Dilemma! Scheiden of blijven?

19-05-2007 22:21 411 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zal me eerst even kort voorstellen. Mijn naam is Thirza, 40 jr. en heb 2 kindjes. Ehm, da's wel erg kort.Ik zit met een dilemma waar ik al jaren mee zit. Ik dacht 100% zeker te zijn een juiste keuze gemaakt te hebben, en nu toch weer die twijfel.Ik ben al 22 jr. samen met x, waarvan de laatste 10 jr. niet meer echt gelukkig. Eigenlijk was er altijd wel wat. Altijd waren er andere vrouwen en in al die jaren is hij er nooit voor me geweest. Op een bepaald moment kwam ik er achter dat hij een ander had, dit was een heel jong buitenlands meisje dat hier illegaal was, telkens beloofde hij beterschap, waarna ik van anderen dan weer hoorde dat ze samen gezien waren. Hij "probeerde" van haar los te komen, maar dat lukte hem niet. Zelfs niet met hulp van anderen. Deze relatie van x met meisje heeft uiteindelijk zeker 6 jr. geduurd. Ergens wist x wel dat het haar te doen was om een verblijfsvergunning, maar toch wilde hij dat ook weer niet geloven omdat ze hem daarvan overtuigd had. Die meid wilde x iig per se, en begon mij thuis ook lastig te vallen.Hij was er ook niet toen mijn ouders overleden waar ik kapot van was, niet toen de meiden nog een stuk kleiner waren. Kortom, hij was er nooit voor me. Als hij er wel is dan is er altijd ruzie. Daarbij is hij erg agressief. Vaak verbaal agressief, soms ook fysiek. Dat laatste gelukkig niet dusdanig dat ik er letsel aan over houdt, maar toch! Hij is écht heel moeilijk om mee te leven. Zijn aard is negatief gestemd, heel egoistisch, zwartgallig en altijd ontevreden. Ben hem zo zat, pffff!Deze situatie ben ik toch langzamerhand gaan accepteren omdat x nooit thuis is en ik met mijn dochters ons eigen leven leiden. Op zich bevalt me dit "prima", maar als x er wel is dan wil hij, logisch misschien, wel sex hebben. Hij wil altijd sex en daar word ik maf van! Het staat me zo tegen! Telkens voel ik me dan rot als ik toch sex gehad had. Daarbij kan ik niet lief of normaal doen tegen hem. Er is gewoon altijd bonje! Ik schrik dat hij thuiskomt. Voor mij niet prettig maar ook zeker niet voor mijn kids.Nu ben ik zover, en er is echt zoveel meer gebeurd, dan ik uit kan leggen, dat ik een afspraak gemaakt heb bij een advocaat om te gaan scheiden. Was ik dagenlang overtuigd dat ik dit moest doen. Nu steekt de twijfel weer de kop op! Ook omdat x weer beterschap belooft. Iedereen die ik ken vraagt me af waarom ik nog bij hem ben. Ze vinden allemaal dat ik die stap moet nemen. Toch ben ik zo bang voor alles wat me te wachten staat. Wat mijn dilemma dus is:Enerzijds:vind ik het wel prima zo. Leef mijn eigen leven, kan tot op zekere hoogte financieel doen wat ik wil. Heb alle vrijheid. We hebben een mooie koopwoning. Ik doe sowieso wel leuke dingen. Oke... het is niet ideaal maar zo leef ik al jaren. Alles went tenslotte. Mijn kids hebben het zo enorm naar hun zin waar we wonen en dat vind ik ook niet onbelangrijk. Anderzijds:Ben ik zo enorm bang de stap te nemen! Ik heb een beetje het gevoel dat mijn leven dadelijk ophoudt en ik helemaal niets meer kan doen. Leef misschien dadelijk op bijstandnivo. Het huis zal verkocht moeten worden. Waar komen wij te wonen? Hoeveel is mijn inkomen? Ik geef grif toe dat ik geld belangrijk vind! Fout misschien, maar geld betekent voor mij wel een stuk vrijheid om leuke dingen te doen (wij rijden paard, dat is behoorlijk duur) en mooie kleding/dingen te kopen. Ben bijv. nu eenmaal gek op mooie kleding voor mijn kids en mezelf Kan me voorstellen dat degene die dit leest zo haar bedenkingen heeft hierover, maar ik probeer op een eerlijke manier mijn situatie te schetsen). Uiteraard vind ik een stap terug doen logisch en niet erg. Maar om nu te eindigen op "nul". Daarbij vind ik het allemaal zo "eng"; wat staat me te wachten, vind ik ooit een leuk iemand, etc..etc...Over de alimentatie die ik kan verwachten nog even het volgende: x heeft een niet al te hoog standaard inkomen. De extra dingen die we kunnen doen komen voort uit verdiensten die zwart zijn. Daarbij ben ik ook vreselijk onzeker geraakt door alles wat er gebeurd is. X had tenslotte al die jaren een relatie met een hele jonge mooie meid. Nu is er niets mis met mij hoor... Ben dan wel 40 maar wordt veel jonger geschat. X. accepteert onze scheiding overigens niet. Is geenzins van plan om mee te werken. Hij is zich kapot geschrokken omdat ik al zovaak gedreigd heb in het verleden en nu is het hem wel duidelijk dat ik het meen. Ik heb trouwens al zovaak tegen hem gezegd dat ik bij hem blijf voor de "zekerheid" en ik niet meer van hem houd. Hij gelooft dat niet... Hij is ervan overtuigd dat het tussen ons weer goed komt... Komt nu met beloftes waarvan ik weet dat hij ze niet waar kan maken. Daarbij......... ik hou niet meer van hem!Kortom............ herkent iemand de angst?  Zijn er meiden die ondanks hun slechte huwelijk vanwege de consequenties bij hun partner blijven, zoals ik dat jaren deed? Ik weet het echt niet meer. Ik word gek van de stress over wat ik moet gaan doen.... Ik weet dat wanneer ik nu niet ga scheiden het er nooit meer van komt, maar het is ook zo gemakkelijk de situatie te handhaven. Van de andere kant wil ik ook weer voelen dat ik leef en tzt een echt leuke relatie krijgen.Tot zover... mijn verhaal. Hoop dat het duidelijk is... Lastig om een lang verhaal bondig en duidelijk te houden.Liefs,Thirzabewerkt door moderator,
Alle reacties Link kopieren
Lieve Dubio,

Wat fijn dat ik hier iets kan vertellen, zonder daarop "afgerekend" te worden. Ik geniet ook behoorlijk van wat deze man bij mij teweegbrengt, hoewel het niet altijd makkelijk is. Soms denk ik dat het beter is om afstand te nemen, want een relatie met hem zit er niet in, maar we kunnen elkaar sowieso niet ontlopen. Ik kan hier niet vertellen waarom, maar dat neem je vast van me aan.



Ik weet bijna zeker dat wanneer ik mezelf meer open stel naar Y. (noem hem maar ff zo) want ik blijf afstandelijk, ik zo zijn "vriendinnetje" kan worden. Ergens verlang ik daar met heel mijn hart naar en tijdens mijn dagdromen is dat ook het geval.. Tóch denk ik diep van binnen dat ik voor hem ook een "vlucht" ben, omdat hij thuis niet lekker in zijn vel zit. Hoe dan ook voelen we ons heel erg tot elkaar aangetrokken en hangt "het" in de lucht. We zien elkaar erg vaak en ik heb geen idee hoelang ik weerstand kan bieden.



Begrijp ik goed, Dubio, dat jij een relatie hebt met een man die niet vrij is?



Om het nog lastiger te maken zat ik vandaag in een behoorlijke dip. X doet lief en x laat zich nu eventjes van de goede kant zien. X. laat een vriend van hem mij bellen om mij te overtuigen dat ik NIET moet gaan scheiden, want X is helemaal oke. X belooft en X heeft spijt, X belooft gouden bergen.. Mijn God.. waarom doet dit me wankelen...Ik moet doorzetten want dat heb ik mezelf beloofd, maar die stemmetjes die constant elkaar tegenspreken in mijn hoofd word ik gek van.......



Ik weet het wel waarom ik X nog wat ruimte geef en waarop mijn twijfel gebaseerd is..... Dat is puur omdat ik een grote materialistisch trut ben en ik geld/mooie spullen/kleding/woning etc.... oh zo belangrijk vind. Met mijn verstand weet ik dat het niet zo werkt en ik om die reden al die jaren ongelukkig bij hem gebleven ben. Ook zoveel heb gepikt.  Maar het kost me zoveel moeite dit anders te gaan zien. Voor mij vergoedelijkt geld zoveel......kan het ook niet helpen dat ik er zo over denk. X heeft geen goed inkomen... extra's betrekt hij uit neveninkomsten... Is geen basis, dat weet ik...maar en ik word zolangzamerhand niet goed van mezelf dat ik dat fucking geld zo'n belangrijk issue vind en daarom, want een andere reden is er niet, het liefst alles bij het oude zou houden.



Liefs,

Thirza.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Thirza

Ook al brengt het je aan het wankelen, toch vind ik zo goed van je dat je het zo helder blijft zien. En het zo op kunt schrijven.

Als ik je berichtje lees, voel ik erg met je mee. Maar ik maak me geen zorgen dat je een stap terug neemt. Het voelt gewoon zo dat je echt gaat doen wat goed voor je is, en voor je meiden.

Ook al zijn er hele moeilijke dagen, raak je soms echt in een dip. En word je soms kwaad op jezelf.

Lucht je hart, morgen weer een nieuwe dag, je bent zo goed bezig. Schaam je niet voor alle gevoelens die hierbij komen kijken.

Al die gedachten enzo mogen er zijn en ik hoop dat het je helpt ze uit te spreken, te bezien, en dan verder te gaan.

Heel veel liefs!!!!!
Alle reacties Link kopieren
X is over een week alweer de ... die hij altijd was. Hou dat in elk geval in je achterhoofd, als al die stemmetjes door elkaar heen gaan rollen. Is al die materiele luxe je waard dat je eigenlijk als een slaaf behandeld wordt. Echt een gouden kooi.

Je hoeft ook niet zo hard over jezelf te oordelen: niemand houdt van verandering ... blijven voelt zoveel rustiger dan gaan omdat alles bekend is en daardoor hanteerbaar lijkt. Bij weggaan zit je nu eenmaal tegen die maanden of dat halve jaar onzekerheid aan te hikken.

Hoop dat je jezelf sterk kunt houden.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel, Iseo en Mamzelle,*;

Mam.. je hebt helemaal gelijk hoor.. over een week is x weer de ................!!! Wat....... over een dag alweer..



En dat weet ik ook dondersgoed! .Ik ben en zal nog lang gevoelig blijven voor zijn beloftes en mooie woorden.



Hij weet ook precies waar hij me kan raken. Hij belooft gewoon dat wanneer ik voor hem blijf zorgen (eten koken en zijn was doen) wanneer de scheiding een feit is ik van zijn zwarte geld mag blijven meegenieten.. Als ik daarna nog met hem naar bed blijf gaan ligt mijn "verdienste` hoger....



X zegt... dadelijk kan je nooit meer paardrijden, daar heb je dan het geld niet meer voor. X bedoelt.. je moet bij mij blijven want dan kan je blijven paardrijden... Hij weet mijn zwakke punten zo goed. Ik blijf ook zeker bij mij standpunt en vecht ook om bij mijn beslissing te blijven. Maar makkelijk...... nee.... ik moet aan mezelf werken om minder materialistisch te worden... als ik dat los kan laten dan ben ik een hele stap verder.
Alle reacties Link kopieren
Ja, hij weet je precies te raken. Heftig hoor.

In elk geval hoef je niet te denken in termen als bijvoorbeeld nooit meer paardrijden. Het schetst een beeld, door juist die woorden te kiezen.



Thirza *;

Welterusten
Alle reacties Link kopieren
Hoi Thirza

Hoe gaat het vandaag met je?
Alle reacties Link kopieren


Lieve Dubio,



Lieve Thirza,

Wat fijn dat ik hier iets kan vertellen, zonder daarop "afgerekend" te worden. Ik geniet ook behoorlijk van wat deze man bij mij teweegbrengt, hoewel het niet altijd makkelijk is. Soms denk ik dat het beter is om afstand te nemen, want een relatie met hem zit er niet in, maar we kunnen elkaar sowieso niet ontlopen. Ik kan hier niet vertellen waarom, maar dat neem je vast van me aan.



Ik weet bijna zeker dat wanneer ik mezelf meer open stel naar Y. (noem hem maar ff zo) want ik blijf afstandelijk, ik zo zijn "vriendinnetje" kan worden.

Ik zat in dezelfde situatie en dan is het verschrikkelijk moeilijk om weerstand te bieden. Het was voor mij toen ook praktisch gezien onmogelijk hem te ontlopen. Maar het grootste "probleem" zijn je eigen gevoelens voor die man, want die drijven je uiteindelijk in zijn armen.



Ergens verlang ik daar met heel mijn hart naar en tijdens mijn dagdromen is dat ook het geval.. Tóch denk ik diep van binnen dat ik voor hem ook een "vlucht" ben, omdat hij thuis niet lekker in zijn vel zit. Hoe dan ook voelen we ons heel erg tot elkaar aangetrokken en hangt "het" in de lucht. We zien elkaar erg vaak en ik heb geen idee hoelang ik weerstand kan bieden.



Bij mij - wijsheid achteraf - zie ik wel de reden waarom wij voor elkaar vielen. Ik dacht dat ik gelukkig getrouwd was en snapte absoluut niet hoe mij dit kon overkomen. Ik was echt de láátste persoon (enz...). Nu zie ik dat ik enerzijds dingen van mezelf in hem herkende en anderzijds dingen in hem vond die ik in mezelf miste. Hij kan ook moeilijk grenzen aangeven, wordt daar uiteindelijk ook de dupe van en is net als ik bezig dat te veranderen. Dat hebben we waarschijnlijk in elkaar herkend. Bovendien was hij in sommige aspecten het complete tegendeel van mijn ex en legde hij precies die eigenschappen aan de dag die ik in mijn ex miste - zonder dat ik dat toen nog besefte.



Begrijp ik goed, Dubio, dat jij een relatie hebt met een man die niet vrij is?

Ja.



t het wel waarom ik X nog wat ruimte geef en waarop mijn twijfel gebaseerd is..... Dat is puur omdat ik een grote materialistisch trut ben en ik geld/mooie spullen/kleding/woning etc.... oh zo belangrijk vind.

Stap 1 is dat je inziet wat je valkuil is. Die heb je dus al gezet. Wees niet zo hard voor jezelf. Herformuleer de zin hierboven eens in neutrale of positieve bewoordingen. Het is niet slecht om te hechten aan materiële dingen (integendeel, niets is menselijker dunkt me). Zolang jij jezelf daarom veroordeelt, heeft X een vruchtbare bodem voor zijn manipulatie.



Probeer nu een stap verder te gaan: waarom betekenen geld en spullen zo veel voor je? Je hobby, dat is één. Je kinderen: hun hobby, hun huidige leventje, hun toekomst, dat is twee. Je woonomgeving, dat is drie. Een prettige, comfortabele levensstijl, dat is vier. Verander of vul maar aan hoe het voor jou geldt.



Wat vind jij van iemand die die dingen belangrijk vindt? Zou jij dat een materialistische trut noemen? Ik niet. Maar probeer verder te denken dan wat je met het geldwil doen naar welke rol het in je leven vervult. Hoe zou je je voelen zonder die materiële dingen? Onbeschermd, niet in staat je leven zelf te bepalen, onveilig, onprettig, angstig voor de toekomst, niet in staat je kinderen te geven wat ze nodig hebben? Formuleer het maar voor jezelf.



En stel jezelf vervolgens de vraag over al die punten hoe je je daar nu over voelt. Voel je je nu wel veilig, beschermd, in staat je eigen leven te bepalen, je kinderen te geven wat ze nodig hebben? Want naast het materiële aspect is er die man die jou doodongelukkig maakt, je manipuleert, chanteert, terroriseert en uitscheldt, En die geen goede vader is voor jullie kinderen. Die je geld geeft en daarvoor tegenprestaties verwacht :@



liefs,

dubio




Met mijn verstand weet ik dat het niet zo werkt en ik om die reden al die jaren ongelukkig bij hem gebleven ben. Ook zoveel heb gepikt.  Maar het kost me zoveel moeite dit anders te gaan zien. Voor mij vergoedelijkt geld zoveel......kan het ook niet helpen dat ik er zo over denk. X heeft geen goed inkomen... extra's betrekt hij uit neveninkomsten... Is geen basis, dat weet ik...maar en ik word zolangzamerhand niet goed van mezelf dat ik dat fucking geld zo'n belangrijk issue vind en daarom, want een andere reden is er niet, het liefst alles bij het oude zou houden.



Liefs,

Thirza.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren




quote: thirza reageerde



Lieve Dubio,



Lieve Thirza,

Wat fijn dat ik hier iets kan vertellen, zonder daarop "afgerekend" te worden. Ik geniet ook behoorlijk van wat deze man bij mij teweegbrengt, hoewel het niet altijd makkelijk is. Soms denk ik dat het beter is om afstand te nemen, want een relatie met hem zit er niet in, maar we kunnen elkaar sowieso niet ontlopen. Ik kan hier niet vertellen waarom, maar dat neem je vast van me aan.



Ik weet bijna zeker dat wanneer ik mezelf meer open stel naar Y. (noem hem maar ff zo) want ik blijf afstandelijk, ik zo zijn "vriendinnetje" kan worden.

Ik zat in dezelfde situatie en dan is het verschrikkelijk moeilijk om weerstand te bieden. Het was voor mij toen ook praktisch gezien onmogelijk hem te ontlopen. Maar het grootste "probleem" zijn je eigen gevoelens voor die man, want die drijven je uiteindelijk in zijn armen.  Weerstand bieden vind ik ook heel moeilijk... Het is dat mijn verstand zegt dat het niet mag en niet kan... Mijn hele gevoel zegt dat ik wil.... maar toch dat stemmetje... de "pest" is dat ik zijn vrouw ook ken...en zei voor mij alleraardigist is. Zodra ik haar zie sta ik met bieden voeten weer ff aan de vloer.



Ergens verlang ik daar met heel mijn hart naar en tijdens mijn dagdromen is dat ook het geval.. Tóch denk ik diep van binnen dat ik voor hem ook een "vlucht" ben, omdat hij thuis niet lekker in zijn vel zit. Hoe dan ook voelen we ons heel erg tot elkaar aangetrokken en hangt "het" in de lucht. We zien elkaar erg vaak en ik heb geen idee hoelang ik weerstand kan bieden.



Bij mij - wijsheid achteraf - zie ik wel de reden waarom wij voor elkaar vielen. Ik dacht dat ik gelukkig getrouwd was en snapte absoluut niet hoe mij dit kon overkomen. Ik was echt de láátste persoon (enz...). Nu zie ik dat ik enerzijds dingen van mezelf in hem herkende en anderzijds dingen in hem vond die ik in mezelf miste. Hij kan ook moeilijk grenzen aangeven, wordt daar uiteindelijk ook de dupe van en is net als ik bezig dat te veranderen. Dat hebben we waarschijnlijk in elkaar herkend. Bovendien was hij in sommige aspecten het complete tegendeel van mijn ex en legde hij precies die eigenschappen aan de dag die ik in mijn ex miste - zonder dat ik dat toen nog besefte.  Dat hij mij leuk vindt snap ik nog steeds niet maar de tekenen zijn heel duidelijk aanwezig. Hij is net zoals jij schrijft het tegenovergesteld van x.  Lichamelijk (om het maar zo te noemen) heeft hij mij ook benaderd maar ik liet het toe zonder iets terug tte doen. Hoewel ik er wel zeer van gediend was, en zijn aanrakingen mij erg raakte. Hij is zo sociaal en staat zo nomraal in het leven. Ik mis wat ik bij hem vind, ook zeker in x. Dat zal ook de reden zijn dat ik zo verliefd op hem ben. Hij laat me niet los... ik zie hem een aantal malen per week want we kunnen elkaar niet ontlopen.



Begrijp ik goed, Dubio, dat jij e  en relatie hebt met een man die niet vrij is?

Ja.  Daar voel je je gelukkig bij?  Geen schuldgevoel tov zijn partner  oid? Hoe ga je daar mee om? Ben ik erg benieuwd naar. Temeer ook omdat  het  tussen ons (denk ik) nog maar een kwestiie is van tiijd... Wie er het  eerst  toegeeft.. Het  hangt  zo in de  lucht.



t het wel waarom ik X nog wat ruimte geef en waarop mijn twijfel gebaseerd is..... Dat is puur omdat ik een grote materialistisch trut ben en ik geld/mooie spullen/kleding/woning etc.... oh zo belangrijk vind.

Stap 1 is dat je inziet wat je valkuil is. Die heb je dus al gezet. Wees niet zo hard voor jezelf. Herformuleer de zin hierboven eens in neutrale of positieve bewoordingen. Het is niet slecht om te hechten aan materiële dingen (integendeel, niets is menselijker dunkt me). Zolang jij jezelf daarom veroordeelt, heeft X een vruchtbare bodem voor zijn manipulatie.



Probeer nu een stap verder te gaan: waarom betekenen geld en spullen zo veel voor je? Je hobby, dat is één. Je kinderen: hun hobby, hun huidige leventje, hun toekomst, dat is twee. Je woonomgeving, dat is drie. Een prettige, comfortabele levensstijl, dat is vier. Verander of vul maar aan hoe het voor jou geldt. Ja, ligt heel gevoel (helaas) voor mij.. Zal wel gewoon gewoon geworden zijn in de loop der jaren...Ik kan echt superblij worden als ik nwe. kleding oid gekocht  heb. Winkelen en kopen deed me de afgelopen jaren goed.. Heel erg goed... Ik besef tevens hoe kortzichtig dat  is, maar als je gezien wordt  omdat  je leuk gekleedt  gaat  en dientegevolg daar compkimenten voor ontvangt , is dat  iig iets... Mijn hobby, paardrijden vind ik ook belangrijk. X weet  dat  paarden mijn passie zijn...Ik kan daar niet  moeilijk afstand van doen...



Wat vind jij van iemand die die dingen belangrijk vindt? Zou jij dat een materialistische trut noemen?  Zal ik begrijpen dan,, omdat ik zelf zo ben en ik dit bij mezelf als negatief ervaar....Ik niet. Maar probeer verder te denken dan wat je met het geldwil doen naar welke rol het in je leven vervult. Hoe zou je je voelen zonder die materiële dingen? Klote dus.......... ik heb dat  nodig om "leuk" te blijven... Kleren maken de man zeggen ze weleens.. Naar een ander toe kijk ik daar anders tegen aan maar als ik zelf  leuke kleding aan heb, voel ik me goed. Dat  geeft  me zelfvertrouwen. Onbeschermd, niet in staat je leven zelf te bepalen, onveilig, onprettig, angstig voor de toekomst, niet in staat je kinderen te geven wat ze nodig hebben? Formuleer het maar voor jezelf.



En stel jezelf vervolgens de vraag over al die punten hoe je je daar nu over voelt. Voel je je nu wel veilig, beschermd, in staat je eigen leven te bepalen, je kinderen te geven wat ze nodig hebben? Want naast het materiële aspect is er die man die jou doodongelukkig maakt, je manipuleert, chanteert, terroriseert en uitscheldt, En die geen goede vader is voor jullie kinderen. Die je geld geeft en daarvoor tegenprestaties verwacht :@ Tja..... daarom probeer ik bovenstaand zo veel als mogelijk van me af te zetten en me te realisern dat  dat  helemaal niet  belangrik is... Dat  het  gaat  om  eigenwaarde en lekker in je vel zitten. Trots kunnen zijn op  jezelf  etc...



liefs,

dubio
Jouw letters waren piepklein bij het quoten Dubio... ben heel benieuwd wat er staat als ik op "plaats bericht" dadelijk druk. Mogelijk is het acabadabra.

Ik vind het wel super dat je begrijpt hoe moeilijk het is weerstand te bieden aan iemand waarop je zo verliefd bent, ondanks het absoluut niet kan.



Bedankt voor je reactie,*;

Liefs, Thirza
Lieve Thirza, ik ben hard aan het werk maar wil je even laten weten dat ik je gebrijp. Een verliefdheid op een gebonden iemand is voor mij uiteindelijk ook de doorslaggevende reden geweest om écht weg te gaan bij mijn ex.

Gewoon het gevoel dat het ook heel anders kan dan ik gewend was, dat gevoel had ik nodig om de laatste stap te kunnen nemen.



Ik was niet zo netjes als jij trouwens want ik had wel een seksuele relatie met deze man, niet vaak, maar toch.



Nu moet ik weer als een haas aan de slag maar dat je weet dat je ook hierin niet de enige bent.



Liefs,



Leo



PS

Wat een engelen van dochters heb je en het is verdrietig dat ze gaan vader hebben maar ze hebben wel jou en jij telt al hun hele leven voor twee.
Alle reacties Link kopieren
Eén kanttekening: ik denk dat een gebonden man die zich daar niets van aantrekt óók geen goede man is, hoe lief en aardig hij je ook lijkt. Maar goed: bij mij zal meespelen dat ik jarenlang getuige ben geweest van een gebonden man met zijn minnares en de manier waarop hij sprak over zijn vrouw was ronduit liederlijk.



Wat betreft het geld, en de feelgood die daarmee samenhangt, Thirza: zou het kunnen dat je het kopen en het paardrijden niet meer zo hard nodig hebt als je eenmaal uit deze verstikkende relatie los bent? Ik ben niet rijk, en geniet van de kleine -iets te grote- dingen die ik kan kopen, die maken me blij, ik hoop dat ik mijn kinderen daarmee blij maak. Elke maand is er een ietsje ruimte om iets te kopen. Die was er niet tijdens de relatie maar ook toen had ik hetzelfde fijne gevoel als ik iets materieels wist te scoren. Uiteindelijk is toch de vrijheid, het niet meer overdonderd worden door iemand anders' buien, vele malen belangrijker voor me dan die kleine pleziertjes. Kleren kunnen nog wel een jaar of wat goed mee. Wie weet wat je allemaal overkomt als je het een paar jaar aankijkt met de spullen of kansen die je nu hebt, maar wel vrij bent.

Ik hoop wel dat het je lukt om het paardrijden te blijven budgetteren. Maar zelfs al lukt dit niet: de enorme winst die je oploopt als je los bent van hem, is niet in geld uit te drukken.

Wat een ongelofelijke lul. Ervan overtuigd dat hij je kan kopen. Zo'n instelling had die vreemdgaande lul ook ten opzichte van zijn vrouw en mèn, wat was 'ie boos toen hij én uitgekleed raakte in een scheiding, én zijn minnares verloor.
Alle reacties Link kopieren


X zegt... dadelijk kan je nooit meer paardrijden, daar heb je dan het geld niet meer voor.





Waarom kun je niet gewoon zelf geld verdienen en daarvan het paardrijden betalen?
Alle reacties Link kopieren
Het gevecht geeft uiteindelijk zoveel beloning! Ik ken er geen een die spijt gekregen heeft... Het is even kei-hard en in het begin zie je door het bos de bomen niet meer, maar als je zo'n stap voor je zelf neemt, kom je er zo sterk uit...
De beloning is de herwonnen vrijheid en zelfstandigheid. Dat gaat vaak ten koste van materieel gerief. Maar je bent in dit land gelukkig vrij om als vrouw een opleiding te volgen en zelf een carriere te beginnen.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Leo,

Bij mij is de verliefdheid niet zozeer doorslaggevend, maar door deze man realiseer ik me, net zoals jij dat het ook heel anders kan. Ik vind het al een openbaring dat deze man een normaal gesprek kan voeren zonder het over drugs, seks en "wijven" te hebben. Tot op heden heb ik hem kunnen weerstaan. Maar dat komt ook omdat ik het "eng" vindt en er "verlegen" van wordt. Ik merk dat ik met mijn houding geen raad weet, zodra hij dichtbij komt.



Mamzelle schrijft dat wanneer een gebonden man die zich daar niets van aantrekt óók geen goede man is, en dat beaam ik voor een groot gedeelte. Ik ben heel vaak de bedrogen vrouw geweest. Ik weet met name uit de periode dat ik nog zo vreselijk gek was op x, hoe kwetsend het is, hoe pijn het doet. Hoe ik ooit zo hysterisch de haren uit mijn hoofd begon te trekken vanuit wanhoop.  X. gaf ook altijd mij de schuld daarvan want ik wilde niet meer stappen, hem genoeg seks geven etc..etc.. X ging graag met vrouwen om die net als hij drugs gebruikte en als gevolg daarvan helemaal los gingen. In de tijd dat ik hem zo graag terug wilde ging ik met hem mee naar een parenclub. Hij zei tegen mij dat het zijn 1e keer was en we samen blanco in dit avontuur stapte...Echter.. hij had wel een memberspasje.. Volgens hem gekregen omdat hij eerder de beveiliging deed voor die club.. ja vast!



Maar over getrouwde mannen:  sommige  mannen kunnen verliefd worden, om wat voor reden dan ook. De man waar ik verliefd op ben is absoluut geen vreemdgaan-type. Dat durf ik echt te stellen. Hij en zijn vrouw zijn helemaal uitelkaar gegroeid. Ik ga er verder niet dieper op in. Voor het zelfde geld wordt het herkent.



Mamzelle.... wat een weldoordachte reactie! Ik moet nog aan het idee wennen en er keihard aan werken luxe los te laten, maar je hebt helemaal gelijk. Ik geniet sowieso ook heel erg van kleine dingen hoor... X. pakt het liefst groot en duur uit met een dagje uit. Dat moet volgens X ook altijd daar gebeuren waar het hip is.. X haat burgelijk.. Tja.. wat is burgelijk... dat vind ik zo'n rare uitdrukking... Ik geniet van een picknick hier in de buurt, naar de plaatselijke plas gaan etc. Het paardrijden zit er misschien voor mezelf niet meer in. Zal er wel alles aan doen dat dochter D. kan blijven rijden. Dochter D. is een "Penny-meisje" en alles draait bij haar om paarden.



Bedankt voor je wijze inzicht. Ik ben zoals ik al eerder schreef steeds blij geworden van mooie spullen. Met mijn verstand weet ik ook wel dat hij me koopt, wil houden en daar materialistische zaken tegenover stelt. Van de andere kant is het ook geweldig om los van hem te komen...Rust te hebben en niet het gevoel wanneer hij thuis komt "wat zal ie nu weer hebben" Het was gewoon altijd wat en nooit gewoon. Sommige dingen waren gewoon bizar! Mijn grote steun en toeverlaat is hoe gek dan ook, mijn schoonvader.. Die wil ook, ondanks hij van zijn zoon houdt en zich zorgen maakt om x, dat ik doorga.. met name voor zijn kleinkids waar hij zó gek op is en zich zorgen maakt om hun toekomst als ik bij zijn zoon blijf. Mijn schoonvader is de enige die mijn verhaal van A tot Z kent. Om hier nu alles op te schrijven is een beetje erg veel.



Wanda: waaruit concludeer jij dat ik niet werk cq. geld verdien om paardrijlessen te betalen?  .



Vandaag heb ik al het goud wat ik van X in onze jaren kreeg, incl. onze trouwringen ingeleverd bij de juwelier en daar een armband van Pandora van gekocht. Was wel ff slikken om afstand de doen van mijn trouwring waar ik ooit zo trots op was.. Nu is ie weg, verkocht met ander goud wat ik van x kreeg. Voelt heel raar. Ben wel trots op mijn actie hoor... trouwringen weg, geen weg meer terug...



Liefs,

Thirza
Alle reacties Link kopieren




Wat betreft het geld, en de feelgood die daarmee samenhangt, Thirza: zou het kunnen dat je het kopen en het paardrijden niet meer zo hard nodig hebt als je eenmaal uit deze verstikkende relatie los bent? Ik ben niet rijk, en geniet van de kleine -iets te grote- dingen die ik kan kopen, die maken me blij, ik hoop dat ik mijn kinderen daarmee blij maak. Elke maand is er een ietsje ruimte om iets te kopen. Die was er niet tijdens de relatie maar ook toen had ik hetzelfde fijne gevoel als ik iets materieels wist te scoren. Uiteindelijk is toch de vrijheid, het niet meer overdonderd worden door iemand anders' buien, vele malen belangrijker voor me dan die kleine pleziertjes. Kleren kunnen nog wel een jaar of wat goed mee. Wie weet wat je allemaal overkomt als je het een paar jaar aankijkt met de spullen of kansen die je nu hebt, maar wel vrij bent.

Ik hoop wel dat het je lukt om het paardrijden te blijven budgetteren. Maar zelfs al lukt dit niet: de enorme winst die je oploopt als je los bent van hem, is niet in geld uit te drukken. 

Amen!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
Alle reacties Link kopieren
Hallo, ik kom ook weer eens even binnenvallen.

Thirza, wat ben je toch moedig, meid! Dat je die trouwringen heb ingeleverd en er een mooie armband voor je jezelf van hebt gekocht, heel goed! Ik ben trots op je.



Ik ben het (zoals je in mijn vorige post kunt zien, haha) helemaal met mamzelle eens wat betreft de herwonnen vrijheid. Volgens mij is dat pas echt rijkdom. Natuurlijk wil je wat geld hebben om dingen te blijven doen, maar ik denk inderdaad dat die veel minder van belang zijn als je je echt vrij en gelukkig voelt. Mijn hobby is overigens het opknappen van tweedehands meubeltjes, en ik kan je verzekeren dat dat een hoop geld scheelt, en dat je er nog echt unieke stukken aan overhoudt ook (ik ken zo ongeveer elke rommelmarkt hier in de buurt, haha!). Ik wil dus maar zeggen, met weinig geld kun je je huis ook supersjiek inrichten. Ik heb nog nooit complimenten gehad over in de winkel gekochte meubels, maar des te meer over de dingen die ik voor een paar euro gekocht heb en daarna heb opgeknapt. Is maar een tipje, hoor!

Enne, laat je trouwens niet helemaal gekmaken door die verliefd, meid, geniet er lekker van! Als dat toch je drive is om verder te gaan, en sterk te blijven, en zelfs in deze donkere periode te kunnen genieten, dan zeg ik: Lekker doen! Je moet niet de last van de wereld op je schouders willen dragen, gewoon eens lekker genieten zonder na te denken is ook weleens goed. En als laatste: Schaam je er vooral niet voor, da's echt nergens voor nodig!

En voor nu: Welterusten allemaal!
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
Misschien in tegenstelling tot anderen zie ik die verliefdheid als iets positiefs en vind ik niet alle mannen die verliefd worden op een ander en daar iets mee doen, slecht. Ik zie dat doorgaans niet zo zwart/wit en ik ben ontelbare malen bedrogen. Twee volwassen mensen moeten vooral doen wat ze zelf willen. Soms maken ze daarbij keuzes die anderen kwetsen.



Ik vind het een groot verschil als dat frequent gebeurt (zoals in het geval van Thirza bijvoorbeeld) of dat het een keer gebeurt. Bij de man van Thirza zit bedrog in zijn systeem, een keer verliefd worden op iemand en daar niet fysiek iets mee doen, kun je daar niet mee vergelijken naar mijn mening.



De verliefdheid kan helpen met het nemen van de stappen die Thirza lastig vindt, verliefdheid kan energie geven en in het geval van Thirza is de verliefdheid een middel om ergens te komen waar ze anders misschien niet zou komen. Het doel heiligt de middelen soms hoor. Ze hebben geen fysieke relatie, de man in kwestie weet misschien niet eens van de gevoelens die Thirza voor hem heeft maar voor Thirza is deze man een belangrijke schakel in haar proces. Ik snap dat heel goed.



Wat mooi dat je je goud omgewisseld hebt meid. Een symbolische handeling, ik vind dat heel dapper want afstand nemen van materiële zaken hoort ook bij het afstand nemen van je man.
Alle reacties Link kopieren
Misschien hebben jullie ook wel gelijk. In elk geval dat een verliefdheid je los kan maken.

Ik dúrf nog niet eens verliefd te worden -mijn ex te bekennen dat ik een andere man heb- dus eigenlijk zit ik nog hartstikke vast in mijn kop. Okee, ben nog geen kandidaat tegengekomen, zoek er ook geen, heb er nog geen behoefte aan. Maar toch, wat in 's hemelsnaam maakt het voor mij zo moeilijk om een jaar na dato mezelf toe te staan om echt los te gaan van hem. Ben ik nog steeds zo bang voor zijn afkeuring?
Lieve Mamzelle,



Is dat zo? Ben je nog steeds bang voor zijn afkeuring? Ik weet dat je bang bent voor hem en misschien is het ook gene? Bang dat je nieuwe geliefde het een gedoe gaat vinden, zo'n ingewikkelde ex met wie je kinderen hebt?



Het is trouwens geen kwestie van gelijk of ongelijk hebben denk ik, over dat verliefd zijn. Mijn manier was niet etisch, dat vind ik zelf ook niet. Als ik het over had mogen doen zou ik er - zoals ik er nu in sta - niet meer voor kiezen. Maar als ik me zo voelde als toen zou ik het waarschijnlijk wel doen. Dat is altijd achteraf gepraat.



In het geval van Thirza, die verliefd is op iemand waarmee ze alleen vriendschappelijk omgaat maar van wie ze wel leert dat het allemaal anders kan denk ik dat er helemaal weinig tegen kan zijn, behalve als de man in kwestie met haar gevoelens zou spelen maar zo komt het niet op mij over, voor zover ik er iets van kan vinden natuurlijk.



Weer van iemand gaan houden betekent ook jezelf positiever bekijken. Er is tenslotte iemand die jou leuk vindt om wie je bent en dat betekent dat je er mag wezen. Dat je er nog geen energie voor hebt kan ik goed begrijpen. Ik hoop wel dat je het weer mee gaat maken, gewoon omdat het zo fijn kan zijn.



Zoen voor jou!



Leo
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat zo'n verliefdheid net de druppel kan zijn om je te doen inzien dat je dus iets in je leven moet veranderen. Hoe je daar verder mee omgaat, ja dat is natuurlijk afhankelijk van vele dingen. Niemand weet precies hoe hij of zij in die situaties zal reageren en achteraf kun je alleen maar zeggen ik zou het anders gedaan hebben.



Zelf heb ik weleens gedacht was ik jaren geleden maar zo straalverliefd op iemand anders geworden, dan was er misschien al veel eerder iets veranderd. Maar goed, ik weet ook dat ik het niet in mijn karakter heb om daar dan zomaar aan toe te geven.



Mamzelle, ook bij mij is er nog geen ruimte voor iemand anders hoor. Ik merk dat ik zo in mijn vertrouwen geschaad ben dat ik veel moeite heb om anderen te vertrouwen. Ik ben mijn onbevangenheid kwijt, die ik vroeger wel had. Het toelaten van andere mensen in mijn leven kost me soms veel moeite. Ik moet eerst weer leren mezelf te vertrouwen. Dan pas kan de volgende stap komen. Ik merk dat dat een proces is waarin ik steeds kleine stappen neem. En het heeft niets te maken met mijn ex te vertellen dat er een nieuwe relatie zou zijn, het heeft alles te maken met hoe ik erin sta op dit moment en beschadigingen die ik heb opgelopen in deze relatie.
Alle reacties Link kopieren
Eén kanttekening: ik denk dat een gebonden man die zich daar niets van aantrekt óók geen goede man is, hoe lief en aardig hij je ook lijkt.
Lieve Mamz, kan je nou geloven dat ik een heel verhaal over mijn ervaringen aan het typen was voor Thirza, maar dit na deze opmerking niet heb durven plaatsen?



Ik ben blijkbaar toch wat afgeschrikt door de rel op het minnaressentopic... ik vind het eng hier open over te schrijven op het forum, ben bang voor herkenning maar ook voor afkeuring denk ik  Het is toch een kwetsbaar punt voor me blijkbaar.



Thirza, ik heb het bewaard, ik denk er nog over na of ik het plaats... anders kan ik het je misschien mailen.



liefs,

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren


Maar goed, ik weet ook dat ik het niet in mijn karakter heb om daar dan zomaar aan toe te geven.



Naar aanleiding van de berichtjes van Leo en Zonlicht: het is misschien weinig zinvol hier een hele ethische discussie over vreemdgaan te starten. Maar het is wel een worsteling die Thirza nu doormaakt. Zoals ik haar begrijp, is het slechts een kwestie van tijd dat ze voor de bijl gaat (typ ik hier heel Freudiaans 'bil' ;)) en een relatie met die man begint.



Ik wil graag dat je weet, Thirza, dat je een goed mens bent zoals je bent. Je mag er zijn, jouw behoeften en verlangens verdienen een plaats. Jouw geluk is belangrijk. Je moet de ethische aspecten van een relatie aangaan met een getrouwde man niet licht opnemen. Je moet ook denken om jezelf en wat jouw plaats is in zo'n relatie. Maar bedenk dat je een goed mens bent en blijft, ook als je besluit hieraan te beginnen. Net zoals Zonlicht hebben jij, Mamz, Leo en ik het ook niet in ons karakter om een ander pijn te willen doen. Toch kunnen keuzes die je maakt dat soms wel tot gevolg hebben.



liefs,

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren




quote: zonlicht2 reageerde



Maar goed, ik weet ook dat ik het niet in mijn karakter heb om daar dan zomaar aan toe te geven.



Naar aanleiding van de berichtjes van Leo en Zonlicht: het is misschien weinig zinvol hier een hele ethische discussie over vreemdgaan te starten. Maar het is wel een worsteling die Thirza nu doormaakt. Zoals ik haar begrijp, is het slechts een kwestie van tijd dat ze voor de bijl gaat (typ ik hier heel Freudiaans 'bil' ;)) en een relatie met die man begint.



Ik wil graag dat je weet, Thirza, dat je een goed mens bent zoals je bent. Je mag er zijn, jouw behoeften en verlangens verdienen een plaats. Jouw geluk is belangrijk. Je moet de ethische aspecten van een relatie aangaan met een getrouwde man niet licht opnemen. Je moet ook denken om jezelf en wat jouw plaats is in zo'n relatie. Maar bedenk dat je een goed mens bent en blijft, ook als je besluit hieraan te beginnen. Net zoals Zonlicht hebben jij, Mamz, Leo en ik het ook niet in ons karakter om een ander pijn te willen doen. Toch kunnen keuzes die je maakt dat soms wel tot gevolg hebben.



liefs,

dubio
dubiootje

het is zeker niet mijn bedoeling om hier een ethische discussie over wel of niet vreemdgaan te starten.



Wel vind ik het jammer dat je alleen deze regel gequoot hebt, waardoor het heel anders overkomt dan in hele posting bedoelt!
Alle reacties Link kopieren
Hallo Thirza en alle anderen!

al topic-hoppend kom ik er ook nog even bij...



Ook ik heb in het verleden een relatie gehad met een getrouwde man (na het overlijden van mijn 1e man, waarmee ik een slecht huwelijk had). Ik heb heel lang weerstand kunnen bieden, maar hij zocht zelf zo vaak toenadering dat ik op een gegeven moment dus inderdaad voor de bijl ging... En nee, het was niet helemaal correct (ik kende zijn vrouw en kinderen tot overmaat van ramp ook nog) maar wat heb ik er veel aan gehad! Het heeft mijn ego echt een oppepper gegeven, dat hij zoveel moeite voor me deed en positieve aandacht voor me had, dat ik alleen maar blij kan zijn dat hij er toen voor me was. Ik weet dat hij dat gevoel ook over mij heeft, hij was niet meer gelukkig in zijn huwelijk en had ook gewoon liefde nodig...



Na verloop van tijd werd het te serieus, dat kon ik niet aan, en daarom heb ik het beëindigd, wat op een vriendschappelijke manier verliep, zonder al te veel drama. Uiteindelijk is hij ook gescheiden trouwens, maar dat had niets met mij te maken, toen was het al ''uit''. Maar ik weet nog goed hoe ik me voelde toen ik wat met hem had... opeens lééfde ik weer! Het gaf me de kracht en moed om dingen aan te pakken. En het gevoel dat ik de liefde waard was.



Dus, in mijn ogen: is zoiets correct? Nee, maar ja, je gaat niet doelbewust op zoek naar een getrouwde man om te verleiden... Menselijk? Ja, absoluut. Dus ook van mij geen kritiek.
Alle reacties Link kopieren


dubiootje

het is zeker niet mijn bedoeling om hier een ethische discussie over wel of niet vreemdgaan te starten.



Weet ik ook hoor, ik snap dat het misschien overkwam als een verwijt aan jou maar het was meer een woord van waarschuwing aan mezelf ;)



Wel vind ik het jammer dat je alleen deze regel gequoot hebt, waardoor het heel anders overkomt dan in hele posting bedoelt!





Sorry Zon, zo was het niet bedoeld. Ik begrijp heel goed wat je in je posting wilde zeggen. Ik wilde op beide postings reageren, die van jou en Leo, maar dat was wat lastig quoten. En in jouw posting raakte mij vooral dit zinnetje. Omdat dat voor mij zo herkenbaar is en misschien voor Thirza ook wel. Ze lijkt me ook niet iemand die makkelijk vreemdgaat, ze worstelt net zo met haar gevoelens als ik destijds heb gedaan. Ik wilde haar graag duidelijk maken dat de beslissing die je in deze neemt, niets slechts hoeft te zeggen over wat voor persoon ze is.



Maar goed, zoals ik zei ligt is het een moeilijk onderwerp voor me dus misschien reageer ik wat overgevoelig?



liefs O+

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een gigantische mening over vreemdgaan, maar ik zie hier allerlei hele fijne vrouwen die erin terecht zijn gekomen. Ik ben er zelf ook in terechtgekomen, ooit. Blijf het een moeilijk punt vinden. Als ik nu het jonge meisje was dat toen verleid werd door een samenwonende man, had ik bedankt. Toen klampte ik me aan hem vast, júist op het moment dat ik te weten kwam dat hij een partner had. Voor die tijd was er nog niets gebeurd, was er alleen de verleiding. Er is een kindje geaborteerd door die vrouw en ik zal dus voor altijd een deel van de schuld aan die abortus met me meedragen.

Zorg goed voor jezelf en probeer of je kunt voorkomen dat de andere vrouw pijn lijdt, da's alles wat ik erover kan zeggen.



Leo, Zonlicht, het is inderdaad én ik wil niet gekwetst worden, me naar voelen na een close encounter, én ik zou me enorm opgelaten voelen als ik mijn ex bekende dat ik een onenightstand of zoiets achter de rug had. Aan meer dan dat ben ik echt niet toe en zelfs een ons zal nooit meer zo ongedwongen zijn als het voor deze ex voor me was. Nog even afgezien van dat er weinig valt te onssen met drie kinderen altijd bij me.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven