Geld & Recht
alle pijlers
Rechten als ouders. Kinderbescherming
woensdag 4 november 2009 om 17:04
Hallo,
ik twijfel waar ik thuis hoort (kinderen of Geld & recht) maar ik heb toch voor de laatste gekozen.
Dit is het geval. Onlangs kregen we een brief van het AMK (de kinderbescherming zeg maar) dat er een melding over ons was gedaan.
Hier kan ik kort over zijn. Wij mishandelen onze kinderen niet, maar het is echt een schok als iemand dat ineens beweert. Het betrof een anonieme melding. Ik vermoed een beetje dat het een overbuur is geweest, die bonje heeft gehad met mijn jongste. Die reageert namelijk vaak nogal brutaal, mede vanwege zijn aandoening. Zij kwam bij mij aan de deur daarover en ik heb geprobeert uit te leggen waarom hij soms zo doet, maar zij weet het duidelijk aan mijn opvoeding. Maar goed, dat is speculatie en verder ook niet het punt van dit topic.
Er is een mevrouw van AMK langsgeweest die met ons gesproken heeft hierover en zij zou informatie bij de school en huisarts enzo inwinnen. Dat heeft zij gedaan en uit de informatie kwam naar voren dat niemand zorgen over ons gezin had eigenlijk.
Nou mooi, dacht ik, zaak gesloten. Maar nee, zij wil per se nog een gesprek met ons samen met iemand van jeugdhulpverlening. Want (zo zei ze) we hadden immers aangegeven dat we toch wel eens problemen hadden met onze jongste.
Tja, tijdens het eerste gesprek was ze erg naar het zoeken en ik heb inderdaad toegegeven dat het wel eens moeilijk is met onze jongste zoon. Hij heeft PDD-Nos en dat zorgt wel eens voor wat strubbelingen.
Ik vind alleen niet dat we daar meteen hulpverlenning bij hoeven, want we hebben het zelf best goed onder controle. En ja, in welk gezin is nou nooit eens heibel? Dat heb ik haar allemaal verteld, maar ze wil toch langskomen om ons toch een of ander hulptraject door de strot te douwen. Wij willen dit echter helemaal niet, omdat het a) niet nodig is en b) we al genoeg begeleiding van de school krijgen (oudercursussen enzo).
Nadat ik opgehangen ahd zonder een afspraak te maken dus, krijg ik vandaag een brief dat ze nu eenzijdig een afspraak heeft gemaakt voor ons.
Wat is dit nou voor raars? Ik hoeverre kunnen ze ons nou dwingen tot een traject als wij dat niet willen èn er ook geen zorgen zijn gemeld verder?
Ik ben even helemaal de weg kwijt nu.
ik twijfel waar ik thuis hoort (kinderen of Geld & recht) maar ik heb toch voor de laatste gekozen.
Dit is het geval. Onlangs kregen we een brief van het AMK (de kinderbescherming zeg maar) dat er een melding over ons was gedaan.
Hier kan ik kort over zijn. Wij mishandelen onze kinderen niet, maar het is echt een schok als iemand dat ineens beweert. Het betrof een anonieme melding. Ik vermoed een beetje dat het een overbuur is geweest, die bonje heeft gehad met mijn jongste. Die reageert namelijk vaak nogal brutaal, mede vanwege zijn aandoening. Zij kwam bij mij aan de deur daarover en ik heb geprobeert uit te leggen waarom hij soms zo doet, maar zij weet het duidelijk aan mijn opvoeding. Maar goed, dat is speculatie en verder ook niet het punt van dit topic.
Er is een mevrouw van AMK langsgeweest die met ons gesproken heeft hierover en zij zou informatie bij de school en huisarts enzo inwinnen. Dat heeft zij gedaan en uit de informatie kwam naar voren dat niemand zorgen over ons gezin had eigenlijk.
Nou mooi, dacht ik, zaak gesloten. Maar nee, zij wil per se nog een gesprek met ons samen met iemand van jeugdhulpverlening. Want (zo zei ze) we hadden immers aangegeven dat we toch wel eens problemen hadden met onze jongste.
Tja, tijdens het eerste gesprek was ze erg naar het zoeken en ik heb inderdaad toegegeven dat het wel eens moeilijk is met onze jongste zoon. Hij heeft PDD-Nos en dat zorgt wel eens voor wat strubbelingen.
Ik vind alleen niet dat we daar meteen hulpverlenning bij hoeven, want we hebben het zelf best goed onder controle. En ja, in welk gezin is nou nooit eens heibel? Dat heb ik haar allemaal verteld, maar ze wil toch langskomen om ons toch een of ander hulptraject door de strot te douwen. Wij willen dit echter helemaal niet, omdat het a) niet nodig is en b) we al genoeg begeleiding van de school krijgen (oudercursussen enzo).
Nadat ik opgehangen ahd zonder een afspraak te maken dus, krijg ik vandaag een brief dat ze nu eenzijdig een afspraak heeft gemaakt voor ons.
Wat is dit nou voor raars? Ik hoeverre kunnen ze ons nou dwingen tot een traject als wij dat niet willen èn er ook geen zorgen zijn gemeld verder?
Ik ben even helemaal de weg kwijt nu.
vrijdag 6 november 2009 om 13:58
quote:Bowie79 schreef op 06 november 2009 @ 13:08:
poez, jij weet het toch weer een stuk beter te verwoorden dan ik....
snormel, misschien is het handig voor de beeldvorming als ik vermeld dat ik dus voornamelijk Preventief werk en geen geindiceerde zorg verleen.
Bowie, je draait nogal. In eerste instantie zeg je:
"ik ben ook maar een mens dus als ik ziek ben blijft het werk liggen". Daar ben ik het niet mee eens. En dan verdedig je dat verder met:
"jij laat toch ook je werk liggen als je ziek bent?". Waarop ik je uitleg dat dat dus niet zo is. En dan kom je met:
"eigenlijk is mijn werk niet zo acuut van aard dat het erg is als het blijft liggen".
En dan ben je bij mijn punt: als jouw werk niet genoeg van levensbelang is om het over te dragen, is het dus ook niet genoeg van levensbelang om het dwingend op te leggen aan ouders. Het is of wel van levensbelang of het is niet van levensbelang, maar niet het ene moment wel en het andere moment niet.
poez, jij weet het toch weer een stuk beter te verwoorden dan ik....
snormel, misschien is het handig voor de beeldvorming als ik vermeld dat ik dus voornamelijk Preventief werk en geen geindiceerde zorg verleen.
Bowie, je draait nogal. In eerste instantie zeg je:
"ik ben ook maar een mens dus als ik ziek ben blijft het werk liggen". Daar ben ik het niet mee eens. En dan verdedig je dat verder met:
"jij laat toch ook je werk liggen als je ziek bent?". Waarop ik je uitleg dat dat dus niet zo is. En dan kom je met:
"eigenlijk is mijn werk niet zo acuut van aard dat het erg is als het blijft liggen".
En dan ben je bij mijn punt: als jouw werk niet genoeg van levensbelang is om het over te dragen, is het dus ook niet genoeg van levensbelang om het dwingend op te leggen aan ouders. Het is of wel van levensbelang of het is niet van levensbelang, maar niet het ene moment wel en het andere moment niet.
vrijdag 6 november 2009 om 13:59
mariejan, het valt me op dat je vooral zegt hoe het niet moet en wat er fout is aan de jeugdhulpverlening vandaag de dag.
Hoe vind jij dan dat het wel moet? Hoe zou er volgens jou gehandeld moeten worden bij een zorgmelding? En als ouders de afspraak afzeggen en er zijn toch nog enkele zorgen, wat dan?
Hoe vind jij dan dat het wel moet? Hoe zou er volgens jou gehandeld moeten worden bij een zorgmelding? En als ouders de afspraak afzeggen en er zijn toch nog enkele zorgen, wat dan?
vrijdag 6 november 2009 om 14:02
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 06 november 2009 @ 12:03:
Dat die dwang akelig is, lijkt me logisch. Het is hulpverlening in een gedwongen kader. Dat impliceert in vrijwel alle gevallen dat ouders niet willen meewerken aan hulpverlening in een vrijwillig kader (hetzij omdat ze vinden dat er geen probleem is, hetzij omdat ze het niet eens zijn met de hulpverleners). Dat gedwongen kader wordt door een kinderrechter echter noodzakelijk geacht in het belang van het kind.
PODE, er is hier helemaal geen sprake van een kinderrechter. Iedereen in deze case zegt dat er helemaal geen reden tot zorg is, alleen wordt er op basis van een anonieme melding een eenzijdige "afspraak" gemaakt waar TO maar mee akkoord moet gaan, want anders.....
Dat is buitenproportioneel. En ook het verplicht verantwoording moeten afleggen bij hulpverleners is een vorm van gedwongen hulpverlening. Kwám er maar een kinderrechter aan te pas zou ik haast zeggen, dan is er tenminste bewijs nodig om maatregelen op te kunnen leggen.
Dat die dwang akelig is, lijkt me logisch. Het is hulpverlening in een gedwongen kader. Dat impliceert in vrijwel alle gevallen dat ouders niet willen meewerken aan hulpverlening in een vrijwillig kader (hetzij omdat ze vinden dat er geen probleem is, hetzij omdat ze het niet eens zijn met de hulpverleners). Dat gedwongen kader wordt door een kinderrechter echter noodzakelijk geacht in het belang van het kind.
PODE, er is hier helemaal geen sprake van een kinderrechter. Iedereen in deze case zegt dat er helemaal geen reden tot zorg is, alleen wordt er op basis van een anonieme melding een eenzijdige "afspraak" gemaakt waar TO maar mee akkoord moet gaan, want anders.....
Dat is buitenproportioneel. En ook het verplicht verantwoording moeten afleggen bij hulpverleners is een vorm van gedwongen hulpverlening. Kwám er maar een kinderrechter aan te pas zou ik haast zeggen, dan is er tenminste bewijs nodig om maatregelen op te kunnen leggen.
vrijdag 6 november 2009 om 14:04
quote:Mariejan schreef op 06 november 2009 @ 13:50:
[...]
Ik heb al meerdere keren verteld dat ik helemaal niet er tegen ben dat kinderen beschermt worden. Het moet alleen wel in proporties blijven.
En jij denkt dat daar niet over nagedacht is? Hele boekwerken worden daar over geschreven, hoe je bescherming van het kind en respect voor het zelfbeschikkingrecht van ouders in balans houdt. Dat is hele lastige materie want het gaat om keuzes maken. En dat zelfbeschikkingsrecht wordt wel degelijk als heel belangrijk gezien.
Maar jij schijnt te weten hoe het moet. Vertel eens, hoe zou jij die bescherming aanpakken als ouders aan de deur zeggen "Nee, dank u" terwijl je signalen uit de omgeving krijgt dat het niet goed gaat met een kind?
[...]
Ik heb al meerdere keren verteld dat ik helemaal niet er tegen ben dat kinderen beschermt worden. Het moet alleen wel in proporties blijven.
En jij denkt dat daar niet over nagedacht is? Hele boekwerken worden daar over geschreven, hoe je bescherming van het kind en respect voor het zelfbeschikkingrecht van ouders in balans houdt. Dat is hele lastige materie want het gaat om keuzes maken. En dat zelfbeschikkingsrecht wordt wel degelijk als heel belangrijk gezien.
Maar jij schijnt te weten hoe het moet. Vertel eens, hoe zou jij die bescherming aanpakken als ouders aan de deur zeggen "Nee, dank u" terwijl je signalen uit de omgeving krijgt dat het niet goed gaat met een kind?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 6 november 2009 om 14:12
quote:Snormel schreef op 06 november 2009 @ 13:58:
[...]
nee hoor snormel, ik draai niet nogal. Ik leg alleen iets meer uit over hoe het op mijn werk geregeld is omdat ik merk dat wat ik doe en wat het AMK/BJZ enz doen nogal over een kam geschoren wordt. Daardoor krijg ik de indruk dat jij niet goed weet wie nu precies wat doet in hulpverleningsland. Er is namelijk nog heel veel buiten sec 'de jeugdzorg' om. En dat is niet minder belangrijk alleen omdat er geen dwang vanuit gaat.
Zoals ik al gezegd heb, wordt de hulp die ik bied niet 'opgelegd' aan ouders. Ouders willen dit over het algemeen zelf. Het vervelende is dus dat er in de media vooral aandacht besteedt wordt aan Bureau Jeugdzorg en minder aan preventieve en laagdrempelige zorg. Gevolg is dus dat de subsidie ook minder is en je dus met minder personeel, minder uren hetzelfde werk moet doen. Het is dus niet zo eenvoudig is om zaken over te laten nemen als iemand een week afwezig is.
Overigens heb ik zelf een tijdje les gegeven op een HBO en als het ergens rommelig geregeld was dan was het daar wel....
Dus, ja er blijft bij mij werk liggen als ik ziek wordt. Nee, er blijven geen spoedeisende zaken liggen. Ja, ik wordt structureel vervangen zodra dat mogelijk is.
Maar vooral: nee het is allemaal niet zo simpel en zwart-wit als jij het stelt.
[...]
nee hoor snormel, ik draai niet nogal. Ik leg alleen iets meer uit over hoe het op mijn werk geregeld is omdat ik merk dat wat ik doe en wat het AMK/BJZ enz doen nogal over een kam geschoren wordt. Daardoor krijg ik de indruk dat jij niet goed weet wie nu precies wat doet in hulpverleningsland. Er is namelijk nog heel veel buiten sec 'de jeugdzorg' om. En dat is niet minder belangrijk alleen omdat er geen dwang vanuit gaat.
Zoals ik al gezegd heb, wordt de hulp die ik bied niet 'opgelegd' aan ouders. Ouders willen dit over het algemeen zelf. Het vervelende is dus dat er in de media vooral aandacht besteedt wordt aan Bureau Jeugdzorg en minder aan preventieve en laagdrempelige zorg. Gevolg is dus dat de subsidie ook minder is en je dus met minder personeel, minder uren hetzelfde werk moet doen. Het is dus niet zo eenvoudig is om zaken over te laten nemen als iemand een week afwezig is.
Overigens heb ik zelf een tijdje les gegeven op een HBO en als het ergens rommelig geregeld was dan was het daar wel....
Dus, ja er blijft bij mij werk liggen als ik ziek wordt. Nee, er blijven geen spoedeisende zaken liggen. Ja, ik wordt structureel vervangen zodra dat mogelijk is.
Maar vooral: nee het is allemaal niet zo simpel en zwart-wit als jij het stelt.
vrijdag 6 november 2009 om 14:13
Nou, het rapport...
Er stonden dingen in waar ik het niet mee eens was en dingen waar ik me wel in kon vinden.
Feit is wel dat ze dus wèl op hulp aandringen, vanwege de ervaren problemen. De crux zit m er hier in dat veel soorten hulp pas geïndiceerd kunnen worden (en dus betaald) als je met BJZ meegaat. En zij adviseren die hulp, omdat ze daar natuurlijk korte lijnen mee hebben. En ik denk dat we op dat punt miscommunicatie hebben gehad. Ik sta niet per se afkerig van hulp en input wb opvoeden, maar wil dat niet via BJZ. Ik denk dat als we inderdaad aangeven het via school te doen dat het dan ook goed is.
Pff, na het weekend bellen we erover.
Bedankt voor alle raad en medeleven.
Er stonden dingen in waar ik het niet mee eens was en dingen waar ik me wel in kon vinden.
Feit is wel dat ze dus wèl op hulp aandringen, vanwege de ervaren problemen. De crux zit m er hier in dat veel soorten hulp pas geïndiceerd kunnen worden (en dus betaald) als je met BJZ meegaat. En zij adviseren die hulp, omdat ze daar natuurlijk korte lijnen mee hebben. En ik denk dat we op dat punt miscommunicatie hebben gehad. Ik sta niet per se afkerig van hulp en input wb opvoeden, maar wil dat niet via BJZ. Ik denk dat als we inderdaad aangeven het via school te doen dat het dan ook goed is.
Pff, na het weekend bellen we erover.
Bedankt voor alle raad en medeleven.
vrijdag 6 november 2009 om 14:19
Heb deze discussie zijdelings gevolgd. Wil nu niet op de inhoud ingaan maar alleen even laten weten aan Visdiefje dat ik het fijn vind dat het rapport is 'meegevallen' en veel succes wensen voor het gesprek maandag. Als voorbereiding kun je ms van het weekend al eea puntgewijs op papier zetten, dan weet je tenminste zeker dat je alles kan uitspreken (dacht nl. ergens gelezen te hebben dat je mondeling weleens kan dichtklappen..)
vrijdag 6 november 2009 om 14:23
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 06 november 2009 @ 12:26:
[...]
De vraag is volgens mij: hoe bepalen organisaties dan dat er ingegrepen moet worden? Met andere woorden: hoe krijgen organisaties dan zicht op wat er speelt?
Ik had dus dezelfde vraag als Bowie en Poezewoes aan Mariejan: hoe denk jíj dan dat het moet?! (in plaats van hoe alles níet moet)
Visdiefje, fijn dat het rapport meeviel (althans, dat lees ik wel uit je bericht). Miscommunicatie klinkt al heel anders dan 'iets door de strot duwen'. Goed om daar even over te bellen en te verhelderen dat jullie feitelijk wel redelijk hetzelfde denken maar die hulpverlening op een andere manier willen invullen.
[...]
De vraag is volgens mij: hoe bepalen organisaties dan dat er ingegrepen moet worden? Met andere woorden: hoe krijgen organisaties dan zicht op wat er speelt?
Ik had dus dezelfde vraag als Bowie en Poezewoes aan Mariejan: hoe denk jíj dan dat het moet?! (in plaats van hoe alles níet moet)
Visdiefje, fijn dat het rapport meeviel (althans, dat lees ik wel uit je bericht). Miscommunicatie klinkt al heel anders dan 'iets door de strot duwen'. Goed om daar even over te bellen en te verhelderen dat jullie feitelijk wel redelijk hetzelfde denken maar die hulpverlening op een andere manier willen invullen.
Peas on earth!
vrijdag 6 november 2009 om 14:23
visdiefje, is inderdaad goed om het allemaal even te laten bezinken. Mag ik vragen waarom je eigenlijk niet ziet zitten om het traject via BJZ te laten lopen? Is dat vooral omdat je dan weer een nieuw persoon tegenover je hebt of speelt er nog meer mee?
Ik ben benieuwd waar jullie op uit gaan komen. Succes maandag!
Ik ben benieuwd waar jullie op uit gaan komen. Succes maandag!
vrijdag 6 november 2009 om 14:40
Zucht, Poezewoes en Bowie79 en PODE......... Ik reageer op de reacties die hier gegeven zijn waarvan de tendens is: vooral meewerken hoor, anders sta je als weigerachtig bekend. Ook al nadat is aangeven dat er geen zorgen zijn.
Jullie blijven maar de behoefte voelen mij uit te leggen dat het echt heel erg gesteld is met kinderen waarvan de ouders niet mee willen werken. Maar daar gaat het hier helemaal om. Dat is als de zorgen nog niet uitgesloten zijn.
En poezewoes, blijf je er altijd maar vanuit gaan dat de ander niets weet? (Eerst geef je aan dat ik vast niet weet hoeveel kinderen er zijn die in de problemen zitten en zijn en nu weer dat er echt wel heel veel boeken geschreven zijn, hoor). Ik hoop maar niet dat dit je beroepshouding is.
Verder blijf moest ik er het er hier maar bij laten omdat het blijkbaar toch niet overkomt wat ik zeg: ik ben niet tegen ingrijpen in situaties waarbij na gedegen onderzoek blijkt dat er sprake is van zorgen. Ik er wel tegen dat mensen de houding aannemen dat alles maar moet kunnen in het belang van de rechten van het kind. Er zijn grenzen aan bemoeizorg. Wanneer er geen reden is tot ernstige zorgen moet het recht op eerbiediging van de persoonlijk levenssfeer zwaarder wegen.
Jullie blijven maar de behoefte voelen mij uit te leggen dat het echt heel erg gesteld is met kinderen waarvan de ouders niet mee willen werken. Maar daar gaat het hier helemaal om. Dat is als de zorgen nog niet uitgesloten zijn.
En poezewoes, blijf je er altijd maar vanuit gaan dat de ander niets weet? (Eerst geef je aan dat ik vast niet weet hoeveel kinderen er zijn die in de problemen zitten en zijn en nu weer dat er echt wel heel veel boeken geschreven zijn, hoor). Ik hoop maar niet dat dit je beroepshouding is.
Verder blijf moest ik er het er hier maar bij laten omdat het blijkbaar toch niet overkomt wat ik zeg: ik ben niet tegen ingrijpen in situaties waarbij na gedegen onderzoek blijkt dat er sprake is van zorgen. Ik er wel tegen dat mensen de houding aannemen dat alles maar moet kunnen in het belang van de rechten van het kind. Er zijn grenzen aan bemoeizorg. Wanneer er geen reden is tot ernstige zorgen moet het recht op eerbiediging van de persoonlijk levenssfeer zwaarder wegen.
vrijdag 6 november 2009 om 14:55
Ik ben het helemaal eens met Mariejan, die schrijft over de situatie (zoals die) van TO, namelijk een gezin dat meewerkt aan het onderzoek, maar vervolgens liever haar eigen richting kiest (en al gekozen heeft) als het gaat om hulpverlening.
Ook mij verbaast het dat je in een dergelijke situatie uit angst voor hoe je bij Jeugdzorg te boek komt te staan er schijnbaar verstandiger aan doet om dan maar mee te gaan in hun beleid. Het lijkt me dat Jeugdzorg in een dergelijke situatie tevreden kan constateren dat hun hulp niet nodig is, waarop zij zich richt op diegenen die dat wel nodig hebben en/of graag willen.
Ook mij verbaast het dat je in een dergelijke situatie uit angst voor hoe je bij Jeugdzorg te boek komt te staan er schijnbaar verstandiger aan doet om dan maar mee te gaan in hun beleid. Het lijkt me dat Jeugdzorg in een dergelijke situatie tevreden kan constateren dat hun hulp niet nodig is, waarop zij zich richt op diegenen die dat wel nodig hebben en/of graag willen.
vrijdag 6 november 2009 om 14:57
vrijdag 6 november 2009 om 15:02
quote:Mariejan schreef op 06 november 2009 @ 14:57:
o ja wel hoor PODW, ik ben al heel vaak concreet geweest
- ls er een melding, dan onderzoek doen
- als uit dat onderzoek blijkt dat er geen reden is tot zorg en de ouders geven aan geen behoefte te hebben aan verdere zorg: AFNOKKEN
Zo concreet genoeg?
Maar uit de melding blijkt dus dat er wel reden is tot zorg, de ouders onderkennen dit alleen willen het niet via BJZ.
Zo lang er maar adequate zorg gegeven wordt en zowel de ouders als AMK dat weten is het akkoord en anders niet afnokken maar via BJZ mi.
o ja wel hoor PODW, ik ben al heel vaak concreet geweest
- ls er een melding, dan onderzoek doen
- als uit dat onderzoek blijkt dat er geen reden is tot zorg en de ouders geven aan geen behoefte te hebben aan verdere zorg: AFNOKKEN
Zo concreet genoeg?
Maar uit de melding blijkt dus dat er wel reden is tot zorg, de ouders onderkennen dit alleen willen het niet via BJZ.
Zo lang er maar adequate zorg gegeven wordt en zowel de ouders als AMK dat weten is het akkoord en anders niet afnokken maar via BJZ mi.
vrijdag 6 november 2009 om 15:26
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 06 november 2009 @ 15:00:
En als er wél reden is tot zorg (al dan niet grote zorg) en ouders vinden hulp niet nodig, wat dat?
Maar daar gáát deze casus niet over!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Het AMK had al aangeven dat ze geen reden zagen tot zorg!
Mijn reacties zijn telkens gericht geweest op de mensen die roepen dat je vooral maar ten alle tijden mee moet werken want anders.......
Ik weet niet waar de behoefte vandaan komt om mij telkens voor de voeten te werpen dat er ook weigerachtige ouders zijn, waarbij kinderen gevaar lopen. Alsof ik dat ontken. Ik heb trouwens al eerder aangegeven dat als er wel reden is tot zorg er, na een belangenafweging van de inbreuk op de persoonlijke levenssfeeer van het hele gezin (niet alleen 1 kind), er dan ingrepen moet worden. Ik vind alleen dat het feit dat er weigerachtige ouders zijn en er kinderen zijn die gevaar lopen, rechtvaardigt dat iedere ouder dan maar zich ten alle tijden volledig beschikbaar moet stellen voor onderzoek!
In dit geval blijkt er ook na het rapport geen reden te zijn tot zorg maar wordt er wel advies gegeven over te volgen hulpverlening/opvoedingsondersteuning. Ik vind het dan erg dat Visdiefje zegt dat ze "hoopt dat het goed is als ze aangeeft dat ze al andere hulp heef". Hoopt dat het goed is? Ze is dus in de positie gebracht waarbij vreemde mensen voor haar gevoel wat over haar en haar opvoeding te zeggen hebben.
@Visdiefje, ik hoop de de ergste spannning een beetje weg is. Ik zou maandag bellen, vriendelijk bedanken voor het ongevraagde advies en het verder met school oppakken.
En als er wél reden is tot zorg (al dan niet grote zorg) en ouders vinden hulp niet nodig, wat dat?
Maar daar gáát deze casus niet over!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Het AMK had al aangeven dat ze geen reden zagen tot zorg!
Mijn reacties zijn telkens gericht geweest op de mensen die roepen dat je vooral maar ten alle tijden mee moet werken want anders.......
Ik weet niet waar de behoefte vandaan komt om mij telkens voor de voeten te werpen dat er ook weigerachtige ouders zijn, waarbij kinderen gevaar lopen. Alsof ik dat ontken. Ik heb trouwens al eerder aangegeven dat als er wel reden is tot zorg er, na een belangenafweging van de inbreuk op de persoonlijke levenssfeeer van het hele gezin (niet alleen 1 kind), er dan ingrepen moet worden. Ik vind alleen dat het feit dat er weigerachtige ouders zijn en er kinderen zijn die gevaar lopen, rechtvaardigt dat iedere ouder dan maar zich ten alle tijden volledig beschikbaar moet stellen voor onderzoek!
In dit geval blijkt er ook na het rapport geen reden te zijn tot zorg maar wordt er wel advies gegeven over te volgen hulpverlening/opvoedingsondersteuning. Ik vind het dan erg dat Visdiefje zegt dat ze "hoopt dat het goed is als ze aangeeft dat ze al andere hulp heef". Hoopt dat het goed is? Ze is dus in de positie gebracht waarbij vreemde mensen voor haar gevoel wat over haar en haar opvoeding te zeggen hebben.
@Visdiefje, ik hoop de de ergste spannning een beetje weg is. Ik zou maandag bellen, vriendelijk bedanken voor het ongevraagde advies en het verder met school oppakken.
vrijdag 6 november 2009 om 15:48
Ik vind dat jij nogal wiebelig discussieert Mariejan. Het ene moment trek jij de discussie zélf breder door het over 'de maatschappij' te hebben en er allerlei andere voorbeelden bij te halen, en het andere moment roep je 'daar gáááát deze discussie niet over' als anderen die eerste discussie voortzetten. Ik pas daarom, want ik vind dat niet redelijk.
Peas on earth!
vrijdag 6 november 2009 om 15:53
quote:Mariejan schreef op 06 november 2009 @ 15:26:
[...]
Maar daar gáát deze casus niet over!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Het AMK had al aangeven dat ze geen reden zagen tot zorg!
Mijn reacties zijn telkens gericht geweest op de mensen die roepen dat je vooral maar ten alle tijden mee moet werken want anders.......
Sorry hoor Mariejan, maar ik vind dat je het in je reactie veel algemener hebt gesteld dan je nu zegt. Vandaar alle reacties
quote:Ik weet niet waar de behoefte vandaan komt om mij telkens voor de voeten te werpen dat er ook weigerachtige ouders zijn, waarbij kinderen gevaar lopen. Alsof ik dat ontken. Ik heb trouwens al eerder aangegeven dat als er wel reden is tot zorg er, na een belangenafweging van de inbreuk op de persoonlijke levenssfeeer van het hele gezin (niet alleen 1 kind), er dan ingrepen moet worden. Ik vind alleen dat het feit dat er weigerachtige ouders zijn en er kinderen zijn die gevaar lopen, rechtvaardigt dat iedere ouder dan maar zich ten alle tijden volledig beschikbaar moet stellen voor onderzoek!
Zwart-wit, want wanneer is een ouder weigerachtig? Als ze geen eindgesprek willen? Of als ze het advies van het AMK om hulp te accepteren niet opvolgen? Of alleen als ze de deur niet open doen en niet meewerken aan onderzoek?
quote:In dit geval blijkt er ook na het rapport geen reden te zijn tot zorg maar wordt er wel advies gegeven over te volgen hulpverlening/opvoedingsondersteuning.Het feit dat het AMK een advies geeft voor verdere hulpverlening betekent dat er wel degelijk zorgen zijn. Alleen die zorgen rechtvaardigen niet, dat er bijvoorbeeld een melding wordt gedaan bij de Raad v/d Kinderbescherming met daaruit voortvloeiend een verzoek tot ondertoezichtstelling
[...]
Maar daar gáát deze casus niet over!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Het AMK had al aangeven dat ze geen reden zagen tot zorg!
Mijn reacties zijn telkens gericht geweest op de mensen die roepen dat je vooral maar ten alle tijden mee moet werken want anders.......
Sorry hoor Mariejan, maar ik vind dat je het in je reactie veel algemener hebt gesteld dan je nu zegt. Vandaar alle reacties
quote:Ik weet niet waar de behoefte vandaan komt om mij telkens voor de voeten te werpen dat er ook weigerachtige ouders zijn, waarbij kinderen gevaar lopen. Alsof ik dat ontken. Ik heb trouwens al eerder aangegeven dat als er wel reden is tot zorg er, na een belangenafweging van de inbreuk op de persoonlijke levenssfeeer van het hele gezin (niet alleen 1 kind), er dan ingrepen moet worden. Ik vind alleen dat het feit dat er weigerachtige ouders zijn en er kinderen zijn die gevaar lopen, rechtvaardigt dat iedere ouder dan maar zich ten alle tijden volledig beschikbaar moet stellen voor onderzoek!
Zwart-wit, want wanneer is een ouder weigerachtig? Als ze geen eindgesprek willen? Of als ze het advies van het AMK om hulp te accepteren niet opvolgen? Of alleen als ze de deur niet open doen en niet meewerken aan onderzoek?
quote:In dit geval blijkt er ook na het rapport geen reden te zijn tot zorg maar wordt er wel advies gegeven over te volgen hulpverlening/opvoedingsondersteuning.Het feit dat het AMK een advies geeft voor verdere hulpverlening betekent dat er wel degelijk zorgen zijn. Alleen die zorgen rechtvaardigen niet, dat er bijvoorbeeld een melding wordt gedaan bij de Raad v/d Kinderbescherming met daaruit voortvloeiend een verzoek tot ondertoezichtstelling
vrijdag 6 november 2009 om 16:09
okee misschien haal ik om mijn standpunt te verduidelijken te veel algemeenheden erbij. Ik hoop dat ik nu toch wel duidelijk heb kunnen maken dat ik het raar vind dat de meesten, die nu al lang niet meer mee discuseren, aangaven dat je altijd maar mee moet werken omdat je anders te boek komt te staan als weigerachtige ouder en dat de rapen dan helemaal gaar zijn. Alsof je je moet laten chanteren en kidnappen, als je niet meewerkt, dan ben je pas echt veracht, heb ik eerder gezegd.
In de OP werd aangegeven dat er geen zorgen waren, en toch werd aangeraden tegen de zin mee te werken.
Dat er wel advies gegeven wordt tot verdere hulpverlening, betekent dus dat er geen zorgen zijn die verdere inmenging rechtvaardigen. Precies mijn punt.
In de OP werd aangegeven dat er geen zorgen waren, en toch werd aangeraden tegen de zin mee te werken.
Dat er wel advies gegeven wordt tot verdere hulpverlening, betekent dus dat er geen zorgen zijn die verdere inmenging rechtvaardigen. Precies mijn punt.
vrijdag 6 november 2009 om 17:21
Mariejan, ik vind je manier van discussiëren bijzonder vermoeiend. Je leest gewoon ook niet wat er staat. Ik zeg niet dat jij 'vast niet weet dat' ik zeg dat je 'mij de indruk geeft dat'. En die in druk geef je me nog steeds.
Daarnaast doe je alsof Jeugdzorg maar wat aanrommelt met de rechten van ouders en dat is pertinent niet waar. Daar gaan goede afwegingen aan vooraf, wel belang op een bepaald moment zwaarder weegt. En die afweging wordt per casus gemaakt. Dat vraagt keuzes maken en vaak is dat kiezen tussen twee dingen die beide niet ideaal zijn. Met andere woorden: je kan het nooit goed doen.
Mijn beroepshouding heeft hier overigens geef moer mee te maken, ik forum privé. Net als ieder ander.
Wat betreft de casus: het amk had niet aangegeven dat zij geen zorg zagen. Het amk had aangegeven dat er uit de gesprekken met school en de huisarts naar voren kwam dat zij geen zorgen hadden over het gezin. Dat zijn hele verschillende dingen, want het amk praat ook nog met de ouders. En die eindconclusies wilden ze komen bespreken. En zie, die eindconclusie was nog niet eens zo vreselijk verkeerd.
Visdiefje, ik ben blij te horen dat je je wel enigszins kan vinden in de conclusies. Het is zeker niet verplicht om met bjz in zee te gaan, als jij liever de hulp ergens anders haalt. Uiteindelijk is het het belangrijkste dat jullie de juiste ondersteuning krijgen en dat jullie je goed voelen bij die ondersteuning.
Daarnaast doe je alsof Jeugdzorg maar wat aanrommelt met de rechten van ouders en dat is pertinent niet waar. Daar gaan goede afwegingen aan vooraf, wel belang op een bepaald moment zwaarder weegt. En die afweging wordt per casus gemaakt. Dat vraagt keuzes maken en vaak is dat kiezen tussen twee dingen die beide niet ideaal zijn. Met andere woorden: je kan het nooit goed doen.
Mijn beroepshouding heeft hier overigens geef moer mee te maken, ik forum privé. Net als ieder ander.
Wat betreft de casus: het amk had niet aangegeven dat zij geen zorg zagen. Het amk had aangegeven dat er uit de gesprekken met school en de huisarts naar voren kwam dat zij geen zorgen hadden over het gezin. Dat zijn hele verschillende dingen, want het amk praat ook nog met de ouders. En die eindconclusies wilden ze komen bespreken. En zie, die eindconclusie was nog niet eens zo vreselijk verkeerd.
Visdiefje, ik ben blij te horen dat je je wel enigszins kan vinden in de conclusies. Het is zeker niet verplicht om met bjz in zee te gaan, als jij liever de hulp ergens anders haalt. Uiteindelijk is het het belangrijkste dat jullie de juiste ondersteuning krijgen en dat jullie je goed voelen bij die ondersteuning.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 6 november 2009 om 17:36
mariejan, ik sluit me, opnieuw, aan bij Poez. Je lijkt inderdaad over veel dingen heen te lezen (of wil het misschien niet lezen als het niet in jouw straatje past?).
Daarnaast blijf je gal spugen zonder antwoord te geven op de vragen die je gesteld worden. Zoals: hoe zou jij het dan doen als er wel wat zorgen zijn? Wanneer is een ouder weigerachtig?
Daarnaast blijf je gal spugen zonder antwoord te geven op de vragen die je gesteld worden. Zoals: hoe zou jij het dan doen als er wel wat zorgen zijn? Wanneer is een ouder weigerachtig?
vrijdag 6 november 2009 om 23:41
quote:Bowie79 schreef op 06 november 2009 @ 15:53:
Het feit dat het AMK een advies geeft voor verdere hulpverlening betekent dat er wel degelijk zorgen zijn.
Bowie, dat is een cirkelredenering van het type "waarom is het nodig? Nou, omdat wij denken dat het nodig is". Het AMK geeft een advies voor hulpverlening DUS er is een probleem.
In het verhaal van TO is er geen reden voor zorg behalve dat
a) iemand een anonieme melding heeft gedaan waar geen ondersteunende aanwijzingen voor zijn gevonden en
b) TO zelf zegt dat het wel eens lastig is, wat een doodnormale reactie is voor een ouder, het zou eerder onrustbarend zijn als iemand zou zeggen dat er nooit problemen zijn.
In je reactie op TO stel je ook al weer de vraag: waarom wil je dan geen hulp via BJZ? Hoezo, moet ze dat verdedigen dan? Dat is een omdraaiing van zaken.
En dat ik dingen over één kam zou scheren, vind ik een typisch staaltje pot-ketel-zwart gezien je opmerking over het HBO. Dat jij in het HBO een rommeltje hebt ervaren zegt toch niks over hoe het in mijn organisatie geregeld is?
Het feit dat het AMK een advies geeft voor verdere hulpverlening betekent dat er wel degelijk zorgen zijn.
Bowie, dat is een cirkelredenering van het type "waarom is het nodig? Nou, omdat wij denken dat het nodig is". Het AMK geeft een advies voor hulpverlening DUS er is een probleem.
In het verhaal van TO is er geen reden voor zorg behalve dat
a) iemand een anonieme melding heeft gedaan waar geen ondersteunende aanwijzingen voor zijn gevonden en
b) TO zelf zegt dat het wel eens lastig is, wat een doodnormale reactie is voor een ouder, het zou eerder onrustbarend zijn als iemand zou zeggen dat er nooit problemen zijn.
In je reactie op TO stel je ook al weer de vraag: waarom wil je dan geen hulp via BJZ? Hoezo, moet ze dat verdedigen dan? Dat is een omdraaiing van zaken.
En dat ik dingen over één kam zou scheren, vind ik een typisch staaltje pot-ketel-zwart gezien je opmerking over het HBO. Dat jij in het HBO een rommeltje hebt ervaren zegt toch niks over hoe het in mijn organisatie geregeld is?
zaterdag 7 november 2009 om 08:30
snormel, ik begin me steeds meer af te vragen waar jouw weerstand tegen het AMK ed vandaan komt, heb je soms zelf negatieve ervaringen?
Want als dat niet zo is, vind ik het een knap staaltje 'alles omdraaien dat ik zeg'
Was jij bij het gesprek tussen het AMK en visdiefje aanwezig? Nee? Hoe weet je dan dat de zorgen die TO in het gesprek heeft aangegeven, niet zorgelijk zijn? Het enige dat ze hier schrijft is dat hij wel eens lastig is. Daaruit en alleen daaruit concludeer jij dat het allemaal wel meevalt en ze dus geen hulp nodig heeft. Nee, het AMK ziet ze vliegen volgens jou. Sterker nog, ze hebben het vast op TO gemunt!!
Daarnaast val ik TO niet aan, ik stel haar een vraag. Ik ben oprecht benieuwd wat haar tegenstaat aan BJZ.
Alweer draai jij het zo dat ik haar aanval. Nogmaals: heb je zelf negatieve ervaringen met BJZ dat dit je zo tegen de haren in strijkt?
Wat ik wilde zeggen over het HBO is dat jij beweerde dat het daar allemaal zo goed geregeld is. Met mijn punt probeer ik je duidelijk te maken dat dat dus erg plaats- en organisatie-afhankelijk is en dus niet iets dat alleen in hulpverleningsland niet goed geregeld is.
Want als dat niet zo is, vind ik het een knap staaltje 'alles omdraaien dat ik zeg'
Was jij bij het gesprek tussen het AMK en visdiefje aanwezig? Nee? Hoe weet je dan dat de zorgen die TO in het gesprek heeft aangegeven, niet zorgelijk zijn? Het enige dat ze hier schrijft is dat hij wel eens lastig is. Daaruit en alleen daaruit concludeer jij dat het allemaal wel meevalt en ze dus geen hulp nodig heeft. Nee, het AMK ziet ze vliegen volgens jou. Sterker nog, ze hebben het vast op TO gemunt!!
Daarnaast val ik TO niet aan, ik stel haar een vraag. Ik ben oprecht benieuwd wat haar tegenstaat aan BJZ.
Alweer draai jij het zo dat ik haar aanval. Nogmaals: heb je zelf negatieve ervaringen met BJZ dat dit je zo tegen de haren in strijkt?
Wat ik wilde zeggen over het HBO is dat jij beweerde dat het daar allemaal zo goed geregeld is. Met mijn punt probeer ik je duidelijk te maken dat dat dus erg plaats- en organisatie-afhankelijk is en dus niet iets dat alleen in hulpverleningsland niet goed geregeld is.
zaterdag 7 november 2009 om 11:49
Poezewoes, Browie79, ik kan iets anders doen dan mijzelf weer gaan herhalen. Ik spuw geen gal over de jeugdhulpverlening, (behalve dat ik ergens heb gezegd dat het slecht geregeld is binnen de organisaties). Áls ik al gal zou spuwen gaat het over mensen die elkaar opstoken dat je ten alle tijden mee moet werken.
Blijkbaar begrijpen we elkaar niet en ik blijf mezelf niet herhalen. Ik stop er dus maar mee.
@ snormel: helemaal eens met jouw laatste post
Blijkbaar begrijpen we elkaar niet en ik blijf mezelf niet herhalen. Ik stop er dus maar mee.
@ snormel: helemaal eens met jouw laatste post
