuls te goed. Maar ook dat heeft zijn functie gehad.
Nou maar weer een een poging doen om een fatsoenlijke sigaret in elkaar te flansen.
donderdag 8 januari 2009 om 14:43
quote:saartje1980 schreef op 08 januari 2009 @ 14:38:
Nu zelf ook nog leren en vooral rustig aan doen.
En lief zijn voor jezelf.
EV ik merk zelf juist dat ik het erg fiijn vind dat mensen open zijn. Iemand in mijn omgeving zegt al-tijd dat het goed met haar gaat. Dat vind ik veel moeilijker en daarmee sla je bij mij juist de deur een beetje dicht. Ook al deed ik dat vroeger zélf ook altijd.
Nu zelf ook nog leren en vooral rustig aan doen.
En lief zijn voor jezelf.
EV ik merk zelf juist dat ik het erg fiijn vind dat mensen open zijn. Iemand in mijn omgeving zegt al-tijd dat het goed met haar gaat. Dat vind ik veel moeilijker en daarmee sla je bij mij juist de deur een beetje dicht. Ook al deed ik dat vroeger zélf ook altijd.
donderdag 8 januari 2009 om 14:54
quote:saartje1980 schreef op 08 januari 2009 @ 14:52:
Nou, we hebben er wat afgeprikt. Was idd te merken dat jij er doorheen prikte.
vandaar die lichamelijk kwaaltjes, ik ben gewoon lek geprikt.Ja hallo!! wie heeft net weer een koorts aanval overleeft?? En als je mij prikt begin IK tegenwoordig gelijk te janken
Nou, we hebben er wat afgeprikt. Was idd te merken dat jij er doorheen prikte.
vandaar die lichamelijk kwaaltjes, ik ben gewoon lek geprikt.Ja hallo!! wie heeft net weer een koorts aanval overleeft?? En als je mij prikt begin IK tegenwoordig gelijk te janken
donderdag 8 januari 2009 om 14:56
quote:claire123 schreef op 08 januari 2009 @ 14:54:
[...]
Ja hallo!! wie heeft net weer een koorts aanval overleeft?? En als je mij prikt begin IK tegenwoordig gelijk te janken
Ja, jij lekt meteen als je geprikt wordt
Maar wie zit er nu in de ziektewet, overspannen thuis (zoals dat op het werk rond zal gaan), nou??
[...]
Ja hallo!! wie heeft net weer een koorts aanval overleeft?? En als je mij prikt begin IK tegenwoordig gelijk te janken
Ja, jij lekt meteen als je geprikt wordt
Maar wie zit er nu in de ziektewet, overspannen thuis (zoals dat op het werk rond zal gaan), nou??
donderdag 8 januari 2009 om 14:56
donderdag 8 januari 2009 om 14:58