Actueel
alle pijlers
Invriezen eicellen: moederschap op 45 jaar?
maandag 30 augustus 2010 om 14:28
Invriezen eicellen belooft moederschap op 45 jaar. Heeft u daar bezwaar tegen?
Vrouw, 35 jaar, geen partner, maar wel een kinderwens? Haast u niet, want het AMC is voornemens eicellen in te vriezen van vrouwen die het ouderschap zeker willen stellen.
De aankondiging van dat voornemen, vorig jaar november, leidde tot een maatschappelijke discussie. De critici stelden dat het niet ‘natuurlijk’ is om de vruchtbaarheidsperiode op te rekken en dat de risico’s niet aanvaardbaar zijn, omdat het om gezonde vrouwen gaat. Ook zouden oude moeders maatschappelijk ongewenst zijn en bovendien de inspanningen om jong moederschap te stimuleren teniet doen.
Jet Bussemaker (PvdA), destijds staatssecretaris Volksgezondheid, ging daarom te rade bij ethicus Wybo Dondorp (Universiteit Maastricht) en hoogleraar voortplantingsgeneeskunde Jan Kremer (UMC St Radboud), die namens de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie & Gynaecologie (NVOG) en de Vereniging voor Klinische Embryologie (KLEM) een standpunt formuleerden. Vanmiddag vegen zij op de opiniepagina de kritiekpunten van tafel.
Allereerst wijzen ze op de IVF-praktijk. “Bij het merendeel is natuurlijk vruchtbaarheidsverlies de meest waarschijnlijke reden waarom zij op IVF zijn aangewezen”, aldus Dondorp en Kremer. En de risico’s bij invriezen (vitrificatie) zijn ook niet zo groot als wordt aangenomen. Het belang om niet kinderloos te blijven moet voorop staan, aldus de wetenschappers. En niet de medische-indicatie. Dat geldt wat hun betreft ook voor de maatschappelijke inspanningen om de gemiddelde leeftijd waarop moeders hun eerste kind krijgen te verlagen. Dat mag geen reden zijn om een individuele kinderwens niet te vervullen.
Tot slot stellen Dondorp en Kremer wel een grens: 45 jaar. Dat is dezelfde grens die nu ook al geldt voor voortplanting met donoreicellen. Op je zestigste moeder worden vinden Dondorp en Kremer dus ook te ver gaan.
Wat vindt u? Deelt u het standpunt van de ethicus en de hoogleraar voortplantingsgeneeskunde? Of vindt u dat er aan de levenscyclus, zoals die door de natuur bedacht is, niet gesleuteld mag worden?
Wat vindt u? Deelt u het standpunt van de ethicus en de hoogleraar voortplantingsgeneeskunde? Of vindt u dat er aan de levenscyclus, zoals die door de natuur bedacht is, niet gesleuteld mag worden?
Vandaag gelezen op nrc.nl ( http://weblogs.nrc.nl/exp ... eft-u-daar-bezwaar-tegen/ ). Het is natuurlijk geen nieuwe discussie meer, en allicht mis ik zo snel een topic (of meerdere) waar hier allang over is gediscussieerd. Maar, wat vinden jullie? De titel van het artikel vind ik wat overdreven, nu de grens immers is gesteld op 45 jaar. Enerzijds ben ik het gedeeltelijk eens met Dondorp en Kremer, dat de individuele kinderwens hoog in het vaandel dient te staan. En aanvullend mijn mening dat de overheid zich niet teveel moet bemoeien met hoe mensen hun leven inkleden. Anderzijds heb ik ook een bezwaar tegen het krijgen (nemen/maken?) van kinderen op late leeftijd, met name omdat ik het niet eerlijk vind tegenover die kinderen.
Pfoe, sorry, ik merk dat ik mijn standpunt nog niet zo goed kan verwoorden, komt wellicht later nog . Ik ben ook erg nieuwsgierig naar jullie mening! Dus, sluit niet helemaal aan op de inhoud van het artikel, maar: een (eerste) kind na je 40ste door IVF en invriezing van eicellen ruim voor die leeftijd, enkel met het oog om het moederschap uit te stellen, ja of nee? En waarom wel of niet?
Vrouw, 35 jaar, geen partner, maar wel een kinderwens? Haast u niet, want het AMC is voornemens eicellen in te vriezen van vrouwen die het ouderschap zeker willen stellen.
De aankondiging van dat voornemen, vorig jaar november, leidde tot een maatschappelijke discussie. De critici stelden dat het niet ‘natuurlijk’ is om de vruchtbaarheidsperiode op te rekken en dat de risico’s niet aanvaardbaar zijn, omdat het om gezonde vrouwen gaat. Ook zouden oude moeders maatschappelijk ongewenst zijn en bovendien de inspanningen om jong moederschap te stimuleren teniet doen.
Jet Bussemaker (PvdA), destijds staatssecretaris Volksgezondheid, ging daarom te rade bij ethicus Wybo Dondorp (Universiteit Maastricht) en hoogleraar voortplantingsgeneeskunde Jan Kremer (UMC St Radboud), die namens de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie & Gynaecologie (NVOG) en de Vereniging voor Klinische Embryologie (KLEM) een standpunt formuleerden. Vanmiddag vegen zij op de opiniepagina de kritiekpunten van tafel.
Allereerst wijzen ze op de IVF-praktijk. “Bij het merendeel is natuurlijk vruchtbaarheidsverlies de meest waarschijnlijke reden waarom zij op IVF zijn aangewezen”, aldus Dondorp en Kremer. En de risico’s bij invriezen (vitrificatie) zijn ook niet zo groot als wordt aangenomen. Het belang om niet kinderloos te blijven moet voorop staan, aldus de wetenschappers. En niet de medische-indicatie. Dat geldt wat hun betreft ook voor de maatschappelijke inspanningen om de gemiddelde leeftijd waarop moeders hun eerste kind krijgen te verlagen. Dat mag geen reden zijn om een individuele kinderwens niet te vervullen.
Tot slot stellen Dondorp en Kremer wel een grens: 45 jaar. Dat is dezelfde grens die nu ook al geldt voor voortplanting met donoreicellen. Op je zestigste moeder worden vinden Dondorp en Kremer dus ook te ver gaan.
Wat vindt u? Deelt u het standpunt van de ethicus en de hoogleraar voortplantingsgeneeskunde? Of vindt u dat er aan de levenscyclus, zoals die door de natuur bedacht is, niet gesleuteld mag worden?
Wat vindt u? Deelt u het standpunt van de ethicus en de hoogleraar voortplantingsgeneeskunde? Of vindt u dat er aan de levenscyclus, zoals die door de natuur bedacht is, niet gesleuteld mag worden?
Vandaag gelezen op nrc.nl ( http://weblogs.nrc.nl/exp ... eft-u-daar-bezwaar-tegen/ ). Het is natuurlijk geen nieuwe discussie meer, en allicht mis ik zo snel een topic (of meerdere) waar hier allang over is gediscussieerd. Maar, wat vinden jullie? De titel van het artikel vind ik wat overdreven, nu de grens immers is gesteld op 45 jaar. Enerzijds ben ik het gedeeltelijk eens met Dondorp en Kremer, dat de individuele kinderwens hoog in het vaandel dient te staan. En aanvullend mijn mening dat de overheid zich niet teveel moet bemoeien met hoe mensen hun leven inkleden. Anderzijds heb ik ook een bezwaar tegen het krijgen (nemen/maken?) van kinderen op late leeftijd, met name omdat ik het niet eerlijk vind tegenover die kinderen.
Pfoe, sorry, ik merk dat ik mijn standpunt nog niet zo goed kan verwoorden, komt wellicht later nog . Ik ben ook erg nieuwsgierig naar jullie mening! Dus, sluit niet helemaal aan op de inhoud van het artikel, maar: een (eerste) kind na je 40ste door IVF en invriezing van eicellen ruim voor die leeftijd, enkel met het oog om het moederschap uit te stellen, ja of nee? En waarom wel of niet?
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:29
maar yraatje, er zit wel wat in. Jij kiest nu voor je partner, waarmee je dus duidelijk kiest voor onzekerheid wat betreft je kinderwens. Je neemt een gok, hoopt dat hij bijdraait, maar als hij dat niet doet, en jij blijft dus kinderloos dan is dat toch een consequentie van je eigen keus? blijkbaar wil jij nu liever bij je partner blijven met onzekerheid, dan de relatie verbreken en zoeken naar iemand met ook een kinderwens. Dat is natuurlijk je goed recht, en als dat jou gelukkig maakt, moet je daar ook vooral voor kiezen, maar als je dan over 5 jaar nog geen kinderen met deze man hebt, is dat toch gewoon heel erg jammer en toch niet iets waar de samenleving schuld aan heeft en dus voor zou moeten betalen?
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:30
Op zich heb ik niet echt een 'voor' of 'tegen' mening als het gaat om vergoeden van ivf-behandelingen bij verminderde vruchtbaarheid.
Wat me altijd wel heeft verbaasd is dat, als het recht op ouderschap dan zo hoog in het vaandel staat dat we dit soort behandelingen vergoeden, er geen tegemoetkoming in de kosten van adoptie bestaat.
Wat me altijd wel heeft verbaasd is dat, als het recht op ouderschap dan zo hoog in het vaandel staat dat we dit soort behandelingen vergoeden, er geen tegemoetkoming in de kosten van adoptie bestaat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:32
quote:arrwen schreef op 31 augustus 2010 @ 13:29:
maar yraatje, er zit wel wat in. Jij kiest nu voor je partner, waarmee je dus duidelijk kiest voor onzekerheid wat betreft je kinderwens. Je neemt een gok, hoopt dat hij bijdraait, maar als hij dat niet doet, en jij blijft dus kinderloos dan is dat toch een consequentie van je eigen keus? blijkbaar wil jij nu liever bij je partner blijven met onzekerheid, dan de relatie verbreken en zoeken naar iemand met ook een kinderwens. Dat is natuurlijk je goed recht, en als dat jou gelukkig maakt, moet je daar ook vooral voor kiezen, maar als je dan over 5 jaar nog geen kinderen met deze man hebt, is dat toch gewoon heel erg jammer en toch niet iets waar de samenleving schuld aan heeft en dus voor zou moeten betalen?Maar waar betaald de samenleving dan voor? Wat bedoel je het invriezen of de behandeling an sich?
maar yraatje, er zit wel wat in. Jij kiest nu voor je partner, waarmee je dus duidelijk kiest voor onzekerheid wat betreft je kinderwens. Je neemt een gok, hoopt dat hij bijdraait, maar als hij dat niet doet, en jij blijft dus kinderloos dan is dat toch een consequentie van je eigen keus? blijkbaar wil jij nu liever bij je partner blijven met onzekerheid, dan de relatie verbreken en zoeken naar iemand met ook een kinderwens. Dat is natuurlijk je goed recht, en als dat jou gelukkig maakt, moet je daar ook vooral voor kiezen, maar als je dan over 5 jaar nog geen kinderen met deze man hebt, is dat toch gewoon heel erg jammer en toch niet iets waar de samenleving schuld aan heeft en dus voor zou moeten betalen?Maar waar betaald de samenleving dan voor? Wat bedoel je het invriezen of de behandeling an sich?
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:33
quote:Norre schreef op 30 augustus 2010 @ 14:48:
Indien er geen medische voorgeschiedenis is, wat zwanger worden eerder niet mogelijk maakte, absoluut op tegen!
Volledig mee eens!
Ikzelf was 22 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn moeder was toen 45, jong voor een oma, maar echt te oud voor een moeder! Ze zegt zelf ook dat ze er niet aan moet denken om op deze leeftijd zelf nog een kind te krijgen. Ze vind het heerlijk om een dag op mijn zoontje te passen, maar is aan het einde van de dag doodop!
Indien er geen medische voorgeschiedenis is, wat zwanger worden eerder niet mogelijk maakte, absoluut op tegen!
Volledig mee eens!
Ikzelf was 22 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn moeder was toen 45, jong voor een oma, maar echt te oud voor een moeder! Ze zegt zelf ook dat ze er niet aan moet denken om op deze leeftijd zelf nog een kind te krijgen. Ze vind het heerlijk om een dag op mijn zoontje te passen, maar is aan het einde van de dag doodop!
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:35
quote:Kiki4 schreef op 31 augustus 2010 @ 13:33:
[...]
Volledig mee eens!
Ikzelf was 22 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn moeder was toen 45, jong voor een oma, maar echt te oud voor een moeder! Ze zegt zelf ook dat ze er niet aan moet denken om op deze leeftijd zelf nog een kind te krijgen. Ze vind het heerlijk om een dag op mijn zoontje te passen, maar is aan het einde van de dag doodop!De ene 45-jarige is de andere niet. Mijn schoonouders zijn 60+ werken hard en reizen de hele wereld over. Oppassen op mijn nichtje, no problemo. Idem dito bij mijn ouders, eind 50.
[...]
Volledig mee eens!
Ikzelf was 22 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn moeder was toen 45, jong voor een oma, maar echt te oud voor een moeder! Ze zegt zelf ook dat ze er niet aan moet denken om op deze leeftijd zelf nog een kind te krijgen. Ze vind het heerlijk om een dag op mijn zoontje te passen, maar is aan het einde van de dag doodop!De ene 45-jarige is de andere niet. Mijn schoonouders zijn 60+ werken hard en reizen de hele wereld over. Oppassen op mijn nichtje, no problemo. Idem dito bij mijn ouders, eind 50.
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:36
quote:arrwen schreef op 31 augustus 2010 @ 13:33:
nou als dat voorstel er dus doorkomt en vergoed wordt, dat je dus je eicellen kan laten oogsten voor later gebruik.Ik kan me gewoon niet voorstellen dat de vergoeding er door komt. Ze zijn onwijs aan het bezuinigen op IVF etc. Kan ik me niet voorstellen dat ze nu dit opeens gaan vergoeden.
nou als dat voorstel er dus doorkomt en vergoed wordt, dat je dus je eicellen kan laten oogsten voor later gebruik.Ik kan me gewoon niet voorstellen dat de vergoeding er door komt. Ze zijn onwijs aan het bezuinigen op IVF etc. Kan ik me niet voorstellen dat ze nu dit opeens gaan vergoeden.
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:37
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:40
quote:mariesophie schreef op 31 augustus 2010 @ 13:36:
[...]
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat de vergoeding er door komt. Ze zijn onwijs aan het bezuinigen op IVF etc. Kan ik me niet voorstellen dat ze nu dit opeens gaan vergoeden.ik ook niet, maar nu wordt ivf na een hersteloperatie bijv wel vergoed, en dat snap ik nog minder. En soms wordt zelfs de herstel operatie an sich vergoed, nou dat vind ik helemaal van de zotte
[...]
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat de vergoeding er door komt. Ze zijn onwijs aan het bezuinigen op IVF etc. Kan ik me niet voorstellen dat ze nu dit opeens gaan vergoeden.ik ook niet, maar nu wordt ivf na een hersteloperatie bijv wel vergoed, en dat snap ik nog minder. En soms wordt zelfs de herstel operatie an sich vergoed, nou dat vind ik helemaal van de zotte
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:43
quote:arrwen schreef op 31 augustus 2010 @ 13:40:
[...]
ik ook niet, maar nu wordt ivf na een hersteloperatie bijv wel vergoed, en dat snap ik nog minder. En soms wordt zelfs de herstel operatie an sich vergoed, nou dat vind ik helemaal van de zotteOhhh dat wist ik niet eens. Apart dat ze wel een 4de poging eruit knallen en wel dit soort dingen vergoeden.
[...]
ik ook niet, maar nu wordt ivf na een hersteloperatie bijv wel vergoed, en dat snap ik nog minder. En soms wordt zelfs de herstel operatie an sich vergoed, nou dat vind ik helemaal van de zotteOhhh dat wist ik niet eens. Apart dat ze wel een 4de poging eruit knallen en wel dit soort dingen vergoeden.
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:49
quote:arrwen schreef op 31 augustus 2010 @ 13:29:
maar yraatje, er zit wel wat in. Jij kiest nu voor je partner, waarmee je dus duidelijk kiest voor onzekerheid wat betreft je kinderwens. Je neemt een gok, hoopt dat hij bijdraait, maar als hij dat niet doet, en jij blijft dus kinderloos dan is dat toch een consequentie van je eigen keus? blijkbaar wil jij nu liever bij je partner blijven met onzekerheid, dan de relatie verbreken en zoeken naar iemand met ook een kinderwens. Dat is natuurlijk je goed recht, en als dat jou gelukkig maakt, moet je daar ook vooral voor kiezen, maar als je dan over 5 jaar nog geen kinderen met deze man hebt, is dat toch gewoon heel erg jammer en toch niet iets waar de samenleving schuld aan heeft en dus voor zou moeten betalen?
Het punt is, in mijn geval dus, dat ik wel mijn relatie kan verbreken, maar dat ik ook nog maar weer iemand moet zien tegen te komen waarmee het net zo goed klikt. Voordat ik met die persoon aan kinderen zou willen beginnen wil ik hem ook eerst een beetje leren kennen en dus niet "Hop, jij en ik hebben een kinderwens dus dan moet het nu maar gebeuren".
Voordat ik met een ander aan kinderen kan beginnen zijn we dus sowieso vanaf nu ruim 3, 4 jaar verder... (en dan ga ik ervan uit dat ik supersnel iemand anders vind).
Nou moet ik wel voor mezelf zeggen dat ik op een bepaald punt wel zou zeggen "Nu is het mooi geweest", maar er zijn er nog genoeg die in een zelfde situatie zitten die dat niet hebben. En voor die vrouwen vind ik inderdaad dat dit een mogelijkheid zou moeten zijn.
En tja... ik vind dan wel dat wanneer je vruchtbaarheidsbehandelingen vergoedt voor jongere vrouwen, dat je dat dan ook moet doen voor de oudere vrouwen onder ons.
Er is een grens gesteld van 45, daar zal een reden voor zijn om dat niet naar voren te halen. En voor alle vrouwen tot die leeftijd die vruchtbaarheidsbehandelingen nodig hebben vind ik dat ze dezelfde criteria moeten hanteren: bijv. 3 keer wel vergoeden en daarna zelf betalen. Of 2 keer vergoeden en de rest zelf betalen.
Begrijp me goed: ik zou zelf nooit op mijn 45e voor het eerst moeder willen worden.... maar ik vind wel dat die mogelijkheid er moet zijn voor vrouwen die dat wel willen...
maar yraatje, er zit wel wat in. Jij kiest nu voor je partner, waarmee je dus duidelijk kiest voor onzekerheid wat betreft je kinderwens. Je neemt een gok, hoopt dat hij bijdraait, maar als hij dat niet doet, en jij blijft dus kinderloos dan is dat toch een consequentie van je eigen keus? blijkbaar wil jij nu liever bij je partner blijven met onzekerheid, dan de relatie verbreken en zoeken naar iemand met ook een kinderwens. Dat is natuurlijk je goed recht, en als dat jou gelukkig maakt, moet je daar ook vooral voor kiezen, maar als je dan over 5 jaar nog geen kinderen met deze man hebt, is dat toch gewoon heel erg jammer en toch niet iets waar de samenleving schuld aan heeft en dus voor zou moeten betalen?
Het punt is, in mijn geval dus, dat ik wel mijn relatie kan verbreken, maar dat ik ook nog maar weer iemand moet zien tegen te komen waarmee het net zo goed klikt. Voordat ik met die persoon aan kinderen zou willen beginnen wil ik hem ook eerst een beetje leren kennen en dus niet "Hop, jij en ik hebben een kinderwens dus dan moet het nu maar gebeuren".
Voordat ik met een ander aan kinderen kan beginnen zijn we dus sowieso vanaf nu ruim 3, 4 jaar verder... (en dan ga ik ervan uit dat ik supersnel iemand anders vind).
Nou moet ik wel voor mezelf zeggen dat ik op een bepaald punt wel zou zeggen "Nu is het mooi geweest", maar er zijn er nog genoeg die in een zelfde situatie zitten die dat niet hebben. En voor die vrouwen vind ik inderdaad dat dit een mogelijkheid zou moeten zijn.
En tja... ik vind dan wel dat wanneer je vruchtbaarheidsbehandelingen vergoedt voor jongere vrouwen, dat je dat dan ook moet doen voor de oudere vrouwen onder ons.
Er is een grens gesteld van 45, daar zal een reden voor zijn om dat niet naar voren te halen. En voor alle vrouwen tot die leeftijd die vruchtbaarheidsbehandelingen nodig hebben vind ik dat ze dezelfde criteria moeten hanteren: bijv. 3 keer wel vergoeden en daarna zelf betalen. Of 2 keer vergoeden en de rest zelf betalen.
Begrijp me goed: ik zou zelf nooit op mijn 45e voor het eerst moeder willen worden.... maar ik vind wel dat die mogelijkheid er moet zijn voor vrouwen die dat wel willen...
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:51
dinsdag 31 augustus 2010 om 13:56
quote:Kiki4 schreef op 31 augustus 2010 @ 13:33:
[...]
Volledig mee eens!
Ikzelf was 22 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn moeder was toen 45, jong voor een oma, maar echt te oud voor een moeder! Ze zegt zelf ook dat ze er niet aan moet denken om op deze leeftijd zelf nog een kind te krijgen. Ze vind het heerlijk om een dag op mijn zoontje te passen, maar is aan het einde van de dag doodop!
Ik vind niet dat je het met elkaar kunt vergelijken.
Jouw moeder had toen al een volwassen dochter van 22.
Als zij pas laat aan kinderen was begonnen, zeg eind 30, had zij er waarschijnlijk heel anders over gedacht.
Daarnaast... als zij elke dag van de week op jouw kindje zou passen zou ze echt niet zo doodop zijn. Mijn moeder van 57 past elke week 3 dagen op mijn nichtje (4) en neefje (2) en is aan het eind van die dagen écht niet doodop. Als ik een middagje oppas, vind ik het altijd prettig wanneer ik ze weer aan hun moeder kan overdragen. Gewoon, omdat ik het niet gewend ben....
[...]
Volledig mee eens!
Ikzelf was 22 toen mijn zoontje geboren werd. Mijn moeder was toen 45, jong voor een oma, maar echt te oud voor een moeder! Ze zegt zelf ook dat ze er niet aan moet denken om op deze leeftijd zelf nog een kind te krijgen. Ze vind het heerlijk om een dag op mijn zoontje te passen, maar is aan het einde van de dag doodop!
Ik vind niet dat je het met elkaar kunt vergelijken.
Jouw moeder had toen al een volwassen dochter van 22.
Als zij pas laat aan kinderen was begonnen, zeg eind 30, had zij er waarschijnlijk heel anders over gedacht.
Daarnaast... als zij elke dag van de week op jouw kindje zou passen zou ze echt niet zo doodop zijn. Mijn moeder van 57 past elke week 3 dagen op mijn nichtje (4) en neefje (2) en is aan het eind van die dagen écht niet doodop. Als ik een middagje oppas, vind ik het altijd prettig wanneer ik ze weer aan hun moeder kan overdragen. Gewoon, omdat ik het niet gewend ben....
dinsdag 31 augustus 2010 om 14:33
quote:elninjoo schreef op 31 augustus 2010 @ 11:09:
[...]
Daarbij denk je dus vooral aan je eigen pleziertje en niet aan het verdriet van je kind wat, wanneer ie volwassen is gelijk zijn ouders kan zien aftakelen en sterven.Dan zijn ze dertig. Kijk het is nooit leuk natuurlijk, maar dertig is een zeer acceptabele leeftijd om zonder ouders verder te kunnen leven lijkt me.
[...]
Daarbij denk je dus vooral aan je eigen pleziertje en niet aan het verdriet van je kind wat, wanneer ie volwassen is gelijk zijn ouders kan zien aftakelen en sterven.Dan zijn ze dertig. Kijk het is nooit leuk natuurlijk, maar dertig is een zeer acceptabele leeftijd om zonder ouders verder te kunnen leven lijkt me.
dinsdag 31 augustus 2010 om 15:13
quote:februari schreef op 31 augustus 2010 @ 14:33:
[...]
Dan zijn ze dertig. Kijk het is nooit leuk natuurlijk, maar dertig is een zeer acceptabele leeftijd om zonder ouders verder te kunnen leven lijkt me.Tssss, echt niet. Mijn moeder was 30 toen haar moeder overleed, en die heb ik nog jaren horen huilen en dat ze dan mama zei. En die kreeg mijn moeder ook ongeveer toen ze 42 was dus reken maar uit.
[...]
Dan zijn ze dertig. Kijk het is nooit leuk natuurlijk, maar dertig is een zeer acceptabele leeftijd om zonder ouders verder te kunnen leven lijkt me.Tssss, echt niet. Mijn moeder was 30 toen haar moeder overleed, en die heb ik nog jaren horen huilen en dat ze dan mama zei. En die kreeg mijn moeder ook ongeveer toen ze 42 was dus reken maar uit.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 31 augustus 2010 om 15:13
quote:arrwen schreef op 31 augustus 2010 @ 13:39:
maar traincha, als je het hebt over noodzakelijk, valt ivf daar dan sowieso buiten? ook als je praat over paren die onvruchtbaar zijn?Ik weet niet hoe het precies zit met al die verzekeringen. Wat ik bedoelde te zeggen is dat het stelsel, zoals dat er nu is, dat dat prima is met vergoedingen voor ivf behandelingen. Ik zie er de noodzaak niet van in om daar ook nog eens eicelbevriezing aan toe te voegen. Ik hoop dat het zo duidelijker is.
maar traincha, als je het hebt over noodzakelijk, valt ivf daar dan sowieso buiten? ook als je praat over paren die onvruchtbaar zijn?Ik weet niet hoe het precies zit met al die verzekeringen. Wat ik bedoelde te zeggen is dat het stelsel, zoals dat er nu is, dat dat prima is met vergoedingen voor ivf behandelingen. Ik zie er de noodzaak niet van in om daar ook nog eens eicelbevriezing aan toe te voegen. Ik hoop dat het zo duidelijker is.
dinsdag 31 augustus 2010 om 15:23
quote:februari schreef op 31 augustus 2010 @ 14:33:
[...]
Dan zijn ze dertig. Kijk het is nooit leuk natuurlijk, maar dertig is een zeer acceptabele leeftijd om zonder ouders verder te kunnen leven lijkt me.
Lijkt me verschrikkelijk om m'n ouders te moeten missen, juist in de leeftijd dat je je draai gevonden hebt, gesettled bent en als vrienden met elkaar kunt gaan omgaan. Ben nu 41 en hopelijk zijn me nog wat fijne jaartjes gegund met mijn ouders in mijn leven.
Als je van mening bent dat je je ouders als je 30 bent wel kunt missen, vraag ik me af wat voor band je met je eigen ouders hebt/had en hoe de band met je eigen kind is dat het je geen drol kan schelen dat ie zijn ouders wellicht al moet missen (of moet dealen met de generatiekloof van oude ouders in zorginstellingen) als ie nog maar 30 is.
[...]
Dan zijn ze dertig. Kijk het is nooit leuk natuurlijk, maar dertig is een zeer acceptabele leeftijd om zonder ouders verder te kunnen leven lijkt me.
Lijkt me verschrikkelijk om m'n ouders te moeten missen, juist in de leeftijd dat je je draai gevonden hebt, gesettled bent en als vrienden met elkaar kunt gaan omgaan. Ben nu 41 en hopelijk zijn me nog wat fijne jaartjes gegund met mijn ouders in mijn leven.
Als je van mening bent dat je je ouders als je 30 bent wel kunt missen, vraag ik me af wat voor band je met je eigen ouders hebt/had en hoe de band met je eigen kind is dat het je geen drol kan schelen dat ie zijn ouders wellicht al moet missen (of moet dealen met de generatiekloof van oude ouders in zorginstellingen) als ie nog maar 30 is.
