Psyche
alle pijlers
Postnatale depressie en nu op zoek naar positieve verhalen!,
dinsdag 8 januari 2013 om 13:56
Lieve moeders die dit lezen,
Vorig jaar 27 januari ben ik bevallen van een prachtige zoon! Ik heb een moeilijke zwangerschap gehad, waarbij ik veel misselijk ben geweest een zwangerschapsdiabetes heb ontwikkeld. Ondanks de zwangerschap is mijn bevalling positief verlopen en kijk ik fijn op terug. Helaas is hij na een halfuur bij mij gelegen te hebben, met spoed opgenomen geweest op de highcare afdeling ivm ademhalingsproblemen en vermoeden van epilepsie. Na een paar dagen ging alles gelukkig goed en mocht hij mee naar huis. Na een week thuis moest hij weer naar het ziekenhuis ivm geelzucht. Kortom geen leuke start! Onze zoon huilde bijna 24 uur per dag en spuugde heel veel. Geregeld de huisarts aan de lijn gehad en het consultatiebureau. Eenmaal bij de kinderarts blijkt hij enorm veel aangekomen te zijn en zij vermoedden dat hij te veel melk (borstvoeding) binnen kreeg. Proberen hier een oplossing voor te vinden was niet simpel en doordat ik vrijwel niet meer sliep, hebben we besloten om naar drie maanden borstvoeding over te gaan op flesvoeding! Dit was voor onze zoon de oplossing. Hij werd eindelijk een rustige, vrolijke baby..., maar toen stortte ik in....
Ik dacht eindelijk rust we kunnen nu meer slaap pakken, maar ik was zo hyper, ik kon niet de rust en ontspanning meer vinden.
Onze zoon aan iemand anders overlaten vond ik verschrikkelijk, maar het moest wel om bij te komen. Tegelijkertijd was ik verschrikkelijk bang. Bang om gek te worden, bang om psychotisch te worden, bang om onze zoon wat aan te doen of mezelf, de bizarste gedachtes kwamen in mij op, bang voor scherpe voorwerpen etc....Bij de POP-poli terecht gekomen en goed opgevangen door en fijne psychiater. Hij zette me op seroquel (is een antipsychotica, maar in lage dosering slaapmedicatie). Langzaamaan ging ik weer beter slapen. Ik ging (ga) ook naar een psycholoog om aan mijn dwanggedachtes af te komen.
Vanaf september ging ik langzaamaan beter met me. Ik ging weer werken en durfde de nachten dat mijn man niet thuis was alleen met onze zoon in huis slapen. Ontspannen over slaap was ik nog altijd niet, dus afbouwen van medicatie wilde ik wel maar kan nog.
Nu ben ik na de kerstdagen weer ingestort. De enge gedachtes over mijn zoon kwamen in een klap weer terug. Ik vind dat verschrikkelijk en ben dan enorm teleurgesteld dat alles weer terugkomt. Waarom kan ik nu alleen de liefde voor mijn zoon voelen. ik weet dat ik enorm van hem hou en waarschijnlijk deze gedachtes te maken hebben dat ik zo bang ben om hem kwijt te raken, maar toch dit is niet wat ik wil!
Ik ben nu van 50 mg naar 75 mg seroquel gegaan. Ik zit te denken om toch aan de antidepressiva te gaan, maar twijfel enorm. Stel dat ik er nooit meer van af kom. En hoe kan ik hier in vredesnaam in terechtkomen. Ik was voor mijn zoon een super sterk mens die alles aan kon en een enorme doorzetter. Waar is dat gebleven, waarom ben ik zo verschrikkelijk bang. Ook ben ik bang dat antidepressiva een symptoombestrijder is en ik dan op een later moment moet dealen met de depressie en angsten. Ik wil zo graag beter zijn en lekker genieten van mijn leven en allerbelangrijkst mijn gezin! Daarnaast heb ik nog steeds een wens voor een tweede kindje...alleen ben ik bang dat dat er nooit meer van komt.... Raar dat die wens er nog steeds is, terwijl ik het al moeilijk heb met 1 lief kindje....
Kortom zijn er moeders die dit hebben overwonnen? Hoe dan en hoe lang? Wat is het traject geweest? En hebben jullie ook van die enge gedachtes gehad? Graag positieve verhalen, want op internet lees ik met name veel negatieve verhalen!!
By the way: ik weet wat de oorzaak is van mijn terugval. (Over mijn grenzen heen gaan, te veel willen en niks missen, enthousiast om overal een mee te willen doen, me aanpassen aan anderen)
Vorig jaar 27 januari ben ik bevallen van een prachtige zoon! Ik heb een moeilijke zwangerschap gehad, waarbij ik veel misselijk ben geweest een zwangerschapsdiabetes heb ontwikkeld. Ondanks de zwangerschap is mijn bevalling positief verlopen en kijk ik fijn op terug. Helaas is hij na een halfuur bij mij gelegen te hebben, met spoed opgenomen geweest op de highcare afdeling ivm ademhalingsproblemen en vermoeden van epilepsie. Na een paar dagen ging alles gelukkig goed en mocht hij mee naar huis. Na een week thuis moest hij weer naar het ziekenhuis ivm geelzucht. Kortom geen leuke start! Onze zoon huilde bijna 24 uur per dag en spuugde heel veel. Geregeld de huisarts aan de lijn gehad en het consultatiebureau. Eenmaal bij de kinderarts blijkt hij enorm veel aangekomen te zijn en zij vermoedden dat hij te veel melk (borstvoeding) binnen kreeg. Proberen hier een oplossing voor te vinden was niet simpel en doordat ik vrijwel niet meer sliep, hebben we besloten om naar drie maanden borstvoeding over te gaan op flesvoeding! Dit was voor onze zoon de oplossing. Hij werd eindelijk een rustige, vrolijke baby..., maar toen stortte ik in....
Ik dacht eindelijk rust we kunnen nu meer slaap pakken, maar ik was zo hyper, ik kon niet de rust en ontspanning meer vinden.
Onze zoon aan iemand anders overlaten vond ik verschrikkelijk, maar het moest wel om bij te komen. Tegelijkertijd was ik verschrikkelijk bang. Bang om gek te worden, bang om psychotisch te worden, bang om onze zoon wat aan te doen of mezelf, de bizarste gedachtes kwamen in mij op, bang voor scherpe voorwerpen etc....Bij de POP-poli terecht gekomen en goed opgevangen door en fijne psychiater. Hij zette me op seroquel (is een antipsychotica, maar in lage dosering slaapmedicatie). Langzaamaan ging ik weer beter slapen. Ik ging (ga) ook naar een psycholoog om aan mijn dwanggedachtes af te komen.
Vanaf september ging ik langzaamaan beter met me. Ik ging weer werken en durfde de nachten dat mijn man niet thuis was alleen met onze zoon in huis slapen. Ontspannen over slaap was ik nog altijd niet, dus afbouwen van medicatie wilde ik wel maar kan nog.
Nu ben ik na de kerstdagen weer ingestort. De enge gedachtes over mijn zoon kwamen in een klap weer terug. Ik vind dat verschrikkelijk en ben dan enorm teleurgesteld dat alles weer terugkomt. Waarom kan ik nu alleen de liefde voor mijn zoon voelen. ik weet dat ik enorm van hem hou en waarschijnlijk deze gedachtes te maken hebben dat ik zo bang ben om hem kwijt te raken, maar toch dit is niet wat ik wil!
Ik ben nu van 50 mg naar 75 mg seroquel gegaan. Ik zit te denken om toch aan de antidepressiva te gaan, maar twijfel enorm. Stel dat ik er nooit meer van af kom. En hoe kan ik hier in vredesnaam in terechtkomen. Ik was voor mijn zoon een super sterk mens die alles aan kon en een enorme doorzetter. Waar is dat gebleven, waarom ben ik zo verschrikkelijk bang. Ook ben ik bang dat antidepressiva een symptoombestrijder is en ik dan op een later moment moet dealen met de depressie en angsten. Ik wil zo graag beter zijn en lekker genieten van mijn leven en allerbelangrijkst mijn gezin! Daarnaast heb ik nog steeds een wens voor een tweede kindje...alleen ben ik bang dat dat er nooit meer van komt.... Raar dat die wens er nog steeds is, terwijl ik het al moeilijk heb met 1 lief kindje....
Kortom zijn er moeders die dit hebben overwonnen? Hoe dan en hoe lang? Wat is het traject geweest? En hebben jullie ook van die enge gedachtes gehad? Graag positieve verhalen, want op internet lees ik met name veel negatieve verhalen!!
By the way: ik weet wat de oorzaak is van mijn terugval. (Over mijn grenzen heen gaan, te veel willen en niks missen, enthousiast om overal een mee te willen doen, me aanpassen aan anderen)
vrijdag 26 juli 2013 om 10:58
Dag damens,
Ik ben lange tijd niet aanwezig geweest. Ik moet eerlijk bekennen nu ik dit aan het tikken ben ik vol met tranen ben. Ik vind het afschuwelijk!! Ik kan dit niet meer aan. Het is een zware strijd.
Ik heb weer een terugval. Liliwilli ik slik nu AD sinds medio april. en ben net gestopt met de lorazepam en slik nog 1 tabletje seroqeul. Ik denk dat ik terugvallen krijg als ik teveel heb gedaan. Het ging een tijdje weer goed waardoor ik veel heb ingepland. En nu word ik denk ik weer teruggefloten. Ik was zo blij dat ik niet meer wist hoe het voelde tot weer een paar dagen terug. En wat voelt het naar!! alsof ik weer bij terug bij af ben. Het slapen gaat weer moeizaam. Ik slaap slecht en ben er moe.Dit terwijl het slapen net zo goed ging!
Het ging allemaal goed, kon net genieten van mijn kindje. Nu heb ik totaal geen energie. Het is wel minder dan helemaal in het begin.
Liliwilli wat goed dat je bent gestopt met de AD. Gaat het nog goed?? Ik ben weer begonnen met je tips. Verplichte dingen en weer rust nemen. Ik weet echt niet hoe ik er nu boven op ga komen.
Hoe gaat het met de andere dames???
Aub laat wat van jullie horen. Ik weet dat ik lange tijd niets van me heb laten horen. Maar jullie steun kan ik echt weer gebruiken.
en ik beloof dat ik vaker zal reageren.
Ik ben lange tijd niet aanwezig geweest. Ik moet eerlijk bekennen nu ik dit aan het tikken ben ik vol met tranen ben. Ik vind het afschuwelijk!! Ik kan dit niet meer aan. Het is een zware strijd.
Ik heb weer een terugval. Liliwilli ik slik nu AD sinds medio april. en ben net gestopt met de lorazepam en slik nog 1 tabletje seroqeul. Ik denk dat ik terugvallen krijg als ik teveel heb gedaan. Het ging een tijdje weer goed waardoor ik veel heb ingepland. En nu word ik denk ik weer teruggefloten. Ik was zo blij dat ik niet meer wist hoe het voelde tot weer een paar dagen terug. En wat voelt het naar!! alsof ik weer bij terug bij af ben. Het slapen gaat weer moeizaam. Ik slaap slecht en ben er moe.Dit terwijl het slapen net zo goed ging!
Het ging allemaal goed, kon net genieten van mijn kindje. Nu heb ik totaal geen energie. Het is wel minder dan helemaal in het begin.
Liliwilli wat goed dat je bent gestopt met de AD. Gaat het nog goed?? Ik ben weer begonnen met je tips. Verplichte dingen en weer rust nemen. Ik weet echt niet hoe ik er nu boven op ga komen.
Hoe gaat het met de andere dames???
Aub laat wat van jullie horen. Ik weet dat ik lange tijd niets van me heb laten horen. Maar jullie steun kan ik echt weer gebruiken.
en ik beloof dat ik vaker zal reageren.
vrijdag 26 juli 2013 om 13:08
He meiden,
Hier weer een berichtje van mij. Het gaat goed met mij. Het weekendje weg met de tent was leuk. Alleen hadden we op de heenreis een botsing op de rijksweg:( er knalde iemand achterop. Wat was ik geschrokken, de kleine ging gelijk hard huilen en mijn oudste moest huilen omdat hij mij zag huilen. Ik had gelijk paniek. Maar kon aardig relativeren dat ieder "normaal" mens in zo'n situatie ook paniek heeft. We zijn toch doorgegaan naar de camping. Ik heb daar de eerste nacht wakker gelegen. Was allemaal erg spannend, de tweede dag kon ik alweer een beetje genieten gelukkig!!
Voor de rest gaat het zijn gangetje, na een aantal drukke dagen nog steeds wel een zenuwachtige dag maar ik mag niet klagen. Ga in september weer beginnen met werken, spannend maar ik heb er wel zin in.
@haring wat rot voor je dat je weer een terugval hebt:( zijn ze wel minder heftig? Ik hoop voor je dat je weer snel opkrabbelt.
Wat mij helpt is na een drukke dag, even een dag niks. Lekker wandelen met de kleine, beetje lezen of spelletjes doen op de iPad. Echt genieten van de kleine dingen om je heen. Rustig een bakkie doen en lekker rommelen in huis. Wat mij hielp met slapen was yoga nidra ontspanning (Nancy Neede) zie YouTube.
Oordopjes in en luisteren naar haar stem.
Ik hoop voor je dat je je snel weer lekker voelt!!
Hoe is het met de andere meiden?
@lilliwilli hoe is het om van de AD af te zijn?? Ben benieuwd??
Groetjes
Hier weer een berichtje van mij. Het gaat goed met mij. Het weekendje weg met de tent was leuk. Alleen hadden we op de heenreis een botsing op de rijksweg:( er knalde iemand achterop. Wat was ik geschrokken, de kleine ging gelijk hard huilen en mijn oudste moest huilen omdat hij mij zag huilen. Ik had gelijk paniek. Maar kon aardig relativeren dat ieder "normaal" mens in zo'n situatie ook paniek heeft. We zijn toch doorgegaan naar de camping. Ik heb daar de eerste nacht wakker gelegen. Was allemaal erg spannend, de tweede dag kon ik alweer een beetje genieten gelukkig!!
Voor de rest gaat het zijn gangetje, na een aantal drukke dagen nog steeds wel een zenuwachtige dag maar ik mag niet klagen. Ga in september weer beginnen met werken, spannend maar ik heb er wel zin in.
@haring wat rot voor je dat je weer een terugval hebt:( zijn ze wel minder heftig? Ik hoop voor je dat je weer snel opkrabbelt.
Wat mij helpt is na een drukke dag, even een dag niks. Lekker wandelen met de kleine, beetje lezen of spelletjes doen op de iPad. Echt genieten van de kleine dingen om je heen. Rustig een bakkie doen en lekker rommelen in huis. Wat mij hielp met slapen was yoga nidra ontspanning (Nancy Neede) zie YouTube.
Oordopjes in en luisteren naar haar stem.
Ik hoop voor je dat je je snel weer lekker voelt!!
Hoe is het met de andere meiden?
@lilliwilli hoe is het om van de AD af te zijn?? Ben benieuwd??
Groetjes
vrijdag 26 juli 2013 om 13:41
Veer1981,
Goe om te horen dat t goed gaat met je en dat je al werkplannen hebt. Aan werk kan ik niet aan denken. Halverwge september heben we een vakantie geboekt van 2 weken. Ik ben bang dat ik niet opgeknapt zal zijn tegen die tijd.
De terugval is niet zo heftig al eerst. Anders zou k gek zijn geworden. Dat zou ik niet meer aankunnen. Ik ga het nu rustig aan doen. Het vervelende is dat ik sinds 2 dagen gestopt ben met lorazepam. Ik had t netjes afgebouwd en me laatste kwart dus dinsdag voor t laatst. Me psy gaf aan als je nog steeds slecht slaap die kwart kan innemen.
Het is gewoon balen dat t goed ging en dat ik te hard van stapel ben gegaan en nu weet ik niet meer wat ik moet doen om er boven te komen. Iemand nog tips.
Goe om te horen dat t goed gaat met je en dat je al werkplannen hebt. Aan werk kan ik niet aan denken. Halverwge september heben we een vakantie geboekt van 2 weken. Ik ben bang dat ik niet opgeknapt zal zijn tegen die tijd.
De terugval is niet zo heftig al eerst. Anders zou k gek zijn geworden. Dat zou ik niet meer aankunnen. Ik ga het nu rustig aan doen. Het vervelende is dat ik sinds 2 dagen gestopt ben met lorazepam. Ik had t netjes afgebouwd en me laatste kwart dus dinsdag voor t laatst. Me psy gaf aan als je nog steeds slecht slaap die kwart kan innemen.
Het is gewoon balen dat t goed ging en dat ik te hard van stapel ben gegaan en nu weet ik niet meer wat ik moet doen om er boven te komen. Iemand nog tips.
vrijdag 26 juli 2013 om 19:30
he bah haring wat vervelend dat je een terugval hebt! 't hoort er echt bij en jij kan dit aan echt waar! concentreer je op de dingen die nu wel goed gaan, doe dingen waar je je lekker bij voelt, ook als dat een stapje minder snel is dan je zou willen.
hier gaat het de goede kant op, kwartje risperdal is eraf en daar ben ik trots op, de volgende stap wil ik zetten na onze vakantie, weer een kwartje eraf! ik doe het op mijn eigen manier en op mijn eigen tempo en dat bevalt me prima. Ook ik heb heus nog mijn dipdaagjes zoals ik ze maar noem, ik merk alleen dat het steeds kortere periode's zijn dat ik me niet "lekker in mijn vel" voel, voorheen waren het nog weken nu zijn het enkele dagen tot een dag.
Meiden zet hem op ! en inderdaad fijn om weer iets van elkaar te horen
hier gaat het de goede kant op, kwartje risperdal is eraf en daar ben ik trots op, de volgende stap wil ik zetten na onze vakantie, weer een kwartje eraf! ik doe het op mijn eigen manier en op mijn eigen tempo en dat bevalt me prima. Ook ik heb heus nog mijn dipdaagjes zoals ik ze maar noem, ik merk alleen dat het steeds kortere periode's zijn dat ik me niet "lekker in mijn vel" voel, voorheen waren het nog weken nu zijn het enkele dagen tot een dag.
Meiden zet hem op ! en inderdaad fijn om weer iets van elkaar te horen
vrijdag 26 juli 2013 om 23:17
@haring je kan dit, je bent al een heel stuk opgekrabbeld. Je bent van veel dieper gekomen. Het is echt 5 stapjes voorruit en weer 1 terug:( Kijk terug naar wat je allemaal al hebt bereikt. Hoe ver je al gekomen bent, het helpt mij om me te realiseren dat mijn dipjes minder diep zijn en dat ik sterk genoeg ben om eruit te komen.
Probeer niet voorruit te denken, daar krijg ik ook nog de zenuwen van. Ik kan niet goed plannen, gaat wel al een stuk beter. Het was eerst van dag tot dag, zo kan ik nu wel weer een week of 2 voorruit kijken.
Als ik me minder voel geef ik eraan toe, dan maar weer wat gas terug en als ik de slaap niet kan vatten leg ik een slaappil klaar. Als ik dan voor een bepaalde tijd niet slaap dan mag ik hem. Waarom jezelf nog meer kwellen op zo'n moment. Je slaap is echt belangrijk, als je goed uitgerust bent kan je ook meer hebben... Ik hoop voor je dat je snel uit je dip komt! Volgens mij zijn we bijna tegelijk met AD begonnen, het wordt nu wel weer eens tijd dat we gewoon weer gewoon kunnen zijn, en weer zonder piekeren kunnen genieten van alles om ons heen.
Probeer niet voorruit te denken, daar krijg ik ook nog de zenuwen van. Ik kan niet goed plannen, gaat wel al een stuk beter. Het was eerst van dag tot dag, zo kan ik nu wel weer een week of 2 voorruit kijken.
Als ik me minder voel geef ik eraan toe, dan maar weer wat gas terug en als ik de slaap niet kan vatten leg ik een slaappil klaar. Als ik dan voor een bepaalde tijd niet slaap dan mag ik hem. Waarom jezelf nog meer kwellen op zo'n moment. Je slaap is echt belangrijk, als je goed uitgerust bent kan je ook meer hebben... Ik hoop voor je dat je snel uit je dip komt! Volgens mij zijn we bijna tegelijk met AD begonnen, het wordt nu wel weer eens tijd dat we gewoon weer gewoon kunnen zijn, en weer zonder piekeren kunnen genieten van alles om ons heen.
zaterdag 27 juli 2013 om 13:05
Hoi allemaal,
Afgelopen nacht weer een slechte nacht. Weer niet goed geslapen. Ik word er helemaal gek van. Ik heb toen t kwartje van de lorazepam midden in de nacht toch genomen en een extra seroqeul. Ik ben wanhopig geworden. Ikdenk dat k vanavond gewoon een heel tabley lorazepam ga innemen. Zoals je al zei veer 81 dat ik mezelf niet moet kwellen.
Overdag ben ik zo moe en futloos. Ik heb nergens meer zin in en zwarte pietje me gedachtens over me zoon komen soms naar boven. Dat ik geen zin heb om hem weet te verzorgen. Hoe kan dit naar boven weer zijn gekomen. Is dit omdat ik echt afgelopen tijd over me grenzen ben heen gegaan. Normaal ben k een persoon die veel kan doen op 1 dag. Maar blijkbaar wordt k er bu hard voor gestraft. Bahhh.
Het is moeilijk om omhoog te krabben. Veer 81 jij bent helemaal af van je slaapmedicatie en je ebruikt nu alleen ad toch? Krijg jij weleens dipmomenten zoals de mijne. Ik ben nu bang dat misshien me ad niet werkt of toch dat k over me grenzen ben heen gegaan.
Afgelopen nacht weer een slechte nacht. Weer niet goed geslapen. Ik word er helemaal gek van. Ik heb toen t kwartje van de lorazepam midden in de nacht toch genomen en een extra seroqeul. Ik ben wanhopig geworden. Ikdenk dat k vanavond gewoon een heel tabley lorazepam ga innemen. Zoals je al zei veer 81 dat ik mezelf niet moet kwellen.
Overdag ben ik zo moe en futloos. Ik heb nergens meer zin in en zwarte pietje me gedachtens over me zoon komen soms naar boven. Dat ik geen zin heb om hem weet te verzorgen. Hoe kan dit naar boven weer zijn gekomen. Is dit omdat ik echt afgelopen tijd over me grenzen ben heen gegaan. Normaal ben k een persoon die veel kan doen op 1 dag. Maar blijkbaar wordt k er bu hard voor gestraft. Bahhh.
Het is moeilijk om omhoog te krabben. Veer 81 jij bent helemaal af van je slaapmedicatie en je ebruikt nu alleen ad toch? Krijg jij weleens dipmomenten zoals de mijne. Ik ben nu bang dat misshien me ad niet werkt of toch dat k over me grenzen ben heen gegaan.
zondag 28 juli 2013 om 12:00
Hallo dames,
Ook ik ben er weer even na lange tijd. Heb wel af en toe bijgelezen.
Haring: heh bah! Maar zo herkenbaar, ik zat/zit daar ook nog mee. Nu wel weer aan de andere kant van het dal weer langzaam omhoog aan het krabbelen, maar het was/is nog wel zwaar! Ik heb zelfs een keer midden in de nacht met de autosleutels in m'n hand gestaan 'ik ga weg en kom nooit meer terug'. Met relativeren dat je toch nooit weg kan lopen van jezelf toch maar weer in bed gaan liggen. Voor het slapen ben ik weer melatonine gaan slikken icm valeriaan om rustig te worden. Er zijn dagen dat het zonder lukt, maar inderdaad jezelf kwellen heeft geen zin. De kleine slaapt nu wel eindelijk de nachten door, dus als ik eenmaal slaap kan ik nu wel doorslapen (het was maandenlang dat zij net wakker werd op het moment dat ik net in slaap was gevallen :-S ), waardoor ik meer uitgerust wakker wordt. Ook ik heb na een drukke dag een dag of twee echt rust nodig om bij te komen. Sowieso ben ik 'savonds afgedraaid. Als de meiden allebei op bed liggen loop ik te stuiteren van vermoeidheid en de drukte in m'n hoofd en wil ik even helemaal niks, geen man, geen muziek, geen tv, geen geluid en niks en niemand om me heen. Niet zo gezellig voor m'n man en dat geeft soms ook strubbelingen en strijd waar ik op zo'n moment al helemaal geen energie voor heb.
Ook ik ben er weer even na lange tijd. Heb wel af en toe bijgelezen.
Haring: heh bah! Maar zo herkenbaar, ik zat/zit daar ook nog mee. Nu wel weer aan de andere kant van het dal weer langzaam omhoog aan het krabbelen, maar het was/is nog wel zwaar! Ik heb zelfs een keer midden in de nacht met de autosleutels in m'n hand gestaan 'ik ga weg en kom nooit meer terug'. Met relativeren dat je toch nooit weg kan lopen van jezelf toch maar weer in bed gaan liggen. Voor het slapen ben ik weer melatonine gaan slikken icm valeriaan om rustig te worden. Er zijn dagen dat het zonder lukt, maar inderdaad jezelf kwellen heeft geen zin. De kleine slaapt nu wel eindelijk de nachten door, dus als ik eenmaal slaap kan ik nu wel doorslapen (het was maandenlang dat zij net wakker werd op het moment dat ik net in slaap was gevallen :-S ), waardoor ik meer uitgerust wakker wordt. Ook ik heb na een drukke dag een dag of twee echt rust nodig om bij te komen. Sowieso ben ik 'savonds afgedraaid. Als de meiden allebei op bed liggen loop ik te stuiteren van vermoeidheid en de drukte in m'n hoofd en wil ik even helemaal niks, geen man, geen muziek, geen tv, geen geluid en niks en niemand om me heen. Niet zo gezellig voor m'n man en dat geeft soms ook strubbelingen en strijd waar ik op zo'n moment al helemaal geen energie voor heb.
zondag 28 juli 2013 om 15:42
Hoi titiana75,
Het is echt vervelend die dipmomenten. Ik slik de ad nu medio april en het ging heel langzaam beter met vallen en opstaan. Mijn zoontje is nu 25 weken. Ik heb nu een dip een zware tegenvaller. Alles ging net lekker. Ik denkdat het met afbouwen van lorazepam te maken heeft ik slikte nog een kwart van 2,5 mg. Dat heeft mijn terugval denk ik veroorzaakt. Afgelopen nacht helft tablet van lorazepam genomen en 2 tabletten van seroqeul. Ik moest slapen ik werd anders gek gelukkig wat geslapen maar nooit genoeg. Ik werd weer zenuwachtig wakker wat ik voorheen ook had in t begin bij de medicatie. Weer gauw onder de douche gestapt om de zenuwen af te spoelen. Wat heb ik toch. Is dit normaal??
Me man geeft aan dat t afbouwen misschien nog te vroeg voor me is. Ik weer het allemaal niet meer.
Hebben jullie dit ook gehad? Ik heb het gevoel alsof ik de enige ben die niet kan afbouwen. Wat me wel is ogevallen dat me ogen niet meer trillen als k ga slapen. Paar weken terug trilden ze totdat de slaapmedicatie zijn werk deed. In dit opzicht is dat wel beter.
Titiana 75 hoeveel mg melatonjne slik je en is dit ook verslaven en wat doet t eigenlijk?
Veer 81 wij zijn ongeveer op t zelfde moment begonnen met de ad
En jij bent al van je slaapmedicatie af. Wat wil ik dat graag ook:(
Heb jij ook terugvallen. Nu ben ik bang dat me ad niet meer werkt.
Ik hoor van jullie
Het is echt vervelend die dipmomenten. Ik slik de ad nu medio april en het ging heel langzaam beter met vallen en opstaan. Mijn zoontje is nu 25 weken. Ik heb nu een dip een zware tegenvaller. Alles ging net lekker. Ik denkdat het met afbouwen van lorazepam te maken heeft ik slikte nog een kwart van 2,5 mg. Dat heeft mijn terugval denk ik veroorzaakt. Afgelopen nacht helft tablet van lorazepam genomen en 2 tabletten van seroqeul. Ik moest slapen ik werd anders gek gelukkig wat geslapen maar nooit genoeg. Ik werd weer zenuwachtig wakker wat ik voorheen ook had in t begin bij de medicatie. Weer gauw onder de douche gestapt om de zenuwen af te spoelen. Wat heb ik toch. Is dit normaal??
Me man geeft aan dat t afbouwen misschien nog te vroeg voor me is. Ik weer het allemaal niet meer.
Hebben jullie dit ook gehad? Ik heb het gevoel alsof ik de enige ben die niet kan afbouwen. Wat me wel is ogevallen dat me ogen niet meer trillen als k ga slapen. Paar weken terug trilden ze totdat de slaapmedicatie zijn werk deed. In dit opzicht is dat wel beter.
Titiana 75 hoeveel mg melatonjne slik je en is dit ook verslaven en wat doet t eigenlijk?
Veer 81 wij zijn ongeveer op t zelfde moment begonnen met de ad
En jij bent al van je slaapmedicatie af. Wat wil ik dat graag ook:(
Heb jij ook terugvallen. Nu ben ik bang dat me ad niet meer werkt.
Ik hoor van jullie
maandag 29 juli 2013 om 18:26
@haring ik slik de AD (venlafaxine) 75mg sinds 16 april en sinds eind juni slik ik geen temazepam 20 mg meer. Ik had het al een paar x eerder geprobeerd om te stoppen maar toen viel ik ook weer terug. Als ik dan de nacht erna wel weer had geslapen met slaappil dan voelde ik me die dag weer beter. Bij mij was mijn slaap echt heel belangrijk. Als ik slecht sliep dan ging ik ook weer piekeren en kwam de stress in mijn lijf gelijk terug. Ik kon dan ook heel moeilijk relativeren.
Ik heb ook melatomine geslikt dat helpt ook wel, degene die je bij de dokter kunt krijgen van 5 mg. Dit is natuurlijk en niet verslavend. Ik drink geen groene thee en koffie meer s' avonds. Groene thee schijnt opwekkend te werken.
Ik heb nu ontspan thee en slaapthee.
Ik durfde 1 maand geleden helemaal niks net cafeïne te drinken. Ik drink nu overdag weer koffie , dat had ik gemist.
Die zenuwen in mijn lijf heb ik nog steeds, zeker na een drukke dag. Dan heb ik continu een brok in mijn keel gevoel en weer een gespannen nek en schouders.
Het gaat echt goed komen met afbouwen, ik dacht ook ik kom nooit meer van de slaappillen af. Ik was zo bang om nooit meer zelf te kunnen slapen.
Ik zou weer een poging doen als je weer stabiel bent en weer goed slaapt. Nu is het weer een te groot issue geworden er ligt nu weer teveel druk op het slapen. Ik dacht ook dat mijn AD niet goed was of niet de goede dosis, ik maakte mezelf ook helemaal gek. Als ik dan weer had geslapen dan kon ik alles weer beter aan.
Succes met slapen en het gaat goed komen...
Ik heb ook melatomine geslikt dat helpt ook wel, degene die je bij de dokter kunt krijgen van 5 mg. Dit is natuurlijk en niet verslavend. Ik drink geen groene thee en koffie meer s' avonds. Groene thee schijnt opwekkend te werken.
Ik heb nu ontspan thee en slaapthee.
Ik durfde 1 maand geleden helemaal niks net cafeïne te drinken. Ik drink nu overdag weer koffie , dat had ik gemist.
Die zenuwen in mijn lijf heb ik nog steeds, zeker na een drukke dag. Dan heb ik continu een brok in mijn keel gevoel en weer een gespannen nek en schouders.
Het gaat echt goed komen met afbouwen, ik dacht ook ik kom nooit meer van de slaappillen af. Ik was zo bang om nooit meer zelf te kunnen slapen.
Ik zou weer een poging doen als je weer stabiel bent en weer goed slaapt. Nu is het weer een te groot issue geworden er ligt nu weer teveel druk op het slapen. Ik dacht ook dat mijn AD niet goed was of niet de goede dosis, ik maakte mezelf ook helemaal gek. Als ik dan weer had geslapen dan kon ik alles weer beter aan.
Succes met slapen en het gaat goed komen...
dinsdag 30 juli 2013 om 12:30
Veer1981 ik hoop echt dat ik straks zonder kan. Omdat ik mezelf ga vergelijken met anderen. wat niet slim is, ieder mens is natuurlijk anders. Maar dan zit ik bijvoorbeeld met vragen, zie je nou zij is wel eerder gestopt er is iets met mis mij!!
Van die stomme gedachten komen dan naar boven.
Voordat ik was bevallen was ik een sterk en kon ik alles aan. Met drukte en stress kon ik alles relativeren ik had totaal geen angst. en zelfs met stressvolle momenten sliep ik en dacht ik er nooit bij na.
Ik heb afgelopen nacht gelukkig wel wat kunnen slapen. Weer zenuwachtig in de ochtend wakker geworden. Maar minder erg dan de afgelopen dagen. Het gaat ietsjes beter. maar ik merk gewoon dat me hoofd druk is en dat ik weer ga stressen om het stomme slapen.
Pluspunt is dat ik vanavond me weer ga inschrijven bij een sportschool. Ik doe het voornamelijk voor de sauna
Gisteren naar de huisarts geweest voor me zoontje, hij heeft last van uitslag en ik meteen gebruik maken de situatie. Mijn huisarts gaf aan dat ik ook te vroeg was begonnen met het afbouwen en dat het maar medicatie is waar ik ook vanaf ga komen. Dat deed me ff goed.
T ergste is dat ik me vakantie heb geboekt toen ik me super voelde, 2 weken weg van hier. Dat gesleur. Nu begin ik een beetje bang te worden. Maar thank god dat ik een annuleringsverzekering heb afgesloten en me arts zei dat komt goed, ik kan je een verklaring geven mocht het toch niet kunnen.
Hoe is het verder met jullie?
Liliwilli ben jij er nog, of ben je al helemaal beter dat je ons bent vergeten
Van die stomme gedachten komen dan naar boven.
Voordat ik was bevallen was ik een sterk en kon ik alles aan. Met drukte en stress kon ik alles relativeren ik had totaal geen angst. en zelfs met stressvolle momenten sliep ik en dacht ik er nooit bij na.
Ik heb afgelopen nacht gelukkig wel wat kunnen slapen. Weer zenuwachtig in de ochtend wakker geworden. Maar minder erg dan de afgelopen dagen. Het gaat ietsjes beter. maar ik merk gewoon dat me hoofd druk is en dat ik weer ga stressen om het stomme slapen.
Pluspunt is dat ik vanavond me weer ga inschrijven bij een sportschool. Ik doe het voornamelijk voor de sauna
Gisteren naar de huisarts geweest voor me zoontje, hij heeft last van uitslag en ik meteen gebruik maken de situatie. Mijn huisarts gaf aan dat ik ook te vroeg was begonnen met het afbouwen en dat het maar medicatie is waar ik ook vanaf ga komen. Dat deed me ff goed.
T ergste is dat ik me vakantie heb geboekt toen ik me super voelde, 2 weken weg van hier. Dat gesleur. Nu begin ik een beetje bang te worden. Maar thank god dat ik een annuleringsverzekering heb afgesloten en me arts zei dat komt goed, ik kan je een verklaring geven mocht het toch niet kunnen.
Hoe is het verder met jullie?
Liliwilli ben jij er nog, of ben je al helemaal beter dat je ons bent vergeten
zaterdag 3 augustus 2013 om 22:05
Hoi meiden,
Terug van vakantie en het was heerlijk! Alles ging super goed... Ook als onze kleine man momenten had dat hij dirftiger was dan normaal, vond ik allemaal prima. Nou ja ik kon het goed handelen.
Ik heb ook besloten om pas na de vakantie en wanneer we weer een tijdje in een normaal ritme zitten weer verder te gaan met afbouwen van de medicatie
Haring balen van de dip..., maar zo herkenbaar. Ik heb ook vaker geprobeerd om af te bouwen en soms lukte het me en soms niet... Dat hoort er gewoon bij. Ik merk als ik weer een terugval krijg, dit vaak komt omdat ik te veel druk op mezelf leg... En dan wordt ik zenuwachtig, want ik leg de lat zo hoog wat op dit moment niet te halen is...
Zoals jij het beschrijft, lijk jij ook de lat te hoog te leggen. Je wilt nu beter zijn en vd medicatie af, begrijpelijk, maar ergens ben je er niet aan toe...., daar ga je van balen en vervolgens wordt je er zenuwachtig van. Het is niet erg als het nu niet lukt, maar dat betekent niet dat het nooit gaat lukken. Dit kost tijd en mag je echt twee jaar voor uit trekken... Dat betekent niet dat je twee jaar kloten voelt, maar dat het met vallen en opstaan is.
Ik doe ook net als VEER, slaap thee en leg ik een extra half tabletje seroquel op nachkastje. Als ik voor half twee niet slaap, dan neem ik die nog in. En in de meeste gevallen neem ik het niet. Misschien 1 keer in de maand. Het geeft me rust dat ik die afspraak met mezelf maak.
Haring het komt goed!
En voor de meiden die afbouwen.... Hebben jullie nog tips? Ik wil eerst mijn half tabletje seroquel er af en in januari de 10 mg citolopram...
Verder voel ik me goed.... En jullie?
Terug van vakantie en het was heerlijk! Alles ging super goed... Ook als onze kleine man momenten had dat hij dirftiger was dan normaal, vond ik allemaal prima. Nou ja ik kon het goed handelen.
Ik heb ook besloten om pas na de vakantie en wanneer we weer een tijdje in een normaal ritme zitten weer verder te gaan met afbouwen van de medicatie
Haring balen van de dip..., maar zo herkenbaar. Ik heb ook vaker geprobeerd om af te bouwen en soms lukte het me en soms niet... Dat hoort er gewoon bij. Ik merk als ik weer een terugval krijg, dit vaak komt omdat ik te veel druk op mezelf leg... En dan wordt ik zenuwachtig, want ik leg de lat zo hoog wat op dit moment niet te halen is...
Zoals jij het beschrijft, lijk jij ook de lat te hoog te leggen. Je wilt nu beter zijn en vd medicatie af, begrijpelijk, maar ergens ben je er niet aan toe...., daar ga je van balen en vervolgens wordt je er zenuwachtig van. Het is niet erg als het nu niet lukt, maar dat betekent niet dat het nooit gaat lukken. Dit kost tijd en mag je echt twee jaar voor uit trekken... Dat betekent niet dat je twee jaar kloten voelt, maar dat het met vallen en opstaan is.
Ik doe ook net als VEER, slaap thee en leg ik een extra half tabletje seroquel op nachkastje. Als ik voor half twee niet slaap, dan neem ik die nog in. En in de meeste gevallen neem ik het niet. Misschien 1 keer in de maand. Het geeft me rust dat ik die afspraak met mezelf maak.
Haring het komt goed!
En voor de meiden die afbouwen.... Hebben jullie nog tips? Ik wil eerst mijn half tabletje seroquel er af en in januari de 10 mg citolopram...
Verder voel ik me goed.... En jullie?
maandag 5 augustus 2013 om 17:49
Hou zazathoem,
Het is rustig hier. Ik denk dat de meeste met vakantie zijn. Wat goed om te horen dan je een fijne vakantie achter de rug hebt. Ik hoop dat je er echt van hebt kunnen genieten.
En je hebt helemaal wat betreft t lat hoog legen. Ik wil idd zo snel mogelijk bete zijn en vd medicatie. Ik heb met me psych overlegd en zij gaf toe dat het mischien nog geen tijd voor me is en dat we het rustig gaan afbouwen. Nu ik weer beter slaap krabbel ik iets weer omhoog en heb ik straks zin in me vakantie. Even wrg van het gesleur hier. Ik ben al beetje bij beetje dingetjes aan t kopen. Hoewel het pas over 5 weken is. Ik wil niet op t laatste moment stressen en zo kan ik het op mijn tempo doen. Maar gelukkig dat de zin weet terug is. Frappant dat zo een terugval me direct weer vang maakt en meteen niets meer willen. Het hoort er gewoon bij zazathoem hoe zwaar het ook is.
Ik gebruik ook slaapthee van pickwick en zonnaturs. Welke gebruik jij en VEER??? Ik ben wel benieuwd wat jullie allemaal nog meet doen voor et slapen...
Het is rustig hier. Ik denk dat de meeste met vakantie zijn. Wat goed om te horen dan je een fijne vakantie achter de rug hebt. Ik hoop dat je er echt van hebt kunnen genieten.
En je hebt helemaal wat betreft t lat hoog legen. Ik wil idd zo snel mogelijk bete zijn en vd medicatie. Ik heb met me psych overlegd en zij gaf toe dat het mischien nog geen tijd voor me is en dat we het rustig gaan afbouwen. Nu ik weer beter slaap krabbel ik iets weer omhoog en heb ik straks zin in me vakantie. Even wrg van het gesleur hier. Ik ben al beetje bij beetje dingetjes aan t kopen. Hoewel het pas over 5 weken is. Ik wil niet op t laatste moment stressen en zo kan ik het op mijn tempo doen. Maar gelukkig dat de zin weet terug is. Frappant dat zo een terugval me direct weer vang maakt en meteen niets meer willen. Het hoort er gewoon bij zazathoem hoe zwaar het ook is.
Ik gebruik ook slaapthee van pickwick en zonnaturs. Welke gebruik jij en VEER??? Ik ben wel benieuwd wat jullie allemaal nog meet doen voor et slapen...
zondag 18 augustus 2013 om 20:59
Ha meiden,
Ik ben jullie zeker nog niet vergeten! Ik heb mogen genieten van een heerlijke vakantie en had wel een paar x het forum gecheckt op mijn mobiel, maar ons verhaal stond blijkbaar niet ver genoeg bovenaan of ik was scheel of zo
Haring: wat vreselijk balen van je terugval! Ik weet nog dat ik die terugvallen echt verschrikkelijk vond. Was je net weer wat opgekrabbeld, kon je weer van voor af aan beginnen voor je gevoel. Al zie ik nu wel dat dit niet het geval is, het is echt 5 stappen vooruit en weer 1 achteruit, zoals mijn voorganger al zei. Maar die stap achteruit komt wel heel hard aan. Maar goed om te lezen dat je ook al weer wat aan het opkrabbelen bent en wat positiever tegen je vakantie aankijkt. En er kan nog een hoop gebeuren in die paar weken he! En wat betreft je afbouw van de medicatie, zo herkenbaar, maar geef jezelf alsjeblieft de tijd!! Waarschijnlijk als jij een vriendin zou adviseren zou je haar ook zeggen dat ze rustig de tijd moet nemen en die medicatie nu gewoon even nodig heeft! Waar gaat je vakantie eigenlijk naar toe?
Zazoethom: wat fijn dat je een lekkere vakantie hebt gehad. Ik las net nog eens je openingspost; waarin je vraagt om positieve verhalen van dames met een PND; nu ben je er zelf 1
Hier gaat alles trouwens helemaal goed. Helemaal van de AD af en op een 1e rotweek na (die overigens ook goed andere oorzaken kon hebben) heb ik nergens last van gehad. Ik vond de afbouw van de seroquel lastiger als van de citolapram, omdat ik daar weer een paar nachten slaapproblemen van heb gehad. Vakantie was ook heerlijk. Wel zijn er wat onzekerheden geprikkeld. Ons zoontje trekt erg naar zijn vader en dit werd op vakantie wel erg goed duidelijk. Hij is echt een pappa's kindje, wat op zich natuurlijk leuk is en heel schattig om te zien, maar het maakt me soms ook vreselijk onzeker....vraag me meteen af of het wel goed zit met de hechting tussen ons, of ik het allemaal wel goed doe, of ik wel voldoende met hem speel etcetera. Gelukkig wel goed over kunnen kletsen met mijn man en door een aantal veranderde aanpakken lijkt het al wat beter te gaan.
Gisteren de 1e verjaardag van de kleine man mogen vieren. Wij hadden tijdens de heftigste tijd van mijn PND afgesproken om een goed feest te geven wanneer ik weer beter was en kleine vent 1 werd en dat is gelukt
Haring: hou je haaks, vraag niet te veel van jezelf en kom hier lekker spuien: ik zal het forum weer in de gaten houden
Ik ben jullie zeker nog niet vergeten! Ik heb mogen genieten van een heerlijke vakantie en had wel een paar x het forum gecheckt op mijn mobiel, maar ons verhaal stond blijkbaar niet ver genoeg bovenaan of ik was scheel of zo
Haring: wat vreselijk balen van je terugval! Ik weet nog dat ik die terugvallen echt verschrikkelijk vond. Was je net weer wat opgekrabbeld, kon je weer van voor af aan beginnen voor je gevoel. Al zie ik nu wel dat dit niet het geval is, het is echt 5 stappen vooruit en weer 1 achteruit, zoals mijn voorganger al zei. Maar die stap achteruit komt wel heel hard aan. Maar goed om te lezen dat je ook al weer wat aan het opkrabbelen bent en wat positiever tegen je vakantie aankijkt. En er kan nog een hoop gebeuren in die paar weken he! En wat betreft je afbouw van de medicatie, zo herkenbaar, maar geef jezelf alsjeblieft de tijd!! Waarschijnlijk als jij een vriendin zou adviseren zou je haar ook zeggen dat ze rustig de tijd moet nemen en die medicatie nu gewoon even nodig heeft! Waar gaat je vakantie eigenlijk naar toe?
Zazoethom: wat fijn dat je een lekkere vakantie hebt gehad. Ik las net nog eens je openingspost; waarin je vraagt om positieve verhalen van dames met een PND; nu ben je er zelf 1
Hier gaat alles trouwens helemaal goed. Helemaal van de AD af en op een 1e rotweek na (die overigens ook goed andere oorzaken kon hebben) heb ik nergens last van gehad. Ik vond de afbouw van de seroquel lastiger als van de citolapram, omdat ik daar weer een paar nachten slaapproblemen van heb gehad. Vakantie was ook heerlijk. Wel zijn er wat onzekerheden geprikkeld. Ons zoontje trekt erg naar zijn vader en dit werd op vakantie wel erg goed duidelijk. Hij is echt een pappa's kindje, wat op zich natuurlijk leuk is en heel schattig om te zien, maar het maakt me soms ook vreselijk onzeker....vraag me meteen af of het wel goed zit met de hechting tussen ons, of ik het allemaal wel goed doe, of ik wel voldoende met hem speel etcetera. Gelukkig wel goed over kunnen kletsen met mijn man en door een aantal veranderde aanpakken lijkt het al wat beter te gaan.
Gisteren de 1e verjaardag van de kleine man mogen vieren. Wij hadden tijdens de heftigste tijd van mijn PND afgesproken om een goed feest te geven wanneer ik weer beter was en kleine vent 1 werd en dat is gelukt
Haring: hou je haaks, vraag niet te veel van jezelf en kom hier lekker spuien: ik zal het forum weer in de gaten houden
maandag 19 augustus 2013 om 09:07
Hoi liliwili
Ben blij dat je reageer. Het gaat al wat beter met me. Ik ben nog niet helemaal gestop met de lorazepam maar slik minder dan voorheen en k slaap er redelijk op. Mijn slaap zal denk l nooit meer als vroeger worden. Ik heb t geaccepteerd. Ik denk namelijk dat ik nog steeds zal kunne slapen als zonder baby. Maar dat kan helaas niet. Met een baby slaap je gewoon minder en mijn bioritme is ook aangepast zegt men!! Ben al blij als ik 6 uurtjes in een nachy maak.
Zo te horen heb je een lekkere vakantie ehsd heerlijk! War ben jij heengeweest? Ik ga naar spanje voor 2 weken. Ik heb er zin in weg van t gesleur elke dag t zelfde met de baby maar aan de andere kant ben ik bang dat k niet zal slapen. Ik haat t waarom maak ik me alleen zorgen om t stomme slapen. Ik begrjjp niet waarom die angst zo blijft. Als ik eenmaal in bed lig i t al minder. Het is sowieso al veel minder dan in t begin. Ik neem dan gewoon extra slaapmedicatie mee voor mijn gevoel.
Je hebt ook gelijk dat ik rustig aab moet doen wt betreft de medicatie omdat ik het nodig heb. Je begrijpt vast dat k zo snel mogelijk beter wil worden en van alle medicatie af ben.
Goed om te horen dat je van alles af bent! Ik ben trots op je!!
Zover ben ik nog lang niet:( maar wel op de goede weg.
Liliwili met hoeve weken ben jij op vakantie gegaan. Eerste durfde ik et niet aan te denken maar nu heb k er zin in los van t dlapen mijn zoontjr is nu 27 weken. Denk je dat t zal lukken??
Ik hoor t wel van je
Ben blij dat je reageer. Het gaat al wat beter met me. Ik ben nog niet helemaal gestop met de lorazepam maar slik minder dan voorheen en k slaap er redelijk op. Mijn slaap zal denk l nooit meer als vroeger worden. Ik heb t geaccepteerd. Ik denk namelijk dat ik nog steeds zal kunne slapen als zonder baby. Maar dat kan helaas niet. Met een baby slaap je gewoon minder en mijn bioritme is ook aangepast zegt men!! Ben al blij als ik 6 uurtjes in een nachy maak.
Zo te horen heb je een lekkere vakantie ehsd heerlijk! War ben jij heengeweest? Ik ga naar spanje voor 2 weken. Ik heb er zin in weg van t gesleur elke dag t zelfde met de baby maar aan de andere kant ben ik bang dat k niet zal slapen. Ik haat t waarom maak ik me alleen zorgen om t stomme slapen. Ik begrjjp niet waarom die angst zo blijft. Als ik eenmaal in bed lig i t al minder. Het is sowieso al veel minder dan in t begin. Ik neem dan gewoon extra slaapmedicatie mee voor mijn gevoel.
Je hebt ook gelijk dat ik rustig aab moet doen wt betreft de medicatie omdat ik het nodig heb. Je begrijpt vast dat k zo snel mogelijk beter wil worden en van alle medicatie af ben.
Goed om te horen dat je van alles af bent! Ik ben trots op je!!
Zover ben ik nog lang niet:( maar wel op de goede weg.
Liliwili met hoeve weken ben jij op vakantie gegaan. Eerste durfde ik et niet aan te denken maar nu heb k er zin in los van t dlapen mijn zoontjr is nu 27 weken. Denk je dat t zal lukken??
Ik hoor t wel van je
maandag 19 augustus 2013 om 10:45
Hoi Haring,
Wij zijn toen de kleine 9 maanden was een weekje naar Turkije geweest met het vliegtuig en zijn nu in Italië geweest. Beide vakanties waren erg relaxed, maar ik moet wel eerlijk bekennen dat je niet helemaal weg bent uit de sleur. Ten minste zo heb ik het ervaren....kleine vent wil ook op vakantie natuurlijk zijn flesjes en schone luiers, wat betekent dat het ritme redelijk is als thuis. De vakantiebonus zit hem dan meer in het mooie weer, lekker eten, andere omgeving geen huishoudelijke klussen en dus tijdens de slaapjes lekker lezen. En natuurlijk gaat het lukken! En het is ook nog een paar weken weg, dus er kan nog vanalles gebeuren in die weken! Tijdens mijn 1e vakantie slikte ik nog AD en seroquel voor de slaap. Ik had heel bewust het afbouwen ook gepland voor na de vakantie, misschien is dat voor jou ook een optie? Even een pas op de plaats en na de vakantie zie je wel verder?
En waarom wordt het slapen zo'n strijd? Ik wou dat ik je het antwoord kon geven. Ik heb er heel wat nachten over na kunnen denken maar heb echt geen idee! Ik weet wel dat het het verschrikkelijkste is waar je doorheen moet. Serieus ik vond bevallen makkelijker als al die vreselijke nachten: Zo moe zijn en nachten achtereen wakker liggen, piekeren, paniek, angst, eindeloos leek het te duren. Ik kan je ook weinig tips geven: Ja; laat het los.....maar das mij ook nooit gelukt....ik kan je wel vertellen dat ik nu na een klein jaar weer zo slaap als dat ik voor de PND deed. Ik slaap weer lekker, zonder zweten, zonder dromen en zonder voortdurende spanning van lukt het wel... Tuurlijk moet ik er af en toe nog eens uit voor een speen of een aai over de bol, maar slaap daarna ook weer meteen in. Maar mocht ik nog eens wakker liggen (want dat heeft iedereen natuurlijk wel eens) dan lig ik nog steeds snel te piekeren en is daar meteen weer die angst om terug te vallen.....zal met de tijd wel moeten slijten.
Maar de dingen die je doet lijken mij al heel goed: extra medicatie achter de hand, slaap lekker thee, rustig aan doen....
Ow ja en wat mij ook wel geholpen heeft is een heel strak ritme. Ik ben maandenlang klokslag om half 10 naar bed gegaan. 9 uur medicijnen nemen en half 10 erin....klinkt als het ritme van een 10/jarige maar voor mij werkte het wel....
Wij zijn toen de kleine 9 maanden was een weekje naar Turkije geweest met het vliegtuig en zijn nu in Italië geweest. Beide vakanties waren erg relaxed, maar ik moet wel eerlijk bekennen dat je niet helemaal weg bent uit de sleur. Ten minste zo heb ik het ervaren....kleine vent wil ook op vakantie natuurlijk zijn flesjes en schone luiers, wat betekent dat het ritme redelijk is als thuis. De vakantiebonus zit hem dan meer in het mooie weer, lekker eten, andere omgeving geen huishoudelijke klussen en dus tijdens de slaapjes lekker lezen. En natuurlijk gaat het lukken! En het is ook nog een paar weken weg, dus er kan nog vanalles gebeuren in die weken! Tijdens mijn 1e vakantie slikte ik nog AD en seroquel voor de slaap. Ik had heel bewust het afbouwen ook gepland voor na de vakantie, misschien is dat voor jou ook een optie? Even een pas op de plaats en na de vakantie zie je wel verder?
En waarom wordt het slapen zo'n strijd? Ik wou dat ik je het antwoord kon geven. Ik heb er heel wat nachten over na kunnen denken maar heb echt geen idee! Ik weet wel dat het het verschrikkelijkste is waar je doorheen moet. Serieus ik vond bevallen makkelijker als al die vreselijke nachten: Zo moe zijn en nachten achtereen wakker liggen, piekeren, paniek, angst, eindeloos leek het te duren. Ik kan je ook weinig tips geven: Ja; laat het los.....maar das mij ook nooit gelukt....ik kan je wel vertellen dat ik nu na een klein jaar weer zo slaap als dat ik voor de PND deed. Ik slaap weer lekker, zonder zweten, zonder dromen en zonder voortdurende spanning van lukt het wel... Tuurlijk moet ik er af en toe nog eens uit voor een speen of een aai over de bol, maar slaap daarna ook weer meteen in. Maar mocht ik nog eens wakker liggen (want dat heeft iedereen natuurlijk wel eens) dan lig ik nog steeds snel te piekeren en is daar meteen weer die angst om terug te vallen.....zal met de tijd wel moeten slijten.
Maar de dingen die je doet lijken mij al heel goed: extra medicatie achter de hand, slaap lekker thee, rustig aan doen....
Ow ja en wat mij ook wel geholpen heeft is een heel strak ritme. Ik ben maandenlang klokslag om half 10 naar bed gegaan. 9 uur medicijnen nemen en half 10 erin....klinkt als het ritme van een 10/jarige maar voor mij werkte het wel....
maandag 19 augustus 2013 om 12:27
Bedankt voor je snelle reactie liliwilli. Haha ik beval liever ook dan die verachrikkelijke nachten. Het slijt idd met de tijd die angst voor t slapen. Tis allang niet meer hoe t was. Dat is al positief.
Lekker zeg dat je naar italie bent gweest. Ff weg van hier. Idd r gesleur van de baby maar het is iig een ander omgeving. Denk dat ik dat ook nodig heb. En ik ben ook van om na de vakantie echt af te bouwen. Ik gun me de vakantie toe:)
Ik kan nog goe herrineren helemaal in het begin dat ik er niet aan moest denken om weg te gaan. Gelukkig heb ik me zelfvertrouwen hierin teruggewonnen. Wat een strijd zeg.
Je woorden geven me echt hoop. Ik blijf gelven dat me angst voor t slapen met de tijd zal slijten en k hoop dt ik netals jij weet zalslapen als voor pnd. Ik ga ook altijd vroeg naar bed. Soms 10 o half 11. Goede tip ik zal die maar opvolgen en ik zal zeker slaapthee meenemen op vakantie.
Lekker zeg dat je naar italie bent gweest. Ff weg van hier. Idd r gesleur van de baby maar het is iig een ander omgeving. Denk dat ik dat ook nodig heb. En ik ben ook van om na de vakantie echt af te bouwen. Ik gun me de vakantie toe:)
Ik kan nog goe herrineren helemaal in het begin dat ik er niet aan moest denken om weg te gaan. Gelukkig heb ik me zelfvertrouwen hierin teruggewonnen. Wat een strijd zeg.
Je woorden geven me echt hoop. Ik blijf gelven dat me angst voor t slapen met de tijd zal slijten en k hoop dt ik netals jij weet zalslapen als voor pnd. Ik ga ook altijd vroeg naar bed. Soms 10 o half 11. Goede tip ik zal die maar opvolgen en ik zal zeker slaapthee meenemen op vakantie.
maandag 19 augustus 2013 om 19:11
Ow en Haring nog 1 ding; was even je verhaal aan het teruglezen: je schrijft: voor mijn bevalling was ik sterk en kon ik alles. Volgens mij ben je nu velen malen sterker als toen. Je zorgt voor een kindje, wat als je je goed voelt al een hele uitdaging is. Jij moet het doen terwijl je tegelijkertijd door de hel van een PPD heen moet. Dat betekent dat je juist nu supersterk bent en daar ook heel erg trots op mag zijn!
donderdag 22 augustus 2013 om 19:07
vrijdag 23 augustus 2013 om 09:48
Ja dat is t ook!! Gewoon irritant is t. Thuishulp i inmiddels goed afgesloten en ik heb een spv en een psychiater en ik krijg binnenkort gedragscognitieve therapie om dus die angsten.
Het wordt elke week minder en ook als ik nu midden in de nacht op sta om bijv te gaan plassen voel ik steeds meer me oude ik hoe ik me voel. Klinkt erg raar omdat te tikken maar het is echt zo. Het is niet meer zo erg een roes. Ik moet je bekennen dat ik gister stiekem in de ncht een extra lorazepam heb genomen toen ik in de nacht wakker werd. Normaal doe k dit nooit. Vandaag weer normale dosis.
Ik las even terug en ik zag dat jij ook slaapmedicatie na een half jaar ging afbouwen. Daar zit ik nu ook in. Dus het i niet erg dat ik nu ook bijna een half jaar ze slik toch...
Het wordt elke week minder en ook als ik nu midden in de nacht op sta om bijv te gaan plassen voel ik steeds meer me oude ik hoe ik me voel. Klinkt erg raar omdat te tikken maar het is echt zo. Het is niet meer zo erg een roes. Ik moet je bekennen dat ik gister stiekem in de ncht een extra lorazepam heb genomen toen ik in de nacht wakker werd. Normaal doe k dit nooit. Vandaag weer normale dosis.
Ik las even terug en ik zag dat jij ook slaapmedicatie na een half jaar ging afbouwen. Daar zit ik nu ook in. Dus het i niet erg dat ik nu ook bijna een half jaar ze slik toch...
zondag 25 augustus 2013 om 10:53
Hej meiden, ik lees al een tijd met jullie mee.
En ik ken en herken de zoektocht en de worsteling van jullie. De angst..het zenuwachtige gevoel..het resultaat van slaaptekort..het afbouwen van AD..
Wat ik me afvraag is in hoeverre jullie het hormonale aspect meenemen in het beter worden?
Zien jullie je klachten puur psychisch? Dat je moet wennen aan het moederschap?Of zie je dat je dit overkomt omdat je sinds je zwangerschap je lijf en hormonen in onbalans heeft gebracht en dus helaas ook je geest hier een opdonder van heeft gekregen?
Of is het gewoon zo en hoop je dat je beter wordt door AD..en tijd? En stomme pech?
Er zijn vele ideeën over pnd.nl...
En zo zijn er ook veel behandelingen... AD&psycholoog&psychiater.....hormonen,progesteron slikken omdat je last hebt van oestrogeendominantie,dit door de zwangerschap, verder heb je behandeling van voeding&beweging (hormoonbalansdieet of juist visolie,magnesium enz)...Of juist orthomoleculair&haptonomie?
Ik ben benieuwd wat jullie keuzes hierin zijn..juist omdat het nog steeds een grijs gebied is..pnd..
Wens jullie heel veel sterkte...elke dag maar weer afwachten hoe je je voelt..en hopen dat je goed slaapt... Het is allemaal moeilijk genoeg!!
Maar ik kan vertellen dat het GOED komt!!! Echt!!
Dus doorzetten meiden!!!!
Groet Eva
En ik ken en herken de zoektocht en de worsteling van jullie. De angst..het zenuwachtige gevoel..het resultaat van slaaptekort..het afbouwen van AD..
Wat ik me afvraag is in hoeverre jullie het hormonale aspect meenemen in het beter worden?
Zien jullie je klachten puur psychisch? Dat je moet wennen aan het moederschap?Of zie je dat je dit overkomt omdat je sinds je zwangerschap je lijf en hormonen in onbalans heeft gebracht en dus helaas ook je geest hier een opdonder van heeft gekregen?
Of is het gewoon zo en hoop je dat je beter wordt door AD..en tijd? En stomme pech?
Er zijn vele ideeën over pnd.nl...
En zo zijn er ook veel behandelingen... AD&psycholoog&psychiater.....hormonen,progesteron slikken omdat je last hebt van oestrogeendominantie,dit door de zwangerschap, verder heb je behandeling van voeding&beweging (hormoonbalansdieet of juist visolie,magnesium enz)...Of juist orthomoleculair&haptonomie?
Ik ben benieuwd wat jullie keuzes hierin zijn..juist omdat het nog steeds een grijs gebied is..pnd..
Wens jullie heel veel sterkte...elke dag maar weer afwachten hoe je je voelt..en hopen dat je goed slaapt... Het is allemaal moeilijk genoeg!!
Maar ik kan vertellen dat het GOED komt!!! Echt!!
Dus doorzetten meiden!!!!
Groet Eva
zondag 25 augustus 2013 om 18:55
Klopt Haring ik heb ruim een half jaar seroquel geslikt en ook een paar weken nitrazepam, ook nog temazepam en nog 2 anderen geprobeerd maar op dat moment kreeg niks me in slaap. Ik denk dat je maar zo moet denken: een arts schrijft die medicijnen niet voor niets voor zodra hij denkt dat je met minder moet gaan doen hoor je dat echt wel van hem.
Eva, welkom! Mag ik vragen heb je zelf ook een Ppd gehad of heb je hier beroepshalve veel kennis van? Ik heb de behandeling met AD, SPV en psycholoog gehad. Doordat ik bij de crisistdienst terecht ben gekomen is dit pad gekozen. Gaandeweg heb ik hier wel heeeeel veel over getwijfeld; was dit wel de juiste benadering? Had ik niet een hormoonbehandeling oid moeten ondergaan? Ik heb uren vol vertwijfeling en met de concentratie van een pinda op internet doorgebracht: niet echt bevorderlijk voor je herstel. Nu komen die vragen en twijfels weer aangezien we graag een 2e willen. Wat doe je dan qua preventie??
Haring hoest nu met jou? En hoe is het met de rest van de dames?
Eva, welkom! Mag ik vragen heb je zelf ook een Ppd gehad of heb je hier beroepshalve veel kennis van? Ik heb de behandeling met AD, SPV en psycholoog gehad. Doordat ik bij de crisistdienst terecht ben gekomen is dit pad gekozen. Gaandeweg heb ik hier wel heeeeel veel over getwijfeld; was dit wel de juiste benadering? Had ik niet een hormoonbehandeling oid moeten ondergaan? Ik heb uren vol vertwijfeling en met de concentratie van een pinda op internet doorgebracht: niet echt bevorderlijk voor je herstel. Nu komen die vragen en twijfels weer aangezien we graag een 2e willen. Wat doe je dan qua preventie??
Haring hoest nu met jou? En hoe is het met de rest van de dames?
zondag 25 augustus 2013 om 21:01
Beste Eva,
Ik denk dat dat de depressie bij mij isveroorzaakt door de bevalling. Doordat ik helemaal was uitgeput en geen rust kon vinden en mijn hormonen die mij onderste boven hebben gehaald.En dat ontzwangeren heel belangrijk is om het weer in balans te krijgen.
De ad helpt mij nu,maar op lange termijn heb ik wel aan hormonenslikken gedacht mocht het niet gaan.
Hiernaast slik ik omega 3 6 9 visolie met lijnzaad en probeer ik gezond te eten. Denk aan zwarte zaad. Vijgen, dadels, amandelen, walnoten, olijfolie en veel fruit en groente. Af en toe zondigen natuurlijk. En ja inderdaad bij iedereen is t anders wn uiteindelijk komt t goed. Bij mij is het slapen nog een probleem en de angst. Maar ik blijf positief en met de tijd zal t beter gaan.
Heb jij ook een ppd gehad? Ik hoor t graag van je..
Ik denk dat dat de depressie bij mij isveroorzaakt door de bevalling. Doordat ik helemaal was uitgeput en geen rust kon vinden en mijn hormonen die mij onderste boven hebben gehaald.En dat ontzwangeren heel belangrijk is om het weer in balans te krijgen.
De ad helpt mij nu,maar op lange termijn heb ik wel aan hormonenslikken gedacht mocht het niet gaan.
Hiernaast slik ik omega 3 6 9 visolie met lijnzaad en probeer ik gezond te eten. Denk aan zwarte zaad. Vijgen, dadels, amandelen, walnoten, olijfolie en veel fruit en groente. Af en toe zondigen natuurlijk. En ja inderdaad bij iedereen is t anders wn uiteindelijk komt t goed. Bij mij is het slapen nog een probleem en de angst. Maar ik blijf positief en met de tijd zal t beter gaan.
Heb jij ook een ppd gehad? Ik hoor t graag van je..
