Actueel
alle pijlers
De cirkel van huiselijk geweld
woensdag 8 juli 2009 om 10:47
Gebaseerd op de dubieuze theorie dat het gebruik van geweld wordt 'geleerd', hebben de grote steden besloten een grootscheeps onderzoek te starten.
Het ultieme doel is dat de 'cirkel van geweld' wordt doorbroken. Maar sinds die theorie in brede kring voor 'waar' is aangenomen, en de gepropageerde opvoedingstechnieken en het toezicht van school en politie sinds de jaren zeventig daarop zijn aangepast, leven we met een ware explosie van geweld in de samenleving.
Wat denken jullie?
Weggegooid geld? Hobbyisme? Verkapte subsidie voor werkloze menswetenschappers? Een dwaalspoor? Wegbereiding voor het grootschalig drogeren van 'gewelddadige' types?
Of komt die explosie van geweld in de samenleving juist omdat dit soort 'flower-power' theorie niet consequent is doorgevoerd? Of is die perceptie van een gewelddadiger samenleving onjuist?
Het ultieme doel is dat de 'cirkel van geweld' wordt doorbroken. Maar sinds die theorie in brede kring voor 'waar' is aangenomen, en de gepropageerde opvoedingstechnieken en het toezicht van school en politie sinds de jaren zeventig daarop zijn aangepast, leven we met een ware explosie van geweld in de samenleving.
Wat denken jullie?
Weggegooid geld? Hobbyisme? Verkapte subsidie voor werkloze menswetenschappers? Een dwaalspoor? Wegbereiding voor het grootschalig drogeren van 'gewelddadige' types?
Of komt die explosie van geweld in de samenleving juist omdat dit soort 'flower-power' theorie niet consequent is doorgevoerd? Of is die perceptie van een gewelddadiger samenleving onjuist?
vrijdag 10 juli 2009 om 12:18
quote:mamzelle schreef op 10 juli 2009 @ 11:38:
(..)Jaap, je hebt mijn vraag nog niet beantwoord of je bekend bent met buitenproportioneel geweld en de minder krachtige zijn in een geweldsrelatie. Of the meer krachtige for all I care. Het is heel makkelijk om te theoretiseren over dingen die je nooit hebt meegemaakt, of het zinvol is is een tweede.(..)
Ik weet nog niet eens wat je nou eigenlijk onder 'geweld' verstaat. Al ergens in het begin van de discussie hier heb ik aangegeven dat ik, zonder zelf geweld te hebben gebruikt, in twee verschillende volwassen relaties een strijkijzer en serviesgoed naar mijn hoofd kreeg. Dan kan je man en 'groot en sterk' zijn, maar dat overleef je niet als het je verkeerd raakt. In die zin was ik 'minder krachtig', en 'disproportioneel' was het zeker. (In beide gevallen heb ik niet met fysieke middelen gereageerd, maar ben ik weggelopen. Uit de bedreigende omgeving en, na enige strubbelingen, uit de relatie).
Verder ben ik als kind opgegroeid in een tijd waarin het nog heel gewoon was dat je voor straf een gecontroleerd pak slaag kreeg. Dus 'over de knie'. Waarbij ik de zwakke partij was, maar ik heb dat nooit als 'disproportioneel' of 'traumatisch' ervaren. En ik vond het, zelfs in die tijd, minder 'erg' dan 'huisarrest', 'treiterstraffen', of een langdurig gefrustreerde relatie. Kinderachtige 'time-outs' vond ik al snel vernederend / kleinerend en hypocriet, en ze maakten dat ik het respect voor de leerkracht verloor.
Ik projecteer die persoonlijke ervaringen niet op de mensheid, en ik besef terdege dat niet iedereen dezelfde perceptie heeft als ik. Dat kan niet gezegd worden van degenen die inzetten op het modelleren van de samenleving. En ik vraag mij af waardoor dat komt. Voorzover ze er zelf baat bij hebben, omdat het hen werk of 'omzet' oplevert, begrijp ik het vanuit het idee dat het geen hout uitmaakt hoeveel slachtoffers je maakt, zolang je er zelf maar beter van wordt. Het soort 'idealisme' dat ons ook de kredietcrisis gaf, zeg maar.
Dan zijn er nog de mensen die 'geloven', en behept zijn met een religieus vertrouwen in hun 'model' en door 'consensus' verkregen visie, praktisch identiek aan de systematiek van 'hoop' die je in elke religie aantreft, en je blind maakt voor wat er niet klopt.
Vervolgens zijn er de mensen die bang zijn buiten 'de groep' te vallen, en die zich om die reden liever conformeren dan hun vinger op te steken om te melden dat de 'Keizer' geen kleren aanheeft.
En tot slot zijn er de mensen die maar gewoon iets 'doen', en zich helemaal niet bezighouden met dit soort kwesties, en helemaal niet als je ook bezig kunt zijn met Michael Jackson!
Dit soort indelingen in 'logische groepen' kan natuurlijk ook niet. Dat is net zo 'mechanistisch'. Maar het helpt om de realiteit in beeld te krijgen.
(..)Jaap, je hebt mijn vraag nog niet beantwoord of je bekend bent met buitenproportioneel geweld en de minder krachtige zijn in een geweldsrelatie. Of the meer krachtige for all I care. Het is heel makkelijk om te theoretiseren over dingen die je nooit hebt meegemaakt, of het zinvol is is een tweede.(..)
Ik weet nog niet eens wat je nou eigenlijk onder 'geweld' verstaat. Al ergens in het begin van de discussie hier heb ik aangegeven dat ik, zonder zelf geweld te hebben gebruikt, in twee verschillende volwassen relaties een strijkijzer en serviesgoed naar mijn hoofd kreeg. Dan kan je man en 'groot en sterk' zijn, maar dat overleef je niet als het je verkeerd raakt. In die zin was ik 'minder krachtig', en 'disproportioneel' was het zeker. (In beide gevallen heb ik niet met fysieke middelen gereageerd, maar ben ik weggelopen. Uit de bedreigende omgeving en, na enige strubbelingen, uit de relatie).
Verder ben ik als kind opgegroeid in een tijd waarin het nog heel gewoon was dat je voor straf een gecontroleerd pak slaag kreeg. Dus 'over de knie'. Waarbij ik de zwakke partij was, maar ik heb dat nooit als 'disproportioneel' of 'traumatisch' ervaren. En ik vond het, zelfs in die tijd, minder 'erg' dan 'huisarrest', 'treiterstraffen', of een langdurig gefrustreerde relatie. Kinderachtige 'time-outs' vond ik al snel vernederend / kleinerend en hypocriet, en ze maakten dat ik het respect voor de leerkracht verloor.
Ik projecteer die persoonlijke ervaringen niet op de mensheid, en ik besef terdege dat niet iedereen dezelfde perceptie heeft als ik. Dat kan niet gezegd worden van degenen die inzetten op het modelleren van de samenleving. En ik vraag mij af waardoor dat komt. Voorzover ze er zelf baat bij hebben, omdat het hen werk of 'omzet' oplevert, begrijp ik het vanuit het idee dat het geen hout uitmaakt hoeveel slachtoffers je maakt, zolang je er zelf maar beter van wordt. Het soort 'idealisme' dat ons ook de kredietcrisis gaf, zeg maar.
Dan zijn er nog de mensen die 'geloven', en behept zijn met een religieus vertrouwen in hun 'model' en door 'consensus' verkregen visie, praktisch identiek aan de systematiek van 'hoop' die je in elke religie aantreft, en je blind maakt voor wat er niet klopt.
Vervolgens zijn er de mensen die bang zijn buiten 'de groep' te vallen, en die zich om die reden liever conformeren dan hun vinger op te steken om te melden dat de 'Keizer' geen kleren aanheeft.
En tot slot zijn er de mensen die maar gewoon iets 'doen', en zich helemaal niet bezighouden met dit soort kwesties, en helemaal niet als je ook bezig kunt zijn met Michael Jackson!
Dit soort indelingen in 'logische groepen' kan natuurlijk ook niet. Dat is net zo 'mechanistisch'. Maar het helpt om de realiteit in beeld te krijgen.
vrijdag 10 juli 2009 om 13:12
quote:shahla schreef op 10 juli 2009 @ 08:51:
Ik reageer vanuit wat ik er nu van weet, denk, voel e.d. Ik ga niet strooien met teksten om iets te bewijzen.
1. Mijn definitie van huiselijk geweld:
Fysiek en geestelijk geweld wat zich afspeelt achter de voordeur, in het gezin.
2. Ik ben voor een praktijk onderzoek met daarin meegenomen: gegevens die al bekend zijn; om van daaruit verder te werken.
Kortom; ik zie liever al daden zodat mensen meteen geholpen worden, i.p.v. lijdzaam langs de zijlijn gegevens te verzamelen en die te presenteren zodat we pas over ? jaar een keer een plan van aanpak hebben. Terwijl voldoende mensen nu gebaat zijn bij actieve hulp.
3. Ik geloof inderdaad dat huiselijk geweld doorgegeven kan worden omdat mensen in patronen verwikkeld raken waar het moeilijk uitkomen is als objectievere mensen geen helpende hand bieden.Fysiek en geestelijk geweld wat zich afspeelt achter de voordeur, in het gezin.
Daarmee definieer je 'huiselijk'. Maar hoe definieer je 'geweld'? Dat is in deze discussie belangrijker.
Bij '2' zeg je dat je actie wil vóórdat de reslutaten van het (door jou gewenste) onderzoek er zijn. Volgens mij is dat twee keer 'mis'. Als het mogelijk is effectief te helpen zonder onderzoek, dan is dat hele onderzoek dus niet nodig.
Als dat onderzoek wél nodig is om tot een goede aanpak te komen, dan is het heel goed mogelijk dat je méér schade aanricht dan er al is door 'zomaar' iets te doen.
Bij '3' spreek je gelukkig van 'geloof'. Je spreekt ook over 'objectieve' mensen. Ik denk dat ik begrijp wat je daarmee bedoelt: Mensen die 'onpartijdig' zijn? Maar dat is wel een flinterdunne basis om dwingend in te grijpen.
Assistentie/hulp bij situaties waarin sprake is van 'huiselijk geweld' is er al. Van familie en buren, tot 'Blijf-van-mijn-Lijf'-huizen en een hele reeks van ambulante zorginstellingen, tot aan de politie aan toe. Daar gaat het hier niet om. Dit is een aanzet om (dwingend) preventief in te grijpen op een 'model-matige' manier.
Ik reageer vanuit wat ik er nu van weet, denk, voel e.d. Ik ga niet strooien met teksten om iets te bewijzen.
1. Mijn definitie van huiselijk geweld:
Fysiek en geestelijk geweld wat zich afspeelt achter de voordeur, in het gezin.
2. Ik ben voor een praktijk onderzoek met daarin meegenomen: gegevens die al bekend zijn; om van daaruit verder te werken.
Kortom; ik zie liever al daden zodat mensen meteen geholpen worden, i.p.v. lijdzaam langs de zijlijn gegevens te verzamelen en die te presenteren zodat we pas over ? jaar een keer een plan van aanpak hebben. Terwijl voldoende mensen nu gebaat zijn bij actieve hulp.
3. Ik geloof inderdaad dat huiselijk geweld doorgegeven kan worden omdat mensen in patronen verwikkeld raken waar het moeilijk uitkomen is als objectievere mensen geen helpende hand bieden.Fysiek en geestelijk geweld wat zich afspeelt achter de voordeur, in het gezin.
Daarmee definieer je 'huiselijk'. Maar hoe definieer je 'geweld'? Dat is in deze discussie belangrijker.
Bij '2' zeg je dat je actie wil vóórdat de reslutaten van het (door jou gewenste) onderzoek er zijn. Volgens mij is dat twee keer 'mis'. Als het mogelijk is effectief te helpen zonder onderzoek, dan is dat hele onderzoek dus niet nodig.
Als dat onderzoek wél nodig is om tot een goede aanpak te komen, dan is het heel goed mogelijk dat je méér schade aanricht dan er al is door 'zomaar' iets te doen.
Bij '3' spreek je gelukkig van 'geloof'. Je spreekt ook over 'objectieve' mensen. Ik denk dat ik begrijp wat je daarmee bedoelt: Mensen die 'onpartijdig' zijn? Maar dat is wel een flinterdunne basis om dwingend in te grijpen.
Assistentie/hulp bij situaties waarin sprake is van 'huiselijk geweld' is er al. Van familie en buren, tot 'Blijf-van-mijn-Lijf'-huizen en een hele reeks van ambulante zorginstellingen, tot aan de politie aan toe. Daar gaat het hier niet om. Dit is een aanzet om (dwingend) preventief in te grijpen op een 'model-matige' manier.
vrijdag 10 juli 2009 om 13:44
quote:Liv schreef op 10 juli 2009 @ 12:00:
Overigens blijkt ook dat zwarte jongens het meeste de lijfstraffen ontvangen. Maar ja, allemaal in de context he?Kijk, je bent kennelijk niet op de hoogte van de situatie daar. Iemand opent je ogen voor die realiteit, en dan zou je kunnen proberen uit te zoeken wat het waarheidsgehalte is, en hoe die praktijk is, vóór je er een mening over vormt. En ik wil het je wel voorkauwen, maar misschien moet je dan dat denigrerende toontje laten varen?
Onderzoek in de VS heeft aangetoond dat 'zwarte' ouders (anno nu) minder moeite hebben met lijfstraffen dan 'blanke' ouders. En hoewel het in Texas is toegestaan om lijfstraffen te hanteren als school, is het geen plicht. Dit heeft uiteenlopende consequenties die verklaren waarom het aantal 'zwarte' kinderen dat op die manier wordt gestraft groter is dan het aantal 'blanke' kinderen.
Ook voor die 'blanke' voorkeur is een reden: Gemiddeld genomen zijn de 'blanke' ouders materieel welvarender, en kunnen zij het zich veroorloven goed gedrag te 'kopen'. 'Zwarte' ouders kennen deze luxe niet. (En dat is voor de kinderen vermoedelijk maar beter ook!)
- Ten eerste, als een school lijfstraffen hanteert wordt in veel gevallen de ouders om toestemming gevraagd dat te mogen toepassen in voorkomende gevallen. 'Zwarte' ouders zullen daarbij (anno 2009) eerder geneigd zijn in te stemmen dan 'blanke' ouders.
- Ten tweede wordt op sommige van die scholen het kind ook een keuze geboden tussen lijfstraf of een alternatief (doorgaans 'nablijven' of 'van school gestuurd worden'). De 'zwarte' leerling loopt daarbij goede kans dat de ouders vervolgens alsnóg lijfstraf uitdelen, zeker bij 'van school gestuurd worden', omdat zij daarmee hun kansen op een betere plek in de samenleving verkwanselen, waar 'zwarte' ouders niet de financiële armslag hebben om hun kind een jaar te laten doubleren.
Tot slot is het waarschijnlijk dat kinderen die 'van huis uit' gewend zijn aan slaag, niet zo benauwd zijn voor lijfstraf als de kinderen die daar feitelijk onbekend mee zijn.
Dat raciale onderscheid wordt in de propaganda van CNN en dergelijke echter enthousiast gebruikt om twijfel te zaaien onder degenen die geen moeite hebben met lijfstraffen op scholen, of binnen het gezin. Een 'model'-voorbeeld van 'kennis' die is gebasserd op (welbewuste) 'bias'.
Overigens blijkt ook dat zwarte jongens het meeste de lijfstraffen ontvangen. Maar ja, allemaal in de context he?Kijk, je bent kennelijk niet op de hoogte van de situatie daar. Iemand opent je ogen voor die realiteit, en dan zou je kunnen proberen uit te zoeken wat het waarheidsgehalte is, en hoe die praktijk is, vóór je er een mening over vormt. En ik wil het je wel voorkauwen, maar misschien moet je dan dat denigrerende toontje laten varen?
Onderzoek in de VS heeft aangetoond dat 'zwarte' ouders (anno nu) minder moeite hebben met lijfstraffen dan 'blanke' ouders. En hoewel het in Texas is toegestaan om lijfstraffen te hanteren als school, is het geen plicht. Dit heeft uiteenlopende consequenties die verklaren waarom het aantal 'zwarte' kinderen dat op die manier wordt gestraft groter is dan het aantal 'blanke' kinderen.
Ook voor die 'blanke' voorkeur is een reden: Gemiddeld genomen zijn de 'blanke' ouders materieel welvarender, en kunnen zij het zich veroorloven goed gedrag te 'kopen'. 'Zwarte' ouders kennen deze luxe niet. (En dat is voor de kinderen vermoedelijk maar beter ook!)
- Ten eerste, als een school lijfstraffen hanteert wordt in veel gevallen de ouders om toestemming gevraagd dat te mogen toepassen in voorkomende gevallen. 'Zwarte' ouders zullen daarbij (anno 2009) eerder geneigd zijn in te stemmen dan 'blanke' ouders.
- Ten tweede wordt op sommige van die scholen het kind ook een keuze geboden tussen lijfstraf of een alternatief (doorgaans 'nablijven' of 'van school gestuurd worden'). De 'zwarte' leerling loopt daarbij goede kans dat de ouders vervolgens alsnóg lijfstraf uitdelen, zeker bij 'van school gestuurd worden', omdat zij daarmee hun kansen op een betere plek in de samenleving verkwanselen, waar 'zwarte' ouders niet de financiële armslag hebben om hun kind een jaar te laten doubleren.
Tot slot is het waarschijnlijk dat kinderen die 'van huis uit' gewend zijn aan slaag, niet zo benauwd zijn voor lijfstraf als de kinderen die daar feitelijk onbekend mee zijn.
Dat raciale onderscheid wordt in de propaganda van CNN en dergelijke echter enthousiast gebruikt om twijfel te zaaien onder degenen die geen moeite hebben met lijfstraffen op scholen, of binnen het gezin. Een 'model'-voorbeeld van 'kennis' die is gebasserd op (welbewuste) 'bias'.
vrijdag 10 juli 2009 om 13:59
quote:shahla schreef op 10 juli 2009 @ 09:03:
Als ik deze definitie er bij pak, zou ik mijn zoon van zestien tot 'pak hem beet' twee jaar terug ook in het hokje 'huiselijk geweld pleger' kunnen plaatsen. Een kind met psychiatrische problematiek die inderdaad de boventoon voerde in huis.
Ik denk dat psychiatrische aandoeningen en hoe dit inwerkt op de gezinsleden ook uit kunnen monden in huiselijk geweld.
Kinderen zijn in héél veel gevallen de plegers. En dat wordt eerder meer dan minder. Er zijn ook al tal van gevallen bekend waarbij kinderen héél uitgekookt hun ouders chanteren met aangifte wegens mishandeling. En ook dan is er, binnen mijn definitie, sprake van het misbruik van machtsmiddelen, dus 'geweld'.
Dat psychische aandoeningen kunnen leiden tot het terroriseren van de omgeving, is een gegeven. Er is echter een trend om gedrag dat niet binnen de 'norm' valt te medicaliseren. Hét grote voorbeeld is 'ADHD/ADD'. In veruit de meeste gevallen zou dit niet als een 'aandoening' worden getypeerd als er geen 'Ritalin' was. 'ADHD' is al héél lang bekend als gedragspatroon, maar werd in het verleden zelden of nooit als 'label' op een kind of volwassene geplakt. Nu is in sommige delen van de VS al meer dan éénderde van alle kinderen aan de Ritalin of soortgelijke rotzooi.
Als ik deze definitie er bij pak, zou ik mijn zoon van zestien tot 'pak hem beet' twee jaar terug ook in het hokje 'huiselijk geweld pleger' kunnen plaatsen. Een kind met psychiatrische problematiek die inderdaad de boventoon voerde in huis.
Ik denk dat psychiatrische aandoeningen en hoe dit inwerkt op de gezinsleden ook uit kunnen monden in huiselijk geweld.
Kinderen zijn in héél veel gevallen de plegers. En dat wordt eerder meer dan minder. Er zijn ook al tal van gevallen bekend waarbij kinderen héél uitgekookt hun ouders chanteren met aangifte wegens mishandeling. En ook dan is er, binnen mijn definitie, sprake van het misbruik van machtsmiddelen, dus 'geweld'.
Dat psychische aandoeningen kunnen leiden tot het terroriseren van de omgeving, is een gegeven. Er is echter een trend om gedrag dat niet binnen de 'norm' valt te medicaliseren. Hét grote voorbeeld is 'ADHD/ADD'. In veruit de meeste gevallen zou dit niet als een 'aandoening' worden getypeerd als er geen 'Ritalin' was. 'ADHD' is al héél lang bekend als gedragspatroon, maar werd in het verleden zelden of nooit als 'label' op een kind of volwassene geplakt. Nu is in sommige delen van de VS al meer dan éénderde van alle kinderen aan de Ritalin of soortgelijke rotzooi.
vrijdag 10 juli 2009 om 14:02
Jaap, ik lees die lappen van jou niet hoor. Zeker niet als je je berichten zo begint als je doet. Het interesseert me geen drol wat jij te melden hebt, tis alleen heel grappig te zien dat jij zo hysterisch reageert bij ieder zinnetje wat ik typ. En dat er dan iedere keer zo'n lange lap tekst volgt. Tjonge, tis therapie voor je zeker?
vrijdag 10 juli 2009 om 14:05
Oh ja, en uiteraard is Ritalin alleen maar rotzooi. Misschien moet jíj je daar es in verdiepen voordat je zulke domme onwetende uitspraken doet. Ga es praten met mensen of kinderen die het geholpen heeft, die nu weer plezier hebben in school of werk.
Ach nee, het zijn medicijnen, dus tis rotzooi, das veel makkelijker. Geef die kinderen gewoon een opvoedkundige tik, ben je van het hele gedonder af.
Ach nee, het zijn medicijnen, dus tis rotzooi, das veel makkelijker. Geef die kinderen gewoon een opvoedkundige tik, ben je van het hele gedonder af.
vrijdag 10 juli 2009 om 14:23
quote:Liv schreef op 10 juli 2009 @ 14:05:
Oh ja, en uiteraard is Ritalin alleen maar rotzooi. Misschien moet jíj je daar es in verdiepen voordat je zulke domme onwetende uitspraken doet. Ga es praten met mensen of kinderen die het geholpen heeft, die nu weer plezier hebben in school of werk.
Ach nee, het zijn medicijnen, dus tis rotzooi, das veel makkelijker. Geef die kinderen gewoon een opvoedkundige tik, ben je van het hele gedonder af.
Dat je mijn 'lappen' tekst niet leest, wil nog niet zeggen dat anderen dat ook niet doen. Dus moet ik toch even reageren op het feit dat je mijn uitspraak 'dom' vindt.
Onderzoek met ratten heeft aangetoond dat Ritalin (en vergelijkbare stoffen) de ontwikkeling van de hersenen veranderen, waarbij (bij ratten) op latere leeftijd (klinische) depressie optrad. Kun je meteen van de Ritalin over op de Prozac..........
Persoonlijk vind ik dat je nogal wat verantwoordelijkheid op je schouders laadt als je je kind voorbestemt voor een klinische depressie, louter omdat je graag wil dat ze rustig is in de klas en thuis.
Oh ja, en uiteraard is Ritalin alleen maar rotzooi. Misschien moet jíj je daar es in verdiepen voordat je zulke domme onwetende uitspraken doet. Ga es praten met mensen of kinderen die het geholpen heeft, die nu weer plezier hebben in school of werk.
Ach nee, het zijn medicijnen, dus tis rotzooi, das veel makkelijker. Geef die kinderen gewoon een opvoedkundige tik, ben je van het hele gedonder af.
Dat je mijn 'lappen' tekst niet leest, wil nog niet zeggen dat anderen dat ook niet doen. Dus moet ik toch even reageren op het feit dat je mijn uitspraak 'dom' vindt.
Onderzoek met ratten heeft aangetoond dat Ritalin (en vergelijkbare stoffen) de ontwikkeling van de hersenen veranderen, waarbij (bij ratten) op latere leeftijd (klinische) depressie optrad. Kun je meteen van de Ritalin over op de Prozac..........
Persoonlijk vind ik dat je nogal wat verantwoordelijkheid op je schouders laadt als je je kind voorbestemt voor een klinische depressie, louter omdat je graag wil dat ze rustig is in de klas en thuis.
vrijdag 10 juli 2009 om 16:41
Louter omdat je wil dat ze rustig is?? Ik denk niet dat jij helemaal begrijpt wat het inhoudt om add/adhd te hebben. Ik ga het niet uitleggen ook, want jij wil toch niks anders aannemen dan je eigen, vastgeroeste mening. Maar je uitspraak wijst er in ieder geval op dat je geen verstand van zaken hebt.
Er is naar Ritalin heel veel onderzoek gedaan. Voor zover bekend is het een zeer veilig middel. Het bestaat namelijk al wat jaartjes, Jaap. En ratten zijn geen mensen zoals je misschien weet.
Ik heb die onderzoeken niet bij de hand, maar ik vertrouw een ietsjepietsje meer op de ervaring en deskundigheid van een psychiater dan op de mening van ene Jaap op het vivaforum.
Er is naar Ritalin heel veel onderzoek gedaan. Voor zover bekend is het een zeer veilig middel. Het bestaat namelijk al wat jaartjes, Jaap. En ratten zijn geen mensen zoals je misschien weet.
Ik heb die onderzoeken niet bij de hand, maar ik vertrouw een ietsjepietsje meer op de ervaring en deskundigheid van een psychiater dan op de mening van ene Jaap op het vivaforum.
vrijdag 10 juli 2009 om 16:56
quote:mamzelle schreef op 10 juli 2009 @ 10:00:
[...]
Ook voor mij is het een persoonlijke vaststelling. In de slechte relatie die ik had was het me al vrij snel duidelijk dat dit niet goed voor me was. Dat ik daar vervolgens geen consequenties aan verbond is een ander verhaal.
Ik heb dus ook een gelijkwaardige relatie gehad met veel verbale diarree, maar geen seconde angst.
Maar goed, dat kan voor iedereen anders zijn.Wat is voor jou vrij snel? Bij mij duurde dat redelijk lang om meerdere redenen waaronder het simpelweg niet (h)erkennen van het daadwerkelijke probleem waar ik in zat. Ik heb overigens meer te maken gehad met geestelijk huiselijk geweld en geweld voor mijn neus dan tegen mijn neus. Angst kende ik eigenlijk voor de mishandeling niet echt. Tenminste, ik herkende het vermoedelijk niet als angst of het was te subtiel.
[...]
Ook voor mij is het een persoonlijke vaststelling. In de slechte relatie die ik had was het me al vrij snel duidelijk dat dit niet goed voor me was. Dat ik daar vervolgens geen consequenties aan verbond is een ander verhaal.
Ik heb dus ook een gelijkwaardige relatie gehad met veel verbale diarree, maar geen seconde angst.
Maar goed, dat kan voor iedereen anders zijn.Wat is voor jou vrij snel? Bij mij duurde dat redelijk lang om meerdere redenen waaronder het simpelweg niet (h)erkennen van het daadwerkelijke probleem waar ik in zat. Ik heb overigens meer te maken gehad met geestelijk huiselijk geweld en geweld voor mijn neus dan tegen mijn neus. Angst kende ik eigenlijk voor de mishandeling niet echt. Tenminste, ik herkende het vermoedelijk niet als angst of het was te subtiel.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
vrijdag 10 juli 2009 om 17:01
quote:mamzelle schreef op 10 juli 2009 @ 11:38:
Het is sowieso een verschil in perceptie omdat Shahla lijkt te schrijven over een klap in een relatie en Digitalis over een klap, of meerdere klappen, ontvangen als kind. Klopt. Ik redeneerde vanuit de relatie tussen partners. Niet vanuit de relatie ouder-kind.
Het is sowieso een verschil in perceptie omdat Shahla lijkt te schrijven over een klap in een relatie en Digitalis over een klap, of meerdere klappen, ontvangen als kind. Klopt. Ik redeneerde vanuit de relatie tussen partners. Niet vanuit de relatie ouder-kind.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
vrijdag 10 juli 2009 om 17:14
quote:jaap schreef op 10 juli 2009 @ 13:12:
[...]
Fysiek en geestelijk geweld wat zich afspeelt achter de voordeur, in het gezin.
Daarmee definieer je 'huiselijk'. Maar hoe definieer je 'geweld'? Dat is in deze discussie belangrijker.
Nee. Ik definieer huiselijk geweld in twee partijen. Fysiek en geestelijk. Dat ik het verder niet uitdiep heb ik eerder al uitgelegd.
quote:Bij '2' zeg je dat je actie wil vóórdat de reslutaten van het (door jou gewenste) onderzoek er zijn. Volgens mij is dat twee keer 'mis'.
Er zijn al onderzoeken gedaan. We beginnen niet vanaf nul.
Schreef ik ook al: met de al bekende gegevens.
quote:Bij '3' spreek je gelukkig van 'geloof'. Je spreekt ook over 'objectieve' mensen. Ik denk dat ik begrijp wat je daarmee bedoelt: Mensen die 'onpartijdig' zijn? Maar dat is wel een flinterdunne basis om dwingend in te grijpen.
Assistentie/hulp bij situaties waarin sprake is van 'huiselijk geweld' is er al. Van familie en buren, tot 'Blijf-van-mijn-Lijf'-huizen en een hele reeks van ambulante zorginstellingen, tot aan de politie aan toe. Daar gaat het hier niet om. Dit is een aanzet om (dwingend) preventief in te grijpen op een 'model-matige' manier.
Inderdaad, mensen die onpartijdig(er) zijn en objectiever omdat ze niet met hun neus te dicht op de situatie staan. Lijkt mij een prima basis om mee te starten. Welke basis wil jij dan zien?
Jij zegt dat er al 'heel veel is'. Loopt dat al zo goed dan?
Grijpen familie en buren wel echt in? Na al wat jaren hier meegedraaid te hebben op het forum ben ik al vele topics tegen gekomen waarin erg duidelijk werd dat mensen vaak te huiverig zijn om echt in te grijpen. Er wordt een keer een telefoontje gewaagd naar de politie of een gesprek met het slachtoffer aangeknoopt maar dat is het wel zo'n beetje.
De andere instellingen, daar zal een slachtoffer zélf naartoe moeten, wat in mijn ogen een zwak punt is. Een slachtoffer is niet zelden geïntimideerd, geïndoctrineerd of te bang om hulp te zoeken of er vandoor te gaan.
Jij zegt, hier gaat het niet om. Nou, daar gaat het ook om, want ik wil doorgaan op de al ingeslagen weg en verder gaan uitbouwen en verbeteren wat er al is. Dan kun je wel al sneller ingrijpen. Dat lijkt mij van eerste belang. Dat de mensen die al in de situatie zitten urgent geholpen worden. Kunnen we ondertussen gaan bekijken hoe we preventief te werk kunnen gaan.
[...]
Fysiek en geestelijk geweld wat zich afspeelt achter de voordeur, in het gezin.
Daarmee definieer je 'huiselijk'. Maar hoe definieer je 'geweld'? Dat is in deze discussie belangrijker.
Nee. Ik definieer huiselijk geweld in twee partijen. Fysiek en geestelijk. Dat ik het verder niet uitdiep heb ik eerder al uitgelegd.
quote:Bij '2' zeg je dat je actie wil vóórdat de reslutaten van het (door jou gewenste) onderzoek er zijn. Volgens mij is dat twee keer 'mis'.
Er zijn al onderzoeken gedaan. We beginnen niet vanaf nul.
Schreef ik ook al: met de al bekende gegevens.
quote:Bij '3' spreek je gelukkig van 'geloof'. Je spreekt ook over 'objectieve' mensen. Ik denk dat ik begrijp wat je daarmee bedoelt: Mensen die 'onpartijdig' zijn? Maar dat is wel een flinterdunne basis om dwingend in te grijpen.
Assistentie/hulp bij situaties waarin sprake is van 'huiselijk geweld' is er al. Van familie en buren, tot 'Blijf-van-mijn-Lijf'-huizen en een hele reeks van ambulante zorginstellingen, tot aan de politie aan toe. Daar gaat het hier niet om. Dit is een aanzet om (dwingend) preventief in te grijpen op een 'model-matige' manier.
Inderdaad, mensen die onpartijdig(er) zijn en objectiever omdat ze niet met hun neus te dicht op de situatie staan. Lijkt mij een prima basis om mee te starten. Welke basis wil jij dan zien?
Jij zegt dat er al 'heel veel is'. Loopt dat al zo goed dan?
Grijpen familie en buren wel echt in? Na al wat jaren hier meegedraaid te hebben op het forum ben ik al vele topics tegen gekomen waarin erg duidelijk werd dat mensen vaak te huiverig zijn om echt in te grijpen. Er wordt een keer een telefoontje gewaagd naar de politie of een gesprek met het slachtoffer aangeknoopt maar dat is het wel zo'n beetje.
De andere instellingen, daar zal een slachtoffer zélf naartoe moeten, wat in mijn ogen een zwak punt is. Een slachtoffer is niet zelden geïntimideerd, geïndoctrineerd of te bang om hulp te zoeken of er vandoor te gaan.
Jij zegt, hier gaat het niet om. Nou, daar gaat het ook om, want ik wil doorgaan op de al ingeslagen weg en verder gaan uitbouwen en verbeteren wat er al is. Dan kun je wel al sneller ingrijpen. Dat lijkt mij van eerste belang. Dat de mensen die al in de situatie zitten urgent geholpen worden. Kunnen we ondertussen gaan bekijken hoe we preventief te werk kunnen gaan.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
vrijdag 10 juli 2009 om 17:24
Ben niet zo van de zijwegen maar omdat psychiatrische aandoeningen inherent kunnen zijn aan huiselijk geweld is de zijweg naar medicatie niet zo heel erg afgedwaald.
Goed gebruik van ritalin betekent: het voorkomen of doorbreken van de stagnatie van de ontwikkeling van het kind.
Ritalin helpt het kind zich beter te kunnen concentreren, zich minder druk in het hoofd te voelen. Als je dat bewerkstelligt, zorg je ervoor dat een kind vatbaarder is voor leerprocessen in gedrag en schoolprestaties.
ADHD: niet enkel een gedragprobleem. In de hersenen zijn afwijkingen waargenomen.
PDD-NOS: aan autisme verwant, kun je niet overheen groeien zoals wel met ADHD/ADD het geval kan zijn.
Mijn zoon is gediagnosticeerd met ADHD/PDD-NOS.
Eigenlijk is het wetenschappelijk gezien PDD-NOS maar bepaalde gedragingen en kenmerken lijken zo op ADHD dat ze voor de ouders een combinatie 'in het leven' geroepen hebben, zodat het voor hen duidelijker is.
Goed gebruik van ritalin betekent: het voorkomen of doorbreken van de stagnatie van de ontwikkeling van het kind.
Ritalin helpt het kind zich beter te kunnen concentreren, zich minder druk in het hoofd te voelen. Als je dat bewerkstelligt, zorg je ervoor dat een kind vatbaarder is voor leerprocessen in gedrag en schoolprestaties.
ADHD: niet enkel een gedragprobleem. In de hersenen zijn afwijkingen waargenomen.
PDD-NOS: aan autisme verwant, kun je niet overheen groeien zoals wel met ADHD/ADD het geval kan zijn.
Mijn zoon is gediagnosticeerd met ADHD/PDD-NOS.
Eigenlijk is het wetenschappelijk gezien PDD-NOS maar bepaalde gedragingen en kenmerken lijken zo op ADHD dat ze voor de ouders een combinatie 'in het leven' geroepen hebben, zodat het voor hen duidelijker is.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
vrijdag 10 juli 2009 om 18:07
Kom op Jaap, ik ga dat onderzoek niet eens lezen mbt verband tussen ADHD, Ritalin en ratten plus klinische depressie. Valt namelijk gewoon logisch te beredeneren. Enig idee hoeveel mensen een depressie meemaken? En dat depressie ook eerder voorkomt bij mensen die al bekend zijn met de psychiatrie in hulpbehoevende vorm?
Misbruik moet worden tegengegaan ja. Een goeie diagnostiek dient eerst plaats te vinden. Ik denk dat er een hoop onzin in de steeds vernieuwde DSM-zoveel staat en ik zou een hoop schrappen, maar kernafwijkingen zoals ik ze maar noem zijn wel degelijk aanwezig. Bovendien hoef je niet een gehele stoornis te hebben om van bijvoorbeeld 'narcistische trekken' te spreken (als in diagnostiek, niet in de taal). Zoals Shala met haar zoon heeft uitgelegd. Een goede diagnose zonder opname en goede opvolging is haast niet te stellen. Als iemand in de knoop een praktijk binnenloopt en die komt enkel over die problematiek praten, dan krijgt hij/zij van een minder bekwaam arts een volledige diagnose (persoonlijkheidssoornis, depressie, noem maar op) terwijl er -mits volledig beeld- ook van trekken kan worden gesproken. Maar dan nog kun je die trekken, als men er last van heeft, in se wel behandelen als 'gehele stoornis'. 't Is lastig allemaal en geen simpele wiskunde, maar een geheel complot van medicijnfabricanten en artsen is natuurlijk ook nou ja, pathologisch, he.
Misbruik moet worden tegengegaan ja. Een goeie diagnostiek dient eerst plaats te vinden. Ik denk dat er een hoop onzin in de steeds vernieuwde DSM-zoveel staat en ik zou een hoop schrappen, maar kernafwijkingen zoals ik ze maar noem zijn wel degelijk aanwezig. Bovendien hoef je niet een gehele stoornis te hebben om van bijvoorbeeld 'narcistische trekken' te spreken (als in diagnostiek, niet in de taal). Zoals Shala met haar zoon heeft uitgelegd. Een goede diagnose zonder opname en goede opvolging is haast niet te stellen. Als iemand in de knoop een praktijk binnenloopt en die komt enkel over die problematiek praten, dan krijgt hij/zij van een minder bekwaam arts een volledige diagnose (persoonlijkheidssoornis, depressie, noem maar op) terwijl er -mits volledig beeld- ook van trekken kan worden gesproken. Maar dan nog kun je die trekken, als men er last van heeft, in se wel behandelen als 'gehele stoornis'. 't Is lastig allemaal en geen simpele wiskunde, maar een geheel complot van medicijnfabricanten en artsen is natuurlijk ook nou ja, pathologisch, he.
vrijdag 10 juli 2009 om 20:52
Shahla, bij mij was heel snel binnen drie maanden of zo. Ben nog wel een flinke tijd in de rookgordijnen getrapt maar er was al zo snel iets mis dat ik zelf ging vechten en gooien. Nooit eerder gedaan.
Jaap, ik denk dat mijn definitie van geweld iets inhoudt van binnendringen binnen de persoonlijke ruimte van de ander. Kan fysiek of geestelijk zijn. Voor huiselijk geweld lijkt het me zinvol daaraan toe te voegen dat dit voortdurend is, niet altijd even ernstig, maar wel leidend tot een voortdurend onveilige en onvoorspelbare situatie.
Jij kon weglopen van het geweld waarmee je werd geconfronteerd, ik niet. Ja, als de voorwerpen je verkeerd raken ben je het haasje, en nee, als je weg kunt komen heb je een route naar veiligheid en voel je je dus niet beklemd of onmachtig.
Potver, ik kan er gewoon boos om worden dat je een structureel onveilige relatie probeert te vergelijken met een paar gewelddadige incidenten of een paar verbale schermutselingen of een enkele verdiende opvoedkundige tik. Mijns inziens heb je geen idee van wat het betekent om onder de macht van een ander te leven.
Denk dat als je dat idee wel had, dat je heel wat voorzichtiger zou zijn met je promotiecampagne voor de opvoedkundige tik.
Jaap, ik denk dat mijn definitie van geweld iets inhoudt van binnendringen binnen de persoonlijke ruimte van de ander. Kan fysiek of geestelijk zijn. Voor huiselijk geweld lijkt het me zinvol daaraan toe te voegen dat dit voortdurend is, niet altijd even ernstig, maar wel leidend tot een voortdurend onveilige en onvoorspelbare situatie.
Jij kon weglopen van het geweld waarmee je werd geconfronteerd, ik niet. Ja, als de voorwerpen je verkeerd raken ben je het haasje, en nee, als je weg kunt komen heb je een route naar veiligheid en voel je je dus niet beklemd of onmachtig.
Potver, ik kan er gewoon boos om worden dat je een structureel onveilige relatie probeert te vergelijken met een paar gewelddadige incidenten of een paar verbale schermutselingen of een enkele verdiende opvoedkundige tik. Mijns inziens heb je geen idee van wat het betekent om onder de macht van een ander te leven.
Denk dat als je dat idee wel had, dat je heel wat voorzichtiger zou zijn met je promotiecampagne voor de opvoedkundige tik.
vrijdag 10 juli 2009 om 20:55
quote:Liv schreef op 10 juli 2009 @ 16:41:
(..)
Ik heb die onderzoeken niet bij de hand, maar ik vertrouw een ietsjepietsje meer op de ervaring en deskundigheid van een psychiater dan op de mening van ene Jaap op het vivaforum.Daarom verwees ik ook naar William Carlezon, PhD, associate professor of psychiatry, Harvard Medical School, en director McLean Hospital Behavioral Genetics Laboratory, Boston, Massachusetts. Het wemelt bovendien van de vergelijkbare onderzoeken, maar sommige psychiaters in Nederland lopen er (om redenen van 'omzet') niet mee te koop.
(..)
Ik heb die onderzoeken niet bij de hand, maar ik vertrouw een ietsjepietsje meer op de ervaring en deskundigheid van een psychiater dan op de mening van ene Jaap op het vivaforum.Daarom verwees ik ook naar William Carlezon, PhD, associate professor of psychiatry, Harvard Medical School, en director McLean Hospital Behavioral Genetics Laboratory, Boston, Massachusetts. Het wemelt bovendien van de vergelijkbare onderzoeken, maar sommige psychiaters in Nederland lopen er (om redenen van 'omzet') niet mee te koop.
vrijdag 10 juli 2009 om 21:05
quote:shahla schreef op 10 juli 2009 @ 17:14:
Nee. Ik definieer huiselijk geweld in twee partijen. Fysiek en geestelijk. Dat ik het verder niet uitdiep heb ik eerder al uitgelegd.
Er zijn al onderzoeken gedaan. We beginnen niet vanaf nul.
Schreef ik ook al: met de al bekende gegevens.
Inderdaad, mensen die onpartijdig(er) zijn en objectiever omdat ze niet met hun neus te dicht op de situatie staan. Lijkt mij een prima basis om mee te starten. Welke basis wil jij dan zien?
Jij zegt dat er al 'heel veel is'. Loopt dat al zo goed dan?
Grijpen familie en buren wel echt in? Na al wat jaren hier meegedraaid te hebben op het forum ben ik al vele topics tegen gekomen waarin erg duidelijk werd dat mensen vaak te huiverig zijn om echt in te grijpen. Er wordt een keer een telefoontje gewaagd naar de politie of een gesprek met het slachtoffer aangeknoopt maar dat is het wel zo'n beetje.
De andere instellingen, daar zal een slachtoffer zélf naartoe moeten, wat in mijn ogen een zwak punt is. Een slachtoffer is niet zelden geïntimideerd, geïndoctrineerd of te bang om hulp te zoeken of er vandoor te gaan.
Jij zegt, hier gaat het niet om. Nou, daar gaat het ook om, want ik wil doorgaan op de al ingeslagen weg en verder gaan uitbouwen en verbeteren wat er al is. Dan kun je wel al sneller ingrijpen. Dat lijkt mij van eerste belang. Dat de mensen die al in de situatie zitten urgent geholpen worden. Kunnen we ondertussen gaan bekijken hoe we preventief te werk kunnen gaan.
Hier kom ik niet echt verder mee. Als je geweld opsplitst in twee nieuwe abstracte begrippen waar iedereen zijn eigen uitleg aan kan geven, schiet dat niet op.
Dat er al onderzoeken gedaan zijn, dat kun je wel zeggen! Je kunt met die onderzoeken Nederland een winter lang gratis verwarmen als je de fik erin steekt. En dat is eigenlijk ook het enige nut (als je de werkverschaffing voor de 'onderzoekers' en politici die het opleverde buiten beschouwing laat). Dit onderzoek is inderdaad 'meer van hetzelfde': Meer 'publicity-stunt' dan wetenschappelijk onderzoek.
Dat de eindeloze reeks zorginstellingen en hulporganisaties die er inmiddels zijn niet werken, dat hoef je mij niet te vertellen. Dat is juist de kern van mijn betoog. En ik vraag mij af hoe een weldenkend mens dan kan bedenken dat we nog méér van hetzelfde nodig hebben.
Nee. Ik definieer huiselijk geweld in twee partijen. Fysiek en geestelijk. Dat ik het verder niet uitdiep heb ik eerder al uitgelegd.
Er zijn al onderzoeken gedaan. We beginnen niet vanaf nul.
Schreef ik ook al: met de al bekende gegevens.
Inderdaad, mensen die onpartijdig(er) zijn en objectiever omdat ze niet met hun neus te dicht op de situatie staan. Lijkt mij een prima basis om mee te starten. Welke basis wil jij dan zien?
Jij zegt dat er al 'heel veel is'. Loopt dat al zo goed dan?
Grijpen familie en buren wel echt in? Na al wat jaren hier meegedraaid te hebben op het forum ben ik al vele topics tegen gekomen waarin erg duidelijk werd dat mensen vaak te huiverig zijn om echt in te grijpen. Er wordt een keer een telefoontje gewaagd naar de politie of een gesprek met het slachtoffer aangeknoopt maar dat is het wel zo'n beetje.
De andere instellingen, daar zal een slachtoffer zélf naartoe moeten, wat in mijn ogen een zwak punt is. Een slachtoffer is niet zelden geïntimideerd, geïndoctrineerd of te bang om hulp te zoeken of er vandoor te gaan.
Jij zegt, hier gaat het niet om. Nou, daar gaat het ook om, want ik wil doorgaan op de al ingeslagen weg en verder gaan uitbouwen en verbeteren wat er al is. Dan kun je wel al sneller ingrijpen. Dat lijkt mij van eerste belang. Dat de mensen die al in de situatie zitten urgent geholpen worden. Kunnen we ondertussen gaan bekijken hoe we preventief te werk kunnen gaan.
Hier kom ik niet echt verder mee. Als je geweld opsplitst in twee nieuwe abstracte begrippen waar iedereen zijn eigen uitleg aan kan geven, schiet dat niet op.
Dat er al onderzoeken gedaan zijn, dat kun je wel zeggen! Je kunt met die onderzoeken Nederland een winter lang gratis verwarmen als je de fik erin steekt. En dat is eigenlijk ook het enige nut (als je de werkverschaffing voor de 'onderzoekers' en politici die het opleverde buiten beschouwing laat). Dit onderzoek is inderdaad 'meer van hetzelfde': Meer 'publicity-stunt' dan wetenschappelijk onderzoek.
Dat de eindeloze reeks zorginstellingen en hulporganisaties die er inmiddels zijn niet werken, dat hoef je mij niet te vertellen. Dat is juist de kern van mijn betoog. En ik vraag mij af hoe een weldenkend mens dan kan bedenken dat we nog méér van hetzelfde nodig hebben.
vrijdag 10 juli 2009 om 21:06
quote:jaap schreef op 10 juli 2009 @ 20:55:
[...]
Daarom verwees ik ook naar William Carlezon, PhD, associate professor of psychiatry, Harvard Medical School, en director McLean Hospital Behavioral Genetics Laboratory, Boston, Massachusetts. Het wemelt bovendien van de vergelijkbare onderzoeken, maar sommige psychiaters in Nederland lopen er (om redenen van 'omzet') niet mee te koop.
Sure, het gaat allemaal om omzet. Jaap weer met zijn complottheoriëen.
Met Ritalin moet je zorgvuldig omgaan ja. Net als met ieder ander medicijn, for that matter.
Maar het is géén vergif (zo wil jij het doen overkomen), het is een middel om mensen te helpen. En dat doet het.
Ik heb niet zo'n behoefte om er verder dieper op in te gaan, maar geloof me maar als ik zeg dat sommige kinderen zonder die medicijnen een stuk slechter af zouden zijn. Nee, niet hun omgeving, maar de kinderen zelf.
Hier wil ik het bij laten, want dit heeft ook weinig meer met het oorspronkelijk onderwerp te maken.
[...]
Daarom verwees ik ook naar William Carlezon, PhD, associate professor of psychiatry, Harvard Medical School, en director McLean Hospital Behavioral Genetics Laboratory, Boston, Massachusetts. Het wemelt bovendien van de vergelijkbare onderzoeken, maar sommige psychiaters in Nederland lopen er (om redenen van 'omzet') niet mee te koop.
Sure, het gaat allemaal om omzet. Jaap weer met zijn complottheoriëen.
Met Ritalin moet je zorgvuldig omgaan ja. Net als met ieder ander medicijn, for that matter.
Maar het is géén vergif (zo wil jij het doen overkomen), het is een middel om mensen te helpen. En dat doet het.
Ik heb niet zo'n behoefte om er verder dieper op in te gaan, maar geloof me maar als ik zeg dat sommige kinderen zonder die medicijnen een stuk slechter af zouden zijn. Nee, niet hun omgeving, maar de kinderen zelf.
Hier wil ik het bij laten, want dit heeft ook weinig meer met het oorspronkelijk onderwerp te maken.
vrijdag 10 juli 2009 om 21:26
quote:shahla schreef op 10 juli 2009 @ 17:24:
Ben niet zo van de zijwegen maar omdat psychiatrische aandoeningen inherent kunnen zijn aan huiselijk geweld is de zijweg naar medicatie niet zo heel erg afgedwaald.
Goed gebruik van ritalin betekent: het voorkomen of doorbreken van de stagnatie van de ontwikkeling van het kind.
Ritalin helpt het kind zich beter te kunnen concentreren, zich minder druk in het hoofd te voelen. Als je dat bewerkstelligt, zorg je ervoor dat een kind vatbaarder is voor leerprocessen in gedrag en schoolprestaties.
ADHD: niet enkel een gedragprobleem. In de hersenen zijn afwijkingen waargenomen.
PDD-NOS: aan autisme verwant, kun je niet overheen groeien zoals wel met ADHD/ADD het geval kan zijn.
Mijn zoon is gediagnosticeerd met ADHD/PDD-NOS.
Eigenlijk is het wetenschappelijk gezien PDD-NOS maar bepaalde gedragingen en kenmerken lijken zo op ADHD dat ze voor de ouders een combinatie 'in het leven' geroepen hebben, zodat het voor hen duidelijker is.
Ik ga niet in de diagnose van je specialist treden. Maar je moet begrijpen dat dit soort 'aandoeningen' recent een hoge vlucht hebben genomen, nadat er een 'medicijn' gevonden werd.
Dat 'medicijn' is, in dit geval, amphetamine, oftewel 'speed', onder een andere naam. De bijwerkingen van dit middel zijn al héél lang bekend, en waren eerder aanleiding de uitgifte van het middel als 'medicijn' (uitsluitend voor volwassenen) om af te vallen bij wet te verbieden. Een tegenvaller voor de producenten. Maar nu het terug is als middel om 'drukke kinderen' rustig te krijgen, is het lekker 'scoren': Research-kosten praktisch 'nul', en de omzet gaat door het dak omdat in die steeds uitdijende klassen, met kinderen van wie de ouders geen tijd hebben, er gegarandeerd stééds meer drukke kinderen bijkomen. Ook al omdat de leerkracht gehouden is aan tijdrovende en 'pedagogisch verantwoorde' procedures om in de behoeften van ieder kind te voorzien, en niet mag zeggen: 'En nu blijf je op je plek zitten! Anders..........!'
'Afwijkingen' in de hersenen zijn bij dit soort gedrag niet aantoonbaar, omdat we véél te weinig weten van wat een 'normale' reactie is. Of wat het betekent als een EEG, of andere 'scan' een ander patroon laat zien. Er zijn mensen die (fysiek) een groot deel van de hersenen (lijken te) missen, wiens EEG bijzonder 'vreemd' is, maar die volkomen normaal zijn in de omgang. Voor een groot aantal 'situaties' weten we inmiddels welke gebieden doorgaans 'oplichten'. Maar welke rol ze precies spelen, en wat er gebeurt als ze niet 'oplichten', en of dat een mens 'beter' of 'slechter' maakt, of misschien 'beter' in 'dit', maar slechter in 'dat', daar heeft de wetenschap (nog) geen zicht op.
Ben niet zo van de zijwegen maar omdat psychiatrische aandoeningen inherent kunnen zijn aan huiselijk geweld is de zijweg naar medicatie niet zo heel erg afgedwaald.
Goed gebruik van ritalin betekent: het voorkomen of doorbreken van de stagnatie van de ontwikkeling van het kind.
Ritalin helpt het kind zich beter te kunnen concentreren, zich minder druk in het hoofd te voelen. Als je dat bewerkstelligt, zorg je ervoor dat een kind vatbaarder is voor leerprocessen in gedrag en schoolprestaties.
ADHD: niet enkel een gedragprobleem. In de hersenen zijn afwijkingen waargenomen.
PDD-NOS: aan autisme verwant, kun je niet overheen groeien zoals wel met ADHD/ADD het geval kan zijn.
Mijn zoon is gediagnosticeerd met ADHD/PDD-NOS.
Eigenlijk is het wetenschappelijk gezien PDD-NOS maar bepaalde gedragingen en kenmerken lijken zo op ADHD dat ze voor de ouders een combinatie 'in het leven' geroepen hebben, zodat het voor hen duidelijker is.
Ik ga niet in de diagnose van je specialist treden. Maar je moet begrijpen dat dit soort 'aandoeningen' recent een hoge vlucht hebben genomen, nadat er een 'medicijn' gevonden werd.
Dat 'medicijn' is, in dit geval, amphetamine, oftewel 'speed', onder een andere naam. De bijwerkingen van dit middel zijn al héél lang bekend, en waren eerder aanleiding de uitgifte van het middel als 'medicijn' (uitsluitend voor volwassenen) om af te vallen bij wet te verbieden. Een tegenvaller voor de producenten. Maar nu het terug is als middel om 'drukke kinderen' rustig te krijgen, is het lekker 'scoren': Research-kosten praktisch 'nul', en de omzet gaat door het dak omdat in die steeds uitdijende klassen, met kinderen van wie de ouders geen tijd hebben, er gegarandeerd stééds meer drukke kinderen bijkomen. Ook al omdat de leerkracht gehouden is aan tijdrovende en 'pedagogisch verantwoorde' procedures om in de behoeften van ieder kind te voorzien, en niet mag zeggen: 'En nu blijf je op je plek zitten! Anders..........!'
'Afwijkingen' in de hersenen zijn bij dit soort gedrag niet aantoonbaar, omdat we véél te weinig weten van wat een 'normale' reactie is. Of wat het betekent als een EEG, of andere 'scan' een ander patroon laat zien. Er zijn mensen die (fysiek) een groot deel van de hersenen (lijken te) missen, wiens EEG bijzonder 'vreemd' is, maar die volkomen normaal zijn in de omgang. Voor een groot aantal 'situaties' weten we inmiddels welke gebieden doorgaans 'oplichten'. Maar welke rol ze precies spelen, en wat er gebeurt als ze niet 'oplichten', en of dat een mens 'beter' of 'slechter' maakt, of misschien 'beter' in 'dit', maar slechter in 'dat', daar heeft de wetenschap (nog) geen zicht op.
vrijdag 10 juli 2009 om 21:36
Beste Jaap,
Is het een idee om eens een ochtendje of dagje mee te draaien in zo'n overvolle kleuterklas? Om met eigen ogen te zien dat er kinderen zijn die onmogelijk op de plaats kunnen blijven zitten, al wordt ze 100 x per dag gezegd dat ze dit nu moeten doen.
Heb je al eens overwogen dat de klassen van nu niet meer te vergelijken zijn met de klassen van vroegah? Dat er een dermate toename van prikkels is dat prikkelgevoelige kinderen hier heftiger op reageren dan vroegah. Maar ja, wel stimulerend, uitdagend, boeiend, de kinderen leren veel meer dan wij vroegah leerden.
Zulks is ook gaande in de arbeidsmarkt van tegenwoordig, die is werkelijk niet meer te vergelijken met de braaf gestructureerde doodsputten van vroegah.
Tja, we kunnen natuurlijk ook terug naar de klassen met bankjes naast elkaar en uren lang dom rekenwerk en uren lang dom leeswerk (luisteren naar trage medeleerlingen bijvoorbeeld)..
Nog makkelijker: laten we gewoon terug gaan naar de prehistorie. Niets geen gedoe met socialisatie of verbetering van de maatschappij ambieren, gewoon beesten jagen en fruit plukken. Simpel toch?
Is het een idee om eens een ochtendje of dagje mee te draaien in zo'n overvolle kleuterklas? Om met eigen ogen te zien dat er kinderen zijn die onmogelijk op de plaats kunnen blijven zitten, al wordt ze 100 x per dag gezegd dat ze dit nu moeten doen.
Heb je al eens overwogen dat de klassen van nu niet meer te vergelijken zijn met de klassen van vroegah? Dat er een dermate toename van prikkels is dat prikkelgevoelige kinderen hier heftiger op reageren dan vroegah. Maar ja, wel stimulerend, uitdagend, boeiend, de kinderen leren veel meer dan wij vroegah leerden.
Zulks is ook gaande in de arbeidsmarkt van tegenwoordig, die is werkelijk niet meer te vergelijken met de braaf gestructureerde doodsputten van vroegah.
Tja, we kunnen natuurlijk ook terug naar de klassen met bankjes naast elkaar en uren lang dom rekenwerk en uren lang dom leeswerk (luisteren naar trage medeleerlingen bijvoorbeeld)..
Nog makkelijker: laten we gewoon terug gaan naar de prehistorie. Niets geen gedoe met socialisatie of verbetering van de maatschappij ambieren, gewoon beesten jagen en fruit plukken. Simpel toch?
vrijdag 10 juli 2009 om 21:41
quote:Digitalis schreef op 10 juli 2009 @ 18:07:
(..) 't Is lastig allemaal en geen simpele wiskunde, maar een geheel complot van medicijnfabricanten en artsen is natuurlijk ook nou ja, pathologisch, he.Lastig is het zeker. Gisteren nog dat bericht gelezen, van de ouders van dat Nederlandse kind die een farmaceutische gigant voor de rechter slepen, omdat die verzweeg dat hun kind van het anti-psychose medicijn dat hij kreeg suikerziekte kon krijgen? (En ook kreeg). En vrijwel alle psycho-farmaca hebben een reputatie dat de werking (op zijn minst) discutabel is, en in sommige gevallen de meest afgrijselijke 'bijwerkingen' kan hebben. Lees 'Awakenings' ('Ontwaken in Verbijstering') van Oliver Sacks er maar op na over levodihydroxyfenylaline (L-Dopa). Je zou willen dat alle medici zo integer, intelligent en gedreven waren als Sacks.
(..) 't Is lastig allemaal en geen simpele wiskunde, maar een geheel complot van medicijnfabricanten en artsen is natuurlijk ook nou ja, pathologisch, he.Lastig is het zeker. Gisteren nog dat bericht gelezen, van de ouders van dat Nederlandse kind die een farmaceutische gigant voor de rechter slepen, omdat die verzweeg dat hun kind van het anti-psychose medicijn dat hij kreeg suikerziekte kon krijgen? (En ook kreeg). En vrijwel alle psycho-farmaca hebben een reputatie dat de werking (op zijn minst) discutabel is, en in sommige gevallen de meest afgrijselijke 'bijwerkingen' kan hebben. Lees 'Awakenings' ('Ontwaken in Verbijstering') van Oliver Sacks er maar op na over levodihydroxyfenylaline (L-Dopa). Je zou willen dat alle medici zo integer, intelligent en gedreven waren als Sacks.
vrijdag 10 juli 2009 om 21:47
quote:mamzelle schreef op 10 juli 2009 @ 21:36:
Beste Jaap,
Is het een idee om eens een ochtendje of dagje mee te draaien in zo'n overvolle kleuterklas? Om met eigen ogen te zien dat er kinderen zijn die onmogelijk op de plaats kunnen blijven zitten, al wordt ze 100 x per dag gezegd dat ze dit nu moeten doen.
Heb je al eens overwogen dat de klassen van nu niet meer te vergelijken zijn met de klassen van vroegah? Dat er een dermate toename van prikkels is dat prikkelgevoelige kinderen hier heftiger op reageren dan vroegah. Maar ja, wel stimulerend, uitdagend, boeiend, de kinderen leren veel meer dan wij vroegah leerden.
Zulks is ook gaande in de arbeidsmarkt van tegenwoordig, die is werkelijk niet meer te vergelijken met de braaf gestructureerde doodsputten van vroegah.
Tja, we kunnen natuurlijk ook terug naar de klassen met bankjes naast elkaar en uren lang dom rekenwerk en uren lang dom leeswerk (luisteren naar trage medeleerlingen bijvoorbeeld)..
Nog makkelijker: laten we gewoon terug gaan naar de prehistorie. Niets geen gedoe met socialisatie of verbetering van de maatschappij ambieren, gewoon beesten jagen en fruit plukken. Simpel toch?
Ja, erg simpel.
Wat uit deze 'schets' spreekt is vooral een bepaalde 'prioriteitstelling', waarin het kind de sluitpost is. Ik hoop dat je het niet erg vindt als ik zeg dat ik daar geen vrede mee heb?
Beste Jaap,
Is het een idee om eens een ochtendje of dagje mee te draaien in zo'n overvolle kleuterklas? Om met eigen ogen te zien dat er kinderen zijn die onmogelijk op de plaats kunnen blijven zitten, al wordt ze 100 x per dag gezegd dat ze dit nu moeten doen.
Heb je al eens overwogen dat de klassen van nu niet meer te vergelijken zijn met de klassen van vroegah? Dat er een dermate toename van prikkels is dat prikkelgevoelige kinderen hier heftiger op reageren dan vroegah. Maar ja, wel stimulerend, uitdagend, boeiend, de kinderen leren veel meer dan wij vroegah leerden.
Zulks is ook gaande in de arbeidsmarkt van tegenwoordig, die is werkelijk niet meer te vergelijken met de braaf gestructureerde doodsputten van vroegah.
Tja, we kunnen natuurlijk ook terug naar de klassen met bankjes naast elkaar en uren lang dom rekenwerk en uren lang dom leeswerk (luisteren naar trage medeleerlingen bijvoorbeeld)..
Nog makkelijker: laten we gewoon terug gaan naar de prehistorie. Niets geen gedoe met socialisatie of verbetering van de maatschappij ambieren, gewoon beesten jagen en fruit plukken. Simpel toch?
Ja, erg simpel.
Wat uit deze 'schets' spreekt is vooral een bepaalde 'prioriteitstelling', waarin het kind de sluitpost is. Ik hoop dat je het niet erg vindt als ik zeg dat ik daar geen vrede mee heb?
vrijdag 10 juli 2009 om 21:56
Ik zou er niet verder op ingaan, maar er moet me echt nog één ding van het hart:
Jaap, als jij maar blíjft volhouden dat Ritalin slechts een middel is om drukke kinderen stil te krijgen, dan sla je de plank echt hopeloos en finaal mis en vrees ik dat je het wel écht nooit zult snappen of willen snappen.
Misschien moet je je er eens werkelijk in verdiepen, maar ja, dat slaat je eigen zelfverzonnen wereldbeeld waarschijnlijk zo aan gruzelementen dat je het niet zult kunnen verdragen.
Nou ja, wat ik al een tijdje dacht is bij deze bevestigd: Jaap is hier niet om te discussieren of om van gedachten te wisselen. Jaap is hier slechts met één missie: iedereen proberen te overtuigen van zijn enige en eigen waarheid. Daar passen geen andere visies, dat is maar lastig.
Jaap, als jij maar blíjft volhouden dat Ritalin slechts een middel is om drukke kinderen stil te krijgen, dan sla je de plank echt hopeloos en finaal mis en vrees ik dat je het wel écht nooit zult snappen of willen snappen.
Misschien moet je je er eens werkelijk in verdiepen, maar ja, dat slaat je eigen zelfverzonnen wereldbeeld waarschijnlijk zo aan gruzelementen dat je het niet zult kunnen verdragen.
Nou ja, wat ik al een tijdje dacht is bij deze bevestigd: Jaap is hier niet om te discussieren of om van gedachten te wisselen. Jaap is hier slechts met één missie: iedereen proberen te overtuigen van zijn enige en eigen waarheid. Daar passen geen andere visies, dat is maar lastig.